Chapter 9 Rhian POV Habang nag aayos ako para sa paghahanap namin muli ni Andrew ay syang naman pumasok ang aking Anak habang namangha sa aking ayos. "OMG Mommy, you so gorgeous and sexy, know I wonder why so many men's wants to courting you. Even if you have a daughter," sabi sa aking anak. Ngumiti ako sa sinabi nito kaya agad konitong hinalikan sa pisngi saka nag pasalamat sa kanyang sinabi. "Ohhh! Thank you so much, my sweet and lovely baby Angie," sabi ko sa aking unica iha. "Oh wait me here Mom, I have something to put your hair," sabi nito saka nagamadaling umalis at pumunta sa sariling silid. Kahit nag tataka ako ay hinintay ko pa rin ito sa aking silid. Ilang sandali ay may dala na itong isang silver na hairclips at may design na paru-paro at may diamond sa bawat ditalye nito. "I made it," nahihiyang sabi nito. "And I hope you like it Mom." Saka ito nilagay sa aking kabilang side sa aking buhok. Sa subra ganda ay hindi ako nakapagsalita agad-agad. "Ang
Chapter 10 Agad ko itong tiningnan saka ningitian na para bang, wala akong naranasang masalimuot na kahapong pinaranas nya sa aking. 'Yes, na ka move na ako pero 'yung sakit sa aking puso ay hindi pa naghihilom para bang tulad ng isang mababasaging bagay kung nabasag na ay kay hirap ibalik at nakaukit doon ang isang lamat dahil sa pagkabasag nito,' ani ko sanaking isipan habang taas kilay ko itong tiningnan. "Yes! Mr Jackson?" tanong ko dito na pormal. "A-ah N-nothing," sagot naman nya sa akin kaya mas lalong kinataas ng aking kilay sa kanyang inasta. Pero agad rin akong napa tingin kay Eli dahil nag sasalita ito. Na kinakunot sa aking noo. "You too know each other?" tanong sa aking manager na si Eliana o Eli. Kaya ako ang sumagot agad sa tanong nito. "Yeah!" sabi ko dito upang napatingin si Andrew sa akin. "Ohhhh! Pwede bang malaman kung kayo ng kilala?" tanong ulit ito sa akin. Ningitian ko lamang ito dahil alam kung ina-asar ako nito. "Nagkakilala kami sa isang part
Chapter 11 "Excuse me Miss! Hinahanap mo raw ako?" tanong sa babae sa'kin alam ko ay ang dati kung manager ang dumating. Dahil na ka talikod ako kaya agad akong umurong ng kaunti upang makita ang babae. Paglingon ko ay agad itong namilog ang kan'yang mga mata, kumukurap-kurap pa ang mga mata parang hindi makapaniwalang nasa harapan n'ya ako. "Oh my, Rhian Suarez, ikaw ba yan?" tanong na hindi ito makapaniwalang nakita nya ako ngayon. "Opo, Ma'am Mira, kumusta po kayo!" sabi ko dito na may ngiti sa labi habang nagsasalita ako. "Ikaw nga, ang ganda mo na ngayon at ang sikat mo na, alam mo ba na bawat magazine tungkol sayo ay kailangan mayroon ako," sabi ni n'ya sa akin na kina ngiti ko. "Katunayan nga ay funs ka ng aking anak, naalala mo ba si Sebastian yung ka-batch mo dati sa University. Alam mo ba na matagal ka n'yang gusto non, kayalang ay mahiyain. Kahit na may anak kana ay palaging pangalan mo parin ang lagi n'yang bukang bibig," dag-dag nitong sabi kaya nahiya ako sa
Chapter 12 Araw nag Martes, unang araw ko sa Jackson Company kung saan ako mag mo-model ng pabango. Habang nag hahanda ako ng aking maisusuot ay s'yang namang pumasok ang aking anak may nais sabihin sa akin. "Mom!" sabi nito. Kahit 5 years old pa lang ito ay parang matanda na kung magsalita hindi tulad sa ka edad nito na may pagka bulol kung magsalita. "Yes! anong nais sa aking pinakamamahal kung Baby?" tanong ko dito. "Pwede po bang sumama?" sabi n'ya sa akin na kinatigil ko sa aking ginawa. "Promise po na mag behave po ako doon and I want to watch you over there!" dagdag pa nitong sabi kaya nagpa buntong hininga lang ako sa kanyang sinabi. "Please Mom!" Sabi pa nito kaya wala akong nagawa kundi pumayag na lang. "Okay, okay! but promise is promise okay!" sabi ko dito. "Kailangan mo yun tuparin," dagdag kong sabi dito. "Yehey!" sabi nito saka ng mamadaling umalis doon upang pumunta sa sariling silid nito. Kaya agad ko rin pinapatuloy ang aking paghahanap ng mai
Chapter 13 Habang nasa shots ako ay panay naman ang pag-iisip ko sa aking anak na kasama sa secretary ni Andrew. Pang-anim palit ko ng damit, at iba't ibang anggulo nila akong kinukuhaan ng litrato, kaya ginalingan ko talaga ito upang hindi kami mag-umpisa sa una kung magkamali ako ng pag post. "Okay last picture muna ito, para makapahinga ang ating modelo," sabi ng photographer na syang kumuha sa akin ng litrato. Kaya mag ginalingan ko ang pag post saka ngumiti ng nakaka-akit na ngit. "Wow nice one, ganyan nga upang maakit ang mga karamihang," sabi nito saka ako kinuhaan ng litrato. Pagkatapos ay agad naman nagsipalak-pakan ang mga kasamahan namin. "Next nating pictures ay kailangan maging maganda ang kuha at isa pa ay hindi ka nag iisa dito Ms Rhian. Dahil may partner ka dito at sana ay hindi kayo magka-ilangan," sani nito. "Okay pahinga muna kayo habang titingnan namin ang mga kuha naming litrato," dag-dag pa nitong sabi. Kaya agad akong pumunta sa may upuan
Chapter 14 Andrew's POV Kanina pa ako na ngingit-ngit ng galit. Dahil sa aking nasaksihan kung paano ito tingnan sa kapareha ni Rhian. Alam ko na wala akong karapatang magalit dahil wala kami. Pero di ko maiwasang magselos. 'Selos?' sabi ko sa aking isipan. "Ako nag-seselos sa lalake na yan, ni katiting ay walang panama sa aking kagwapuhan?" sabi ko sa aking sarili habang nakatingin sa aking laptop habang mahigpit ang pagkahawak ko sa ballpen mas lalo ko pa itong nahigpitan ng hawak hanggang nasira ito nag-sinabi sa director kung anong gagawin nilang dalawa. Kaya agad akong lumabas sa loob ng office upang ipag-utos ko sa aking secretary na ipatigil ang photoshoot pero paglabas ko ay ni anino sa aking secretary ay dito makita. Dahilan upang ako mismo ang pumunta sa studio kung saan ginanap ang pictorial. Lahat na mga impleyadong nakasalubong ko ay bumabati sila sa akin ngunit ni isa sa kanila ay di ko pinansin man lang. Diretsong-diretso lang ang aking paglalakad ni mga board
Chapter 15 "Rhian!" Yun lang ang tanging lumabas sa'king bibig. Dahil lahat na sinabi nito totoo, pero nakaraang na -yun at nais kung bumawi sa mga kamalian ko. "Now, Mr. Jackson, if you have nothing else to say to me," tumayo ito sa kanyang kinauupuan na kina alarma ko. "May I leave?" sabi niya sa akin. "Rhian, may I request to have my child with me? Even if you don't acknowledge me as his father, I just want to be with him to make up for my big mistake. It's enough for me to just be with him. Can I, Rhian?" sabi ko rito ngunit nasaktan lamang ako sa kanyang mga sagot. "Your wish, Mr. Jackson, may not be fulfilled, as my child belongs only to me. You have no right to be with him," sabi nito sa akin. Kahit na masakit sa aking dibdib ay kailangan kung patatagin ang aking sarili. "Keep that in mind, Mr. Jackson. I never once thought why," biglang tumigil ito sa kanyang pagsasalita saka tumikhim ito. Nakita ko sa kanyang mga mata ang namumuong luha doon. "Why you hurt me li
Chapter 16"S-sige, sige magpa- DNA test kayo ng anak mo, b-bukas, bukas pwede bukas!" utal-utal itong sabi sa akin kaya ngumisi ako dito. "No, kailangan ay ngayon na, dahil bukas ay may important matter akong kailangan asikasuhin."Sabay tayo ko sa aking kinauupuan. Insaktong lunch time na kaya agad akong naglakad patungo sa pintuan para lumabas, ngunit nanatiling nakatayo pa rin si Carmela parang walang balak na umalis. " Let's go!" sabi ko dito saka naman itong naglakad patungo sa aking direksyon. Akmang hahawak ito sa aking braso pero agad rin akong umiwas, kaya nakita ko sa gilid ng aking mga mata ang pag-iba ng mukha nito. Hindi nagtagal ay agad rin kami nakarating sa ground floor, maraming mga employees nakatingin sa aking na may pagtataka, pagkatapos ay tumingin iyo sa dalawang kasama ko. Habang naglalakad kami ay may biglang bumunggo kay Carmela, kaya agad itong ng react dahil nadumihan ang kanyang damit na syang humingi ng paumanhin sa bata. Hindi ko ito pinansin kaya ak
Chapter 122 "Yung mga ancient artifacts po, Daddy. Ang dami pong interesting na bagay at kwento tungkol sa ating kasaysayan," sagot ni Gabriel, habang kumikislap ang mga mata. "Ang saya naman! Proud kami sa'yo, anak. Ang dami mong natututunan," sabi ni Angie, habang niyayakap din si Gabriel. "Salamat po, Mommy. Salamat po, Daddy," sabi ni Gabriel, habang nakangiti. Habang nagkukwentuhan kami, napansin namin ang kambal na sina Danae at Daniel na abala sa kanilang mga drawings. "Wow, ang gaganda ng mga drawings niyo! Ano 'yan?" tanong ko, habang tinitingnan ang kanilang mga gawa. "Mommy, Daddy, ito po yung mga drawings namin ng mga bayani na natutunan namin sa school," sagot ni Danae, habang ipinapakita ang kanyang drawing. "Ang galing naman! Ang creative ninyo talaga," sabi ni Angie, habang hinahaplos ang kanilang mga ulo. Pagkatapos ng kwentuhan at pagpapakita ng mga gawa, nagdesisyon kaming maghanda ng espesyal na hapunan para sa buong pamilya. "Tara, mga anak, magluto t
Chapter 121 "Ang galing naman! Good luck sa presentation mo, anak. Alam kong magagawa mo 'yan nang mahusay," sabi ko, habang hinahaplos ang balikat ni Gabriel. "Salamat po, Daddy. Gagawin ko po ang best ko," sagot ni Gabriel, habang ngumiti. Pagkatapos ng almusal, hinatid namin ang mga bata sa school at nagtungo na kami ni Angie sa opisina. "Love, ready ka na ba para sa mga meetings natin ngayon?" tanong ko kay Angie habang nagmamaneho. "Oo, Love. Kailangan nating siguraduhin na maayos ang lahat at walang magiging problema," sagot ni Angie, habang tinitingnan ang mga notes niya. Pagdating namin sa opisina, sinalubong kami ni Mia. "Good morning, Ma'am Angie, Sir Rocky. Ready na po ang conference room para sa meeting natin," sabi ni Mia, habang inaayos ang mga dokumento. "Salamat, Mia. Tara na, Love. Let's get this day started," sabi ko, habang inaakay si Angie papunta sa conference room. Habang naglalakad kami papunta sa conference room, naramdaman ko ang excitement at det
Chapter 120 Rocky POV Pagpasok namin sa conference room, naroon na ang mga department heads at naghihintay. Agad kaming naupo at sinimulan ang meeting. "Good morning, everyone. Salamat sa inyong pagdating. Kailangan nating pag-usapan ang mga bagong security measures na ipapatupad natin," simula ni Angie, habang tinitingnan ang mga tauhan. "Unang-una, nais naming ipaalam na lahat ng access sa mga sensitibong dokumento ay lilimitahan na lamang sa mga authorized personnel. Kailangan din nating paigtingin ang monitoring at reporting ng mga activities sa ating sistema," dagdag ko, habang ipinapakita ang mga bagong patakaran sa projector. "Yes, Sir Rocky. Susundin po namin ang mga bagong patakaran. Mahalaga po talagang maprotektahan natin ang ating mga dokumento," sabi ni Mark, ang head ng IT department. "Salamat, Mark. At gusto rin naming ipaalam na bukas ang aming pintuan para sa anumang katanungan o concerns na mayroon kayo. Huwag kayong mag-atubiling lumapit sa amin," sabi ni A
Chapter 119 Angie POV Pagdating namin sa bahay, sinalubong kami ni Gabriel na may hawak na mga libro at notes. "Daddy, Mommy, salamat po at nandito na kayo. Kailangan ko po ng tulong sa project namin tungkol sa mga bayani," sabi ni Gabriel, habang excited na ipinapakita ang kanyang mga notes. "Sige, anak. Tulungan ka namin," sabi ko, habang inaayos ang mga gamit sa mesa. Habang nag-uusap kami tungkol sa mga bayani ng ating bansa, naramdaman ko ang saya at pagmamalasakit ni Gabriel sa kanyang proyekto. "Mommy, sino po ang paborito niyong bayani?" tanong ni Gabriel, habang tinitingnan ako. "Marami akong paboritong bayani, anak. Pero isa sa mga hinahangaan ko talaga ay si Jose Rizal dahil sa kanyang talino at pagmamahal sa bayan," sagot ko, habang ngumingiti. "Wow, ang galing po niya. Paano naman po si Daddy? Sino po ang paborito niyang bayani?" tanong ni Gabriel, habang tinitingnan si Rocky. "Si Andres Bonifacio, anak. Dahil sa kanyang tapang at determinasyon na ipaglaban ang kal
Chapter 118 Pagkatapos ng kwentuhan, hinalikan namin ang mga bata at siniguradong maayos ang kanilang pagkakahiga. "Goodnight, mga anak. Mahal na mahal namin kayo," sabi ko, habang hinahaplos ang kanilang mga ulo. "Goodnight, Mommy. Goodnight, Daddy. Mahal din namin kayo," sagot ng kambal na sina Danae at Daniel nang sabay-sabay, habang unti-unti nang pumipikit ang kanilang mga mata. Ang panganay naming anak na si Gabriel ay sumunod sa amin palabas ng kwarto. Maingat kaming lumabas upang hindi magising ang kanyang bunsong kambal na kapatid. Paglabas namin, tumingin si Gabriel sa amin at ngumiti. "Mommy, Daddy, salamat po sa kwento. Ang saya-saya po," sabi ni Gabriel, habang hinahawakan ang kamay ko. "You're welcome, anak. Alam mo, mahal na mahal ka namin," sabi ni Angie, habang niyayakap si Gabriel. "Salamat po, Mommy. Mahal ko rin po kayo," sagot ni Gabriel, habang niyayakap si Angie. "Gabriel, magpahinga ka na rin ha? Mahaba ang araw mo bukas," sabi ko, habang hinahaplos ang
Chapter 117 Rocky POV Hindi ko maiwasang mabigla, dahil kauna-unahang pagkakataon ay nakita kong nagalit si Angie nang ganun. Pero buti na lang at naayos agad ang problema. Kaya ngayon, bumalik na siya sa kanyang malambing na boses at kalmado na ulit. "Love, salamat sa pag-intindi at suporta mo," sabi ko, habang tinitingnan siya. "Alam kong mahirap ang sitwasyon, pero natutuwa ako na nagawa nating ayusin ito ng magkasama." "Salamat din, Love. Hindi ko alam kung paano ko haharapin ito kung wala ka," sagot ni Angie, habang hinahawakan ang kamay ko. Habang magkasama kami sa opisina, naramdaman ko ang bigat ng sitwasyon na unti-unting nawawala. Alam kong marami pa kaming kailangang gawin para masigurong ligtas at maayos ang lahat, pero masaya ako na nandito kami para sa isa't isa. "Love, kailangan nating siguraduhin na hindi na mauulit ang ganitong insidente. Kailangan nating magpatupad ng mas mahigpit na security measures at paigtingin ang komunikasyon sa mga tauhan," sabi ko, haba
Chapter 116 Angie POV Habang naghihintay kami ng mga department heads, sinubukan kong kalmahin ang sarili ko. Alam kong kailangan kong maging matatag para sa mga tauhan namin, pero hindi ko maiwasang makaramdam ng lungkot at pagkabahala. "Arnold, alam kong mahirap ang sitwasyon mo ngayon. Pero sana maging leksyon ito para sa iyo. Huwag mong hayaan na ang isang pagkakamali ay sirain ang buong buhay mo," sabi ni Rocky, habang tinitingnan si Arnold. "Salamat, Rocky. Natutunan ko na ang leksyon ko. Sana mapatawad ninyo ako," sagot ni Arnold, na halatang nagsisisi. "Arnold, alam kong mahirap ang pinagdadaanan mo. Pero gusto kong malaman mo na hindi namin intensyon na pahirapan ka. Kailangan lang naming siguraduhin na ligtas ang negosyo at ang mga tauhan namin," sabi ko, habang pinipilit na maging kalmado ang boses ko. "Pasensya na talaga, Angie. Alam kong mali ang ginawa ko," sagot ni Arnold, na halos maluha. "Arnold, ang importante ngayon ay natutunan mo ang leksyon. Sana sa susuno
Chapter 115 Rocky POV Habang papunta kami sa address ni Arnold, naramdaman ko ang tensyon sa loob ng sasakyan. Alam kong galit na galit si Angie, at kailangan kong maging kalmado para sa aming dalawa. "Love, kalma lang. Kakausapin natin siya ng maayos. Kailangan nating malaman ang totoo," sabi ko, habang hinahawakan ang kanyang kamay. "Alam ko, Love. Pero hindi ko maiwasang magalit. Sobrang importante ng mga dokumentong iyon," sagot ni Angie, habang pilit na pinapakalma ang sarili. Nang makarating kami sa address, nakita namin ang isang maliit na apartment building. Huminga ako nang malalim at tinapik si Angie sa balikat. "Love, nandito na tayo. Mag-ingat tayo," sabi ko, habang bumababa ng sasakyan. Pumunta kami sa unit na nakalista sa papel. Kumakatok ako nang marahan sa pinto. "Arnold Santos, nandiyan ka ba? Kami ito, sina Angie at Rocky. Kailangan ka naming makausap," sabi ko, habang hinihintay ang sagot mula sa loob. Ilang sandali pa, bumukas ang pinto at lumabas si Arnold.
Chapter 114 "Love, mukhang ito na ang taong may kinalaman sa pagkawala ng mga dokumento," sabi ni Rocky, habang patuloy na pinapanood ang footage. Hindi ko inaalis ang aking mata sa monitor ng CCTV. "Oo nga, Love. Kailangan nating malaman kung sino siya at kung paano siya nakapasok dito," sagot ko, habang nararamdaman ang pagbalik ng galit. Ilang sandali pa, bumalik si Mia na may kasamang security guard. "Ma'am Angie, may report po na may isang bisita kahapon na hindi nakalista sa logbook. Mukhang ito po ang tao sa footage," sabi ni Mia, habang ipinapakita ang logbook. Hindi ko maiwasang maningkit ang aking mga matang tumingin sa pangalan naruon. "Tingnan natin," sabi ko, habang tinitingnan ang logbook. Nakita ko ang pangalan ng bisita, ngunit hindi ko pa rin siya kilala kaya hindi ko maiwasang mas lalong maningkit ang aking mga mata. "Mark, pakitawag ang HR at itanong kung may kilala silang tao na ito," utos ko dito na may madiing sabi, habang iniabot ang logbook sa kanya.