Share

CHAPTER 160

Penulis: dyowanabi
last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-30 22:33:37

"Nasaan ka? Bakit ka umalis ng hindi nagpapaalam?" nainis na wika nito. Malamang ay hinanap cya pagkagising nito.

"Ah, kasi masarap ang tulog mo. Baka kako maiistorbo ka kapag ginising pa kita." Pagdadahilan nya.

"Bumalik ka dito. Dito ka na matulog sa bahay." utos nito.

Tiningnan niya ang oras. Alas otso pa lang ng gabi.

"Bakit di na lang tayo magkita sa isang bar? Boring naman kapag diyan lang tayo sa condo mo."

"Hmmm... That sounds great! Mukhang palaban ka na ngayon ah?... Hahaha! Sige, I like that. Magkita tayo sa bar ngayon, tapos dito na tayo sa condo diretso, and you know what I mean after, right?"

Iniimagine na niyang ngising-aso ito. Pero pagbibigyan niya ang trip nito dahil sisiguraduhin niyang ngayon na ang magiging katapusan ni Mike.

Pagkatapos nilang mag-usap ay muli niyang tinawagan si Tricia.

"Humanda ka. Ngayon na natin isasagawa ang plano natin." wika niya saka sinabi kung saang bar magkikita. Plano niyang hindi sisipot sa bar. Si Tricia lang ang pupunta doon at aaki
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Komen (5)
goodnovel comment avatar
Anita Valde
thanks Author sa update
goodnovel comment avatar
Anna Margarita Mabutin Banquilay
more update pa
goodnovel comment avatar
Casis Trogo
𝚑𝚊𝚑𝚊𝚑𝚊𝚑𝚊..𝚙𝚊𝚔𝚊𝚜𝚊𝚢𝚊 𝚚 𝚘𝚕𝚒𝚟𝚒𝚊...𝚒𝚔 𝚊𝚠 𝚗𝚊 𝚜𝚞𝚜𝚞𝚗𝚘𝚍 jan
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terkait

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 161

    Sa kakaisip ng malalim ay napabalikwas siya nang nag-ring ang cellphone niya. It was Hunter who was calling. Klinaro niya muna ang bara sa kanyang lalamunan bago sagutin ang binata. "Hey, Hunter, what’s up? Napatawag ka?" "Have you seen the news?" "What news?" pagmaang-maangan niya habang nagtitimpla ng kape. Nakita na din pala ni Hunter ang balita. "Si Mike naaksidente kagabi! Nagmaneho ng lasing, tumama ang kotse niya sa malaking puno at 50-50 siya ngayon sa ospital!" "Huh? R-really? I don’t know about that!... Kakagising ko lang. How is he?" kunyaring pag-aalala niya habang nilulugay ng kutsarita ang kape niya. "I don’t know. Di ko pa alam. Ang kasama niya sa kotse ay si Tricia… ang ex ko." "Ex mo? Magkakilala sila ni Mike?" mui nyang pag maang maangan. "I don’t know.... Maybe, kasi magkasama sila sa kotse eh." "Di kaya she’s a whore saka binayaran siya ni Mike for a service?" Sa isip-isip niya, ay hindi rin malayong ganoon ang trabaho ni Tricia, lalo na’t gipit ito. Wala n

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-31
  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 162

    **********HUNTER'S POV:Tahimik lang sila ni Olivia sa loob ng kotse. Nakakabaliw ang katahimikan sa pagitan nila. Galing silang ospital at sinabi ng doktor na buntis ito."H-Hunter…"Hindi siya sumagot. Nanatili lang sa kalsada ang mga mata niya."H-Hunter, narinig mo naman ang sinabi ng doktor, 'di ba? Buntis daw ako… Alam mo naman na ikaw ang ama ng dinadala ko, 'di ba? May nangyari sa atin at nagbunga iyon…"At iyon ang kinatatakutan niyang marinig sa buong buhay niya… Ayaw niyang tanggapin na sa isang pagkakamali ay magbunga ang ginawa nila ni Olivia."Ako ba talaga ang ama, Olivia?""Sino ba sa akala mo?" Bigla itong sumigaw na parang maghuhuramentado. "Ikaw lang naman ang lalaki sa buhay ko! Pinagbibintangan mo ba akong malanding babae at kung sino-sinong lalaki lang nagpapagalaw?"Hindi siya sumagot. Ayaw kasing tanggapin ng utak niya na siya ang ama. Paano na siya? Paano na si Yassy? Paano na ang pangarap niya? Agad na may namuong luha sa kanyang mga mata. Hindi niya matangg

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-01
  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 163

    Humugot siya ng hininga at klinaro ang utak. Nakapag-isip-isip na siya. Kailangan niyang unahing hanapin si Yassy, hindi niya kayang sukuan ang pag-ibig niya para sa nobya. Bahala na kung ano ang mangyayari, pero magbabakasakali siya.Mabilis niyang pinaandar muli ang sasakyan. Kailangan niyang malaman kung nasaan ito. Kailangan niyang makausap si Yassy bago pa tuluyang mawala ang lahat sa kanya.Kinuha niya ang cellphone at tinawagan si Almira.Nagri-ring lang ang telepono pero hindi nito sinasagot. Naiintindihan niya naman iyon dahil galit ito sa kanya.Sa pangalawang pagtawag niya ay sa wakas sinagot na nito."Hello, Hunter? Narinig mo ba ang balita tungkol kay Tricia?" bungad agad nito sa kanya. Imbes na siya ang magtanong dito, nauna pa ito."Ahm, yes. Narinig ko.""Kawawa naman si Tricia. Nasaan ka ba? Andito pa kami sa Manila. Pwede ba nating siyang tulungan na maibalik sa pamilya niya sa Quezon? Kahit paano ay kaibigan naman natin siya, di ba?""S-Sure..." sagot niya. Yun nama

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-01
  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 164

    Maya-maya ay nakita niyang pabalik na ang tatlo niyang mga kaibigan."Hunter, inaayos na ang bangkay ni Tricia. Sasama ka ba sa amin? Iuuwi siya ng Quezon."Tiningnan niya muna nang mataimtim ang mga kaibigan kung taos-puso ang pag-aaya ng mga ito na isama cya. Mukhang si Tricia naman ang focus ng mga ito ngayon at sinantabi ang galit sa kanya."Sige. Kapag naayos na ang lahat, ay sasamahan natin si Tricia kahit man lang sa huling pagkakataon. Kawawa naman si Tricia, napakabata pa niya." sagot nya."Kamusta nga pala si Mike?" tanong ni Elijah"I don’t know. Ang huli kong balita ay 50-50 siya."Tumango lang si Elijah. Wala din cya balita kay Mike, ni hindi nga nya alam kung saang ospital ito dinala.Pagkatapos nila doon ay nag-usap sila na magtawagan na lang saka nagpaalam. Sumakay na ang mga ito sa iisang kotse at siya naman sa kotse niya. Sa lalim ng iniisip niya ay ngayon niya lang napansin na may hawak pala siya.... ang bag at cellphone ni Tricia.Sinubukan niyang buksan ang cell

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-02
  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 165

    Araw ng paghatid nila sa bangkay ni Tricia sa Quezon Province. Mag-isa lang siya sa kotse niya, samantalang ang tatlo niyang kaibigan ay sa iisang kotse lang. Masaya sana kung iisang kotse lang sila lahat. kung wala lang sana silang issue ay sumama na din cya doon pero parang iniiwasan talaga siya ng mga ito. Napabuntong hininga nalang cya.Nag-umpisa na silang bumyahe, naka-convoy sa kanila ang service na sinasakyan ng bangkay ni Tricia. Napabilis ang lahat ng proseso dahil tatay naman ni Elijah ang mayor nila. Kahit paano, ay kilala na din naman nito si Tricia."Anak! huhuh..." iyak ng mama ni Tricia ng hinatid ito sa bahay ng mga ito, doon ilalamay ang dalaga. "Kung alam ko lang na huling pagkikita na natin nujng andito ka ay pinigilan na sana kitang bumalik ng Manila. huhuhu""Kasalanan to ng Papa mo, pinalayas ka nya dito sa bahay dahil wala ka nang trabaho at tinulak na bumalik sa pag-eescort. Kawawa ka naman anak, ginawa mo ang lahat para sa pamilya natin habang kami ng Papa mo

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-02
  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 166

    Nanlalamig ang nyang buong katawan. Parang tumigil ang mundo niya sa pagsulpot ni Olivia.Napatingin siya kay Caleb... galit itong nakatingin sa kanya. Nakuyom nito ang mga kamao, halatang pinipigil ang sariling suntukin cya. Hindi lang si Caleb, pati ang mga magulang nila ni Yassy ang naghihintay ng paliwanag."Hunter…" mahinang tawag ng Mommy niya. Sa tono ng boses nito, halata ang pagkabigla at dismaya.Tiningnan niya si Olivia nang masama. Hindi niya akalaing susugod ito doon at guguluhin ang mundo niya. Ang usapan nila ay ang bata lang. Bakit ngayon ay parang pinipikot siya nito? Hindi pa siya handang sabihin sa mga magulang niya. Kumukuha pa siya ng buwelo, pero sa ginawa ni Olivia, wala na siyang kawala. Parang gusto niya na lang maglaho sa lahat ng problemang dumarating sa kanya."Hindi pa tayo sigurado, Olivia… Hindi pa sigurado kung anak ko nga ba yang nasa sinapupunan mo!" depensa niya sa sarili. Oo nga't may nangyari sa kanila, pero malay ba niya kung may iba itong kinikit

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-03
  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 167

    Tulala siya nang makauwi na sila sa bahay nila. Nasira na ang get-together nila dahil sa pagsulot at rebelasyon ni Olivia. Wala na silang mukhang maihaharap sa pamilya ni Yassy, lalo na siya, kaya umalis na sila doon at umuwi. "Tita... pwede bang dito muna ako tumira pansamantala? Sasabay na lang po ako kay Hunter pabalik ng Manila. Nagpahatid lang po kasi ako sa driver ko at iniwan na ako dito..." magalang na pakiusap ni Olivia sa mommy niya na akala mo kung sinong anghel. Tumingin muna ang mommy niya sa kanya bago sumagot kay Olivia. "S-sige, iha, doon ka sa guest room. Hindi ka naman namin pwedeng pabayaan dahil dinadala mo ang magiging apo namin..." kahit papaano ay civil ang pakikitungo ng ina nya kay Olivia. "Mom! Hindi pwede! Hindi siya pwedeng tumira dito! Ano na lang ang sasabihin ng pamilya ni Yassy? Na binahay ko na si Olivia? I don’t love her, and I will never love her!" sigaw niya saka binalingan ng masamang tingin si Olivia. "Stop it, Hunter!" sigaw ng daddy niya.

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-03
  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 168

    **********YASSY'S POV:Kasalukuyan siyang nasa apartment nila ni Belle, nasa veranda lang siya at nakatingin sa mga matataas na building ng London. Mag-isa siya doon dahil may pasok si Belle sa school.Simula nang dumating siya doon ay wala na siyang naging problema kay Phoebe at sa mga kaibigan nitong tomboy. Ginawan iyon ng paraan ng Kuya Caleb niya upang mapakulong at managot ang mga may sala sa kanya. And she thanked her kuya for that.It’s been six months since umalis siya sa Pilipinas at bumalik sa London. At sa six months na 'yun ay wala din siyang balita tungkol kay Hunter. Iniiwasan ng mga pamilya at mga kaibigan niyang magbanggit tungkol sa pangalan ng dating nobyo. Marahil ay ayaw ng mga ito na masaktan pa siya. Ang huling balita niya ay nabuntis ni Hunter si Olivia.Biglang namasa na naman ang mga mata niya tuwing maalala niya. Nalungkot siya para sa kanilang relasyon. Ang akala ng lahat ay sila na talaga hanggang sa dulo. Plinano na nila ito simula pa noon. Maging ang mg

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-04

Bab terbaru

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 212

    Masaya ang lahat at punong-puno ng tawanan ang buong bahay. Halatang miss na miss ng magkakaibigan ang ganitong bonding. Abala si Tita Helen sa kusina, habang sina Elijah at Caleb ay masayang inaasar sina Almira at Liam."Bagay kayo!" biro ni Caleb.Napapailing si Almira, pulang-pula ang pisngi. "Ano ba kayo! Kami naman ang napagtripan niyo! Bestfriends lang kami ni Liam, noh!""Eh ‘di bestfriends turned lovers, puwede naman 'yon ah!" tukso ni Elijah sabay ng tawa.“Hay naku, tigilan niyo na ang panunukso, mga anak. Baka umiyak 'yang si Almira!” sabay sabing nakangiti si Tita Helen, halatang nakikisali na rin sa asaran nila.Samantala, lumabas muna siya upang magpahangin. Tahimik siyang tumingin sa malawak na tanawin ng hacienda nina Hunter. Mahirap man ang lahat ng pinagdaanan nila, masaya siyang unti-unti na ring nagiging maayos ang lahat.Maya-maya’y sumunod si Hunter. Tahimik itong lumapit at marahang yumakap mula sa likod."Sorry, babe... Hindi ko dapat pinagselosan si Elijah..."

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 211

    Kinaumagahan ay maaga silang nagising kahit pa napagod sila ni Hunter kagabi. Araw ng therapy nito kaya dapat ay maaga silang mag-prepare. Kasalukuyang silang nasa komedor para mag-breakfast. Nandoon na din ang mga magulang nila kasama nila sa pagkain. “Kumusta naman ang pagtira mo dito sa amin, iha? Hindi ka ba pinapahirapan ni Hunter? Kapag inaway ka niya, sabihin mo lang ha... ikaw na ang mas importante sa amin ngayon kaysa sa kanya. Dala mo ang apo namin,” biro ni Tita Helen. “Mom! Ang bad n’yo sa akin. Hindi pa nga ako lubusang magaling, ginaganyan mo na ako?” wika ni Hunter na kunyari'y nasaktan sa sinabi ng ina. “Sinasabi ko lang, anak, na sakaling saktan mo pa ulit si Yassy ay hindi ka namin kukunsintihin.” “Of course, hindi ko na sasaktan ang asawa ko, Mom!” Lihim siyang kinilig. Asawa na ang tawag ni Hunter sa kanya. At masaya din siya na buong pusong pagtanggap ng mga ito sa kanya. “Bilisan n’yo na ang pagkain d’yan dahil maya-maya ay andito na ang therapist, Hunter.”

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 210

    "Ahhh... ahh....ahhh..." ungol niya. lalong naging malikot ang balakang niya sa itaas ng mukha ng nobyo. Hawak nito ang dalawang binti niya para lalong ihiwalay ang mga ito.. gusto nyang ikipot muna ito para pagpahingahin ang sarili dahil mukhang mamamatay na cya sa sarap pero hindi nito tinigilan sa pag sups*p ng hiyas nya na tila sarap na sarap ito sa kinakain. Napangiti cya... hinugasan nya pala iyon ng maigi kaya sarap na sarap ito sa kanya. "Aahhh.. shit Hunterrrr!....that feels so good!!!.... lalabasan nako!..." sigaw niya. hindi cya maka-alis sa ibabaw nito dahil mahigpit ang pagkakahawak nito sa binti niya. Mahigpit din ang pagkakahawak nya sa bed frame para doon kumuha ng lakas. "Di ko na kayang pigilan aahhhh!...." hiyaw niya. Naninagas ang mga binti niya ng bumuhos ang katas niya sa mukha nito. Lalo pa nitong hinigpitan ang pagkakahawak at dinilaan ng dinilaan ang pw*rta nya na parang hayok sa laman "Hunter stop!!!... di ko na kaya...!" nanginginig na ang mga katawa

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 209

    Ngunit nabigla siya nang makitang tulog na si Hunter. Nakatihaya ito sa kama, ang isang braso nito ay nakaunan sa ulo nito at nakapikit ang mga mata. Hindi niya sure kung tulog na ito o nagtutulug-tulugan lang. Mukhang nagtatampo ito. Muli na naman siyang napangiti.“Babe... are you still awake?” mahina niyang tanong pero hindi ito sumagot. Hinubad niya ang roba at dahan-dahang sumampa sa kama. Hindi pa rin ito gumagalaw. Mukhang nagtatampo talaga ang nobyo.Nilapit niya ang katawan sa katawan nito. Sinigurado niyang maaamoy nito ang bagong ligo niyang katawan.Dahan-dahan niya ding pinasok ang kamay sa loob ng t-shirt nito saka marahang hinimas ang matigas nitong dibdib. Inaakit niya ito pero nagmamatigas pa rin ang nobyo... hindi pa rin siya pinapansin.Maya-maya, ginapang niya naman ang kamay pailalim at pababa ng shorts nito... dahan-dahan niyang minamasahe ang alaga nito. Napangiti siya dahil matigas na iyon. Paanong tulog ang nobyo niya kung ang alaga nito ay buhay na buhay?Nak

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 208

    Nakuha na ang semento sa paa ni Hunter, nasa Quezon na din sila. Kasalukuyan silang nasa veranda sa bahay ni Hunter, nagpapahinga at nagpapahangin. Kakatapos lang nilang mag-dinner. Nakatingin lang sila paligid at sa langit na puno ng mga bituin.Masarap ang hangin doon lalo pa't punong-puno ng halaman ang paligid nila. Nakaka-relax sa mata at sa pakiramdam. Iba pa din talaga kapag nasa probinsya ka, parang nakakawala ng problema at mabagal lang ang buhay. Di tulad sa Manila na parang nakikipaghabulan ka palagi sa buhay."What are you thinking, babe?" tanong ni Hunter habang hawak ang kamay niya. Kanina pa sila naka-holding hands habang tumatambay doon."Nothing... iniisip ko lang ang buhay. Kung saan-saan pa ako nakikipagsapalaran.... dito din naman pala ang bagsak ko, sa Quezon." nakangiting wika niya.It's not that hindi niya na-appreciate... ang totoo ay mas gusto na niya ang buhay niya ngayon. Walang stress, walang problema. Kasama niya lang ang nobyo niya at soon ay ang magiging

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 207

    Make me happy, baby… Miss ko na ang kamay mo. Ang mga haplos mo.” “Not here, Hunter, baka may makakita sa atin!” nag-aalalang wika niya. “Wala ’yan… ako ang bahala.” Wala siyang nagawa kundi magpatiayon sa gusto ng nobyo. Ang totoo ay gusto niya din naman iyon. Base sa nakakapa niya ay handa na ang alaga nito. Dahan-dahan niyang pinasok ang kamay sa loob ng kumot at hinuli ang “cobra” nitong pilit kumakawala. Napapikit si Hunter nang hawakan niya iyon nang mahigpit. “Ohhh… babe, may plano ka bang sakalin ’yan?” Napangisi siya. Nanggigil kasi siya sa alaga nito. It’s been how many months since she hasn’t had sex. Sabagay, paano nga naman niya gagawin iyon, dahil hiwalay na sila ni Hunter. Ngayon lang sila nagkabalikan ulit.... at nasa ospital pa ang nobyo. “Ahhhh… baby… are you trying to kill me with pleasure?” Napangiti siya sa sinabi nito. Dumukwang siya at akmang isusubo ang nobyo nang biglang bumukas ang pinto at pumasok ang doktor. Mabilis niyang tinakpan ng unan ang kandun

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 206

    It’s been 1 week simula nang nagising si Hunter ay tuloy-tuloy na din ang paggaling nito. Mukhang excited na ito lagi sa buhay... nababanaag na sa mukha nito ang saya. Siya pa din lagi ang nagbabantay. Ang gusto ni Hunter ay palagi siya nitong nakikita. Wala din namang problema iyon sa kanya dahil ‘yun din naman ang gusto niya. Gusto niyang alagaan ng mabuti ang nobyo para mabilis ang paggaling nito. "Kainin mo na ang prutas mo..." pilit niya kay Hunter. Tinitikom nito ang bibig na parang bata. Nakasandal ito sa headboard ng kama habang nakaupo. Ang isang paa nito ay may semento pa din kaya hindi pa ito makakababa ng kama. Magkakaroon pa ito ng therapy para sa legs. Pero baka pagkalabas na nila ng ospital iyon gagawin. "I’m already full. Kanina mo pa ako pinapakain. Iba naman kaya ang ipakain mo sa’kin..." pabulong na wika nito na parang nanunudyo. Nandoon pa naman ang mga magulang nito. Tiningnan niya ito ng masama at kinurot. "Shut up, Hunter... napakabastos mo talaga."

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 205

    Kinabukasan ay napabalikwas siya ng gising. Agad niyang tiningnan ang oras. It's already 8 in the morning! Ala sais siya natulog kagabi! Gano’n kahaba ang tulog niya?“Shit!” wika niya saka dali-daling naligo at nagbihis. Pupunta siya sa ospital. Baka magising na si Hunter at hanapin siya. Mabuti na lang at mukhang hindi maselan ang pagbubuntis niya. Hindi rin siya ang nagke-crave ng kung anu-ano. Baka kasi walang time ang utak niyang mag-isip ng ike-crave dahil abala siya sa pag-aalaga sa nobyo.Pagkatapos magbihis ay kinuha niya ang pinatong niyang paper bag na laman ng sapatos ni baby at lumabas na ng condo. Nag-taxi na siya papunta sa ospital. Kapag magpasundo siya sa driver ay baka mas lalo pa siyang matagalan.Nainis siya dahil naipit pa siya sa traffic. Peak hours na kaya madami nang sasakyan sa kalye. Aabutin ata siya ng dalawang oras sa kalsada. Inip na inip na siya. Gusto na niyang mag-unat ng katawan.Nang sa wakas ay nakarating din sila ng ospital ay agad siyang pumunta sa

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 204

    "I'm sorry for all the pain I've caused you, babe... but believe me... I didn't mean to hurt you.""Ssshhh... I believe you, babe... wag ka na masyadong magsalita dahil makakasama 'yan sa'yo. Now take a rest..." utosa nya"H-hindi ka aalis?"Napangiti siya. "No... dito lang ako...""P-promise?""Yes..." mahinang sagot niya saka nginitian ito ng matamis to assure him that she will never ever leave him again. Nilapit niya ang mukha dito saka dinampian ng halik sa labi ang nobyo."Take a rest, babe..."Ngumiti ito at muling pinikit ang mga mata... madali pa itong mapagod dahil hindi pa ito masyadong nakaka-recover. But one thing is for sure... ang saya-saya niya sa araw na 'yun dahil gising na si Hunter.Ang gagawin na lang nila ay hintayin itong tuluyang gumaling. Hindi pa niya nasabi dito ang magandang balita na buntis siya. Surprise niya iyon sa nobyo sa muli nitong pagising.Habang pinagmamasdan niya ang mahimbing na pagtulog ni Hunter ay hindi niya mapigilang mapaluha. Sa wakas… mat

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status