DESPERADO NA TALAGA si Duncan. Kinain niya rin pala ang mga binitawan niyang salita na kayang niyang magtayo ng kompanya na walang tulong ng mga Salvantez. Ang tao kaseng makakasusyo sana sa negosyo ay niloko siya. Itinakbo nito ang paunang bayad para sa proyektong kanilang sisimulan. Ngunit hindi siya titigil sa paghahanap. Sisiguraduhin niyang makakaganti siya.Ngayong nasa harapan niya si Liberty, makikita ang malaking pagbabago rito. Mapapansin din na tiwala na ito sa sarili para harapin siya. O dahil marami lang tao kaya kampante ito na pakiharapan siya?“Kung magtititigan na lang tayo rito, aalis na ako, Duncan—”“H-hindi!” mabilis niyang sagot dito. “Eh anong kailangan mo?” “Ano… pwede mo bang kausapin ang grandpa? Gusto kong bumalik ng kompanya, Liberty. Ako lang ang may kakayahang magpatakbo niyon. Wala ng iba.”Nakatingin lang nang matagal sa kanya si Liberty. Bakas sa mukha nito na tila hindi makapaniwala sa mga lumalabas na salita sa kanyang bibig.“Akala ko ba kaya mo n
“YOU’VE GOT TO be kidding me!” malakas na palatak ni King nang pumalpak ang planong pagtugis kay Benjamin.“Ilang beses pa bang papalpak ang operasyong ito?” bakas din ang problema sa mukha ni James.“Ginagawa namin ang lahat ng makakaya!” sabi ng isang miyembro ng SWAT Team. “Ngunit mukhang natutunugan ang galaw natin!”“There’s a mole in your team,” sabat ng bagong hepe ng pulisya na kadarating lamang sa pinangyarihan ng ingkwentro.Hindi maiwasan ni King na titigan ang kababata ni Liberty. Bagong destino lamang ito sa kanilang bayan at hindi lingid sa kanyang kaalaman na ang kapatid niya ang dahilan ng paglipat nito sa kanila. “I want him to be detain ASAP,” pirmi nitong wika sa kanya. Kumunot ang noo ni King nang makita ang galit sa mga mata ng kausap. Hindi nito iyon itinatago sa kanya kahit alam pa ng kung sino ang kausap.“Sinira ng kapatid mo ang pamilya ko,” panimula nito matapos na huminga nang malalim. “Kaya kung may isang tao na gustong-gusto rin siyang mahuli, ako iyon.
PAULIT-ULIT NA HINABOL ni Duncan ang kanyang paghinga habang puro kadiliman ang nakikita niya. Hindi niya malaman kung saan siya lilingon dahil sa kaba na kanyang nararamdaman. Gusto niyang at gawin ang lahat upang makagalaw ngunit may busal ang kanyang bibig. Mahigpit din ang kanyang pagkakatali kaya naman wala siyang kakayahan na gumalaw.Sigurado rin siya na sa isang kotse siya isinakay dahil na rin sa liit ng kanyang pinaggagalawan.Napakatagal ng biyahe niya. Hindi niya na rin malaman kung saan sila pupunta maliban sa kaalaman na napakalayo na niyon sa kompanya niya kung saan siya dinukot.Ganoon na lamang ang pag-angat ng ulo ni Duncan nang huminto ang kanilang sinasakyan. Hindi rin nagtagal, sapilitan siyang ibinaba habang patuloy ang pagpupumiglas niya.“Mga walanghiya kayo!” paulit-ulit niyang sambit habang bakas sa boses ang pagkagigil. “Pakawalan niyo ako rito para makita niyo ang hinahanap niyo! Kilala niyo ba kung sino ako—”Bago pa man maipagpatuloy ni Duncan ang sasabih
HINDI MAIWASANG MAKARAMDAM ni Liberty ng matinding kaba at kasiyahan dahil ngayon na ang lipad ni Lenard kaya nasa hospital sila. Patungo ito sa ibang bansa kung saan ipagpapatuloy ang obserbasyon dito upang malaman nila ang mga rason kung bakit hindi pa rin nagigising ang kapatid niya.Nangangarap pa rin siya na darating ang araw na sana’y makasama na niya ito.Nang makababa sila ni King, kaagad na kinuha ng binata ang kanyang kamay dahil nakikita nito ang kaba sa kanyang mukha.Ngunit, nakakadalawang hakbang pa lamang sila sa pag-akyat ng hospital ay ganoon na lamang ang eksena ng gulong ng sasakyan na sumadsad dahil sa biglaang pagpreno niyon. Bigla-bigla rin ang pagtapon ng malaking body bag doon ng dalawang lalaking nakaitim at walang pagkakakilanlan bago paharurutin ng mga ito ang sasakyan papalayo.Nang gumalaw ang body bag at lumabas sa zipper ang kamay ng tao, ganoon na lamang ang takot na nakita nila sa mga dumaraan.Si King na unang umaksyon ang nagbukas ng body bag. Sa kan
HETO NA NAMAN ang pagiging emosyonal ni Liberty. Hindi niya na maintindihan ang sarili dahil sa mabilis na pagbabago ng mood niya. Pansin niya rin na napapadalas ang pagiging bugnutin niya lalo na ang pag-init ng ulo niya sa mga simpleng bagay.Katulad na lamang ngayon, pilit niyang pinapalayo ang kaibigan niyang si Ruffa nang magkita sila sa mall dahil sa amoy nito. Mabuti na lang din at mahaba ang pasensya ng kaibigan sa kanya. Dahil kung iba-iba iyon, alam niyang sinabunutan na siya o kaya naman iniwan.“Hoy, Bakla! Ako, huwag mong ine-echos ha! Ako mabaho?” “True, Bakla! Ano bang klaseng pabango iyang gamit mo? Napakabaho talaga!” sabi niya habang masuka-suka pa dahil parang babaliktad ang kanyang sikmura. Muli na naman ang naging pag-amoy ni Ruffa sa sarili. “Lumayo ka sa akin, Bakla! Nahihilo ako sa amoy mo.”“Kaunti na lang talaga, Friend!” banta nito sa kanya. “Ako nao-offend na!”“Bilhan na lang kitang bagong damit?” hindi niya napigilang itanong sa kaibigan habang kung t
“CONGRATULATIONS, YOU’RE PREGNANT!” Iyon ang sabi sa kanya ng kaibigan niyang si Ruffa nang magising. Wala pa siya sa ulirat ngunit parang tumakas ang kaluluwa niya sa katawan.“A-ano kamo?” naguguluhang tanong ni Liberty.“Gaga ka!” sambit ni Ruffa. “Akala ko magkakaroon tayo ng warla kase pinagtitripan mo ako sa mall! Iyon pala totoo na iyang pag-iinarte mo sa akin.”Dahan-dahang tumayo mula sa kinahihigaan niya si Liberty bago titigan ang kaibigan.“Ako? Buntis? Paano nangyari—aray!”“Bobita talaga!” napipikong sambit ni Ruffa matapos siyang kurutin. “May matres ka, malamang mabubuntis ka!”“Sure ka ba—”“Gusto mong tumawag pa ako ng doktor, abularyo, manghuhula o tawagan ko si King?”Wala sa sariling nahawakan ni Liberty ang kanyang tiyan. Wala siyang kamalay-malay, may isang buhay na pala sa kanyang sinapupunan. Sa isiping ilang araw niyang naabuso ang katawan dahil sa pagiging abala sa kanilang application, konsensya ang lumukob sa kanya.“Bakit umiiyak ka na naman, Bakla?” nat
HINDI MALAMAN NI King kung paano pakikiharapan si Liberty nang makabalik mula sa ibang bansa. Pakiramdam niya’y may nagawa siyang hindi maganda rito ngunit hindi niya malaman kung ano. Sinubukan niya ang maraming paraan upang magsabi ito sa kanya katulad na lamang ng pagluluto sa kasintahan ngunit hindi nito matagalan na tingnan man lamang ang iniluto niya. Ganoon na lamang din ang kakaibang pagtarak sa puso niya ng patuloy na pag-iwas nito at pananatili sa kwarto. Sa ilang beses na hindi nito pinapansin ang kanyang niluto, sunod-sunod din ang pagdating ng mga delivery food sa kanilang bahay. Puro bento boxes iyon at hindi niya malaman kung anong nakita roon ni Liberty para makahiligan.“Nag-away ba kayo?” tanong ni Elinor sa kanya nang mapansin ang distansyang namamagitan sa kanila.“I…I don’t know, Mom?” naguguluhan niyang sagot sa ina.“Bakit hindi mo kausapin?” “Parang nandidiri siya akin—”“What?” gulat na tanong nito. “May babae ka ba, Anak—”“Mom, you know that I can’t do tha
“I’M SORRY TO say this, Mr. Salvantez, you heard me right. You have Azoospermia.”Parang pinagbasakan ng nag-umpugang bato si Duncan nang mga sandaling iyon dahil sa narinig na resulta ng kanyang test. Paulit-ulit ang pag-iling niya at gustong takpan ang taynga dahil sa narinig. Hindi siya naniniwala. “H-hindi ako baog!” malakas ang naging sambit niya. “You can have your second opinion to the hospital, Mr. Salvantez,” kalmado pa ring sambit ng doktor sa kanya. Nahilamos ni Duncan ang kanyang kamay sa mukha kasabay ng pagtingin sa kanyang ina na nasa tabi niya parati sa lahat ng pagsubok na dumarating sa kanyang buhay.“Anak, pwede tayong magpa-second opinion!” giit ng mommy niya. “Hetong hospital na ‘to? They are useless! Siguradong nagkamali sila kaya gagawa ako ng paraan hanggang sa malaman natin ang totoo.”Ang totoo…Kailan magiging totoo ang bagay na gusto mo? Alam niyang sinasabi lang ito ng mommy niya para gumaan ang loob niya. Pagbali-baliktarin man kase nila ang totoo, ala
“D-DIYOS KO NAMAN…” mahinang bulong ni Cole. “Ang yaman-yaman mo, gusto mo magnakaw tayo?” Ilang beses na nahilamos ni King ang palad niya sa kanyang mukha. May magagawa ba siya kung ito ang gusto ng asawa niya?“Huwag kang tumawa riyan, Charles! Kasama ka ring magnanakaw!” pagbabanta ni Cole sa kaibigan.Ganoon na lamang ang pagsibangot ni Charles. Hindi rin ito nakaligtas sa paglilihi ni Liberty. Ngayon tuloy magkakasama silang apat para lamang gawin ang isang bagay na kailanman ay hindi nila akalaing magagawa.“Secretary lang naman ako, bakit kailangan kong masali rito?” tanong din ni James.“All for one, one for all! Kapag nakulong naman tayo magkakasama rin.” Umiiling na sambit ni Charles habang todo pa rin ang pagyuko sa pagpasok nila sa bakuran nang may bakuran.“Paano ba nalaman ng asawa mo na may kambal na saging dito, King?” problemadong tanong ni Cole.“I don’t know,” sagot ni King na pulang-pula na ang mukha dahil sa kahihiyan. “Malamang niyan kasama niya na naman si Ruff
DAMA NI KING ang pagbagal ng kanyang mundo. Kung maaari lamang din ay gusto niya ng pahintuin ang pag-ikot nito. Si Liberty lamang ang kanyang nakikita. Ang babaeng dati’y pinangarap niya lamang ay narito sa kanyang harapan at ikakasal sa kanya. Tinanggap niyang hindi na ito mapapasakanya dahil may nagmamay-ari ng iba rito. Iyon ang isa sa mga dahilan kung bakit hindi siya nakikita sa pagtitipon ng Salvantez. Ikinakatakot niya na mas magustuhan pa ito at maging dahilan ng kanyang pagkabigo.Maraming pagkakataon na parati siyang kalmado. Kailanman ay hindi niya nailabas ang emosyon sa maraming tao. Ngunit iba ang araw na iyon. Napakaespesyal sa kanya na hindi siya magtatangka na masira. Halo-halong emosyon ang nararamdaman ni King habang papalapit ang babae na makakasama niya sa panghabangbuhay. Para sa kanya, ang salitang iyon ay isa lamang malaking pantasya ngunit narito na ito at binago kung paano niya tignan ang mundo. Habang patungo sa altar si Liberty, muli niyang naalala ang u
“KILALA NIYO BA ako? Isa akong Romanova! Romanova ako!” “Walang kahit na sinong makakatapak sa akin!” “Kilalanin niyo ang binabangga niyo!”“King, King, come here! Be with me! We should be together—hindi kayo bagay ni Liberty!”Iyon ang mga paulit-ulit na sinasabi ni Olga nang dumalaw sila sa pasilidad kung saan matutukan ito ng mga doktor. Ganito ang sitwasyon nito sa oras na sumpungin ng kanyang sakit. Hindi nila alam kung paano nangyari, ngunit isang araw ay nagiging kaaway na nito ang mga inmate sa kulungan dahil bigla na lamang nagwawala, umiiyak, o kaya naman nagsisigaw.Hindi alam ni Liberty kung anong mararamdaman niya mula sa sitwasyon sinapit nito nang mabaliw. Ang alam niya’y nagmahal lang ito nang totoo. Ngunit ang pagmamahal na iyon ay sobra. At lahat ng labis na nakasasama.Naniniwala din siya na sa oras na ipilit ang sarili sa mga bagay na hindi naman para sa atin, lalo lamang ipamumukha sa atin ng tadhana na hindi ito ibibigay.Humigpit ang hawak ni Lenard sa kamay n
“KAMI NA ANG bahala rito,” sabi ni Jude na kadarating lamang sa pinangyarihan ng insidente. “Huwag niyong hayaan na pagpyestahan ng media si Benjamin,” sabi ni Cole. “Sa kabila ng mga nagawa ng kapatid niya, naging mabait pa rin sa akin ang tatay nila King.”“I know what I am doing,” sagot naman ni Jude.Dumating ang mga pulis sa pinangyarihan ng insidente habang si King ay tulala pa rin. Kinailangan pa siyang tulungan ng kaibigan para lamang makatayo mula sa pagkakasalampak.“L-let’s go to the hospital…” iyon kaagad ang sinabi niya rito.Hindi niya na nagawa pang intindihin ang mga naging tanong sa kanya ng pulis at tanging ang nasa isipan lamang ay ang asawa na maaaring nahihirapan ngayon sa panganganak.Nagpatiuna rin si Cole sa kanya upang ito na ang magmaneho ng sasakyan.Habang nasa biyahe sila ay mas tumitindi ang kaba na kanyang nararamdaman. Matindi pa rin ang pagkakapisil niya sa braso na may sugat. Siya na mismo ang kumontra na magpagamot at gawin na lamang iyon sa hospital
HINDI SI KING ang uri ng tao na gagawa pa ng pagsisihan niya sa huli. Nakalimutan ng mga ito na kung ang kalaban niya ay tuso, mas nagiging tuso rin siya at hindi mapagpatawad. Kaya naman nang makita niya ang ngisi ng kapatid noong mahuli ito ng mga pulis, kaagad ang naging pagdedesisyon niya. Plinano niya ang mga hakbang na gagawin nang walang makakapansin sa kanya.Kaagad ang naging pagtawag niya kay Cole at sinabi na sikretong magpadala ng mga tauhan sa kanilang bahay. Malaki ang koneksyon nito, mabilis na nakakuha ito ng bilang na kakailanganin. Hindi rin gumawa ang mga ito ng hakbang nang patayin ang tauhan niya na nagbabantay sa tarangkahan. Iyon lamang ang nakitang paraan nito upang mailigtas pa ang mas maraming buhay na nasa looban.Habang nasa byahe ang sinasakyan niya kasama ng mga tauhan ni Benjamin ay nagsisimula namang magdis-arma ng bomba ang mga eksperto sa panig ni Cole. Kinailangan niyang makakuha ng maraming oras para gawin iyon.Nang mga sandaling iyon din ay nahuli
“A-ANO?” NAPABALIKWAS NG tayo si Liberty nang marinig ang naging pag-uusap ni Benjamin at King.Hindi niya alam kung dahil din sa kaba kaya ganoon na lamang ang pagguhit ng sakit sa kanyang tiyan pababa sa kanyang hita.“B-bomba?” hindi niya makapaniwalang sambit habang hawak pa rin ang kanyang tiyan. “Ang bahay napapalibutan ng bomba?” Mali ba na umuwi sila? Dahil sa pagpupumilit niya na sa sariling bansa makapanganak ito ang sasapitin nila. Kung nanahimik na lang sana siya sa ibang bansa kung saan malayo sa lahat, maaaring hindi niya pa nailagay sa panganib ang buhay ng kapatid at ng mga taong isinama niya sa pag-uwi.“Why are you crying?” kalmadong tanong sa kanya ni King. “Don’t cry, Mi Raina. I am here. Walang mangyayari sa inyo ng anak natin.”Dahil sa sinabi ni King, lalong bumagsak ang kanyang luha.Paano nito nakuhang maging kalmado sa kabila ng sitwasyon? Kailan ba sila lulubayan ng mga problemang hindi matapos-tapos?Sa matinding kaba at takot na nararamdaman, hindi na nak
HINDI NAKAGALAW SI King sa kanyang kinatatayuan. Pakiramdam niya’y namamalikmata lamang siya habang nakatingin sa babaeng inaasam-asam na muling makita.Ang huling sinuot din ni Liberty ang natatanging alaala ang mayroon siya sa bahay na nakalagay pa sa kanyang unan upang sa tuwing mami-miss niya ito ay yakap niya nang mahigpit iyon.At ngayong nasa harapan niya ang babaeng kamukha ng babaeng tanaw niya lamang dati sa malayo ay hindi siya makapaniwala. Tulala sa ilang segundo sa kanyang pagkakatayo si King bago bumaba ang tingin sa tyan nito na napakalaki na.“Tititigan na lamang ba natin ang isa’t isa?” natatawang tanong ni Liberty sa kanya. “Hindi mo ba ako yayakapin, King?”Napadilat-pikit ng mga mata niya ang binata. Ang tingin ay na kay Liberty pa rin. Totoo ba talaga ang kanyang nakikita? Hindi ba ito parte ng kanyang ilusyon? Dama niya ang panghihina ng mga tuhod nang sandaling iyon. Habang ang kanyang luha ay pabagsak na sa kanyang mga mata. Hindi niya rin matagpuan ang saril
HINDI KAILANMAN PUMASOK sa isipan ni King na aabot ang ganito sa lahat. Hindi niya hiniling na magdusa ang pamangkin sa mga pagkakasala nitong nagawa sa paraang mararamdaman nito na bangungot na ang karma na dumating sa kanya. Sa ilang araw na pananatili nito sa hospital, hindi niya nakita na may iba itong ginawa. Tanging pagtangis lamang na luha nitong ito mismo ang may gawa. Parati rin itong tulala at walang kinakausap na kahit sino.Ang pagpapanggap nito, hindi niya akalain na magiging totoo. Isa na ito ngayong baldado.Sa kabila ng mga pagkakasala ni Duncan sa babaeng pinakamamahal niya, hindi umabot sa punto na humiling siya na danasin nito nang triple ang mga ginawang pagkakasala. Sapat ng magbayad ito sa mga kamaliang iyon.Tamang-tama, kapapasok niya lamang sa hospital nang marinig ang sunod-sunod na pagtunog ng alarma kaya ganoon na lamang ang pagkakagulo ng mga pasyente at staff ng hospital na nasa loob.“Code gray! I repeat code gray!” anunsyong narinig niya sa speaker.Hin
HINDI KAILANMAN PUMASOK sa isipan ni King na aabot ang ganito sa lahat. Hindi niya hiniling na magdusa ang pamangkin sa mga pagkakasala nitong nagawa sa paraang mararamdaman nito na bangungot ang karma na dumating sa kanya. Sa ilang araw na pananatili nito sa hospital, hindi niya nakita na may iba itong ginawa kahit magagamit ang isang kamay na walang posas. Tanging pagtangis lamang dahl sa luhang ito mismo ang may gawa. Parati rin itong tulala at walang kinakausap na kahit sino.Ang pagpapanggap nito, hindi niya akalain na magiging totoo. Sa kabila ng mga pagkakasala ni Duncan sa babaeng pinakamamahal niya, hindi umabot sa punto na humiling siya na danasin nito nang triple ang mga pinagdaanan ni Liberty sa buhay.Galit din sa kanya si Victoria. Siya ang sinisisisi nito sa mga kamalasang nagawa ng anak. Hindi siya sumagot. Wala siyang panahong makipagtalo sa mga baluktot na paniniwala nito. Sa oras na pwede na itong lumabas ng hospital, sisimulan na rin ang trial nito. Hindi lamang sa