Chapter 4

My days as Mr. Valderama's secretary went well. There are times na pinapasama niya ako sa meeting niya outside the office. Di ko akalaing ma survive ko yung first week ko working with him knowing that Boss is so strict, but in fairness mabait din naman si Boss never niya pa akong nabulyawan na ipinagpasalamat ko rin.

Never kasi akong sinigawan ng mga magulang ko. Mahal na mahal ako nina papa at mama kasi ako lang daw ang nag-iisa nilang prinsesa. Kaya in return naging mabait din akong anak sa kanila.

Nung araw na isinaman ako ni Boss tahimik lang ako sa loob ng sasakyan niya. Di din naman ako kinakausap ni Boss kung hindi related sa trabaho, unlike Sir Ethan na nangangamusta kung ano ng nangyayari sa buhay ko at sa aking pag-aaral. Minsan nga naabutan pa kami ni Boss na nagtatawanan ni Sir Ethan.

Ewan ko ba dun kay Sir Ethan simula ng naging temporary secretary ako ni Boss araw -araw din atang binubulabog niya si Boss sa opisina nito. At di maiwasan na makipag-usap ako sa kanya kasi dumadaan muna siya sa pwesto ko bago pupunta kay Boss.

At everytime na nakikipag-usap ako kay Sir Ethan mukhang iritado si Boss. At ito namang si Sir Ethan lalong iniinis si Boss. Parang may mga sekreto silang tinginan ni Boss na silang dalawa lang ang nakakaintindi. Kaya bago pa mag beast mode si Boss tatawa-tawa ng umaalis si Sir Ethan. Nawewirduhan tuloy ako sa kanilang dalawa. 

Last week nagpaalam ako kay Boss na sasaglit muna ako sa school to submit some of my requirements at para narin makapag-enroll  for the next school year. This will be my last year. Sa wakas magtatapos na din ako. Board exam naman ang aking kailangang ipasa para tuluyan ko ng maabot ang mga pangarap namin ng mga magulang ko. 

After kung maasikaso ang lahat sa school bumalik din naman ako sa work at baka isipin pa ni Boss na inaabuso ko ang kabaitan niya. Kahit papano, unti-unting nagbago ang paningin ko kay Boss. He may be strict and professional when it comes to work but he's a good man.

He's a loving brother to his siblings and a good son to his parents. I have not met any of them but sometimes I can hear Boss talking to them and I can say that he really loves them. Lalo na yung bunso nila, the way boss call her princess I can feel his love for his sister. 

Kahit naman dun sa pangalawa nila, kahit pinapagalitan niya ito, sa huli si Boss pa rin ang talo. He always gives in to his siblings. Mukha lang talaga siyang masungit at strikto but deep inside he's a brother with a soft heart. 

Pagdating ko sa opisina nagmamadali akong pumunta sa pwesto ko. Hindi na ako pumuntang washroom para mag-ayos, dito nalang sa table ko. Pinaraanan ko ng kamay ang formal dress na suot ko. Nagpabango ako at inayos ang pagkakatali ng aking buhok. Naglagay lang ako ng kaunting pulbo at liptint dahil nahulas ito pagsakay ko ng jeep papunta dito. Isang beses ko pang pinasadahan ng tingin ang sarili ko sa glass wall, nang makuntento saka pa ako sumulyap sa opisina ni Boss. 

Napansin kong nakabukas konti ang pintuan ng opisina niya. Naglakad ako papunta doon. Kakatok na sana ako para ipaalam sa kanya na nakabalik na ako pero napahinto ako ng narinig ko ang ungol galing sa loob. 

Napahawak ako sa aking dibdib. Bigla akong kinabahan. Idinikit ko ang tenga sa pintuan para pakinggan ulit at baka nagkamali lang ako ng dinig pero may umuungol talaga sa loob.

"Diosko po!" Abot-abot na ang kaba ko at baka may nangyaring masama na kay Boss at ako pa ang mapagbintangan. 

Baka sa sobrang pagod ay nakatulog ito  at binabangungot na sa loob. Kung ano ano na ang aking naisip. Gusto kung tumawag ng tulong pero nataranta na ako at baka kung ano pang mangyari kay Boss sa loob kung matagalan pa.

Nagmamadali akong bumalik sa mesa ko.  Agad kong de-nial ang number ni Sir Ethan sa landline.

"Sir!" 

"Av? You're back? Akala ko ba nasa school ka." narinig ko ang pagmura niya. " Don't come inside his office."

"Yun po ang tinawag ko Sir Ethan. Kakarating ko  lang galing sa school. I was about to come inside his office but I heard something. Please help me, call an ambulance please, kasi si Sir Hendrick binabangungot."

"What?! No! Don't come inside his office." 

"May umuungol po sa silid niya Sir. Baka kung ano ang mangyari sa kanya. Kailangan ko siyang tulungan. Hindi pa po ako pumapasok kasi tinawagan muna kita. Pero Sir, hindi ko na ito papahabain pa, please I need your help. Puntahan ko muna si Sir Hendrick."

"No! Ava, I'm telling you don't come ins--"

"Sir I have to go. Bye!" 

 Hindi ko na hinintay ang sagot niya. Nagpapanic akong bumalik sa opisina ni Boss, dali-dali kung binuksan ang pinto para tulungan sana siya  pero para akong tinuklaw ng ahas sa aking nakita.

May babaeng nakapulupot at nakakandong kay Boss habang nakababa na ang strap ng damit nito. Tumaas ang skirt ng dress ng babae kaya kitang-kita dito sa pwesto ko ang mga kamay ni Boss na humihimas dun sa mapuputing hita ng babae.

They are kissing each other intently na parang sabik na sabik sa isa't isa at dahil nakaharap sa akin si Boss nakita niya agad ako, nagtama agad ang aming paningin. Kitang kita niya ang panlalaki ng aking mata at ang bunganga kung nakanganga dahil sa aking pagkabigla.

Pakiramdaman ko lahat ng dugo ko sa aking katawan ay umakyat sa aking mukha. Uminit ang pisngi ko sa sobrang pagkapahiya.

Mabilis na naitulak ni Boss ang babae palayo sa kanya. Muntik pa itong mahulog. 

"Oh shit! What's wrong with you?" inis na sigaw ng babae pagkakita niya sa akin.  Tumayo na din ito at inayos ang kanyang damit. She's also tall siguro magkasingtangkad kami. Sexy at maputi. Pamilyar sa akin ang  mukha niya di ko lang maalala.

"Fix yourself and leave!" sabi ni Boss sa babae na mukhang ikinagulat pa nito.

"Okay darling, maybe next time?" malanding sagot nito na may pahabol pag himas sa dibdib ni Boss.

"You know me, I don't fuck the same person twice!" diretsong sabi ni Boss na ikinapula ng mukha ng babae.

"But were not yet--" apila pa sana niya pero pinutol na iyon ni Boss.

"Leave now!" bulyaw ni Boss dito. Lumingon ang babae sa akin at mukhang susugurin ako. Siguro nabitin kung ano man ang ginagawa nila ni Boss at ako ang sinisisi which is totoo naman  kung di ako pumasok e di sana di sila naistorbo sa kung anumang ginagawa nila.

"But Babe--"

Ayaw ko nang marinig kung ano pa ang pag uusapan nila kaya sumingit na ako sa kanila.

"I'm sorry." yun lang ang nasabi ko at tumalikod na ako sa sobrang hiya. Sa sobrang pagmamadali ko napalakas pa ata ang pagkasara ko ng pinto. Napahawak ako sa aking dibdib sa sobrang kaba. Feeling ko parang sasabog ito.

First time kung makakita ng ganung eksena sa tanang buhay ko. Anong yung nakita ko?At bakit kelangan makakita ako ng ganung eksena dito?

What the hell! What the hell! Napamura ako sa aking isipan. Ahhh...  You're so stupid Ava Margaux! Kun di ka ba naman tangang pumasok ng di kumakatok. I felt so stupid. Isa yun sa bilin sa akin ni Miss Belle na huwag pumasok sa opisina ni Boss ng di kumakatok.

 Shit! Sobrang nakakahiya! Hindi ko na alam ngayon paano ako titingin sa mga mata ni Boss na hindi ko maiisip yung nakita ko. 

What have I done? Ano yun? 

Di ako mapakali sa pwesto ko, kagat ko ang aking labi sa sobrang kaba. Bakit ba kasi hindi nila sinirado yung pinto. Kaya ba ayaw akong papasukin ni Sir Ethan sa office niya. 

Hindi ko tuloy alam ang aking gagawin. Lahat ata ng dugo ko umakyat sa aking ulo, parang nag-numb ito. Ang mga kamay ko ay nagpapawis. 

Kung alam ko lang sana na ganitong tagpo ang maabutan ko dito sa opisina sana pala di na lang ako bumalik. 

Biglang bumukas ang pinto. Lumabas na ang babae, kalat pa ang lipstick nito at magulo pa ang buhok. Tiningnan niya pa ako at saka inirapan bago diritsong pumasok sa elevator. 

Ilang minuto lang at tumunog ang intercom dito sa harap ko. Nagdadalawang isip pa ako kung sagutin ko o hindi. Pero sinagot ko din naman. Boss ko ang tumatawag, sa ayaw at sa gusto ko magkikita at mag-uusap din naman kaming dalawa. 

"S-sir?"

"Miss Clemente come to my office now." Malamig nitong sabi sa kabilang linya. Seryoso ang kanyang boses na lalong nagpakaba sa akin.

Nanghihina pa ang mga paa ko. Hindi ko alam kung tatayo ba ako o tatakbo na lang palabas. Pero sa huli pinili ko paring puntahan si Boss.

Dahan-dahan akong naglakad papunta sa opisina niya. Kumatok muna ako ng tatlong beses, ng marinig ko ang sagot niya saka pa ako pumasok.

Gaga ka Ava! Dapat ganyan ang ginawa mo kanina!

Nakayuko akong pumasok , nahihiya akong iangat ang aking ulo. Takot akong salubungin ang mga mata ni Boss pero kahit di pa ako tumingin para akong sinusunog sa intensidad ng tinging pinukol niya sa akin. 

"Look at me." he commanded. 

Dahan-dahan kong inangat ang ulo ko sa kanya. Pagtingin ko kay Boss nakaupo pa rin ito sa pwesto niya habang may hawak na alak sa isang kamay. Medyo magulo pa ang buhok at nakabukas ang unang tatlong butones ng polo niya at wala na ang suot na neck tie.

Marahan akong humakbang palapit sa harapan ng table niya. Habang palapit ako sa kanya feeling ko lalabas na yung puso ko sa aking dibdib sa labis na pagwawala. Seryoso siyang nakatingin sa akin. Nakakatakot salubungin ang kulay abo niyang mga mata.

Bigla siyang tumayo. Seryoso ang mga mata at hindi inaalis ang tingin sa akin. Pigil hininga ako at halos manigas na lalo na nung naglakad ito at pumunta sa likod ko. Hindi ako makalingon at ayaw kong lumingon. 

Feeling ko ilang dangkal lang ang pagitan namin. Amoy na amoy  ko ang kanyang pabango at ramdam ko ang init na nagmula sa kanyang katawan sa sobrang lapit.

Nanatili akong nakayuko pero napakapit ako sa mesa niya.Feeling ko mahihimatay ako sa epekto ng paglapit ni Boss sa akin. Wala na akong takas sa kanya.

Baka ibuhos niya lahat ng galit niya sa akin dahil naudlot ang ginagawa nila ng babae. 

"Margaux." paos niyang bulong. Ito ang unang pagkakataong tinawag ako ni Boss gamit ang pangalan ko. Ramdam ko ang pagtayo ng balhibo ko sa batok dahil sa lamig at lalim na boses ni Boss. Parang ang lapit na bunganga niya sa tenga ko ramdam ko ang init ng kanyang hininga.

 Ang bango ng kaniyang hininga pinaghalong amoy ng mint at alak. Kahit matangkad ako at naka heels pa mas matangkad parin si Boss sa akin. Kaya feeling ko  medyo nakadukwang siya akin pagbulong niya.

Lalong pinagpawisan ang kamay ko sa kaba. Napahigpit ang kapit ko sa mesa pero ayaw kung ipahalata na natataranta na ako sa sobrang lapit niya.

"S-sir?" nanginig pa ang boses ko. 

Mahabang katahimikan pero kahit hindi siya nagsasalita dama ko talaga na sobrang lapit niya sa akin. Ang mainit niyang hininga at humahangin sa leeg ko dahil naka-ponytail ang buhok ko.

"Why did you come inside?" His voice is so cold that I felt my throat dried up. 

"P-po?" Ilang beses pa akong lumunok para may lumabas na boses sa akin. Sobrang kaba ko na talaga. Pakiramdam ko kaunti nalang at manginginig na ako dagdagan pa ng distansya namin sa isa't isa.

Ito ang unang beses na may lalaking lumapit sa akin ng ganito kalapit. Feeling ko nawawalan ako ng hangin at di ako makahinga. 

" Why did you come in without knocking?" at maingat niyang hinawakan ang balikat ko paharap sa kanya. Nanigas ako, pakiramdam ko lahat ng dugo sa katawan ko ay huminto sa pagdaloy.

Sa sobrang kaba dahil ang lapit ng mukha niya sa akin napasandal ako sa mesa na mukhang mas lalong pumabor sa kanya. Lalo niya pang nilapit ang mukha sa akin na halos maduling na ako sa sobrang lapit niya. 

Hinawakan niya ang aking baba para pumantay ang mata ko sa kanya. Nakita ko ang mapanlarong ngiti na pinipigilan niya pero ako hindi ko na alam kung ano ang aking gagawin. Gusto ko siyang itulak palayo sa akin pero pati ang kamay ko hindi ko maiangat, wala akong lakas. 

Abot langit ang pagsisi ko ngayon kung bakit di ako kumatok kanina. Bakit ba kasi pumasok ako agad ng di man lang kumakatok? Ilang beses na binilin yun sa akin ni Miss Belle.

"Why did you do that, Margaux. Tell me." tanong niya pero sa pagkakataong ito biglang nagbago yung boses niya, naging malambing. Wala na akong maramdamang galit doon hindi gaya kanina. 

"Sorry Sir akala ko kasi binabangungot kayo kanina dinig ko kasi sa labas na may umuungol. Kaya sa sobrang kaba ko di na ako kumatok at pumasok na lang ako bigla natakot kasi baka kung may nagyaring masama sa 'yo". Alam ko sa mga sandaling to kulay ube na ang mukha ko sa labis na kahihiyan.

"Hindi ko po sinasadyang i-istorbohin kayo ng g-girlfriendmo." Dagdag paliwanag ko sa kanya. Masyadong mahina ang boses ko na feeling ko ako lang ang nakakarinig.

Ngunit imbes na magalait parang natuwa pa siya sa paliwanag ko. May sumilay na ngiti sa labi niya, which somehow make me feel relieve. Bumalik na siya sa pwesto niya kaya tumayo na ako ng maayos. 

"Okay."

Dun pa ko ako nakahinga ng maayos. Baka sa susunod na lalapit siya sa akin ng ganun kalapit,  hihimatayin na talaga ako.

"But next time don't do it again, Margaux. Ayaw ko nang nabibitin. You wouldn't like it if I do" tumalikod siya at uminom ng alak. "Pwede ka ng bumalik sa pwesto mo."

 Yun lang at lumakad na ako palabas ng opisina ni Boss pero bago pa ako makalabas tinawag niya ako.

"Margaux."

Huminto ako at tumingin  sa kanya. This time, nakaharap na siya ulit sa akin. Seryoso pa rin ang mukha pero medyo maaliwas na ito ngayon. 

"You're cute. Thanks for your concern." At sa unang pagkakataon ngumiti ito sa akin. 

Tumalikod na ako at lumabas. Pulang pula ang mukha ko. Di ko alam pero biglang may pumitik sa puso ko. First time ko nakaramdam ng ganito. Kahit simpleng papuri lang galing kay Boss pero feeling ko sobrang tuwa ng puso ko.

This is not the first time that someone appreciated my beauty. At saka "cute" naman ang sinabi niya parang pambata lang. 

 Seriously? Cute? Sabagay bata pa naman talaga ako. Siguro para kay Sir cute ako tingnan, pero sa mga nagkakagusto sa akin sa university, beautiful at pretty ako para sa kanila.  

Madami din naman ang nagpaparamdam sa akin sa school. Yung iba mga studyante ang iba naman mga professional na, yung mga kumuha ng masters degree nila. Pero ni isa wala akong pinatulan, priority ko ngayon ang aking pag-aaral. Pinangako ko kina papa at mama na magtatapos ako sa aking pag-aaral at tutuparin ko yun. 

Lage kong sinasabi sa kanila na hindi ang pakikipagrelasyon ang pinunta ko dito sa Maynila kundi ang pag-aaral. Minsan may makukulit pa rin na ayaw tumigil. May nagpapadala ng mga bulaklak at tsokolate. Kaya nung andito pa si Daphne sa Manila tuwang tuwa siya pag may nagbibigay sa akin ng mga tsokolate kasi binibigay ko sa kanya.

Bago ang uwian tumawag sa akin si Jana at nagsabing mauna na akong umuwi may dadaanan  pa daw siya. Di na ako nagtanong kung saan pa kasi mukhang nagmamadai ang bruha.

Tumawag ako kay Boss sa intercom kasi nahihiya parin akong makita siya para magtanong kung may kailangan pa ba siya. Sinabi niyang wala na daw. Magpapaalam na sana akong umuwi sa kanya pero nauna na itong magsabing hintayin ko siya at bago pa ako makatanong kung bakit naibaba niya na ang intercom. 

Wala akong choice kundi ang hintayin si Boss. Siya nalang talaga ang hinihintay ko dahil nakaayos na ang mga gamit ko. Hindi rin naman nagtagal nakita kong lumabas na ito sa opisina niya. Agad akong tumayo. 

Pasimple kong pinasadahan ng tingin ang suot niya. Nakaayos na dress shirt niya at maayos na rin ang pagkakasuklay ng kanyang buhok. Back to being fresh again kahit pauwi na. Hindi lang fresh sobrang bango pa. 

"Let's go." 

Ha? Akala ko ba wala na siyang kailangan sa akin? Bakit maypa let's go?

Magtatanong pa sana ako pero bago ko pa nagawa yun, inabot niya na ang bag ko at siya na ang nagdala nito. 

"I'm hungry. We'll eat first before I'll drop you home."

Again?