[Warning: Rated SPG! Some scenes are not suitable for some readers. Not suitable for young readers and with sensitive minds. Contains adult language and situation intended for mature readers already.
Read at your own discretion.]
CHAPTER FORTY-SIX: THE DREADFUL, BLOODY NIGHT Robert Ezekiel Mondragon’s Point of View
If someone would tell me that I’ll experience something as horrifying and terrifying as this I’d tell him to fuck off and I’ll smack his head until he passed out.I would love to do anything— everything to runaway far from this terrifying place, how I would love to trade my money to get myself and my family away from this, how I would love to beg all the saints and the God in the heaven just to spare me and my family from this mess but here I am, the useless, coward and a scared cat version of myself sulking in the small sofa muttering nonsense, hugging myself and rocking myself back and forth.
&nbs
[Warning: Rated SPG! Some scenes are not suitable for some readers. Not suitable for young readers and with sensitive minds. Contains adult language and situation intended for mature readers already. Read at your own discretion.] CHAPTER FORTY-SIX: THE DREADFUL, BLOODY NIGHT PART 2 Robert Ezekiel Mondragon’s Point of View Doon kami sa likod ng mansiyon dumaan. Habang nakasunod ako kay Linda ay mahigpit ang hawak ko sa baril. *Bang!* Napatalon ako’t itinutok sa kung saan ang baril ko. I realized na hindi sa aming tatlo nanggaling ang putok ng baril. Nagkatinginan kami at sinundan namin ang tunog ng putok ng baril kung saan ito nanggagaling. Parang gustong tumalon palabas ng puso ko sa bibig ko nang napagtanto kong sa ballroom nanggagaling ang putok ng baril! At nasundan pa iyon ng isa pang putok at isa pa... ... At isa pa. &
[Warning: Rated SPG! Some scenes are not suitable for some readers. Not suitable for young readers and with sensitive minds. Contains adult language and situation intended for mature readers already. Read at your own discretion.] CHAPTER FORTY-SIX: THE DREADFUL, BLOODY NIGHT PART 3 Robert Ezekiel Mondragon’s Point of View “Ate...” Napatingin ako sa kaliwa ko. There, I saw all the Lopezes including Karmine’s sisters and sir Kiko, her father. Kita ko rin ang takot sa mga mata ni Don Saul at Donya Marina habang nakatingin sa apo nilang si Karmine. Sir Kiko had a stern, serious and pained look samantalang umiiyak iyong mga anak niya at nagsusumamo sa kaniya. “Please, Papa...” Hinigpitan niya ang hawak sa braso ni Karine at matigas na umiling siya rito, “Hindi nga puwede, Karine. Paano kung masaktan ka ng Ate mo? Hindi ko kakayanin,
CHAPTER FORTY-SEVEN: THE ART OF BREAKING FREERobert Ezekiel Mondragon’s Point of View Pinanuod ko kung paanong hilingin ni Karmine na sana siya na lang ang napahamak, na sana siya na lang iyong nasaktan, na sana siya na lang ang binastos at binaboy at hindi ang mga kapatid niya at hindi ko mapigilan ang masaktan at madurog para sa babaeng pinakamamahal ko. How could she be this loving and selfless? Pinanood ko kung paanong hilingin ng babaeng pinakamamahal ko na sana sa kaniya na lang may nangyaring masama at hindi sa kaawa-awa at inosenteng mga nakababatang kapatid niya. God! She’s really selfless and a very loving and doting older sister. She’s an admirable one. Alam ko naman na kung gaano niya kamahal at kung gaano kahalaga para sa kaniya ang mga kapatid niya pero iba pa rin pala kapag nakikita mo ito mismo gamit ang mga mata mo. Iba pa rin pala talaga dahil naki
CHAPTER FORTY-SEVEN: THE ART OF BREAKING FREE PART 2 Robert Ezekiel Mondragon’s Point of View Hindi namin namalayan na nakalapit na pala ang pamilya Sotto sa amin. “Kiel, baby I missed you. I was so scared I thought I’d die. Thank God for saving me...” Marahas kong kinalas ang yakap niya sa akin at pinisil ng mahigpit ang mga kamay niya. She grimaced in pain. Kulang pa iyan, Astrid. “O-Ouch! Ouch, Kiel! It hurts!” Habang hinihila niya ang kamay niya paalis sa pagkakapisil ko ay pabalyang binitawan ko ito. She stumbled on the floor. Her step-mom, Agnes helped her stand on her feet and they both glared at me. “What the fuck was that for, Mr. Mondragon? Ano’ng karapatan mong saktan ang anak ko?” asik nito sa akin. I grinned at her to insult her, “Anak? Seriously, Mrs. Sotto? Nagagawa mong ituring na anak ang demonyong iyan? Pero ang mga mabubuti at matitino mong anak ay nagawa mong kalimuta
CHAPTER FORTY-EIGHT: THE CONFRONTATION OF THE EX-LOVERS Robert Ezekiel Mondragon’s Point of View While talking to her with my past feelings (well, screaming and yelling at her face) I felt that everything came rushing back to me. All the feelings I felt—the pain, the sadness, the insecurity, the bitterness, the devastation, the anger and the disappointment came rushing back to me like there wasn’t years separated. Like there wasn’t long years wasted and was spent into trash because here she is—still the same woman whom I gave all my love and effort and it was put in a trash. While looking at her I think that there wasn’t a change in her—I think that she’s still the same. She’s still the same greedy, selfish and a brat! “You’ll fucking coming back for me? Alam mong hindi naman iyon ang gusto kong mangyari, Astrid! I told you that if you choose your career over me then we’re over! That if you leave the country and choos
CHAPTER FORTY-EIGHT: THE CONFRONTATION OF THE EX-LOVERS PART 2 Robert Ezekiel Mondragon’s Point of View She looked up to me with tears streaming down her eyes, “Mahal na mahal kita, Kiel. Please ako na lang. Ako na lang ulit. Handa ako’ng pagsisihan ang lahat ng mga ginawa ko sa iyo at sa pamilya mo. Handa ako’ng magbayad para sa mga kasalanang nagawa ko pero, please ako na lang. Ako na lang ulit, Kiel. Please, let me be that girl for you. Mamahalin kita ng lubos. Ikaw na ang pipiliin ko kahit na ano pa ang mangyari. I promise to never repeat the same mistake again. Please, Kiel take me back in your arms, in your heart, in your mind and in your life. Please, I’m begging you, Ezekiel take me back. Ako na lang ulit...” Humikbi siya at niyakap ang sarili. “Ako na lang. Please, Ezekiel, ako na lang ulit.” Napaiwas ako ng tingin sa kaniya. She looks every inch of a broken woman. Nagkamali ako ng inisip kong nakita ko ulit ang dating A
CHAPTER FORTY-EIGHT: THE CONFRONTATION OF THE EX-LOVERS PART 3Robert Ezekiel Mondragon’s Point of ViewIt had been such a very long, tiring and exhausting day.After that talk with Astrid, I decided to go home and rest for a while because I can’t face Karmine looking like this—a big mess. It took me a long while to sleep but at least I was able to take some sleep but that sleep was accompanied and plagued by nightmares.I shook my head while remembering that stupid dream—no, it wasn’t a dream but a nightmare! Marahas na napabuga ako ng hininga ng maalala kong sa panaginip ko ay sinaksak ako ni Karmine sa puso kosa hindi ko malamang kadahilanan.Damn it!Was it a premonition? Na hindi man niya ako literal na sasaksakin ay babasagin niya naman ang puso ko at iiwan ako’ng luhaan at basag ang puso?Shit! I cringe
CHAPTER FORTY-NINE: JUST ANOTHER WOMAN IN LOVEKarmine’s Point of View I’m not supposed to feel this. I’m not supposed to be this happy and elated because of whatever I am feeling for Robert. At least not when the still on-going case of harrassment those bastards did to my beloved girls, but what can I really do? As much as I want to stop feeling this I can’t. I can’t because I’m just another woman in love. Just another woman in love, huh. I scoffed in disbelief. Para ako’ng teenager nito habang mahinang kinakanta sa utak ko ang kantang iyan. Tugmang-tugma ang kantang iyan sa kung ano man ang nararamdaman ko ngayon paar kay Robert. Mag-uumaga na pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makatulog. Kanina pa ako pagulong-gulong na para bang kinikilig at immature na teenager sa kama ko. Ilang oras na ba mula nang makaalis slash takbuhan ako ng lalaking iyon matapos niya ako’ng pak
EPILOGUERobert Ezekiel Mondragon's Point of ViewA thought suddenly crossed my mind and I shuddered with that terrifying thought. "No, please, no!" I muttered, unconsciously, scared for the unknown.Samu’t saring emosyon ang nakikita ko sa mga mata niya. Naroon ang pagkagulat, pagkalito, pagtataka at ang pinakapinagtatakhan ko sa lahat ay ang awa at lungkot na bumalatay sa mga mata niya.“Manang, hey!” I snapped my fingers in front of her.“U-Uh, hijo. A-Ano nga ulit iyong tanong mo?”Hindi ko alam kung bakit pero naginangatngat na ng kaba at takot ang buong pagkatao ko. Pakiramdam ko ay may mali...May mali talaga pero hindi ko mawari kung ano iyon at kung bakit ganito na lang ako makaramdam ng takot.“Manang, naman!” naibulalas ko. Unti-unti na ako'ng nakakaramdam ng pagkainis. “Tinatakot mo ako, Manang! Ano na nga? Nasaan na ang mag-ina ko?” naiirita kong tanong sa hanggang ngayon ay clueless pa rin niyang mukha.“Hijo, Kiel, Diyos ko! M-Mag-ina?”“Yes, Manang Edna! Mag-ina! Ang ma
CHAPTER SEVENTY: A WONDERFUL DREAM Robert Ezekiel Point of View“Hooo.”Kanina pa ako palakad-lakad at paroon at parito dito sa labas ng Delivery Room ng ospital na parang sirang plaka.Hindi ko namalayang nangingiti na pala ako na parang baliw dito. Kinakabahan ako na natatakot na na-e-excite at natutuwa all at the same time!Sino ba naman ang hindi makakaramdam ng mixed emotions kung ang pinakamamahal mong asawa ay nasa loob ng Delivery Room at kasalukuyang nanganganak sa panganay mo na bunga ng pagmamahalan niyo?Hindi niya ako pinayagang samahan siya sa loob ng DR habang nanganganak siya sa panganay namin dahil baka raw ay mahimatay ako sa takot at baka raw ay bangungotin ako ng ilang gabi.Bahagya ako'ng napatawa sa kilig sa naisip. My wife is so sweet, isn’t she?Now, now, I really can’t blame my wife for thinking that way. Minsan ko na kasing naisip na manuod ng videos online about sa mga babaeng nanganganak and the third video I happened to click was the mother delivering birt
CHAPTER SIXTY-NINE: AMIDST LIFE AND DEATH PART 2Karmine's Point of ViewI don’t know how long we were chained in the walls and detained here, but all I know is that each passing day, they are starting to despise me even more. “Masaya ka na ba?” Napapitlag ako sa biglang pagkausap sa akin ni Max.Napabuntong-hininga ako. Hindi talaga lumilipas ang isang buong araw na hindi ipinapamukha ni Max sa akin ang naging kasalanan ko. At kapag ginagawa niya iyon ay mas lalong nag-guilty ako. But as if my guilt and conscience can do anything to save us.“Hindi ako masaya, Max. Hindi rin ako natutuwa sa mga nangyayari sa atin kung iyan ang ipinupunto mo.”Hilaw na tumawa siya at tinapunan ako ng matalim na tingin, “Sino bang bobo ang nagdala sa atin sa ganitong sitwasyon? Hindi ba’t ikaw? Kaya ano’ng magagawa ng konsensiya mo? Maaalis ba kami noon dito? Maililigtas ba kami niyang konsensiya mo?”Tumunghay si Jelina at napapailing na tiningnan ako. She gave me a sad smile, “May anak ako, Karmine.
CHAPTER SIXTY-NINE: AMIDST LIFE AND DEATHKarmine’s Point of View“Argh!”I woke up with a splitting headache and my ears are ringing. Parang gusto kong biyakin ang ulo ko para mawala ang sakit at kirot.Sinubukan kong imulat ang mga mata ko pero halos hindi ko magawa. Ramdam ko ang pangangapal ng mata ko maging ng buong mukha ko na para bang kinagat ng ‘sangkatutak na lumilipad na nakakadiring ipis. Ni hindi ko nga magawang maibuka ng maayos ang mga mata ko dahil kapag sinusubukan kong gawin ay ramdam na ramdam ko ang sumisigid na kirot dito dahilan para mapilitan ako'ng ipikit ang mga mata ko.That mother-fucking-son of a bitch! I swear I will make him pay for all of this one day! One way or another!Hindi lang pala ang ulo ko ang sobrang masakit kundi maging ang buong katawan ko. Damn. What the hell did just happened?“Your plan backfired on you, huh.” My head snapped back—it added to the intensity of the pain I am feeling—when I heard that familiar cold voice of a woman I’ve known
CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYAL PART 3Karmine's Point of ViewI was walking down the familiar hallways of this mansion that once housed me when I was under Howard’s care.Nothing much had change. It still is beautiful. The whole mansion screamed of wealth, money, power and opulence, although no matter how pleasing it is to the eyes some of its parts are burnt down, courtesy of me.Nakasalubong ko si Grayson na kung hindi ako nagkakamali ay assistant ni Howard. He was holding some papers, yumuko siya ng magkasalubong kami at bahagyang ngumiti.“Hello, Gray,” nakangiting bati ko dahilan para ngumiwi siya.“Hello, Karmine. Uh, gotta go, ang dami ko pang kailangang gawin.” Awkward na ngumiti siya sa akin at itinaas ang mga papeles na hawak.He looks scared of me. Well, he really should. It's a good thing that Howard prepped his people when it comes to me.“How’s your job, Grayson?”Napalunok siya at bahagyang pinagpapawisan, “I am doing my job well. Anyway, I really need to go.
CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYAL PART 2Karmine's Point of View"I'm sorry."Silly me.So damn stupid of me to think that they will understand me and forgive me for betraying them.My sorry is not and will never be enough for the damage I’ve done to them and the betrayal I’ve just committed. I bit my lips hard I felt the rusty smell and that rustic aftertaste of blood in my mouth as I let my tears fall, “I’m really sorry, guys. Oh, God! Patawarin niyo ako...”“B-Bakit? Bakit, Karmine? Hindi ba ako naging mabuting ama sa iyo? Hindi pa ako naging mabuting kaibigan? May pagkukulang ba ako? May nagawa ba ako'ng kasalanan sa iyo na hindi ko alam? Ano’ng mali ang ginawa ko sa iyo para traydurin mo ako—kaming lahat ng ganito kalala at kalupit? Nakalimutan mo na ba kung ano’ng klaseng hirap ang naranasan mo ng dahil sa kaniya? Kung—”“Correction, Westley. My darling doll suffered not just in my hands but yours as well. ‘Wag kang masiyadong maghugas ng kamay dahil isa ka rin sa dahilan
CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYALKarmine’s Point of View“So, ano, Karmine? Napapayag mo siya, hindi ba?” excited at ngiting-ngiti na tanong ni Jelina sa akin pagpasok na pagpasok ko sa mala-haunted mansion ni Wolf.Hindi ako sumagot sa kaniya.“Hindi ba at napapayag mo siya sa plano natin? Right?”Nandoon silang lahat minus Brandon Adams who has been MIA since he let his undying love for Astrid go, in order for her to be with Robert. Too bad for her her plan failed. It all backfired on her. Sila ay mga nakatipon sa malawak at dim-lighted na living area habang nakaupo sa mga mamahaling upuan at mariing nakatitig sa akin.Hindi man sila magsalita ay alam kong ang gusto nilang marinig mula sa akin, sa sarili kong mga bibig ang balitang papabor sa amin. I know that they are expecting me to bring them a good news like I always does, but today is diferrent from the days before. And the news that I have now is exactly the very opposite of it.I sat on the single sofa and roamed my
CHAPTER SIXTY-SEVEN: ANOTHER DAY WITH THE MONDRAGONS PART 2Karmine's Point of ViewKulang na lang ng crickets sa sobrang tahimik nila at buo na ang sound effects. Napa-tsk ako pero ilang minuto pa muna ang nagdaan na sobrang tahimik ng lahat.The thick, tense and awkward atmosphere dissipitated when Juno asks us a personal question na ikinatawa ko ng malakas."Uh, so what are you guys doing in his room for hours?"He looks like a kid very curious of the questions swarming on his mind. Nilingon ko ang katabi kong pinamulahan agad ng mukha at nag-iwas ng tingin. Binatukan naman ni Bruno ang sariling Kuya dahil sa tanong nito.Humagikgik si Reina at tiningnan kami ng kapatid niya ng makahulugan habang itinataas-baba niya ang magkabilang kilay niya, "So, what did you guys do? I mean mula ten AM hanggang eight PM? Hindi naman puwedeng nag-jack-en-poy lang kayong dalawa sa kwarto ni Kiel, hindi ba?""S-Shut up, Reina!" paasik na saway ni Robert sa kapatid niya habang bahagyang nag-stutter p
CHAPTER SIXTY-SEVEN: ANOTHER DAY WITH THE MONDRAGONSKarmine's Point of ViewNapailing ako sa kaniya dahil mas nauna pa akong matapos mag-ayos kaysa sa kaniya, "Seriously, Robert? Sino ba talaga sa atin ang mas babae?"Kunot-noong nilingon niya ako. Muntik na ako’ng mapabunghalit ng tawa pero pinigilan ko dahil sa nakikita kong reaksiyon niya. Mukhang napipikon na siya.Ang bilis niya pa lang mapikon sa mga simpleng asaran lang."And what do you mean by that?"I shrugged my shoulders at him kunwari before answering his question nonchalantly, "Well, kanina after we made love mas nauna ka pang makatulog kaysa sa akin. Mukhang mas napagod ka pa kaysa sa akin and now mas nauna pa ako'ng natapos maligo at mag-ayos ng sarili kaysa sa iyo."Nanlaki iyong mga mata niya sa sinabi ko at namula ang magkabilang pisngi niya."Pfft—!"Iyon lang at napabunghalit na ako ng malakas na tawa sa harap niya. Natatawang sinalo ko ang tuwalyang ibinato niya sa mukha ko dala ng pagkapikon niya."Enough!"Hin