LOGINShare
Kabanata 0006
Last Updated:
2024-12-02 11:22:10Keilani POV
Pagdating ni Braxton sa pintuan ng bahay, ramdam ko na agad ang bigat ng kaniyang presensya. Oo, ganoon na agad ang napi-feel ko, lalo na’t alam ko na ang ginagawa niyang mali.
Sa totoo lang, hanggang ngayon ay hindi ko pa rin lubos maisip na gagawin niya ito sa akin. Hindi ako makapaniwala na sa aming dalawa, siya pala ang unang sumuko, siya ang unang gagawa ng kasalanan. Ngayon, nawala tuloy ang pagmamahal na pinanghahawakan ko sa loob ng tatlong taon na pagsasama namin. Nawala iyon nang makita kong may kalandian siya.
Galit ako pero hindi galit na galit kasi may kasalanan na rin ako, may ibang lalaki na rin na nakatikim sa pagkababaë ko.
Pagpasok niya ay nakita kong may kaunting alikabok pa sa kanyang sapatos, tanda ng pagod sa maghapong trabaho. Oh, baka pagod sa kakakangkang sa kabit niya. Pero ako? Nakaupo lang sa sofa, ini-scroll ang bago kong phone na bigay ni Sylas. Dapat mapansin niya ito, oo, dapat lang, aba, siya lang ba ang may karapatang magkaroon ng ganito. Pasalamat nalang ako at nakahanap agad ako ng pangtapat sa kaniya.
Hindi ko na itinatago ang cellphone ko. Hindi na kailangan. Alam ko naman na may ganoon din siyang phone, bigay ng walang iba kundi ang kabit niyang si Davina. Ang masakit lang, parang hindi niya iniisip na alam ko ang tungkol dito. Akala niya, bingi at bulag ako sa katotohanan. Mabuti na lang at sinundan ko talaga siya, kundi ay hindi ko malalalaman na matagal na pala niya akong niloloko.
“Walang pagkain?” tanong niya nang mapansing wala ni isang ulam sa mesa. Kumakain siya minsan kapag uuwi, pero mas madalas ay hindi kaya nagluto lang ako ng pang sa akin lang.
“Hindi na ako nagluto. Wala namang kumakain tuwing gabi kundi ako lang, nasasayang lang.” Hindi ko inalis ang tingin ko sa screen ng phone habang sinasabi iyon. Hindi ko na kailangan mag-effort na magmukhang concerned o apologetic. Kung siya cold sa akin, mas kaya kong maging cold sa kaniya.
“Anong ibig mong sabihin?” Bahagya niyang tinaasan ng boses ang tanong niya, pero halatang pigil pa rin ang inis. Aba, wala siyang karapatang magalit, ako dapat ‘yun.
Nang tingnan ko siya, diretso akong tumayo at lumapit. “Bakit? Kumakain ka ba dito? Sa loob ng isang buwan, bilang na bilang ko kung kailan ka kumakain dito. Almusal, at hapunan, palagi tayong nasisiraan, napapanis lang.”
Kitang-kita ko ang pagkabigla sa kaniyang mukha. Hindi niya siguro inaasahan iyon. Matagal ko nang gustong sabihin ito, pero pinili kong magtimpi. Ngayon, bakit pa? Alam kong kabit niya ang asawa ng CEO niya, at malupit lang dahil pati ako, napilitan nang kumapit sa patalim.
“Keilani...” Nag-iba ang tono niya. Hindi ko alam kung gulat o takot ang bumalot sa kanya, pero hindi iyon mahalaga sa akin, wala nang mahalaga sa akin ngayon. Sasakay na lang ako sa mga trip niya pero never na akong magpapakaasawa sa kaniya kasi may kabit naman na siya na minamahal niya ng sobra, doon na lang siya maghanap ng kalinga niya.
“T-teka, bagong labas ng cellphone ‘yan ah. Mahal ‘yan, sobra,” sabi niya at lumapit pa sa akin para tignang mabuti ang cellphone niya. “Paano ka nakabili nito? Ginamit mo ba ang ipon natin, Keilani?” tanong niya na mukhang magagalit na naman.
“Check mo ang bank account natin kung nababawasan, hindi naman ‘di ba?” malamig ko pa ring sabi sa kaniya habang matalim ang tingin ko sa kaniya.
“K-kung ganoon ay saan ito galing?” tanong niya pa rin.
“Galing sa isang kaibigan, iyon ang totoo,” sagot ko at saka muling naupo sa sofa. Muli akong tumutok sa bago kong cellphone.
“Keilani, hindi ka naman ganiyan, ano’t parang pakiramdam ko ay galit ka sa akin.” Ramdam na pala niya ang pagbabago ko agad. Mabuti naman.
“Hindi, nagtatampo lang ako kasi hindi ka na kumakain dito sa bahay natin. Nagtatampo lang ako kasi madalas mo na akong hindi pansinin, mag-uusap lang tayo kapag ganito, uuwi ka galing sa trabaho. Minsan, naiisip ko, baka ano,” huminto muna ako at saka tumingin sa kaniya.
“Baka ano?” tanong niya tuloy habang seryosong nakatingin sa akin.
“Baka gusto mong itigil na natin ito. Hindi naman na tayo magkaanak, maghiwalay na lang tayo,” dire-diretsyong kong sabi kaya lalo kong nakita ang pagkabigla sa kaniya.
Lumapit siya sa akin at saka hinawakan ang mga kamay ko. “Hindi ko alam na ganiyan na pala ang nararamdaman mo sa akin. Patawarin mo ako, masyado lang talaga akong busy. Hindi ko gusto na maghiwalay tayo, mahal na mahal kita, Keilani, hindi tayo maghihiwalay. Sadyang busy lang ako sa trabaho,” paliwanag niya. Gusto kong umiyak. Hindi ko na tuloy alam kung totoo ba itong sinasabi niya o gawa-gawa na lang niya.
Kung gusto naman na niya ang Davina na iyon at ayaw na niya sa akin, bakit ayaw pa niya akong pakawalan?
“Ganito na lang, para maging busy din ako, gusto kong magtayo ng coffee shop. Gusto kong magkaroon ng libangan, kahit doon na lang ay payagan mo ako,” sabi niya na agad naman napatayo para tutulan ako.
“Hindi, huwag na, dito ka na lang sa bahay at mag-relax. Nag-iipon tayo para sa futute natin, Keilani. Ang ipon natin na iyon ay para sa mga anak natin, alam mo naman ‘di ba ‘yon?”
“Maganda nga iyon habang nag-iipon tayo, lumalago pa ang pera natin. Kaysa naman maipon iyon na ganoon na lang. Ang mga mayayaman ay kaya yumayaman pa lalo ay dahil ginagamit nila ang utak nila para mas dumami pa ang pera. Ganoon ang naiisip ko, hayaan mo akong magtayo ng pangarap kong coffee shop,” pagmamakaawa ko sa kaniya. Kung mabuburo lang kasi ako dito sa bahay at iisipin ang pambababae niya, mababaliw lang ako. Kaya mainam talaga na may pagkalibangan ako.
“Huwag na talaga, Keilani, please, mag-relax ka na lang dito sa bahay, please lang.”
Tumayo ako at saka hinarap siya. “Maghiwalay na nga lang siguro tayo!” bulyaw ko sa kaniya at saka ako pumasok sa kuwarto namin.
Sumunod siya. “Bakit ka ba nagkakaganiyan, Keilani? Hindi ka naman ganito ah. Tahimik at mahinhin ka. Bakit biglang ganiyan ka, sige nga, sabihin mo nga sa akin ang dahilan!” sumisigaw na rin siya.
“Gusto mo talagang malaman?” tanong ko rin na pasigaw.
“Oo, sabihin mo para alam ko kung bakit nagkakaganiyan ka?!”
“Dahil nabo-boring ako dito sa bahay, tapos napi-feel ko pa na parang walang may pake sa akin, kahit ang asawa ko, oo, nararamdaman kong hindi na ako mahalaga. Kaya mainam pa na magpakalayo-layo na lang ako, maging mag-isa sa buhay, tahimik at walang iniisip na ikaka-stress ko!”
“Hindi, walang maghihiwalay. Sige, kung ganiyan ang napi-feel mo, magbabago na ako, patawarin mo ako kung ganiyan ang nararamdaman mo,” sabi niya at saka ako niyakap.
Ang problema naman sa akin, pakitaan lang ako ng ganitong ka-sweet-an ni Braxton, tumitiklop na ako. Minahal ko siya ng tatlong taon, kilala namin ang isa’t isa kaya kahit alam kong may iba na siya, heto, para akong tanga na parang hinahayaan na lang na ganoon, basta huwag lang din siyang mawala ng tuluyan sa akin. Gusto kong makipaghiwalay, siya ang may ayaw, kaya doon na lang ako kumakapit, iniisip na baka mahal pa rin niya ako.
Related chapters
Kakaibang Tikim Kabanata 0007
Keilani POVSinubukan kong magluto ng almusal ngayong umaga, inagahan ko ulit ang luto ko gaya nang ginagawa ko araw-araw. Kahit wala na akong ganang ipagluto pa siya, ginawa ko na lang ulit kasi bumawi sa kama kagabi si Braxton.Sinabi ko lang kasi na makikipaghiwalay ako, ginalingan bigla sa kama. Kaya lang, kahit naka-two rounds kami kagabi, balewala kasi baog naman siya. Kaya malakas ang loob niyang mambabae kasi alam niyang hindi siya makakabuntis.This time, hindi na siya nagmamadali. Gumayak siya ng dahan-dahan, at saka ako sinabayang mag-almusal.“Na-miss ko ang adobong manok mo tuwing umaga,” sabi niya matapos kaming kumain. Napatingin ako sa bagong cellphone niya na sa wakas ay nilabas na niya. Nakapatong ito sa lamesa.“Ikaw din pala, may kagaya ng cellphone ko?” tanong ko na sa kaniya. Kagabi kasi, hindi niya nilabas ‘yun kaya hindi ko na nabanggit.“Ah, oo, bigay din ng kaibigan ko,” pagsisinungaling niya. Sa totoo lang, pangit din ‘yung naging dahilan ko kagabi. Sinong k
Last Updated : 2024-12-02Kakaibang Tikim Kabanata 0008
Keilani POVPinagmasdan ko ang phone na nasa aking kamay habang nasa labas ng café kung saan ko sinabing magkikita kami ng buyer. Napakabilis, kapag talaga ganitong kagandang cellphone tapos mababa pa ang presyo, takaw bilihin talaga. Pagkatanggap ko ng message kanina nung buyer, agad kong gumayak para makipag-meet sa kaniya. Bago pa man ako pumunta rito, ilang beses na akong nagdadalawang-isip kung tama ba itong ginagawa ko. Pero sa tuwing naaalala ko ang plano ko, bumabalik ang tapang ko.Isang coffee shop. Isang simula para sa sarili kong negosyo. Isang buhay na hindi na kailangang umasa sa kahit sino—lalo na Braxton. Naisip ko kasi na ang kikitain ko rito ay ise-save ko sa sarili kong banko, hindi sa banko namin ni Braxton. Para naman sakaling tuluyan kaming maghiwalay, may ipon ako para buhayin ang sarili ko.Nag-vibrate ang phone ko at isang message ang natanggap ko sa buyer.“I’m here. Inside the black van across the street.”Kumunot ang noo ko. Bakit hindi na lang sa loob ng c
Last Updated : 2024-12-02Kakaibang Tikim Kabanata 0009
Keilani POVPagdating namin sa isang magandang bahay ni Sylas, walang tao roon. Sa tingin ko ay tinayo talaga ito para sa ganitong gawain ni Sylas. Tapos ‘yung mga tauhan at driver niya, naiwan lahat sa labas.Nakasunod lang ako sa parang model na naglalakad na si Sylas. Ang tangkad at ang lapad ng mga balikat niya. Kung titignan talaga, parang artista ang datingan niya. Hindi ko nga alam kung bakit parang sa akin siya patay na patay, eh, ‘di hamak naman na mas marami pang ibang magandang babae. Tapos, hindi ako makapaniwalang sa halagang isang milyong piso ay bibigyan niya ako nun, matikman niya lang ako sa kama. Kakaiba talaga siya.Habang nakasunod ako sa kaniya, panay ang kain niya sa peanut. Sunod-sunod ang kain niya nun na para bang paborito niya itong kinakain.Pagbukas ng pinto, tumambad sa akin ang kakaibang aura ng kuwarto. Madilim, pero hindi lubos na itim ang buong paligid. Ang tanging liwanag ay mula sa mga pulang ilaw na nakalagay sa bawat sulok ng silid na nagbibigay ng
Last Updated : 2024-12-03Kakaibang Tikim Kabanata 0010
Keilani POVIsa-isa ko nang tinanggal ang butones ng puting polo na suot niya. “Kapag hindi mo alam ang gagawin mo, huwag kang mag-alala, handa naman kitang turuan,” sabi niya kaya kahit pa paano ay hindi ko na kailangang mangapa pa. Sinanay kasi ako ni Braxton na boring kaya wala talaga akong alam sa mga sinasabi niyang wild at hard. May nalalaman pa siyang sakitạn.Pagtanggal ng damit niyang pang-itaas, tumambad sa harap ko ang maganda niyang katawan. “Tatanggalin ko na ba lahat ng saplot mo o huwag muna ang ibaba?” tanong ko sa kaniya.“Bakit ayaw mo pa ba? Sige, kung ayaw mo pa, paglaruan mo na muna ang katawan ko. Himudin mo ako, magpaka-wild ka muna sa itaas ng katawan ko,” sagot niya na may halong maraming utos. Himudin ko raw ang katawan niya kaya natameme tuloy ako.Nung una, hindi ko pa kayang gumawa ng ganoon, ayaw ko pa, pero tila ginamit na agad niya ang pananakìt sa akin.“Sabi ko magpaka-wild ka, hindi magpaka-boring,” galit niyang sabi. Hinila niya kapagdaka ang leeg k
Last Updated : 2024-12-03Kakaibang Tikim Kabanata 0011
Keilani POVInutos na rin niya sa akin na tanggalin ko na ang suot niyang pantalon at underweạr. Nakatayo siya sa harap ng kama habang ako naman ay nakaupo sa kama. Una kong tinanggal ang sinturon niya. Ibababa ko sana ‘yon sa kama pero bigla niyang kinuha.“Ilalagay ko ‘yan sa leeg mo mamaya,” sabi niya kaya namilog ang mga mata ko.Aangal sana ako, pero nang makita kong seryoso siya sa sinabi niya, wala na akong nagawa. Tinuloy ko na lang ang pagtanggal ng butones ng pantalon niya. Kasunod niyon ang pagbaba ko ng zipper nito. Dahan-dahan, binaba ko na rin ang suot niyang pantalon. Tumambad sa akin ang puting underweạr niya na naglalaman ng malaking sawa sa loob. Grabe, magang-maga na ang pagkalalakë niya sa loob ng briëf niya, halos nasa labas na ng underwëar niya ang pink ng ulo ng titë niya.Ibababa ko na sana ang underwëar niya pero pinigilan niya ulit ako.“Dilaan mo ‘yang briëf ko hanggang sa mabasa ang harap, para makita mo diyan ang ganda ng titë ko,” utos niya habang tagakta
Last Updated : 2024-12-03Kakaibang Tikim Kabanata 0012
Keilani POVPinahiga na ulit niya ako sa kama. Akala ko, papasukin na niya ako at doon na niya itatapat ang galit niyang titë sa tapat ng pukë ko, pero lumihis kasi mukha ko naman ‘yung inupuan niya. Inutos niya na kilitiin ko rin ang mga balls niya kaya napairap ako, pero sinunod ko pa rin. Nilabas ko ang dila ko at nilaro ko iyon hanggang sa makita kong tatawa-tawa siya. Literal na kakaibang tikim ang nangyaring ito, grabe siya, ang dami niyang paandar, napakalibög.Pagkatapos, tinutok na niya sa bibig ko ang napakalaki talagang titë niya. Dito na ako natakot kasi alam kong malalagutan na ako ng hininga. Pagpasok sa bibig ko ng pagkalalakë niya, agad siyang nagpaka-wild. Binuka ko na lang mabuti ang bibig ko, at dinama ang matigas, mataba at malaki niyang titë na sumakop sa loob ko, hanggang sa lalamunan. Una palang, mamatay-matay na ako sa sobrang pagsagad niya. Halos hindi ako makapaniwalang itotodo niya nang pasok ang mahabang iyon sa loob ng bibig at lalamunan ko.Naiyak agad ak
Last Updated : 2024-12-04Kakaibang Tikim Kabanata 0013
Keilani POVBinabad niya muna sa loob ko ang kaniya na parang sinasanay muna sa laki at taba ng titë niya ang loob ng pukë ko. Habang nakababad, nilalaro niya at kinukurot ang mga utöng ko. Grabe ang trip niya, badtrip! Nung hindi pa siya makuntento ay pinasok pa niya ang isang daliri niya sa loob ng bibig ko. Ginawa niyang parang lollipop ang daliri niya sa bibig ko na labas-masok.Maya maya, ayon na, mas lalo akong nakapagmura dahil wild kung wild, mabilis agad ang bayo niya, umapoy agad ang pukë ko habang sagad kung sagad ang pasok niya.Nag-alugan ang lahat nang puwedeng umalog sa mga katawan ko. “Fúck you, Sylas! Gago ka! Ang sakit, sobrang sakit! Hayop ka! Mamatay ka na! Maputol na sana ang putanginang titëng mong ‘yan!” galit na galit kong sabi habang nakapikit ako at tinitiis ang sakit na nararamdaman ko.Pigil-hininga ako habang nakakapit sa mga braso niya. Saglit siyang tumigil para padapain ako, pagkatapos, pasok ulit habang parang ewan, parang aso ako na binabayö niya. La
Last Updated : 2024-12-04Kakaibang Tikim Kabanata 0014
Keilani POVPagod na pagod ako. Parang ang bigat ng buong katawan ko, parang mababasag ang bawat buto sa bigat ng nararamdaman ko. Nasa kama ako ngayon, nakahiga, pero kahit pahinga ang habol ko, parang mas lalo akong hinihila pababa ng bigat ng konsensya ko. Kanina pa tahimik ang buong bahay. Tanging tunog ng electric fan at mahinang tiktik ng orasan ang naririnig ko. Pumikit ako, pilit inaalis ang alaala ng hapon na iyon. Ngunit kahit pilit kong kalimutan, bumabalik pa rin sa isip ko ang bawat sandali. Ang bawat haplos, ang mga sulyap na puno ng pagnanasa, at ang mga salitang sinabi ni Sylas. Lahat ng mga wild naming ginawa, ang kababuyan, kadirian at kung ano-ano pa, basta, grabe, kakaibang tikìm ang nangyari. Hindi ako makapaniwalang magagawa ko ‘yon sa buong buhay ko. Kahit ako, oo, nandidiri sa ginawa kong ‘yun. Pero, kahit na nakakahiya at nakakadiri ang nangyari, aminado ako na dinala ako sa langit ni Sylas sa sarap nang naramdaman ko. Wild, hard, masakit man, pero sa dulo, gra
Last Updated : 2024-12-05
Latest chapter
Kakaibang Tikim Kabanata 0097
Keilani POVNgayon ang unang araw ko bilang opisyal na sa loob ng kumpanya ni Sylas. Hindi lang bilang asawa niya, kundi bilang magiging kanang kamay niya sa negosyo.Isa ito sa pinakamalaking Merritt AeroWorks companies sa Canada—isang industriya na hindi ko akalaing papasukin ko. Pero sa mga nakaraang buwan, natutunan ko na ang negosyo ay hindi lang tungkol sa kung anong linya ng produkto ang hawak mo, kundi kung paano mo ito patatakbuhin. At iyon ang gusto kong matutunan mula kay Sylas.Kaya ngayong araw, habang naglalakad kami sa mahahabang hallways ng kumpanya, pinagmamasdan ko ang lahat ng nangyayari sa paligid ko. Mga empleyadong abala sa pagpasok at paglabas ng meeting rooms, executives na may hawak na makakapal na folders at malalaking screens na nagpapakita ng production status ng iba't ibang aircraft parts.“Handa na ba ako rito?”"Of course, you are.” Napalingon ako kay Sylas nang bigla niyang sagutin ang tanong na nasa isip ko lang pero dahil medyo tensionado ako ay nasab
Kakaibang Tikim Kabanata 0096
Keilani POVMabilis akong naka-recover pagkatapos kong manganak. Normal lang naman ang naging panganganak ko, kaya ilang araw lang akong nagpahinga at nagpalakas.Ngayon, mas nagiging conscious na ako sa katawan ko. At dahil doon, nagsimula na akong mag-low-carb diet at hindi na rin ako nagra-rice.Suportado naman ako ni Sylas. Sa totoo lang, siya pa mismo ang nag-encourage sa akin."You know I love you, no matter what," sabi niya habang nakahiga kami sa kama isang gabi, hinihimas ang buhok ko habang mahimbing na natutulog si Keilys sa crib malapit sa amin. "But I won’t deny that I’m excited to see you back in your best shape. Pero, ayos lang din naman kung mataba, kahit ano ka pa, tanggap kita at mahal kita, pero kung ano ang gusto mo, support lang ako, Love.”Napangiti ako at tinapik ang dibdib niya. "So, you mean I’m not in my best shape now?" biro ko, pero kita ko sa mukha niya ang sinseridad."You just had a baby, love. You're beautiful in every way. But I know you—you’ll feel ev
Kakaibang Tikim Kabanata 0095
Keilani POVSa kalagitnaan ng mahimbing kong pagtulog, bigla akong nagising. May kakaibang pakiramdam na sa tiyan ko, doon palang ay alam ko nang ito na ang oras. Kaya maya-maya lang din ay isang matinding pagkirot ang naramdaman ko. Napasinghap ako nang may maramdaman akong mainit na likidong dumaloy pababa.OMG! Pumutok na ang panubigan ko.Mabilis kong ginising si Sylas. "Sylas...!" hinawakan ko ang braso niya kasi halos hindi na ako makahinga sa sakit na nagsisimulang kumalat sa katawan ko.Pagdilat ng mga mata niya, agad niyang napansin ang nangyayari sa akin. Nag-panic siya, pero mabilis ding bumangon, parang biglang nawala ang antok niya. "Shit! Wait here, love. I’ll get the doctor!"At bago ko pa siya mapigilan, nagmamadali siyang tumakbo palabas ng kuwarto, tinatawag ang private doctor na nakahanda na sa mansion namin dito sa Canada.Sa sobrang yaman ni Sylas, wala nang kailangang ambulansya o ospital na dapat naming puntahan o sakyan dahil may sarili siyang clinic na pinagaw
Kakaibang Tikim Kabanata 0094
Keilani POVIlang buwan na ang lumipas at ngayon, mas lumalaki na ang tiyan ko. Ramdam ko na talaga ang bigat, pero kasabay nito, ang kasabikan na nararamdaman ko kasi ilang linggo na lang, makikita ko na ang anak namin ni Sylas.Hindi ko akalaing darating ako sa puntong ito—hindi lang bilang isang magiging ina, kundi bilang isang babae na lumalawak na rin ang pananaw sa buhay. Kung dati, kontento na ako sa simpleng pangarap, ngayon, unti-unting bumubukas sa akin ang mundo ng negosyo.At lahat ng iyon ay dahil kay Sylas. Pero nakakatuwa kasi napag-aaralan ko kung ano ang mga sikreto sa pagnenegosyo, mukhang madali pero kailangan dapat pag-aralan. At kapag napag-aralan mo na, doon mo masasabi na madali lang pala.**Kada umaga, bago magsimula ang araw ko, nakaugalian ko nang magbasa ng mga business reports at market trends. Noon, hindi ko inakala na magiging interesado ako sa ganitong bagay, pero dahil sa mga itinuturo ni Sylas, natutunan kong unawain ang galaw ng negosyo.Kailangan k
Kakaibang Tikim Kabanata 0093
Keilani POVBago ko isubö ang kaniyang titë, ginalit ko muna ito nang ginalit. Nilaro at hinimäs para magalit lalo ang mga ugat. Bukäkang-bukäka si Sylas, tanggal na rin ang lahat ng suot niyang saplot.Nasa mood nga akong gumawa ng eksena kaya kumuha pa ako ng organic na langis at saka ko pinahid sa katawan niya.Tinigilan ko muna ang paglalaro sa pagkalalakë niya. Minassage ko muna ang katawan niya habang nakaibabaw ako sa kaniya. Hinimäs at pinahiran ko ng langis ang balikat niya hanggang pababa sa bycep at mga braso niya. Ang ganda ng muscle niya kaya lalo akong naaakit sa kaniya.Nakita ko pa ang halos pawisan na niyang kilikili na sobrang mabuhok. Lumapit ako roon at saka ko inamoy. Ang bango, hindi ko napigilang ang sarili kong dilaan at himudin iyon.“Love, nakakakiliti ka naman,” sabi niya habang natatawa, pero hindi ako nagpapigil, lumipat pa ako sa kabilang kilikili at iyon naman ang inamoy at hinimod ko.Hindi naman mabaho o maasim, ang sarap nga e.Pagkatapos, tuloy laro
Kakaibang Tikim Kabanata 0092
Keilani POV Hindi ako makapaniwala na mangyayari na ito. Tahimik ang paligid, maliban sa mahinang pag-agos ng tubig mula sa fountain sa gitna ng malawak na hardin dito. Ang ginintuang sinag ng papalubog na araw ay nagbigay ng malambot at mainit na liwanag sa paligid, dumadampi sa marmol na flooring at sa eleganteng bulaklak na nakapalibot sa venue. Isang private wedding. Simple, pero hindi matipid. Tahimik, pero hindi kulang. Nakatayo ako sa harap ng isang malaking glass pavilion, ang puting belo ko ay bahagyang nilalaro ng malamig na hangin ng Canada. Sa harapan ko, nandoon si Sylas—nakasuot ng custom-made tuxedo, ang postura niya ay walang bahid ng kaba, pero sa mga mata niya, nababasa ko ang kakaibang sigla kasi siya itong excited na talagang makasal kami. "Are you ready, Keilani?" bulong niya sa akin nang dahan-dahan niyang kunin ang kamay ko. Pinisil ko iyon nang nakangiti. "I wouldn’t be here if I wasn’t." Tumawa siya at lumabas na naman ang nakapogi niyang ng
Kakaibang Tikim Kabanata 0091
Sylas POVGrabe, ang malamig na simoy ng hangin mula sa labas ay dumaan sa bahagyang nakabukas na bintana ng opisina ko, pero hindi nito nabawasan ang init ng tensyon sa loob ng silid dahil sa mga ilan sa mga staff ko na absent dahil sa fever. Uso ang sakit ngayon, pero naintindihan ko naman dahil sobrang lamig ngayon dito sa Canada.Nakatutok ako ngayon sa screen ng laptop ko, binabasa ang mga financial reports ng kumpanya, nang biglang tumunog ang cellphone ko.Pagtingin ko, isang tawag mula sa isa sa mga staff ko sa Pilipinas. Kinuha ko agad ang telepono at sinagot ito."Sir Sylas, good afternoon po. May balita ako sa inyo."Tinaas ko ang kilay. "Go on.""Lumabas na po sa media, engage na po sina Braxton at Davina. Magpapakasal na sila soon."Napahinto ako sa pagbabasa at bahagyang umikot sa swivel chair ko. Hindi ako nagulat sa balitang iyon. Wala na akong pake dahil masaya na ako ngayon sa Keilani ko. Isa pa, bagay na bagay naman silang parehong loser."Tanggap na rin daw ng pami
Kakaibang Tikim Kabanata 0090
Keilani POVPumasok na ako sa pinto ng grocery store, halos hindi alintana ang lamig ng hangin sa labas. Ang makapal na coat na suot ko ay hindi sapat para protektahan ako sa matinding lamig ng Canada ngayong winter season, pero wala akong pakialam. Mas gusto kong unahin ang paghahanda para sa anniversary surprise ko kay Sylas ngayong dinner namin."Spaghetti, pancit, palabok, at cake," bulong ko sa sarili habang tinitingnan ang listahan ko. Kahit nasa ibang bansa ako, hindi ko hahayaang hindi maging espesyal ang unang buwang selebrasyon namin. Kahit alam kong hindi ito kasing bongga ng mga ginagawa ni Sylas para sa akin, gusto kong iparamdam sa kanya na kaya ko rin siyang surpresahin sa simpleng paraan.Matapos ang halos isang oras ng pamimili, natapos ko rin ang lahat ng kailangan ko. Dumaan na rin ako sa isang bakery supply store para makakuha ng magagandang cake decorations. Pagkauwi ko sa mansiyon, sinalubong ako ng isa sa mga kasambahay namin na agad napansin ang dami ng bitbit
Kakaibang Tikim Kabanata 0089
Keilani POVNapangiti ako habang nakatingin sa bintana ng sasakyan. Ang tanawin sa labas ay parang isang perpektong winter wonderland—puno ng malalaking pine trees na nababalot ng niyebe, habang ang sinag ng papalubog na araw ay nagbibigay ng gintong sinag sa buong paligid. Ang Canada sa winter season ay parang isang larawang iginuhit mula sa papel at hindi ko talaga maiwasang humanga sa ganda nito. Kahit ilang linggo na akong nandito, napapa-amaze pa rin ako ng mga tanawin dito.“Are you excited?” tanong ni Sylas mula sa tabi ko habang ang boses niya ay may halong saya. Napansin ko na sobrang good mood niya ngayon. Saka, nag-absent siya sa work ngayong araw. Pero kabit absent, panay naman ay kausap niya sa phone maghapon. Nag-absent nga pero parang busy din. Ewan ko kung bakit.Tiningnan ko siya nang may pagtataka. “Excited for what? Hindi mo naman sinasabi kung saan tayo pupunta.”Ngumisi lang siya at inabot ang kamay ko, hinawakan niya iyon ng mahigpit habang ang hintuturo niya ay
