Home / Romance / Kakaibang Tikim / Kabanata 0013

Share

Kabanata 0013

last update Last Updated: 2024-12-04 20:08:27

Keilani POV

Binabad niya muna sa loob ko ang kaniya na parang sinasanay muna sa laki at taba ng titë niya ang loob ng pukë ko. Habang nakababad, nilalaro niya at kinukurot ang mga utöng ko. Grabe ang trip niya, badtrip! Nung hindi pa siya makuntento ay pinasok pa niya ang isang daliri niya sa loob ng bibig ko. Ginawa niyang parang lollipop ang daliri niya sa bibig ko na labas-masok.

Maya maya, ayon na, mas lalo akong nakapagmura dahil wild kung wild, mabilis agad ang bayo niya, umapoy agad ang pukë ko habang sagad kung sagad ang pasok niya.

Nag-alugan ang lahat nang puwedeng umalog sa mga katawan ko. “Fúck you, Sylas! Gago ka! Ang sakit, sobrang sakit! Hayop ka! Mamatay ka na! Maputol na sana ang putanginang titëng mong ‘yan!” galit na galit kong sabi habang nakapikit ako at tinitiis ang sakit na nararamdaman ko.

Pigil-hininga ako habang nakakapit sa mga braso niya. Saglit siyang tumigil para padapain ako, pagkatapos, pasok ulit habang parang ewan, parang aso ako na binabayö niya. La
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • Kakaibang Tikim   Kabanata 0014

    Keilani POVPagod na pagod ako. Parang ang bigat ng buong katawan ko, parang mababasag ang bawat buto sa bigat ng nararamdaman ko. Nasa kama ako ngayon, nakahiga, pero kahit pahinga ang habol ko, parang mas lalo akong hinihila pababa ng bigat ng konsensya ko. Kanina pa tahimik ang buong bahay. Tanging tunog ng electric fan at mahinang tiktik ng orasan ang naririnig ko. Pumikit ako, pilit inaalis ang alaala ng hapon na iyon. Ngunit kahit pilit kong kalimutan, bumabalik pa rin sa isip ko ang bawat sandali. Ang bawat haplos, ang mga sulyap na puno ng pagnanasa, at ang mga salitang sinabi ni Sylas. Lahat ng mga wild naming ginawa, ang kababuyan, kadirian at kung ano-ano pa, basta, grabe, kakaibang tikìm ang nangyari. Hindi ako makapaniwalang magagawa ko ‘yon sa buong buhay ko. Kahit ako, oo, nandidiri sa ginawa kong ‘yun. Pero, kahit na nakakahiya at nakakadiri ang nangyari, aminado ako na dinala ako sa langit ni Sylas sa sarap nang naramdaman ko. Wild, hard, masakit man, pero sa dulo, gra

    Last Updated : 2024-12-05
  • Kakaibang Tikim   Kabanata 0015

    Keilani POVKinabukasan, maaga akong nagising. Pinagluto ko na si Braxton kasi medyo parang okay na ang pakiramdam ko, wala ‘yung ibang sakit ng katawan ko.Habang nagluluto ako, biglang dumikit sa likod ko si Braxton, naramdaman ko ang matigas niyang titë.“In heat ako, Keilani,” pabulong niyang sabi.“Wala ako sa mood, Braxton, kakagaling ko lang sa sama ng pakiramdam kagabi, ‘di ba?” walang gana kong sagot sa kaniya.“Wow, teka nga,” biglang sabi niya at saka ako hinarap sa kaniya nang mabilisan. “Seryoso ba ‘to? Tumatanggi ka e, dati lang ay kapag dinikit ko na ang titë ko sa iyo eh, binababa mo na agad ‘yang suot mong panty!”Dama ko sa pananalita niya ang galit at gulat niya.“Oo nga, kasi nga baka mabinat ako, nagkasakit ako kagabi,” pagsisinungaling ko na lang tuloy. Umay pa kasi ako sa dami nang nangyari sa amin kahapon ni Sylas. Iyon talaga ang totoong dahilan. Saka, doon na lang siya magpaka-in heat kay Davina, tutal doon naman na siya nagpapakasasa sa kama.“Sa bagay, oo n

    Last Updated : 2024-12-05
  • Kakaibang Tikim   Kabanata 0016

    Keilani POVNakausap ko na si Celestia tungkol sa lupa, nabili na namin ito, at handa na akong umpisahan ang konstruksyon. Kinuha ko ang cellphone at sinimulan nang tawagan ang mga kakailanganin ko: contractor, interior designer, at supplier ng materials. Gusto ko, sa loob ng isang linggo, halos tapos na ang lahat—isang mabilisang proyekto para agad kong masimulan ang business ko. Kaya naman ‘yun kasi maliit lang na coffee shop ito.“Keilani, bakit parang nagmamadali ka masyado?" tanong ng contractor habang kausap ko siya sa phone.“Gusto ko lang talagang masimulan agad,” sagot ko habang pilit na itinatago ang kaba sa boses ko. “Kung kaya ng team mo na tapusin ang lahat sa isang linggo, babayaran ko kayo ng extra.”Tumigil siya saglit bago sumagot. “Okay, pero siguraduhin mo lang na lahat ng materials ay maihanda agad. Hindi rin kami puwedeng mag-extend dahil tight ang schedule.”“Don’t worry, ako na ang bahala doon,” mabilis kong sagot.Matapos ang tawag, agad kong inasikaso ang pagb

    Last Updated : 2024-12-05
  • Kakaibang Tikim   Kabanata 0017

    Keilani POVPagkagising ko kinabukasan, parang ang bigat ng pakiramdam ko. Hindi lang dahil sa mga nangyari kahapon kundi dahil na rin sa lumalalang alitan namin ni Braxton. Sa bawat araw na lumilipas, mas lalong lumilinaw sa akin na wala nang patutunguhan ang relasyon namin.Nakaupo ako sa gilid ng kama, tahimik na nagmumuni-muni habang iniisip kung ano na nga ba talaga ang silbi ng pagsasama namin. Hindi niya sinusuportahan ang mga pangarap ko. Sa bawat plano na ginagawa ko para sa sarili ko, parang lagi siyang kontra. Paano pa kami magiging maayos kung hindi kami nagkakaintindihan?At saka, iyon pa—baog si Braxton. Kahit ilang beses naming subukan, wala pa ring nangyayari. Para bang walang laman ang kinabukasan namin. Kung wala siyang suporta sa mga pangarap ko, wala kaming anak, at hindi ko na nararamdaman ang pagmamahal niya, ano pa ang silbi ng lahat ng ito?Pagdating ng almusal, naglakas-loob ako na kausapin siya. Nakaupo siya sa mesa, nagbabasa ng diyaryo, pero halatang hindi

    Last Updated : 2024-12-07
  • Kakaibang Tikim   Kabanata 0018

    Keilani POVHindi ko alam kung excitement ba ang nararamdaman ko o kaba sa mga susunod kong hakbang para sa pangarap kong coffee shop. Kahit papaano, natutuwa akong kasama ko ulit si Celestia ngayong araw. Siya kasi ang klase ng kaibigan na hindi lang marunong sumuporta kundi talagang game sa kahit anong plano ko. Pagdating niya sa bahay, dala niya ang malaking tote bag na palaging puno ng kung ano-anong gamit. Ngumiti siya sa akin habang inabot ang kape na dala niya.“Ready ka na ba? Mukhang madugo ang shopping na ‘to,” biro niya sabay inom ng sarili niyang kape.Napatawa na lang ako. “Oo naman. Kung gusto mong bigyan kita ng allowance, sabihin mo lang,” sabi ko nang pabiro rin.“Hmm, maybe I should take you up on that offer,” sagot naman niya sabay kindat.“Oo, akong bahala sa ‘yo, basta samahan mo lang ako palagi, aambunan kita ng grasya,” sagot ko at ngayon din, nagulat siya kasi binigyan ko siya ng limang libong piso.“Hoy, seryoso ba?” hindi siya makapaniwala.“Itabi mo na ‘yan

    Last Updated : 2024-12-07
  • Kakaibang Tikim   Kabanata 0019

    Sylas POVTahimik sa opisina ko, maliban sa bahagyang ugong ng air conditioning. Ang araw ko na ito ay puno ng deadlines, reports, at mga meeting, pero lahat ng iyon ay tila walang halaga kumpara sa plano kong binubuo sa isipan ko. Ang tagumpay ay hindi lamang tungkol sa pag-akyat sa hagdan ng tagumpay, kundi pati na rin sa pagiging maestro ng bawat hakbang ng laro.I reached for the intercom, pressing the button with a deliberate precision. “Call Braxton to my office. Now.”“Yes, sir,” sagot ng receptionist.Ibinalik ko ang telepono sa cradle at tumingin sa malinis kong mesa. Organized chaos. Pero para sa akin, walang bagay na nagaganap nang hindi ko pinapahintulutan.Ilang minuto lang, narinig ko ang marahang pagkatok sa pinto.“Sir Sylas, good morning po,” bati ni Braxton, magalang at may pormalidad. Ang kaniyang postura ay malinis at maayos, tila isang taong gustong mapahanga ang boss niya. Kahit na alam kong gago ang isang ‘to.“Come in,” I said, leaning back on my leather chair.

    Last Updated : 2024-12-07
  • Kakaibang Tikim   Kabanata 0020

    Keilani POVPagkatapos naming mag-almusal ni Braxton, gumayak na ako. Wala siyang pasok ngayon, pero ako ay may lakad kaya gumayak ako. Nung paalis na ako, bigla siyang nagsabi na sasama siya sa akin kasi gusto niyang masilip ang pinapagawa kong coffee shop. Nagulat pa ako kasi hindi naman siya concern sa business ko, tapos ngayon, sasama siya sa akin.Pagdating namin doon, narinig ko ang tunog ng martilyo at lagari, ang ingay ng mga taong abala sa kanilang trabaho. Nakita ko ang istruktura ng shop—halos buo na ito. Napakalapit na ng katuparan ng pangarap ko.“Ang ganda na ng itsura, ‘di ba?” tanong ko kay Braxton habang binuksan ko ang pintuan ng shop.“Yeah, it’s coming together,” sagot niya, pero hindi ko naramdaman ang enthusiasm sa boses niya.Habang naglalakad kami sa loob, tiningnan ko ang bawat sulok ng shop. Pinagmamasdan ni Braxton ang mga manggagawa, na abala sa kani-kanilang gawain. Napansin kong tahimik lang siya, tila malalim ang iniisip.Isa-isa na ring dumating kahapon

    Last Updated : 2024-12-09
  • Kakaibang Tikim   Kabanata 0021

    Keilani POVPagpasok ko ng bahay, ramdam ko agad ang bigat ng hangin. Nauna siyang umuwi kasi dumaan pa ako sa isang coffee shop para magpalipas ng ilang oras. Tawag siya nang tawag sa akin pero hindi ko sinasagot. Sa dami nang iniisip ko, halos nakadalawang kape na nga ako. Nung medyo kumalma ako, saka lang ako umuwi rito sa bahay.Nakita ko si Braxton na nakaupo sa sofa, tahimik na nakatungo, parang nag-aabang ng parusa sa akin. Pero para sa akin, wala nang puwang ang awa. Ang galit ko ay parang apoy na hindi mapapawi kahit anong paliwanag niya.Tiningnan ko siya, diretso sa mata niya. “How could you, Braxton?” tanong ko na halos pabulong pero puno ng emosyon.Hindi siya agad sumagot. Tumayo siya, lumapit sa akin, pero umatras ako.“Wala ka bang sasabihin? Wala kang paliwanag? O baka naman wala ka talagang konsensya?” dagdag ko habang hindi ko na napigilan ang sarili kong magsalita nang masakit.“Keilani, let me explain. Please,” sagot niya habang hawak ang noo na para bang siya pa

    Last Updated : 2024-12-10

Latest chapter

  • Kakaibang Tikim   Kabanata 0026

    Keilani’s POVTatlong araw akong abala sa pag-aayos ng coffee shop ko. Halos wala akong tulog, pero sulit ang lahat ng hirap. Ngayong araw na ang grand opening, at habang tinitingnan ko ang maayos na dekorasyon, ang malinis na counter, at ang maaliwalas na ambiance ng shop, napangiti ako. Ito ang bunga ng lahat ng pinaghirapan ko.Halos one hundred thousand pesos na lang ang natira sa perang binigay sa akin ni Sylas. Hindi ko inaasahan na ganito na pala kamahal ang magtayo ng business.“Perfect na ‘to, Keilani,” sabi ni Celestia, habang naglalagay ng final touches sa centerpiece. Nilingon ko siya at kahit pagod na rin, kitang-kita sa mukha niya ang excitement.“Thanks, Celestia. Hindi ko ‘to magagawa kung wala ka,” sagot ko habang tinitingnan ang buong paligid.Nakaayos na rin ang stage para sa live band, at ilang minuto na lang, magsisimula na ang programa. Inimbitahan ko ang ilan sa mga sikat na vloggers dito sa town namin. Gusto kong maging memorable at maingay ang pagbubukas ng sh

  • Kakaibang Tikim   Kabanata 0025

    Keilani’s POVPagdating ko sa bahay, alam kong wala si Braxton. Narinig ko pa sa kapitbahay namin kanina na maaga raw itong umalis para pumasok sa trabaho. Sa totoo lang, wala akong balak umuwi dito kung nandito siya. Mas gugustuhin kong tahimik ang paligid kaysa magulo ang utak ko dahil sa presensya niya.Pagpasok ko, dumiretso ako sa kuwarto para kumuha ng malilinis na damit. Ramdam ko ang bigat ng hangin sa loob ng bahay. Sa kabila ng magagarang muwebles at malinis na espasyo, parang nakakulong pa rin ako.Pero tila parang napakabait ni Braxton ngayon kasi malinis ang bahay. Kahit wala ako rito ng madalas ay tila siya ang naglilinis ng lahat.Matapos kong maligo, nagbihis ako at tumuloy sa kusina para kumain ng tanghalian. Simple lang ang inihanda ko—isang sandwich at juice. Habang kumakain, naiisip ko pa rin ang mga nangyari sa shop kahapon. Tahimik na sana ang buhay ko kung hindi lang sumulpot si Braxton kahapon na pilit akong pinapauwi. Ilang beses niya akong pinupuntahan doon.

  • Kakaibang Tikim   Kabanata 0024

    Keilani’s POVLinggo ng umaga at tahimik ang coffee shop na pinapagawa ko. Wala ang mga tauhan ko dahil day off nila, at iniwan nila ang shop na hindi pa masyadong ayos. Ako na lang mag-isa ang naglilinis sa loob. Sa totoo lang, hindi ko na namalayan ang oras; kahit paano, gusto kong makita ang shop na malapit nang magbukas sa maayos na kalagayan.Bitbit ko ang walis, sinusuyod ang sahig para tanggalin ang alikabok at kalat. Amoy pintura pa ang lugar, halatang bagong gawa. Maya maya, pinunasan ko ang ilang mesa, habang napangiti. Konti na lang at magiging ganap na realidad na ang shop na ito, ang pangarap kong lugar kung saan makakatakas ako kahit papaano sa gulo ng buhay ko.Maya maya ay habang busy na busy ako ay nakatanggap ako ng email sa kalagitnaan ng paglilinis ko. Tumunog ang cellphone ko at nang makita kong si Sylas ang nagpadala, bahagyang lumalim ang hininga ko. Pagbukas ko ng email, litrato agad ang sumalubong sa akin. Nakita ko sina Braxton, Davina, at ang mga kapatid ni

  • Kakaibang Tikim   Kabanata 0023

    Keilani’s POVHindi ko inakala na magtatagal pa kami ni Sylas ngayong gabi. Matapos ang usapan namin tungkol sa condo at sa lahat ng mga hiling ko, akala ko’y diretso na kaming uuwi sa kanya-kanyang bahay. Tumatawag na kasi si Braxton, gabi na raw wala pa ako sa bahay kaya naninikis ako, hindi ko sinasagot para maramdaman niyang binabalewala ko na siya.Ramdam ata ni Sylas na ayoko pang umuwi kaya imbes na tapusin ang gabi, bigla niya akong inalok na maglakad-lakad sa park.“Let’s take a walk,” alok niya habang nakangiti, weird lang kasi ang mga mata niya ay tila may sinasabi. “You look like you could use some fresh air.”Wala akong dahilan para tumanggi. Tumango ako at sinundan siya palabas ng restaurant. Malamig ang hangin nang gabi na iyon at tahimik ang paligid. Sa park, kakaunti lang ang mga tao, karamihan ay magkasintahan o pamilyang nag-e-enjoy sa malamig na simoy ng hangin.Habang naglalakad, pansin kong mas relaxed si Sylas ngayon. Hindi siya yung usual na seryosong businessm

  • Kakaibang Tikim   Kabanata 0022

    Sylas' POVTumatawa ako nang mag-isa habang naka-upo sa swivel chair ng opisina ko. Sa ibabaw ng mesa, may nakabukas na laptop, at sa screen ay ang email na ipinadala ko kaninang umaga. Alam kong nasa inbox na iyon nina Keilani at Braxton—isang video na magko-cause ng away nilang dalawa. Base kasi sa nabalitaan ko, panay ang pigil ni Braxton sa mga gustong gawin ni Keilani sa buhay. Nag-e-enjoy sa buhay pangangabit si Braxton, habang si Keilani na simpleng pagpapatayo lang ng coffee shop ay hindi pa niya mapayagan. Kaya naisip kong ireveal na kay Braxton ang tungkol sa kanila ni Davina, nang sa ganoon, maging matapang si Keilani, ‘yung tipong hindi na niya ito kayang control-in.Habang iniikot-ikot ko ang baso ng whiskey sa kamay ko, iniisip ko kung ano na ang lagay nila ngayon. Naglalandian sina Braxton at Davina sa video na iyon, walang takot at parang mga walang asawa. Pero ngayon, tiyak kong hindi na ganoon ang mga ngiti ni Braxton. At si Keilani? Sigurado akong galit na galit iyo

  • Kakaibang Tikim   Kabanata 0021

    Keilani POVPagpasok ko ng bahay, ramdam ko agad ang bigat ng hangin. Nauna siyang umuwi kasi dumaan pa ako sa isang coffee shop para magpalipas ng ilang oras. Tawag siya nang tawag sa akin pero hindi ko sinasagot. Sa dami nang iniisip ko, halos nakadalawang kape na nga ako. Nung medyo kumalma ako, saka lang ako umuwi rito sa bahay.Nakita ko si Braxton na nakaupo sa sofa, tahimik na nakatungo, parang nag-aabang ng parusa sa akin. Pero para sa akin, wala nang puwang ang awa. Ang galit ko ay parang apoy na hindi mapapawi kahit anong paliwanag niya.Tiningnan ko siya, diretso sa mata niya. “How could you, Braxton?” tanong ko na halos pabulong pero puno ng emosyon.Hindi siya agad sumagot. Tumayo siya, lumapit sa akin, pero umatras ako.“Wala ka bang sasabihin? Wala kang paliwanag? O baka naman wala ka talagang konsensya?” dagdag ko habang hindi ko na napigilan ang sarili kong magsalita nang masakit.“Keilani, let me explain. Please,” sagot niya habang hawak ang noo na para bang siya pa

  • Kakaibang Tikim   Kabanata 0020

    Keilani POVPagkatapos naming mag-almusal ni Braxton, gumayak na ako. Wala siyang pasok ngayon, pero ako ay may lakad kaya gumayak ako. Nung paalis na ako, bigla siyang nagsabi na sasama siya sa akin kasi gusto niyang masilip ang pinapagawa kong coffee shop. Nagulat pa ako kasi hindi naman siya concern sa business ko, tapos ngayon, sasama siya sa akin.Pagdating namin doon, narinig ko ang tunog ng martilyo at lagari, ang ingay ng mga taong abala sa kanilang trabaho. Nakita ko ang istruktura ng shop—halos buo na ito. Napakalapit na ng katuparan ng pangarap ko.“Ang ganda na ng itsura, ‘di ba?” tanong ko kay Braxton habang binuksan ko ang pintuan ng shop.“Yeah, it’s coming together,” sagot niya, pero hindi ko naramdaman ang enthusiasm sa boses niya.Habang naglalakad kami sa loob, tiningnan ko ang bawat sulok ng shop. Pinagmamasdan ni Braxton ang mga manggagawa, na abala sa kani-kanilang gawain. Napansin kong tahimik lang siya, tila malalim ang iniisip.Isa-isa na ring dumating kahapon

  • Kakaibang Tikim   Kabanata 0019

    Sylas POVTahimik sa opisina ko, maliban sa bahagyang ugong ng air conditioning. Ang araw ko na ito ay puno ng deadlines, reports, at mga meeting, pero lahat ng iyon ay tila walang halaga kumpara sa plano kong binubuo sa isipan ko. Ang tagumpay ay hindi lamang tungkol sa pag-akyat sa hagdan ng tagumpay, kundi pati na rin sa pagiging maestro ng bawat hakbang ng laro.I reached for the intercom, pressing the button with a deliberate precision. “Call Braxton to my office. Now.”“Yes, sir,” sagot ng receptionist.Ibinalik ko ang telepono sa cradle at tumingin sa malinis kong mesa. Organized chaos. Pero para sa akin, walang bagay na nagaganap nang hindi ko pinapahintulutan.Ilang minuto lang, narinig ko ang marahang pagkatok sa pinto.“Sir Sylas, good morning po,” bati ni Braxton, magalang at may pormalidad. Ang kaniyang postura ay malinis at maayos, tila isang taong gustong mapahanga ang boss niya. Kahit na alam kong gago ang isang ‘to.“Come in,” I said, leaning back on my leather chair.

  • Kakaibang Tikim   Kabanata 0018

    Keilani POVHindi ko alam kung excitement ba ang nararamdaman ko o kaba sa mga susunod kong hakbang para sa pangarap kong coffee shop. Kahit papaano, natutuwa akong kasama ko ulit si Celestia ngayong araw. Siya kasi ang klase ng kaibigan na hindi lang marunong sumuporta kundi talagang game sa kahit anong plano ko. Pagdating niya sa bahay, dala niya ang malaking tote bag na palaging puno ng kung ano-anong gamit. Ngumiti siya sa akin habang inabot ang kape na dala niya.“Ready ka na ba? Mukhang madugo ang shopping na ‘to,” biro niya sabay inom ng sarili niyang kape.Napatawa na lang ako. “Oo naman. Kung gusto mong bigyan kita ng allowance, sabihin mo lang,” sabi ko nang pabiro rin.“Hmm, maybe I should take you up on that offer,” sagot naman niya sabay kindat.“Oo, akong bahala sa ‘yo, basta samahan mo lang ako palagi, aambunan kita ng grasya,” sagot ko at ngayon din, nagulat siya kasi binigyan ko siya ng limang libong piso.“Hoy, seryoso ba?” hindi siya makapaniwala.“Itabi mo na ‘yan

DMCA.com Protection Status