Keilani POVPagdating namin sa isang magandang bahay ni Sylas, walang tao roon. Sa tingin ko ay tinayo talaga ito para sa ganitong gawain ni Sylas. Tapos ‘yung mga tauhan at driver niya, naiwan lahat sa labas.Nakasunod lang ako sa parang model na naglalakad na si Sylas. Ang tangkad at ang lapad ng mga balikat niya. Kung titignan talaga, parang artista ang datingan niya. Hindi ko nga alam kung bakit parang sa akin siya patay na patay, eh, ‘di hamak naman na mas marami pang ibang magandang babae. Tapos, hindi ako makapaniwalang sa halagang isang milyong piso ay bibigyan niya ako nun, matikman niya lang ako sa kama. Kakaiba talaga siya.Habang nakasunod ako sa kaniya, panay ang kain niya sa peanut. Sunod-sunod ang kain niya nun na para bang paborito niya itong kinakain.Pagbukas ng pinto, tumambad sa akin ang kakaibang aura ng kuwarto. Madilim, pero hindi lubos na itim ang buong paligid. Ang tanging liwanag ay mula sa mga pulang ilaw na nakalagay sa bawat sulok ng silid na nagbibigay ng
Keilani POVIsa-isa ko nang tinanggal ang butones ng puting polo na suot niya. “Kapag hindi mo alam ang gagawin mo, huwag kang mag-alala, handa naman kitang turuan,” sabi niya kaya kahit pa paano ay hindi ko na kailangang mangapa pa. Sinanay kasi ako ni Braxton na boring kaya wala talaga akong alam sa mga sinasabi niyang wild at hard. May nalalaman pa siyang sakitạn.Pagtanggal ng damit niyang pang-itaas, tumambad sa harap ko ang maganda niyang katawan. “Tatanggalin ko na ba lahat ng saplot mo o huwag muna ang ibaba?” tanong ko sa kaniya.“Bakit ayaw mo pa ba? Sige, kung ayaw mo pa, paglaruan mo na muna ang katawan ko. Himudin mo ako, magpaka-wild ka muna sa itaas ng katawan ko,” sagot niya na may halong maraming utos. Himudin ko raw ang katawan niya kaya natameme tuloy ako.Nung una, hindi ko pa kayang gumawa ng ganoon, ayaw ko pa, pero tila ginamit na agad niya ang pananakìt sa akin.“Sabi ko magpaka-wild ka, hindi magpaka-boring,” galit niyang sabi. Hinila niya kapagdaka ang leeg k
Keilani POVInutos na rin niya sa akin na tanggalin ko na ang suot niyang pantalon at underweạr. Nakatayo siya sa harap ng kama habang ako naman ay nakaupo sa kama. Una kong tinanggal ang sinturon niya. Ibababa ko sana ‘yon sa kama pero bigla niyang kinuha.“Ilalagay ko ‘yan sa leeg mo mamaya,” sabi niya kaya namilog ang mga mata ko.Aangal sana ako, pero nang makita kong seryoso siya sa sinabi niya, wala na akong nagawa. Tinuloy ko na lang ang pagtanggal ng butones ng pantalon niya. Kasunod niyon ang pagbaba ko ng zipper nito. Dahan-dahan, binaba ko na rin ang suot niyang pantalon. Tumambad sa akin ang puting underweạr niya na naglalaman ng malaking sawa sa loob. Grabe, magang-maga na ang pagkalalakë niya sa loob ng briëf niya, halos nasa labas na ng underwëar niya ang pink ng ulo ng titë niya.Ibababa ko na sana ang underwëar niya pero pinigilan niya ulit ako.“Dilaan mo ‘yang briëf ko hanggang sa mabasa ang harap, para makita mo diyan ang ganda ng titë ko,” utos niya habang tagakta
Keilani POVPinahiga na ulit niya ako sa kama. Akala ko, papasukin na niya ako at doon na niya itatapat ang galit niyang titë sa tapat ng pukë ko, pero lumihis kasi mukha ko naman ‘yung inupuan niya. Inutos niya na kilitiin ko rin ang mga balls niya kaya napairap ako, pero sinunod ko pa rin. Nilabas ko ang dila ko at nilaro ko iyon hanggang sa makita kong tatawa-tawa siya. Literal na kakaibang tikim ang nangyaring ito, grabe siya, ang dami niyang paandar, napakalibög.Pagkatapos, tinutok na niya sa bibig ko ang napakalaki talagang titë niya. Dito na ako natakot kasi alam kong malalagutan na ako ng hininga. Pagpasok sa bibig ko ng pagkalalakë niya, agad siyang nagpaka-wild. Binuka ko na lang mabuti ang bibig ko, at dinama ang matigas, mataba at malaki niyang titë na sumakop sa loob ko, hanggang sa lalamunan. Una palang, mamatay-matay na ako sa sobrang pagsagad niya. Halos hindi ako makapaniwalang itotodo niya nang pasok ang mahabang iyon sa loob ng bibig at lalamunan ko.Naiyak agad ak
Keilani POVBinabad niya muna sa loob ko ang kaniya na parang sinasanay muna sa laki at taba ng titë niya ang loob ng pukë ko. Habang nakababad, nilalaro niya at kinukurot ang mga utöng ko. Grabe ang trip niya, badtrip! Nung hindi pa siya makuntento ay pinasok pa niya ang isang daliri niya sa loob ng bibig ko. Ginawa niyang parang lollipop ang daliri niya sa bibig ko na labas-masok.Maya maya, ayon na, mas lalo akong nakapagmura dahil wild kung wild, mabilis agad ang bayo niya, umapoy agad ang pukë ko habang sagad kung sagad ang pasok niya.Nag-alugan ang lahat nang puwedeng umalog sa mga katawan ko. “Fúck you, Sylas! Gago ka! Ang sakit, sobrang sakit! Hayop ka! Mamatay ka na! Maputol na sana ang putanginang titëng mong ‘yan!” galit na galit kong sabi habang nakapikit ako at tinitiis ang sakit na nararamdaman ko.Pigil-hininga ako habang nakakapit sa mga braso niya. Saglit siyang tumigil para padapain ako, pagkatapos, pasok ulit habang parang ewan, parang aso ako na binabayö niya. La
Keilani POVPagod na pagod ako. Parang ang bigat ng buong katawan ko, parang mababasag ang bawat buto sa bigat ng nararamdaman ko. Nasa kama ako ngayon, nakahiga, pero kahit pahinga ang habol ko, parang mas lalo akong hinihila pababa ng bigat ng konsensya ko. Kanina pa tahimik ang buong bahay. Tanging tunog ng electric fan at mahinang tiktik ng orasan ang naririnig ko. Pumikit ako, pilit inaalis ang alaala ng hapon na iyon. Ngunit kahit pilit kong kalimutan, bumabalik pa rin sa isip ko ang bawat sandali. Ang bawat haplos, ang mga sulyap na puno ng pagnanasa, at ang mga salitang sinabi ni Sylas. Lahat ng mga wild naming ginawa, ang kababuyan, kadirian at kung ano-ano pa, basta, grabe, kakaibang tikìm ang nangyari. Hindi ako makapaniwalang magagawa ko ‘yon sa buong buhay ko. Kahit ako, oo, nandidiri sa ginawa kong ‘yun. Pero, kahit na nakakahiya at nakakadiri ang nangyari, aminado ako na dinala ako sa langit ni Sylas sa sarap nang naramdaman ko. Wild, hard, masakit man, pero sa dulo, gra
Keilani POVKinabukasan, maaga akong nagising. Pinagluto ko na si Braxton kasi medyo parang okay na ang pakiramdam ko, wala ‘yung ibang sakit ng katawan ko.Habang nagluluto ako, biglang dumikit sa likod ko si Braxton, naramdaman ko ang matigas niyang titë.“In heat ako, Keilani,” pabulong niyang sabi.“Wala ako sa mood, Braxton, kakagaling ko lang sa sama ng pakiramdam kagabi, ‘di ba?” walang gana kong sagot sa kaniya.“Wow, teka nga,” biglang sabi niya at saka ako hinarap sa kaniya nang mabilisan. “Seryoso ba ‘to? Tumatanggi ka e, dati lang ay kapag dinikit ko na ang titë ko sa iyo eh, binababa mo na agad ‘yang suot mong panty!”Dama ko sa pananalita niya ang galit at gulat niya.“Oo nga, kasi nga baka mabinat ako, nagkasakit ako kagabi,” pagsisinungaling ko na lang tuloy. Umay pa kasi ako sa dami nang nangyari sa amin kahapon ni Sylas. Iyon talaga ang totoong dahilan. Saka, doon na lang siya magpaka-in heat kay Davina, tutal doon naman na siya nagpapakasasa sa kama.“Sa bagay, oo n
Keilani POVNakausap ko na si Celestia tungkol sa lupa, nabili na namin ito, at handa na akong umpisahan ang konstruksyon. Kinuha ko ang cellphone at sinimulan nang tawagan ang mga kakailanganin ko: contractor, interior designer, at supplier ng materials. Gusto ko, sa loob ng isang linggo, halos tapos na ang lahat—isang mabilisang proyekto para agad kong masimulan ang business ko. Kaya naman ‘yun kasi maliit lang na coffee shop ito.“Keilani, bakit parang nagmamadali ka masyado?" tanong ng contractor habang kausap ko siya sa phone.“Gusto ko lang talagang masimulan agad,” sagot ko habang pilit na itinatago ang kaba sa boses ko. “Kung kaya ng team mo na tapusin ang lahat sa isang linggo, babayaran ko kayo ng extra.”Tumigil siya saglit bago sumagot. “Okay, pero siguraduhin mo lang na lahat ng materials ay maihanda agad. Hindi rin kami puwedeng mag-extend dahil tight ang schedule.”“Don’t worry, ako na ang bahala doon,” mabilis kong sagot.Matapos ang tawag, agad kong inasikaso ang pagb
Keilani POVHabang nakaupo ako sa kama, nakatingin sa laptop at sinusubukang tapusin ang isang pahina mula sa librong binigay ni Sylas, bigla kong naalala si Celestia. Matagal na rin simula nang huli kaming mag-usap, kaya’t napagdesisyunan kong tawagan siya. Isa pa, gusto ko rin malaman ang updates tungkol sa coffee shop ko sa Pilipinas. Kinuha ko ang phone ko at agad na tinawagan ang number ni Celestia. Ilang ring pa lang, sinagot na niya ang tawag.“Keilani! Napatawag ka?” tanong niya na halata ang saya sa boses niya.“Hi, Celestia. Kumusta naman ang coffee shop? May problema ba?” tanong ko sabay ilipat ng laptop sa gilid. Actually, hindi talaga ako tumatawag sa kaniya kasi may usapan naman talaga kami na tatawag lang siya kung may problema, pero dahil hindi naman siya tumatawag ay alam kong walang problema.“Okay naman ang coffee shop. Pero, girl, may gusto akong sabihin sa’yo,” sabi niya na biglang bumaba ang tono ng boses niya na tila may seryosong balita.“Ano ‘yun?”“Si Beatric
Keilani POVIsang linggo na ang lumipas mula nang simulang aralin ko ang mga librong binigay ni Sylas. Punung-puno ng technical terms ang bawat pahina—mga bagay na noon ay hindi ko man lang naisip na magiging bahagi ng buhay ko. Pero ngayon, hindi ko maikakailang unti-unti akong nahuhulog sa mundo ng Merritt AeroWorks.Tuwing may libreng oras si Sylas, lagi niyang sinisiguradong matututo ako. Minsan, sa kalagitnaan ng pag-aaral ko, bigla siyang lalapit sa akin na may dalang kape o tsaa. Pagkatapos, ilalapag niya ito sa mesa at mauupo sa tabi ko.Habang nakaupo kami sa sofa sa study room, may dala siyang isang makapal na folder. Binuksan niya ito at inilabas ang mga dokumentong mukhang mula sa opisina.“Let me explain how this works,” sabi niya habang itinuturo ang isang diagram na puno ng arrows at labels.Napakunot ang noo ko. “It looks complicated.”“It is, at first,” sabi niya na parang kampanteng magturo kasi ang iniisip ko ay parang ang hirap nun. “But once you understand the flo
Keilani POVMakalipas ang ilang araw ng pag-inom ng gamot na inireseta ng ob-gyn, naramdaman kong bumalik na rin ang sigla ng katawan ko. Hindi na barado ang ilong ko at wala na rin ang mabigat na pakiramdam sa ulo. Sa wakas, pakiramdam ko ay kaya ko na ulit gawin ang mga bagay na gusto ko.Isang umaga, habang nakaupo ako sa kusina at iniinom ang mainit na tsaa, lumapit si Sylas. May hawak siyang isang kahon na balot ng eleganteng packaging at isang pile ng mga libro.“Good morning,” bati niya habang inilalapag ang mga ito sa lamesa.“What’s this?” tanong ko na medyo nagtataka pero excited din.“It’s for you,” sagot niya. “I want you to start preparing for Merritt AeroWorks. Once you give birth and are ready, I’ll officially bring you into the company. We’re expanding fast, and I need someone I trust to be part of it.”Napatingin ako sa kaniya, hindi sigurado kung dapat ba akong matuwa o ma-pressure. Pero grabe, parang gusto kong kasal muna ang mauna bago ito. Joke, baka lang naman. P
Keilani POVSimula nung dumating ako sa Canada, pakiramdam ko ay isang panibagong yugto ng buhay ang naghihintay sa akin. Bagong bansa, bagong simula, bagong pag-asa. Pero sa kabila ng excitement at saya, napansin kong unti-unting nagbabago ang pakiramdam ng katawan ko.Halos araw-araw, barado ang ilong ko at parang mabigat ang ulo ko. Akala ko noong una, simpleng jet lag lang ito, pero habang tumatagal, parang hindi nawawala. May mga gabing napapabalikwas ako sa kama dahil hindi ako makahinga nang maayos.“Are you okay?” tanong ni Sylas minsang makita niya akong naghahanap ng tissue sa kalagitnaan ng gabi.“Yeah, I’m fine. Just a little cold,” sagot ko habang pilit na ngumingiti para hindi siya mag-alala.Pero hindi siya naniwala. Lalo na nang mapansin niyang mas madalas na akong mapagod, kahit hindi naman ako gaanong gumagalaw. Nagiging paborito ko na ang kama at kumot, habang nawawalan na ako ng gana sa mga bagay na dati’y nagpapasaya sa akin.**“Keilani,” sabi niya isang umaga ha
Keilani POVPagbagsak ko sa malambot na kama sa loob ng napakalaking kuwarto ko, parang nawala lahat ng bigat sa dibdib ko. Tahimik ang paligid, walang alingawngaw ng ingay mula sa labas na dati ay bahagi na ng buhay ko. Sa wakas, naramdaman kong payapa ang isip ko at ang puso ko. Sa loob ng mga nakaraang buwan, halos hindi ako makatulog ng maayos dahil sa dami ng iniisip. Pero ngayon, sa unang pagkakataon, ang bigat ng mga problema ko ay parang nawala na lang sa ere.Bumangon ako mula sa kama at tumingin sa paligid. Ang laki talaga ng kuwarto ko, parang isang maliit na mundo na ginawa para lang sa akin. Para na talaga akong princessa.“Thank you, Sylas,” bulong ko sa sarili ko bago ko pumikit. Napakaaliwalas ng pakiramdam. Ganitong buhay ang dati ko pa gustong maranasan. **Pagmulat ng mga mata ko kinabukasan, naramdaman kong lalo pang lumamig. Kahit nakakumot ay ramdam na ramdam ko ang lamig. Tumihaya ako at napansin kong may liwanag nang tumatagos sa bintana mula sa labas. Iniunat
Keilani POVPag-akyat namin sa hagdan papunta sa second floor ng mansiyon, pakiramdam ko ay isang panaginip ang lahat ng ito. Ang bawat hakbang ko sa makintab na marmol na sahig ay tila nagpapaalala na ibang mundo na talaga ang kinasasadlakan ko. Sa dulo ng pasilyo, tumigil si Sylas at binuksan ang isang double door.“This will be your room for the next few months,” sabi niya nang nakangiti habang iniabot ang kamay para imbitahan akong pumasok.Napanganga ako.“Room ba talaga ‘to, Sylas? O isang buong bahay na?” tanong ko habang iniikot ang tingin sa paligid.Tumawa siya at saka tumingin sa akin na parang natutuwa sa reaksyon ko. “You deserve nothing but the best, Keilani. This is all yours. Make yourself at home.”Ang kuwarto ay mas malaki pa kaysa sa buong bahay na tinitirhan namin ni Braxton. Ang sahig ay gawa sa dark wood na may makapal na cream-colored carpet sa gitna. Sa kaliwang bahagi ay may napakalaking king-sized bed na tinatakpan ng puting comforter at napapalibutan ng fluf
Keilani POVMag-aalas dos na ng madaling araw nang makarating kami ni Sylas sa airport. Ang sosyal nung car na sinakyan namin, luxury car. Tapos may mga tagabuhat kami ng mga gamit Para akong may kasamang hari na walang iniintindi kasi may mga tauhan siya na gagawa ng lahat.Nasa tabi ko si Sylas, palaging kalmado at walang bakas ng kaba, habang ako naman ay halos hindi mapakali sa kaba at excitement. Ito ang unang beses kong sasakay ng eroplano. At VIP pa? Parang hindi ko pa rin maisip na ito na talaga ang nangyayari.Pagpasok namin sa airport, diretso kami sa isang private entrance. Malayo sa karaniwang pila ng mga pasahero, dumaan kami sa isang express lane na parang dinisenyo lamang para sa mga taong kasing yaman ni Sylas.“Is this really happening?” tanong ko sa kanya, habang nililingon ang bawat sulok ng private terminal. Napakaganda ng lugar, may mga plush na upuan, eleganteng dekorasyon at tila walang katapusan ang alok na pagkain at inumin.Sylas smirked, his tone teasing. “W
Keilani POVLimang araw na akong nakakulong dito sa condo. Hindi ko alam kung anong eksaktong nararamdaman ko—halo-halo ang inis, kaba, at pagod. Pero sa gitna ng lahat, isang bagay lang ang malinaw, wala akong balak bumigay.Sa loob ng limang araw, inaral ko ang buhay ni Sylas. Parang halos pasok na siya sa top ten na pinaka mayaman sa Pilipinas. At kung gagamitin ko ang utak ko, magiging maganda ang kinabukasan ng magiging anak namin ni Sylas.Kanina pa paulit-ulit nagri-ring ang phone ko. Hindi ko nasagot ang mga tawag ni Celestia kasi nasa banyo alo. Kaya ako naman ang tumawag kay Celestia, na ngayon ay ang pinagkakatiwalaan kong manager sa coffee shop. Simula nang magka-aberya sa buhay ko, si Celestia ang naging kanang kamay ko sa negosyo. Kahit na lang naging isa siya sa mga taksil sa buhay ko, pinagkakatiwalaan ko na siya ulit kasi naging kaibigan ko rin naman siya. At sure akong bumabawi naman na siya sa akin ngayon.“Hello, Celestia? Kamusta na diyan?” tanong ko habang sinusu
Sylas POVAng tao talagang si Braxton, akala mo kung sinong matapang. Kinalat niya ang balitang kinabit ko raw ang asawa niyang si Keilani. Well, totoo naman pero ang hindi ko maintindihan ay saan siya kumukuha ng lakas ng loob na labanan ako?Hindi ko alam kung tanga siya o talagang wala lang siyang takot kung sinong kinakalaban niya. Pero isang bagay ang sigurado, nagkamali siya ng sinubukan niyang guluhin ang buhay ko.Kasalukuyan akong nakaupo sa executive chair ng opisina ko, hawak ang baso ng mamahaling whisky habang binabasa ang ulat ng mga tauhan ko. Nagpadala ako ng ilan sa kanila para kausapin si Braxton. I knew he needed a lesson he wouldn’t forget. Kung akala niya kaya niyang makipaglaro sa akin, mali siya. Subukan lang niyang gumawa ng mali, bugbög siya sa mga tauhan ko, ‘yun ang utos ko.“Sir, we’ve delivered the message,” sabi ng head ng security ko habang kausap ko ito sa telepono.“Good. How did he react?” tanong ko, pormal at kalmado ang tono pero may bahid ng poot s