Keilani POV
Habang nag-iinuman kami ng bestfriend kong si Fletcher, siya ang taga-stalk ko sa mga katrabaho ni Braxton sa Merritt Wine Company. Sinabi ko sa kaniya na hanapin at ipakita sa akin ang mga babaeng ka-work ni Braxton, para malaman ko kung sino iyon at kung ano ang pangalan ng buwisit niyang kabit.
“Sandali, lahat ata ng mga babaeng katrabaho niya ay nakita na natin, baka naman hindi niya ka-workmate ang nakita mong kahalikan niya sa coffee shop kanina,” sabi ni Fletcher na tila tinatamad nang maghanap at mag-imbestiga.
“Hanapin mong mabuti, kahit ‘yung mga may matataas na posisyon sa Merritt Wine Company, mukhang napakayaman kasi nung babaeng nakita ko kanina. Kahit ako, nung makita ko siya, nainggit ako at nasabi ko talaga na wala akong binatbat sa babaeng iyon,” sabi ko sa kaniya kaya tinapunan ako nang tingin ni Fletcher.
Ngumisi siya. “Maganda ka naman at hugis bote pa rin ng gaya sa softdrinks ang katawan mo, hindi ka pa nagkakaanak kaya sexy ka pa rin. Alam mo kung anong problema sa ‘yo?” tanong niya na parang alam ko na ang sasabihin.
Si Fletcher ay nag-iisang boy bestfriend ko, hindi siya plastic na tao, lahat ng gusto niyang sabihin, sasabihin niya ng walang halong filter. Inamin nga niya na may gusto siya sa akin, at kung nauna lang daw siya na nakilala ako kaysa kay Braxton, baka siya raw ang napangasawa ko.
“A-ano?” tanong ko kahit alam ko nang panlalait ang sasabihin niya.
“Losyang ka lang. Maganda ka, hindi ka lang nag-aayos. Ang babae, walang pangit. Ang problema sa iba sa inyo, hindi marunong mag-ayos kaya kapag nakakakita kayo ng pormadong babae at maayos ang mukha, akala ninyo pangit na agad kayo, hindi, nasa nag-aayos ‘yan at sa minamahal ang sarili, ayusin mo ang sarili mo, magdamit ka ng maganda, mag-makeup, sigurado akong lilingunin ka na ng kalalakihan kapag naglakad ka sa kalsada,” seryoso niyang sabi kaya napairap ako. Eh, sa hindi ako sanay na nagmi-makeup at pumoporma ng maganda, e.
Kapag ginawa ko ‘yon, mamatahin na naman ako ng angkan ni Braxton na palaging negatibo ang nakikita sa akin. Lahat ata ng masasakit at kasinungaling salita ay binato na nila sa akin. Tamad, baog, losyang, walang silbi, pangit, malas sa buhay, ilan lang ‘yan sa mga pangungutyang sinasabi sa akin ng papa, mama at mga kapatid ni Braxton na halatang mga ayaw sa akin. Paano kasi, mayamang babae ang gusto nilang mapangasawa ni Braxton, hindi ang gaya kong may kaya lang sa buhay.
“Change topic na, naiirita lang ako sa ganiyang usapan. Bumalik na tayo sa pinapahanap ko sa ‘yo,” sabi ko sa kaniya.
“Sige, punta tayo doon sa may mataas na posisyon,” sabi niya at saka muling nag-search.
Maya maya, bigla siyang napunta sa asawa ng CEO ng Merritt Wine Company.
“Ano, wala na ba?” atat kong tanong.
“Sandali, heto, nasa mataas na posisyon na ako. Hindi naman siguro magiging kabit ng gago mong asawa ang asawa ng CEO ng Merritt Wine Company?” tanong niya at saka ako tinignan.
“Sige nga, patingin nga ako ng picture niyang babaeng ‘yan,” sagot ko sa kaniya habang nag-aabang.
Inabot niya ang cellphone niya sa akin. Nang tignan ko ang litrato sa cellphone niya, tila nawala ang liyo ko dahil sa tama ng alak na iniinom namin. Nagkusot pa ako ng mga mata para masiguro. “Ang sabi mo ba’y asawa ito ng may-ari ng company na pinagtatrabahuhan ni Braxton?” tanong ko ulit sa kaniya.
“S-sandali, hindi naman siguro ‘yang si Davina ang kabit niya, hindi ‘no?” tanong din niya.
“Fletcher, ang tanong ko ang sagutin mo, asawa ba ito ng may-ari ng company na pinagtatrabahuhan ng asawa ko?” tanong ko sa kaniya nang nakasigaw na kasi, ito ang buwisit na babaeng iyon, ang kabit ng asawa ko.
“Oo, siya nga, siya ang asawa ni Sylas Merritt na may-ari ng Merritt Wine Company. Davina ang pangalan niyan,” sagot niya kaya doon na muling tumulo ang mga luha ko. “Tangina, so, ‘yan nga, asawa pa talaga ng CEO ang kinabit niya?” halos hindi makapaniwalang tanong ni Fletcher.
Lalo akong nanliit, mayaman pa pala ang kinabit nitong gagong si Braxton. Hindi ba niya naisip na puwede siyang makulong sa ginagawa niya? Malaking tao pa talaga ang binangga niya. Ano bang tumatakbo sa isip niya at ginawa niya ‘to?
“Fletcher, lasing na ata ako, bago pa ako gumewang sa pag-uwi ko, mauna na ako habang kaya ko pa. Salamat na lang sa time mo,” paalam ko sa kaniya.
Tumayo siya at sinundan ako. “Hindi, ihahatid na kita at lasing ka na rin kasi,” pigil niya sa akin.
“Kaya ko pa, Fletcher, kaya ko pa ang sarili ko, salamat na lang,” pagtanggi ko sa kaniya kaya wala na siyang nagawa kundi ang hayaan na akong umalis.
Hindi alam ni Fletcher na hindi pa ako uuwi sa amin.
Ang plano ko ay makausap si Sylas Merritt, para habang maaga pa ay masabihan na niya ang malandi niyang asawa na nilalandi ang asawa ko. Hindi ko hahayaang masira kami ni Braxton. Hindi ko hahayaang magkagulo-gulo kami.
**
DUMATING AKO sa office ni Sylas Merritt, dahil kilala rito ang asawa kong si Braxton, madali lang akong nakapasok sa loob ng building nitong Merritt Wine Company.
Kinausap ako ng secretary ni Sylas, sinabi niya sa akin na ako na ang susunod na kakausapin ni Sylas, may tao pa kasi sa loob ng office nito, maghitay lang daw ako at malapit na silang matapos.
Habang naghihintay, kabado ako kasi alam kong dalawa lang ang kahihinatnatan nito, una ay baka malagay lalo sa alanganin ang asawa ko, pangalawa, naisip ko na baka kampihan niya ako at magtulungan kami na hindi na makipaglandian ang asawa niya sa asawa ko.
Nang lumabas na ang kausap ni Sylas sa office niya, ako na ang sumunod na pumasok sa loob. Pagpasok ko sa loob, parang may mga dagang nasa loob ng dibdib ko. Kinakabahan na talaga ako.
Nang makita ko si Sylas Merritt, napakunot ang noo ko. Hanep na Davina ‘yan. Paano pa nagagawang lumandi sa iba kung mas guwapo naman pala ang asawa niya kaysa kay Braxton? Sa itsura ng katawan nito, parang mas malaki pa ata ang katawan nitong si Sylas kaysa kay Braxton. Sobrang layo nang kaibahan nila, mas lamang na lamang itong si Sylas. Para siyang artista, habang ang asawa ko naman ay ewan, nagmukha siyang simpleng tao kapag kinukumpara sa guwapong CEO na ‘to.
Hindi ko tuloy ma-gets kung anong nagustuhan ni Davina kay Braxton?
“Anong kailangan ng asawa ni Braxton sa akin?” siya ang unang nagtanong.
Pag-upo ko sa harap ng table niya, hindi na ako nagpaligoy-ligoy pa. “Sir, nahuli ko ang asawa mo na nakikipaghalikan sa asawa ko, kaninang umaga sa coffee shop.”
Sa wakas, matapang ko agad na nasumbong sa kaniya ang gusto kong sabihin. Ang hihintayin ko nalang ay kung ano ang magiging reaksyon niya.
Bahala na, kung ano man ang maging resulta nito, kasalanan ito ni Braxton at ng Davina na ‘yan.
Keilani POVTinitigan lang ako ni Sylas. Ang buong akala ko ay magagalit siya. Kaya lang seryoso siya, walang pinakitang emosyon sa akin. Parang wala lang. Naghintay ako sa sasabihin niya, siguro mga dalawang minuto siyang tahimik at nakatingin lang sa akin kaya ako na ulit ang nagsalita.“So, anong masasabi mo, Sir Sylas? Hindi ka manlang ba magagalit sa kanila, sa asawa mo? Wala ka manlang bang gagawin para pigilan si Ma’am Davina. Kasi, mahal na mahal ko po ‘yung asawa ko!”Iba talaga ang nagagawa ng alak. Kung hindi ako nakainom, hindi ko naman masasabi ito. Mabuti na lang at naaya ko si Fletcher na uminom ng alak kanina. Kung hindi, wala, baka kung sumugod ako dito ng walang tama ng alak ay baka pipi at hindi manlang ako nagsasalita.“Don’t cause a scene here in my office. Let’s talk some other day. I’m not the type of person to chase after someone who doesn’t want me. And if you want to know my plans, fine, pag-usapan natin sa ibang araw. Ang gusto ko kapag nakausap kita, ‘yung
Keilani POVMainit ang araw nang lumabas ako ng bahay, dala-dala ko ang basket para sa pamamalengke ko, ubos na ang stock ng pagkain sa fridge. Medyo lata at masakit pa rin ang ulo ko. Na-stress ako kakaintindi sa mama ni Braxton, inabot kasi ito ng hating gabi kagabi sa kakahintay sa taksil niyang anak, ang nangyari ay hindi naman pala ito umuwi kagabi. Ang dahilan ay need niya raw mag-overtime, pero sure ako, doon siya natulog sa kabit niya at baka nagpakasasa na sa sarap sa kama habang kasama ang Davina na ‘yon. Habang naghihintay ako kagabi sa pagdating niya, hindi ko mapigilang mapaluha kasi naiisip ko na hindi talaga imposible na hindi nagtitikiman ang dalawa sa kama. Tangina ni Braxton, nakakadiri siya, sobra.Habang naglalakad ako, ramdam ko ang init na parang tumatagos sa balat ko. Habang naglalakad ako sa sementadong daan, may mga batang naglalaro ng habulan sa gilid, at ang ingay nila ay parang musika sa umaga. Ang palengke ang laging destinasyon ko tuwing Sabado, para maka
Keilani POVWarning SPG“Anong final na sagot mo, Keilani?” tanong ulit ni Sylas. Humarap ako sa kaniya, napangiwi ako nang makitang hawak na niya ang matigas niyang titë at hinihimas-himas pa. Hindi manlang siya nahihiya sa akin at sa harap ko pa nag-jaköl. “Ipapakulong ko na ba si Braxton at handa ka na bang masira at ma-bully ni Davina?”Bumuntong-hininga ako bago sumagot. “Oo na, papayag na ako sa gusto mo. Kung maglalandian sila, maglandian na rin tayo kung ito ang mas tamang piliin ko.”Ngumiti siya sa naging desisyon ko. “Very good! Ganiyan nga, Keilani. Maging matalino ka. Dapat naman ganiyan talaga. Hindi tayo dapat magpatalo sa mga asawa natin. Kung nagsasaya sila at nagpapakasasa sa sarap sa kama, dapat tayo rin.” Lumapit siya sa akin kaya umatras ako nang dahan-dahan. Nadikit na lang ako sa salamin kaya doon ako nahinto, hanggang sa makalapit siya sa akin. Sinadya niyang idikit ang matigas ng ulo ng titë niya sa gitnang bahagi talaga ng panty na suot ko. Ramdam ko ang kati
Keilani POVPagdating ni Braxton sa pintuan ng bahay, ramdam ko na agad ang bigat ng kaniyang presensya. Oo, ganoon na agad ang napi-feel ko, lalo na’t alam ko na ang ginagawa niyang mali.Sa totoo lang, hanggang ngayon ay hindi ko pa rin lubos maisip na gagawin niya ito sa akin. Hindi ako makapaniwala na sa aming dalawa, siya pala ang unang sumuko, siya ang unang gagawa ng kasalanan. Ngayon, nawala tuloy ang pagmamahal na pinanghahawakan ko sa loob ng tatlong taon na pagsasama namin. Nawala iyon nang makita kong may kalandian siya.Galit ako pero hindi galit na galit kasi may kasalanan na rin ako, may ibang lalaki na rin na nakatikim sa pagkababaë ko.Pagpasok niya ay nakita kong may kaunting alikabok pa sa kanyang sapatos, tanda ng pagod sa maghapong trabaho. Oh, baka pagod sa kakakangkang sa kabit niya. Pero ako? Nakaupo lang sa sofa, ini-scroll ang bago kong phone na bigay ni Sylas. Dapat mapansin niya ito, oo, dapat lang, aba, siya lang ba ang may karapatang magkaroon ng ganito.
Keilani POVSinubukan kong magluto ng almusal ngayong umaga, inagahan ko ulit ang luto ko gaya nang ginagawa ko araw-araw. Kahit wala na akong ganang ipagluto pa siya, ginawa ko na lang ulit kasi bumawi sa kama kagabi si Braxton.Sinabi ko lang kasi na makikipaghiwalay ako, ginalingan bigla sa kama. Kaya lang, kahit naka-two rounds kami kagabi, balewala kasi baog naman siya. Kaya malakas ang loob niyang mambabae kasi alam niyang hindi siya makakabuntis.This time, hindi na siya nagmamadali. Gumayak siya ng dahan-dahan, at saka ako sinabayang mag-almusal.“Na-miss ko ang adobong manok mo tuwing umaga,” sabi niya matapos kaming kumain. Napatingin ako sa bagong cellphone niya na sa wakas ay nilabas na niya. Nakapatong ito sa lamesa.“Ikaw din pala, may kagaya ng cellphone ko?” tanong ko na sa kaniya. Kagabi kasi, hindi niya nilabas ‘yun kaya hindi ko na nabanggit.“Ah, oo, bigay din ng kaibigan ko,” pagsisinungaling niya. Sa totoo lang, pangit din ‘yung naging dahilan ko kagabi. Sinong k
Keilani POVPinagmasdan ko ang phone na nasa aking kamay habang nasa labas ng café kung saan ko sinabing magkikita kami ng buyer. Napakabilis, kapag talaga ganitong kagandang cellphone tapos mababa pa ang presyo, takaw bilihin talaga. Pagkatanggap ko ng message kanina nung buyer, agad kong gumayak para makipag-meet sa kaniya. Bago pa man ako pumunta rito, ilang beses na akong nagdadalawang-isip kung tama ba itong ginagawa ko. Pero sa tuwing naaalala ko ang plano ko, bumabalik ang tapang ko.Isang coffee shop. Isang simula para sa sarili kong negosyo. Isang buhay na hindi na kailangang umasa sa kahit sino—lalo na Braxton. Naisip ko kasi na ang kikitain ko rito ay ise-save ko sa sarili kong banko, hindi sa banko namin ni Braxton. Para naman sakaling tuluyan kaming maghiwalay, may ipon ako para buhayin ang sarili ko.Nag-vibrate ang phone ko at isang message ang natanggap ko sa buyer.“I’m here. Inside the black van across the street.”Kumunot ang noo ko. Bakit hindi na lang sa loob ng c
Keilani POVPagdating namin sa isang magandang bahay ni Sylas, walang tao roon. Sa tingin ko ay tinayo talaga ito para sa ganitong gawain ni Sylas. Tapos ‘yung mga tauhan at driver niya, naiwan lahat sa labas.Nakasunod lang ako sa parang model na naglalakad na si Sylas. Ang tangkad at ang lapad ng mga balikat niya. Kung titignan talaga, parang artista ang datingan niya. Hindi ko nga alam kung bakit parang sa akin siya patay na patay, eh, ‘di hamak naman na mas marami pang ibang magandang babae. Tapos, hindi ako makapaniwalang sa halagang isang milyong piso ay bibigyan niya ako nun, matikman niya lang ako sa kama. Kakaiba talaga siya.Habang nakasunod ako sa kaniya, panay ang kain niya sa peanut. Sunod-sunod ang kain niya nun na para bang paborito niya itong kinakain.Pagbukas ng pinto, tumambad sa akin ang kakaibang aura ng kuwarto. Madilim, pero hindi lubos na itim ang buong paligid. Ang tanging liwanag ay mula sa mga pulang ilaw na nakalagay sa bawat sulok ng silid na nagbibigay ng
Keilani POVIsa-isa ko nang tinanggal ang butones ng puting polo na suot niya. “Kapag hindi mo alam ang gagawin mo, huwag kang mag-alala, handa naman kitang turuan,” sabi niya kaya kahit pa paano ay hindi ko na kailangang mangapa pa. Sinanay kasi ako ni Braxton na boring kaya wala talaga akong alam sa mga sinasabi niyang wild at hard. May nalalaman pa siyang sakitạn.Pagtanggal ng damit niyang pang-itaas, tumambad sa harap ko ang maganda niyang katawan. “Tatanggalin ko na ba lahat ng saplot mo o huwag muna ang ibaba?” tanong ko sa kaniya.“Bakit ayaw mo pa ba? Sige, kung ayaw mo pa, paglaruan mo na muna ang katawan ko. Himudin mo ako, magpaka-wild ka muna sa itaas ng katawan ko,” sagot niya na may halong maraming utos. Himudin ko raw ang katawan niya kaya natameme tuloy ako.Nung una, hindi ko pa kayang gumawa ng ganoon, ayaw ko pa, pero tila ginamit na agad niya ang pananakìt sa akin.“Sabi ko magpaka-wild ka, hindi magpaka-boring,” galit niyang sabi. Hinila niya kapagdaka ang leeg k
Keilani POVNasa kusina ako ngayon, naghahanda ng hapunan. Tahimik ang paligid ng bahay, pero ang isip ko ay abala sa mga plano namin ni Sylas. Naririnig ko ang mahinang tunog ng telebisyon mula sa sala kung nasaan si Braxton. Palagi siyang ganito, komportable sa sofa habang ako naman ang gumagawa ng lahat.Akala niya ay okay ako, pero ang totoo ay hindi pa. Pero pinipilit kong maging malakas, nakainom naman na kasi ako ng gamot kaya medyo kinakaya ko nang kumilos.Habang hinihiwa ko ang mga gulay, tumunog ang telepono ko na nakapatong sa lamesa. Tumigil ako sa ginagawa ko, kinuha ito at nakita ang pangalan ni Sylas na nagpa-flash sa screen.Dahan-dahan akong naglakad papunta sa banyo, ini-lock ang pinto at sinagot ang tawag."Hello," mahinang sabi ko."Keilani," bulong ni Sylas mula sa kabilang linya. "Did you finish the documents I asked you to prepare?""Not yet," sagot ko habang bumubulong din. "I can’t let Braxton see them. He might get suspicious.""He won’t," sagot ni Sylas nan
Sylas POVNakatayo ako sa harap ng malawak na bintana ng aking opisina, tanaw ang abalang lungsod sa ibaba. Gabi na, pero maliwanag pa rin ang paligid dahil sa mga ilaw ng mga gusali. Isang basong whiskey ang hawak ko at tahimik akong nag-iisip habang hinihintay si Braxton na dumating. Ang tahimik na paligid ng opisina ay nagbigay-daan sa mga plano ko na unti-unting nabubuo sa isip ko.Hindi ko kailanman inakala na mapupunta ako sa ganitong sitwasyon—na gagawin ko ang lahat para protektahan si Keilani at ang anak namin, habang sinisiguro na mabibigyan ng leksyon ang mga taong nanloko at nagkasala sa kanya, pati na rin sa akin.Pagkatapos ng ilang minuto, may kumatok sa pintuan."Come in," malamig kong sabi.Pumasok si Braxton, nakasuot ng kanyang usual na corporate attire. Mukha siyang kampante, walang kaalam-alam sa mga plano ko."You called for me, sir?" tanong niya habang umupo sa upuang nasa harap ng aking desk."Yes," sagot ko habang inilalapag ang baso ko sa mesa at tumingin nan
Keilani’s POVNung hapon ay umalis na ako sa coffee shop kasi nag-message si Sylas na sasamahan na ulit niya ako sa clinic. Sa park na ulit kami nagkita. Doon ako nag-park ng sasakyan ko para lumipat sa magara niyang kotse.Hindi na rin kasi maitatanggi ang nararamdaman ko—ang pagsusuka, ang pagkahilo at ang pagod na tila hindi matapos-tapos. Ayoko sanang sumama kay Sylas noong una, pero pinilit niya ako. At sa totoo lang, mas okay din na may kasama ako. Natatakot kasi ako na baka mahimatay ako.Pagpasok namin sa clinic ng private doctor ni Sylas, ramdam ko agad ang pagiging eksklusibo ng lugar gaya nung unang punta namin dito. Napaka-elegante at tila wala kang makikitang ibang pasyente. Pumasok kami sa consultation room ng ob-gyne, isang babaeng nasa edad singkwenta na may mahinahong boses. Iba iba pala ang naka-assign na doctor dito."Good morning, Miss Keilani. I’ve reviewed your previous test results," sabi niya habang binubuksan ang folder na hawak. "You’re about five to six week
Keilani’s POV Pagod man ang katawan, mas magaan na ang pakiramdam ko habang hinahanda ang hapunan sa kusina. Alam ko na ang dapat kong gawin. Kahit nakakalokang tanggapin na kailangan kong lumayo para itago ang pagbubuntis ko, hindi ko na puwedeng balewalain ang sitwasyon ko ngayon. Iniisip ko si Braxton, ang mga tanong niya kung sakaling malaman niya ang totoo. Pero hindi puwedeng mangyari iyon. Hindi siya puwedeng mapunta sa iba dahil paninindigan ko ang karma na gusto kong mangyari sa kaniya. Tatlong taon akong naging tanga, ginawa niyang tanga, pinaniwala na wagas ang pagmamahal niya sa akin bilang asawa niya pero may mga baho talaga na kusang aalingasaw. Dahil sa mga kasalanang ginawa niya, hindi ko siya hahayaang makawala. Ako, gagalingan ko ang pagtatago ng baho ko, at sa tulong ni Sylas, sure akong magagawa ko ‘yun nang maayos. "Keilani, kaya mo ‘to," bulong ko sa sarili habang hinahalo ang sabaw sa kawali. Hindi ko alintana ang latang nararamdaman ko. Kailangan kong magpakat
Keilani’s POVTahimik kaming dalawa ni Sylas sa loob ng kotse. Nasa passenger seat ako, nakatingin sa labas ng bintana habang unti-unting umiikot ang mundo ko. Para akong lumulutang sa hangin, hindi ko alam kung saan pupunta o kung anong mangyayari sa mga susunod na oras.Nasa dibdib ko pa rin ang bigat ng sinabi ng doktor kanina. Isang buwan akong buntis. Ang dami kong tanong sa isip na hindi ko alam kung paano sisimulan. Naririnig ko ang malalim na buntong-hininga ni Sylas habang nagmamaneho. Halata sa kilos niya na iniisip niya rin ang mga nangyari.Nagbunga na ang mga kabayuhang ginagawa namin ni Sylas. Ito ‘yung pangarap namin noon ni Braxton, pero hindi natupad kasi talagang baog siya. Ngayon, natupad na ang parehong pangarap namin pero hindi na siya kasama. Dahil si Sylas ang nakabuntis sa akin. Nabuntis ako ng mayamang lalaki na ‘to na kung single lang ako, tiyak na sobrang saya ko na. Kaya lang, ngayong buntis na ako, parang naduwag ako bigla. Parang natatakot ako na mabalikt
Keilani’s POVMadaling-araw nun nang magising akong bigla, pinagpapawisan kahit malamig ang gabi. Ilang segundo pa lang akong nakaupo sa gilid ng kama, ramdam ko na agad ang kiliti sa lalamunan na parang may gustong kumawala. Tumakbo ako papunta sa banyo, halos hindi ko na magawang isara ang pinto sa sobrang pagmamadali.Pagkadikit ng tuhod ko sa tiles, nauna nang sumuka ang lahat ng laman ng sikmura ko. Ang bigat sa dibdib, ang init sa loob ng katawan ko, lahat iyon parang gustong sabay-sabay lumabas. Humawak ako sa gilid ng toilet bowl, hinihingal at halos hindi na alam kung paano ko pa kakayanin."Keilani?" boses ni Braxton mula sa pinto. Mukhang nagising siya dahil sa mga tunog na ginagawa ko. Maya maya, naramdaman ko ang kamay niya sa likod ko, marahang tinatapik-tapik habang patuloy akong sumusuka."Are you okay? What’s happening?" nag-aalala niyang tanong habang nakaluhod sa tabi ko.Hindi agad ako nakasagot. Pinilit kong huminga nang malalim matapos ang ilang minuto ng pagsusu
Keilani’s POVPagkaupo ko sa sofa, parang lalo pang bumigat ang pakiramdam ko. Nakatingin lang ako sa kisame habang iniisip kung paano ko haharapin ang susunod na araw sa dami ng kailangang gawin. Pero kahit pilit kong pakalmahin ang sarili, napansin kong parang mas mabilis ang tibok ng puso ko kaysa dati.Pumikit ako at huminga nang malalim. Baka dahil lang sa pagod. Kailangan ko sigurong magpahinga nang maaga.Narinig kong umupo si Braxton sa kabilang dulo ng sofa matapos niyang tumawag para mag-order ng pagkain. "Dinner will be here in thirty minutes. Are you sure you’re okay, Keilani?" tanong niya habang nakatingin sa akin.Tumango ako, pero hindi na ako nagsalita pa.Habang naghihintay kami ng pagkain, bigla akong nakaramdam ng init sa loob ng katawan ko. Parang ang bigat-bigat ng hangin sa paligid. Tumayo ako at tinungo ang bintana para magbukas ng sariwang hangin, pero kahit na malamig ang simoy ng gabi, parang hindi pa rin ito sapat para maibsan ang init na nararamdaman ko."K
Keilani’s POVPagkatapos ng mahabang trip namin, bumalik na rin ang lahat sa normal. Si Braxton, maaga pang pumasok sa trabaho. Nagpaalam siya sa akin kaninang umaga habang inaayos ko pa lang ang unan sa kama. Mabuti nga at namamansin na siya, kinabukasan kasi matapos ang pagsapak sa kaniya ni Sylas dahil sa kakulitan niya, nagtanong siya kung anong nangyari at sa ibaba siya ng kama nakatulog. Wala siyang kaalam-alam na pagkatapos siyang makatulog dahil sa sapak ni Sylas sa mukha niya ay nag-sëx pa kami ni Sylas. Tuwang-tuwa ako ng gabing ‘yun kasi hindi lang isa, kundi two round ang nangyari sa amin. Lahat ng round sa loob niya pinutok ang tamöd. Hindi na talaga ako magtataka kung isang araw ay mabuntis na ako ni Sylas."I’ll see you later, Keilani. Don’t overwork yourself, okay?" sabi niya habang hinahalikan ang noo ko. Ngumiti ako nang tipid at tumango. Nasa mood siya kasi nangako ako sa kaniya na hindi na aalis ng gabi at doon na matutulog palagi sa bahay namin. "Take care," sago
Keilani POVPagpasok ni Braxton sa kuwarto namin, agad akong nakaramdam ng pagod na hindi lang pisikal kundi emosyonal din. Amoy na amoy ko ang alak sa kaniya kahit nasa may pintuan pa lang siya. Pasuray-suray siyang lumapit habang hawak ang isang baso ng kung anuman ang iniinom niya sa dagat kanina."Keilani, love," tawag niya habang pilit na inaabot ang aking kamay. "You’re still awake! That’s good. Come on... let’s spend some time together. Nasa mood akong makipag-iyutän ngayon sa ‘yo. Nami-miss na kitang bayuhïn."Napatingin lang ako sa kaniya, pilit na iniintindi ang sitwasyon. Alam kong lasing na siya, kitang-kita sa mga mata niyang namumula at sa ngiting tila walang problema sa mundo. Pero ako? Pagod na pagod na ako sa buong araw na ito. Kailangan ko ng pahinga. Isa pa, kakabayö lang sa akin kanina ni Sylas, kaya wala talaga ako sa mood ngayon, lalo na’t paumaga na."Braxton, lasing ka na. Please, matulog ka na lang. I need to rest," sabi ko nang mahina habang pilit na pinakalm