Kabanata 1

Nakipag date ako sa boss ko online.

Nagkikita ng personal? Hinding hindi mangyayari iyon.

Ni hindi niya alam na ang online girlfriend niya ay isa sa mga empleyado niya...

Kamakailan lang, masama ang loob ng amo ko. Nararamdaman ito ng lahat, kaya naging mas maingat ang lahat. Kahit na ang mga karaniwang pahinga ay naputol.

Ang boss ay nagtatrabaho ng mga nakakabaliw na oras at walang sinuman ang nangahas na umalis sa harap niya. Kaya, ang aming mga araw ng trabaho ay umabot hanggang 11 PM o 12 AM at nagsisimula akong magkaroon ng mga madilim na bilog sa ilalim ng aking mga mata. Ang aking balat ay mukhang mas masahol pa.

Sa totoo lang, naramdaman kong ako lang siguro ang nakakaalam ng tunay na dahilan sa likod ng kanyang sama ng loob, ngunit hindi ko masabi kahit kanino.

Nadurog ang puso ng amo. At sa kasamaang palad, ang nagpadurog ng puso niya... ay ako.

Hindi niya alam iyon, bagaman.

Nagsimula ang lahat ng ang aking online na kasintahan ng dalawang taon ay gustong makipagkita sa personal.

Nagkakilala kami sa social media. May naipost siya na humihingi ng payo. [Bakit hindi ako makahanap ng girlfriend?]

Pinindot ko ito at sinabi ng post na, [Ako’y lalaki, 6'2", 183 lbs, 25 na taong gulang, Ivy League graduate, na may Master's sa Management and Engineering. Kasalukuyan akong vice president ng isang nakalistang kumpanya, na may taunang sweldo na nagsisimula sa kalahating milyon. May ari ako ng kotse at bahay, ngunit ang aking itsura ay katamtaman lang. Hindi kailanman nagkaroon ng girlfriend. Kaya, ano ang problema?]

Puno ng sarkastikong komento ang comments section.

[Ugh, may nangingisda para sa mga papuri.]

[Nabubuhay ba ang taong ito sa mundo ng panaginip? Ivy League grad, 25 lang at isa ng VP? Halika, magpakatotoo ka. Lumikha man lang ng mas makatotohanang katauhan.]

[Tulad ng alam ng lahat, ang family-run business lang ang nagbibigay sa mga kabataan ng ganoong mataas na posisyon. Ngunit karamihan sa mga mayayamang bata ay nag aaral sa ibang bansa.]

Nasa mapaglarong mood, nagkomento ako, [Siguro sa itsura ito. Mag post ng larawan at tingnan natin.]

Pagkatapos ay isinara ko ang app.

Hindi nagtagal, nakatanggap ako ng private message mula sa nag post.

[Kumusta, maaari ko bang ipadala ito sayo ng pribado?]

Kahit nalilito, nag enjoy ako sa ilang drama, kaya sumagot ako, [Oo naman.]

Tapos pinadalhan niya ako ng litrato.

Halos maibuga ko ang kape ko.

6'2" daw siya? Maniniwala ako 5'0", siguro.

Selfie iyon, natatakpan ng kamay ang mukha at ang anggulo ay nagmukhang napakalaki ng ulo at maliit ang katawan. Ang kanyang buhok ay nakadikit na parang gumamit lang siya ng ilang uri ng hair gel at nakasuot siya ng makapal na black-rimmed na salamin, na nagpapamukha sa kanya na nerdy at awkward.

Ngunit sa kabila ng lahat ng iyon, ang kanyang mukha ay talagang... maayos. Kahit na bahagyang natatakpan, kitang kita ko ang kanyang mga labi, ilong at mga mata na lahat ay sumisigaw ng "gwapo".

Gayunpaman, mayroong isang bagay sa kanya na tila pamilyar.

Sumigaw ako sa isipan ko, "May mga lalaki talaga na hindi nakakahalata na may itsura sila?" habang nag zoom in at out sa larawan ng maraming beses.

Sa aking matulunging pag iisip, nag type ako ng ilang mga payo. [Ang iyong mga damit at kasanayan sa selfie ay nangangailangan ng trabaho. Subukan ang mga frameless na salamin, o mas mabuti pa, magsuot ng mga contact. At baguhin ang iyong anggulo ng pagkuha ng litrato! Bahagyang igilid ang phone, siguraduhin na ang charging port ay nakagilid sayo. Gayundin, subukan ang pantalon na medyo maluwag, tulad ng mga kaswal na itim…]

Sagot niya, [Maraming salamat.]

Hindi ko na ito pinag isipan at nag move on, pero kinabukasan, pinadalhan niya ako ng mga larawan ng kanyang makeover, na isinasapuso ang payo ko. Sa araw pagkatapos noon, ulit. Pagkatapos ay nagpatuloy ito ng ilang araw.

Nagsasawa na ako ng bigla niyang tanungin kung pwede niya ba akong iadd bilang kaibigan sa Facebook at mag alok ng thank you gift.

Kung may nag aalok ng pera, mababaliw ako na hindi kunin. Kaya binigay ko sa kanya ang profile link ko. Ilang sandali pa, nagpadala sa akin ng friend request ang isang account na may pamilyar na profile picture.

Teka, hindi ba boss ko ito?

Nataranta ako, halos hindi sinasadyang ma accept ang friend request niya. Nadurog ang puso ko at mabilis kong inalis ang visibility ng lahat ng nakaraang post sa feed ko.

Bumilis ang utak ko, iniisip kung nalilink ko ba ang aking pribadong Facebook account sa impormasyon ng aking kumpanya. Samantala, nagta type siya para sa kung ano ang pakiramdam tulad ng forever bago magpadala ng mensahe. [Salamat sa lahat ng tulong nitong mga nakaraang araw. Narito ang isang maliit na bagay para sayo.]

At pagkatapos, pinadalhan niya ako ng 7 libong dolyar sa pamamagitan ng Meta Pay kasama ang tala, [Boluntaryong regalo.]

Hindi ako nakaimik.

Inihambing ko ang kanyang profile sa larawang ipinadala niya sa akin—oo, ito ay ang parehong lalaki at siya nga ang boss ng aking kumpanya.

Hindi ako makapaniwala sa sobrang kahangalan ng sitwasyon. Ngunit, pagkatapos ng ilang pag aalinlangan, tinanggap ko ang pera.

Tutal hindi naman niya alam na ako iyon.

Ng sumunod na mga araw, tinulungan ko siyang sabunutan ang kanyang mga larawan at itsura, at hindi nagtagal, mas maganda ang itsura niya. Ngunit noong naisip kong tahimik na akong makawala, umamin sa akin ang lalaking ito.

Unang dumating ang mahahabang mensahe, na aking nilaktawan. Tapos, sa dulo, nakalagay, [Sa totoo lang, may matagal na akong gustong sabihin. May nararamdaman ako sayo.]

Sumagot ako ng isang [Um…]

Nakakabingi ang katahimikan.

Pagkatapos ay nagpadala ako ng isa pa, [Salamat, siguro?]

Agad siyang nagsulat pabalik, [Huh?

[Sabi ko may nararamdaman ako sayo!]

Sumulat ako, [At sinabi kong salamat!]

Iginiit niya, [Hindi, seryoso ako.]

Sagot ko, [Talagang nagpapasalamat ako!]

Naramdaman ko ang pagsakit ng ulo ko. Okay lang ba ang lalaking ito?

Tila tumigil siya saglit bago nagtanong, [Ano pa man, maaari mo ba akong bigyan ng pagkakataon na ligawan ka?]

Hindi ako sumagot.

Noong gabing iyon, hindi ako makatulog—isang bagay na hindi madalas mangyari.

Kinabukasan, nagsimula siyang magpadala sa akin ng mga mensahe araw araw, bumabati sa akin ng magandang umaga, magandang hapon at magandang gabi, pati na rin ang mga update tulad niya na papunta sa trabaho, pagdating sa opisina at pagsisimula ng kanyang trabaho.

Kaya, ito ay kung paano niya sinusubukang pukawin ako.

Sobrang nakakabilib.

Paminsan minsan ay tumutugon ako ng mga maikling tugon at tila tuwang tuwa siya, na parang nanalo sa lotto.

Hindi ko napigilan ang sarili ko at sa wakas ay sumagot ako, [Pakiusap, dapat kang magbasa tungkol sa pakikipag usap sa babae.]

Sumulat siya, [Huh?]

Napabuntong hininga ako. Mahusay.

Nagkaroon ng hindi inaasahang pangyayari makalipas ang isang buwan.

Nagba browse ako ng mga video ng mga gwapong lalaki at, ng hindi nag iisip, nagbahagi ako ng isa sa aking matalik na kaibigan. Pero sa halip ay naipadala ko ito sa kanya.

Sumulat ako, [Mainit na bagay. Sana pwede ko siyang dilaan.]

Sagot niya ng may tandang pananong.