**P.O.V ni Troy**Mukhang naguguluhan pa rin si Sarah mula nang umuwi mula sa libing. Nagpapasalamat ako na mukhang mas matatag at mas malakas si Gillian.“Sarah, magpahinga ka. Huwag mong kalimutan na buntis ka… Huwag mong patagilid sa nangyari. Nasa kapayapaan na si Albert ngayon. Wala na siyang sakit.”Mukha siyang namamaga at maputla. Kitang-kita ang lalim ng lungkot sa kanyang mga mata.Tumango lang siya, walang ekspresyon sa kanyang mga mata. Sumasakit ang puso ko na makita siya ng ganito. Mahal na mahal ba talaga niya si Albert?Nakatulog si Sarah sa mahabang sofa sa family room sa ikalawang palapag. Nanatili ako sa kanya, ayaw umalis.Siguro nakatulog ako ng kaunti para mabawasan ang pagod ko. Pero kailangan kong maging matatag. Kailangan kong maging haligi para kay Sarah at Gillian ngayon.Tinitigan ko ang kanyang magandang mukha ng maraming beses. Ang mukha na hinahangad ko tuwing gabi. Ngayon, maaari ko siyang titigan hangga’t gusto ko. Pero nasasaktan ang puso ko kap
**Troy’s P.O.V**"Ano? Manganganak na siya? Sige, pupunta na ako agad."Tumawag ang isa sa mga bodyguard ni Sarah at sinabing dinala siya sa ospital at malapit nang manganak.Agad kong pinatapos ang pulong sa aking sekretarya. Pagkatapos, mabilis akong pumunta sa kotse na inihanda na ng mga bodyguard ko."Joshua. Kunin mo si Gillian mula sa paaralan at diretso sa ospital!""Opo, sir!" Sagot ni Joshua sa kabilang linya.Agad kong binaba ang tawag. Sana ay maaari akong lumipad na lang papunta roon upang makita ang aking anghel na malapit nang manganak sa kanyang pangalawang anak.‘Ako si Troy Peterson, isang lalaking hindi pa nakapag-asawa pero hopelessly na umiibig sa isang balo na may dalawang anak.’ Nginitian ko ang sarili ko.Talaga namang kakaiba ang pag-ibig. Nagawa kong magbigay ng tahimik na pangako na pasayahin si Sarah at ang kanyang mga anak kasama ko.Mabilis kong tinahak mula sa lobby papunta sa delivery room. Baka iniisip ng mga tao sa paligid ko na kakaiba ang aki
**Troy’s P.O.V**"Uncle Troy, nasaan ang baby brother ko?" nagrereklamo si Gillian ng may pagka-impatient, sabik na makita ang kanyang kapatid. Ang kanyang pouting na mukha ay mukhang adorable, at lalo pang nag-pout nang makita akong tumatawa."Nurse, pwede bang dalhin dito ang baby?" Tanong ko sa nurse nang dumating kami sa VVIP room.Ngumiti lang si Sarah at umiling sa pagka-impatient ni Gillian."Opo, Sir. Ang baby ni Ms. Johnson ay malapit nang dalhin dito para mapadede.""A-ano? M-mamaya? Oh o-oo, nurse," nagkakabagabag kong sagot.Ay nako, bakit naglakbay ang isip ko pagkatapos marinig iyon?Di nagtagal, pumasok ang nurse na may dalang baby trolley. Nagsaya si Gillian at agad na tumakbo papunta sa kanyang kapatid. Ang kanyang mukha ay umilaw sa ligaya, ang kanyang malalaking mata ay kumikislap."Ang gwapo ng kapatid ko. Parang si Papa Albert, Mommy..." sabi ni Gillian, puno ng kasiyahan.Maingat na kinuha ng nurse ang sanggol at ibinigay sa akin."Narito ang baby. Pakid
**Troy’s P.O.V**"Si Ms. Johnson ay puwedeng umuwi ngayong hapon. Pakipag-ayos ang mga papeles sa front desk.""Opo, salamat, doktor!" Sagot ko na may pagtango. Pagkatapos, inutos ko sa aking sekretarya na asikasuhin ang lahat. Si Elena, ang bago kong sekretarya, ay naihanda na rin ang lahat ng baby supplies sa bahay ni Sarah.Kahapon, kami ni Gillian, nang hindi alam ni Sarah, ay nagdisenyo ng isang kuwarto sa bahay bilang nursery. Ang kuwarto ay katabi lang ng kwarto ni Gillian, na konektado sa master bedroom."Handa na ang lahat, Mr. Peterson," ulat ni Elena sa pamamagitan ng mensahe sa aking telepono. Tinulungan ko si Sarah na mag-impake."Troy, pasensya na! Napaka-pabigat ko. Siguro ay namiss mo ang mga importanteng meeting sa opisina." Nagbihis na si Sarah mula sa hospital gown at nakasuot na ng sarili niyang damit."Pabigat? Ginawa ko ito nang kusa," sabi ko habang isinara at nilock ang maliit na maleta ni Sarah.Ngumiti si Sarah. Tinulungan ko siyang bumangon mula sa kam
**POV NI SARAH**"Magandang hapon, ma'am. May dala po akong package mula kay Mr. Peterson."Isang magandang babae ang nagpakilala bilang sekretarya ni Troy. Dumating siya nang maaga, bitbit ang isang basket ng prutas."Salamat, Elena. Bakit hindi mo na lang pinadala sa driver? Baka naiwan mo pa ang trabaho mo sa opisina.""Ayos lang po, ma'am. Utos po kasi ni Mr. Peterson!" tugon niya ng may ngiti habang inilalapag ang package sa mesa ng sala."Sige po, ma'am. Aalis na po ako." Nagpaalam si Elena na may magalang na pagyuko. Matapos ay tumalikod siya at tinungo ang bakuran."Salamat, Elena." Inihatid ko si Elena hanggang sa veranda. Naghihintay ang sasakyan at driver sa labas. Pero bigla kong napansin ang isang lalaking mukhang nakakatakot na pilit pumapasok. Hinaharang siya ng dalawang guwardiya sa gate.Lumapit sa akin ang isa sa mga guwardiya."Ma'am, gusto po kayong makita ng lalaking iyon. Derrick daw po ang pangalan niya.""A-a-anong? Derrick?" Bigla akong kinabahan, at b
**P.O.V ni Sarah**"Troy!" Bigla akong napatayo.Nakahinga ako nang maluwag nang makita si Troy na biglang lumitaw malapit sa gate at naglakad papunta sa akin.Sandali, ano ang sinabi niya kanina? Asawa sa hinaharap?"Ayos ka lang ba, honey?" Biglang nasa harapan ko na si Troy, hinahawakan ang mukha ko ng mga palad niya.Nagulat ako at hindi handa sa ginawa niya. Ah, siguro nagkukunwari lang si Troy sa harap ni Derrick. Para isipin ni Derrick na may espesyal na relasyon kami. Ah, may diskarte talaga si Troy. Pero ang mga kilos niya ay nagpasikdo ng puso ko."Oo, Troy. Ayos lang ako."Mukhang hindi natuwa si Derrick. Tumalikod siya nang may inis."Sarah, nasaan si Gillian? Anak ko rin siya. May karapatan akong makita siya," galit niyang sabi nang hindi tumitingin sa akin."Anong balak mo kay Gillian? Kidnapin ulit siya?" Tumayo si Troy na nakapamewang, hindi kalayuan kay Derrick. Dahil matangkad at matipuno si Troy, lalo pang lumiit at kumitid ang tingin ko kay Derrick."Huwag
"Welcome back, Ms. Johnson!""Magandang umaga, Ms. Johnson!"Tumango ako at ngumiti. Halos lahat ng empleyado ay bumati sa akin. Simula ngayon, babalik na ako sa aking kumpanya, ang Johnson Corp. Samantala, ipinagkatiwala ko ang negosyo at kumpanya ni Albert kay Troy.Ngayon, dalawang buwan na si Prince. May nakaimbak na akong gatas sa freezer para sa mga oras na wala ako sa bahay. Gaya ng sinabi ni Troy, ang kanyang maliit na kampeon ay hindi dapat mawalan ng gatas.Regular na dumadalaw si Troy sa amin. Sa loob ng isang linggo, tatlong beses siyang pumupunta. Lalo na tuwing Sabado at Linggo, buong araw siyang naglalaro kasama sina Gillian at Prince."Magandang umaga, Ms. Johnson. Ihahatid ko po kayo sa bago ninyong opisina!" Agad na lumapit si Calvin sa akin pagdating ko sa ground floor ng opisina.Tumango ako at sabay kaming naglakad ni Calvin. Matagal nang tumutulong si Calvin kay Albert. Napaka-maasahan ni Calvin bilang personal assistant ni Albert. Mula nang magkasakit si Al
"Sa mall? Bihira ka namang pumunta dito, Troy."Huminto ang kotse ni Troy sa harap ng isang mall malapit sa opisina ko. Si Troy, na kilala sa publiko, ay bihirang pumunta sa mataong lugar tulad nito."May bibilhin ako. Mamaya, tutulungan mo akong pumili," sabi niya matapos buksan ang pinto ng kotse.Pumasok kami sa mall na medyo matao dahil oras ng tanghalian.Habang naglalakad kami, naging sentro ng atensyon si Troy para sa mga babaeng nakapaligid sa amin. Oo, sino ba ang hindi makakakilala sa gwapong lalaking kasama ko? Si Troy, na dati'y aktibo sa showbiz, ay may mukhang pamilyar sa mga kababaihan sa mall na ito. Dati ko ring iniidolo si Troy Peterson.Sumabay ang mga paa ko sa mga hakbang ng matangkad at gwapong lalaking ito hanggang sa huminto kami sa harap ng isang kilalang tindahan ng alahas."Bibili ka ba ng alahas, Troy?"Tumango siya nang walang emosyon."Wow, mukhang in love ang isang 'to. Para sa girlfriend mo ba ang alahas na 'yan?" hula ko. Pero bakit parang may k