"Ah!!! Bakit may babae sa kama na ito?" Lumulaki ang mga mata ni Arnold nang makita ang isang babae na may mahahabang, malalambot na buhok, nakasuot ng maroon na damit, na mahimbing na natutulog. Dahan-dahan, tinukoy ni Arnold ang mukha na bahagyang natatakpan ng kanyang buhok. Pagkatapos, lumapit siya, umabot upang dahan-dahang alisin ang mga hibla mula sa maputlang mukha."Irene..." mahinang bulong ni Arnold, pagkatapos ay humakbang siya pabalik. Nagpasya siyang lumingon at umalis sa silid."Arnold.."Huminto ang mga hakbang ni Arnold nang marinig ang tawag ni Irene."Saan ka pupunta? Maraming kamag-anak pa sa labas. Kung matutulog ka sa ibang silid, ano ang sasabihin nila?" Umupo si Irene sa gilid ng kama, hindi pa lubos na natutulog.Nag-isip si Arnold ng sandali. Totoo ang sinabi ni Irene. Maging usapan sa bayan ang kanyang mga magulang kung lumabas ang balita.Humarap muli si Arnold. "Oo, matutulog ako dito."Tumango si Irene at bumangon mula sa kama."Hoy, saan ka pupunt
"Bakit ka babalik sa Jaketon nang maaga?" Patuloy na nagrereklamo si Drew mula umaga. Sa almusal, sinabi lamang nina Arnold at Irene sa kanya na babalik sila sa Jaketon sa hapon ding iyon."Sinabi ko na sa iyo na marami akong trabaho, Mom," sagot ni Arnold na para bang ito na ang ika-sandaan niyang pagkakataon."Mom, babalik kami rito kapag may oras kami. May mga responsibilidad si Arnold sa kanyang trabaho," sinubukan ni Irene na mahinahong ipaliwanag sa kanyang biyenan.Nang marinig ang mahinahon at mapag-unawa na paliwanag ni Irene, sa wakas ay tumango si Drew."Okay. Pero ipangako mo sa akin ito! Huwag nang ipagpaliban ang pagbubuntis. Kapag bumalik kayo, dapat ay buntis na si Irene!" sabi ni Drew, nakatingin ng masama kay Arnold. Ngunit hindi siya pinansin ng kanyang anak, nagkunwaring hindi narinig. Nang makita ito, umiling si Drew sa inis."Dalawang araw pa lang silang kasal, at pinag-uusapan mo na ang mga apo!" sa wakas ay nakialam si Freddy, sinusubukang kalmahin ang kan
"Gusto kong magkaroon tayo ng anak, sweetheart. Isang anak sa iyo!"Nag-tense ang mukha ni Erica sa bulong ni Arnold. Nakagawa lang siya ng mahina at pilit na ngiti, hindi makahanap ng mga salitang sasabihin.Nagtapos ang kanilang gabi ng pagnanasa sa pagkapagod, lalo na para kay Arnold, na hindi nakatulog mula nang dumating sa Jaketon. Mahimbing siyang natulog sa tabi ni Erica, walang kaalam-alam sa pagkabalisa na dulot ng kanyang mga bulong.Nakatagilid si Erica, gising, at nag-iisip. Ang banggit ni Arnold na magkaroon ng anak ay patuloy na umaulit sa kanyang isipan.'Kung sasabihin ko sa kanya ang totoo, mamahalin pa ba ako ni Arnold ng ganito? Paano kung iwanan niya ako sa halip?' Umikot si Erica, ang kanyang hubad na katawan ay nakatalikod kay Arnold. Ang tibok ng kanyang puso ay bumilis habang inisip ang buhay na walang kanya. Labis na na-in love siya sa kanyang asawa, at ang ideya ng pagkawala sa kanya ay hindi matanggap. Iniling niya ang kanyang ulo, napagtanto na hindi si
"Sarah!" Banayad na pinat ang pisngi ni Troy si Sarah. Sinubukan niyang manatiling kalmado, kahit na ang pag-aalala ay unti-unting bumabalot sa kanya.Kinuha niya ang ilang tissue mula sa nightstand at sinimulang linisin ang dugo sa mukha ni Sarah. Bumuntong-hininga si Troy ng ginhawa nang tumigil ang pagdaloy ng dugo at unti-unting nagising si Sarah.Dahan-dahan, binaligtad ni Troy si Sarah upang nakadapa siya, tinakpan ang kanyang katawan na naka-towel lamang ng isang kumot."Ugh..." mahinang umungol si Sarah, kahit na ang kanyang mga mata ay nanatiling nakapikit."Sarah... Darling. Gising ka na ba?""Troy... parang nahihilo ako. Malamig... yakapin mo ako!"Nagulat si Troy. "Nakiusap si Sarah na yakapin siya?" naisip niya. Mula nang mawala ang alaala ng kanyang asawa, bihira silang maghawak, lalo na't magyakap.“O-oo. Halika dito, darling, halika dito, yakapin kita!" Hinila ni Troy ang kanyang asawa at niyakap siya ng mahigpit, puno ng pananabik. Hindi na niya matandaan kung k
"Ano ang pakialam mo sa aking asawa?"Nagtalon si Derrick sa gulat, agad na lumingon."S-sorry, napansin ko lang na may ibang nangyari kay Sarah... I mean…."Bumuntong-hininga si Troy ng malalim, pagkatapos ay lumapit sa terasa. "Sumama ka sa akin!"Agad na sinundan ni Derrick si Troy. Bago umalis, lumingon siya kay Sarah, na tila hindi siya pinapansin. Nakaramdam si Derrick ng kaunting pagkadismaya. Ilang araw na ang nakalipas, inisip niya ang posibilidad na muling makapaglapit sa kanyang ex-asawa. Madalas niyang naiisip si Sarah tuwing gabi, na walang kaalam-alam si Kendall."Okay. Nasaan ang ulat?" tanong ni Troy habang umuupo sa upuan sa terasa, humihiling ng ulat na dinala ni Derrick. Sinimulan nilang talakayin ang mga bagay nang seryoso. Naramdaman ni Troy ang ginhawa dahil maaasahan ang trabaho ni Derrick. Si Derrick ay naging mahalagang katulong, na nagpapahintulot kay Troy na tumuon sa pag-aalaga kay Sarah sa labas ng kanyang iskedyul sa pag-filming.Matapos ang almusal,
Kakarating lang ni Arnold sa harap ng bahay nang makita niyang lumabas si Irene upang batiin siya tulad ng dati. Matagal na bago siya naging asawa, palagi nang ganoon si Irene. Ang babae na may magandang mukha ay maingat na nag-aalaga kay Arnold."Umuwi ka na, mahal? Maaga pa. Hindi ka ba nagtatrabaho ngayon?"Nagtaka si Arnold nang biglang humawak si Irene sa kanyang mga kamay habang siya ay bumababa sa sasakyan."Oh, O-oo, hindi ako pumunta sa opisina ngayon. Nasa leave pa rin ako.""Pero sinabi mo kahapon na marami kang trabaho sa opisina?" tanong ni Irene, nakakunot ang noo."Oo, hindi ako pinayagan ni Erica na magtrabaho. Hiningi niyang palawigin ko ang aking leave ng tatlong araw pa," sabi ni Arnold habang pumapasok sa bahay."Erica..." bumulong si Irene, nakakaramdam ng pagkasenti. Akala niya ay magagalit si Erica sa kanya, na hindi siya tatanggapin bilang pangalawang asawa ni Arnold.Agad na sinundan ni Irene si Arnold papasok sa bahay."Gusto mo bang kumain ng kahit a
Naiiyak pa rin si Irene, nakatalikod kay Arnold. Nakatagilid siya, sinusubukang tiisin ang sakit, hindi lamang sa pisikal kundi pati na rin sa emosyonal. Hindi niya namamalayan na nabanggit ni Arnold ang pangalan ni Erica sa pagtatapos ng kanilang sesyon sa silid, na nagpalala sa sakit ni Irene ng sampung beses.Mabilis na nakatulog si Arnold sa pagod sa tabi ni Irene. Nakaramdam siya ng ginhawa na ang pagnanasa na itinagong niya simula kaninang umaga ay sa wakas natupad na. Kahit na si Erica ang talagang gusto niya, si Irene pa rin ang legal niyang asawa.Matapos umiyak nang todo, sinubukan ni Irene na bumangon at linisin ang sarili. Dahan-dahan siyang umupo sa gilid ng kama, hinanap ang kanyang mga damit, at sinuot muli ang mga ito.Naalala niya ang hinihiling ng kanyang biyenan kaninang umaga. Tumawag si Drew sa kanya at nakipag-usap sa telepono."Irene, kailangan mong mabuntis sa lalong madaling panahon! Alam naming hindi ka pa tinatamaan ni Arnold. Kailangan mong ipatulog siya
"Bakit ka nagmamadali, mahal? Dapat tatlong araw ka sanang nandito?" Nakatutok si Irene kay Arnold habang mabilis itong kumakain mula nang umalis siya sa silid. Hindi masyadong nagsalita ang kanyang asawa mula noon. Ang mga matatamis na salita o mapagmahal na kilos na dapat sana'y naroon sa pagitan ng mga bagong kasal ay ganap na wala para kay Irene. Para bang nakalimutan na ni Arnold ang nangyari kagabi.Hindi sumagot si Arnold. Isang sulyap lang ang ibinigay niya kay Irene, na nakaupo sa tapat niya. Ilang minuto ang lumipas, tumayo siya, kinuha ang susi ng kanyang sasakyan mula sa mesa, at sinabi,"Umalis na ako. Huwag ka nang maghintay sa akin!" Nang hindi naghihintay sa sagot ni Irene, nagmadali si Arnold palabas sa kanyang sasakyan. Isang mabilis na sulyap lang ang ibinigay niya kay Irene, na nakatingin sa kanya na may hindi mabasang ekspresyon. Pero wala siyang pakialam. Ang isip niya ay ganap na nakatuon kay Erica. Naramdaman niyang nagkasala siya sa kanyang unang asawa.'Eri