"Slowly, sir. Hayaan mong tulungan kita!" Maingat na tinulungan ni Arnold si Michael habang umuupo ito sa wheelchair. Ang kanyang biyenan ay pumayat, ngunit ang kanyang mukha ay nagniningning sa kasiyahan sa posibilidad na makauwi pagkatapos ng mahabang pananatili sa ospital. Halos nawalan ng pag-asa ang lalaki sa kanyang mahabang pananatili sa ICU. Sino ang mag-aakalang biglang gaganda ang kanyang kalusugan?"Arnold, nasaan ang mga magulang mo?" tanong ni Michael, ngayon ay komportableng nakaupo sa wheelchair. Si Erica ay abala sa pag-aayos ng mga pag-aari ng kanyang ama, na dadalhin ng kanilang drayber pauwi. Kahit na siya ay ilang metro ang layo mula kay Arnold at Michael, malinaw na narinig niya ang pag-uusap ng dalawang lalaki."Nasa bahay ko ang mga magulang ko, sir.""Imbitahin mo sila mamaya. Magdaos tayo ng salu-salo. Imbitahan ang mga malalapit na kamag-anak at ilan sa ating mga kasosyo sa negosyo," mungkahi ni Michael."Walang kailangan imbitahan, Dad! Bukod dito, nag-ii
'Isang magandang babae? Parang artista? Baka siya na rin yung nakita kong babae sa ospital noon?' naisip ni Erica sa sarili."Susunod ako kung sino ito," sabi ni Arnold, nagpapakilala sa kanilang dalawa.Tumango si Michael, habang nanatiling tahimik si Erica. Ang kanyang dibdib ay tumitigas na para bang hindi niya kayang hayaan si Arnold na makipagkita sa magandang babaeng iyon nang nag-iisa.Tumigil si Arnold sa harap ng terasa nang tawagin ng nakakamanghang babae ang kanyang pangalan at lumapit sa kanya."Arnold!""Nancy. Paano mo nalaman na nandito ako?""Oo, inimbita ako na kumanta sa kaganapang ito. Mukhang ito ay iyong salu-salo."Ang babaeng si Nancy ay niyayakap si Arnold at pagkatapos ay hinalikan siya sa magkabilang pisngi."Pasok ka! Gusto kong ipakilala sa iyo ang aking asawa at biyenan," sabi ni Arnold, pinangunahan si Nancy patungo sa likod ng bahay."Mr. Lewis, Erica, ito si Nancy, isang kaibigan ko. Bahagi siya ng team para sa kaganapang ito at inimbita siyang
"Arnold, bago pa huli ang lahat, makipag-divorce ka sa akin!""A-Ano?" Agad na tumayo si Arnold, nakatingin kay Erica na parang hindi makapaniwala."Hindi, Erica, mahal kita. Hindi kita iiwan." Agad na hinawakan ni Arnold ang kamay ni Erica, mahigpit itong hinawakan.Nagulat sina Drew at Freddy. Ipinakita na nila ang kanilang hindi pag-apruba kay Erica bilang kanilang manugang, ngunit ngayon ay tahimik na sila."Nakapagod na ako sa lahat ng dramang ito. Gusto kong tumutok sa kumpanya," mahinang sabi ni Erica. Ang sinabi niya ay kabaligtaran ng nararamdaman niya sa kanyang puso, ngunit sa tingin niya ay iyon ang pinakamabuti para sa kanya. Hindi siya dapat maabala sa mga inaasahan ng kanyang ama tungkol sa mga apo. Maaari siyang tumuon sa kanyang negosyo sa ibang bansa. Siguro, sa pamamagitan ng pagpapanatili sa kanyang sarili na abala, makakalimutan niya ang lahat ng mga pasanin sa kanyang buhay. Iyon ang naisip niya sa sandaling iyon."Erica... Pakiusap..." Hinila ni Arnold ang k
"Magandang umaga, ma'am!"Lumingon si Erica sa tunog ng pagbati ng kanyang sekretarya."Magandang umaga. Sino ang nandoon?" tanong ni Erica bago buksan ang pinto ng kanyang opisina."Si Arnold lang, ma'am. Kakauwi lang ng bisita niya.""Bisita? Sino ang nagpunta nang maaga?" tanong ni Erica, nagtataka."Ah, ang magandang aktres na si Nancy Angeline, ma'am.""Nagmumurang babae na iyon, anong ginagawa niya rito sa maagang oras, nakikita ang asawa ko?" bulong ni Erica sa kanyang sarili. Ngunit sa isang sandali, nahuli niya ang kanyang sarili.'Asawa ko?' Nagtatangkang sumikip ang kanyang lalamunan nang mapagtanto ang sinabi niya. Nilingon niya ang kanyang ulo.Humugot si Erica ng malalim na hininga bago buksan ang pinto ng kanyang opisina, sinisikap na kalmahin ang emosyon na nagsisimulang bumukal. Hindi dapat malaman ni Arnold na ayaw niyang makita siya na malapit sa aktres na iyon.Dahan-dahan siyang kumatok sa pinto at narinig ang malalim na boses ni Arnold na sumagot mula sa
"Troy! Kumusta ka, guwapo?" Isang kaakit-akit na babae ang lumapit kay Troy, niyayakap siya at binibigyan siya ng halik sa magkabilang pisngi.Si Troy, na nahuli sa akala ng biglaang pagdating ni Julia Jackson, ay na-fluster nang sandali. Agad na tumingin ang kanyang mga mata kay Sarah, na nakaupo sa tabi ng crew na mga tatlong metro ang layo.Si Julia at ang iba pang mga babae sa industriya ay may kaugalian ng pagbati sa lahat ng tao gamit ang mga yakap at halik, lalaki man o babae. Ito ay karaniwang gawi sa kanilang lahat."Matagal na tayong hindi nagkita, at mukhang mas guwapo ka pa," puna ni Julia. "At... talagang kaakit-akit," bulong niya.Tumango si Troy sa papuri ni Julia, na lalo lamang nagpa-awkward sa kanya. Ang magandang aktres, na magiging co-star niya sa darating na komersyal, ay patuloy na nakikipag-chat sa kanya.Sinubukan ni Troy na makinig, ngunit hindi niya maiiwasang sumulyap kay Sarah mula sa malayo. Nakatitig sa kanya ang kanyang asawa, ngunit nanatiling walan
"Saan ka ba galing?""Troy! Huwag kang maging masungit sa isang babae!" agad na sinaway siya ni Andy, hindi natuwa sa tono ni Troy.Humarap si Troy kay Andy, tumaas ang kanyang galit nang makita niyang ipinaglalaban ni Andy si Sarah. Itinuro niya ang kanyang daliri kay Andy, at ang kanyang boses ay umingay ng may pagka-frustrate."Ano ang ibig mong sabihin? Hindi ko kailanman pinahirapan ang aking asawa. Ang totoong tanong ay, bakit ka kasama ng asawa ko?""Troy, anong problema sa iyo? Maari kong ipaliwanag. Wala namang dahilan para sumigaw ng ganito. Nakakahiya na pinapanood tayo ng lahat!" Bumaling si Sarah sa paligid sa mga tao, napansin pa niyang may ilan na nagre-record ng eksena sa kanilang mga phone."Sweetheart, hindi ako galit sa iyo. Nag-panic lang ako kasi hindi kita mahanap. Namatay ang phone ko, kaya hindi kita makontakt," sabi ni Troy habang hinahawakan ang mukha ni Sarah, naka-lock ang kanyang mga mata sa kanya. Wala siyang pakialam sa mga bulung-bulungan mula sa cr
"Bakit mo siya pinasasalamatan nang ganoon kadami?" tanong ni Troy na may inis."Tingnan mo, Troy. Nabayaran na niya ang mga bayarin sa workshop. Gusto kong bayaran siya pero ayaw niyang tanggapin."Malalim na bumuntong-hininga si Troy, nabigo sa paliwanag ni Sarah."Parang hinahanap niya ang gulo!" sigaw ni Troy habang mahigpit na hinahawakan ang manibela."Ano'ng problema sa iyo? Mabait lang siya, hindi naghahanap ng gulo!" Tumitig si Sarah kay Troy, nalilito."Pero ayaw ko siyang maging sobrang maalaga sa iyo, mahal!"Tahimik si Sarah. Bagaman naiinis siya sa pag-uugali ni Troy, ang pagdinig sa paliwanag ng kanyang asawa ay nagbigay-init sa kanyang puso. Sinekreto niyang ngumiti habang nakatingin sa labas ng bintana. Pagkatapos ay ibinalik ni Sarah ang kanyang tingin kay Troy, na nakatutok sa pagmamaneho. Ang kanyang mukha ay tila tense pa rin."Sige, pasensya na, Troy!" Ang mahinang haplos sa kanyang matibay na likod ay nagbigay ng ngiti kay Troy. Nang handa na siyang bawiin
"Naisip mo na ba ang kondisyon na pinag-usapan natin kahapon?" agad na tanong ni Drew kay Arnold, na kakababa lang mula sa kanyang silid. Naka-suit na siya, handang pumasok sa opisina.Hindi agad sumagot si Arnold. Una niyang tiningnan ang paligid upang makita kung sino ang nasa dining room. Matapos masiguro na ang kanyang ama at ina lamang ang nandoon, umupo si Arnold sa isa sa mga upuan. Bago magsalita, huminga siya ng malalim."Anong mangyayari kung tanggihan ko ang kondisyong iyon?""Ano? Tanggihan? Ipinaliwanag ko na ito sa iyo kahapon. Nangako na ang iyong tatay at ako sa mga magulang ni Irene na pakakasalan mo siya. Utang na loob natin sa kanyang ama. Kailangan mong tandaan iyon!" muling nagsalita si Drew sa mas mataas na tono.Tumingin si Arnold sa paligid. Hindi siya komportable na marinig ni Irene ang kanilang pag-uusap."Shh, ibaba mo ang boses mo! Baka marinig ni Irene, at magiging mahirap iyon para sa kanya," sinubukan ni Freddy na paalalahanan ang kanyang asawa."P