**"Sarah, anong ginagawa mo dito?"**Halos magulat si Sarah nang marinig ang pamilyar na boses sa likuran niya. Mabilis siyang lumingon."Troy, nasaan ka? Hanap ako nang hanap sa'yo. Akala ko nandito ka." Patuloy na sinisiyasat ni Sarah ang paligid. Napansin niyang nag-isa lang si Troy, ngunit may pakiramdam siyang may kakaiba."Oh, gusto sana kitang dalhin sa umaga para maglakad, pero mukhang pagod ka, kaya ayaw kong gisingin ka. Nagpasya akong mag-isa na lang.""Mag-isa?" tanong ni Sarah, puno ng pagdududa."Oo. Nakasalubong ko si Erica sa daan, kaya naglakad kami nang magkasama. Pero hindi naman malayo, dito lang." Tumuro si Troy sa daan sa tabi ng mga villa."Kasama si Erica?" Parang humigpit ang lalamunan ni Sarah sa pagbanggit sa babaeng nagbigay sa kanya ng pagkabalisa mula kagabi.Tumango nang mabilis si Troy."Oh, naiintindihan ko. Sige. Gusto mo bang bumalik na sa bungalow? Hanap nang hanap si Gillian sa'yo." Sinikap ni Sarah na pigilin ang higpit sa kanyang dibdib. A
"Troy, anong meron sa mata mo? Lumapit ka dito, tingnan ko!" Sinadya ni Sarah na lumapit kay Troy at niyakap ang kanyang baywang."Ano'ng nangyayari, sayang?" Yumuko si Troy at inilapit ang kanyang mukha."May something sa mata mo." Nagkunwari si Sarah na sinusuri ang mata ng kanyang asawa. Nakita ito ni Troy at hindi siya nakapagpigil, pinagsaluhan ng mga halik ang mukha ni Sarah. Nagprotesta si Sarah na may biro.Inanyayahan ni Troy sina Gillian at Prince na sumali sa paghalik sa kanilang nanay. Na-overwhelm si Sarah, ngunit siya'y tumawa nang masaya. Sumulyap siya kay Erica, na patuloy na nakatitig sa kanya. Ngumiti si Sarah nang may kasiyahan, tahimik na nanalangin na sana hindi lumingon si Troy sa babaeng iyon. Gusto niyang ipakita ang kanyang pagmamahal kay Troy nang mas bukas, umaasang maiintindihan ni Erica ang kanyang lugar.Nagtapos ang kanilang masayang sandali sa yakap ni Troy kay Sarah at sa kanilang mga anak sa damuhan."Salamat, Troy. Talagang nagmamalasakit ka sa m
Pagdating nila sa bahay, hindi tinanong ni Sarah si Troy tungkol sa naka-lock na telepono o sa mensahe mula sa hindi kilalang numero. Gusto niyang alamin ito sa kanyang sarili, kahit na sana'y maging tapat si Troy sa kanya.Dahil sa pagod mula sa maagang pagbubuntis, agad na humiga si Sarah pagdating nila sa bahay."Ano'ng nangyayari? Pagod?" Maingat na hinaplos ni Troy ang likod ni Sarah habang nakatagilid ito, nakatalikod sa kanya."Antok. At pagod.""Sige, matulog ka na," sabi ni Troy habang humihiga siya sa likod ni Sarah, nakaharap dito."Troy...""Troy...""Ano yun, sayang?""Nais kong i-cancel ang plano kong pagsamahin sa Peterson Group."Nagtaka si Troy, huminto ang kanyang kamay na maingat na humahaplos sa likod ni Sarah."Ikansela ito? Bakit?""Hindi ko alam. Pakiramdam ko lang. Sa tingin ko, hindi ito magiging mabuti para sa hinaharap. Mas mabuti pang manatili na lang ang Johnson Corp.""Sigurado ka?" tanong ni Troy habang marahan niyang minamasahe ang mga binti
"Mas mabigat na ang iyong mga responsibilidad ngayon, Erica. Matanda na ako at bumabagsak ang aking kalusugan. Ikaw lang ang anak ko." Ang tahimik na mga hapunan, silang dalawa lamang, ay palaging nagdudulot ng lungkot sa puso ni Michael Lewis. Ang pagiging nasa listahan ng mga mayayamang at matagumpay na negosyante ay hindi garantiya ng kaligayahan para sa 60-taong-gulang na lalaki."Huwag mag-alala, Dad. Kaya ko ang lahat. Mula ngayon, mag-focus ka na lang sa iyong kalusugan!" Matigas ang sagot ni Erica. Alam na niya kung saan patungo ang kanyang ama sa pag-uusap na ito."Iyon ang hindi ko inaasahan. Gusto kong mag-asawa ka na. Sabihin mo lang, sino ang lalaking gusto mo? Tutulungan kitang magpakasal. Pagod na ako sa pagtutugma sa iyo sa ibang mga negosyante. Lagi kang tumatanggi." Malalim na bumuntong-hininga si Michael Lewis. May lungkot sa kanyang pagod at matandang mukha.Ngumiti si Erica, tulad ng dati. Hindi niya kailanman ipinakita kung gaano siya kalungkot, kung paano nagi
"Huwag kang maging katawa-tawa, Erica! Alam mong mahal na mahal ko si Sarah. Alam mo kung ano ang pinagdaanan ko para makasama si Sarah," sumulyap si Troy kay Erica, pagkatapos ay nagfocus ulit sa daan. Kumabog ang kanyang puso sa tuwing hinihiling ni Erica na iwanan si Sarah. Uminit ang kanyang emosyon, ngunit kailangan niyang pigilin ang mga ito, naaalala ang pagkakamaling nagawa niya kay Erica."Oh, talaga? Bakit ko nawala ang aking matris? Dahil sa babaeng iyon!" Tumataas ang boses ni Erica habang hinahawakan ang denim blazer na suot niya. Ang kanyang magandang mukha ay nag-init sa galit, tulad ng dati kapag binanggit ang pangalan ni Sarah.Mabilis na huminga si Troy, humigpit ang kanyang mukha."Sinabi ko na sa iyo ng maraming beses na hindi iyon kasalanan niya. Aksidente iyon. Kung may dapat sisihin, ako iyon, hindi si Sarah!" Hindi matanggap ni Troy na sinisisi ang babaeng mahal niya. Nang mangyari ang aksidente, wala pa ngang kaalam-alam si Sarah tungkol dito.Nagmumurang s
"Alam mo kung nasaan ako?" Naramdaman ni Troy ang pagtaas ng kanyang pagkabahala nang makita ang walang pakialam at tila hindi nagmamalasakit na anyo ni Sarah."Hindi mo na kailangang malaman kung paano ko nalaman. May gusto ka bang sabihin? Kung wala, matutulog na ako. Pagod na ako."Lalo pang nag-alala si Troy nang makita ang pagbabago sa asal ni Sarah. Naging tensyonado siya at hindi makapagsalita. Sa huli, umiling na lang siya.Agad na nagbago ang mukha ni Sarah mula sa kawalang-interes patungo sa inis at pagkadismaya."Sige. Matutulog na ako!" Agad na humiga si Sarah sa kama, nakatalikod kay Troy. Makalipas ang ilang segundo, humiga na rin si Troy, nakaharap sa kanya. Dahan-dahang niyakap ng kanyang malakas na braso ang bahagyang bilugang tiyan ni Sarah. Banayad na hinaplos ng kanyang mga daliri ang kanyang tiyan, at malalim niyang inamoy ang amoy ng kanyang buhok.'Pasensya na, mahal. Hindi ko pa maipapaalam sa iyo. Pero balang araw, pangako, sasabihin ko sa iyo ang lahat.'
Nakatagilid si Sarah sa likod ng taxi, nakatitig sa mga tanawin sa labas ng bintana habang umaagos ang mga luha sa kanyang mukha. Paminsan-minsan, kinuha niya ang tissue upang punasan ang mga luha na hindi tumitigil sa pag-agos.Paulit-ulit niyang binabalikan sa kanyang isipan ang pag-uusap nila ni Dr. Ivy sa ospital."Sarah, nag-iisa ka lang ba? Nasaan si Troy?" tanong ni Ivy nang pumasok si Sarah sa silid ng eksaminasyon."May meeting pa siya," sagot ni Sarah, naiintriga sa dating pagkakaalam ni Ivy sa kanyang asawa. Pagkatapos ng eksaminasyon, nagtipon siya ng lakas ng loob upang itanong ito."Doktor, kung hindi mo ikinakahiya, saan mo nakilala ang aking asawa dati?"Ngumiti si Ivy. "Nagkita kami sa States. Nagtrabaho ako sa ospital doon sa loob ng sampung taon. Noong mga panahong iyon, madalas dalhin ni Troy ang kanyang kaibigang babae para sa checkup. Ako ang nangangalaga sa kanyang kaso."Natatigilan si Sarah."Isang kaibigang babae? Isang gynecologist?""Nagpunta rin ba
Nagulat si Troy sa balita ni Diego. Biglang sumakit ang kanyang ulo sa pressure habang muling nahaharap sa dalawang mahirap na desisyon. Ayaw niyang mabigo ulit si Sarah at Gillian, ngunit labis na kailangan ng kanyang kumpanya ang kanyang atensyon sa ngayon.Tumingin siya kay Gillian na may lungkot sa kanyang mga mata, pagkatapos ay inilipat ang tingin kay Sarah, na agad na umiwas.Bago sumagot kay Diego, huminga si Troy ng malalim."Sige. Nandiyan ako, pero medyo mahuhuli ako. Pakihawak na lang ang mga bagay hanggang makararating ako," nagpasya si Troy. Nang marinig ito, muling naramdaman ni Sarah ang paninikip at bigat sa kanyang dibdib. Inaasahan na niyang mangyayari ito muli."Gillian... talagang pasensya na, pero maaaring hindi ako makapagtagal sa buong kaganapan. May biglaang meeting ako, sayang."Agad na bumagsak ang mukha ni Gillian."Bakit hindi ka makakapagtagal hanggang sa dulo? May bahagi sa dulo kung saan kami magbibigay ng bulaklak sa aming mga magulang," sabi niya