“ I’m going to Cebu for a month. Ingat at love you.”
Pagod akong napabuntong hininga habang nakatitig sa mensahe ni Matthew kaninang umaga. We haven’t talk since that day in the rooftop pero heto siya at nagpapaalam na may pupuntahan sa loob ng isang buwan. I want to atleast settle things for him pero mukhang malabo dahil ng sinubukan kong tawagan ang numero niya ay out of reach na iyon. He must be already in somewhere remote area in Cebu.“ Need someone to talk to?”
Napaatras ako at tumalikod dahil nakita ko ang mukha ni Rameses sa harapan ko. I rolled my eyes hearing other girl slut shaming me again.
“ Sungit mo naman.”
Patuloy na pagka-usap ni Rameses kahit nakatalikod na ako sa kanya. Hindi ko alam kung anong gusto niya sakin at kung bakit hindi nalang siya pumunta sa opisina na nakahanda para sa kanya. Apparently, he is the legal advisor of this firm at ewan ko ba kung bakit hindi ko alam na abogado pala siya, muk
If he wasn’t cheating then I assume that he didn’t value me enough to go home and explain himself. Para akong tinutusok ng karayom habang tahimik na kumakain dito sa café. It’s been what a week? Ever since that happen pero kahit anino ni Matthew ay hindi nagpapakita sakin. “ Alam mo… try this cheesecake? It will make you say cheese and smile.” Nabilaukan si Sir Nathaniel dahil sa pagbibiro ni Rameses pero hindi ko mahanap ang sarili kong tumawa. Alam kong ginagawa nila ang lahat para mapasaya ako pero hindi ko alam kung paano ngumiti knowing that my boyfriend is probably cheating on me. “ Gago!” binatukan ni Sir Nathaniel si Rameses bago ubusin ang cake na nasa harapan nito. They’ve been trying to accompany me at kahit sabihin kong okay lang ako ay hindi nila ako iniiwan. “ Sundan mo kaya sa Cebu? I own a helicopter.” Hindi ko alam kung nagooffer si Sir Nathaniel o nagyayabang, but what he said is tempting. Tempting enough to ma
“ Babe! Let me explain!” Uminit ang ulo ko at hindi ko na napigilan ang sumugod sa pwesto ni Matthew bago siya malakas na sampalin. Kung may award lang siguro ang pagiging tanga ay talagang nominado na ako. How can he make a fool out of me? “ Explain what?! You bastard!” Hindi ko na mapigilan ang sarili kong mapaiyak dahil sa nangyayari. I thought it was over pero kung hindi lang dumating ang kapatid niya ay hindi ko pa malalaman na niloloko nalang pala niya ako. “ It was just a mistake!” Napatigil ako sa pagwawala dahil sa narinig ko kay Matthew. If cheating is a mistake then parang sinabi niya na din na lahat ng nagloloko ay deserve mapatawad at mabigyan ng pangalawang pagkakataon. “ What fucking mistake are you talking about?! Ano iyon ha? Aksidente lang na may nangyari sa inyo? Aksidente na hinalikan at nagparaos ka sa kanya?” Hindi ko alam kung napagod ako dahil sa kakasigaw, kakahampas kay Matthew o dahil n
“Architect! Congratulations!” Tinakpan ko ang tenga ko dahil sa sobrang lakas ng sigaw ni Rameses sa kabilang linya. It’s midnight at kakalabas lang ng resulta, nagloloading palang itong laptop na nasa harapan ko ngayon. “ Huwag mo’kong niloloko!” Kagat-kagat ko ang labi ko habang hindi ko alam kung makakampante baa ko dahil sa bati ni Rameses. Tears is flowing in my eyes at nanginginig din ako dahil hindi ko alam kung papas aba ako. Nag-abang talaga ako ng ganitong oras para malaman ang resulta. “ Totoo nga! You haven’t seen it yet?! Nandito ako sa labas ng bahay niyo.” I looked at my window and saw him outside his car while looking in my room. May hawak siyang plastic bags at kumaway siya ng makita niya akong dumungaw. “ Wait!” Pakiramdam ko ay tumigil lahat ng bagay sa paligid ko ng makitang tapos ng mag-loading ang laptop at naka-flash na sa screen ang mga pangalan. Nanginginig ang kamay kong ginamit ang mouse at hinanap an
Hindi sapat ang bawat hagod ng alak na tumatama sa aking lalamunan. Matapos ko silang paalisin lahat ay naiwan akong mag-isa dito sa bahay. Wala silang nagawa dahil hindi ko kayang harapin si Matthew. Not in front of Rameses especially Sir Nathaniel. Para ba talagang pinaglalaruan kami ng tadhana. Gusto ko lang namang maging masaya sa araw na ito dahil sa wakas ay nagbunga lahat ng pinaghirapan ko. Gusto ko lang namang maging masaya at makalimutan ang pananakit na ginawa ni Matthew pero bakit kailangang ipagkait pa niya? Selfish baa ko kung hindi ko mahanap sa puso kong patawarin siya? Even if it is indeed a mistake, hindi ko siya kayang makita dahil naiisip ko kung ano ang hitsura nilang dalawa ni Sabrina habang niloloko ako. It hurts, it hurts to know that he can do that mo pero mas masakit isipin na sa kabila ng panloloko niya ay alam ko sa sarili ko na mahal ko padin talaga siya. Tumingin ako sa aking telepono ng tumunog ito at mag-register
With loud applauses, Stefan and I walked in the center of stage and bows our head. We’ve made it to the top 10 of being the most successful Filipino architects in the world and we cannot be more than happy. Isang fist bump ang iginawad sa akin ni Stefan bago ako hilahin para sa isang yakap. I’ve pinched his waist dahil marami nanamang balita ang lalabas sa amin pagkatapos ng gabing ito. Four years after we fly to this country ay sobra sobra ang naging pagsisikap namin para maabot ang lahat ng ito. With the remaining pieces of heart, ibinuhos ko lahat ng sakit at galit sa pangarap ko. “ You ready to go home?” Stefan had asked. I cannot contort my face because of his question dahil nasa harapan padin kami at madaming camera ang nakatutok samin. Home. That sounded like magical, to come to a place that you can call home pero hindi ko alam kung may babalikan pa ba ako. Four years ago, when I decided to leave the country, I’ve risked everyth
“ Buti naisipan mo pang umuwi?” dad asked in his coldest tone. Kakadating ko lang and I am here in the footsteps of our home, holding my luggage pero talaga sigurong inaabangan niya ako dahil naabutan ko siyang nakasandal sa gate namin at nakapamaywang na tinitignan ako. There are no warm hugs and greetings. Galit agad niya ang nakasalubong ko, despite that I smiled and took a step forward to hug him. Natigilan siya pero hinayaan niya din ako. “ I’ve missed you dad,” mahina kong sabi. They didn’t talk to me after I left Matthew. After I left them to chase my dreams and the can’t understand me until now they didn’t understand me. “ Can I come in?” It’s weird to ask that in my own house. Para bang isa akong bagong nilalang sa sarili kong tahanan. Tinignan lang ako ni daddy at saka siya dumiretso sa loob, mabigat ang loob kong binuhat ang aking maleta and mabagal na pumasok sa aming tahanan. Four years have passed but nothing change, the
The nights are in deep thought and so I am. Stefan is presenting something but my mind is too occupied with all of the things that I wanted to ask. Bakit magpapakasal na sila ni Sabrina? Mahal ba talaga ni Matthew si Sabrina? Paano ako? Do I not have the chance? My mind is filled with thoughts and insecurities. How funny it is for fate to fuck me up like this. Kakauwi ko palang sa pilipinas pero engagement invitation na agad nila ang natanggap ko. Stefan stopped in writing bago niya padabog na kinuha ang invitation sa kamay ko. “ We’re planning our business here.” He pointed out before he drops the white board marker in the table. Lutang akong tumango pero ang utak ko ay naglalakbay padin sa nangyari kagabi. Matthew looks shocked that I am back. Does he wish to not see me? Pumitik si Stefan sa harap ko. “ Are we going to continue this meeting Arch. Alfonso?” Stefan asked leaning on the table. Agad akong napaayos at pormal na naupo bago tumingin sa mga kasama
“ You’re a jerk! How can you do that to me?!” sigaw ko kay Nathaniel matapos niya akong hilahin sa parking lot. He didn’t know that I will cry because of his stupid stunt but I did. My tears are falling like a waterfall because after all these years hindi ko pala kaya, hindi ko padin pala kaya. Fuck! I am still inlove with Matthew and his inlove with another girl. He’s in love with the girl whom I told him to avoid because I am feeling insecure. He’s inlove with the girl whom he cheated and ruined our relationship. Accepting their invitation hurts me but seeing them kissed right in front my eyes shattered every hope that I am still holding for us. “ Fuck! Sorry architect. Hindi ko alam na…..” Hindi na matapos tapos ni Nathaniel ang sasabihin niya dahil sa pag-aalala sakin. His clutching his hair in frustration at sinusubukan niyang punasan ang luhang dumadaloy sa pisngi ko but I didn’t let him. I hit his hand and walk away pero hindi pa man ako nakakalayo ay
“ Tell me that you didn’t get hurt,” malakas kong sabi sa kanya matapos kong buksan ang pintuan at makita siya sa kanyang mesa.Nothings changed. He was still in his messy dress shirt pero ngayon ko lang napansin ang maliit na sugat sa gilid ng labi niya. Immediately, I found myself grabbing his jaw to look at it.Marahan niyang hinawi ang kamay ko. “ Hindi mo na kailangang malaman.”“ Stefan naman,” sabi ko matapos mabatid na hanggang ngayon ay galit padin siya. The last time, he told me to avoid each other pero hindi ko pala kayang gawin iyon sa kanya.We’ve been friends ever since that I can remember, it is not easy to let go when every part of me remembers him. I just cannot leave him behind just because both of us cannot settle a feeling that should’ve never sufficed in the first place.Hinarap ko si Stefan sakin bago huminga ng malalim. “ I broke up with Rameses,” sumbong
" Grabe ka na talaga, Architect. Ganito ba kapag broken? Mas lalong gumaganda?"Napairap nalang ako sa pambobola ni Nathaniel matapos kong ilapag ang dala kong coffee para sa amin ngayong araw. It's morning and usually, we will have our meeting for the plans that is approved before mag-proceed sa pagpapatayo ng mga infrastracture. It's a usual meeting, assembly meeting actually matapos lahat ng nakakapagod na pangyayari sa buhay naming lahat.Luckily, no one leaves the company. Stefan is still the head of the firm, he is still avoiding me but I don't think it's because he's angry. It's to tame our wild heart, the one that is broken for too long. I just wished that it will be fixed immediately, because Stefan? I miss his banters and just being with him.He's my soulmate. Lagi lagi at magpakailanman.Rameses entered the room, he's not happy nor sad. Usual na talaga para sa kanya ang poker face habang bitbit ang mahiwagang leather bag
“ You’re breaking up with me?” kalmadong tanong ni Rameses matapos niyang tumingin sakin habang nakasandal sa salamin na pader ng kanyang condo. I simply nodded and look so small while sitting in his bed. Sinadya ko siyang puntahan dito, just to say that I want to break-up.Tinignan niya ako na para bang nagpapatawa ako. “Wala pa tayong one month,” he pointed out before stepping forward and sitting in front of me with both of his knees touching the floor.“ Why?” he asked in a serious voice, holding my face with both of his hands and making me looked at him. He looks confused and hurt at the same time.Sabi ko sa sarili ko, it’s wrong. Mali na magmahal hangga’t hindi pa naghihilom ang sugat sa puso ko. I chose to see this and needed to do this for the sake of our heart.“ You’re a good man, baby.” I smile as the words came out of my mouth. Rameses is indeed a good
Saksi ang mga kumikinang na mga butuin sa kalangitan kung paano ko nagustuhan at minahal si Matthew dahil sa mabuti niyang puso, ngunit ang makita siyang lango sa alak at gumagawa ng mga bayolenteng bagay ay talaga namang nakakapagpagababag sa aking isipan.“ Matthew!” Agad kaming napahinto sa paglalakad ni Matthew ng marinig namin ang hinihingal na tawag ni Sabrina. Right, the fiancé.She looks so messed up. “ Sa gilid lang ako, after your talk, I will bring you home,” she concluded before she looked at me with so much pain in her eyes. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko, she’s a homewrecker who ruined our relationship but why does it feels like she’s suffering too much?Ni hindi man lang siya tinapunan ng kahit anong tugon ni Matthew bagkus ay nagpatuloy lang ito sa paglalakad. Pagod na tumingin sakin si Sabrina ngunit ngumiti siya kalaunan at hinayaan akong umalis at sundan ang kanyang minamahal.After I
“ Wuhoo! Power shot!” Magkasabay naming nilagok ni Rameses ang hawak naming whiskey matapos naming magkita para ngayong gabi. The brute really did resign from work at hindi din ako pinapansin ni Stefan. The atmosphere is so gloomy to the point that I didn’t even know what is happening to our life right now. Kanina lang ay naabutan ko nanaman siya, with the girl that I caught the last time…I think they are doing some nasty things in the office. Hindi naman ganoon si Stefan, before, he can still be decent pero ngayon mukhang lantaran na. “ I’m jealous.” “ Huh?” agad kong tanong kay Rameses ng higitin niya ako pasandal sa kanyang matigas na dibdib. We are in the corner of this bar, leaning into the glass railings habang nakatingin sa mga sumasayaw sa ibaba. I insisted to be here dahil hindi ko na masikmura ang nakakasulasok na amoy ng alak at sigarilyo sa baba. Palibhasa’y mukhang disente ang pangalawang palapag kaya’t napapayag ako ni Ram
Sobrang lakas ng tawa ko ng mabilis akong kiniliti ni Rameses habang nakatingin sa harap ng salamin. Hindi muna kami umuwi at nagdesisyong huwag munang pumasok sa trabaho para masulit namin ang pagpunta dito sa Baguio.“ Sure ka ba na magreresign ka?” Nag-aalala kong tanong kay Rameses habang nag-eemail ito ng letter niya kay Stefan. Buong magdamag niya ata akong kinulit para dito pero hindi ko padin maisip kung bakit kailangan niyang gawin iyon. Technically, isa padin ako sa mga may-ari ng kumpanya kaya pwede akong hindi pumasok kahit kailan ko gusto. Nag-iwan naman ako ng mensahe kay Stefan pero alam kong hindi niya ako sasagutin dahil sa huling pag-uusap namin.Seryoso lang si Rameses na bumalik sa kanyang laptop. Noong una ko siyang nakita, hindi ko naisip na balak niyang mag-abogado. All I know is that he’s a medical student before until he decided to shift into the legal career. Mukha naman siyang masaya sa ginagawa niya pero minsan napapaisip a
“ Still cold, babe?”Pakiramdam ko ay sobrang pula na nang mukha ko dahil sa mga ginagawa ni Rameses. He found me bawling my eyes in the office after I heard what Stefan said. Umiling ako dito at tumingin nalang sa magandang tanawin ng night lights dito sa Baguio City. No matter how beautiful the view is, all I can think about is Stefan. Pagod akong napabuntong-hininga bago ko naramdaman na mas hinapit ako ni Rameses sa kanyang katawan.He’s hugging me from behind. And I don’t know where this feeling started pero sobrang komportable ko sa kanya. It feels like, I am home.Gamit ang isang libreng kamay ay marahan niyang hinaplos ang hibla ng aking mga buhok. “ I thought this would make you happy.”“ Hmmm… I’m happy, thank you, Rameses.” Pinilit kong pasayahin ang boses ko para hindi siya masaktan. Alam kong he’s doing all of his efforts pero magulo lang kasi ang buhay ko. Bumuntong-hininga s
“Delivery?!”Napairap ako ng makita ang nakangising mukha ni Engr. Corpuz. May hawak pa itong milktea sa kanyang kamay habang masayang inaabot ‘to sakin. On this gloomy office, siya lang mag-isa ang may ganang ngumiti ngayong araw. We are all busy doing our works, no one is coming outside of our office at ramdam ng mga empleyado iyon, lalo na dahil parehas na mainit ang ulo ni Stefan at Rameses.“ I told you, mali itong drinaft mo!”Huminga ako ng malalim at kinuha ang papel bago ito marahas na nilukot. That was Rameses, scolding his assistant. Pang-ilang sigaw na ba iyong narinig ko ngayong araw? Mukhang nagpapalitan lang sila ni Stefan. Hindi ko na mabilang sa daliri ko kung ilang empleyado na ang nakita kong umiiyak dahil sa mga ugali nila.“ Tsk….ganda mo kasi, Architect.” Mabilis na umilag si Engr. Corpuz matapos kong ibato sa kanya ang blueprint na hawak ko. Kanina pa ako n
The sound of my heels echoes along the empty hallway of our office. Mukhang napaaga ata ako dahil kahit isang tao ay wala akong nakikita. I looked at my wristwatch and notice na medyo napaaga nga ang oras ng dating ko. Stefan and I needed a brief meeting about some of the building plan na na-bid namin. But I guess he wasn’t here yet. Nangilabot ako ng makarinig ako ng malakas na boses na parang nahihirapan kasabay ng ilang kalampag ng mga bagay. Huminto muna ako sa paglalakad hanggang sa nagdesisyon ako na sundan ang pinagmumulan ng ingay. I was curious and frozen in my place when I noticed where it was coming from. Nakatayo ako sa harap ng opisina ni Stefan, nakasarado ang mga blinds ng kanyang bintana but the wooden door wasn’t locked.Pinihit ko iyon at nagulantang sa nakita. “ What the hell?!” I shouted when I saw Stefan, sitting in his office chair, nakapikit at sarap na sarap habang may babae sa paanan nito. Parehas kaming nagulat sa presensya ng