She felt so lonely she badly needed this. She badly needed him; skin to skin.
Kung paano na lang niyang in-itsa ang damit nito sa sahig matapos hubarin, sunod na bumaba ang kaniyang kamay sa ugpungan ng pantalon nito. Her hands were shaking, but it wasn't because she was nervous. No, far from it. It was because she was in a hurry. Nag-aalala siyang kapag hindi siya nagmadali ay baka magbago ang isip niya, o pigilan siya ni Gene na halatang nagpapaubaya lang para pag
APAT NA ARAW NA MALAMIG ANG PAKIKITUNGO NI TRINI KAY GENE. She was always cranky, always tired, and not in the mood. But Gene said nothing; he understood. He did his best to understand her situation despite knowing less.Sa umaga, hindi tulad dati, kapag nagigising si Trini ay kaagad itong babangon upang maligo at maghanda sa pagpasok sa facility. Gene would wake up finding out that Trini had already left. Kahit pagbu-brew ng kape ay hindi na nito ginawa. Gene would call her, but Trini would just answer through text. She wouldn't take the call.Sa hapon ay susunduin ni Gene si Trini, pero dahil dala ng huli ang sasakyan nito'y magkahiwalay siyang magmamaneho ng sasakyan pauwi. He tried to invite her out for dinner, but in the past four days, Trini did nothin but decline. Doon na lang sila sa
"KAPAG MAY PROBLEMA AY PWEDE NINYO AKONG TAWAGAN, otherwise, I'll see you both after four days," paalam ni Trini sa dalawang staff nang hapong iyon. She and Gene had decided that it was better for them to have a break—indeed. They agreed to go to Thailand for a three-day shortvacay. It was the closest, and one of the countries in Asia that didn't require a visa application. Bukas na ng gabi ang alis nila, pero pareho pa silang hindi nakakapag-empake. Dahil tatlong araw silang mawawala ay tinrabaho na ni Gene ang lahat ng mga booking nito sa linggong iyon. He told her he needed to work overtime tonight. Nagpresenta siyang mag-empake para sa mga damit na dadalhin nilang dalawa.
TWELVE MIDNIGHT. Saktong hating-gabi nang umuwi si Trini at iparada ang sasakyan sa harap ng gate.Nakita niya ang nakabukas na ilaw sa silid nila sa itaas, pati na rin sa kusina. Tanda na naroon na si Gene at naghihintay sa pag-uwi niya. Hindi niya alam kung tumawag ito, she turned her phone off while she was in the restaurant with Jerome.Oh, that dinner with her old crush...Hindi niya inakalang malilibang siya at kahit papaaano ay hindi maisip ang mga pinagdadaanan ng relasyon nila ni Gene. Jerome Sison was a great company, and he was a real gentleman. Malayong-malayo ito sa nakilala niyang Jerome Sison mahigit isang dekada na ang nakararaan.Oh well, hindi na
Dahil naka-schedule sina Trini at Gene sa gabing iyon na lumipad patungong Thailand ay parehong nanatili sa bahay ang dalawa. Trini slept in. Nagising ito ng bandang alas dies ng umaga, habang si Gene naman ay maagang nagising at nag-work out. Alas otso nang bumalik ito sa bahay at naghanda ng almusal. Sinubukan nitong gisingin si Trini para kumain pero hindi ito kinibo ng huli. Kaya bumaba na lang ito at kumain kasama ang mga pusa ni Trini na tulad ng amo ay pawang mga wala sa mood. They were laying around the living area far from each other. Natutulog at kapag ginagalaw ay nangangalmot. Hindi rin ng mga ito pinansin ang gatas at cat food na inilagay ni Gene sa mga naka-hilerang bowl ng mga ito sa kitchen. G
"THIS IS A HUGE PLACE FOR A SINGLE PERSON TO LIVE," komento ni Trini nang makapasok sa condo unit ni Jerome. Ang condo na iyon ay ang pinakabagong tayo malapit sa airport, at isa sa alam niyang pinaka-mahal sa area na iyon. It was a three-bedroom condo unit with huge living area. Nasa 35th floor iyon, at ang building ay hanggang 38 floors. "Wala pa akong isang buwan dito," ani Jerome na naunang pumasok at humakbang patungo sa sala dahil sina Ash at Savior na nakatali pa rin sa mga leaches na hawak-hawak nito ay nagmamadaling pumasok.Siya na ang nagkusang magsara ng pinto. Matapos iyon ay sinundan niya ng tingin ang mag-amo.Yumuko si
KINUNUTAN NG NOO SI GENE nang sa pagbukas nito ng roll up door kinaumagahan ay nakita si Trini na naka-harap sa hood ng kotse nito at nakapamaywang. Nakaangat ang hood at nakasimangot ang mukha ng dalaga. It was nine in the morning. Tanghali na siyang nagbukas ng shop dahil anong oras na rin siyang nagising. Hindi niya maalala kung anong oras siyang nakauwi kagabi sa bahayniya. Matapos nilang mag-usap ni Trini ay lumipat siya sa kabila. Padabog na naglinis siya ng silid at pagdating ng gabi ay inilabas niya ang motorbike at nagtungo sa pub na madalas nilang puntahan noon ni Trini. Nilunod niya ang sarili sa alak sa labis na pagdaramdam. Hindi niya alam kung ano&
GENE'S BODY WENTRIGID, and confusion crossed his features next. "What?" he asked, frowning down at her."You heard me," she said, doing her very best to stay still. Kanina pa niya pinipigil ang panginginig, ang pag-aalala, ang takot sa kahihinatnan nitong inumpisahan niya.Manghang napatitig sa kaniya si Gene. Kitang-kitang niya kung paanong lalong lumalim ang kunot sa noo nito, ang pagkalito sa berdeng mga mata, ang pagkadismaya... bago ang mga iyon unti-unting dumilim at nawalan ng emosyon."Why?"&nbs
"SALAMAT AT PINAYAGAN MO AKONG MANGIALAM DITO SA KUSINA MO, TRINI," nakangiting sabi ni Felicia habang inililipat sa malaking bowl ang ulam na ni-init nito.She brought two large caserole with two different viands. Niluto nito iyon sa bahay ni Quaro kung saan daw ito nanatili ng isang gabi at sadyang nagdala upang idaan sa kanila. From Montana where Quaro and his family resides to Asteria, kailangang dumaan ni Felicia sa Ramirez. At sa gabing iyon ay mananatili ang mga ito roon bago tumuloy sa byahe bukas ng umaga. Yes. Ang mga ito. Dahil kasama ni