Home / Romance / KEEP ME CLOSE / CHAPTER 090 - Moving Out of the Love Nest

Share

CHAPTER 090 - Moving Out of the Love Nest

Author: TALACHUCHI
last update Huling Na-update: 2023-12-13 10:00:24

Dahil naka-schedule sina Trini at Gene sa gabing iyon na lumipad patungong Thailand ay parehong nanatili sa bahay ang dalawa.

            Trini slept in. Nagising ito ng bandang alas dies ng umaga, habang si Gene naman ay maagang nagising at nag-work out. Alas otso nang bumalik ito sa bahay at naghanda ng almusal. Sinubukan nitong gisingin si Trini para kumain pero hindi ito kinibo ng huli. Kaya bumaba na lang ito at kumain kasama ang mga pusa ni Trini na tulad ng amo ay pawang mga wala sa mood. They were laying around the living area far from each other. Natutulog at kapag ginagalaw ay nangangalmot. Hindi rin ng mga ito pinansin ang gatas at cat food na inilagay ni Gene sa mga naka-hilerang bowl ng mga ito sa kitchen.

            G

Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App

Kaugnay na kabanata

  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 091 - Leaving

    "THIS IS A HUGE PLACE FOR A SINGLE PERSON TO LIVE," komento ni Trini nang makapasok sa condo unit ni Jerome. Ang condo na iyon ay ang pinakabagong tayo malapit sa airport, at isa sa alam niyang pinaka-mahal sa area na iyon. It was a three-bedroom condo unit with huge living area. Nasa 35th floor iyon, at ang building ay hanggang 38 floors. "Wala pa akong isang buwan dito," ani Jerome na naunang pumasok at humakbang patungo sa sala dahil sina Ash at Savior na nakatali pa rin sa mga leaches na hawak-hawak nito ay nagmamadaling pumasok.Siya na ang nagkusang magsara ng pinto. Matapos iyon ay sinundan niya ng tingin ang mag-amo.Yumuko si

    Huling Na-update : 2023-12-13
  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 092 - No Rights

    KINUNUTAN NG NOO SI GENE nang sa pagbukas nito ng roll up door kinaumagahan ay nakita si Trini na naka-harap sa hood ng kotse nito at nakapamaywang. Nakaangat ang hood at nakasimangot ang mukha ng dalaga. It was nine in the morning. Tanghali na siyang nagbukas ng shop dahil anong oras na rin siyang nagising. Hindi niya maalala kung anong oras siyang nakauwi kagabi sa bahayniya. Matapos nilang mag-usap ni Trini ay lumipat siya sa kabila. Padabog na naglinis siya ng silid at pagdating ng gabi ay inilabas niya ang motorbike at nagtungo sa pub na madalas nilang puntahan noon ni Trini. Nilunod niya ang sarili sa alak sa labis na pagdaramdam. Hindi niya alam kung ano&

    Huling Na-update : 2023-12-13
  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 093 - Drained

    GENE'S BODY WENTRIGID, and confusion crossed his features next. "What?" he asked, frowning down at her."You heard me," she said, doing her very best to stay still. Kanina pa niya pinipigil ang panginginig, ang pag-aalala, ang takot sa kahihinatnan nitong inumpisahan niya.Manghang napatitig sa kaniya si Gene. Kitang-kitang niya kung paanong lalong lumalim ang kunot sa noo nito, ang pagkalito sa berdeng mga mata, ang pagkadismaya... bago ang mga iyon unti-unting dumilim at nawalan ng emosyon."Why?"&nbs

    Huling Na-update : 2023-12-14
  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 094 - Space To Grow

    "SALAMAT AT PINAYAGAN MO AKONG MANGIALAM DITO SA KUSINA MO, TRINI," nakangiting sabi ni Felicia habang inililipat sa malaking bowl ang ulam na ni-init nito.She brought two large caserole with two different viands. Niluto nito iyon sa bahay ni Quaro kung saan daw ito nanatili ng isang gabi at sadyang nagdala upang idaan sa kanila. From Montana where Quaro and his family resides to Asteria, kailangang dumaan ni Felicia sa Ramirez. At sa gabing iyon ay mananatili ang mga ito roon bago tumuloy sa byahe bukas ng umaga. Yes. Ang mga ito. Dahil kasama ni

    Huling Na-update : 2023-12-14
  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 095 - Move On and Out

    TANGHALI NA NANG BUMANGON SI TRINI KINABUKASAN. Sadya nitong pinatay ang alarm at ini-sara ang mga bintana upang hindi sumilip ang sinag ng araw sa loob ng silid. She wasn't in the mood to face the day. She wasn't in the mood to leave her room. Kagabi pa lang ay tumawag na ito sa isa sa mga staff upang ipaalam na hindi makapupunta sa facility sa araw na iyon. It was 11AM. Ginising siya ng pagkalam ng sikmura. Bumaba siya sa kama at tinungo ang banyo. She washed her face and brushed her teeth. Tulala siyang nakatingin sa vanity mirror habang ginagawa ang mga iyon. She was like an empty shell. She felt... nothing. Kahungkagan. Para siyang walang isip at damdamin. Para siyang... tinakasan ng kaluluwa. All she knew was she just needed to be alone for some time. And that she wasn't in the mood to show up and face everyone. Kahit sa mga pusa niya. Wala siyang gana. Matapos mag-ayos ay lumabas siya sa silid nang nakasuot pa ri

    Huling Na-update : 2024-01-15
  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 096 - Never Giving Up

    SA BUONG ARAW AY NANATILI SI TRINI SA LOOB NG BAHAY—SA LOOB NG KANIYANG SILID, at pilit na pinigilan ang pag-iyak. Umasa ang dalagang anumang oras ay pupunta roon si Gene upang kunin ang mga gamit nito at ayaw niyang makita siya ni Gene na mugto ang mga mata.She spent her day watching movies and lying in bed with her cats. Nakausap na rin niya si Dr. Hernandez na nagsabing ihanda ang katawan sa medical examination na pagdadaanan sa pagluwas niya sa Asteria sa linggo.Marami siyang natanggap na mga tawag magmula pa kanina pero hindi niya binigyan ng pansin. Kung sino man ang mga iyon at kung ano man ang kailangan ay maghintay ang mga ito. Hindi pa siya handang tapusin ang paghihirap niya. She wanted to continue sulking and crying. Hindi pa tapos ang pagda-drama niya, at hindi pa nauubos ang mga luha niya.Bandang alas tres ng hapon nang marinig niya mula sa nakabukas na bintana sa silid ang pag-alis nina Felicia, Quentin, at Lee. Narinig niya dahil sa lakas ng tinig ni Que

    Huling Na-update : 2024-01-15
  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 097 - His First Tear

    IPINARADA NI GENE ANG DALANG MOTORBIKE SA TABI NG TRUCK NI PHILLIAN. Sa hood ay naroon ang kapatid, nakasandal at nakahalukipkip habang hinihintay ang pagdating niya.Pinatay niya ang makina at bumaba sa motorbike. Si Phillian ay napailing at lumapit."Isusumbong kita kay Ma," anito. "Ganito ba dito sa Ramirez? Pwedeng mag-drive ng motor nang hindi naka-helmet?""Walang pinipiling lugar ang mga pasaway na rider tulad ko," he answered wryly before pushing the key into his pocket."You look drunk.""Because I am, Phill. I have been drinking for hours."Muling napailng si Phill, lumapit, at pinitik siya sa noo. He grunted and glared at his older brother."Drunk driving without a helmet; you deserve more than just a flick, so don't glare at me like that."Hindi niya ito pinatulan. Hinagod niya ang noo saka tiningala ang malaking sign ng restaurant. Hindi niya napigilang mapa-ismid."Mukhang ayaw ng kaibigan mong magpahalatang siya ang may-ari ng restaurant na ito, ah?""Hanggang ngayon ba

    Huling Na-update : 2024-01-15
  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 098 - Better Days Are Coming

    "SORRY ABOUT THAT, DEE. Something came up and we had to leave," paliwanang ni Phill nang makatanggap ng tawag kay Dee nang gabing iyon. It was already 10PM; nasa bahay na sila ni Gene at katatapos lang mag-usap nang tumunog ang cellphone."Yeah, sinabi sa akin ng isa sa mga staff ng resto. Bigla na lang daw kayong umalis. At nakita ko ring naiwan ang motorbike ni Acky kaya napatawag ako para malaman kung ayos lang kayo.""Ayos lang kami. May biglaan lang na... naganap." Sinulyapan ni Phill ang kapatid na nakahiga sa sofa, at sa labis na kalasingan ay nakatulog doon. Gene's arm was on his forehead, almost covering half of his face. Ang bote ng whiskey ay naubos nito habang nag-uusap sila, at hinayaan niyang ubusin iyon ng kapatid dahil naisip niyang makabubuting makatulog din ito kaagad.Gene was already intoxicated; having more would make him sleep until midday tomorrow. Umaasa siyang sa pagdating ng oras na iyon ay maayos na ang utak nito. And he was confident that Gene would still r

    Huling Na-update : 2024-01-15

Pinakabagong kabanata

  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 133 - FINAL CHAPTER

    "ARE YOU MOVING TO MINDORO FOR GOOD?" tanong ni Dra. Hernandez habang nakatutok ang tingin sa ultrasound monitor. Nasa kamay nito ang transducer na pinaiikot sa tiyan niya."Not for good, but I'm keeping the place for our future family. Binili ko na ang property mula sa kompanya ni Jerome, at balak namin ni Gene na gawin iyong bahay-bakasyonan pagdating ng araw. It's a really nice place, pero malayo sa kabihasnan," sagot niya habang ang tingin ay nasa tiyan. She was in her second trimester, and her tummy was exceptionally bigger than normal. At dahil nasa ika-apat na buwan na ang tiyan niya'y madalas na siyang makaramdam ng malakas na pagtibok mula sa loob. Sunud-sunod, walang pahinga.Makulit; mukhang may pinagmanahan talaga..."Naku,

  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 132 - Soulmates

    "GENE?" ani Trini makalipas ang ilang sandali. Hindi makapaniwala. Hindi niya alam kung totoo itong nakikita niya at nararamdaman. She was injected with pain-killer, at kung ano-ano pang gamot para sa mga sugat niya. Ano'ng malay niya, baka imahinasyon lang niya ang nakikita niya ngayon? Pero bakit ang higpit ng yakap ni Gene? Bakit parang hindi siya makahinga? If this was just a dream, why did it feel so real? "Gene...?" she called out again.

  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 131 - Without Her

    "NAKAUSAP KO NA SI ARTHUR, at sinabi niyang nakahanap siya ng lead kung saan maaaring dinala ni Jerome Sison si Trini."Mula sa pagtanaw sa malawak na garden sa tapat ng bahay/shop ni Aris ay lumingon si Gene. Nakita niya si Aris na nakatayo sa gitna ng sala hawak-hawak sa isang kamay ang cellphone nito.Naroon siya sa bahay ng nakatatandang kapatid upang kausapin ito tungkol sa paghahanap kay Trini. May kaibigan si Aris na nakasama nito sa Karate club noong kolehiyo. Arthur was a retired cop. Limang taon ang tanda nito kay Aris at nagretiro na sa pagpupulis upang magtayo ng security agency katuwang ang father in law nito na dating chief of police sa bayan ng Cartagena– limang oras ang layo mula roon sa bayan na kinaroroonan ni Aris.

  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 130 - Selfish Love

    SINAKOP NG LAMIG ANG BUONG KATAWAN NI TRINI; hindi nito alam kung ano ang iisip at mararamdaman.Napatitig siya sa mukha ng doktora; hindi niya magawang sulyapan ang monitor dahil malibang hindi rin niya maintindihan kung ano ang makikita roon ay natatakot siyang umasa.Kahit si Dra. Hernandez ay hindi siguro; para saan ang umasa?Masaya na siyang kahit papaano ay nagkaroon siya ng pagkakataong takasan ang sumpa ng pamilya ng mommy niya. Kung paanong nangyari iyon ay hindi niya alam. Basta ang alam niya'y mas maganda ang bukas na naghihintay sa kaniya. At kahit hindi pa nag-uumpisa ang pangalawang pagsusuri ay buo na ang pag-asa niyang patuloy na mabubuhay.Milagro nang maituturing

  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 129 - Must Face The Reality

    DALAWANG LINGGO MUNA ANG LUMIPAS bago nagawang lumuwas ni Trini papuntang Asteria. Sa loob ng dalawang linggong iyon ay nakapatay ang cellphone ng dalaga upang umiwas sa lahat, maliban kay Jerome na pinadadalhan niya ng email tuwing gabi upang hindi ito mag-alala at magpadala ng tao sa bahay niya.Sa loob ng dalawang linggong iyon ay pinag-isipan niya nang mabuti kung makikipagkita kay Dra. Hernandez. Una, nasabi na nito kay Felicia ang bagay na dapat ay ito lang at siya ang may alam. She hated the fact that her doctor disclosed that sensitive information to someone else, especially to one of the Zodiacs. At ngayong alam na ni Felicia, siguradong alam na rin ni Gene.Pangalawa, kung ang importanteng bagay na nais nitong ipakipag-usap sa kaniya ay tungkol sa sakit niya, ano'ng silbi? She didn

  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 128 - Return To Faith

    TWENTY ONE DAYS LATER. Asteria."Mrs. Felicia Zodiac?" Malapad na ngumiti si Dra. Hernandez nang makita ang pumasok sa private clinic nito. Umalis ang doktora mula sa harap ng mesa at humakbang patungo sa bagong pasok. Pagkalapit ay yumuko ito at humalik sa pisngi ni Felicia.Malibang naging pasyente din nito si Felicia noong araw ay dati na rin silang magkakilala. They went to the same university. Hindi sila naging malapit na magkaibigan, pero noong kadalagahan nila ay nagkasama ang dalawa sa isang sports team. Matanda lang ng dalawang taon si Dra. Hernandez."Dra. Hernandez," ani Felicia, masuyong nakangiti. "How have you been?""Oh, still the same, Feli. I'm so glad to see you again."

  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 127 - It's Still Her, Always Have Been

    Trini's mind was fuzy with desire, yet she couldn't just ignore how Gene pleaded for an answer. Napakurap ang dalaga, sandaling namangha. Hanggang sa naramdaman nito ang paghigpit ng mga kamay ni Gene sa baywang nito. At doon pa lang tila natauhan si Trini."I wantyou, Gene," she answered emotionally. "I want all of you."Her answer satisfied him. And that's when he began to shove into her-- over and over, in a slow yet strong motion. He called out to her, enticing her through the smoke of consuming pleasure until Trini let out a long, pleasurable moan that drove him even wilder.Binilisan ni Gene ang pagkilos nang maramdaman ang pagtugon ni Trini sa ibabang bahagi ng katawan nito. She was tightening up for him, and her tightness was pushi

  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 126 - So Easy To Please

    GUMAPANG ANG KILABOT sa buong katawan ni Trini nang maramdaman ang mga kamay ni Gene sa baywang nito.Hindi alam ng dalaga kung bakit dito nauwi ang plano nitong paghingi ng tawad. Ang plano nitong malapit na sanang magtagumpay ay mukhang muling babagsak. And she didn't even give a damn.As for Gene... There was a little hesitation. Yet he couldn't say no to this. He couldn't pull his mouth off her. He couldn't stop himself from responding. Because deep within him, he knew he wanted this. He needed this. He needed her.At this point, Trini was leading the kiss. Ito ang nag-umpisa, ito ang gumigiya. Si Gene ay tumutugon nang may bahagyang kontrol. He didn't want Trini to notice how much he lon

  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 125 - No Resistance

    SA SINABI NIYA'Y SAKA PA LANG NAGBAWI NG TINGIN SI GENE. Muling umangat ang mga mata nito at sinalubong ang kaniya. Napalunok pa. Hindi niya alam kung dahil sa kalasingan, o sa dilim, o sa kung ano pa man, pero hindi niya mabigyan ng pangalan ang damdaming nakapaloob sa mga mata nito. She just knew... deep in her heart, there was something there. Something that Gene was trying so hard to keep. Hanggang sa bumitiw ito nang dahan-dahan, umatras, at muling naupo nang tuwid sa couch. Doon pa lang siya nakahinga nang maluwag. At doon ay sinamantala niya ang pagkakataon. Mabilis siyang tumayo at lumayo rito. Si Gene ay nakasunod ang tingin sa kaniya.

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status