LIMANG ARAW PA ANG MATULING LUMIPAS. Patuloy ang pag-ulan. Kay lamig ng panahon, subalit ang mga katawan nina Gene at Trini ay tila ba laging nag-iinit. They were always in need of each other. They always couldn't get enough of each other.Dalawang malalaking kliyente ang dumating kay Gene sa linggong iyon kaya sa umaga ay abala ito sa shop, habang si Trini naman ay umaalis upang silipin at ihanda ang facility sa nalalapit na opening. But that didn't mean they didn't have time for each other. They always find time.Sa umaga ay kay hirap ang pagbangon para sa dalawa. Other days, they would wake up in Trini's room, some days in the living room. Pagkatapos ng mainit na umaga ay sabay silang lalabas ng bahay ni Trini—she would drive to the facility while Gene would transfer to his house to work at his shop. Pagdating ng hapon ay darating si Trini— and it was impossible for them not to have a quickie. Whether it was in Gene's shop with the steel sheet door rolled down, or in his living room
GENE BOUGHT A KING-SIZE BED AND DISPOSED OF THE WATER BED THAT HE HAD IN HIS ROOM. He disposed of it right away as per Trini's request.If that wasn't dedication, what is?Matapos nilang bumili ng bagong kama ay kumain sila sa isang Greek restaurant na nasa loob lang din ng mall. Ang in-order ni Trini na Chinese food na dumating ilang minuto matapos nilang pumasok sa shower ay itinago na lang nila sa fridge upang i-almusal kinabukasan.Matapos ang mahigit isang oras na pananatili nila sa restaurant ay bumalik sila sa furniture shop na pinagbilhan ni Gene ng kama. He gave the staff his address for delivery; the bed will be delivered before the shop's closing hour.Pag-uwi nila ay sandali silang naghiwalay. Gene would be cleaning up his room to prep for the new bed. Si Trini naman ay umuwi sa sariling bahay para tapusin ang ilang mga mahahalagang gawain para sa official opening ng facility, like online promotions and sending invitations to everyone she knew. Kinailangan din nitong mag-p
"MASAYA AKO PARA SA 'YO, TRINITY. YOU ARE A BUSINESS WOMAN NOW, hindi ka na magtitiis doon sa dati mong kompanya na hindi ko alam kung ano ang problema pero sa tuwing nagkikita tayo'y walang humpay ang reklamo mo," nakangiting litanya ni Lee Benedict, isa sa mga kapatid ni Gene, nang dumating sa facility nang hapong iyon. Lumapit ito at humalik sa pisngi niya.Dahil hindi naman biological na magkakapatid ay halos magkaka-edad lang sina Lee Benedict at Leonne. At kasing edad din halos nila ni Gene.Lee Benedict was the richest yet most humble of the twelve siblings. Oh well, lahat naman ay humble, pero si Lee ang pinaka. Hindi halatang malapit nang maging bilyonaryo. O baka bilyonaryo na, hindi lang siya informed...And she considered Lee Benedict as the richest because at a young age, he was already a millionaire. Teenager sila nang mag-umpisa itong magnegosyo. He did a buy-and-sell business when he was in high school. Bumibili ito ng mga second hand na kotse at ipaaayos kay Gene na n
IT WAS ALREADY EIGHT O'CLOCK IN THE EVENING, at nakatulog na sina Theo at Quentin habang karga-karga ng mga ama ng mga ito. Naghahanda na sa pag-alis sina Quaro at Phill—Quaro and Kirsten would be driving back home while Phill and Calley were driving to Gene's house. May mga pinag-uusapan pa ang mga ito kasama sina Lee at Leonne kaya hindi pa makaalis. She overheard it was about Aris and Lawrah. And the conversation was serious.Nilingon niya si Gene na kausap ang dalawang mga kliyenteng inimbitahan nitong pumunta roon. Those two car racers also owned several dogs, and they expressed their interest to book her service in the future. Nagpaalam na ang mga itong aalis kaya inihatid ni Gene ang mga ito hanggang sa pinto. Siya naman ay muling umikot upang kausapin at pasalamatan ang mga bisita na naghahanda na ring umalis.Ilang sandali pa ay tuluyan nang lumabas ng pinto ang dalawang mga kakilala nito. Nang muli itong humarap ay kaagad na nagtama ang kanilang mga mata. He smiled and walke
"OH MY GOD, TRINI—YOU ARE..." He was lost for words. And while Trini was grinning from ear to ear, he could already feel his shaft erecting...He was so easy to please... and tease. Lalo na kung si Trini ang pasimuno.Mahina siya pagdating dito, and he wasn't even ashamed to admit it.Trinity Anne was his weakness.But she was also his strength.Kaya niyang gawin o harapin ang lahat, basta kasama niya ito."The staff room is waiting for us..." patuloy na panunukso nito.Nilingon niya ang exit door ng studio na in-okupa ni Trini upang doon i-organisa ang dinner. Kapag nakita sila ng lahat na lumabas doon para lumipat sa kabilang studio kung saan naroon ang staff room, ano ang iisipin ng mga bisita?"Ano, let's go?"Ibinalik niya ang tingin kay Trini.Fuck—he so wanted to take the chance, but...He turned to the other side of the room to check on his brothers. At lihim siyang napa-ungol nang makitang nakatingin ang mga ito sa direksyon nila. Quaro, Phillian, Lee, and Leonne had frown on
"TRINI? WHAT ARE YOU DOING IN THE DARK?"Napalingon si Trini nang marinig ang tinig ni Kirsten sa likuran. Naroon siya ngayon sa parking area na nasa gilid lang ng building na kinaroroonan ng facility at sandaling nagpahangin. It was almost ten in the evening, at isa-isa nang umaalis ang mga guest na inimbitahan niya. Isa sa mga iyon ay inihatid niya sa labas hanggang sa parking space, at nang makaalis iyon ay sandali siyang nanatili roon upang mag-isip.She was shocked and disappointed about what she and Gene had spoken about earlier. About the marriage. She never knew that Gene didn't believe in it. Wala siyang kaalam-alam.Bagaman totoo ang sinabi niyang kompiyansa siyang magtatagal ang kung anoman ang relasyon nila ni Gene, at naniniwala siyang mahal siya nito, ay hindi pa rin niya napigilang makadama ng pagkadismaya.She was happy to be with him. She was happy with what they had. But she would be happier if she and Gene would become a normal couple. Building a normal family—with
TULUYAN NANG NAGSAMA SINA GENE AT TRINI—inilipat na ni Gene ang lahat ng mga damit nito sa bahay ni Trini, at ang mga naiwan lang sa sariling bahay ay mga gamit at furniture na mayroon na rin ang dalaga sa bahay nito.There wasn't really a big change. Tulad pa rin sila ng dati—maliban sa sex, syempre. Gene would wake up early in the morning to jog, and while he did that, Trini would wake up and prepare breakfast. Kakain sila nang sabay sa umaga, papasok si Trini sa facility, at lilipat si Gene sa shop nito upang gawin ang naka-kontratang trabaho. Pagdating ng lunch ay uuwi si Trini, magluluto at sabay silang kakaing muli. Sometimes, he would drive to the facility and they would eat lunch at a restaurant. Pagdating ng hapon ay uuwi si Trini at maghahanda ng hapunan, at kapag luto na ay pupuntahan nito si Gene sa shop upang yayain.Pagkatapos ng hapunan ay si Gene ang magliligpit ng kusina, habang si Trini naman ay aakyat upang asikasuhin ang mga online promotions para sa Trinity's Plac
NAPANGITI SI TRINI nang makita ang reaksyon ng ina nina Gene na si Felicia Zodiac habang nakasunod ang tingin sa kanila. She and Gene were walking over the Zodiac's ancestral house, holding hands like they never used to. Nakatayo si Felicia sa veranda at sadyang hinintay ang pagpasok sila. Ang akma nitong pagbati ay naudlot nang bumaba ang tingin nito sa kamay nila ni Gene na magkahawak, at nang makita iyon ay biglang nanlaki ang mga mata nito sa pagkatulala."Hi, Ma," bati ni Gene nang makalapit. Sandali itong bumitiw sa kaniya upang lumapit at humalik sa ina.Si Felicia na nagtataka pa rin ay hindi nakasagot sa bati ng anak. Ang tingin nito ay palipat-lipat kina Trini at Gene."What's... going on?""What do you mean?" si Gene, patay-malisya."Why are you and Trini walking with your hands clasping one another?""Hindi ba namin pwedeng gawin iyon?" Patuloy si Gene sa pagsasawalang-bahala. Napag-usapan na nilang simula sa araw na iyon ay hindi na nila itatago sa harap ng pamilya ang tu
"ARE YOU MOVING TO MINDORO FOR GOOD?" tanong ni Dra. Hernandez habang nakatutok ang tingin sa ultrasound monitor. Nasa kamay nito ang transducer na pinaiikot sa tiyan niya."Not for good, but I'm keeping the place for our future family. Binili ko na ang property mula sa kompanya ni Jerome, at balak namin ni Gene na gawin iyong bahay-bakasyonan pagdating ng araw. It's a really nice place, pero malayo sa kabihasnan," sagot niya habang ang tingin ay nasa tiyan. She was in her second trimester, and her tummy was exceptionally bigger than normal. At dahil nasa ika-apat na buwan na ang tiyan niya'y madalas na siyang makaramdam ng malakas na pagtibok mula sa loob. Sunud-sunod, walang pahinga.Makulit; mukhang may pinagmanahan talaga..."Naku,
"GENE?" ani Trini makalipas ang ilang sandali. Hindi makapaniwala. Hindi niya alam kung totoo itong nakikita niya at nararamdaman. She was injected with pain-killer, at kung ano-ano pang gamot para sa mga sugat niya. Ano'ng malay niya, baka imahinasyon lang niya ang nakikita niya ngayon? Pero bakit ang higpit ng yakap ni Gene? Bakit parang hindi siya makahinga? If this was just a dream, why did it feel so real? "Gene...?" she called out again.
"NAKAUSAP KO NA SI ARTHUR, at sinabi niyang nakahanap siya ng lead kung saan maaaring dinala ni Jerome Sison si Trini."Mula sa pagtanaw sa malawak na garden sa tapat ng bahay/shop ni Aris ay lumingon si Gene. Nakita niya si Aris na nakatayo sa gitna ng sala hawak-hawak sa isang kamay ang cellphone nito.Naroon siya sa bahay ng nakatatandang kapatid upang kausapin ito tungkol sa paghahanap kay Trini. May kaibigan si Aris na nakasama nito sa Karate club noong kolehiyo. Arthur was a retired cop. Limang taon ang tanda nito kay Aris at nagretiro na sa pagpupulis upang magtayo ng security agency katuwang ang father in law nito na dating chief of police sa bayan ng Cartagena– limang oras ang layo mula roon sa bayan na kinaroroonan ni Aris.
SINAKOP NG LAMIG ANG BUONG KATAWAN NI TRINI; hindi nito alam kung ano ang iisip at mararamdaman.Napatitig siya sa mukha ng doktora; hindi niya magawang sulyapan ang monitor dahil malibang hindi rin niya maintindihan kung ano ang makikita roon ay natatakot siyang umasa.Kahit si Dra. Hernandez ay hindi siguro; para saan ang umasa?Masaya na siyang kahit papaano ay nagkaroon siya ng pagkakataong takasan ang sumpa ng pamilya ng mommy niya. Kung paanong nangyari iyon ay hindi niya alam. Basta ang alam niya'y mas maganda ang bukas na naghihintay sa kaniya. At kahit hindi pa nag-uumpisa ang pangalawang pagsusuri ay buo na ang pag-asa niyang patuloy na mabubuhay.Milagro nang maituturing
DALAWANG LINGGO MUNA ANG LUMIPAS bago nagawang lumuwas ni Trini papuntang Asteria. Sa loob ng dalawang linggong iyon ay nakapatay ang cellphone ng dalaga upang umiwas sa lahat, maliban kay Jerome na pinadadalhan niya ng email tuwing gabi upang hindi ito mag-alala at magpadala ng tao sa bahay niya.Sa loob ng dalawang linggong iyon ay pinag-isipan niya nang mabuti kung makikipagkita kay Dra. Hernandez. Una, nasabi na nito kay Felicia ang bagay na dapat ay ito lang at siya ang may alam. She hated the fact that her doctor disclosed that sensitive information to someone else, especially to one of the Zodiacs. At ngayong alam na ni Felicia, siguradong alam na rin ni Gene.Pangalawa, kung ang importanteng bagay na nais nitong ipakipag-usap sa kaniya ay tungkol sa sakit niya, ano'ng silbi? She didn
TWENTY ONE DAYS LATER. Asteria."Mrs. Felicia Zodiac?" Malapad na ngumiti si Dra. Hernandez nang makita ang pumasok sa private clinic nito. Umalis ang doktora mula sa harap ng mesa at humakbang patungo sa bagong pasok. Pagkalapit ay yumuko ito at humalik sa pisngi ni Felicia.Malibang naging pasyente din nito si Felicia noong araw ay dati na rin silang magkakilala. They went to the same university. Hindi sila naging malapit na magkaibigan, pero noong kadalagahan nila ay nagkasama ang dalawa sa isang sports team. Matanda lang ng dalawang taon si Dra. Hernandez."Dra. Hernandez," ani Felicia, masuyong nakangiti. "How have you been?""Oh, still the same, Feli. I'm so glad to see you again."
Trini's mind was fuzy with desire, yet she couldn't just ignore how Gene pleaded for an answer. Napakurap ang dalaga, sandaling namangha. Hanggang sa naramdaman nito ang paghigpit ng mga kamay ni Gene sa baywang nito. At doon pa lang tila natauhan si Trini."I wantyou, Gene," she answered emotionally. "I want all of you."Her answer satisfied him. And that's when he began to shove into her-- over and over, in a slow yet strong motion. He called out to her, enticing her through the smoke of consuming pleasure until Trini let out a long, pleasurable moan that drove him even wilder.Binilisan ni Gene ang pagkilos nang maramdaman ang pagtugon ni Trini sa ibabang bahagi ng katawan nito. She was tightening up for him, and her tightness was pushi
GUMAPANG ANG KILABOT sa buong katawan ni Trini nang maramdaman ang mga kamay ni Gene sa baywang nito.Hindi alam ng dalaga kung bakit dito nauwi ang plano nitong paghingi ng tawad. Ang plano nitong malapit na sanang magtagumpay ay mukhang muling babagsak. And she didn't even give a damn.As for Gene... There was a little hesitation. Yet he couldn't say no to this. He couldn't pull his mouth off her. He couldn't stop himself from responding. Because deep within him, he knew he wanted this. He needed this. He needed her.At this point, Trini was leading the kiss. Ito ang nag-umpisa, ito ang gumigiya. Si Gene ay tumutugon nang may bahagyang kontrol. He didn't want Trini to notice how much he lon
SA SINABI NIYA'Y SAKA PA LANG NAGBAWI NG TINGIN SI GENE. Muling umangat ang mga mata nito at sinalubong ang kaniya. Napalunok pa. Hindi niya alam kung dahil sa kalasingan, o sa dilim, o sa kung ano pa man, pero hindi niya mabigyan ng pangalan ang damdaming nakapaloob sa mga mata nito. She just knew... deep in her heart, there was something there. Something that Gene was trying so hard to keep. Hanggang sa bumitiw ito nang dahan-dahan, umatras, at muling naupo nang tuwid sa couch. Doon pa lang siya nakahinga nang maluwag. At doon ay sinamantala niya ang pagkakataon. Mabilis siyang tumayo at lumayo rito. Si Gene ay nakasunod ang tingin sa kaniya.