"NO! Hindi ako aalis dito! Dito lang ako. Babawi pa ako! Makakabawi pa ako!"
Agad na kumunot ang noo ni Ashton nang marinig ang malakas na sigaw na iyon. Mabilis niya ring nakita kung saan nanggagaling ang ingay na iyon dahil nasa ikalawang palapag siya kung saan tanaw na tanaw niya ang buong nangyayari sa unang palapag ng kanyang casino hotel.Isang lalaki na sa tingin niya ay nasa mid-fifties na ang nagwawala hindi kalayuan. Sumenyas siya upang tawagin ang isa sa mga bodyguard niyang nasa likuran niya lamang."Yes sir Ashton-""Where are the security? Bakit niyo hinahayaang may magwala at manggulo sa lugar ko? Tinaon niyo pa talaga kung kailan nandito ako ah," Ashton hissed while shooking his head.He built this casino hotel to be his entertainment. He wasn't a fan of gambling but his father was used to bring him in different casino. Sa tuwa at libang na nakukuha ng batang Ashton noon ay napagdesisyunan niyang sa pagtuntong niya sa tamang edad ay magpapatayo rin siya ng isang maganda, magarbo at malaking casino hotel. At ito na nga iyon!"I'm sorry sir, let me handle this-""Wait. Let the old man cry because of his loss. Hindi niya naman pala kayang mawala ang pera niya tapos magsusugal. Such a dumbass," pagkausap ng binata sa kanyang sarili.Patuloy lamang siya sa pag-iling at kapagkuwan ay tumayo mula sa kanyang kinauupuan. Balak niyang puntahan ang matanda at kausapin.Agad na nagbigay galang sa kanya ang mga tauhan niya nang makitang papalapit siya sa naturang lamesa. Sinenyasan niyang pakawalan ang hanggang ngayon ay nagwawalang matanda na agad rin namang sinunod ng kanyang mga tauhan."Sir Ashton-""Who are you? Who gave you the rights to make a fuss and scream like an idiot here in my casino?" striktong tanong ni Ashton sa matanda."I-I am Danilo, D-Danino Vergara..." utal-utal na sagot ng matanda. Naningkit ang mga mata niya nang tila may naalala."Are you related to the owner of the Vergara's airlines?" muling tanong niya rito. Umarko ang labi niya nang makitang dahan-dahan na tumango ang matandang lalaki.Mukhang magkakaroon siya ng airlines nang wala sa oras ah. Exciting!"Do you still have a chip to be able to continue playing?" isang beses na muling tanong ng binata.Lihim siyang napatawa nang mabilis itong umiling at maluha-luhang lumapit sa kanya. Poor old man. Walang-wala na yata talagang pera ang isang 'to. Kawawa naman."I can lend you some-""Oh please! Thank you. You're such an angel. Hulog ka ng langit-""Harsh, old man. Hindi mo alam ang sinasabi mo," simpleng usal ni Ashton at napapailing na lamang ng ulo.Mabilis niyang tinawag ang sekretarya niya at inutusan ito. "... assist Mr. Vergara, ibigay mo ang lahat ng kailangan niya. Money, chip and even the VIP treatment. Do him best."Tumango ang kanyang secretary bago lumapit sa matanda. Isang simpleng tango na lamang ang sinagot niya rito nang walang tigil ito sa pagpapasalamat sa kanya.Ashton is not kind. Ang lahat ng ginagawa at pinapakita niyang kabutihan ay may kapalit. Hindi niya tuloy alam kung maswerte ba ang matandang lalaki na naabutan siya o minalas dahil sa oras na hindi nito mabalik ang utang na pinahiram niya ay isang mabigat na kapalit ang hihingiin niya rito.He doesn't kill people. But he never let anyone breathe again after they did some wrong to him."DAD, where have you been?! Alam mo bang hindi na tinatanggap ang black card mo-""Why do you have my black card? Paanong napunta sa iyo 'yon?"Natutop ng dalaga ang kanyang bibig nang mapagtanto ang tanong ng kanyang ama. Shit! Oo nga pala. Hindi nga pala nito alam na naipuslit niya ang mahiwagang black card nito.Halos tatlong araw muna rin ang nagdaan bago niya nakontak ang ama at ngayon nga ay kasabay na niya ito kumain ng agahan. Pakiramdam niya ay naikot na niya ang lahat ng casino hotel sa buong kaMaynilaan kakahanap sa magaling niyang ama. Maging ang location tracker naman kasi na pinagbabasehan ni Hans ay mali."A-ah ehh... Ah ha! I asked you first so you better answer my question first, daddy!" panlilito ni Taphney sa kanyang ama.Agad na sumimangot ang dalaga nang makitang pag-iling lamang ang sinagot ng ama nito. May iba siyang nararamdaman. Her father is not okay. Her father is not feeling well! Ano na naman kaya ang nangyari rito?"Dad, are you okay? You seems worried and space out-""I'm good, honey. Marami lang talaga akong iniisip lately," agap na saad ng ama ni Taphney.But she knows her father. Alam niya kapag may mali sa kinikilos nito. At ni minsan ay hindi pa nagkamali ang kutob niya."Dad you're not okay! Ano ka ba naman daddy, tayo na nga lang dalawa ang magkasama ay paglilihiman mo pa ako. I'm your daughter! Ako lang naman ang unica hija mo. You can tell me everything. Okay lang ba ang airlines? How about your health? Okay lang po ba kayo?" hindi na napansin ng dalaga na naging sunod-sunod na pala ang mga binibitawan niyang katanungan.Rinig na rinig ang pag-aalala sa boses ni Taphney. Wala na siyang ina. At ayaw na ulit niyang mawalan ng isa pang magulang. Hindi na niya siguro iyon kakayanin kung sakaling maulit ang ganoong trahedya sa buhay niya."Everything's fine, honey. Huwag kanang masyadong mag-alala-""You don't look fine to me at all daddy! Tingnan niyo nga po ang itsura niyo oh. Para kayong tumanda ng limang taon. You even have a big and dark circles under your eyes," patuloy na paghihimutok ni Taphney.Her father was about to say something again when Nanay Esting suddenly came with an envelope beside her. Agad nitong iniabot iyon sa kanyang ama. Mabilis na naningkit ang mga mata ng dalaga.Ano naman kaya iyon?"Dad what is that?" puno ng kuryosidad na tanong ni Taphney.Danilo just shook his head and shrugged his shoulders. Mabilis niya ring itinaob ang envelope na iniabot ng kanilang mayordoma.Akmang magpoprotesta ang dalaga nang makitang hindi pa lumilipas ang ilang minuto ay tumayo na mula sa kinauupuan ang kanyang ama. Kumunot ang noo ng dalaga."Hey dad, you're not done eating. Saan ka pupunta?" Mabilis na tanong niya sa kanyang ama.Her father just smiled at her before give her a quick peck of kiss in her forehead."I have to go in my office first, honey. May aasikasuhin lang. After you done eating, pumunta ka muna sa mga pinsan mo. Ipapasundo nalang kita sa driver mo-""What?! Ayoko. I'll stay here. Dito lang ako dad. Ayaw mo ba akong makasama?" Puno ng tampong tanong niya rito. Agad namang umiling ang ama niya."Of course not, Taphney. Basta sundin mo nalang ako-""Is everything okay, dad?" Muli na naman siyang nakaramdam ng kakaiba. Hindi niya alam kung takot ba iyon o kaba. Basta ang alam niya lang ay may mali. Na masama ang pakiramdam niya."Everything is good, honey. Stop thinking too much. Your daddy is okay. I am okay, alright? Bilisan mo na dyan at pumunta kana muna sa mga pinsan mo."Hindi na nga nakaangal ang dalaga nang tuluyang nang nawala sa kanyang paningin ang ama. Nawalan na tuloy siya ng gana kumain.Susundin na lamang niya ang kagustuhan ng daddy niya. Kahit nalilito siya at kahit nakakaramdam siya ng takot sa katawan niya.Warning! R-18 Content."OH shit, Ashton! Yeah, fuck me more! Fill my pussy with your cock!"Mas lalong ginanahan si Ashton sa ginagawang pag-ulos niya sa kaselanan ng katalik niyang babae. The woman was not his girlfriend. Sinama niya lang ito sa itaas ng casino hotel niya at doon nga ginawa ang kakaibang aktibidad na ito. Of course he used a protection. Ayaw naman niyang magkasakit dahil sa ginagawa niyang pakikipagtalik sa kung sino-sinong babae. "You want more?" tanong niya at mabilis na hinigit ang buhok ng babaeng nakadapa sa kanyang higaan. The woman groaned but immediately nod her head. Napapailing nalang ng ulo ang binata. Ashton remove the condom in his manhood and aggressively flipped the woman in front of him. Isang malapad na ngiti ang agad na rumehistro sa kanyang labi nang mabilis pa sa alas kwatrong dumukwang ang babae at hawakan ang kanyang ari. The woman hurriedly put his penis inside of her mouth. Ashton's eyes rolled because of ecstasy. "Ah yeah. Lick my balls
MALAKAS na sinipa ng mga tauhan ni Ashton ang malaking pintuan ng mansyon ng pamilyang Vergara. Pinauna niya na muna ang mga iyon pumasok bitbit ang mga naglalakihang baril bago siya huling pumasok. Pinalibot niya ang paningin sa kabuuan ng lugar. Kitang-kita ng dalawa niyang mga mata ang panginginig ng mga kasambahay na sa ngayon ay mga nakaupo na sa sahig habang nakahawak sa kanilang mga ulo. "Nasaan ang amo niyo?" tanong ng isa sa mga tauhan ng binata. "H-hindi po namin alam... w-wala po s-sila dito-""Sinungaling!" Isang malakas na sampal ang agad na pinadapo ng tauhan ni Ashton sa kasambahay na sumagot. Ashton pokerface remained and just sighed heavily. Wala naman siyang pakielam sa mga taong nasa harapan niya. All he wants is that Danilo Vergara faced him and tell him how could he pay his debt. Lumipas ang ilang minuto at panay hagulgol na lamang ang naririnig niya. Naiirita na siya. Kaunti nalang ay baka siya na mismo ang kumuha ng mga baril sa kanyang mga tauhan at pagbab
SUSURAY-SURAY na naglakad papasok ng malaking mansyon si Taphney habang nakahawak sa kanyang ulo. She just had a best night of her life! Hindi na nga niya napansin ang oras sa sobrang saya niya sa dinaluhan na party. Medyo malalim na rin ang gabi, sigurado siyang tulog na ang mga tao sa buong kabahayan. Masakit man ang ulo at animo'y umiikot ang daang nilalakaran ng dalaga, pinilit niyang hindi makagawa ng anumang ingay at dahan-dahan na pumanhik sa ikalawang palapag ng kanilang mansyon. She was about to grab the doorknob of her room when she heard someone coming at her. Naniningkit ang mga matang itinuon niya ang paningin roon. "Dad?" tanong niya habang may gitla sa kanyang noo. "Where have you been Taphney Louins! Kanina pa kita hinihintay!" Her father exclaimed and hold her arms intently. Agad namang napuno ng pagtataka ang mukha ng dalaga. What's with the overaction of her father? May nangyari bang kakaiba? "Why? Sabi niyo pumunta muna ako sa mga pinsan ko so I did what you
AGAD-AGAD na isinilid ni Taphney ang mga mahahalagang gamit niya sa kanyang maliit na maleta. Kaunting pares ng damit at ang mga importante niyang dokumento. Plano nila ng kanyang ama na umalis na muna siya patungo sa ibang bansa hangga't wala pa silang hawak na perang pambayad kay Ashton. "You have everything you need now, Taphney?" Tanong ng kanyang ama habang pababa sila sa hagdanan ng kanilang mansyon. Mariin namang tumango ang dalaga. Halos mag-uumaga na rin siya matapos kakapili sa mga gamit na dadalhin. Literal na ngang nawala ang antok at hilo niya kahit na nga ba nakailang bote siya ng alak doon sa party na pinanggalingan niya. Ang gusto nalang ng ama niya ngayon ay mailayo siya rito sa kanila at maitakas sa kung sinumang Santocildez na iyon. "Sigurado po ba kayo na mauuna ako? I can wait you on the airport-""No, Taphney. Mas maigi nang mauna kana palipad sa ibang bansa. Mr. Santocildez has a huge interest on you, hindi ko alam na ganoon pala kasama ang ugali ng lalaking
PASALAMPAK na umupo si Taphney sa tabi ni Ashton. Mabilis siyang umusog nang maramdaman ang dulo ng daliri ng binata sa kamay niya. "So what am I now? An infected walking human virus- ""Mas malala pa doon." Putol na sabat ng dalaga at umismid.Wala siyang oras makipag-usap nang maayos sa taong tinakot ang buhay nilang mag-ama. Napilitan lang siyang sumama rito dahil ayaw na niyang nakikitang umiiyak at nagmamakaawa ang nag-iisang taong importante sa buhay niya. She's done. She's freaking done. Lalo lang nangunot ang noo ni Taphney nang marinig ang mahinang pagsipol ng lalaki sa tabi niya. Na animo'y wala lang rito ang pagsusuplada niya. Siguro nga ay wala lang talaga dito iyon, mukhang hindi nga uso ang salitang takot dito eh. "You still haven't changed-""Will you please stop talking, Mr. Santocidez? You're producing a noise pollution, naiirita ako!" Taphney exclaimed while snapping her fingers in front of him. Pinandilatan niya pa ito ng mga mata para naman makuha nito na hindi
MABILIS na sinagot ni Ashton ang cellphone niya nang marinig na tumutunog iyon. It was her mother who's calling. He cleared his throat first before he speaks."Yeah? What do you want?" Walang kabuhay-buhay na tanong niya sa kabilang linya. Rinig na rinig niya ang pagsinghjap ng kanyang ina kahit na ba sa cellphone lamang sila nag-uusap. "Is that how you greet your mother, Mikael?" Literal na nangasim ang mukha ng binata nang marinig ang pangalang binanggit ng kanyang ina. He hates everyone who knows his second name. At ayaw na ayaw niyang tinatawag siya sa pangalan niyang iyon. "Will you stop calling me through that name? It's annoying-""What do you mean annoying, son? Ang ganda-ganda kaya ng second name mo-""And pigs are flying." Matamlay na wika niya at kumuha ng isang sigarilyo sa kanyang bulsa. He was about to light his cigarettes when he heard someone clearing a throat. Salubong ang kilay na tinapunan niya ng tingin ang katabi. Bakit nga ba nakalimutan niyang katabi niya a
NAGISING si Taphney na para bang may kung anong mabigat na bagay na nakadagan sa kanya. Mabilis niyang kinusot ang mga mata at ganoon na lamang ang matinding pagtataka na dumaloy sa sistema niya nang makita ang malaking braso ng binata na nakadagan sa mga dibdib niya. "Ahhhhh!" Isang matinis at malakas na sigaw ang kanyang binitawan nang makitang walang damit pang-itaas ang katabi."What the fuck? What's happening?! Where's my gun?" Sunod-sunod na tanong ng binata na animo'y langong-lango pa sa antok. "Anong what's happening? Anong ginagawa ng manyak mong braso sa dibdib ko?! At saka teka! Bakit ibang damit ang suot ko? Sinong nagpalit ng mga damit ko, ikaw?!" Tila hindi makapaniwalang tanong ni Taphney. Mabilis siyang umalis sa kinahihigaang kama at tumayo. Hinigit niya rin nang malakas ang kumot na kanina ay pinagsasaluhan nila ng binata at ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata niya nang makitang tanging isang itim na maikling boxer shorts lamang ang suot-suot ng binata."Da
“HOW’s the deal?” Iyon agad ang tanong ni Ashton nang mamataan si Bishop, ang isa sa mga kasapi ng organisasyong kinabibilangan niya. Nakumpirma niyang matagumpay ang naging trading ng mga kagamitan nang matamis itong ngumiti.“Same as before, Prince-”“Stop calling me that shit, Bishop or else you’ll going to bid your goodbye to your neck.” Pananakot niya rito kasabay ng dahan-dahan na pag-iling.Isang nakalolokong ngiti lamang ang isinagot ni Bishop bago nito itinaas at pinakita ang hawak-hawak nitong malaking bag na sigurado siyang naglalaman ng napakaraming pera.“Good, what about the others? Nasaan ang mga magagaling mong kaibigan?” tanong niya habang naniningkit ang mga mata.“We’re here Prince-”Hindi na natapos ng kung sinumang tao na nagsalita ang sasabihin dahil mabilis pa sa mabilis na kinuha ni Ashton ang baril sa kanyang tabi at nagpaputok ng dalawang beses.“That’s represent the word ‘Fuck you’ and here...” isang beses muling nagpaputok si Ashton sa ere. “...is to say ‘w
"CALL for back ups, Knight! Mas madali natin mahuhuli ang putanginang Jake na 'yan pag may back ups galing sa headquarters!" "Copy, Milo!" Mabilis na muling pinagtuunan ng atensyon ni Ashton ang kotseng hinahabol nila at ganoon na lamang ang panlalaki ng kanyang mga mata nang makitang nagsisimula ang mga ito sa pagpapaputok ng baril at inaasinta sila."Fuck it! Iilag mo, Bishop!" mariing utos niya sa kaibigan."Ano pa nga ba? Alangan namang hayaan kong matamaan 'tong sinasakyan natin eh di pare parehas tayong kumaway kay San Pedro." Mahigpit na napakapit sa kanyang kinauupuan ang binata at kulang nalang ay madurog ang kanyang mga ngipin sa sobrang pagngingitngit niya. Imbes na matawa si Ashton sa sarcastic na saad ni Arjie ay mas tinalasan niya ang kanyang mga mata. Kailangan niyang makalkula kung saan nanggagaling ang mga putok ng baril at kung ilan ang mga tao na sa tingin niya ay sakay ng tatlong sasakyang nasa harapan nila.Ang tanging impormasyon lang kasi na sinabi ni Alex k
"BITAWAN mo 'ko Jake! Huwag na huwag mong mahawakan ni dulo ng buhok ko!" "Why? Parang dati naman-" "Fuck you!" Kung nakakamatay lang ang titig ay baka kanina pa bumulagta si Jake sa tindi ng mga matatalim na tingin na pinupukol rito ni Taphney. Nagising nalang siya kanina na nasa byahe pa rin sila. Ni hindi nga rin siya sigurado kung gaano na ba katagal siyang nakatulog. "You know what Taphney? Ayos naman tayo noon ah. I love you and you love me. Hindi na ba pwedeng maulit iyon?" Hindi sigurado si Taphney kung seryoso ba ang tanong na iyon ni Jake o nagpapatawa lamang ito. Maulit? Baliw nalang ang taong gugustuhin na bumalik sa binata."Huwag ka ngang patawa Jake. Joke time ba 'to? May mga hidden cameras ba dyan?" sarkastikong tanong ni Taphney at mabilis na ngumisi. Ngunit mukhang hindi man lang tinalaban ni kaunting kahihiyan si Jake dahil muli na naman itong nagsalita. "Tell me what do you want, ibibigay ko sayo lahat. Gagawin mo para sayo lahat. Just please, choose me Ta
HINDI lumipas ang ilang araw na hindi nagkausap at hindi nagkaayos sila Taphney at Ashton. Ngayon ay halos dalawang linggo na ang lumipas noong nagkaroon sila ng mainit na usapan ng binata noon sa basement ng ospital. "Ready na kayo, Miss Taphney?" Si Mila iyon. Mabilis siyang lumingon sa kanyang likod at agad na tumango. Hindi niya lubos maisip na ngayong araw ay magaganap na ang isang pangyayaring matagal nang umuukil sa kanyang utak."Sigurado ka bang okay na ang lahat, Mila? Iyong venue? Pati mga guest-""Huwag na po kayong mag alala, Miss Taphney. Nagawa na po namin lahat ni Alex. Ang dapat niyo nalang pong gawin ngayon ay sumakay sa bridal car and then magandang bumaba doon, na alam kong easy'ng easy nalang po para sa inyo. Congratulations po ulit, Miss Taphney."Isang matamis na ngiti ang agad na sumilay sa mga labi ng dalaga. This is it! Ikakasal na siya sa wakas kay Ashton! Hindi nga siya makapaniwala na sa ikli ng panahon simula noong magpropose sa kanya ang binata ay ha
"I KNOW what I am asking to you is too much, Mr. Vergara. Hindi ko rin naman po kayo masisisi kung mahirap para sa inyo na patawarin ako. I done a lot of bad things not only to you but also to Taphneyg-""Alam mo naman pala eh. Then why do you still have a guts to ask me for forgiveness?" Napalunok nalang ng laway si Ashton nang marinig muli ang pambabarang iyon mula sa ama ni Taphney. Ilang minuto na silang magkaharap ngayon. At kahit ilang minuto na ang lumipas ay ngayon palang sila nakapag usap ng matanda. Danilo Vergara has a very hectic schedule. Kaya kahit sinabi ng secretary nito na hindi siya mapaglalaanan ng oras ay nagpumilit pa rin siyang puntahan ito.Hindi na niya gugustuhin pa na lumipas ang ilang araw na hindi siya nakakahingi ng tawad at hindi niya nakakausap ang ama ng dalaga.Iwinaksi nalang ni Ashton ang kanyang ulo at balak na sanang gawin ang naiisip nang bigla muling magsalita ang matandang Vergara."Don't you ever try to kneel in front of me, again Mr. Santoc
TANGHALI na nagising si Taphney. Alas dos na ng tanghali ay doon pa lamang siya kumakain. Wala na ang ama niya nang hanapin niya ito. Maaga raw umalis sabi ng kanilang mayordoma na si Nanay Esting. Sila Mila at Alex naman ay umuwi rin kinagabihan kahapon. Sila rin ang regalong tinutukoy ni Ashton kaya't mabilis siyang nagpasalamat sa binata. Nang matapos kumain ay mabilis na ring hinugasan ng dalaga ang kanyang mga pinagkain. She was about to go back in her room when one of their maid suddenly come to her and said that she have a visitor.Agad namang kumunot ang noo ni Taphney. Wala naman siyang naiisip na bisitang dadalaw sa kanya. Ipinagkibit balikat na lamang iyon ng dalaga at dali dali na rin lumabas ng kanilang dining area.At ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata niya nang makilala ang bisitang tinutukoy ng isa sa mga kasambahay nila."Mrs. Santocildez..." Hindi malaman ni Taphney kung ano ba dapat ang itawag niya sa ina ni Ashton. Alam niya kasing hindi sila okay noo
PIKIT ang mga mata ni Taphney habang nakahiga sa kanyang higaan. Hindi na niya naabutan ang ama niya. Pumasok na raw ito sa private office nito. At nang subukan niyang buksan ang pinto ng silid ng iyon ay naka lock na iyon sa loob.Kaya hinayaan nalang muna iyon ni Taphney at dumiretso na lamang sa kwarto niya.“Palad ay basang-basaAng dagitab ay damang-damaSa 'king kalamnang punong-punoNg pananabik at ng kabaLalim sa 'king bawat paghingaNakatitig lamang sa iyoNaglakad ka ng dahan-dahanSa pasilyo tungo sa altar ng simbahan”Agad na napangiti si Taphney nang marinig niya ang lyrics ng kantang iyon sa isang music application na ni download niya. Nanatiling nakapikit ang mga mata ng dalaga habang dinadama niya ang lyrics ng kantang pinapakinggan.“Hahagkan na't 'di ka bibitawanWala na 'kong mahihiling paIkaw at ikawIkaw at ikawIkaw at ikawIkaw at ikaw'Di maikukumparaAraw-araw 'kong dala-dala paboritongPanalangin ko'y makasama ka sa pagtandaAng hiling sa Diyos na may gawa
“TAPHNEY anak, kamusta ang pakiramdam mo?”Mabilis na napalinga si Taphney nang marinig niya ang boses ng daddy niya. Tipid siyang ngumiti dito nang magtama ang mga mata nila.“Okay lang po ako, daddy…” sagot niya kapagkuwan at muli nang bumalik sa pagtitingin ng mga bulaklak sa garden nila.Halos tatlong linggo na rin ang lumipas magmula noong lumabas sila ng kanyang ama sa ospital. At simula noong umuwi siya rito sa bahay nila ay ni minsan hindi pumalya sa pangangamusta ang daddy niya.“Gusto mo bang kumain? O kaya naman ay lumabas-”“Hindi na po dad… okay lang po ako rito. At saka ayoko pong lumabas, gusto ko lang magpahinga.” Matamlay na wika ng dalaga at malakas na napabuntong hininga.Sa totoo lang ay siya na mismo ang naaawa sa sarili niyang ama dahil ramdam naman niyang pilit nito ginagawa ang lahat ng makakaya para pasayahin siya o hindi naman ay kausapin siya. Pero kahit na anong pilit rin ni Taphney na ngumiti at kalimutan ang mga bagay na tapos nang mangyari ay nahihirapan
“SIGURADO ka bang buhay pa ‘yan, Rook? Parang ang tagal na niyang tulog ah.”“Isang shot lang ang tinurok ko sa kanya, at saka dapat by this time ay gising na siya…”“Eh bakit hindi pa rin? Lagot ka Rook! Baka natuluyan mo na ‘yang kasambahay ni Milo ha!”“Fuck you, I am doctor at hindi pa ko nagkamali ni isang beses. At saka kung sakali nga na nagkaroon ng mali at natuluyan ang kasambahay ni Milo then kukunin ko si Bishop as my lawyer-”“Spare me from your stupidity Rook and Pawn. Wala akong planong madamay sa mga katangahan niyo sa buhay.” Masungit na wika ni Bishop at muli na ngang itinuon ang mga mata sa labas ng chopper.Isang malalim naman na buntong hininga ang pinakawalan ni Ashton. Ilang minuto na ang lumipas magmula noong pumunta sila sa kanilang headquarters para ipaalam sa mga nakatataas na leader ang gagawin nilang plano.Of course, they provided them everything, at katulad pa rin dati, saka lamang darating ang mga tauhan ng organization nila kapag sa loob ng twenty minut
RAMDAM na ramdam ni Taphney ang pananakit ng buo niyang katawan pagmulat na pagmulat niya pa lamang ng kanyang mga mata.Pakiramdam niya ay tila may kung anong masakit sa katawan niya.Mabilis na kinabahan ang dalaga nang maalala niya ang huling nangyari.Nahihirapan may ay pilit niyang kinapa at hinawakan ang kanyang tiyan.At ganoon na lamang ang pagwasak ng puso niya nang wala na siyang maramdaman na bata sa sinapupunan niya.Ang anak niya! Anong nangyari sa anak niya?!Hindi na napigilan pa ni Taphney na hindi maiyak. Iniikot niya ang kanyang mga mata sa buong paligid. Nasa ospital siya.At napakarami ring tubo ang nakakakabit ngayon sa buong katawan.Isa isang tinanggal iyon ng dalaga at buong lakas na pinilit ang sariling bumangon mula sa kanyang pagkakahiga.Ngunit hindi niya pa man naitatayo ang katawan niya nang bigla na lamang bumukas ang pinto ng kwartong kinaroroonan niya.“Taphney what are you doing?!”It was Ashton. Puno ng pag aalala ang buong mukha nito at nagmamadalin