MALAKAS na sinipa ng mga tauhan ni Ashton ang malaking pintuan ng mansyon ng pamilyang Vergara. Pinauna niya na muna ang mga iyon pumasok bitbit ang mga naglalakihang baril bago siya huling pumasok.
Pinalibot niya ang paningin sa kabuuan ng lugar. Kitang-kita ng dalawa niyang mga mata ang panginginig ng mga kasambahay na sa ngayon ay mga nakaupo na sa sahig habang nakahawak sa kanilang mga ulo."Nasaan ang amo niyo?" tanong ng isa sa mga tauhan ng binata."H-hindi po namin alam... w-wala po s-sila dito-""Sinungaling!" Isang malakas na sampal ang agad na pinadapo ng tauhan ni Ashton sa kasambahay na sumagot.Ashton pokerface remained and just sighed heavily. Wala naman siyang pakielam sa mga taong nasa harapan niya. All he wants is that Danilo Vergara faced him and tell him how could he pay his debt.Lumipas ang ilang minuto at panay hagulgol na lamang ang naririnig niya. Naiirita na siya. Kaunti nalang ay baka siya na mismo ang kumuha ng mga baril sa kanyang mga tauhan at pagbabarilin ang mga taong lumilikha ng ingay."Fuck all of you! Shut your fucking mouth! Kanina pa kayo. Just fucking answer where the hell is that fucking Danilo Vergara so that I can leave now. You're totally fucking wasting my precious time-""What's happening here?!"Mabilis na lumipat ang paningin ng binata nang marinig ang pamilyar na boses na iyon. Awtomatikong umangat ang gilid ng labi niya. Agad niyang sinenyasan ang ilan sa mga tauhan niya na mabilis namang nakuha ang ibig niyang sabihin.Sunod-sunod ang mga itong lumapit sa kinatatayuan ng matandang Vergara at hindi na nakapalag pa nang magkabilaan siyang hinawakan sa kanyang braso at sapilitang ilapit kay Ashton."There you are, fucking old man-""What do you want?" tila matapang pa na sabat ng matanda. Natatawa nalang ang binata sa nakikita.Danilo Vergara wants to seem unafraid and unaffected when in fact kitang-kita sa mga mata nito ang nginig at takot na pilit nitong tinatago.Marami nang nasaksihan at nakita si Ashton na karahasan. Seeing people how their knees trembling because of fear and nervous is already nothing for him. Maswerte pa nga ang mga ito at hinahayaan niya pang tumagal ang buhay.Saglit na napailing ng ulo si Ashton bago mabilis pa sa alas kwatrong hinaklit ang baril na nakatago sa kanyang bewang. Agad niya iyong kinasa bago tinutok sa sentido ng matanda. Rinig na rinig niya ang pagsinghap ng mga tao sa paligid."P-please... give me spare of time. Babayaran naman kita eh, just please bigyan mo pa ako ng palugit-""Fuck you! If you're asking me to give you another spare of time you can easily go to my fucking office and ask me to. Pero hindi mo ginawa! That is because you really don't have an intended to pay me. To pay your debt!""No... please. Hindi 'yan totoo-""Oh really? Then why are you not attending any meetings in your airline? You've been fucking missing for almost how many weeks to be exact, Tristan?" tanong niya at tinapunan ng panandaliang tingin ang kanyang secretary."Four weeks sir.""See?! Four weeks! Four motherfucking weeks! Talagang nagtatago kang h*******k ka!" Galit na galit na wika ng binata. Mas lalo niyang idiniin ang dulo ng baril na nakatutok sa sentido ng matanda nang makita ang mumunting butil ng luha nitong namumuo sa gilid ng mga mata.You surely don't want to mess with Ashton Santocildez. You wouldn't dare."Please, I'm begging you. My airlines just facing a hard time now. Kaya wala rin akong mukhang maiharap sa mga tauhan ko ngayon. Pero babayaran kita. Babayaran ko ang utang ko sayo," maluha-luhang wika ng matanda. Hidni na marahil nito alam kung anong emosyon pa ang nakikita sa kanyang mga mata. Ang gusto nalang ng matanda ay ang mailigtas ang buhay niya.Ni ang kahihiyan na sasapitin nito pagtapos ng nakakahiyang pangyayari sa harap ng kanyang mga kasambahay ay hindi na rin nito niisip. Ang gusto niya nalang ay maging ligtas alang-alang sa kanyang anak na si Taphney. Naaawa nito sa dalaga kung sakaling mamamatay siya ngayon at maiiwan mag-isa ang anak niya."Kailan pa?! Pag gumuho na ang mundo? Fuck you old man! Stop making me a fool-"Naiwan sa ere ang mga salitang sasabihin ng binata nang may maaninagan siyang litrato na animo'y pamilyar sa kanya.Dahan-dahan niyang binaba ang baril na nakatutok kay Danilo at naglakad papalapit sa litratong nakakuha ng kanyang atensyon."Who is this?" mababa ang boses niyang tanong habang hawak-hawak ang picture frame.Mabilis namang lumingon sa kanya ang mga tao sa paligid at hindi malaman kung sinong sasagot."I am asking you motherfucker! Who is this person in the picture?! What is her name?!" Tila kulog na yumanig sa kabuuan ng lugar ang boses ni Ashton.Hindi na siya makapagpigil. Nagtatanong siya nang maayos tapos mga walang sumasagot. Ano ba ang mga tao dito, pipi? Kung tuluyan na kaya niyang putulan ang mga ito ng dila para habangbuhay nang hindi makapagsalita."S-si miss Taphney po-""What about her? What about my daughter?" singit ni Danilo.Nanlalaki ang mga matang napatitig si Ashton sa matanda na ngayon ay punong-puno pa rin ng mga luha ang mukha.What the hell? This is not fucking true!"Is she your daughter?" Paninigurado niyang tanong. Dahan-dahan namang tumango ang matanda na lalo lang nagpakabog ng dibdib niya. "... what is her full name-""Taphney Louins Vergara, she's my only daughter -"Hindi na naproseso ng utak ni Ashton ang kung ano pa mang sinabi ng matanda. Tama nga. Tangina, hindi niya inakala na magkikita pa rin pala ang landas nila ng dalaga.That Taphney Louins Vergara is his ultimate crush way back in high school. Ito ang una at huli niyang pag-ibig. Ito rin ang nag-iisang babae na wumasak at yumurak ng puso niya.Mabilis niyang binalik sa lugar ang picture frame na kinuha at parang walang nangyari na naglakad nang muli palapit sa kinatatayuan ng matandang Vergara.Ashton cleared his throat first before asking Danilo another question. Na animo'y may kung anong tila bagay na bumara sa kanyang lalamunan. Hindi niya alam kung paanong tanong ang bibitawan niya sa matanda ganoong nalaman niya na ito pala ang ama ng babaeng kinabaliwan niya noong nag-aaral pa siya."K-kailan ka fuck! Okay, here old - I mean Mr. Vergara, when do you plan to pay off your debt?" tanong niya habang matiim na tinitigan ito sa dalawa nitong mga mata.Ngayon na mas binigyan niyang pansin ang pagtingin sa itsura ng matandang Vergara, halos hawig na hawig nga nito ang anak nitong si Taphney. Hindi naman niya kasi alam eh. He could been more easy to Danilo Vergara if he only knew that he was the father of Taphney."As soon as possible-""Give me the exact date."Mabilis na munang nagpunas ng basang mukha ang matanda bago nanginginig ang bibig na sumagot."One month please-""That's fucking too long. I'll give you about one week. You better pay your debt or else-""Mr. Santocildez that's too much. Masyadong mabilis ang palugit na binibigay mo sa akin. Please make it a month. I promise you babayaran kita, I'll even give you a another million-""No one dares to ask or question me about my decision, old man. Pay your debt after a week or else..." pambibitin niya sa kanyang sinasabi."Or else what? Papatayin mo ako? Ipapapatay mo ang pamilya ko? Ako ang may atraso sayo, sa akin ka gumanti! Don't you ever fucking lay your finger to my daughter, magkakatalo tayo," ngitngit ang mga ngipin na wika ng matanda.Sa narinig ay napailing nalang ng ulo ang binata. Isang matalim na titig ang pinukol niya sa matanda bago tinigil ang pag-iling ng ulo."Pay me cold cash after a week or I'll have your daughter as the payment. It's only two options. You choose."Hindi na pinakinggan ng binata ang anumang sinabi ng matandang Vergara. Nasabi na niya ang kondisyon niya. Naka'y Danilo na iyon kung susundin nito ang gusto niya o ipipilit ang isang buwan na sinasabi niyang palugit.Of course no one can produce a hundred of millions cold cash in just a week. Maliban nalang kung Ashton Mikael Santocildez ang pangalan mo.Sa isipin palang na makikita niyang muli ang dalagang si Taphney ay hindi na siya mapakali. He will have that fine woman end of the story. Kung noon ay siya ang sinaktan nito, hindi na siya papayag na ganoon muli ang mangyayari sa pagkakataong ito. Hindi na siya ang payatot at lampa na Ashton noon, ibang-iba na siya ngayon. At lahat nang iyon ay dahil kay Taphney Louins Vergara.SUSURAY-SURAY na naglakad papasok ng malaking mansyon si Taphney habang nakahawak sa kanyang ulo. She just had a best night of her life! Hindi na nga niya napansin ang oras sa sobrang saya niya sa dinaluhan na party. Medyo malalim na rin ang gabi, sigurado siyang tulog na ang mga tao sa buong kabahayan. Masakit man ang ulo at animo'y umiikot ang daang nilalakaran ng dalaga, pinilit niyang hindi makagawa ng anumang ingay at dahan-dahan na pumanhik sa ikalawang palapag ng kanilang mansyon. She was about to grab the doorknob of her room when she heard someone coming at her. Naniningkit ang mga matang itinuon niya ang paningin roon. "Dad?" tanong niya habang may gitla sa kanyang noo. "Where have you been Taphney Louins! Kanina pa kita hinihintay!" Her father exclaimed and hold her arms intently. Agad namang napuno ng pagtataka ang mukha ng dalaga. What's with the overaction of her father? May nangyari bang kakaiba? "Why? Sabi niyo pumunta muna ako sa mga pinsan ko so I did what you
AGAD-AGAD na isinilid ni Taphney ang mga mahahalagang gamit niya sa kanyang maliit na maleta. Kaunting pares ng damit at ang mga importante niyang dokumento. Plano nila ng kanyang ama na umalis na muna siya patungo sa ibang bansa hangga't wala pa silang hawak na perang pambayad kay Ashton. "You have everything you need now, Taphney?" Tanong ng kanyang ama habang pababa sila sa hagdanan ng kanilang mansyon. Mariin namang tumango ang dalaga. Halos mag-uumaga na rin siya matapos kakapili sa mga gamit na dadalhin. Literal na ngang nawala ang antok at hilo niya kahit na nga ba nakailang bote siya ng alak doon sa party na pinanggalingan niya. Ang gusto nalang ng ama niya ngayon ay mailayo siya rito sa kanila at maitakas sa kung sinumang Santocildez na iyon. "Sigurado po ba kayo na mauuna ako? I can wait you on the airport-""No, Taphney. Mas maigi nang mauna kana palipad sa ibang bansa. Mr. Santocildez has a huge interest on you, hindi ko alam na ganoon pala kasama ang ugali ng lalaking
PASALAMPAK na umupo si Taphney sa tabi ni Ashton. Mabilis siyang umusog nang maramdaman ang dulo ng daliri ng binata sa kamay niya. "So what am I now? An infected walking human virus- ""Mas malala pa doon." Putol na sabat ng dalaga at umismid.Wala siyang oras makipag-usap nang maayos sa taong tinakot ang buhay nilang mag-ama. Napilitan lang siyang sumama rito dahil ayaw na niyang nakikitang umiiyak at nagmamakaawa ang nag-iisang taong importante sa buhay niya. She's done. She's freaking done. Lalo lang nangunot ang noo ni Taphney nang marinig ang mahinang pagsipol ng lalaki sa tabi niya. Na animo'y wala lang rito ang pagsusuplada niya. Siguro nga ay wala lang talaga dito iyon, mukhang hindi nga uso ang salitang takot dito eh. "You still haven't changed-""Will you please stop talking, Mr. Santocidez? You're producing a noise pollution, naiirita ako!" Taphney exclaimed while snapping her fingers in front of him. Pinandilatan niya pa ito ng mga mata para naman makuha nito na hindi
MABILIS na sinagot ni Ashton ang cellphone niya nang marinig na tumutunog iyon. It was her mother who's calling. He cleared his throat first before he speaks."Yeah? What do you want?" Walang kabuhay-buhay na tanong niya sa kabilang linya. Rinig na rinig niya ang pagsinghjap ng kanyang ina kahit na ba sa cellphone lamang sila nag-uusap. "Is that how you greet your mother, Mikael?" Literal na nangasim ang mukha ng binata nang marinig ang pangalang binanggit ng kanyang ina. He hates everyone who knows his second name. At ayaw na ayaw niyang tinatawag siya sa pangalan niyang iyon. "Will you stop calling me through that name? It's annoying-""What do you mean annoying, son? Ang ganda-ganda kaya ng second name mo-""And pigs are flying." Matamlay na wika niya at kumuha ng isang sigarilyo sa kanyang bulsa. He was about to light his cigarettes when he heard someone clearing a throat. Salubong ang kilay na tinapunan niya ng tingin ang katabi. Bakit nga ba nakalimutan niyang katabi niya a
NAGISING si Taphney na para bang may kung anong mabigat na bagay na nakadagan sa kanya. Mabilis niyang kinusot ang mga mata at ganoon na lamang ang matinding pagtataka na dumaloy sa sistema niya nang makita ang malaking braso ng binata na nakadagan sa mga dibdib niya. "Ahhhhh!" Isang matinis at malakas na sigaw ang kanyang binitawan nang makitang walang damit pang-itaas ang katabi."What the fuck? What's happening?! Where's my gun?" Sunod-sunod na tanong ng binata na animo'y langong-lango pa sa antok. "Anong what's happening? Anong ginagawa ng manyak mong braso sa dibdib ko?! At saka teka! Bakit ibang damit ang suot ko? Sinong nagpalit ng mga damit ko, ikaw?!" Tila hindi makapaniwalang tanong ni Taphney. Mabilis siyang umalis sa kinahihigaang kama at tumayo. Hinigit niya rin nang malakas ang kumot na kanina ay pinagsasaluhan nila ng binata at ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata niya nang makitang tanging isang itim na maikling boxer shorts lamang ang suot-suot ng binata."Da
“HOW’s the deal?” Iyon agad ang tanong ni Ashton nang mamataan si Bishop, ang isa sa mga kasapi ng organisasyong kinabibilangan niya. Nakumpirma niyang matagumpay ang naging trading ng mga kagamitan nang matamis itong ngumiti.“Same as before, Prince-”“Stop calling me that shit, Bishop or else you’ll going to bid your goodbye to your neck.” Pananakot niya rito kasabay ng dahan-dahan na pag-iling.Isang nakalolokong ngiti lamang ang isinagot ni Bishop bago nito itinaas at pinakita ang hawak-hawak nitong malaking bag na sigurado siyang naglalaman ng napakaraming pera.“Good, what about the others? Nasaan ang mga magagaling mong kaibigan?” tanong niya habang naniningkit ang mga mata.“We’re here Prince-”Hindi na natapos ng kung sinumang tao na nagsalita ang sasabihin dahil mabilis pa sa mabilis na kinuha ni Ashton ang baril sa kanyang tabi at nagpaputok ng dalawang beses.“That’s represent the word ‘Fuck you’ and here...” isang beses muling nagpaputok si Ashton sa ere. “...is to say ‘w
PANAY lamang tango at ngiti ang ginagawa ni Taphney habang kausap ang ginang. Nagpakilala itong ina ni Ashton o mas kilala niya bilang pinsan ni Lucifer kaya naman nang ayain siya nitong mag-agahan ay hindi na siya tumanggi.“You’re so beautiful, hija. Ang galing talaga pumili ng anak ko ng asawa...”“Po? Asawa po?” Nanlalaki at nakakunot ang noo na tanong ni dalaga. Anong asawa? Sinong asawa? Parang hindi siya nainformed na asawa pala siya ng pinsan ni Lucifer. At kailan pa?“Mom!”Halos sabay pa sila ng ginang napalingon nang marinig ang sigaw na iyon. Tumikhim ang dalaga dail parang binundol ng isang napakalaking truck ang dibdib niya nang makitang papalapit ang binatang nakasuot ng isang hapit na polo shirt. Kitang-kita niya tuloy ngayon ang biceps nito na para bang ang sarap-sarap lambitinan at yakapin.Ay ano ba yan! Malakas na napailing ng ulo si Taphney. Kung ano-ano ang naiisip niya ngayon. Hindi ba’t kagabi ay kulang nalang ay sumapin niya ang binata tapos ngayon naman para
TAHIMIK lamang na ngumunguya si Taphney habang nakayuko. Pagkatapos ng nangyari sa kwarto kanina ay hindi na sila muling nag-imikan ni Ashton. Isa rin sa pinagpasalamat niya ay noong paglabas ng banyo ay wala na roon ang binata. Mabilis siyang nag-ayos at bumaba rin naman agad.“By the way, son. How’s your business?”Napataas ng ulo ang dalaga nang marinig ang tanong ng ina ng binata. Ngumiti lamang ito nang magtama ang kanilang mga mata. Bigla na naman tuloy siyang nahiya.“Everything’s good, mom. No need to worry about my business. How about your group of companies? Kailan mo ba iyon ibibigay sa akin?” Walang kaabog-abog na wika ni Ashton. Kumunot ang noo niya na para bang wala lang rito maghandle ng napakaraming business, naisip niya tuloy na ganoon siguro talaga pag maalam pagdating sa negosyo.Wala kasi siyang kainteres-interes pagdating sa bagay na iyon.“Nagmamadali ka ba? Baka naman hindi mo na mapagtuunan ng pansin si Taphney kapag bigla kong binigay sa iyo iyon ha,” saad ng g
"CALL for back ups, Knight! Mas madali natin mahuhuli ang putanginang Jake na 'yan pag may back ups galing sa headquarters!" "Copy, Milo!" Mabilis na muling pinagtuunan ng atensyon ni Ashton ang kotseng hinahabol nila at ganoon na lamang ang panlalaki ng kanyang mga mata nang makitang nagsisimula ang mga ito sa pagpapaputok ng baril at inaasinta sila."Fuck it! Iilag mo, Bishop!" mariing utos niya sa kaibigan."Ano pa nga ba? Alangan namang hayaan kong matamaan 'tong sinasakyan natin eh di pare parehas tayong kumaway kay San Pedro." Mahigpit na napakapit sa kanyang kinauupuan ang binata at kulang nalang ay madurog ang kanyang mga ngipin sa sobrang pagngingitngit niya. Imbes na matawa si Ashton sa sarcastic na saad ni Arjie ay mas tinalasan niya ang kanyang mga mata. Kailangan niyang makalkula kung saan nanggagaling ang mga putok ng baril at kung ilan ang mga tao na sa tingin niya ay sakay ng tatlong sasakyang nasa harapan nila.Ang tanging impormasyon lang kasi na sinabi ni Alex k
"BITAWAN mo 'ko Jake! Huwag na huwag mong mahawakan ni dulo ng buhok ko!" "Why? Parang dati naman-" "Fuck you!" Kung nakakamatay lang ang titig ay baka kanina pa bumulagta si Jake sa tindi ng mga matatalim na tingin na pinupukol rito ni Taphney. Nagising nalang siya kanina na nasa byahe pa rin sila. Ni hindi nga rin siya sigurado kung gaano na ba katagal siyang nakatulog. "You know what Taphney? Ayos naman tayo noon ah. I love you and you love me. Hindi na ba pwedeng maulit iyon?" Hindi sigurado si Taphney kung seryoso ba ang tanong na iyon ni Jake o nagpapatawa lamang ito. Maulit? Baliw nalang ang taong gugustuhin na bumalik sa binata."Huwag ka ngang patawa Jake. Joke time ba 'to? May mga hidden cameras ba dyan?" sarkastikong tanong ni Taphney at mabilis na ngumisi. Ngunit mukhang hindi man lang tinalaban ni kaunting kahihiyan si Jake dahil muli na naman itong nagsalita. "Tell me what do you want, ibibigay ko sayo lahat. Gagawin mo para sayo lahat. Just please, choose me Ta
HINDI lumipas ang ilang araw na hindi nagkausap at hindi nagkaayos sila Taphney at Ashton. Ngayon ay halos dalawang linggo na ang lumipas noong nagkaroon sila ng mainit na usapan ng binata noon sa basement ng ospital. "Ready na kayo, Miss Taphney?" Si Mila iyon. Mabilis siyang lumingon sa kanyang likod at agad na tumango. Hindi niya lubos maisip na ngayong araw ay magaganap na ang isang pangyayaring matagal nang umuukil sa kanyang utak."Sigurado ka bang okay na ang lahat, Mila? Iyong venue? Pati mga guest-""Huwag na po kayong mag alala, Miss Taphney. Nagawa na po namin lahat ni Alex. Ang dapat niyo nalang pong gawin ngayon ay sumakay sa bridal car and then magandang bumaba doon, na alam kong easy'ng easy nalang po para sa inyo. Congratulations po ulit, Miss Taphney."Isang matamis na ngiti ang agad na sumilay sa mga labi ng dalaga. This is it! Ikakasal na siya sa wakas kay Ashton! Hindi nga siya makapaniwala na sa ikli ng panahon simula noong magpropose sa kanya ang binata ay ha
"I KNOW what I am asking to you is too much, Mr. Vergara. Hindi ko rin naman po kayo masisisi kung mahirap para sa inyo na patawarin ako. I done a lot of bad things not only to you but also to Taphneyg-""Alam mo naman pala eh. Then why do you still have a guts to ask me for forgiveness?" Napalunok nalang ng laway si Ashton nang marinig muli ang pambabarang iyon mula sa ama ni Taphney. Ilang minuto na silang magkaharap ngayon. At kahit ilang minuto na ang lumipas ay ngayon palang sila nakapag usap ng matanda. Danilo Vergara has a very hectic schedule. Kaya kahit sinabi ng secretary nito na hindi siya mapaglalaanan ng oras ay nagpumilit pa rin siyang puntahan ito.Hindi na niya gugustuhin pa na lumipas ang ilang araw na hindi siya nakakahingi ng tawad at hindi niya nakakausap ang ama ng dalaga.Iwinaksi nalang ni Ashton ang kanyang ulo at balak na sanang gawin ang naiisip nang bigla muling magsalita ang matandang Vergara."Don't you ever try to kneel in front of me, again Mr. Santoc
TANGHALI na nagising si Taphney. Alas dos na ng tanghali ay doon pa lamang siya kumakain. Wala na ang ama niya nang hanapin niya ito. Maaga raw umalis sabi ng kanilang mayordoma na si Nanay Esting. Sila Mila at Alex naman ay umuwi rin kinagabihan kahapon. Sila rin ang regalong tinutukoy ni Ashton kaya't mabilis siyang nagpasalamat sa binata. Nang matapos kumain ay mabilis na ring hinugasan ng dalaga ang kanyang mga pinagkain. She was about to go back in her room when one of their maid suddenly come to her and said that she have a visitor.Agad namang kumunot ang noo ni Taphney. Wala naman siyang naiisip na bisitang dadalaw sa kanya. Ipinagkibit balikat na lamang iyon ng dalaga at dali dali na rin lumabas ng kanilang dining area.At ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata niya nang makilala ang bisitang tinutukoy ng isa sa mga kasambahay nila."Mrs. Santocildez..." Hindi malaman ni Taphney kung ano ba dapat ang itawag niya sa ina ni Ashton. Alam niya kasing hindi sila okay noo
PIKIT ang mga mata ni Taphney habang nakahiga sa kanyang higaan. Hindi na niya naabutan ang ama niya. Pumasok na raw ito sa private office nito. At nang subukan niyang buksan ang pinto ng silid ng iyon ay naka lock na iyon sa loob.Kaya hinayaan nalang muna iyon ni Taphney at dumiretso na lamang sa kwarto niya.“Palad ay basang-basaAng dagitab ay damang-damaSa 'king kalamnang punong-punoNg pananabik at ng kabaLalim sa 'king bawat paghingaNakatitig lamang sa iyoNaglakad ka ng dahan-dahanSa pasilyo tungo sa altar ng simbahan”Agad na napangiti si Taphney nang marinig niya ang lyrics ng kantang iyon sa isang music application na ni download niya. Nanatiling nakapikit ang mga mata ng dalaga habang dinadama niya ang lyrics ng kantang pinapakinggan.“Hahagkan na't 'di ka bibitawanWala na 'kong mahihiling paIkaw at ikawIkaw at ikawIkaw at ikawIkaw at ikaw'Di maikukumparaAraw-araw 'kong dala-dala paboritongPanalangin ko'y makasama ka sa pagtandaAng hiling sa Diyos na may gawa
“TAPHNEY anak, kamusta ang pakiramdam mo?”Mabilis na napalinga si Taphney nang marinig niya ang boses ng daddy niya. Tipid siyang ngumiti dito nang magtama ang mga mata nila.“Okay lang po ako, daddy…” sagot niya kapagkuwan at muli nang bumalik sa pagtitingin ng mga bulaklak sa garden nila.Halos tatlong linggo na rin ang lumipas magmula noong lumabas sila ng kanyang ama sa ospital. At simula noong umuwi siya rito sa bahay nila ay ni minsan hindi pumalya sa pangangamusta ang daddy niya.“Gusto mo bang kumain? O kaya naman ay lumabas-”“Hindi na po dad… okay lang po ako rito. At saka ayoko pong lumabas, gusto ko lang magpahinga.” Matamlay na wika ng dalaga at malakas na napabuntong hininga.Sa totoo lang ay siya na mismo ang naaawa sa sarili niyang ama dahil ramdam naman niyang pilit nito ginagawa ang lahat ng makakaya para pasayahin siya o hindi naman ay kausapin siya. Pero kahit na anong pilit rin ni Taphney na ngumiti at kalimutan ang mga bagay na tapos nang mangyari ay nahihirapan
“SIGURADO ka bang buhay pa ‘yan, Rook? Parang ang tagal na niyang tulog ah.”“Isang shot lang ang tinurok ko sa kanya, at saka dapat by this time ay gising na siya…”“Eh bakit hindi pa rin? Lagot ka Rook! Baka natuluyan mo na ‘yang kasambahay ni Milo ha!”“Fuck you, I am doctor at hindi pa ko nagkamali ni isang beses. At saka kung sakali nga na nagkaroon ng mali at natuluyan ang kasambahay ni Milo then kukunin ko si Bishop as my lawyer-”“Spare me from your stupidity Rook and Pawn. Wala akong planong madamay sa mga katangahan niyo sa buhay.” Masungit na wika ni Bishop at muli na ngang itinuon ang mga mata sa labas ng chopper.Isang malalim naman na buntong hininga ang pinakawalan ni Ashton. Ilang minuto na ang lumipas magmula noong pumunta sila sa kanilang headquarters para ipaalam sa mga nakatataas na leader ang gagawin nilang plano.Of course, they provided them everything, at katulad pa rin dati, saka lamang darating ang mga tauhan ng organization nila kapag sa loob ng twenty minut
RAMDAM na ramdam ni Taphney ang pananakit ng buo niyang katawan pagmulat na pagmulat niya pa lamang ng kanyang mga mata.Pakiramdam niya ay tila may kung anong masakit sa katawan niya.Mabilis na kinabahan ang dalaga nang maalala niya ang huling nangyari.Nahihirapan may ay pilit niyang kinapa at hinawakan ang kanyang tiyan.At ganoon na lamang ang pagwasak ng puso niya nang wala na siyang maramdaman na bata sa sinapupunan niya.Ang anak niya! Anong nangyari sa anak niya?!Hindi na napigilan pa ni Taphney na hindi maiyak. Iniikot niya ang kanyang mga mata sa buong paligid. Nasa ospital siya.At napakarami ring tubo ang nakakakabit ngayon sa buong katawan.Isa isang tinanggal iyon ng dalaga at buong lakas na pinilit ang sariling bumangon mula sa kanyang pagkakahiga.Ngunit hindi niya pa man naitatayo ang katawan niya nang bigla na lamang bumukas ang pinto ng kwartong kinaroroonan niya.“Taphney what are you doing?!”It was Ashton. Puno ng pag aalala ang buong mukha nito at nagmamadalin