Sa loob lang ng limang minuto ay naagaw nila ang mga aso, isang patunay na sanay ang mga ito sa ganitong gawain.Namamanhid ang anit ni Chloe habang paika-ikang sumusunod sa kanila, bakas ang desperasyon sa boses niya. “Sino ang nagpadala sa inyo?! Dodoblehin ko ang bayad! Ibalik niyo lang ang mga aso ko!”Sa maikling sandaliny yun, nagdalawang-isip ang dalawa pero hindi sila nagpatinag. Binilisan nila ang paglakakad, iniwan nila si Chloe. Dahil sa matinding bugso ng damdamin, pinigilan ni Chloe ang luha niya. Dahil wala ang kaniyang phone, ang tanging magagawa niya lang ay umuwi at humingi ng tulong kay Joseph.Tiniis niya ang paghihirap, bawat hakbang niya ay may kasunod na matinding sakit. Habang nasa daan, nakasalubong niya si Xavia na mukhang naguguluhan. “Nagpunta ako sa bahay niyo para hanapin ka. Sabi ni Joe at nilakad mo daw ang mga aso,” Sabi niya, napansin niya na walang hawak si Chloe. Nabalot ng pag-aalala ang mukha niya nang magtanong, “Nasaan sina Toto at Oreo?”
Numipis ang paghinga ni Chloe habang nahihirapan siyang intindihin ang kawalan ng tiwala sa kaniya ni Joseph. Samantala, isang hindi kapansin-pansin na ngiti ang lumitaw sa mga labi ni Xavia.“Sige,” Determinaso niyang sinabi, “Kung hindi kayo naniniwala sa akin, papatunayan ko sa inyo. Nakaiwas man ang mga lalaking yun sa surveillance camera ng community, hindi nila matatakasan lahat. Sa oras na mareview natin ang footage, mayroon ng matibay na ebidensya.”Umikot si Chloe at nagsimulang maglakad palayo, determinasong hanapin ang anumang bakas ng dalawang lalaki sa labas. Kitang-kita ang senyales ng pamumula at pamamaga ng paa niya. Bawat hakbang ay mahirap, dahilan para magpaika-ika siya at kaawa-awang tingnan. Pero, hindi nawala ang determinasyon niya, hindi nawawala ang kaniyang lakas.Nagsalubong ang mga kilay ni Joseph, nakatikom ang kaniyang mga labi.Mabilis na hinawakan ni Xavia ang braso niya, may diin ang kaniyang boses. “Maghanap muna tayo sa neighborhood. Kung totoo
Gayunpaman, agad niyang winaksi ang ideyang yun. Lalo at parang imposible yun. Kahit na ayaw ni Xavia kay Toto, pinalaki naman nito si Oreo. Hindi lang niya alaga si Oreo pero kasama niya rin ito.Mabigat ang puso ni Chloe nang bumalik sa villa, gusto niyang magtanong sa progress na nagawa nila. Pero bago pa siya makapagsalita, natusok na siya ng matalim na tingin ni Joseph. “Bakit napaka walang-puso mo, Chloe?”Naguguluhan si Chloe at hindi maintindihan ang nangyari.Lumapit si Lucas at nilapag ang isang litrato sa mesa. Hindi siya makapaniwala habang sinasabu, “Ms. Chloe, nakuhanan ito ng isang taong dumadaan lang.”Sa litrato, makikita sina Toto at Oreo na naglalakad sa gitna ng abalang kalsada. Umikot ang isip ni Chloe, hindi siya makapaniwala, “Imposible. Nakita ko mismo na tinurukan sila ng anaesthesia.”Tinitigan siya ni Joseph, bakas sa boses niya ang inis, “Nakita mo mismo? Hindi ako makapaniwala na hindi ka pa rin umaamin sa amin hanggang ngayon.”“Hindi…hindi ka
Nang makita ni Chloe si Sophia, bumugso ang galit niya, “Bakit ka nagpakalat ng false information sa work chat?”Ngumisi si Sophia. “Hindi ko yun ginawa. Paano mo mapapatunayan na gawa-gawa ko lang yun? May recordings ka ba?”Tinitigan siya ni Chloe, malamig ang boses niya habang nagtatanong, “Anong motibo mo sa ginagawa mo? Sinong nag-alok sa iyo ng benefits, o ginagawa mo lang ang lahat para makuha ang atensyon ni Joseph?”May bakas ng pagkataranta sa mga mata ni Sophia, pero agad yun naglaho. “Sinasabi ko lang ang totoo. Wala akong motibo. At saka, hindi mo dapat tinatawag nang ganiyan lang si Mr. Joseph. Wala kang respeto.”“Pwede kong sabihin ang gusto ko. Sino ka para utusan ako? Huwag mong kalimutan na superior mo ako. Ako lang ang pwedeng magalit sa iyo.”“Hindi…hindi mo ako pwedeng-ibully nang ganito.”Tumawa si Chloe dahil sa inis. Sino ba talaga ang bully sa sitwasyon na ‘to? Hindi siya makapaniwala na masasabi ni Sophia ang mga kasinungalingan na yun habang nagpapangg
“Kahit na sinasabi mong mahalaga ka kay Mr. Joseph, hindi mo ako pwedeng i-bully nang ganito. Baguhan lang ako at walang alam. Kasalanan ko ang nangyari kaninang umaga, pero kinausap mo na lang sana ako imbes na gumamit ka ng dahas.” Pagmamakaawa ni Sophia.Nakita ni Chloe ang intensyon ni Sophia at hindi niya ito tinulungang tumayo. “Ano na namang binabalak mo ngayon?”“Wala akong ibang motibo. Gusto ko lang na lubayan mo ako!” Umiyak si Sophia, walang tigil sa pagtulo ang mga luha niya. Habang umiiyak siya, gumapang siya sa direksyon kung saan nakatayo si Joseph. “Mr. Joseph, kailangan niyo akong tulungan.”Habang pinagmamasdan ang kalmado at walang emosyon na babae sa harapan niya, malamig na nagsalita si Joseph. “Kapag natumba ang isang colleague sa harapan mo, hindi mo ba naiisip na kailangan mo silang tulungan?”Nang marinig ang boses niya, napalingon agad si Chloe. Pagkatapos, nakita niya si Joseph na inuutusan si Lucas na tulungang makatayo si Sophia. Marahan niyang tin
Tinitigan ni Chloe si Joseph, hindi siya makapagsalita dahil naninikip ang lalamunan niya.Habang mas lalong tinititigan ni Joseph si Chloe, mas lalong hindi siya mapakali, kaya umiwas na sya ng tingin. “Papunta na dito si Xavia. Maghintay ka rito,” Utos niya.Mapait na ngumiti si Chloe at sinabing, “Sige, hihingi ako ng tawad katulad ng gusto mo.”Nang marinig yun, gumaan nang kaunti ang ekspresyon ni Joseph. Gayunpaman, nang dumapo ang tingin niya sa namamagang paa ni Chloe, nagsalubong ulit ang mga kilay niya. Pero, nanatili siyang tahimik. Lalo na at naniniwala siyang importante ang paminsan-minsang disiplina para maintindihan ni Chloe kung paano kumilos sa susunod.Paglipas ng sampung minuto, dumating si Xavia. Tiningna niya si Chloe at sinabing, “Nakita si Oreo malapit sa residential area. Ms. Chloe, hindi ka man masaya sa biglaan kong pagdating, pero naniniwala pa rin ako na kahit ano pang dahilan, hindi dapat natin saktan ang mga aso. Inosente sila. Babawiin ko na si Ore
Masakit ang pagkakahawak sa baba ni Chloe, pero nanatili ang ngiti niya. “Anong problema? Hindi ba katanggap-tanggap? Pagkatapos ng lahat, na kay Xavia pa rin ang puso mo, wala sa akin. Tatabi na ako at bibigyan siya ng espasyo, at magiging masaya na ang lahat.”“Bakit?” Nagsalubong ang mga kilay ni Joseph sa galit, at isang bagyo ang namumuo sa kaniyang mga mata. “Masiyado bang mahirap sa iyo ang paghingi ng tawad?”“Oo,” Sagot niya.Binigay niya ang lahat sa pag-aalaga kina Oreo at Toto, nagluluto pa siya ng homemade snacks para sa kanila. Tinuring niyang kaniya ang dalawang aso at hindi sila pinagalitan kahit na minsan ay makulit ang mga ito. Kahit pagod siya pagkatapos ng trabaho, nilalakad niya pa rin ang mga ito. Pero, sa tuwing may nagiging problema, kasalanan niya lahat.Hindi pa siya pwedeng bigyan ng benefit of the doubt ni Joseph at hintayin munang lumabas ang totoo? Kailangan ba siya nitong ipahiya sa harapan ng ex-girlfriend niya? May pakiramdam din siya, at sobra
Nang makita niya kung gaano kalasing si Chloe, mabilis na kinuha si Icarus si Chloe mula kay Emily at marahan itong sinakay sa kotse niya.Ilang beses na sinubukang magsalita ni Emily, pero nag-alinlangan siya sa huli.Naramdaman ni Icarus ang pag-aalala niya at nagkusa nang magsalita, “Ituro mo sa akin ang daan. Ihahatid ko kayo. Wala akong gagawing masama.”Hinawakan ni Emily ang ilong niya, naiilang. “Hindi yun ang ibig kong sabihin. Naisip ko lang na madalas na nag-aaway sina Coco at Joseph. Ganoon siguro yun ngayon. Huwag mo ituon ang lahat ng atensyon mo kay Coco. Kumilala ka ng ibang babae.”Nagkibit-balikat si Icarus at ngumiti. “Hindi ko ito nakokontrol.”“Well… Tama ka.”Nasa parehong sitwasyon si Chloe. Noong una, ginagamit lang nila ni Joseph ang isa’t-isa para sa kanya-kaniya nilang mga interes, pero nagbago na ang tingin niya sa relasyon nila. Totoong may nararamdaman na talaga si Chloe para kay Joseph.Gayunpaman, siya rin ang dapat sisihin. Kung hindi niya in