Nagising si Chloe sa daydream niya at habang nakokonsensya, mabilis na sinara ang web browser.“Nandiyan na,” Sagot niya.Sa first floor ng living room, nakasuot na rin ng pambahay si Joseph. Mas maamo siyang tingnan sa suot niyang navy blue na long-sleeved short at mahabang pants, mas mukha siyang madaling lapitan. Pero, parang hindi palakaibigan ang mapagtanong niyang tingin.“Bakit ang tagal mo sa kwarto mo?” Tanong niya.“Nagbibihis lang ako,” Sagot niya, nakatingin siya sa malinaw pero malayo nitong mukha. Naalala niya ang mga sinabi ni Jane pero pinigilan niya ang biglaang pagbusgo ng pait at pinilit na ngumiti. “Iba ang rules para sa lahat, tama?”May iisang bagay na pareho kina Chloe at Joseph. Pagkauwi, nagbibihis sila, hinuhubad ang sinuot nila sa labas nang buong araw. Pakiramdam nila ay hindi malinis ang suotin sa loob ng bahay ang panlabas na damit.Ngumisi si Joseph at sumagot, “Limang minuto lang ang tagal ng pagbibihis. Forty-two minutes kang nasa loob.”Ang sarc
Nakasuot ng maselang white dress si Ava, nakikipagtawanan at nakikipagbiruan sa isang lalaki. Nag-blush ang mukha ng lalaki dahil sa kaakit-akit niyang galaw.“Aasahan kita sa kasong ‘to.”“Walang problema. Maliit na bagay lang yun. Pero kaya mo ba ang alak mo? Mukhang hindi ka wild….”“Kaya ko naman. Mahirap siguro lagi ang trabaho ng mga abogadong tulad mo. Magandang araw ito ngayon para mag-relax ka.”“Kung ganoon, susundan kita. Salamat sa ulan sa labas, nagkaroon tayo ng pagkakataon. Karangalan kong makasama ka, Ms. Ava.”Sa loob lang ng ilang pangungusap, nakuha na agad ni Chloe ang buong sitwasyon. Nang walang pag-aalinlangan, matapang niyang nilapitan ang dalawa habang nakangisi.Nang makita ni Ava si Chloe, naging seryoso ang kaninang masaya niyang ekspresyon. Napansin ng lalaking nasa tabi niya ang pagbabago at napatanong, “Anong problema?”Naging isang linya ang mga labi ni Ava at bumulong, “Nakita ko ang kapatid ko.”Natigilan ang lalaki, sinundan niya ang tingin ni
Nang marinig ang mga salitang yun, bumugso ang galit sa buong pagkatao ni Chloe.Nanlamig ang boses niya sabay sigaw, “Ang lakas ng loob mong gawin ‘yan?!”“Malalaman mo rin.” Nagpalinga-linga si Ava, at may ideyang sumagi sa isipan niya. “Malapit na ang birthday party ni Daddy. Kapag pumunta ka, permanente ko nang sisirain lahat ng litrato ni Emily, at pwede tayong mag-usap nang maayos. Dahil magkapatid tayo, ayaw ko nang paabutin pa ‘to sa korte.”“Hindi ka ba natatakot na i-report kita sa awtoridad?” Pinigilan ni Chloe ang galit niya, nagliliyab ang kanyang mga mata.“Oo, natatakot ako. Pero pinapayuhan kita na huwag sirain ang buhay ni Emily para sa pansamantala mong kasiyahan. Baka may suicidal thoughts na ang babaeng nakaranas nang ganiyang bagay.”Namula ang mga mata ni Chloe, at nanliit ang mga pupil ng mata niya. Alam niya. Alam na alam niya lahat.Naiintindihan niya ang malaking epekto ng mga litratong yun kay Emily. Bukod sa nanay niya, si Emily ang pinakamalapit sa ka
Kapag hindi ka sumunod sa akin, sino pang pakikinggan mo?” Hindi pinansin ni Joseph ang unang parte ng sinabi ni Chloe, mahigpit niyang hinawakan ang baba nito habang malamig na kinukwestyon.Ayon sa nakagawian noong unang panahon, ang mister dapat ang sentro ng mundo ng isang misis, at inaasahan na sundin niya lagi ang kaniyang mister.Mas lalong tumindi ang aura ni Joseph dahilan para mapalunok si Chloe. “Ang ibig kong sabihin, hindi pantay ang relasyon natin. Tratuhin dapat natin nang may respeto ang isa’t-isa.”“Sige, basta magkapantay ang kakayahan natin.”“Kahit hindi tayo magkapantay, mayroon pa rin dapat humanity. Pinagluluto kita araw-araw at sinusunod ka na parang si Toto. Isa akong buhay at humihingang tao, at dapat lang na itrato ako nang may dignidad!”“Anong mali na maging katulad ni Toto?” Bahagyang tinaas ni Joseph ang baba. “Alam mo bang maraming tao sa mundo ang naiinggit sa buhay ni Toto?”Tiningnan ni Chloe ang Border Collie na nakahiga sa sahig, ang mamahalin
Nang marinig ang sinabi ni Lucas, nakaramdam si Chloe ng init sa kaniyang puso, kahit na alam niyang mula yun sa pagiging possessive ni Joseph. Kahit ano pa man, hindi niya maitatanggi na iniisip nito ang pangangailangan niya.“Well, nagpapasalamat ako sa kaniya,” Sagot niya.Ngumiti si Lucas at tumango bilang sagot.Sa loob ng banquet hall, elegante ang suot ng lahat. Nakatayo si Benjamin at Ava sa entrance, binabati ang lahat ng dumarating na bisita. Tila walang epekto sa kanila ang pagkawalang-bisa ng kasal ni Ava sa mga Cooper base sa kinikilos nila ngayon.Nang makita ni Ava si Coco, lumapit siya at niyakap niya ito. “Coco, nandito ka. Sasamahan na kita sa loob.”Lihim na tinulak ni Chloe si Ava, walang ekspresyon ang kaniyang mukha. “Kaya kong maglakad nang mag-isa.”Natigilan si Ava, itinago ang malisya sa kaniyang mahinhin na ngiti. “Sige, nasa loob din si Jake. Pwede kang tumabi sa kaniya.”Hindi pinansin ni Chloe ang instruction ni Ava at nakahanap ng bakanteng upuan a
Habang kagat ang mga labi, sinabi ni Chloe, “Sa tingin ko. Malaki ang tinulong niya sa akin, at hindi na ako pwedeng umatras ngayon.”Dahil pirmado na ang kontrata, wala ng silbi pa ang pumalag. Mas mabuti na lang na sumabay at umiwas na lang sa gulo. At saka, hindi naman siya mananalo sa lalaking yun.Nang marinig ang sagot niya, puno ng pagmamahal siyang pinagmasdan ni Icarus at sinabing, “Pwede mong sabihin sa akin. Tutulungan kita. Ayaw kitang makitang nahihirapan.”“Hindi, hindi, ayos lang. Kakayanin ko ‘to nang mag-isa,” Sagot niya.Hindi maikling panahon ang tatlong taon. Pero, bata pa siya at marami pa naman siyang oras.“Hindi mo ako kailangang tratuhin na parang ibang tao. Hindi man ako kasing yaman ni Mr. Joseph, mayroon akong assets. Kung mahirapan ka, pwede kitang tulungan kahit kailan, kahit saan, basta hindi mo….”‘Basta hindi mo ibaba ang sarili nang ganito.’Naantig ang puso ni Chooe, at isang matamis na ngiti ang lumitaw sa mukha niya. “Ayos lang talaga ako. Sa
Kinuha ni Benjamin ang isang square box galing kay Karen at inabot yun kay Chloe.“Ito ang assets na ipinagkatiwala sa akin ng nanay mo para sa iyo. Mayroon itong liquid assets na nagkakahalaga ng 70 grand at alahas na nagkakahalaga ng 300 grand. Hindi ko ito binigay sa iyo agad dahil nag-aalala ako na baka gastusin mo lang ito kung saan-saan dahil bata ka pa. Pero, iba na ang sitwasyon ngayon. Matanda ka na at may sarili ng pag-iisip. Naniniwala akong mapagkakatiwalaan na kita.”“Coco, huwag ka na magalit sa tatay mo,” Dagdag ni Karen.“Oo, Coco. Mas mabuti sa pamilya ang magkasundo. Aalagaan ko si Daddy. Ang kailangan mo lang gawin ay huwag siyang galitin,” Sabi ni Ava.Sa sandaling yun, lumapit ang media, kinukuhanan ang eksena ng isang “Family reunion” sa kanilang mga cameras. Nabulag si Chloe sa matinding flash ng mga ito, dahilan para mapaatras siya. Sa sandali na yun, napansin niya ang diamond necklace sa leeg ni Ava.Hindi niya mapigilang matawa sa kapal ng mukha nila. Hin
Nang tawagan ni Joseph si Lucas, nakatayo pa rin si Lucas sa labas ng restaurant.“Sir, hindi pa lumalabas si Ms. Chloe. Tapos na ba kayo? Pupunta ba kayo?” Tanong ni Lucas.“Bakit hindi mo siya binabantayan? Anong ginagawa mo?” Narinig ang malamig na boses ni Joseph sa phone, mayroon itong dalang galit.“Sir…” Naramdaman agad ni Lucas ang matinding galit ni Joseph. Kinilabutan siya. “Naghihintay ako sa labas ng restaurant. Hindi ako umaalis.”“Sinong nagsabi sa iyo na maghintay ka sa labas? Anong makikita mo sa paghihintay mo diyan?”Natahimik si Lucas.‘Ikaw ang nagsabi sa akin na maghintay sa labas!’ Sigaw niya sa loob niya.“Papasok na ba ako ngayon?” Tanong niya.“Huwag mo siya hayaang magtagal sa loob,” Utos ni Joseph.Naiinis siyang makita ang babaeng yun na may kausap na ibang lalaki.Pagkapatay ng tawag, mabilis na tinapos ni Lucas ang video conference, mabilis na nagsalita gamit ang ibang lenggwahe bago tinapos ang usapan.*Pagkapasok ni Lucas sa restaurant, nak
Nagliliyab sa galita ng dibdib ni Joseph, isang emosyon na kailangan niyang ilabas. Kakaiba ang alak na ininom niya ngayong gabi, siguradong hinaluan ito ng matandang yun. Pero, sa sandaling ito, hindi niya na yun iniisip. Puno ang isipan niya ng mga imahe nina Chloe at Noah habang magkahawak ang mga kamay nila.‘Bakit lagi siyang nagmamatigas? Nangako siya sa akin na makikipaghiwalay siya kay Icarus, pero lumalapit naman siya ngayon kay Noah. Sa tingin niya ba talaga ay hindi siya mabubuhay nang walang kasamang lalaki?’Gumuho na ang huling linya niya ng depensa dahil sa selos, tinitigan ni Joseph si Chloe bago niya ito pilit na hinalikan. Si Chloe na hindi nagpapaapi ay parang isang kuneho na handang lumaban anumang oras.Pak!Binigyan niya ng umaalingawngaw na sampal sa mukha si Joseph, hindi niya ito kinaawaan. Napalingon si Joseph sa kabilang direksyon dahil sa lakas ng sampal, sandali siyang natigilan. Tila tumigil ang oras pagkatapos ng ginawa niya. Bakas sa gwapo niyang muk
Agad na kumaway si Chloe. “Hindi na, makakahanap din ako ng masasakyan.”Dinoble niya ulit ang bayad. Pagkatapos maghintay ng sampung minuto, ganon pa rin ang resulta. Gumamit siya ng ibang platform, pero ganoon pa rin.Nagkunwari si Harold. “Sobrang late na ngayon at malayo itong bahay. Normal lang na hindi ka makahanap ng masasakyan. Kahit na may mahanap ka, baka masamang driver pa ang masakyan mo. Baka nakawan ka pa at pagsamantalahan. Napakadelikado nun!”Kinilabutan si Chloe bago niya maalala ang balita tungkol sa mga babaeng napapahamak sa pagsakay nang mag-isa sa mga taxi sa gabi… Sa huli, nagdesisyon siyang magpalipas nang gabi sa bahay. Nakahiwalay siya ng kwarto pero nasa iisang palapag lang sila ni Joseph.Nagkulong siya sa kwarto. Pagkatapos maghilamos, nahiga siya sa kama at tinext si Icarus. Akala niya ay natutulog na ito ngayon pero tinawagan siya nito.“Chloe, bakit hindi mo sinagot ang video call? Busy ka pa ba sa office?”“Hindi…Pumunta ako sa birthday celebrati
Namangha si Patrick. ‘Lumabas lang ako dito para magpahangin, at guard na ang tingin niya sa akin. Ganun na ba kababa ang security guards ngayon?’“Hindi na yun kailangan. Sapat na ako para mag-desisyon tungkol dito. Kung hindi ka nagtitiwala sa akin at magpupumilit ka pa, papayuhan na kita. Whitman family home ito. Pwede kang pumasok pero hindi ibig sabihin ay pwede kang lumabas.” Mapagbantang sabi ni Patrick bago siya tumalikod at hindi na muling lumingon pa.Hindi tanga si Ronald. Alam niyang hindi biro ang pumasok sa bahay na ito. Kaya naman, hindi na sila naglakas ng loob na pumasok pa sa loob.Pagkatapos mahusgahan ni Patrick, nagdilim ang mukha ni Ronald. Nalaman niyang hindi sineseryoso ng Whitman family si Xavia at hindi siya dapat nangako na pupunta.Pumasok si Patrick sa hall at bumulong kay Harold. Ngumisi ang huli. Mas may experience siya kaysa kay Xavia. Ang lakas ng loob nitong isahan siya? Walang galang!Nasa hall si Chloe, kaya hindi niya alam ang nangyari sa laba
Kaswal lang ang outfit ni Chloe. Nakasuot siya ng maikling sweater, may beret and isang pares ng jeans, kitang-kita ang payat niyang bayawang. Mukha siyang masiglang dalaga. Parang isa silang couple ni Noah.Hinawakan ni Joseph ang kurbata niya at nanatiling kalmado, pero nakakatakot ang itsura niya para sa iba.Si Octavia na balak siyang lapitan sana ay hindi na naglakas-loob pa.Nakita ni Chloe si Chloe, bahagya siyang kinabahan habang sinusubukang dumikit kay Harold.Nakita ni Joseph ang pagbabago sa ekspresyon ni Chloe, nabalot ng lungkot at kadiliman ang kaluluwa niya.Nang magsimula ang birthday party, nakita ni Harold ang cake na niregalo ni Chloe sa kaniya. Nang malaman niyang siya mismo ang nag-bake nun, abot tainga ang ngiti niya. Pinagmalaki niya ito. “Tingnan niyo. Siya mismo ang nag-bake nito. Ang pinakamagandang regalo ay ang mga bagay na pinaglalaanan ng oras.”“Mahihirap lang ang gumagawa ng regalo para magpanggap na attentive,” Mahinang bulong ni Octavia.Matand
“Pero Whitman din si Jon. Unti-unti rin siyang magma-mature.” Naiinis si Preston. “Dad, ibalik mo siya sa board.”“Hindi na ako pwedeng mangialam simula nang ibigay ko ang pangangalaga sa Whitman Group sa batang yun. Sa kaniya niyo sabihin ang mga hinaing niyo.” Umiwas sa responsibilidad si Harold dahil ayaw niyang mangialam.“Dad, alam niyong hindi papayag si Joe. Kaya kami pumunta sa inyo,” Ayaw sumuko ni Octavia. “Hindi pwedeng paborito niyo lang ang masusunod. Namamaga ang balakang ni Jon dahil sa pagkakasipa sa kaniya.”“Magkaroon ka muna ng achievements bago ka makiusap. Pwede tayong gumamit ng pera para tulungang tumanda si Jon, pero kailangan may ipakita siya.”Umusok ang ilong ni Octavia sa galit. ‘Fine, magkakaroon kami ng achievements! Ang anak ko ang pinakamagaling. Magkakaroon din siya ng achievement at matatalo si Joseph!’Dala-dala ni Chloe ang birthday cake na ginawa niya at isang regalong binili niya habang naglalakad papasok sa Whitman family home. Nang makita ni
Nararamdaman ni Toto ang takot ng kasama niya kaya tinahulan niya si Xavia. Malakas ito kaya napalabas si Joseph.Nabalot ng pagsisisi ang mukha ni Xavia. “Aksidente kong natakpan ang buntot ni Oreo, akala ni Toto binubully ko si Oreo.”Hindi yun sineryoso ni Joseph. Lalo na at laging tumatahol nang malakas si Toto. Malaya ito at walang ginagawa. Kailangan lang nitong mapalo.Ang trip papunta sa Docwood ay para asikasuhin ang trivial affairs ng Whitman Group. Alam ni Jonathan na darating si Joseph ngayong araw kaya hindi siya mapakali habang naghihintay. Pagpatak ng alas onse nang umaga, dumating si Joseph sa Docwood. Lahat ng executives ay lumabas para batiin siya.Lumapit si Jonathan. “Joe, nandito ka na rin.”Tiningnan lang ni Joseph si Jonathan sa sulok ng mga mata niya pero hindi niya ito pinansin. Dahil hindi pinansin sa harap ng maraming tao, magsasalita sana si Jonathan para bawiin ang dignidad niya pero hindi siya binigyan ng pagkakataon ni Joseph, inutusan nito si Lucas
Kinabukasan, sinimulan ni Chloe ang araw niya sa paghahanda ng isang healthy breakfast. Napuno ang kusina ng nakakatakam na aroma ng brewed coffee at sizzling bacon. Pagka-upo niya para kumain, ang combination ng mga flavors at texture ay nagbigay sa kaniya ng matinding saya.Kumakain siya habang nag-rereview ng study materials. Straightforward ang mga tanong para sa driving test, kailangan ng kaalaman sa theory imbes na practical application. Pagdating ng nine o’clock, dumating na siya sa opisina.Sa lobby sa ground floor, isang middle-aged na lalaki na nasa fifties ang nagpapalinga-linga, halatang may hinihintay. Paglapit ni Chloe, hindi niya mapigilang masurpresa.“Patrick?”Tumalikod si Patrick at ngumiti. “Ms. Chloe, napadaan lang ako at naisipan kong pumunta dito.”Hindi naniwala si Chloe dahil pamilyar na siya kay Patrick. Pabiro siyang nanukso, “Napadaan lang, huh?”“Ms. Chloe, matalino ka talaga. Walang nakakalagpas sa iyo,” Sabi ni Patrick, nilabas niya ang isang invita
Habang nagsisimulang pumatak ang ulan sa labas, natakpan ng mga itim na ulap ang buwan.Nakatayo si Chloe sa labas nang walang payong, naghihintay ng isang ride-hailing car.Paglipas ng limang minuto, lumabas si Joseph mula sa underground parking lot. Binaba niya ang bintana ng kotse para ipakita ang kaniyang mukha. “Sumakay ka. Maulan ngayong gabi, at hindi ka makakakuha ng taxi.”Tiningnan ni Chloe ang ride-hailing order sa phone niya, kahit na mataas na ang presyo, walang driver na tumatanggap nito. Dahil lumalakas ang ulan, alam niyang mas magiging mahirap pa ang maghanap ng masasakyan. Hindi na siya nag-alinlangan at sumakay na sa kotse ni Joseph at sinabi niya ang kaniyang destinasyon.Dahil dalawang beses nang nakapunta sa bahay ni Chloe noon, natatandaan pa n Joseph ang ruta at hindi na kailangan gumamit ng navigation. Noong una ay walang nagsasalita sa kanila habang si Chloe ay nakatingin sa labas. Lumakas lalo ang ulan, at natakpan ng malalaking patak ang bintana ng kotse
Nararamdaman niyang matagal na nitong pinipigilan ang galit niya. Dahil ba sila na ni Icarus?Hindi niya alam kung gaano katagal siya nitong hinalikan, at sa tuwing sinusubukan niyang kumawala, kakagatin lang siya ni Joseph. Dahil sa takot sa sakit, hindi siya gumalaw, namumula ang malinaw niyang mga mata, parang isang kunehong galit pero hindi makapagsalita, hinayaan niyang kunin nito ang gusto.Matapos ang tila walang hanggan, binitawan na rin ni Joseph si Chloe. Gayunpaman, ang mga labi lang nito ang iniwan niya, hawak niya pa rin ito sa baywang. Huminga nang malalim si Chloe, namamanhid ang kaniyang mga labi. Kahit hindi niya tingnan, alam niyang namamaga ang mga ito.Nilaro ni Joseph ang mga hibla ng buhok ni Chloe, malalim at katakot-takot ang boses niya habang sinasabi, “Uulitin ko sa huling pagkakataon. Makipaghiwalay ka kay Icarus o hindi lang simpleng bankrupt ang mangyayari sa kaniya. Lalo na at si Icarus lang ang nag-iisang anak na lalaki sa pamilya niya.”Mababa ang ti