LOGINShare
Fifteenth Trip: Umbrella
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Jeepney Love Story Sixteenth Trip: Keychain
CLINTHON'S POV"Kuya! Dumating ka na pala— Oh, ano nangyari sa 'yo at basang-basa ka?" gulat na sabi ng pinsan ko pagkatapos akong pagbuksan ng bahay.Hindi ko ito pinansin at dumeretsong pumasok sa loob. Pabagsak kong inilapag ang dalang bag sa mesa saka pabagsak umupo sa sofa. "May nangyari ba Kuya? Ba't parang bad mood ka yata? " tanong niya pagkatapos umupo sa kaharap kong upuan."Wala 'to," walang gana kong tugon at sabay sumandal sa sandalan ng sofa. "Ba't 'di ka na lang maligo muna Kuya? Nang makapagpalit ka ng damit. Magkasakit ka pa niyan e!" Naramdaman ko ang paghawak niya sa aking braso at buong pwersa akong hinila patayo."Ba't ka kasi nagpaulan, Kuya? Siguradong nakita ko kaninang umaga, may dala kang payong. Ba't hindi mo 'yon ginamit?" singhal niya sa akin nang asar akong tumayo mula sa pagkakaupo. Kunot-noo ko siyang binalingan. "Ibinigay ko sa babaeng pangit, tsk!"Padabog kong kinuha ang sariling bag mula sa ibabaw ng mesa at pumanhik patungo sa aking kuwarto. "Ba
Jeepney Love Story Seventeenth Trip: Debut Party
ALMHERA'S POVMalakas na tugtog at hiyawan ang umalingawngaw sa buong mansyon nina Christine nang magsimula ang kaniyang debut party. Masayang sumasabay sa pag-indak ang mga dumalo sa pinatugtog ng DJ. Ang iba naman ay abala sa paglangoy sa swimming pool na may iba't ibang kulay na mga ilaw. Habang ang iba naman ay may sariling mundo sa kanilang mga mesa at abala sa pakikipag-usap sa kanilang mga kasama.Samantala heto ako, abala sa pagkain ng iba't ibang putahe rito sa buffet na nakahanda sa mahabang mesa. Pilit akong napangiti sa serbidorang nakaarko na ang kilay sa akin dahil sa pangatlo ko na itong pagkuha ng pagkain. "Pasensya naman po, masyadong masarap ang mga pagkain na nakahanda at hindi ako nakakain kaninang tanghalian," wika ko sa aking isipan pagkatapos akong bigyan ng pagkain ng serbidora. "Almhera girl! What are you doing there? Come on, join us! " Napatigil ako sa pagsubo ng pagkain nang marinig ko ang sigaw ni Christine. Nakita ko itong kumikimbot habang may hawak it
Jeepney Love Story Eighteenth Trip: Childhood Friend
Malalim na buntong hininga ang aking pinakawalan kinabukasan. Kasalukuyan akong nakatingin sa sariling repleksyon mula sa salamin. Katatapos ko lamang ayusin ang makapal at buhaghag kong buhok dahil ngayong araw kami kakain nina Mama't Papa sa labas kasama ang Boss ni Papa na mula pang Amerika. Napatingin ako bigla sa aking cellphone nang mag-vibrate ito sa ibabaw ng vanity table ko. Napakagat ako sa ibabang labi nang makita kong tumatawag si Giovanni. Kusa itong tumigil sa pag-vibrate nang hindi ko ito sagutin. Segundo ang nakalipas nang muli itong mag-vibrate at si Christine naman ang tumatawag sa akin ngayon. Napahilamos ako sa sariling mukha dahil sa matinding kahihiyan na aking naramdaman. Hanggang ngayon, sariwa pa rin sa akin ang nangyari sa debut ni Christine kagabi. Hindi ako nakatulog kagabi dahil sa alaalang muntikan na akong mamatay dahil sa pagkakalunod at sa kaguluhang na nangyari. Wala akong mukhang maihaharap sa pamilya ni Christine dahil sa kaguluhang nangyari nang
Jeepney Love Story Nineteenth Trip: Make Her Fall In Love Again
SEDRICK'S POVAbala sina Daddy at ang parents ni Almhera sa pag-uusap. While her little brother busy playing on his cellphone. Katatapos lang namin kumain and I notice Almhera was not comfortable. Parang naiilang ito at kitang-kita sa mukha niyang nalilito ito kanina pa sa pinag-uusapan namin. Umupo ako nang maayos at tumikhim para makuha ang kanilang atensyon. "Excuse me Dad, Tito Enzo, and Tita Amanda. But... Can I talk to Almhera? O-Outside of this restaurant? " I can't help it but to feel embarrassed nang seryoso silang nakatingin sa akin pagkatapos ko 'yon sabihin.Nagkatinginan sina Daddy, Tito Enzo at Tita Amanda. Napahinga ako nang maluwag nang sabay silang tumawa, pinagtawanan ako. "Oo naman Sedi, wala namang problema sa amin 'yon, " natatawang tugon ni Tito Enzo. Napangiti naman ako. "Thank you, Tito Enzo, " tugon ko at humarap kay Almhera sabay ngumiti nang matamis sa kaniya. "Let's go, Almhera? " pag-aya ko sa kaniya. Nagdalawang-isip pa ito no'ng una, napipilitan iton
Jeepney Love Story Twentieth Trip: Did They Know?
Nahihilo akong napakurap ng mga mata. "Nasaan ako? " sambit ng mga labi ko nang nakakasilaw na ilaw ang nakatutok sa aking mukha pagkamulat ko. Inilibot ko ang paningin sa paligid, nasa isang silid ako at puro puti ang kulay nito. Sa kanang gilid ko may oksiheno at makinang nagmo-monitor ng tibok ng puso at paghinga ko. Napagtanto kong nasa hospital ako nang pumasok sa silid ang isang nars. Nagtatanong ang mga matang tiningnan ko ito nang lumapit ito sa kamang hinihigaan ko. Nagsalita ito subalit napakunot-noo ako nang kahit isang salita ay wala akong marinig mula sa sinabi niya. "Anong po bang nangyari? May nangyari po bang masama sa akin? Ba't wala po akong maalala? " sunod-sunod kong tanong ngunit ang nars naman ay hindi narinig ang mga sinabi ko. Nahihilo man ay pilit akong bumangon mula sa pagkakahiga. Pinigilan ako ng nars sa ginagawa subalit bigla itong napatakbo papalabas nang tuluyan akong makaupo sa kamang hinihigaan ko. Napasinghap at nanlaki ang mga mata ko nang punong-
Jeepney Love Story Twenty-first Trip: Sedrick the Black
Hindi ko alam kung ilang segundo na kami nagkatitigan ni Clinthon dito sa Stock Room. Naiilang na rin ako sa posisyon naming dalawa. Buhat-buhat niya pa rin ako habang ang dalawa kong kamay ay nasa magkabilang balikat niya.Unti-unti kong inalis ang mga kamay ko sa kaniyang balikat. Subalit agad kong naibalik do'n nang biglang humigpit ang pagkakahawak niya sa binti't baywang ko.Napatingin ako sa kaniya pero ganoon na lamang ang pagtigil ng aking hininga nang bumaba sa labi ko ang paningin niya. Nakita ko ang paggalaw ng kaniyang lalagukan nang ito'y lumunok ng ilang beses. Napagaya ako sa paglunok nang dumapo ang aking paningin sa mamula-mula niyang mga labi.Kumalabog nang mabilis ang tibok ng puso ko nang lumapit ang mukha niya sa mukha ko. Hahalikan ni
Jeepney Love Story Twenty-second Trip: Keychain
"That's it?" 'di makapaniwalang aniya ni Sedrick pagkatapos kong i-kwento 'yon lahat sa kaniya."Oo," kumakamot sa noong tugon ko. "Who's Black, by the way?" biglaang tanong ni Sedrick sa akin.Kasalukuyan na kaming naglalakad pabalik sa Computer Laboratory Room. Sandali naman akong natigilan sa tanong niyang 'yon."Ah... 'yon ba? Napanood mo ba ang KDrama na Black? Black ang pangalan ng bidang lalaki do'n. Isa siyang Kamatayan at sumusundo siya ng mga kaluluwa. Tapos hindi na niya kailangan dumaan sa pintuan dahil kaya niyang dumaan sa mga pader. 'Di ba ang astig niya? Kaya do'n kita tinawag dahil hindi kita nakitang dumaan sa pintuan." Nakangiting kong kwento, pero agad 'yon nawala nang nagtataka akong tiningnan ni Sedrick.Sumeryoso naman ang mukha kong hinarap siya "Tapati
Jeepney Love Story Twenty-third Trip: He's Avoiding Me
Kasalukuyan na akong nakasakay sa Jeep pauwi sa aming bahay. Mabuti na lamang at may Jeep pang bumabyahe kahit alas diyes na nang gabi. Hanggang ngayon, nagtataka pa rin ako kung bakit nandito sa bag ko ang keychain ni Clinthon. Inalala ko ang lahat na nangyari ngayong araw, ang pumasok sa isip ko ay no'ng makasabay ko sa pagbaba si Clinthon sa Jeep . Kung saan nahila niya ang bag ko't akala ko no'n sinadya niyang gawin 'yon. Pero pakiramdam ko'y hindi, baka siyang pagbaba niya ng Jeep ay do'n sumabit ang keychain niya sa bag ko.Naglalakad na ako papasok sa bahay, pero hindi pa rin ako makapaniwala na narito sa akin ang keychain ni Clinthon. Siguradong matinding galit na naman ang mararamdaman niya kapag malaman niyang nasa akin ito.Napatigil ako sa pag-iisip nang tuluyan akong makapasok sa bahay. Sobrang tahimik ng paligid, siguro tulog na sina Mama't Papa pati na rin si Brayson. Mag-a-a
Latest chapter
Jeepney Love Story One Hundred Eleventh Trip:
ALMHERA'S POV"Ma, baka gagabihin po ako sa pag-uwi mamaya," wika ko kinabukasan kay Mama habang sinusuot ang sapatos ko.Napatigil naman si Mama sa pagwawalis ng sahig sa sala at napatingin sa akin. "Bakit naman, Almhera anak? Pupunta ka ba muli sa bahay nila Christine pagkatapos ng klase mo mamayang hapon?" tanong ni Mama at pinagpatuloy na ang pagwawalis. "Hindi po Mama, dadaan po sana ako sa Mall mamaya pagkatapos ng klase ko. Bibili lang po ako ng regalo para kay Christine," tugon ko. Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa upuan at kinuha ang bag kong nakapatong sa ibabaw ng mesa. "Ganoon ba? Sandali lang, anak." Sinundan ko ng tingin si Mama nang umalis ito sa sala at pumasok ito sa kuwarto nila ni Papa. Pagkalabas niya, hawak-hawak niya ang sariling pitaka. Nanlaki ang mga mata ko nang kumuha si Mama nang pera sa kanyang pitaka at inabot sa akin. "Idagdag mo na rin ito sa pagbili ng regalo mo para kay Christine, anak. Kung hindi lang sana kami aalis ng Papa mo bukas papunta sa
Jeepney Love Story One Hundred Ninth Trip:
ALMHERA'S POV Maingay na paligid ang kumuha ng atensyon ko. Anong nangyayari? Bakit ang ingay nila? May masama bang nangyari? Bigla akong napamulat nang maalala ang nangyari sa akin mula sa mga kamay ng FoxyLuscious Group. Subalit napapikit ako muli nang nakakasilaw na ilaw ang bumungad sa aking mga mata. "OH MY GOSH! ALMHERA GIRL IS ALREADY AWAKE!" rinig kong sigaw ni Christine. Unting-unti kong minulat ang aking mga mata at napahinga na lang ako nang makitang wala na ang nakakasilaw na ilaw. Kulay puting kisame ang nakita ko. Nasaan ako? Ano na ang nangyari sa akin? Napangiwi ako nang pilit kong igalaw ang buong kong katawan. Masakit… salitang nasabi ko sa aking sarili dahil sa nararamdaman ko. "Almhera girl, how's your feeling? That freaking b!t*** FoxyLuscious Group! They all pay for this!" namumula ang mukha at salubong ang mga kilay na wika ni Christine. Narinig ko ang mga yabag papalapit sa hinihigaan ko. Sumalubong ang nag-alalang tingin nina Mama't Papa, Giovanni, a
Jeepney Love Story One Hundred Eighth Trip:
ALMHERA'S POVNaalimpungatan ako sa tunog ng cellphone ko. Kusot-kusot ang mga mata kong kinuha ito mula sa ibabaw ng side table. Papikit-pikit kong sinagot ang tawag nang makitang si Christine ang tumatawag sa akin. "H-Hello?" humihikab kong sabi. ["Hello, Almhera girl!" ]Nailayo ko bigla ang cellphone sa tainga ko nang malakas na tugtog at lasing na boses ni Christine ang tumugon sa kabilang linya. "Christine?! Lasing ka ba? Nasaan ka?" Napatayo ako mula sa pagkakaupo sa aking kama dahil sa pag-alala sa kanya. ["W-What? M-Me? L-Lasing? No way!" ]Napatampal ako sa aking noo nang marinig kong muli ang lasing niyang boses. "Nasaan ka ngayon, Christine? Pupuntahan kita," ani ko sabay kuha ng jacket mula sa cabinet ko. Alas onse ng gabi nang tingnan ko ang oras sa orasang nakasabit sa pader ng kuwarto ko. Mabilis kong sinuot ang kulay abo kong jacket. ["I-I'm in my condo... r-right now... A-Almhera girl. C-Can you join me?" ] sumisinghot niyang wika sa kabilang linya. "Sige, p
Jeepney Love Story One Hundred Seventh Trip:
CHRISTINE RITZ POV"What's wrong, Almhera girl? Are you okay?" I step closer to her when she's still looking at me and Giovanni."S-Siya... siya ang lalaking nasa panaginip ko," wala sa sariling wika niya. Giovanni and I looked at each other, both surprised by Almhera's act. What does she mean? Ang lalaking kasama ng crush ni Giovanni ay napanaginipan niya? Napasinghap ako at mabilis hinawakan sa magkabilang balikat si Almhera. "What do you mean, Almhera girl? May hindi ka ba sinasabi sa amin ni Giovanni?" I asked.She looked at me. "Ang lalaking kamukha ng gwapong anghel sa panaginip ko. Ang lalaking nakaharap ko sa National Book Store. At ang lalaking nakatabi ko sa Jeep... iisang paaralan lang pala kami pinapasukan?" 'di makapaniwalang sabi niya."Hoy bruha, umayos ka nga. Anong pinagsasabi mo riyan? May something ba sa inyo ng Clinthon Lance Montanari na 'to ha?" Giovanni asked Almhera after he steps closer to us.Pakamot-kamot sa ulong bumuntong-hininga si Almhera. Naguguluhan
Jeepney Love Story One Hundred Six Trip:
Hindi mawala-wala ang ngiti sa labi ko habang naglalakad pabalik sa aming silid-aralin. Hanggang ngayon, nagpapasalamat ako sa Panginoon dahil binayayaan niya ako ng mababait na mga kaibigan. Napatingin ako sa hawak kong sandwich. Bago kami maghiwalay nina Giovanni at Christine kanina, binilhan pa muna ako ni Giovanni ng sandwich. Kung hindi ko lang siguro alam ang totoong pagkatao niya, baka pati ako ay nahulog na rin sa kanya dahil sa pagiging maalaga niya. Nawala ang ngiti sa labi ko nang maalala ang FoxyLuscious Group. Siguradong madagdagan ang galit nila sa akin dahil kanina sa Cafeteria. Ba't kasi ginawa 'yon ni Giovanni sa harap pa ng mga kaiskuwela namin? Napabuga ako ng hangin at tuluyan nang pumasok sa aming silid-aralan. Agad kong kinain ang sandwich nang wala pa ang mga kaklase ko sa loob. Ilang minuto ang lumipas, sunod-sunod na silang nagsipasukan sa aming silid-aralan. Nakayuko lang ako sa aking upuan nang marinig ko ang mga bulungan nila. Tungkol na naman sa akin
Jeepney Love Story One Hundred Five Trip:
"Sino ang may gumawa no'n sa laptop ko?"Naninikip ang dibdib kong lumapit sa kinaroroonan nilang tatlo. Napatigil ako nang lumingon ang babaeng kausap nina Clinthon at Sedrick."A-Aynah?" 'di makapaniwalang sambit ko sa pangalan niya. .Isa 'to sa mga kaklase kong may galit sa akin at isa rin siya sa mga kaibigan ni Chloe. Anong alam niya sa nangyari sa laptop ko? May kinalaman din ba siya sa nangyari?"Almhera, I need to talk to you—" sandali itong napatigil at napatingin kina Sedrick at Clinthon bago tumingin ulit sa 'kin. "in private," dugtong niya."Hindi ba puwedeng dito na lang? Sabihin mo na rin kung sino ang sumira ng laptop ko."Hindi ko mapigilang maluha sa sobrang galit na aking naramdaman. Gusto kong humiganti sa taong sumira ng laptop ko. Kahit sinabi pa ni Mama sa akin noon pa man na mali ang gawaing paghihiganti. "Mag-usap na muna kayong dalawa, Almhera. Alis muna kami ni Sedrick," paalam ni Clinthon sab
Jeepney Love Story One Hundred Four Trip:
May takot sa sistemang sumulyap ako kay Mama. Ramdam ko ang pamamawis ng aking mga palad nang makitang walang reaksyon ang kanyang mukha habang deretso ito nakatingin sa daang tinatahak namin pauwi. Napatalon ako nang bigla itong tumigil sa paglalakad at agad itong tumingin sa akin. "Hindi pa rin talaga ako makapaniwalang may mga estudyante pa ring tulad ng Foxyluscious Group!" Napatingala sa kalangitan si Mama habang nakahawak ito sa kanyang baywang."Sana talaga, mapaalis sa Mantrell High University 'yong Chloe na 'yon. Sumusobra na ang kanyang ginawa. Porket mataas ang nakuha mong marka sa iba't ibang asignatura kaysa sa kanya, dapat ganoon agad ang gawin niya sa 'yo? Ang manira ng gamit at handa pang gumawa nang mas higit pa roon?" magkasalubong ang mga kilay na sabi ni Mama.Matunog akong napabuntong-hininga nang biglang magpatuloy ito sa paglalakad, hindi man lang hinintay ang tugon ko sa sinabi niya. Napayuko't napatingin ako sa aking mga paang hum
Jeepney Love Story One Hundred three Trip:
"Lumabas ka ba kagabi, Almhera?" Bungad ni Mama sa akin kinabukasan nang makaupo ako sa harap ng aming hapag-kainan. Kumalabog ang dibdib ko nang pumasok sa isip kong baka nakita niya kaming dalawa ni Clinthon kagabi. Napayuko ako sabay kagat ng sariling mga daliri. Huwag naman sana, siguradong pagagalitan nila ako ni Papa 'pag malaman nilang may kausap akong lalaki kagabi."Imposibleng ikaw nga 'yon, anak. Hating gabi na rin 'yon. Pero alam niyo ba?" Sabay kaming napatingin nina Papa at Brayson kay Mama nang pabagsak niyang binitawan ang hawak niyang kubyertos. "Kinilabutan ako sa nakita ko kagabi. Nagbanyo kasi ako, nang pabalik na ako sa kwarto, may anino ng tao akong nakita riyan sa kilid ng tarangkahan natin," ani Mama habang tinuturo ang labas ng bahay namin."Ano?! Baka may masamang tao sa labas kagabi, Amanda. Ba't hindi mo ako ginising?" Binitawan ni Papa ang hawak na kubyertos sabay nag-alalang tiningnan si Mama. Na
Jeepney Love Story One hundred two Trip:
"Almhera, I'm so sorry for everything. Hindi ako naging mabuting kaibigan sa 'yo," naluluhang wika ni Giovanni sa akin. "Imbes na ako ang humarap sa mga problemang ako ang rason. Ikaw pa itong nasaktan at nahirapan nang dahil do'n. I'm so sorry, Almhera." Sa unang pagkakataon, nakita kong umiyak si Giovanni sa harap ko at ako pa rason no'n. Hindi ko nakakalimutan ang mahigpit niyang yakap nang yakapin ko siya para tahanin sa pag-iyak. Malalim akong napabuntong-hininga. Naaawa sa sitwasyon ni Giovanni. Pinapanalingin ko na lamang na sana'y matanggap siya ng pamilya niya kung ano siya. Sana'y mahanap niya na ang kanyang kasiyahan at kapayapaan. "Almhera, tapos ka na ba sa paghuhugas ng pinggan— Jusko! Ano ka ba naman, Almhera! 'Yong tubig umaapaw na o." Natataranta akong napatingin sa lababo. Umaapaw na nga ang tubig. Hanggang sa sahig ng aming kusina ay basang-basa na. "Pasensya po, Mama. Hindi ko po napansin—""E kasi namam, KDrama na
