KABANATA 45.1

"Bakit mo naman itataktak? Kawawa naman ang Baby ko. Di pa nga siya nakikita ng Daddy niya—Hoy, Rigel!" tawag ko pa rito ngunit talagang iniwan na siya nito roon.

Nailing na lang ako ngunit hindi rin mapigilan ang ngiti ko noong bumalik na sa opisina ngunit si Rigel ay dinatnan ko pa ring aburido. Kahit tuloy gusto kong magpahatid sa kanya pauwi ay hindi ko na binalak. Kila Daddy na lang ako sumabay. Aba, takot ko lang na itatak nga niya palabas ang anak namin no!

"Dad, tell me, paanong nasa opisina si Rigel?" Nilingon ko pa si Daddy mula sa passenger seat.

Sinulyapan niya ako mula sa salamin at kumunot pa ang noo niya. Mas lalo tuloy nadepina ang mga wrinkles niya, but still looking so handsome.

"Dad—"

Kaya lang mahina akong hinila ni Mama sa braso at bumulong sa tainga ko.

"That's the deal, Heaven Baby. I hope you are happy."

Noong una ay hindi ko ma-gets ang sinabi ni Mama pero noong naintindihan ko ay nag-init ang sulok ng mga mata ko at mabilis na niyakap si Mama. Nagsumiksik pa