JOHN ENRIQUEZ POINT OF VIEW Nagkaroon ako ng rason para makauwi. Atleast, hindi ako umuwi dahil lang sa nagseselos ako at hindi ko makayang makita si Leila at kennedy. I have to go because of baby Anya. he needs me right now. Hindi na ako nagpaalam. nagmadali na akong lumabas. nakalabas ako ng walang nakakapansin sa akin hanggang sa makasakay ako sa sasakyan. Hindi talaga naging okay ang gabing ito para sa akin. Akala ko sila ang maiilang sa akin pero ako pala yung talo. Aaminin ko, punong puno ng panghihinayang ang puso ko. Ang dami kong pinagsisihan. As always, napaka ganda pa rin talaga ni Leila. Mas gumanda pa siya ngayon. Her beauty overshadowed everyone else who was there. I'm angry with her, but I can't help but praise her in my mind. Bakit ba kita hinayaang mawala sa akin? huh? Miss na Miss na kita. Ang mga labi mo, ang nga ngiti mo, ang lahat sa 'yo ay hinahanap hanap ko. Bakit? bakit hindi ka na sa akin ngayon. Hindi naman ganoong karami ang nainom ko pero k
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW "Leila, anong karupukan ito? bakit? bakit ka pumapayag? tandaan mo sinaktan ka ng taong ito. Hindi ka na dapat nagpapadala sa ganito. itulak mo siya. Huwag kang magpadala sa mga halik niya. sasaktan ka lang ulit ng taong 'yan!" wika ng konsensiya ko sa sarili ko habang hinahalikan ako ni John. Sinunod ko ang utos ng isipan ko. Itinulak ko si John. Sinubukan kong kumawala sa kaniyang nga halik ngunit masyadong malakas ang dating niya sa akin. Tila ba inaakit ako ng kaniyang halik. God knows na sinubukan kong labanan ang mapusok na halik na ito ngunit wala akong nagawa sa huli. Sa huli ay natagpuan ko na lang ang sarili ko na lumuluha habang nakikipagsabayan sa init ng kaniyang halik. Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Galit ako sa taong ito pero itong ginagawa niya ngayon ang nagpapakalma sa puso ko. I Hate it but i want more. Bukas ko na lang sisisihin ang sarili ko pero ss ngayon sobra akong nag-eenjoy kabalikat siya. Hanggang maya maya lang, ma
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW "HAPPY? HUH? AKO SOBRANG SAYA KO." "YES, SOBRANG HAPPY." "YOU WANT MORE?" "MAMAYA NAMAN. MAHAPDI NA." "GANUN BA? SORRY, BABE. ANG TAGAL KO NA KASING WALANG SEX. MANIWALA KA MAN O SA HINDI, IKAW PA YUNG HULING INANGKIN KO SA KAMA KAYA NAMAN SINULIT KO TALAGA NGAYON. I LOVE YOU!" "Talaga lang, ha? baka hindi." "Ano ka ba naman babe. tignan mo nga yung lumabas sa akin, buo buo na. Ibig sabihin ang tagal na-stock. Mamaya uli, ha?" "Oo. magpahinga muna tayo." What we did was incredibly satisfying. All my anger, resentment, and hurt towards him just vanished the moment he claimed me in bed. Tonight, I proved to myself that no one can replace John. He's the only one who can make me happy. Maybe it's unfair to myself, especially to Kennedy, who helped me put myself back together. Speaking of kennedy, medyo nakaramdam ako ng pagka-guilty matapos mag-ring ng phone ko at su kennedy yung pangalan ng tumatawag. Bigla akong nag-alala. ano nga ba
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW Nagpunta ako sa sinasabing ospital na pinagdalhan daw kay kennedy na puno ng pag-aalala ang puso. suot ko pa rin kung ano yung suot ko kagabi at hindi ko na nagawang magpalit ng damit dahil sa pagmamadali. Pagdating na pagdating ko doon ay agad na akong sinalubong ng kaniyang mga magulang. Niyakap nila ako at iyak nang iyak. lalo tuloy akong nag-aalala tungkol sa kalagayan ni kennedy. "Bakit po? kumusta na po si kennedy?" tanong ko sa kanila na tila naluluha na rin. "nasa OR pa rin siya at kasulukuyang inooperahan. Leila, si kennedy, bakit si kennedy pa? sa dami ng taong naroroon bakit ang anak pa namin?" iyak nang iyak ang mommy ni kennedy. Wala akong masabi na kahit na anong makakatulong para mapagaan ang loob nila. I felt guilty right now. Nasaan ako noong kailangan ni kennedy ng tulong ko? "Tita, magiging okay din po ang lahat. Im sure he will be okay. mabuting tao po ang anak niyo kaya sigurado akong hindi siya pababayaan ng poong may ka
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW Nandito ako sa banyo at hindi mapakali. Paano ba naman itong si John nagbabanta na pupuntahan ako rito kung hindi ako bababa. Yes nasa baba sya at inaantay niya ako. Gusto niya akong nakita at makasama at ganun din naman ako. Sino bang may ayaw? kaya lang ay hindi ko pwedeng iwanan si kennedy kaya hindi mangyayaring makakababa ako ngayon. bahala na! hindi naman siguro tototohanin ni John ang banta niya. Siguro naman ay hindi siya pupunta dito. "Sorry, babe. Sorry talaga. I badly wanna be with you tonight but I hope you'll understand me. Bukas na lang tayo magkita, ha?" reply ko sa kaniya. pawis na pawis na ako dito sa loob ng banyo baka akala ni kennedy ay kung ano na ang ginagawa ko. Maya maya lang ay nagpasya na akong lumabas. Ang init sa loob ng banyo pero mas pinagpapawisan ako ngayon sa kaba. Paglabas na paglabas ko ng banyo ay siya namang may kumatok. Ang puso ko kamuntik ng mahulog. Naisip ko kaagad na baka si John ang kumakatok. Nagma
Ha? ano naman 'yon?" "Basta! sabihin na lang natin na pinaka mahalaga sa 'yo." "Hindi ba pwedeng bukas na lang?" "Hindi pwede. Ngayon mo siya kailangang makita." Kung bakit ba hindi ako makahindi pagdating kay John. Kahit anong pagpupumilit kong ipagpabukas na lang ang sinasabi niyang surpresa ay hindi talaga sya pumayag na hihindi ako. Iniisip ko ngayon si kennedy, sino na kaya ang bantay niya ngayong mukhang matatagalan pa ako bago makabalik doon sa ospital. Papunta na kami ngayon sa bahay ni John. "Im sure magugustuhan mo ang surpresa ko sa 'yo," wika niya sabay lingon sa akin. pilit na lang akong ngumiti. Parang sinisilaban ang puwet ko. Ano ba kasing surpresa iyan hayy nako. Makalipas ang ilang minuto namin na biyahe ay nakarating na kami sa Building kung saan narito rin ang unit na tinutuluyan ni John. John owned this Building at marami pang iba. Hindi ako makapaniwala na makakabalik muli ako rito. Ni minsan ay hindi ko naisip kasi na magkakabalilan pa kami. well
Maluha-luha si John habang pinagmamasdan ang kaniyang mag-ina. Nakita niya kung gaano kasaya si Leila ngayong inamin na niya ang tungkol kay baby Anya. John did the right thing. Dahil sa desisyon niyang sabihin na kay Leila ang totoo habang maaga pa dahil dito na nabuo ang desisyon ni Leila na iisang tabi na lang si kennedy at unahin silang mag-ama. Nababanggit na si John ng tungkol sa kasalan. Masayang masaya si Leila sa mga nangyayari. Hindi niya akalain na mauuwi na sa kasalan ang kanilang pagmamahalan ni John. Hindi kumikibo si Leila. Habang buhat niya si baby Anya ay palihim itong kinikilig. Sa puntong ito ay hindi na naiisip ni Leila ang tungkol sa utang na loob niya kay kennedy. Ang kaniyang atensyon ay naka-focus sa kaniyang mag-ama. "Anak, baby, nakikilala mo ba ang amoy ni mommy? hah? Ako ito, ang mommy mo, salamat anak dahil buhay ka. Salamat at magagampanan ko pa rin ang pagiging mommy sa 'yo. Ang bait ni Lord noh? nagawa niyang pagsama-samahin tayong muli. Alam mo b
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW What can i ask for? How can I say no this man l love the most? Ofcourse yes! Yes ang naging sagot ko. I feel like im floating. My cheeks are blushing. Sobrang gwapo ni John habang nakaluhod at inaalay ang singsing sa akin. Hindi ko inaakala na sa simbahan mauuwi ang lahat pagkatapos ng mga nangyari sa aming past. Hindi madali magmahal ng isang John Enriquez. Too risky. Madami akong iniluha. Madami akong tiniis. Madami akong pagseselos pero tignan mo nga naman ang nagagawa ng pag-ibig. Akala ko ay hindi na magbabago ang isang tulad niya pero heto at inaalok na niya ako ng pang habang buhay namin na pagsasama. Sa harap ng anak namin, sa harap ng mga taong naririto at naging saksi sa kaniyang Proposal, oo ang isinagot ko. Narinig ko pa ang hiyawan ng mga tao ng hagkan ni John ang mga labi ko. Sobrang tamis ng kaniyang mga labi. Naiiyak ako. Sobra kasi akong nasurpresa at hindi ko na iniisip na maraming tao ang nakatingin sa amin. Ipinikit ko lang an
ANYA ENRIQUEZ POINT OF VIEW "Congratulations you're 2 months pregnant, iha! kaya ka nahimatay ay dahil buntis ka. Nasa first trimester ka ng iyong pagbubuntis kaya ka nakakaranas ng pagsusuka at pananamlay. Reresatahan ka na lang namin ng mga bitamina na pwede mong inumin para maging healthy ka pati na rin si baby." "A-ano po? paki-ulit nga po ang sinabi niyo? totoo po ba na buntis ako?" "Oo, iha. Buntis ka." "Hala!" Napatakip na lang ako ng bibig sa pagkagulat. Hindi mag-sink in sa akin ang sinabi ng Doktor ko. Aniya, ako ay dalawang buwan ng nagdadalang tao. At kaya raw ako nakakaranas ng pagsusuka at pagkawalang ganang kumain ay dahil naglilihi na ako. "Bakit, iha? hindi ka ba natutuwa?" tanong ng Doktor sa akin dahil sa unang naging reaksyon ko. Imbes na matuwa ay parang nalungkot pa ako. "Hindi naman po sa ganun. Hindi ko lang po ito inaasahan." Paliwanag ko. "Expected or not, you should be happy. Not everyone has given a chance to be pregnant. Naiintindihan kit
LEILA MERCEDEZ ENRIQUEZ POINT OF VIEW Simula ng piliin ko si John at magpakasal sa kaniya, naging masaya ako na parang natupad ko na rin ang mga pangarap ko. Naaalala ko dati, isa lang akong ganap na starlet na nangangarap sumikat para kumita ng mas malaki at makatulong sa pamilya. Until John came into my life. It was a roller coaster love story. Too many ups and down. On and off. Mas marami yung hindi pagkakaintindihan kesa sa pagkakaunawaan. Minsan nga dati tinatanong ko ang aking sarili kung bakit si John pa? bakit sa taong babaero pa? Paulit-ulit kong tinanong kung worth it nga ba talaga si John kapalit ng mga pangarap ko? Pero noong dumating sa buhay namin si Anya. Nagbago ang pananaw ko. Sinabi ko sa sarili ko na gagawin ko ang lahat para maging masaya ang anak ko hindi tulad ko noong kabataan ko. Si Anya ang magandang regalo na ibinigay sa amin ng Panginoong Diyos. Dahil sa kaniya nabuo kami ni John muli at nagsimula ng panibagong yugto ng masaya. Naging masaya ang
JARREN WAYNE SALVADOR POINT OF VIEW Walang hanggang pasasalamat para sa ama ni Mallory at tinulungan niya ako. Lalong lalo na kay Mallory na siyang nakiusap sa kaniyang ama na Attorney para makalaya ako. Sa wakas... sa loob ng isang buwan at tatlong taon na pagdurusa sa loob ay muli ko nang nasilayan ang ganda ng syudad. Nakakapanibago. Maluwag na ngayon ang lugar na gagalawan ko ulit. Hindi na masikip at sikisikan. Mapupuntahan ko na ulit ang mga lugar na akala ko ay hindi ko na Mapupuntahan. Ngayon ay sa isang panibagong apartment ako umuuwi. Si Mallory ang naghanap nito para sa akin. Sinabi ko kasi sa kaniya na ayaw ko nang bumalik sa dati kong inuupahan. Ayaw ko na kasing maalala pa ang mga masasakit na pangyayari isang taon at tatlong buwan ang nakakaraan. Ayoko na ring maalala pa ang masasayang karanasan namin ni Anya. Ayoko na. Simula ngayon magsisimula ako ng bagong buhay. Wala na akong balak na bumalik pa sa pag-aaral. Para saan pa? galing na ako ng kulungan at
"Jarren's case involves theft, illegal drug use, and complaints of intimidation against women. He's accused of extorting money from women he's in relationships with by threatening them." wika sa kabilang linya ng sinabi ng kaniyang ama na 'Pulis daw'. "Hindi yan totoo. Hindi ganoon si Jarren." Halos mapatakip si Anya ng bibig. Hindi niya mapaniwalaan ang narinig. "Pero iyon ang totoo. ikukulong ba siya kung hindi? Anya hindi bakla si Jarren. Nagsisinungaling siya tungkol sa pagkatao niya para ano? para lokohin ka?" "Alam ko 'yon, dad! Matagal ko ng alam na hindi bakla si Jarren. Ang totoo niyan may relasyon kami. Nahulog ako sa kaniya at kasalanan mo dad kung bakit? ikaw ang naglapit sa amin. babae ako at sa kaniya ko naramdaman ang pagmamahal na hinahanap ko na hindi niyo kayang ibigay. Daddy, mahal ko si Jarren!" "Mahal ka ba niya?" "Oo. at sigurado ako doon!" "Nah, I don't think so! Kung mahal ka talaga niya, bakit kailangan niyang i-record ang ginagawa niyo?" "A-ano
"Good afternoon. We're police officers. We're here to execute a search warrant on your house." "What? Why?" "It's about the missing necklace. You're the suspect, so we need to search your belongings." "What necklace? I didn't steal anything. You can search all my belongings." "Search the entire area. Go through each item one by one." "Sir, positive. This is the necklace. I found it inside his shoe." "No. I don't know how it got there! I didn't take anything. I didn't steal it. I know the owner of that necklace. She's my girlfriend, so it's impossible for me to steal it." "Maybe it's best if you explain yourself at the police station. We're arresting you because we found the necklace on you." Walang ka alam-alam si Anya tungkol sa pagkakakulong ni Jarren. Umalis siya mula sa bahay nito ng masaya at maayos. Ang hindi niya alam ay pagkaalis niya ay siya namang may pumuntang mga Pulis at dinampot ito. Anya had no Idea na nakuha kay Jarren ang nawawala niyang kwintas.
JOHN POINT OF VIEW. Hindi ko alam kung ipagpapasalamat ko ba na ngayon ay alam ko na ang totoo. Paano kung huli na? Paano kung napagsamantalahan na ng Jarren na yan ang anak ko? Baka makapatay ako! Kahit paano ko isipin, dinadala ako sa iisang kasagutan. Hindi ako mapili pagdating sa mamahalin ng anak ko. Wala akong paki kung mayaman ba o mahirap. Basta mahal ng anak ko, pipilitin kong gustuhin! Kaya lang sa sitwasyon na ito, hindi ko kayang tanggapin si Jarren kung totoo man na may itinatago silang relasyon ng anak ko. Sa lahat ng ayaw ko pa naman ay ang mga taong sinungaling, manggagamit, at mapagsamantala. Ni minsan hindi ko naisip na mangyayari ang kinatatakutan ko. Ang matulad ang anak ko sa mga naging babae ko noon. Bilang ama napaka sakit non. Ayokong mangyayari sa anak ko ang mga pangit na karanasan na binigay ko sa mga dumaan na babae sa akin noon. Hindi ako makagawa-gawa ng unang hakbang dahil kulang ako ng sapat ng ebidensya. Oo, bagamat nagsinungaling si Jarr
ANYA ENRIQUEZ POINT OF VIEW I GET IT! Valid naman talaga na mag-alala sila Daddy dahil hindi naman talaga biro ang halaga ng kwintas na nawawala. Bukod doon, regalo niya iyon sa akin at alam ko na mahalaga ito ss kanila. Its not just a necklace, it is a Precious gift for their daughter. Ako din naman, pinahahalagahan ko yon. Lahat bg binibigay nila sa akin ay pinahahalagahan ko ng husto. Hindi ko naman ginusto na mawala ito. Actually, suot suot ko pa ito kagabi. Suot ko pa 'yon habang nag-ses&x kami ni Jarren. Iyon lang ang tanging bagay na hindi niya hinubad sa akin. Kaya lang nasaan na kaya 'yon? Ngayong umaga tuloy ay nagkakagulo kami dito sa bahay. Syempre, hahanapin at hahanapin namin iyon kahit pa sabihin na marami namang pera ang mga parents ko at kayang kaya nila ako bilhan ng panibago. Pero dahil nga mahalaga ito sa kanila, hinahanap pa rin nila. "Iyon na nga, eh! Saan mapupunta yon? kung nandito lang yon nandito lang yon. Hindi yon mawawala unless may kumuha! unl
Sabay sabay naghapunan ang apat. Masaya silang nagkwentuhan sa harap ng hapag kainan. Lalo na ang mag-ina, marami silang napag-usapan ni Anya na tila ikinatuwa ng puso ni Leila. Maya maya pa ay nauna nang nagpaalam si Anya na papasok sa kwarto. Sumunod naman si John na nag-aya na sa kwarto. Huling pumasok si Jarren. Si Anya, nakatingin lang siya sa orasan hanggang lumalim ang gabi. Iniintay niya na maghating gabi para makasama ang nobyo. "Oh My Jarren! sobrang ginalingan mong magmahal kaya heto hindi ako mapakali nang hindi ka nakakatabi. I Hate this. gusto ko lagi tayong magkasama." Ang pusong nagmamahal ay hindi napipigilan. Hindi natatakot at palaging gustong sundin ang tinitibok ng puso. Tulad ni Anya, bagamat nandito na ang kaniyang mga magulang ay hindi iyon hadlang para matakot siya. Gustong gusto niya si Jarren at inlove na inlove siya dito na kahit siguro siraan pa ay hindi magbabago ang pagtingin niya rito. Si Jarren ang una sa lahat ng kaniyang unang karanasan ka
JARREN WAYNE SALVADOR POINT OF VIEW Hindi madali sa pakiramdam ang tumira dito ngayong nandito na ang mga magulang ni Anya. May guilt akong nararamdaman dahil mabuti naman ang intensyon ko sa anak nila pero may kailangan pa akong linawin at ipaliwanag. Hindi ko ginusto na magsinungaling o magpanggap. Hindi ako ganon. Isa pa, hindi ko gawain na manloloko ng tao. Ang problema ay hindi pa pwede. Hindi pa ito ang tamang panahon. wrong timing. Nadatnan pa nila na magkasama kami sa iisang kwarto kaya no choice tuloy ako kung hindi patuloy na magpanggap na bakla. Ayoko na sanang ipagpatuloy pa ang pagpapaniwala sa kanila ng bakla ako. Kaya lang wala, eh. Kung hindi ko gagawin yun mas lalong magagalit sila at mag-iisip kung ano ang ginagawa namin sa loob ng kami lang. Aware ako kung gaano kamahal si Anya ng kanyang mga magulang at kung hindi ako nagpanggap na bakla ay baka mapatay nila ako ng di oras. Hindi ko pinagsisisihan ang aking kapangahasan. Mahal ko si Anya at nakahanda ako