LOGINShare
KABANATA 17
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
It's Not Goodbye KABANATA 18
Nagdaan pa ang mga araw at unti-unti na rin akong nasasanay sa mga estudyante kong sobrang pasaway sa klase. Wala din naman kasi akong magagawa, kaya tanggapin nalang na ang magkaroon ng ganitong uri ng mga mag-aaral ay parte na ng buhay ko bilang isang guro. Ayaw ko namang magpaka-stress sa kanila, kaya most of the time nagpre-present lang ako ng mga PPT lessons at pagkatapos, nagbibigay ako ng activity. Fifteen minutes discussion and then seatwork or group activities afterwards. After my class lalabas na ako at du'n ko nalang sa faculty room tinatapos ang mga ginagawa ko, para naman maiwasan kong ma-stress sa kanila at baka atakehin pa ako sa puso. Diyos ko, ayaw ko pang mamatay! I have all the reasons to live. I have my daughter who loves me. Nandyan pa si mama at mga kapatid ko. I have my friends naman at kahit konti lang sila, I know they genuinely care for me. Nand'yan si Bea na itinuturing talaga akong kaibigan at mga previous students ko na nagmamahal sa akin. Nand'yan s
It's Not Goodbye KABANATA 19
Para makalimutan ko si Chris, I kept myself busy. Kapag wala akong klase, gumagawa ako ng mga PPT slides for my English lessons at pagkatapos, magwawasto ako ng mga papel ng aking mga estudyante saka ko naman i-enter sa E-class record. Sa gabi, maaga akong natutulog at minsan na lang ako nagpi-f******k. Pero nakikipag-usap pa rin ako sa mga previous students ko du'n sa gc namin. Hindi rin naman tama na idadamay ko sila dahil lang sa problema ko kay Chris. Hindi naman nila alam ang tungkol sa aming dalawa. Oo nga't lagi nila kaming nakikita ni Chris na nag-uusap noon but I guess, hindi nila binigyan ng malisya 'yon kasi nasa isip nila natural lang 'yon sa akin. Ayaw ko namang magbago ako ng pakikitungo sa aking mga previous students. Mahal ko silang lahat at itinuturing ko talagang parang tunay kong mga anak. At kahit hindi ko na sila mga estudyante ngayon kasi Senior High na sila, pero ayaw kong baguhin ang pagtrato ko sa kanila, kaya lagi ko pa rin silang kinukumusta every now and
It's Not Goodbye KABANATA 20
Pasado alas syete na ng gabi nang makauwi kami ni Tess ng boarding house. Dumiretso agad ako ng kwarto kasi kailangan ko ng magpalit ng pambahay at masyado na akong naiinitan sa soot kong school uniform. Kanina pa ito basang-basa ng pawis kaya ang lagkit-lagkit na sa pakiramdam.Si Tess naman ay dumiretso agad ng comfort room kasi kanina pa raw siya gustong magbawas, Madami kasing inorder na pagkain na animo'y gutom na gutom talaga. Hindi naman naubos kasi masyado na kaming busog. Heavy snacks kasi kinain namin kaya para na rin kaming nakapaghapunan na.Habang nasa loob ako ng aking kwarto, ay bigla na namang sumagi sa isipan ko ang tungkol kay Chris at Jackie. Akala ko wala na 'yong epekto sa akin. Pero bakit mas nasasaktan ako nang makita ko silang magkasama kanina, kaysa nu'ng time na nabalitaan kong sila na?At bakit, nu'ng magkatitigan kaming dalawa kanina, naramdaman ko pa ring mahal niya ako at mahalaga pa rin ako sa kanya?Pero bakit hindi naman niya ako pinansin ni ngumiti ma
It's Not Goodbye KABANATA 21
Matapos naming makapag-usap ni Tess at nang matiyak nitong okay na ako, lumabas na ito ng kwarto dahil may tatapusin daw itong reports na kailangang ipasa bukas. Ako naman ay wala ng ganang magtrabaho dahil mahapdi na ang mga mata ko sa kakaiyak, kaya gigising na lang ako ng maaga bukas para ipagpapatuloy ang paggawa ng PPT lesson. Hihiga na sana ako nang biglang naka-receive ako ng messenger notification. I took my cellphone and clicked on the chat head. "Hello po ma'm, good evening. Uhm, gusto ko lang pong kumustahin kayo ma'am kasi hindi po ako nakapunta sa inyo kanina sa school. May pinapagawa kasing performance task ang teacher namin at kaninang alas singko ang deadline kaya, nag -overtime po kami ng mga groupmates ko", message ni Bea."It's okay nak. Wala namang problema eh. Unahin mo 'yong pag-aaral mo nak. Saka ka na lang pumunta ng school pag bakante ka", reply ko sa kanya."By the way po ma'am. Okay lang po ba kayo? Bakit parang feel ko na hindi po kayo okay?", buong pag-a
It's Not Goodbye KABANATA 22
Halos mabingi ako sa ingay ng mga tao sa gym. Ang mga babae ay nagkakagulo habang nag-uunahang bumaba ng bleachers para magpa-picture sa mga players lalo na kay Ace."Ma'am magpapa-picture din ako kay idol!", kinikilig na sambit ni Bea."Mamaya na siguro nak, paunahin mo muna sila. Madami pang nakapila oh!", sagot ko."Oo nga Bea, mamaya na tayo", sabat naman ni CJ."Magpapa-picture din kayo sa kanila nak?", tanong ko habang ang paningin ko ay nakatuon kay Chris. Na-gets naman siguro niya na siya ang kinakausap ko pero hindi naman siya nagsasalita. Tumango lang siya at bahagyang nginitian ako. Well, nasasanay naman ako na ganu'n ka cold and treatment niya sa akin. Wala namang bago du'n. Kung dati, nasasaktan ako, eh ngayon parang natural na lang sa akin ang lahat. I don't even care kung bakit siya nakikipag friendship fist sa akin kanina. At kahit pa nga wala ng ganu'n, okay lang talaga. Bagama't may konting kirot pa naman akong nararamdaman, syempre hindi naman kaagad tuluyang maghih
It's Not Goodbye KABANATA 23
Araw ng sabado at wala namang pasok kaya hindi muna ako bumangon. Inaantok pa kasi ako, pero hindi na rin ako makakatulog pa. Kaya kinuha ko na lang ang cp ko at tiningnan ang messenger, at baka may bagong update sa faculty gc namin. At nang biglang nagpop-up ang messsage ni Bea."Hello po ma'am good morning!""Uhm, makiki-marites po ako ma'am. hehe. Nagchat po ba sa inyo si Ace kagabi?", tanong nito."Yes nak", reply ko naman."Hmm. Sa tingin ko po ma'am, may gusto po 'yon sa inyo! Tanong kasi ng tanong sa akin eh! Nagchat pa naman sa akin kagabi kung okay lang ba na mag friend request siya sa inyo", pagkuk'wento nito."Sa tingin ko po ma'am na love at first sight po sa inyo ang idol ko."Kahit kailan nakakatawa talaga 'tong batang 'to eh. Kung makapag-overthink nga naman, wagas! Nakikipag-kaibigan lang naman 'yong tao...may gusto na kaagad?"Hay naku, anak! H'wag na nga natin siyang pag-usapan. Diyos ko! Kagabi lang kami nagkakilala.""Hindi niyo po ba siya type ma'am?", pangunguli
It's Not Goodbye KABANATA 24
Napakabilis ang paglipas ng mga araw, hanggang ang mga araw ay nagiging mga buwan at mga taon. Nanatili pa rin akong isang public servant na nagtuturo sa mga kabataan sa public school. Kahit nakakapagod ang pagiging isang guro ngunit napamahal na talaga ito sa akin lalo na't 15 years na rin ako sa serbisyo. Samantalang patuloy pa rin ang pagpapalitan namin ng chat ni Bea sa messenger at hindi pa rin ito nakakalimot na mag-update sa akin tungkol sa buhay at pag-aaral niya. Active pa rin ako sa gc namin sa batch nila, at palagi ko pa ring kinukumusta du'n ang mga dati kong estudyante. Tungkol naman kay Ace, he become one of my good friends. Mga two years na siyang nanliligaw sa akin pero kaibigan lang talaga ang turing ko sa kanya. Ewan ko nga ba! Hindi talaga maaaring turuan ang puso. He has everything a woman is looking for; good looks, stable job and refined personality. Pero hindi ko kayang i-commit ang sarili ko sa kanya para sa isang romantic na relasyon. Gusto naman siya ng
It's Not Goodbye KABANATA 25
"Hi ma'am, nandito ka na po ba sa Cebu?", chat sa akin ni Bea. Alam kasi niya na ngayon ang flight ko, kaya lang hindi agad ako nakapag-update kasi natulog kaagad ako pagdating ng hotel."Yes nak, mga almost eleven na ako dumating at dumiretso agad ako dito sa Elegant Circle Inn. Tapos nakatulog ako kaya hindi na ako nakapag-update sa iyo.""Ah okay po ma'am. Pasensya na po at hindi po kita mapapatuloy sa boarding house namin, kasi masikip po talaga dito. Baka hindi ka po magiging komportable. Apat din kasi kami sa room eh!", pagpapaliwanag nito."Okay lang 'yon nak. Walang problema.""Hmm. Puntahan kita dyan ma'am. Sabay tayong maghapunan mamaya.""Sige nak, hintayin kita dito."Pagkatapos naming mag-usap ni Bea sa messenger, nagsend ako ng message kay Loraine at sinabi kong nandito na ako sa Cebu at para siya na lang din ang magsabi sa granny niya. Mamaya ko nalang siya tawagan kasi alas tres pa ng hapon at may klase pa 'yon. Maya't maya'y may nagpop-up na chat head at kay Ace 'yon
Latest chapter
It's Not Goodbye KABANATA 77
Mag-aalas singko na lamang ng hapon ngunit hindi pa rin ako nakatanggap ng tawag mula kay Loraine. Siguro nga nakalimutan na nga niya ang birthday ko o di kaya'y masyado lang talagang busy sa pag-aaral. Anyway, hanggang mamayang hating gabi pa naman ang kaarawan ko kaya kahit na bumati siya sa akin ng 11:59, accepted pa rin 'yon."Mars, p'wede bang pumasok?" tawag sa akin ni Tess habang kumakatok ito sa may pintuan."Halika ka mars, pumasok ka," sagot ko.Pagkabukas ng pinto, bumungad sa akin ang nakangiti kong kaibigan habang hawak-hawak nito ang isang medium-sized na box."Mars, please accept my simple birthday gift to you," wika nito."Naku, nag-abala ka pa mars. Sobra-sobra na nga ang pabor na ibinigay mo sa akin, iniisip mo pa talaga ang magbigay ng regalo.""Hay naku, wala 'yon mars. Para ka namang others eh," sagot naman nito, at nagtawanan kaming dalawa."Oh ba't naman parang malungkot ka mars?""Naisip ko lang si Loraine at si mama. Hanggang ngayon hindi pa rin tumatawag sa ak
It's Not Goodbye KABANATA 76
Dalawang buwan ang nakalipas at unti-unti ko na ring nakasanayan ang buhay ko sa Maynila. Dahil may kaliitan lang naman ang tiyan ko, parang hindi pa rin nahahalata na buntis ako kahit sabi ng doktor posibleng kambal daw 'yong anak ko.Hindi naman ako nagkakaproblema sa bahay ni Tess kasi maayos naman ang pakikitungo ng mga katulong sa akin. Naging maalaga din sila, lalo na si Manang Auring. Para na nga rin akong amo nila kasi, hindi nila ako pinapagawa sa mga gawaing bahay, pero paminsan-minsan naman nag-iinsist talaga ako kahit maghuhugas lang ng mga plato.Wala na akong balita tungkol sa school namin kasi nag-deactivate na ako sa aking mga social media accounts. Nagchange na rin ako ng number kaya tanging pamilya ko nalang at si Tess ang nakakausap ko. Nalulungkot pa rin naman ako dahil sobra kong nami-miss si Chris. Wala na akong balita sa kanya dahil hindi na rin siya binabanggit sa akin ni Loraine kapag nagkakausap kami sa telepono. Hindi rin ako nagtanong pa at baka mas lalo la
It's Not Goodbye KABANATA 75
Nakapagdesisyon na ako na sabihin kay Loraine ang tungkol sa aking pagdadalang-tao. Kahit hindi ko alam kung anong magiging kahihitnan ng pag-uusap namin basta't kailangan kong sabihin sa kanya ang totoo. Naghalf-day lang ako sa school kasi bigla namang sumama ang aking pakiramdam. Ayaw kong doon pa ako magsusuka sa paaralan at baka malaman pa ng mga co-teachers ko ang aking kalagayan."Nak, I'm sorry," umiiyak kong sabi. "Sadyang mahal ko lang talaga si Chris." Seryoso lang na nakatingin sa akin si Loraine, at hindi man lang nagbigay ng komento. Alam ko nabigla siya sa kanyang nalaman. Kaya hindi ko rin siya masisisi kung magalit siya sa akin dahil kasalanan ko naman talaga ang lahat. Hindi ako nakapagpigil sa aking nararamdaman. "Nak, okay lang sa akin na magalit ka. But please, kausapin mo ako," emosyonal kong sabi.Narinig ko ang malalim na buntung-hininga ng anak ko. "Ma, hindi naman ako nagagalit sa iyo eh. Nag-aalala lang ako sa kalagayan mo, kasi alam naman nating ikakasal n
It's Not Goodbye KABANATA 74
Pagkatapos ng outing namin ay back to normal routine na naman ako. Malamig pa rin ang trato sa akin ng aking mga katrabaho, pero hindi ko na sila pinansin pa. Tutal at sanay naman akong nag-iisa lang sa school, hindi ko na kailangan pa na may makakausap kung hindi rin lang naman totohanan ang pakikitungo sa akin. Nag-eenjoy din naman ako kahit papano sa aking klase, kaya sapat na sa akin 'yon. Alam ko na ako lang ang pinagtsi-tsismisan nila kapag nasa faculty room silang lahat, pero hindi ko na proproblemahin pa 'yon. Basta't magtrabaho lang ako ng maayos.Hindi na rin kami nag-uusap pa ni Chris kahit sa messenger man lang. Sinabi ko na mas mabuting mag focus muna siya sa nalalapit na niyang kasal. "Alam mo ma, billib talaga ako sa katatagan mo. Kasi kung sa akin nangyari 'yan, hindi ko alam kung anong gagawin ko ma. Baka na depress na ako," wika ni Loraine habang kumakain kami."Kailangan talaga akong magpakatatag anak, dahil nand'yan ka at kailangan mo pa ako. Saka sanay na rin nam
It's Not Goodbye KABANATA 73
"Here we are!" bulalas ni Bea nang makarating na kami sa resort. Nauna silang bumaba ni CJ kasama ng mga partners nila, habang nasa loob pa kami ng sasakyan ni Chris. Medyo nagkaalanganin pa kaming dalawa kung sinong maunang magsalita. "Uhm, buti naman nakasama ka buds," I decided to break the silence."Yup. Gusto ko rin talagang mag-unwind eh," tugon nito. "Oo nga pala ba't hindi ang kotse mo ang ginamit?""Nasa talyer kasi buds, may konting sira," sagot naman nito."Oh, I see. Shall we go?" yaya ko sa kanya.Tumango siya at bahagyang ngumiti. Ngunit nang akma ko ng bubuksan ang pintuan ng sasakyan, pinigil niya ang kamay ko at mabilis niya akong hinapit."I missed you so much buds," wika niya. Nagkatitigan kaming dalawa. And the next thing happened so fast, at nararamdaman ko na lamang ang paglapat ng mga labi niya sa labi ko. Napapikit ako habang tinutugon ang mainit na halik na 'yon. "I missed you too buds.""Happy anniversary, babe," wika niya saka humalik sa akin sa noo. Naki
It's Not Goodbye KABANATA 72
Kumalat na sa buong lugar ang balita na ikakasal na talaga si Chris at Leslie. Hindi rin ito lingid sa kaalaman ng lahat ng mga estudyante pati na rin ng mga co-teachers ko. 'Yong iba halatang natutuwa sa kasawian ko sa pag-ibig, pero may iilan din naman na nakikisimpatiya sa nararamdaman ko. Habang nakatuon ang aking atensyon sa aking ginagawang PPT slides sa laptop, bigla namang tumunog ang cellphone ko. Agad ko namang sinagot ito nang makarehistro ang number ni Bea."Hi, mimi," bati nito sa kabilang linya."Hello nak. Kumusta, napatawag ka?" tanong ko."Nagworry lang ako sa 'yo mimi eh. Okay ka lang ba?""No choice nak kundi magiging okay na lang," mahina kong sagot."Masama ang loob namin ni CJ kay Chris mimi. Ba't ang bilis naman niyang nagdesisyon na i-give up ang relasyon ninyo.""Nak, h'wag kayong magalit kay Chris. Nahihirapan din naman siya eh. Kahit kayo naman siguro sa sitwasyon niya, mapipilitan na lang talaga kayong sundin ang kagustuhan ng mga magulang ninyo lalo na't k
It's Not Goodbye KABANATA 71
Sa hangarin kong makatulong kay Chris, nangutang ako ng pera kay Tess. Pero konti lang din ang napahiram sa akin kasi nagkasakit din daw ang asawa niya. Umutang na rin ako kay kuya Roger kaya napilitan akong sabihin sa kanya ang tungkol sa relasyon namin ni Chris. I am just glad na hindi naman siya tumututol sa amin.Nagdaan pa ang maraming mga araw, nagtaka naman ako sa mga pagbabago ni Chris. Hindi na siya laging tumatawag sa akin. Dati naman, hindi matatapos ang araw nang hindi niya ako nakakausap. Mapa-tawag o mapa-chat man. Pero ngayon hindi na siya araw-araw nag-uupdate sa akin. I find it very unusual kasi hindi naman siya ganito. Hindi ko maiwasang mag-isip sa mga posibleng dahilan ng lahat. Hindi ko rin mapigilan na maging negatibo ngunit pilit kong nilalabanan 'yon at iniisip na lang na baka busy lang talaga siya sa trabaho dahil sa babayarang mga utang."Balita ko ikakasal na raw talaga ang kuya Chris mo doon kay Leslie, kasi buntis raw eh." Narinig kong usapan ng mga grade
It's Not Goodbye KABANATA 70
Panibagong araw na naman sa eskwela. Kahit hindi ko na gusto ang mga tao sa paligid ko, pero wala akong magawa kundi deadma na lang kasi alangan namang tumigil ako sa pagtuturo. Ano na lang ang kakainin namin ng anak ko. Kahit hindi naman ako ang mag-isang bumibili ng mga kakailanganin sa bahay kasi nagpapadala naman ng alote kay mama ang mga kapatid ko, pero ayaw ko rin namang umasa lang sa kanila. Kahit sabihin namang malaki ang sinasahod nila sa ibang bansa pero may kanya-kanya rin naman silang mga pamilya na bubuhayin.Hindi ko sinasadyang mapadaan sa classroom ng grade 8 at narinig ko ang mga pag-uusap ng isang grupo ng mga kababaihan. Dahil recess time pa naman kaya wala pa roon ang iba nilang kaklase."Talaga ba? Ipapakasal na ang kuya mo sa ibang babae? Ay kawawa naman si Ma'am Precious," wika ng isang estudyante.Naintriga akong pakinggan kung ano pa ang sasabihin nila kaya huminto muna ako saglit at nakinig sa kanila. Hindi naman nila ako nakikita kasi nakatalikod sila sa ak
It's Not Goodbye KABANATA 69
Nang makauwi ako ng bahay, naabutan ko si Loraine sa kusina na nagluluto ng pagkain. Napaisip tuloy ako kung anong okasyon, kasi sa tingin ko abalang-abala naman siya."Hi ma, nandito ka na pala," bati nito saka humalik sa pisngi ko."Kanina ka pa ba umuwi nak?" tanong ko."Wala naman kaming klase ma. May seminar 'yong professor namin sa major subject kaya libre ako ngayon.""Ganu'n ba? Ano palang okasyon nak at parang abala ka sa ginagawa mo?""Wala naman ma. Gusto ko lang matikman niyo ni Lola ang mga bago kong resipe," magiliw na sagot nito."Kumusta pala sa school niyo ma?""Uhm, may nakaaway ako nak.""Ano po? Sino at bakit?" curious na tanong nito. Tumigil ito saglit sa paghiwa ng mga rekados at tumingin sa akin.Ikinuwento ko sa kanya ang buong pangyayari, pati na rin ang malamig na pakikitungo ng mga kasamahan ko sa akin. Gusto ko namang mag open sa anak ko. Pagkatapos ng hindi namin pagkakaunawaan noong nakaraan,napag-isip-isip ko na wala na akong dapat na ilihim pa sa kanya.
