The lady just ignored him like she didn't hear him asking. Sa halip ay parang wala ito sa sariling tumingala habang nakatitig sa nagkikislapang mga bituin na wari'y ngayon lang nito nakita. She even pointed the stars on air and giggled.
Napailing na lamang si Jann na itinuloy ang pagbubukas sa lata ng beer na kanina pa pala niya hawak saka ito ininom.
Crazy. Isip isip niya.
"Why is this place so pretty and calm? I think I want to live here."
Narinig ng binata ang sinabi ng babaeng nasa gilid niya kaya napalingon ulit siya dito. Di niya alam kung ano ang humila sa mata niya para tingnan ulit ito habang inaayos ang mahabang buhok nito. 'Di man niya ito maaninag gaano ay tila naaaliw siya sa ginagawa ng estrangherang katabi niya. Tila nahihipnotismong napapikit pa siya ng maamoy niya ang simoy ng hangin na napakabango na batid niyang dito nagmumula.
The strangers scent is too good for his system.
Tila naman natauhan si Jann ng marinig ang pagsinghot nito. He just look away and continue sipping his beer like nothing happened. He feels awkward kung iistorbohin niya ang pagmo-moment ng babae sa tabi niya na 'di niya alam ang pinagdadaanan. Ayaw niya namang matakot ang babae kapag nahuli siya nitong tinitingan habang tahimik na umiiyak. Baka kung ano ang isipin nito.
Few minutes have pass but he can still hear the lady. At ayaw man niyang isipin ito pero pakiramdam niya ay may mabigat itong dinadala dahil sa tahimik at patuloy pa rin nitong pagsinghot.
He opened the last two beer and looked at the lady again while holding it.
"Beer? It's all I can offer." Tanging lumabas sa bibig niya. Di niya rin kase alam kung anong unang sasabihin niya dahil ayaw niya namang sabihan siya nitong pakialamero o ano man kagaya ng babaeng masungit kahapon na gusto lang naman niyang makilala.
Maganda pa naman ito pero sobra naman ang sungit nito na kulang nalang ata ay sampalin siya kahapon kahit wala naman siyang sinabing masama. Ewan niya, pero napangiti na lamang siya habang naiisip ang mga nangyaring iyon.
Nawala si Jann sa iniisip niya ng biglang kinuha ng babae ang beer na hawak niya at tila uhaw na ininom iyon. Ni hindi nito nagawang lingunin pa siya.
"Hey, drink it slowly."
Bumalik naman sa pagiging tahimik ng babae sa tabi niya na 'di pa rin siya kinakausap o nililingon.
Tumikhim lang si Jann at tumingin sa langit bago inumin ang natitirang beer. "I dont have hanky or anything to offer you." Tanging nasabi ng binata.
"And I will not say 'thanks' or get your name and number, so we could hangout, so." Masungit namang sabat nito na ikinasingkit ng mata ng binata.
That intimidating voice is familiar.
Pag sinu-swerte nga naman. Kilala niya ang boses nito at sa sungit pa lamang ng sagot nito ay 'di siya pwedeng magkamali. The lady beside her is no other than the stranger he seen yesterday. Ito lang naman ang babaeng nagsungit sa kaniya dahil lang sa concern niya dito.
Yes, she's beautiful, but still, ito palang yata ang babaeng nagsungit sa kanya sa islang ito. Simula kasi ng dumating siya dito ay kabilaan ang mga babaeng nagbibigay ng number o humihingi ng pangalan niya.
That's why it amazes him. This weird drunk lady amazes him.
"This is unbelievable. You again?" Napahagalpak ng tawa ang binata. "We are really destined to meet." He said it while drinking his beer empty.
Nakita naman niya ang paglingon nito sa kanya na tila nag iisip kung ano ang sinasabi niya.
Di niya alam pero parang kitang kita niya ang facial reaction nito na di niya makalimutan nang tarayan siya nito kaninang umaga. Pakiramdam niya kase ay ganun na ganoon ang itsura nito ngayon. And he found it amusing. This lady is somehow pretty but weird because he finds it challenging... and adorable. Bahagya niyang ipinilig ang ulo niya.
"Wait... You again?! You---"
"Hey..." Nakita ni Jann ang bahagyang paggalaw nito na tila tatayo. "Hey! Don't curse okay?" Pagak na tawa ng binata.
"Whatever... Just please. I am not in the mood for a conversation or a getting to know shit with a rude stranger." Tanging sagot nito bago bumaling sa alak na hawak niya.
"I am not rude." Simpleng sagot niya.
"Whatever. I am not hearing you."
Bumalik na naman ito sa pagiging cold at tahimik. Pinahid pa nito ang luha sa mata dahil siguro ayaw nitong makita niya na umiiyak ito.
"Will you stop looking?" Basag ang boses na sita niya ng magtama ang kanilang mga mata.
"Look, Miss. I am not here to like get your number or anything... And please, I am not rude." Naiiling na sabi niya.
"I was already here before you came in the first place." Hindi alam ni Jann bat kailangan niya pang mag explain dito para lang ipakita na di siya kagaya ng ibang lalaki na makikipaglandian o ano pa man.
"Will you just shut up? I can't think here. Kung hindi ka mananahimik, puwede kang umalis."
"W-what? You're unbelievable! Nauna ako dito."
"So, ako ang aalis? Ikaw 'tong napaka daldal at ang daming sinasab---"
"Fine." Singit ni Jann at ipinakita pa dito ang sign laguage na ipinapakitang pag-zip ng kanyang bibig.
"Isa pa, hindi ko kailangan ng kahit anong paliwanag mo, 'di tayo close!" Tila batang sabi nito at pakiramdam pa niya ay tinapunan siya ng nakamamatay na tingin. Kung nakikita lamang niya ito ay siguradong kanina pa ito nakairap o sinasaksak na siya sa utak nito.
"I am not talking to you, Mister. Okay?" Masungit na tumalikod ito sa kanya.
"Alright." Tumayo ang binata at saka naglakad papalayo dito.
Akala ng dalaga ay tuluyan na itong umalis kaya naman umayos ito ng upo at tahimik na pinakinggan ang hampas ng alon sa 'di kalayuan.
Napakadaming pumapasok sa isip niya at wala na siyang iba pang gusto ngayon kundi ay uminom para kahit papano ay mawala ang lahat ng gumugulo sa isip niya.
Iinumin pa sana niya ang alak na binigay sa kanya ng lalaki kanina pero tila lalo siyang nainis ng maramdamang wala na pala iyong laman. Marami na rin pala siyang nainom kanina pa pero tila 'di ito tumatalab sa kanya.
Tatayo na sana siya para maghanap ng mabibilhan ulit ng wine or beer ng may bulto ng lalaking biglang umupo sa tabi niya at ibinaba ang mga beer na bitbit nito.
Magsasalita pa sana siya ng maaninag ito pero naunahan na siya nito.
"Stop! You don't want any talking right?"
"Then let's drink without saying anything because I also need that. Let's pretend we are alone. I'm also here to think... May mga iniisip din naman akong problema. Hindi lang ikaw, Miss." Jann just opened the can he's holding and drink it without looking at her like she is not there.
"And Miss... I wont ask for your name or your number just to be clear, okay?" Jann cleared his throat.
Nagdadalawang isip si Sandra kung tatayo ba siya at aalis sa harapan ng lalaking ito o kaya naman ay uupo nalang dahil ito na mismo ang nagsabi na 'di nila kailangang mag-usap. Isa pa nabubwisit pa siya dito dahil sa pagiging pakialamero nito noong nakaraan na ikina-inis niya.
"And this is my peace offering for this morning. It's fine if you don't want it." Cool na sabi pa nito.
She left a deep sigh before sitting beside him and act like she never hear anything. She wants to clear her mind just for this night.
As a sign of accepting the guys peace offering, she gets one beer and opened it without any words. 'Di talaga siya ang tipo ng babaeng makikipag-usap o makikipagkilala sa isang lalaking kakakita niya pa lamang at hindi lubos na kilala. Pero dahil in-assure naman nito sa kanya na 'di siya nito aabalahin kaya naman hindi na siya nagsalita pa.
Wala ng iba pang nasa isip niya kung hindi ay ang uminom para kahit man lang ngayong gabi ay makalimutan niya lahat ng nasa utak niya. Kinabukasan din naman ay babalik na siya ng Manila at 'di na niya makikita pa ang estrangherong nasa tabi niya ngayon.
Mukha namang wala ring pakialam ang lalaking nasa tabi niya dahil ginawa nito ang sinabi niyang 'di nila kailangang mag usap'. Umiinom lamang ito at tahimik na nakaupo sa buhanginan kagaya niya.
"Maybe you are dumped.""What? Hell, no!""Me, dumped?" Natatawang sagot ni Jann sa dalaga.At first, the two is not really talking or answering each others questions but at the end they were talking like really close friends having a drink.Nagkasundo lang ang dalawa na 'di sila pwedeng magsabi ng totoo o 'di kaya ay sabihin ang totoo nilang pangalan, but they are free to tell stories or ask questions just for fun. Yung kaninang masungit na babae at makulit na estranghero ay tila magkakilalang magkakilala na dahil sa kanina pa nilang kwentuhan at tawanan. Nakakailang pababalik balik na rin si Jann sa grill dahilan para 'di nila mamalayang nakakarami na rin pala sila ng beer."Ang yabang mo, hoy! Eh ba't nandito ka sa isla na ito ng mag-isa at walang kasamang girlfriend. Then what? You are also drinking alone like a loner. Like the whole world left you.""Dumped agad kapag ganun? Di ba pwedeng gusto lang makapag relax?" Jan
Nagising si Sandra dahil sa 'di maipaliwanag na kirot ng ulo niya. Nakapikit niyang hinilot-hilot ang sentido niya pero tila ata lalo lang itong sumasakit. Kinapa-kapa pa niya ang gilid niya para sana bumangon pero natigilan siya ng maramdaman ang paghigpit ng tila kung anong nakayakap sa bewang niya.Dahan-dahan niyo itong nilingon at halos lumuwa ang mata niya ng bumungad sa harapan niya ang lalaking may balbas at bigote na tulog na tulog sa tabi niya yabang mahigpit na nakayakap sa kanya. Mabilis na natutop ng dalaga ang kanyang bibig bago pa siya mapasigaw sa tanawing bumungad sa kanya.Pakiramdam niya ay lalong sumakit ang ulo niya ng piliting isipin kung ano'ng mga nangyari kagabi pero talagang hindi niya lahat maalala kung bakit at papaano siya humantong sa tabi ng estrangherong ito.Nilibot ng paningin niya ang paligid at nang masiguradong wala siya sa kanyang kwarto ay napakagat-labi na lang siya da
"Hello! What can I do for you?"Bahagya namang ngumiti ang kanyang pasyente na kakapasok lamang."Good Morning Doctor. I don’t feel good.""Come and sit here." Pang-walo ito sa pasyente niya ngayong hapon. Kaninang umaga kasi ay nanggaling siya sa Makati at um-attend nang isang convention na madali din namang natapos. Sa halip na umuwi at magpahinga ay naisip ni Sandra na magstay na lamang sa kanyang opisina at tumanggap na rin ng pasyente."Open your mouth, please."Sumunod naman ito at nag-umpisa na si Sandrang gawin ang pakay. Pagkatapos ilagay ang result sa hawak na papel ay nagsalita ito habang nakayuko at binabasa ang ilan pang nakalagay doon. "Since how long are you not feeling well?""Since yesterday, Doc.""Well, theres no problem. Did you have motions yesterday?" Sagot niya pagkatapos silipin ulit ang la
"Hoy! Bes!" Nagulat si Sandra sa pagpitik sa hangin ng kaibigan niyang si Ella na titig na titig pala sa kanya."W-what?" She suddenly look away and try to concentrate on what her doing.Nagtataka namang sinundan siya ng tingin ni Ella at walang sabi-sabing kinuha ang laptop niya."Dra. Lessandra Olivares MD., ng cardiology department, at bestfriend ko. May hindi ka ba sinasabi sa akin? Are you hiding something important from me?""N... nothing. Ano naman ang itatago ko, aber?" Pilit niyang iniwasan ang mata ng kaibigan.Pero tinaasan lamang naman siya ng kilay ng kaibigan at tinitigan muli. "I know you Lessandra, from your cephalic to your phalanx. At alam ko kapag may hindi ka sinasabi sa akin. O kaya ay may mga itinatago ka sa akin.""Uh, huh! Kaya pala kada nagtatanong ako noong dumating ka at kahit noong mga nakaraan e wala kang ibang isinas
Nagmamaneho pa lamang si Sandra papunta ng Parañaque Doctors Hospital ng mag-ring ang kanyang telepono.'Good morning Dra Sandra, are you on your way?' Tanong ng nagsasalita sa kabilang linya.'Yes Doctor Rivera, napatawag po kayo?''We have a VIP patient, I think you assisted him once because he is asking for you, also one of my closest friend. Malapit ka na ba?''Few blocks away, Doc. Dadaanan ko lang 'yong coffee ko at derecho na ako diyan.' Paliwanang niya habang nakatingin sa kalsada.'Okay, dumirecho kana lamang dito after you fix your things. Don't let your patient wait okay?'Napakunot naman ang noo niya sa narinig. Sa huling tingin kasi niya sa wrist watch niya ay ahead pa siya ng lagpas isang oras. 8am dapat ang time-in niya samantalang 6:47 pa lamang.'Okay Do
"You've signed it, bes?" Nasa isang cafe' sina Sandra at Ella. Dito nila napiling magpunta pagkatapos nang halos 12hours na shift nila. Wala na rin kasi silang makitang bukas na kainan dahil pasado alas diyes na ng gabi."Yeah. 'Wag mong ipagsasabi ang tungkol dito, bes, ha. Nakalagay kasi sa contract na walang taong ibang dapat makaalam ng pagiging personal doctor ko ng mga Embarcadero. Alam mo naman ang pamilya nila."Kilala kasi ang mga Embarcadero bilang nagmamay-ari sa ilang malalaking establishment at sikat na brand ng sasakyan. Kasama na ang popular na air cargo carrier na nasa ilalim ng Embarcadero Holdings."This is big, bes. Pero hindi ba delikado? Nabasa mo ba 'yong news last year about doon sa pagharang at pagpapaulan ng bala sa sinasakyan nila na galing sa airport?""Of course I know. 'Di mo ba alam na sa hospital natin mismong dinala si Mr. Paul Embarcadero dahil nata
"S? Is that really you??"Kapwa nagulat ang dalawa nang makilala ang isa't-isa. Sa dinami-dami ng pagkakataon at lugar kung saan sila pwedeng magkita ay dito pa talaga sa kalsada kung saan malakas ang ulan at nagkataon pang nasiraan siya nang gulong."J-j? W... what... How are you here?" Nauutal na tanong ni Sandra habang titig na titig sa balbas saradong lalaking kaharap niya. His face never changed a bit kaya naman imposibleng hindi niya ito makilala.Paano ba naman niya makakalimutan ang mukha nitong hindi mawala wala sa utak niya pagkatapos ng lahat nang nangyari sa kanila sa Sibale Island. Ipinilig pilig niya ang ulo niya para ma
"You've signed it, bes?" Nasa isang cafe' sina Sandra at Ella. Dito nila napiling magpunta pagkatapos nang halos 12hours na shift nila. Wala na rin kasi silang makitang bukas na kainan dahil pasado alas diyes na ng gabi."Yeah. 'Wag mong ipagsasabi ang tungkol dito, bes, ha. Nakalagay kasi sa contract na walang taong ibang dapat makaalam ng pagiging personal doctor ko ng mga Embarcadero. Alam mo naman ang pamilya nila."Kilala kasi ang mga Embarcadero bilang nagmamay-ari sa ilang malalaking establishment at sikat na brand ng sasakyan. Kasama na ang popular na air cargo carrier na nasa ilalim ng Embarcadero Holdings."This is big, bes. Pero hindi ba delikado? Nabasa mo ba 'yong news last year about doon sa pagharang at pagpapaulan ng bala sa sinasakyan nila na galing sa airport?""Of course I know. 'Di mo ba alam na sa hospital natin mismong dinala si Mr. Paul Embarcadero dahil nata
Kasalukuyang lulan ng taxi si Sandra papunta sa bahay nila.Huling araw na nang leave niya at plano na sana niyang gugulin na lamang ang sarili sa panonood at pagtulog sa unit ng matalik na kaibigang si Ella.Inuutusan na lamang niya itong kumuha ng gamit sa unit niya kapag kailangan niya. Naiintindihan naman siya ng kaibigan kaya naman sumunod na lamang ito.Kumakain siya kanina ng pineapple na galing pa sa Pangasinan na pasalubong ng boyfriend ni Ella. Lagi kasing ito ang inuungot niya sa kaibigan kaya kahit unay na umay na itong panoorin siyang nilalantakan araw araw ang pinya ay okay lamang dito.Hindi pa siya tapos kainin ang pinyang siya rin ang nagbalat nang makatanggap siya ng tawag galing sa Kuya Walter niya. Hindi pa sana niya iyon sasagutin pero nagtaka na rin siya nang halos sampung beses itong tumawag at sunod-sunod ang text nito na may emergency daw sa bahay nila.Pinakuha na rin kasi niya sa kaibigan ang cell phone niya dahil b
Pagkagaling sa mansiyon ng mga Embarcadero ay tumungo si Sandra sa bahay ng kanyang matalik na kaibigang si Ella.Nang makita naman siya ng kaibigan na umiiyak habang nakatayo sa pintuan ng unit nito ay agad din siyang pinapasok para tanungin kung ano ba ang nangyari.Sandra told her bestfriend about what happened. Everything, pati ang hindi pagparamdam sa kanya ng boyfriend na si Jann ng dalawang araw."Bes, why not try to talk to him? Mas maganda pa rin na sa kanya mangagaling ang sagot. Kung bakit ganoon ang ginawa niya.""Ayoko na siyang makita pa." Sabi ni Sandra habang nagpupunas ng luha."Hey, stop crying. Makakasama 'yan kay baby. Bukas pa naman ang balik natin sa pedia at malalaman na natin kung lalaki ba o babae ang inaanak ko."Sa halip na tumigil ay lalo lamang naiyak si Sandra. Naiisip niya kung paano na sila ng kanyang magiging anak. Wala naman talaga siyang pakialam kung may iba nang babaeng gusto si Jann. Pero ang iniiisip ni
Lumawak ang ngiti ni Dianna nang makita ang papalapit na anak na si Jann. Kasalukuyan nilang kasama si Gwen at masayang nagkukwentuhan habang abala din ang mga bisita nila.Pinagkukwentuhan lang naman nilang mag-asawa kasama ang anak na si Gwen ang tungkol sa sinabi ng anak na si Jann tungkol sa babaeng ipapakilala daw nito.Simula't sapol kaso ay wala itong ni isang babaeng dinala at ipinakilala sa kanila. Babaero ang anak nilang si Jann pero hindi naman ito nagharap sa kanila ng kahit isa sa mga babae nito.Yayakapin na sana ni Dianna ang anak ng bigla itong nagsalita. "Who is this doctor that came here, Mom?"Nagtataka namang napalingon si Dianna sa asawang si Paul."Doctor?" Tanong muli ng Daddy niya. Si Gwen naman ay nakikinig lang sa kanila."I mean... what hospital are you visiting for your check up, Mom?""Why are you asking me about that, Hijo? Teka nga, naguguluhan ako. Ano ba talaga ang itinatanong mo? "
Nang dumating si Lessandra sa mansiyon ng mga Embarcadero ay ipinakilala siya ng mag-asawa sa ilang malalapit na kaibigan nito pati na rin sa ilang kamag-anak ng mga ito na mabibilang din sa daliri.Halos parehas lang ang narinig niyang pagbati sa kanya ng mga bisita at naroroon.Na napakaganda niya at kahit sino mang tanungin ay hindi aakalain na bente nuwebe na ang edad niya. Na napakaganda niyang doktor at sinabi pa ng pinsan ni Mrs. Embarcadero na si Pauliee na dapat ay nasa mundo daw siya ng modeling o beauty pageant kaysa sa ospital.Pinili niyang isuot ang isang black na off shoulder high slit na dress na iniregalo pa sa kanya ng matalik na kaibigang si Ellaiza. Sanay naman siyang magpunta sa mga celebrations dahil na rin sa propesyon niya kaya hindi na rin siya nahirapan na maghanap ng isusuot.At dahil ipinakilala siya ng mag-asawang Embarcadero na malapit na kaibigan at siyang personal doctor ay naging maayos at magaan naman ang pakikitungo ng l
Kanina pa paikot ikot si Jann habang hinahanap ang babaeng alam niyang hindi siya pwedeng magkamali.Si Sandra.He's been calling and texting her after he arrived from Canada to attend a meeting. Dapat ay ang ama sanang si Paul ang pupunta ng Canada para sana um-attend pero dahil kaarawan ng kanyang Mommy Dianna ay hindi na siya nakatanggi pa sa hiling ng kanyang Ama.Miss na miss na niya ito. Alam niyang hindi siya agad nakapagpaalam dito dahil biglaan ang flight niya at sigurado siyang nagtatampo ito. Inisip niya habang nasa Canada na saka na lang niya ipapaliwanag ang lahat sa dalaga.Plano na rin niyang ipakilala si Sandra sa ga magulang niya kaya naman pagbaba ng eroplano kaninang 6pm ay nagtext na siya dito at may binigay siyang address. Sinabi niya na magkita sila sa address na ibinigay niya. Surpresa sana niya ito sa dalaga pero walang sumasagot ng tawag o nagreply sa kanya. Mara
Katatapos lang ni Sandra sa sa kanyang daily rounds, alas tres na ng hapon ng masulyapan niya ang pambisig na relo. For her, ito na yata ang isa sa pinaka-toxic na araw niya ngayong buwan.Nagkakagulo ang emergency room kaninang umaga dahil sa road accident na kinasangkutan ng dalawang bus at tatlong private vehicle. Dalawa ang patay at ang marami ay malubha ang kalagayan at nasa ICU pa ang iba habang abala din ang operating room.Short pa naman sila sa nurses dahil nagleave ang isa dahil buntis at ang dalawa naman ay nagresign dahil lamang sa eskandalo na naugnay sa sa playboy na anak ng direktor ng ospital. Wala din ang isang surgeon nila na nagkataong nasa two days vacation sa canada para sa kasal ng kapatid nito.Kaya naman abalang abala ang buong ospital. Halos 'di rin sila nagkausap ng matagal ng matalik na kaibigang si Ella dahil maging ito ay iritable na rin sa dami ng inaasikaso at pabalik balik ng ER.Katatapos lang naman ng round ni
Nagising si Sandra dahil sa magkakasunod na tawag sa telepono. Nakapikit paring kinapa niya ang bedside table upang mahagilap ang cell phone niya upang matigil na iyon sa pagtunog.Naramdaman pa niya ang lalong paghigpit ng yakap sa kanya ng boyfriend na si Jann na nakayakap sa kanya habang nakatalikod siya.They made love last night.Hindi niya alam kung ilang beses at anong oras na bumigay ang kanilang katawan sa pagod. Basta ang alam lang niya ay siguradong masasakit ang ilang parte ng katawan niya na naramdaman na niya ng bahagyang abutin ng bedside table.Hindi siya tinigilan ni Jann kagabi. He's drunk but he still do it with her passionately and lovingly. Without even saying he's tired and sleepy. He even wanted more and more of her. Siya na nga lang talaga ang sunuko dahil talagang pakiramdam niya ay napagod na siya ng sobra sa mga ginawa nila. But she feels happy and her body is still craving for more. Hindi na rin naman siya pinilit ng noby
Marami nang changes na nangyayari sa katawan si Sandra. Kasama na rin ang mood swings niya na kahit siya ay hindi na rin maintindihan ang sarili.Naging maayos naman ang nagsisimulang relasyon nila ni Jann. Hindi pa man nito naikukwento ang tungkol sa buong pagkatao nito at sa pamilya nito ay hindi na niya gaanong iniisip iyon.Ang mahala ay masaya sila at nararamdaman naman niya na mahal siya nito. Masyado pa rin namang maaga at angsisimula pa lamang sila sa relasyon.Alam niya na kapag handa na itong magkwento ay ito mismo ang magsasabi sa kanya at ipapakilala din siya sa pamilya nito.Katatapos lamang niya magshower at kasalukuyang nag-aayos ng susuutin kinabukasan nang marinig niya ang doorbell.Inisip niya na baka si Ella dahil tinawagan niya ito at sinabing kapag pwede ay daanan siya at ibili siya nang mangga dahil talagang naglalaway siya. Nasa stage kasi siya ng paglilihi kaya nagiging weird ang panlasa niya."J-Jann?" Nabungaran niy
"Good morning, Doctor Olivarez." Masayang bati ng mag-asawang Embarcadero. Martes ng alas onse ngayon at maagang tumawag kanina si Mr. Paul Embarcadero na dadaan sila ng ospital para sa check up ng asawa nitong si Dianna.May business meeting na pinanggalingan ang mag-asawa at dahil madadaanan ang ospital ay minabuti na nitong tawagan siya ng maaga kanina para makapagpacheck up na rin. Ay dahil sa si Sandra ang personal doctor ng mag-asawa ay agad namang binakante ni Sandra ang oras na iyon."Good morning, Mr. and Mrs. Embarcadero." Nakangiti ring bati niya sa mag-asawa."Ikaw talaga, hija. Sinabi ko naman sayo'ng Paul na lamang ang itawag mo sa akin. We don't need too much formality."Ngumiti na lamang naman si Sandra."Wala namang ibang tao, hija. Saka parang hindi naman tayo magkakilala niyan." Si Mrs. Embarcadero na ang nagsalita."Kayo po talaga, Sir Paul at Tita Dianna." Ngiti na lamang ang tanging naisagot niya sa mga ito.