Him Again

Mag-a-alas kuwatro na rin ng bumalik ang team na kasama niya sa hotel para naman sa dinner. Bitin man ang karamihan ay kailangan na rin nilang bumalik dahil palubog na ang araw. Nag suhistiyon naman ang mga tour guides doon na maganda din at mag-eenjoy sila sa mga bar at cafe sa paligid ng hotel.

Mas minabuti na lang munang bumalik si Sandra sa hotel niya saglit para mag-shower at makapagpalit ng damit bago siya maghanap ng kakainan o tatambayan pansamantala habang pinapatay ang oras. 

Palabas na sana siya ng kwarto ng 'di niya maiwasang tingnan ang cell phone niya sa bedside table. Naisip niya din kasi kanina pa, na baka kino-contact siya ng mga co-doctors and nurses niya. Alam naman ng mga ito na nasa bakasyon siya pero 'di pa din minsan naiiwasang tawagan o itext siya kapag may mga tanong ang mga ito lalo na kung emergency o tungkol sa pasyente niya. Nagpakawala na muna siya ng isang malalim na buntong-hininga bago damputin ang kanyang cellphone.

Hindi nga siya nagkamali, ilang segundo pa lamang kasi pagkatapos niyang i-power on ang telepono niya ay sunod-sunod na ang messages niya. 

'Di na rin siya nagtaka ng biglang nag-flash sa screen niya ang number ng secretary niya. 'Di ito tatawag sa kanya kung hindi emergency dahil ito ang laging bilin niya dito. Nagpakawala na muna ulit ng buntong-hininga ang dalaga bago ito sagutin.

"Hello, Doc Sandra?"

"Ma'am pasensya na po kayo. Alam ko pong nasa vacation pa po kayo kaya lang may importante lang po akong kailangang i-discuss sa inyo..." Bungad sa kanya ng secretary niya sa ospital na si Felicity.

"Okay lang Felicity. Kamusta na pala diyan?"

"Ma'am okay lang naman po dito. You don't have to worry about the incoming patients Doctora. Kilala niyo naman po si Doc Ella..." tukoy nito sa kanyang malapit na kaibihan.

"Mabuti naman. Pabalik na rin naman ako dyan bukas. I'll be catching my plane 8am in the morning tomorrow. Ilagay mo na lamang sa table ko lahat ng kailangan kong pirmahan." 

"Ma'am hindi po sana ako tatawag sa inyo dahil ayoko naman pong masira ang bakasyon ninyo. Nagmessage na din po ako kagabi sa inyo. Kaso kaninang umaga nagbago na naman ang schedule ng meeting niyo with the director of cardiology department." 

"What about it?" Nagtatakang tanong niya habang naka-kunot ang noo.

"'Yung meeting po kase na dapat ay settled na for Monday ay na-move bigla bukas after lunch. May emergency flight po kasi si Doctor Rivera papuntang LA at hindi na daw pwede pang i-move for re-booking." 

Napahigpit ang hawak ni Sandra sa cell phone niya. Isa kasi ito sa pinaka-ayaw niya. Iyong pabago-bago ng desisyon at 'yong pabigla-biglang schedule.

"Kinausap ko na po si Doctor Rivera tungkol dito, kaso wala na rin po kasing available dates bago ang flight niya dahil nasa bakasyon din po kayo..."

Pinipigalan niyang mainis sa naririnig niya. Kung hindi lang niya senior at kung hindi direktor ng Cardiology Department si Doctor Gavin Rivera, ay baka tinawagan na niya ito para siya mismo ang kumausap.

"It's okay. I know you did your best to fit with his schedule. Aabot naman siguro ako dahil 8am ang departure ko. At kung walang magiging problema e nandyan na ako before 12noon."

"Anyway Felicity, just prepare everything that I need for the meeting with Director Rivera, assure that the files I need that day is on my table para hindi na tayo magmadali pa. I also need my finalized schedule for this week. Kailangan kong maayos lahat dahil wala ako sa Saturday for medical team orientation." Dinaan na lamang niya sa buntong-hininga ang inis.

"I already prepared everything Doc. Pasensya na po ulit sa istorbo." Paghingi ulit nito ng paumanhin sa kanya. 

Felicity is working as her secretary for almost 3 years at wala naman siyang masasabi sa sipag at dedication nito sa trabaho. Never din itong na-late maliban na lamang kapag talagang may importante itong kailangang asikasuhin. Bukod sa masipag ito ay mabilis din ito mag-isip lalo na sa mga sitwasyong kagaya nito. Ito lang din ang nakakatagal sa pagiging toxic ng ilan sa mga matatagal ng doctor na kasama niya. Lalo na ang mga senior doctors na may iba-ibang ugali na kahot siya ay napipikon minsan.

"Okay. I'll call you again when I get back to Manila tomorrow. For now, magpahinga ka na muna diyan."

Pagkatapos maibaba ang tawag ay napa-pikit na lamang siya sa inis. She's good in her job as a doctor. Sabi nga ng iba, napakaperpekto na niya dahil sa dami ng pasyenteng gusto siyang maging personal doctor na tinatanggihan naman niya. 

Di naman siya mabilis ma-stress o mainis sa pagiging toxic ng trabaho niya 'wag lang iyong ganitong situation na pinaka-ayaw niya. Ang pabago-bago ng desisyon. Lahat kasi ng schedule niya ay plantsado na bago pumasok ang linggo. Sinisigurado niyang wala siyang iisipin pa at dahil sa busy schedule niya ay dapat wala nang sumisingit pang ibang aktibidades sa buong linggong iyon, kung hindi ay magugulo ang simula palang ng umaga niya.

Papatayin na sana niya ang telepono niya ulit para bumaba na sa hotel ng mag-ring naman ulit ito. Tiningnan niyang mabuti ang screen ng cell phone niya para siguraduhin kung sino ang tumatawag sa kanya.

"As usual." Sabi niya sa sarili bago hilutin ang sentido at magpakawala ng isa pang malalim na buntong hininga bago sagutin ito.

"Dad..."

"Sandra, kahapon pa ako tawag ng tawag sa'yo. Tumawag ako sa opisina mo pero puro secretary mo lang na si Felicity ang sumasagot. Kailan ba ang balik mo dito sa Maynila?" 

"I'm currently on my vacation Dad."

"Ilang araw ba 'yan? Kailan ang balik mo? Akala ko ba ay dito ka sa bahay this weekend?"

Naitirik niya ang mga mata sa narinig sa ama. "Dad naman, ano na naman po ba ang nangyari? 'Di ba nga sabi ko 2 days ang leave ko? Why not give me two days para man lang makapagpahinga..."

"I thought you want me to rest and give myself time to relax." She's trying to be calm while massaging her head.

"It's good na nakapag-pahinga ka kahit papaano. Alam ko naman anak na pagbalik mo na naman dito sa Manila eh di na naman ako makakasingit sa schedule mo. Kaya nga tinawagan na kita ng maaga." 

Tila nababasa niya na may hihilingin na naman ito.

"E... Sa weekend ba wala kang gagawin? Pwede bang sumaglit ka muna dito sa bahay?" Tanong ng Daddy niya.

"Sunday pa ako pwede Dad. Maybe I can go there after lunch or maybe dinner dahil may mga aasikasuhin pa akong documents na kailangan kong pirmahan at mai-forward ng early ng Monday. A day before that may team orientation ako."

"Why? Are you okay? Is Mom okay?" Nagtatakang tanong niya sa Daddy niya.

"Natatandaan mo ba ang Ninong Ferdie mo? He's inviting me to play golf on Sunday." 

Pilit niyang ina-alala kung sinong Ninong niya ang tinutukoy nito. "Golf? What does that golf thing have to do with me? You know Dad that I don't even know how to play that thing." Nagtatakang sagot niya sa ama niya.

"Nabanggit kasi niya na kasama niya 'yong kababata mo. Natatandaan mo ba si Kirby? Kakabalik lang daw ni Kirby from Canada after he managed their family business there. He wants to meet you."

Parang alam na niya kung saan ang takbo ng usapan nilang mag ama.

"For God's sake Daddy. I was 9 years old when I remember meeting that Kirby that you are talking. That was a long long long time ago for me to notice or know him. Ano na namang meron sa kanya?"

"Just come okay? I'll message you the address."

"But Dad---"

"He's a good man Sandra, and also sucessful. Like you. I think it's the best time for the two of you meet and have a little chitchat."

"Chitchat? What chitchat Dad?!" 

"We'll wait for you Lessandra okay? I know you, you always have your unending excuses. But please, try to give it a shot okay?"

Di na niya magawa pang magreklamo dahil ayaw niya lang na lalong masira ang huling araw niya dito sa isla.

"I'll try Dad... I have to go. I'm in a middle of something." 

"Okay hija. Mag-iingat ka dyan ha? Papatawagin ko nalang ang Mommy mo sa'yo bukas dahil may itatanong daw siya tungkol sa medication ng Tita Marge mo." 

"Okay po Dad. I need to hang up this call. May gagawin pa ako..." 

Pagkababang pagkababa ng tawag ay naiinis na pinatay niya ang cellphone niya at pabagsak na nahiga sa kama niya.

Saglit niyang tinitigan ang ceiling habang nasa malalim na pag-iisip. Maya-maya pa ay kinuha niya ulit ang cell phone niya at binuhay iyon. May hinahap lamang siyang numero saka tinawagan ito agad.

"Bes, hello?"

"Sandra? Napatawag ka? How's your vacation?"

"What is your schedule on Sunday? What time?"

Matagal bago ito sumagot, marahil ay nag-iisip ito kung bakit bigla siyang nagtanong tungkol sa schedule niya. "Ahm... the usual, monitoring and also kailangan kong i-assist si Dra. Villaflor doon sa operation niya ng 5pm."

"Wala kang out patient 'di ba?"

"Wala. Teka nga! What's with your questions? 'Di ba dapat nag-eenjoy ka dyan dahil huling gabi mo na dyan sa isla? Tila gusto mo na atang kumaripas pabalik dito?"

"Let me take your schedule on Sunday, gawin mo na lang muna ang gusto mo or kung may lakad ka, o kaya ay puntahan mo na si---"

"Teka, teka, wait nga! Naka-duty ka rin naman ng Sunday ah? 'Wag mong sabihing mag-i-straight duty ka? Ganyan ka ba ka-excited bumalik sa trabaho mo?" 

"Basta bes, okay? Set na ha? I have to go, thank you Ella! Mwah!" Halos halikan niya pa ang cell phone niya bago niya maibaba ang tawag. Bago pa makasagot ang kaibigan ay agad naman niyang pinindot ang end call saka inilagay sa 'airplane mode' ang cell phone niya. Alam naman kaso niya na hindi na naman matatapos ang pagbubunganga ng kaibigan.

Nakangiting napa-suntok na lang siya sa hangin.

"So, what is your plan, man?"

Lumagok na muna si Jann sa brandy na hawak niya bago sinagot ang kaibigan.

"I don't know yet, man. Maybe I'll just talk with Rafael to settle things between us. Our friendship still matter. Alam mo 'yan." Naiiling na sabi ni Jann.

"Ano ba kase ang nangyari?" Tanong ulit ni Lance sa kanya.

Inubos niya muna ang laman ng baso niya bago pinakawalan ang nakakalokong ngiti. "Bro 'di ko talaga alam na kapatid niya pala sa labas si Jasmin. Isa pa, me and Jasmin are just, you know." Napailing pa siya habang nagkukwento.

"What? Fuck budy again?" Nagsalubong ang kilay ni Lance habang nakatingin sa kanya.

"Gago ka talaga! Lahat na lang kasi ata ng babaeng makikipaglandian at bubukaka sa harapan mo e titirahin mo!" 

"It's not like that... But well, she's the one who first approached me and ask for my number." Nagsalin ulit siya ng alak sa baso niya bago umiling.

Ang kaibigan naman niyang si Lance ay tatawa tawa lang sa tabi niya habang nagbubukas ng beer at nakikinig sa kanya.

"At first 'di ko siya gaanong pinapansin, you know how busy I am once I step in my office. But she's irresistible. "

"Saka siya naman iyong invite ng invite sa akin to have a party with her friends. Isa pa, lalaki lang ako man. " Natatawang kwento nito.

"Lumang linya na yan. Fucker!"

"Sigurado gustong gusto kanang suntukin ni Rafael sa galit noong malaman niyang pati half-sister niya e naikama mo rin. Hahaha! Gago ka talaga!" Sabi ulit ni Lance.

"It was just sex, man. We've talk about it before it happened between us. It was just pure fun."

"No strings attached, no hassle." Dugtong pa ng binata.

"Gago!" Binato pa ni Lance ng takip ng beer ang binata pero agad naman itong nakailag habang tumatawa tawa. Nang bahagya itong napatayo sa kinauupuan ay saka niya napansin ang benda sa paa ng kaibigan.

"What happened to that?" May pagtatakang tanong ni Jann.

"Ohh, this? I accidentally slipped. Lucky for me that it happened that there's a good-hearted person who helped me."

"Good for you. Does it hurt? Medyo may katalasan ang mga bato dito sa isla. Marami na rin ang nagkakaroon ng nga scratches dahil sa hindi maiwasang mga bato, mabuti may nag-assist sa 'yo. Mahirap maghagilap ng medical personnel dito dahil sa mismong bayan pa located ang clinic ng isla."

"I remember, brother. This lady who helped me. Sayang at hindi ko nakuha ang pangalan. She's good, amd pretty."

"You liked her? What happened to my loyal under de saya friend?" Biro naman ni Jann na may pagka-slang pang tono.

"Of course, I'm loyal. 'Wag mo akong igaya sa'yo. Na-amazed lamang talaga ako sa babaeng tumulong sa akin. Hindi ko man lamang nakuha ang pangalan para makapagpasalamat ng maayos. Lalo na nga at nasa bayan pa ang island clinic. Kung wala ang babaeng tumulong sa akin ay baka naubos na ang dugo ko."

"Is she a local, or islander?"

"I don't think so, she's more like a city girl. Maybe she's also here for the beach and the island tour."

"Hayaan mo na, atleast okay ka na. Next time, ingat na lang. This place is a beauty but also dangerous, lalo na at hindi pa totally improved. Anyway, man. How's Patricia and the kids?" Pagbabago ni Jann ng topic.

"Kilala mo naman ang asawa ko, Jann. Pagdating sa mga bata ay hands-on 'yon. Mas tinatabihan pa nga ang dalawang anak namin kesa sa 'kin e." Pagbibiro ni Lance sa kaibigan.

"But... She's the best. Wala na talaga akong mahihiling pa. Aubrey is a perfect wife."

"I know, Aubrey is. Kaya huwag kang magloloko. Kung hindi ako ang pipilay sa 'yo." Biro niya.

"I won't do that, man. Mahal ko si Aubrey. Mas minahal ko lalo ang asawa kong yun dahil sa nakikita kong pag-aalalaga niya sa dalawang anak namin... That's the best feeling brother." Kitang kita sa mata ni Lance kung gaano ito ka-proud sa asawa niya.

"Kaya naman. Tama na itong iniinom natin at may flight pa tayo bukas pabalik ng Manila." Biro nito ng makita ang seryosong mukha ni Jann habang nakikinig sa kanya.

"Come on Lance! Minsan na nga lang 'to e. It's still early. Di naman siguro magagalit si Aubrey. Let's enjoy our stay here. Saka pagbalik mo sa Manila e Andres de saya ka na naman. Hahaha!" 

"Gago! Wag mo akong igaya sa 'yong mokong ka. You know how much I love my wife. Hinding hindi ko ipagpapalit 'yon sa kahit sinong babae." 

"Ikaw ang magbago na. Di ka ba nauumay sa bunganga ni Tita Dianna para lang maghanap ka na ng mapapangasawa mo at ipagtulakan kang makipag-date sa mga anak ng nakakalaro niya sa casino?" 

Halos masamid si Jann na kakatapos lang inumin ang brandy sa baso niya sa sinabi ng kaibigan. "She'll get used to it." Sagot lang ni Jann habang nakangiti.

"Payong kaibigan lang Jann ha? We've been friends for like 15 years."

"15 years, man... Sa 15 years na 'yan e wala ka pang naihaharap kay Tita na matinong babae. O kaya madadalang anak mo. 'Di ba at 'yan lang naman ang gusto ni Tita? Ibigay mo na kaya para di kana laging kinukulit na mag asawa na. You are also not getting any younger."

"Jann, having a wife and a partner in life is the best. 'Yan yung happiness na 'di maibibigay ng mga kotse mo at kabilaang mga babae mo na hanggang kama lang naman." Seryosong sabi ni Lance sa kaibigan.

"Let's not talk about that, man. You knew my Mom eversince. Ganun talaga 'yon. Parang di ka naman sanay. And me? Wife? Seriously? Why getting myself to settle on one while I can get whoever girl I wanted to be with. Kahit ilan pa 'yan at saan." 

Napailing na lang si Lance sa sinabi ng kaibigan. Sa tagal na magkakilala ng dalawa e kilala na niya si Jann at alam na rin niya na ito ang isasagot nito sa kanya.

Habang nag-iinuman naman ang dalawa ay biglang nagvibrate ang telepono ni Lance dahilan para magpaalam ito sa kaibigan.

"I need to pick this call, man. It's my wife." Iwinagayway pa nito ang hawak na cell phone.

Naiiling nalang naman si Jann na itinaboy ang kaibigan. "Get lost, Andres." Biro niyang tawag dito. 

"Whatever. Mauuna na ako. We have our 11am flight tomorrow. Don't get yourself drunk if you don't want me to kick your ass.'' Banta nito sa kaibigan. Medyo marami rami na rin kase silang nainom kanina habang nagku-kwentuhan sila.

"Gago! I can handle myself. Lumayas ka na nga at hinahanap kana ng asawa mo." Pang-aasar nito sa kaibigan.

Tumawa nalang ito ng nakita ang pagtaas ng kamay nitong naka dirty finger habang kausap na sa telepono ang asawa nito habang naglalakad palayo sa mesa niya.

Naiwan naman si Jann na mag-isa habang inuubos ang natitirang alak na kakasalin lang nito sa baso niya. Ayaw naman ng binata na mag-isa lang na nakaupo dito kaya minabuti nitong magbill-out na lamang pagkatapos nitong ubusin ang iniinom.

Bumili na lamang siya ng apat na beer para inumin habang patungo sa dalampasingan na halos ilang metro lang ang layo sa seafood grill na pinanggalingan nila ng kaibigang si Lance.

Pasalampak na naupo ang binata sa buhangin at napabuntong hininga na lamang habang nagbubukas ng beer.

Natatanaw niya ang ilan sa mga babae at lalaking nanunood ng fire dance at aliw na aliw habang kagaya niya ay may mga hawak na beer sa kamay. Perpekto ang lugar na iyon para sa mga magkapares na gustong mag liwaliw o lumayo sa ilaw at ingay ng siyudad. Lalo na sa mga gustong magrelax at gusto ng tahimik na paligid dahil malayo ang lugar na ito sa kamaynilaaan na napakaingay.

Napangiti na lamang ang binata ng matanaw ang grupo ng mga babae na tumitili at halatang nakainom na rin dahil sa pagsayaw sayaw nito habang nagsisitawanan.

Magbubukas pa sana siya ng isa pang beer ng maagaw ng atensiyon niya ang papalapit na babae dahil sa pagsuray ng lakad nito. Di niya halos makita ang mukha nito dahil nakatalikod ito sa ilaw na nanggagaling sa grill habang naglalakad palapit sa gawi niya. Narinig niya pa ang mahinang pagmumura nito nang muntik nang mabuwal sa paglalakad.

Walang pakialam itong naupo sa may bandang kanan niya na halos madulas pa dahil sa suot na tsinelas nito na bumaon sa buhanging inapakan nito. Aalalayan pa sana ito ni Jann pero nakita naman niyang nakatukod agad ito at agad nakabawi.

"Are you okay Miss?" Tanong ni Jann dito.