PAGDATING ko sa coffee shop ay naroon na nga si Jordan. Papasok pa'lang ako ay tanaw na tanaw ko na ang malapad niyang ngiti. Kaya naman hindi ko maiwasan ang mapangiti rin habang naglalakad papalapit sa kinaroroonan niya.''Kanina ka pa ba?'' kaagad na naitanong ko.''Actually, mga five minutes pa 'lang naman.'' Aniya na hindi pa rin napapalis ang ngiti sa labi.''Sorry kung pinaghintay kita. Si Nicole kasi ay umandar na naman ang pagiging detective kaya hindi agad ako makaalis.'' Natatawang pahayag ko.''It's okay. Siya nga pala, nag-order na rin ako.""Oh, thanks Jordan. Alam na alam mo talaga kung ano ang favorite kong kainin sa coffee shop na 'to. " Nakangiting wika ko."Syempre naman!" puno ng pagmamalaki sa tinig nito.Maya-maya lang ay dumating na nga ang inorder niyang pagkain. Kaya naman nagsimula na kami'ng kumain at sinimulan ko na rin ang pagkukuwento sa kanya."Uhm...Jordan, alam kong ang dami mo ng isinakripisyo para sa'min ni Sammuel." Panimula ko. Ako na
MATAPOS kong i-parking ang aking kotse ay naiinis na ibinaba ko ang ibang gamit na naroon sa loob ng sasakyan. Nauna kasi'ng makarating sa mansiyon sina Iñigo kaya naman heto at mag-isa lang yata akong maghahakot nito.''Bwisit na lalaki 'yon! Wala man lang yata'ng balak na tulungan ako rito.'' Hindi ko maiwasan'g maibulalas ang mga katagang iyon.Pinakahuli kong ibinaba ay ang bag na may laman'g mga personal hygiene ko at halos maibato ko 'yon kay Iñigo nang matanaw kong papalapit pa 'lang siya ngayon sa kinatatayuan ko.''Kung kailan tapos na ako rito ay saka mo lang naisipan na lumabas!'' kaagad na singhal ko sa kanya nang tuluyan na siyang makalapit.''Tsk...bakit, bawal na bang ma-late? Nagagalit ka pa eh, heto na nga at tutulong na ako sa'yo.'' sarkastikong sambit niya.''Hindi ko na kailangan ang tulong mo! Kaya ko na 'tong hakutin.'' Maawtoridad na sambit ko.''Okay. Sabi mo eh.'' Aniya at mabilis na akong tinalikuran.Sa sobrang inis ko ay sinigawan ko siya. '' Hoy I
GABI na nang makauwi ako sa mansiyon ng mga Bartolome. Balak ko sana'ng dumiretso na lang sa aking silid. Subalit napahinto ako sa paghakbang nang maulinigan ko ang boses ni Ellie''Mabuti naman at dumating ka na! Gutom na gutom na ako pero ayaw pa akong pakainin ni dad dahil kailangan daw na hintayin ka pa namin.'' Puno ng hinanakit sa tinig ni Ellie.''Ellie!'' sita ni Iñigo sa anak niya.''Oh...i'm sorry Ellie kung pinaghintay ko kayo. Nakalimutan ko rin kasi'ng ipaalam sa daddy mo na kumain na ako bago umuwi rito.'' Pagsisinungaling ko para lang asarin ang malditang bata na ito.''See? Pinaghintay niya lang tayo sa wala dad!" ani Ellie at pagkatapos ay padabog na tumayo at iniwanan ang ama sa hapag kainan. "Nawalan na ako ng gana'ng kumain." Bulong nito bago pumanhik at tinalunton ang patungo sa kanyang silid.Tiim bagang na sinundan na lang ng tingin ni Iñigo ang spoiled brat niyang anak."Sorry ulit Iñigo. Hindi ko alam na hinihintay niyo pala ako." Muling paghingi
SINADYA kong magpagabi ng uwi sa mansiyon para hindi na kami magkita pa ni Iñigo. Subalit sa kasamaang palad ay hindi rin umobra ang ideyang naisip ko. Dahil si Iñigo pa mismo ang nagbukas sa'kin ng pinto.''Alas nuwebe na.'' Walang buhay na sambit niya habang nakatingin sa kanyang wristwatch.''Alam ko, Iñigo. May inasikaso lang kami ni Nicole kaya hindi ako nakauwi agad.''''Really? Magkasama kayo ni Nicole?'' sarkastiko niyang tanong.''Eh ikaw, ba't hindi ka pa natutulog?'' pag-iiba ko ng usapan habang nakatingin ako sa wine glass na hawak niya.''Tsk...hindi pa ba halata na hinihintay kita'ng makauwi? Kanina pa akong nag-aalala sa'yo. Ilang beses kitang tinawagan pero hindi ka naman sumasagot. At nang tawagan ko naman si Nicole, sinabi niyang alas sais pa 'lang ay naghiwalay na kayo.''''Sorry.'' Tanging nasabi ko.''Pagak itong natawa at talaga nga'ng mababakas sa mukha ni Iñigo ang labis na pag-aalala saakin.''Sorry? 'Yon lang ba ang sasabihin mo, Sam?''''Oo!''
NAGULAT ako nang pagdating ko sa parking lot ay naroon si Jordan nag-aabang sa'kin.''Hey, why are you here?''kaagad na tanong ko sa kanya.''Ouch, ang sakit naman ng pambungad na tanong.'' Reklamo nito. ''Kukumustahin ko lang naman sana 'yong kaibigan ko eh.''''Okay lang naman ako Jordan. Nagulat lang ako sa biglaan mong pagsulpot.''''Tara, magkape muna tayo bago ka umuwi.''Nakangiting alok niya saakin.''I-I'm sorry, pero kailangan ko kasi ngayon na umuwi ng maaga eh.''''Ano ba 'yan? Malapit na 'ko sa'yong magtampo. Simula ng lumipat ka sa mansiyon ay hindi na kita nakakasama.'' Malungkot niyang pahayag. Ang kaninang ngiti niya sa labi ay unti-unti ng napalis.''Jordan, napag-usapn na natin 'to di'ba? Promise, next time babawi ako sa'yo bilang kaibigan. Hindi lang talaga ako pwede ngayon. Kailangan ko kasi'ng bumawi kay Iñigo. Masyado ko siyang ini-stress nito'ng mga nakaraang araw eh.'' Paliwanag ko na agad naman niyang naunawaan.''Okay. Basta next time huh
KINABUKASAN ay sinadya kong gumising ng maaga. Dumiretso ako sa kusina. Hinanap ko si Aling Flor at agad ko naman itong nakita.''Good morning Aling Flor!'' masiglang bati ko rito.''Oh, ba't ang aga mo naman yata? May pasok ka pa rin kahit linggo?'' anang matanda.''Wala po. Sa katunayan eh kailangan ko po ng tulong mo.'' Nahihiyang sambit ko.''Huh? Tulong? Bakit? Ano na naman ang nangyari sa'yo?'' sunud-sunod niyang tanong.''Aling Flor, kumalma ka muna! Wala pong masamang nangyari.''''Naku, nenenerbiyos ako sa'yo, Samantha! Ano ba kasi'ng tulong ang kailngan mo?''''Aling Flor, tulungan mo naman akong makipagbati kay Iñigo.'' Nakangusong pagsusumamo ko sa matanda.'' Sus, 'yon lang pla eh! Akala ko pa naman ay kung ano na! Eh bakit? Magkaaway na naman ba kayo?''Ikinuwento ko sa matanda ang nangyari tungkol sa invitation card at kung pa'no sumama ang loob sa'kin ni Iñigo. Kaya naman muntik na akong kurutin nito sa singit matapos kong sabihin sa kanya ang lahat. ''Sige na
HAPON na nang lumabas ako ng silid. Nakatulog pala ako kanina at nakalimutan ko na ang kumain ng tanghalian. Tinatamad akong bumaba ng kama at balak ko na sana'ng lumbas nang biglang bumukas ang pinto.Buong akala ko ay si Iñigo ang dumating ngunit nalungkot ako ng si Diane pala 'yon.''Ate, sabi po ni Aling Flor ay kumain ka na lang daw po kapag nagutom ka na. Nasa mesa na daw po 'yong pagkain, pati na rin 'yong gamot.''''Mmm...salamat Diane. Si Sammuel naglalaro ba siya?''''Hindi po ate. Kinuha siya sa'kin kanina ni Kuya Iñigo. Tapos nakita ko pong magkakasama silang umalis kanina.''"Huh? Sinong kasama nila?''''Si Mr. President po saka si Ellie. Ang dinig ko po ay mamamasyal sila.''''Ah sige. Salamat Diane.''''Sige po ate. Babalik na po ako sa baba. Tinutulungan ko po kasi si Aling Flor sa pagtutupi ng mga damit.''Nakangiti'ng tinanguan ko na lang si Diane.Nang makalabas na si Diane ay naisipan kong tawagan si Nicole at agad naman itong sumagot.''Nicz, busy
HALOS maubos ko na ang bond paper na naroon sa table ko. Lahat kasi ng design na sinimulan kong iguhit ay hindi ko kayang buohin. Kaya't naiinis na nilamukos kong lahat 'yon.Hanggang ngayon kasi ay okupado pa rin ang isip ko ng bwisit na halik na 'yon ni Iñigo. Hindi rin ako makatulog ng maayos kagabi. Kaya naman sinadya ko na lang na agahan ang pagpasok sa opisina, baka sakaling makapag-isip ako ng tama. Subalit taliwas iyon sa nangyari. Dahil mas lalo lamang akong napa-praning sa kakaisip kay Iñigo pati na rin sa halik na aming pinagsaluhan kagabi.''Hoy! Kanina pa akong kumakaway dito sa harap mo frenny!'' Ani Nicole na hindi ko man lang namalayan'g dumating.Nag-angat ako ng tingin. Kapagkuwa'y isang malalim na buntong hininga muna ang aking pinakawalan bago ko siya kinausap. "Sorry, busy ksi ako sa-''''Tsk, naubos mo na 'yong bondpaper pero wala kang nabuo'ng design? Hmm...si Iñigo na naman ba?''Tumango ako at nangalumbaba.''Hay naku, mag-usap na kasi kayo ng maayos. Ako 'yo