" Bakit hindi mo isinama si Isabella? " tanong ni Doña Luisana sa anak niyang abala sa paghihiwa ng mansanas sa mesa. " Tapatin mo nga ako, magkaaway ba kayo? Napansin ko noong nakaraang araw na nagpunta kayo rito, hindi kayo masyadong nagkikibuan na dalawa? May problema ba? "" Wala hong problema, " sagot ni Maximo saka binitbit ang platito na naglalaman ng apat na hiwang mansanas para dalhin sa ina. " Hindi ako pinanganak kahapon, Maximo. Malakas ang kutob ko na mayroong hidwaan sa pagitan ninyo, " hindi pinansin ni Doña Luisana ang mansanas na pinahiwa niya dahil ipinako niya ang mata sa anak. " Parang mahirap paniwaaan kung sasabihin mong inaway ka niya. Inaway mo ba si Isabella? "Hindi alam ni Maximo kung dapat ba siyang mainsulto sa sinabi ng ina ngunit naging rason iyon para manahimik siya. Agad namang nabasa ni Doña Luisana ang ekspresyong ipinapakita ni Maximo kaya napabuga siya sa hangin at sumandal sa dalawang patong na unan na nasa kaniyang likuran. " May kinalaman ba a
" Maraming salamat po, Madame. Balik po kayo sa susunod. " Nakangiting pasasalamat ng kaherang mula sa isang kilalang establisyemento ng mga damit pambabae sa parokyano niyang bumili ng bestida. " Sige, sa susunod na lang ulit. " Malawak na ngiti ang binigay ni Catriona sa kahera bago siya taas-noong lumakad palabas ng establisyemento dala ang supot na naglalaman ng bago niyang bestida. Pahinga niya ngayong araw, nabuburyong manatili sa mansyon kaya nagpasya siyang lumabas at tumungo sa isang Mall upang bumili ng damit na halos kalahati na ng sahod niya ang halaga.Dumiretso si Catriona sa banyo ng mga babae upang isuot ang kaniyang bago biling bestida. Ito ay kulay pula na may mga disenyong maliliit na bulaklak. Hanggang ibabaw ng tuhod ang haba ng palda at hugis parisukat naman ang kuwelyo nito. May kasama itong manipis na itim na sinturon na bumagay sa kulay ng bestida.Hindi mapigilan ni Catriona na puriin sa isip ang sarili niya nang humarap sa salamin. Hinawi niya sa likod ang
" Gusto mo bang tumawag na ako ng mga pulis? Mukha kasing wala siyang balak umalis sa harap, " suhestiyon ni Gael na nakamasid sa bintana kung saan makikita si Don Hector na nasa labas pa rin ng entrada. " Hindi na, Gael. Hayaan mo na siya, siguradong aalis rin siya mayamaya, " sagot ni Isabella, abala sa pagtimpla ng tsaa para sa mga kasama. " Ito, uminom na muna kayo habang mainit-init pa. Kung makulangan kyo sa lasa, lagyan niyo na lang ng asukal. "Nagkumpulan ang mga ito sa mesa kung saan ibinaba ni Isabella ang bandeha na naglalaman ng mga tsaa na gawa sa bougainvillea. Nilingon ni Isabella ang bintana at sumulip sa labas para tignan kung nakatayo pa ba roon ang kaniyang ama at kagaya ng inaasahan, naroroon pa rin ito sa tapat, animo'y isang kawawang matandang palaboy sa lansangan, naghihintay ng taong mag-aabot ng tulong sa kaniya. " Sa nakikita ko, mukhang kilala niyo ang matandang lalaking nasa labas, " rinig ni Isabella kay Gael na lumapit sa gawi niya. " Pero mukhang hind
" Salamat, Gael. " Nakangiting tinanggap ni Isabella ang inuming dinala ni Gael sa kaniya matapos ng halos kalahating oras na naging pag-uusap nilang mag-ama. " Kung hindi niyo mamasanain ang tanong ko, siya ba ang inyong ama? " tanong ni Gael na kanina pa nilalamon ng kuryusidad magmula noong labasin ni Isabella ang matandang lalaki sa harap ng entrada. " Siya nga, " sagot ni Isabella, " Pero hindi niya ako kinikilala bilang anak niya. "Hindi agad nakaimik si Gael na hindi inasahan na may mabigat na dahilan kung bakit ganoon ang reaksyon ni Isabella kanina sa biglaang paglitaw ng matandang lalaki sa harap nila. Pakiramdam ni Gael mali ang kaniyang pagtatanong kaya hindi na ito nasundan pa at nagpaalam ng babalik sa trabaho niya. Dire-diretsong ininom ni Isabella ang malamig na tubig upang mahimasmasan sa naging daloy ng usapan nila ng kaniyang ama. Maayos naman ang kanilang paghihiwalay ngunit habang binabalikan ni Isabella ang mga napag-usapan nila, pakiramdam niya'y mayroon siy
" Ano'ng problema? " tanong ni Maximo nang manahimik ang mga kasambahay nang pumasok siya sa kusina. Ang iba ay nagsialisan at bumalik sa kaniya-kaniyang trabaho habang naiwang nakatayo sina Catriona at Agustina na parehong nagulat sa biglaang pagsulpot ni Maximo na ang alam nila'y nakaalis na kanina. " S-Señor, may nakalimutan ba kayo? " si Catriona ang unang nagsalita at bahagyang lumapit kay Maximo upang kuhanin ang atensyon nito ngunit ibinaling ni Maximo ang paningin kay Agustina na nilalamon pa rin ngayon ng kaba. " Agustina, " pagkuha ng atensyon ni Maximo sa dalaga, " May problema ba? " Kita ang gulat sa mukha ni Agustina na ilang segundo bago nakasagot. " W-Wala naman po, Señor. " Inilipat ni Maximo ang paningin kay Catriona na mahinhing ngumiti na animo'y isang inosenteng dalaga. Walang ideya si Maximo sa biglaang pagbabago ng ihip ng hangin nang pumasok siya sa kusina at naabutang nag-uusap ang mga kasambahay, ngunit sa nakikita niya, nababatid niyang walang may gustong
Nakatulalang nakamasid si Maximo sa labas ng bintana ng kotse habang nalulunod sa lalim ng iniisip. Hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit siya nagpapaapekto sa balitang kumakalat ngayon sa mansyon gayong ang tiwalang pinanghahawakan niya sa asawa ay kasing lalim ng pagmamahal niya rito. " Wala akong masamang intensyon, Señor Maximo. Sinasabi ko lang ang nakita ko noong araw na napadaan ako sa dati naming mansyon. Kitang-kita ng dalawang mata ko ang pagiging malapit ng dalawa na para bang napakatagal na nilang magkakilala, " ang hayag ni Catriona, hindi makakakitaan ng takot sa mukha habang ipanaliliwanag ang sarili niya. " Noong una, wala naman po talaga akong balak pansinin ang nakita ko dahil hindi ko gustong makialam sa inyong mag-asawa, pero nang maglakas loob na ihatid ng lalaki si Isabella rito sa mismong teritoryo niyo, hindi ko na napigilan ang sarili ko na mag tanong-tanong para sa kumpirmasyon. "" Kumpirmasyon? " tila sarkastikong tanong ni Maximo, seryoso ang mga m
" Maximo, puwede ba tayong mag-usap? " tanong ni Isabella nang makapasok sila sa loob ng kuwartong mag-asawa. " Alam kong may mga kailangan akong ipaliwanag sa'yo. Ayokong umabot na naman ng ilang linggo ang hindi natin pagkakaintindihan. "Nanatiling nakatalikod si Maximo sa asawa habang inaalis ang mga butones ng polo niya. Mula sa salamin ng bintanang nasa harap niya, kita niya ang sariling repleksyon at ng asawa na nakatayo sa kaniyang likuran. " Maximo..." Hinawakan ni Isabella ang braso ni Maximo upang kuhanin ang atensyon nito. " Gusto kong humingi ng tawad sa pagiging insensitibo ko kaninang umaga. Hindi ko...hindi ko namalayan na mali ang ikinilos ko sa harap mo gayong gusto mo lang naman ay masiguro ang kaligtasan ko. "Hinarap ni Maximo ang asawa. " Hindi kita paghihigpitan kung walang malalim na dahilan, Isabella. "" Naiintindihan ko, pero wala ka namang dapat ipag-alala. K-Kung Si Gael ang problema mo, mabuti siyang tao. Wala kang dapat ikabahala sa kaniya—"" Mas kakam
" Ako na ang magdadala niyan sa opisina niya. " Nakangiting inagaw ni Catriona mula sa isang kasambahay ang bandeha na may lamang baso at isang bote ng alak na gawa sa ubas. " Bumaba ka na. Pinatatawag ka ni Manang sa kusina. "Nag-aalangan man ay sumunod na lamang ito sa sinabi ni Catriona na agad sumilay ang matagumpay na ngiti sa labi nang mawala sa paningin niya ang kasambahay na dapat ay magdadala ng alak sa opisina ni Maximo. Nagpatuloy sa paglalakad si Catriona sa pasilyo. Nakapatay na ang malaking aranya (chandelier) at tanging maliliit na bumbilya na lamang ang mga nakabukas sa loob ng mansyon. Tahimik na ang paligid, mga yabag na lamang ng sapin sa paa ang tanging nadidinig ni Catriona hanggang sa siya'y tumigil sa harap ng silid at marahang kumatok rito bago buksan ang pinto. " Señor... " Mahinang tinawag ni Catriona ang ngalan ng lalaki. Madilim ang silid, liwanag mula sa labas ng nakabukas na bintana at sa isang nakasinding pantalya ang nagsisilbing ilaw sa loob ng opisi