"Zehra Montenegro, right?" Someone asked, I looked around to see, and there she is, my client.
"Ms. Elisha Contez, nice to meet you madam." I greet with a half smile
"Cut the 'madam' Ms. Montenegro. By the way, let's sit." She's so beautiful, and kind. She also has the attention that I haven't had.
She take me to become her architect in her upcoming business. She's one of the successful artist in the Philippines. Karangalan ko talagang maging architect sa ipapatayo niya.
"Ms. Montenegro? Are you listening?" Napapahiya akong tumango bago tumingin sa tinuturo niya.
Habang tinuturo niya ang design ng magiging business niya ay isang sigaw ang narinig namin. That voice is so familiar to me, sabay kaming napatingin sa gawi nito. At tama nga ang hinihinala ko. It's Shawn… my ex
Kasama nito si Saskia na malapad ang ngiti at may dalang batang babae. Is that their child? I shouldn't be feel some pain. I'm moved on. Already moved on!
"Eisha." Bati ni Saskia bago ibabaa ang bata na hawak nito.
I looked at Shawn who's carrying the kid. He looked confused when our eyes met. Shawn suddenly disappeared at my sight when Saskia blocked it.
"Hi Zehra, you're still gorgeous." She praised me. She also handed her right arm for hand shake
I smiled. "You're still gorgeous too,Saskia."
I felt Elisha and Shawn's gazed at us. I immediately take my hands at her. Baka may germs, ayaw kong mahawa sa kalandian nito ang anak ko.
"Nagkakilala na ba kayo? You guys look like—" Saskia immediately cutted Elisha off
"Let's eat. Sabay sabay na tayo." Saskia said while smiling widely. She look like she have a plan
"Saskia—" Shawn was ready to rant when Saskia signed him to shut up
"Ms. Montenegro, okay lang ba sayo?" Ms. Cortez asked.
"It's okay. The more, the merrier." I said with a big smile
Pagka-upo namin sa upuan ay agad kong kinuha ang small sanitizer ko para hugasan ang kamay ko. Balak ko na sanang ituon ang tingin ko sa menu ng napansin ko ang titig sa akin ni Shawn
I raised my right eyebrow. "What?" I asked silently
He gently rolled his eyes. "Nothing."
Pagkatapos naming kumain ay nagpaalam muna si Elisha para mag-banyo. Si Shawn naman ay nagpunta sa counter para bilihan ng cookies ang anak nito. Anak niya ba talaga?
Now me and Saskia are left, she looked at me sharply and smirked like an idiot. I let out a chuckle before looking at her eyes
"So immature to fight with you, Saskia." I said before drinking my wine elegantly
"Bakit ka pa dumating? I thought you're died?" She asked irritatedly
I smiled a little. "Don't worry Saskia. Once I die you'll be with me."
"Fuck you!" She cursed
"To be frank, darling, I don't give a damn."
Inis akong tumayo at sinadyang masagi ang iniinom niya na wine dahilan para matapon sa kanya
"What the fuck—" Handa na sana niya akong sampalin ng itapon ko sa kanya ulit ang isang baso na dala ng waiter
I look deeply at her eyes before smiling like an idiot. "See you around, Saskia"
I was ready to open the door when someone held my wrist. I faced him irritatedly
"What!?" Inis na tanong ko
Look who's in front of me. My boyfriend cheated on me years ago. What a jerk!
"What did you do to her!?" He asked
I felt a dagger stabbed at me. He never cared for me before. Oo nga naman, the first lover always wins.
"Chill, I didn't hurt her. Don't worry about your girl" I said sarcastically, emphasizing the word 'girl'
I let out a small smile before walking away from him. Years have passed but he still affects me.
Napabuntong hininga nalang ako bago pumara ng taxi. I promised to myself na iiwasan kong gumawa ng gulo o kaya ay eskandalo
Now, I am the one who broke it first. Sakto at may huminto na taxi sa harap ko.
"Greenville Valley, kuya." Wika ko sa taxi driver
I texted my brother who's taking care of my son. Pahapon na at baka hanapin ako ng anak ko.
zehra.montenegro
Kamusta ang anak ko,
Kuya? Is he fine?
I chatted, naghintay pa ako ng ilang segundo bago siya tumawag
"[Hello Kuya?]" Tanong ko, agad akong napangiti ng boses ng anak ko ang bumungad sa akin
"[Mama! Pasalubong ko po, ha!]" His cute voice welcomed my ears
"[Of course, wait me there, anak]" Saad ko, natawa nalang ako ng mamatay ang tawag, may napindot na naman ang anak ko
"Kuya d'yan nalang po sa convenience store." Wika ko sa driver
Agad akong pumasok sa isang convenience store para bumili ng pasalubong para sa anak ko. When someone bumped me. Bahagya pang nahulog ang mga hawak ko na pagkain
"Zehra?" I heard his voice again.
I smiled timidly before facing him. "Shawn."
Napatingin ako sa hawak niya na gatas para sa bata. I think it's for his child, yung bata na nakita ko sa cafe kanina
"May anak ka?" Tanong nito habang nakaturo sa gatas na hawak ko.
I rolled my eyes at him. "Why care, huh?"
"Just curious."
His presence bothers me. He keeps following me. But I didn't care. Binilisan ko nalang ang pamimili ko bago pumunta sa counter
"Ma'am, magkano po lahat?" Tanong ko sa babaeng nasa counter
"1,255 pesos po." Sagot nito
Nang ibigay ko ang credit card ko ay agad din niyang binalik dahil may problema raw. Balak ko rin sanang magbayad ng cash pero kulang ako sa pera
"Matagal pa ba?" Shawn asked beside me
"May problema po kasi yung credit card ni Ma'am."
"Here, take mine." He said before putting out his credit card
Nakakahiya, I don't know how to say thank you. What should I react? Pa'no ko siya babayaran? Goodness!
Agad din na binigay ng cashier 'yong mga pinamili ko. Aalis na sana ako pero nakalimutan kong magpasalamat.
"Hey, salamat nga pala. I'll pay it later." I said, ni hindi ko na hinintay ang sasabihin nito dahil agad din akong umalis.
"Baby! I'm home!" Sigaw ko pagdating sa bahay namin
"Hey, tulog na ang anak mo." Salubong ni Kuya Ace saakin habang hawak ang kape niya
"Sige kuya, puntahan ko na muna."
Nadatnan ko itong mahimbing at tulog sa kama at yakap yakap ang teddy bear na regalo ko sa kanya.
"Anak gising na. Mommy is here." Mahimbing na wika ko
"Mommy!" Nagulat ako dahil bigla itong tumayo at di man lang nag-unat
"Here, pasalubong ko." Masayang wika ko bago ibigay ang mga pinamili ko
Habang tumitingin ng mga pasalubong ko sa kanya ay bigla kong naalala si Shawn. His father, should I say that I met his father a while ago?
"Anak?" Malambing na saad ko
"Yes mommy?" He gently asked while eating some snacks that I bought for him
"I met your Daddy."
Alam kong nangungulila siya sa ama niya kaya habang bata pa siya ay kailangan ko ng ipakilala ang ama sa sa kanya. Pero, paano?
"Talaga mommy? What did he say? Did he know me? Is he good or bad?" Sunod sunod na tanong nito
I timidly smile at my son who's looking at me innocently. I don't want to ruin his happiness and his big smile plastered on his face.
"He's the one who bought that." I said while pointing at the food
Talaga naman na ang ama niya ang bumili at gumastos sa mga pagkain na nasa harap niya. Ako ang pumili pero ang ama niya ang nagbayad.
"Talaga mommy? So it means, he likes me?" He asked that make me taken a back
I don't know what to say. Ayaw kong sirain ang kasiyahan ng anak ko. I don't want to ruin his happiness.
"Anak tulog na tayo, bukas may pupuntahan tayo." Mahinang saad ko at pilit na inilalayo ang tanong nito.
"Goodnight mommy." Ngiting wika nito
"Good night baby."
Agad akong bumaba at pumunta sa kusina para uminom ng tubig. Muntik ko pang mahulog ang baso ko ng biglang may nagsalita mula sa likuran ko
"May balak ka bang ipakilala si Akiro sa daddy niya?" Tanong ni Kuya Ace mula sa likuran ko
Napa Buntong hininga ako. "Ewan ko kuya, hindi ko pa alam."
"Paano kapag lumaki na ang bata? Hahanapin niya rin ang ama niya." Anito.
Ayaw ko talagang lumaki si Akiro na walang kinikilalang ama. Pero, ang ama naman nito ay may ibang pamilya? Paano na kami?
"Huwag na muna natin 'yan pag-usapan. Maybe next time." Saad ko bago umalis sa kusina para balikan ang anak ko.
KINABUKASAN ay day off ko kaya may oras ako para igala si Akiro sa Enchanted Kingdom na gustong gusto nito.
"Sasama ka ba sa amin Tito Ace?" My son asked
"No baby, may trabaho pa si Tito Ace mo, eh. Maybe next time." My brother answered.
Agad na binigay ni kuya sa akin ang isang susi ng kotse niya para may gagamitin kami ni Akiro.
"Ingat kayo, Zehra." Wika nito bago umalis
"Bye Tito!" Paalam ng anak ko.
Agad kong pinaliguan at binihisan ang anak ko bago ako. May pinasuot ako na bracelet with a little gps tracker, in case na mawala sa paningin ko si Akiro.
"Mommy saan tayo pupunta?" He asked excitedly
"Enchanted Kingdom, baby." I answered before putting some important things in my mini handbag
"Let's go, Akiro." Yaya ko
"Yay! We're going to the Enchanted Kingdom!" Kanta nito habang pababa kami ng hagdan
He's so excited. Minsan kasi ay sa tv niya lang napapanood ito at nag-aaya siya na pumunta pero busy ako palagi sa trabaho ko, same with Kuya Ace
"Fasten your seatbelt, baby." Wika ko mula sa harap
Sa likod ko siya pina-upo para mas safe siya, at pwede siyang matulog kahit akong oras. He can also move freely
2 hours have past at nakarating na kami sa destination namin. I look at my son who's sleeping peacefully at the back
"Baby, Akiro. Where here." I gently said
"Where here?" Tanong nito habang lumilinga linga
"Yup, we're here. Tara na," nakangiting saad ko bago bumaba
Ang una naming pinuntahan ay 'yong Anchors Away. Ayaw ko sanang sumama sa ride pero mapilit ang anak ko
"Sige na, tara na duon." Saad ko bago bumili ng ticket namin
Pagkatapos ng isang ride ay nag-aya ulit ang anak ko ng isa pa. But this time is a ferris-wheel.
"Gusto mo sa ferris-wheel sumakay?" Tanong ko
"Yes mommy!" He excitedly said before pulling me to the ticket store
"Last na 'to ha anak. Kakain pa tayo." Habilin ko, tango lamang ang naging sagot nito
Pagkatapos namin sa ferris-wheel ay kumain na muna kami sa isang café. I look at my son who's eating peacefully
"Anak, what do you want for dessert?" I asked
"Donut, mommy."
I nodded. "Okay, wait me there."
Agad akong tumayo at pumunta sa counter para mag-order ng dessert para kay Akiro. Babalik na sana ako sa table namin ng biglang bumukas ang pinto ng café at niluwa nito si Shawn
"Mommy!" Sigaw ni Akiro
Sa lakas ng sigaw ng anak ko ay nagtinginan lahat ng tao saamin pati narin si Shawn na kakapasok lang mula sa pinto
"Baby I said hintayin mo akong dumating sa table natin." Nagmamadaling wika ko
Babalik na sana kami ni Akiro sa table namin ng bigla siyang tumakbo papalapit kay Shawn at niyakap nito ang binti niya.
"Akiro!" Pigil ko pero naunahan na ako ng anak ko
"Mommy look it's daddy!" Masayang saad nito saakin
I know baby, I know. Inunahan mo si mommy. I look at Shawn who's looking at my son who's hugging his tight
"Hey, kiddo!" Bati nito sa anak ko
"Daddy! I know it's you! Nakita kita sa cellphone ni mommy dati!" Anito bago kumalas sa binti ni Shawn
<3
"Kailan mo balak gawin ang pinapagawa kong task sayo, Antheia!?" Inis na sigaw ni Tito, mahina pang nag-echo ang boses niya sa loob ng office dahil sa lakas "Bakit pa kasi ako? Pwedeng iba nalang." Nagmamaktol kong saad Ang task kasi na binibigay nito sa akin ay bantayan ko ang galaw ng isang teacher sa isang school. Sound weird, right? "Ikaw lang naman ang mapagkakatiwalaan ko dito." May nilapag siya na isang brown envelope sa harap ko bago sumandal "Ano naman ang gagawin ko dito?" Tanong ko bago kunin at bukas ang envelope "Kakainin Antheia, kakainin!" Nanunuya na saad nito, napa-iling nalang ako bago basahan isa isa ang mga nasa loob ng envelope Francisco Sinco Balagtas: 46 years old, living in Hillstone Valley, currently teaching in Special Science and Technology Engineering School. His family died together with his sons and daught
Nang mag start na ang discussion ay obviously Science ang first subject, it was all about laboratory. Ang task ko ay bantayan ang bawat galaw ni Mr. Balagtas, hindi makinig at mag-aral. "Ms. Montenegro, are you with us?" Bumalik ako sa ulirat ng biglang may tumawag sa pangalan ko "Y-Yes sir." Sagot ko bago umupo ng maayos "So, like I said for a while. Which part of the Microscope where there are 3 or 4 objective lenses on microscope, which consist of 4x, 10x, 40x and 100x powers-" "Objective Lenses, sir." Putol ko sa sinasabi ni Mr. Balagtas. Agad itong napangisi at tumingin sa gawi ng katabi ko "Pa'no ba 'yan Mr. Zichyo, mukhang may papalit na ata sa pwesto mo?" Nang-aasar na tanong nito Agad akong napatingin sa gawi ng katabi ko na nakatitig sa akin. He smirked at me before looking at Mr. Balagtas "We'll
"Kinilig ka naman?" Tanong ni Yunah habang kumakain kami ng lunch dito sa cafeteria "Kiligin saan?" Takang tanong ko. She looked at me with disbelief. "Sa sinabi ni Shawn." "Duh! Ano namang nakakakilig duon?" Inis na tanong ko Habang kumakain kami ay biglang may umupo sa tabi namin ni Yunah. It's not girl, it's boy. "Hi, mister. Nagkamali po ba kayo ng table?" Yunah asked. Taka pang tumingin 'yong lalaki kay Yunah bago ituro ang sarili. Yunah nodded at the boy. "Hindi ako nagkamali. Wala na kasing vacant." Anito "Gusto mo join ka sa amin?" Suggest pa nito "Pwede ba?" Yunah nodded. "Okay lang, 'diba Zehra?" Both of them looked at me. Ngumiti ako ng tipid bago tumango. Bakit naman kailangan pa ako?&nb
Now it's Saturday, it means no class and of course boring. Inis kong kinuha ang cellphone ko na kanina pa nagri-ring. Sino na namang hudas ang tumatawag?"[Hello?!]" Inis na sigaw ko"[Chill Anteia, any updates?]" It's Tito Kristoff."[Wala pa naman.]""[Good. I texted your teacher. Ang sabi ko ay magpapatutor ka mamaya.]" Bigla agad akong nabingi sa narinig ko. Tutor? Bakit kailangan ko pa 'yon?"[What?! No! Hindi ako magpapaturo!]" Agad na tutol ko."[Stupid, makakapasok ka sa bahay ni Mr. Balagtas. Now, get ready. Tignan natin kung may tinatago na amoy 'yang Balagtas na iyan.]" Kasabay nito ang pagtapos sa tawag at pagtext ng isang message.From: Francisco Balagtas:Zehra, your uncle called ma awhile. Punta ka na lang sa bahay para maturuan kita. I'll send you my location.Agad akong naligo at na
"Hoy!"Sigaw ni Yunah sa tapat ng mukha ko. Taka akong tumingin sa kaniya at tinaasan ng kilay."Kanina ka pa tinatanong ni Neio kung anong sagot mo sa number 60?" Wika nito, napabaling ako kay Neio na nag-aabang sa sagot ko."Ah," I laughed awkwardly. "Letter b." Wala sa sariling tanong ko. They both looked at me confusedly, Yunah's brows raised up."Walang choices doon," anang ni Neio. Akmang magsasalita ako ng bigla akong kalabitin ni Yunah."Oh?" Tinuro nito ang pinto ng cafeteria kaya sinundan ko ito. Nakita kong pumasok si Shawn at dalawa nitong kaibigan pero mas natuon ang atensyon ko kay Mr. Balagtas na nasa likuran nila.He's holding a white envelope, 'Important documents' written on the envelope that he holding. Nakasisiguro kong may itinatago pa itong lihim maliban sa k'wartong puno ng mga litrato sa bahay nito.
"Nasaan na ba 'yong make up ko?" Bulong ko bago tignan sa ilalim ng kama ko kung nanduon pero wala. Ilang oras na lang ay family dinner na nila Shawn. Ba't ba kasi ako pumayag?"Punyeta nasaan na ba kasi—" Naputol ang sinasabi ko nang biglang magring ang cellphone ko na nasa kama ko."[Yes, hello, Tito.]" Bati ko habang hinahanap pa rin ang make up ko."[Antheia, let's talk about Mr. Balagtas.]" Sagot nito mula sa kabilang linya. Inipit ko muna ang cellphone sa pagitan ng balikat at pisngi ko."[Sure, bilisan na lang natin at may gagawin pa ako.]" I heard him groan from annoyance."[Antheia, this is an urgent. May nakalap ako na balita.]""[Oh? Ano 'yon?]" Sagot ko."[You said that 2016 namatay ang pamilya ni Balagtas.]" I nodded like he can see me."[Yuppie, that's what written on her wife's grave.]"
"Zehra, ano? Sasama ka mamayang gabi?" Tanong sa akin ni Yunah habang nililigpit ang pinagkainan nito.Nag-aaya kasi si Neio na kumakain sa labas mamayang gabi, ewan ko rin ba roon at bigla-bigla na lang mag-aaya."Sure, free naman ako mamayang gabi. Wala akong gagawin." I smiled.Ilang linggo na ang nakalipas noong magkasama kami ni Shawn. Masasabi ko lang talaga na naging mabuting daan 'yon para magkalapit kami ni Shawn. We're friends now but we barely talk. Of course, he's busy in his academics while me, watching Mr. Balagtas' actions.Speaking of Mr. Balagtas, ilang araw ko na siyang hindi nakikitang pumasok sa school. Sa mga classes niya ay substitute teacher ang pumalit na muna sa position nito. Ilang araw ko na rin pinaghahanap kung nasaan ito pero wala. Wala rin akong oras para sabihin ito kay Tito dahil sa mga busy ako sa paghahanap dito."Hey!" Nabalik
"How's your life these past days without me, Zehra?" He asked while sitting comfortly in his sit. We're here at his garden, catching some fresh air to breathe."Okay lang naman po, medyo masungit nga lang po 'yong pumalit sa inyo." Narinig ko ang mahinang tawa nito bago bumuntong hininga."Ganito talaga kapag tumatanda na, Zehra. You'll catch up some diseases.""I remember how my kids take care me. Kahit lagnat lang ay hindi nila ako hahayaan na tumayo sa kama ko. Lahat silang magkakapatid ay aalagaan ako, I remember how my eldest child scolded me when I tried to stand up," he explained while chuckling. There's a hint of sadness in his voice."But now, they're all gone. They left me with nothing. Even my wife, she promised to me that she'll be my protector."I sighed heavily before looking at the sky to prevent my tears from falling down. That's also my mother's promise at
My brain and heart still can't process it. Shawn likes me. Pero kailan pa? When? When did he start to like me?"Kailan pa?" Mahinang tanong ko at bumaling dito. Matapang at buong lakas kong sinalubong ang tingin at titig nito."I don't know, maybe the time when you transferred on our school. Noong kinailangan mong umalis at pumunta rito, I felt like I am broken." Mahina itong nagpakawala ng tawa at sumandal sa railings ng rooftop. "Noong panahon na hindi kita nakikita, my day isn't complete. And I realized that I'm fallen in love with you. I don't know why, I don't know when?"Tinitigan ko ito. "Really?""Y-Yeah""Do you really like me?" Tanong ko na ikinatigil nito. Sandali itong tumigil bago salubungin ang titig ko."Of course, I really like you.""Then court me. Prove to me that you really like me. I don't believe in words, Shawn. Prov
Inis akong napabangon mula sa pagkakahiga ko nang tumunog ang cellphone ko na nasa tabi ng kama ko. Kumunot ang noo ko nang makita kung sino ang tumatawag. Shawn. Why is he calling me?"[What?!]" Iritang tanong ko. Mas lalong uminit ang ulo ko nang marinig ko ang mahina nitong pagtawa."[Calm down, Zehra. It's me, Shawn—"]"[I know, what the hell is your problem? I am resting tapos tumatawag ka?]" Putol ko sa sinasabi nito. I heard him take a deep breathe before answering."[You already forgot that we have a dinner, Zehra.]" Mabilis akong bumangon at pumunta sa cr para mag-ayos. I forgot, medyo pagod din ako dahil sa pinuntahan namin ni Tito Kristoffer kanina."[I'm sorry, Shawn. Give me thirty minutes to groom myself. Give me the exact location.]" Bago pa ito makapagsalita ay pinatay ko na ang tawag at mabilis na nag-ayos.I wore a simple white puff dr
"Are you sure? Shawn is just a friend?" Hindi ko alam kung pang-ilang ulit na ito na tanong ni Tito Kristoffer sa akin."Yeah, Shawn is just a friend. Kung ayaw niyong maniwala sa akin, well, edi don't. I'm not forcing you to believe in me." Inis akong sumandal sa kinauupuan ko at tumitig sa glass wall kung saan tanaw na tanaw mo ang buong syudad."You talk a lot, Antheia. I believe you, sister. Basta kapag may boyfriend ka na, kami dapat ni Tito ang unang makakaalam," wika ni Kuya Ace bago lumabas ng office.Agad kong inayos ang pagkaka-upo at humarap kay Tito Kristoffer. O stared at him deeply as I raised my brows."The guns, lisensyado na ba?" Tanong ko rito. Inayos na nito ang pagkaka-upo at humarap sa akin ng seryoso."Yeah, pinalakad ko na. Do you have any plans for tomorrow?" He asked, I shook my head at him."No, baka nasa office lang ako. Why?"
Chapter 12"You're late, Zehra. Saan ka nagpunta?" Wika agad ni Tito Kristoffer pagpasok ko sa opisina nito. Sandali akong nag-isip bago ituro ang kahon na punong-puno ng mga baril na nasa harap ko."Uh, I bought some guns and bullets like you said a while ago. Look, binigyan pa ako ni Axe ng pana at palaso. My Christmas gift from him." Ipinakita ko ang gintong palaso at pana kay Tito. His eyes twinkled in amusement and admiration."Can I hold it?" He asked while his gaze was still on my bow and arrow."No, why would I?!" Agal ko rito. His lips parted in shock, he even put his arms in front of his chest acting like he's hurt."Grabe, Zehra, parang hindi pamilya, ha?" I rolled my eyes before putting the bow and arrow in front if him. Sabay pa kaming lumingon sa pinto ng office nito ng bigla itong bumukas. Revealing Kuya Ace."Zehra, where's my food—oh, w
"When ka pupunta ng mall, Antheia?" Tanong sa akin ni Kuya Ace. Nandito kaming dalawa sa office ni Tito Kristoffer dahil may ipapabili ito sa akin.Oo sa akin lang pero balak sumama sa akin ng kapatid ko para raw makagala rin siya kahit isa. Nandito lang kasi siya sa building palagi, bihira lang kung makalabas."Mamaya, after ni Tito matapos ang sinusulat nito na ipapabili niya." Turo ko kay Tito na busy sa pagsusulat ng ipapabili nito sa amin.Naghitay muna kami ng limang minuto bago ibigay sa amin ni Tito ang listahan ng ipapabili nito."Thanks, punta na kami, Tito." Paalam ko bago tumalikod at magsimulang maglakad.Hindi ko pa nahahawakan ang pinto ng tawagin kami ni Tito. "Why?" Tanong ko."Ace, maiwan ka. May pag-uusapan tayo, remember."Malakas na bumuntong hininga si Kuya Ace bago kumurap at humiga sa sofa h
"Talaga bang aalis ka muna, Zehra?" Malungkot na tanong sa akin ni Neio.Nagpaalam kasi ako sa kanila mawawala muna ako. I will gone for a while, maybe weeks or months that I'll be gone. Basta pagkatapos ng mission ko, babalik din ako rito."Basta bumalik ka, ha," ngiting saad ni Nayah at bahagya pa itong ngumiti sa akin.Mr. Balagtas are now fully recovered. Sa ilang months kong inalagaan nito, itinuring ko na rin itong ama. I take care of him until he recovered."Oh, sige na, Zehra. Mukhang kanina pa naghihintay 'yung sundo mo." Tinuro nito ang kotse na magsusundo sa akin.Nagpaalam na muli ako sa kanila bago talikuran at magsimulang maglakad. I was ready to open the door when someone called my name. Kumot ang noo ko dahil nakilala ko agad ang boses na iyon."Zehra…w-wait!"Napalingon ako sa li
"Zehra, you're here? What are you doing here? You're supposed to be on—""Pupunta ba ako rito kung hindi importante?" Puno ng sarkasmo ang boses ko. Inis kong binato ng papel ang bunganga ni Tito na nakabuka. Tsaka lang nito initikom ng umupo ako sa visitor's chair nito."Bastos ka talaga." Umupo ito sa upuan nito ako sinyesan na magsalita. "Speak, anong chismis mo?"Mahina akong kumurap bago ipatong ang kaliwang paa ko sa kanan bago prenteng umupo. "Well…we're investigating an innocent person." Panimula ko, agad na nalukot ang mukha nito bago ako taasan ng kilay."What do you mean, Antheia?""Mr. Balagtas didn't kill our goons. He's also a victim. And, I'm pretty sure na hindi rin mga tauhan natin ang pinatay sa harapan nito. Remember what I said to you last time?" He nodded."Right…and I'm sure na ibang tao ang pinatay sa harapan ni Mr.
"How's your life these past days without me, Zehra?" He asked while sitting comfortly in his sit. We're here at his garden, catching some fresh air to breathe."Okay lang naman po, medyo masungit nga lang po 'yong pumalit sa inyo." Narinig ko ang mahinang tawa nito bago bumuntong hininga."Ganito talaga kapag tumatanda na, Zehra. You'll catch up some diseases.""I remember how my kids take care me. Kahit lagnat lang ay hindi nila ako hahayaan na tumayo sa kama ko. Lahat silang magkakapatid ay aalagaan ako, I remember how my eldest child scolded me when I tried to stand up," he explained while chuckling. There's a hint of sadness in his voice."But now, they're all gone. They left me with nothing. Even my wife, she promised to me that she'll be my protector."I sighed heavily before looking at the sky to prevent my tears from falling down. That's also my mother's promise at
"Zehra, ano? Sasama ka mamayang gabi?" Tanong sa akin ni Yunah habang nililigpit ang pinagkainan nito.Nag-aaya kasi si Neio na kumakain sa labas mamayang gabi, ewan ko rin ba roon at bigla-bigla na lang mag-aaya."Sure, free naman ako mamayang gabi. Wala akong gagawin." I smiled.Ilang linggo na ang nakalipas noong magkasama kami ni Shawn. Masasabi ko lang talaga na naging mabuting daan 'yon para magkalapit kami ni Shawn. We're friends now but we barely talk. Of course, he's busy in his academics while me, watching Mr. Balagtas' actions.Speaking of Mr. Balagtas, ilang araw ko na siyang hindi nakikitang pumasok sa school. Sa mga classes niya ay substitute teacher ang pumalit na muna sa position nito. Ilang araw ko na rin pinaghahanap kung nasaan ito pero wala. Wala rin akong oras para sabihin ito kay Tito dahil sa mga busy ako sa paghahanap dito."Hey!" Nabalik