Zehra is an agent. She needs to watch and investigate a teacher that killed half of their goons. But, what if she meets a man who will ruin her mission?
View MoreMy brain and heart still can't process it. Shawn likes me. Pero kailan pa? When? When did he start to like me?"Kailan pa?" Mahinang tanong ko at bumaling dito. Matapang at buong lakas kong sinalubong ang tingin at titig nito."I don't know, maybe the time when you transferred on our school. Noong kinailangan mong umalis at pumunta rito, I felt like I am broken." Mahina itong nagpakawala ng tawa at sumandal sa railings ng rooftop. "Noong panahon na hindi kita nakikita, my day isn't complete. And I realized that I'm fallen in love with you. I don't know why, I don't know when?"Tinitigan ko ito. "Really?""Y-Yeah""Do you really like me?" Tanong ko na ikinatigil nito. Sandali itong tumigil bago salubungin ang titig ko."Of course, I really like you.""Then court me. Prove to me that you really like me. I don't believe in words, Shawn. Prov
Inis akong napabangon mula sa pagkakahiga ko nang tumunog ang cellphone ko na nasa tabi ng kama ko. Kumunot ang noo ko nang makita kung sino ang tumatawag. Shawn. Why is he calling me?"[What?!]" Iritang tanong ko. Mas lalong uminit ang ulo ko nang marinig ko ang mahina nitong pagtawa."[Calm down, Zehra. It's me, Shawn—"]"[I know, what the hell is your problem? I am resting tapos tumatawag ka?]" Putol ko sa sinasabi nito. I heard him take a deep breathe before answering."[You already forgot that we have a dinner, Zehra.]" Mabilis akong bumangon at pumunta sa cr para mag-ayos. I forgot, medyo pagod din ako dahil sa pinuntahan namin ni Tito Kristoffer kanina."[I'm sorry, Shawn. Give me thirty minutes to groom myself. Give me the exact location.]" Bago pa ito makapagsalita ay pinatay ko na ang tawag at mabilis na nag-ayos.I wore a simple white puff dr
"Are you sure? Shawn is just a friend?" Hindi ko alam kung pang-ilang ulit na ito na tanong ni Tito Kristoffer sa akin."Yeah, Shawn is just a friend. Kung ayaw niyong maniwala sa akin, well, edi don't. I'm not forcing you to believe in me." Inis akong sumandal sa kinauupuan ko at tumitig sa glass wall kung saan tanaw na tanaw mo ang buong syudad."You talk a lot, Antheia. I believe you, sister. Basta kapag may boyfriend ka na, kami dapat ni Tito ang unang makakaalam," wika ni Kuya Ace bago lumabas ng office.Agad kong inayos ang pagkaka-upo at humarap kay Tito Kristoffer. O stared at him deeply as I raised my brows."The guns, lisensyado na ba?" Tanong ko rito. Inayos na nito ang pagkaka-upo at humarap sa akin ng seryoso."Yeah, pinalakad ko na. Do you have any plans for tomorrow?" He asked, I shook my head at him."No, baka nasa office lang ako. Why?"
Chapter 12"You're late, Zehra. Saan ka nagpunta?" Wika agad ni Tito Kristoffer pagpasok ko sa opisina nito. Sandali akong nag-isip bago ituro ang kahon na punong-puno ng mga baril na nasa harap ko."Uh, I bought some guns and bullets like you said a while ago. Look, binigyan pa ako ni Axe ng pana at palaso. My Christmas gift from him." Ipinakita ko ang gintong palaso at pana kay Tito. His eyes twinkled in amusement and admiration."Can I hold it?" He asked while his gaze was still on my bow and arrow."No, why would I?!" Agal ko rito. His lips parted in shock, he even put his arms in front of his chest acting like he's hurt."Grabe, Zehra, parang hindi pamilya, ha?" I rolled my eyes before putting the bow and arrow in front if him. Sabay pa kaming lumingon sa pinto ng office nito ng bigla itong bumukas. Revealing Kuya Ace."Zehra, where's my food—oh, w
"When ka pupunta ng mall, Antheia?" Tanong sa akin ni Kuya Ace. Nandito kaming dalawa sa office ni Tito Kristoffer dahil may ipapabili ito sa akin.Oo sa akin lang pero balak sumama sa akin ng kapatid ko para raw makagala rin siya kahit isa. Nandito lang kasi siya sa building palagi, bihira lang kung makalabas."Mamaya, after ni Tito matapos ang sinusulat nito na ipapabili niya." Turo ko kay Tito na busy sa pagsusulat ng ipapabili nito sa amin.Naghitay muna kami ng limang minuto bago ibigay sa amin ni Tito ang listahan ng ipapabili nito."Thanks, punta na kami, Tito." Paalam ko bago tumalikod at magsimulang maglakad.Hindi ko pa nahahawakan ang pinto ng tawagin kami ni Tito. "Why?" Tanong ko."Ace, maiwan ka. May pag-uusapan tayo, remember."Malakas na bumuntong hininga si Kuya Ace bago kumurap at humiga sa sofa h
"Talaga bang aalis ka muna, Zehra?" Malungkot na tanong sa akin ni Neio.Nagpaalam kasi ako sa kanila mawawala muna ako. I will gone for a while, maybe weeks or months that I'll be gone. Basta pagkatapos ng mission ko, babalik din ako rito."Basta bumalik ka, ha," ngiting saad ni Nayah at bahagya pa itong ngumiti sa akin.Mr. Balagtas are now fully recovered. Sa ilang months kong inalagaan nito, itinuring ko na rin itong ama. I take care of him until he recovered."Oh, sige na, Zehra. Mukhang kanina pa naghihintay 'yung sundo mo." Tinuro nito ang kotse na magsusundo sa akin.Nagpaalam na muli ako sa kanila bago talikuran at magsimulang maglakad. I was ready to open the door when someone called my name. Kumot ang noo ko dahil nakilala ko agad ang boses na iyon."Zehra…w-wait!"Napalingon ako sa li
"Zehra, you're here? What are you doing here? You're supposed to be on—""Pupunta ba ako rito kung hindi importante?" Puno ng sarkasmo ang boses ko. Inis kong binato ng papel ang bunganga ni Tito na nakabuka. Tsaka lang nito initikom ng umupo ako sa visitor's chair nito."Bastos ka talaga." Umupo ito sa upuan nito ako sinyesan na magsalita. "Speak, anong chismis mo?"Mahina akong kumurap bago ipatong ang kaliwang paa ko sa kanan bago prenteng umupo. "Well…we're investigating an innocent person." Panimula ko, agad na nalukot ang mukha nito bago ako taasan ng kilay."What do you mean, Antheia?""Mr. Balagtas didn't kill our goons. He's also a victim. And, I'm pretty sure na hindi rin mga tauhan natin ang pinatay sa harapan nito. Remember what I said to you last time?" He nodded."Right…and I'm sure na ibang tao ang pinatay sa harapan ni Mr.
"How's your life these past days without me, Zehra?" He asked while sitting comfortly in his sit. We're here at his garden, catching some fresh air to breathe."Okay lang naman po, medyo masungit nga lang po 'yong pumalit sa inyo." Narinig ko ang mahinang tawa nito bago bumuntong hininga."Ganito talaga kapag tumatanda na, Zehra. You'll catch up some diseases.""I remember how my kids take care me. Kahit lagnat lang ay hindi nila ako hahayaan na tumayo sa kama ko. Lahat silang magkakapatid ay aalagaan ako, I remember how my eldest child scolded me when I tried to stand up," he explained while chuckling. There's a hint of sadness in his voice."But now, they're all gone. They left me with nothing. Even my wife, she promised to me that she'll be my protector."I sighed heavily before looking at the sky to prevent my tears from falling down. That's also my mother's promise at
"Zehra, ano? Sasama ka mamayang gabi?" Tanong sa akin ni Yunah habang nililigpit ang pinagkainan nito.Nag-aaya kasi si Neio na kumakain sa labas mamayang gabi, ewan ko rin ba roon at bigla-bigla na lang mag-aaya."Sure, free naman ako mamayang gabi. Wala akong gagawin." I smiled.Ilang linggo na ang nakalipas noong magkasama kami ni Shawn. Masasabi ko lang talaga na naging mabuting daan 'yon para magkalapit kami ni Shawn. We're friends now but we barely talk. Of course, he's busy in his academics while me, watching Mr. Balagtas' actions.Speaking of Mr. Balagtas, ilang araw ko na siyang hindi nakikitang pumasok sa school. Sa mga classes niya ay substitute teacher ang pumalit na muna sa position nito. Ilang araw ko na rin pinaghahanap kung nasaan ito pero wala. Wala rin akong oras para sabihin ito kay Tito dahil sa mga busy ako sa paghahanap dito."Hey!" Nabalik
"Zehra Montenegro, right?" Someone asked, I looked around to see, and there she is, my client."Ms. Elisha Contez, nice to meet you madam." I greet with a half smile"Cut the 'madam' Ms. Montenegro. By the way, let's sit." She's so beautiful, and kind. She also has the attention that I haven't had.She take me to become her architect in her upcoming business. She's one of the successful artist in the Philippines. Karangalan ko talagang maging architect sa ipapatayo niya."Ms. Montenegro? Are you listening?" Napapahiya akong tumango bago tumingin sa tinuturo niya.Habang tinuturo niya ang design ng magiging business niya ay isang sigaw ang narinig namin. That voice is so familiar to me, sabay kaming napatingin sa gawi nito. At tama nga ang hinihinala ko. It's Shawn… my exKasama nito si Saskia na malapad ang ngiti at may dalang b
Comments