DAHIL sa magandang balita na hatid ni Cassandra ay napahinga na rin nang maluwag si Ian. Ngayon ay hindi na siya masyadong mag-aalala sa kalagayan nito.
“Okay, stay there, I’m going to get you, darling,” habilin pa ni Ian sa dalaga bago niya pinatay ang tawag saka hinarap si Supt. De Guzman. Hindi na siya makapaghintay na makaalis sa lugar na iyon at sunduin ang dalaga.
Naintindihan naman nito ang pagmamadali niya at nakangiti siyang tinanguan.
“Don’t worry, Hijo, ako na ang bahala rito,” assurance pa nito.
“Thank you,” laking-pasalamat pa ni Ian subalit agad ding nakuha ni Joshua ang kanilang atensyon nang malakas itong tumawa.
“Did you here that?” singit pa nito na mabilis siyang napabaling ng tingin sa dating kaibigan.
Nanlaki ang mga mata ni Ian nang makitang iangat ni Joshua ang nak
MARAHANG napalunok ng laway si Cassandra habang matamang nakatitig sa kumakaluskos na bagay hindi kalayuan sa gawi nila ni Raid. Bagama’t mataas ang talahib sa bahaging iyon na perpektong pagtaguan nila.Nag-uunahan sa pagtibok ang puso ng dalaga dahil sa kabang nadarama habang pinakikiramdaman ang paligid. Masyado nang madilim ng mga oras na iyon bagama’t may kaunting liwanag siyang naaaninag dahil sa bilog na buwan.Gayunpaman, alam niyang hindi tao ang kumakaluskos sapagkat maliit lamang ang bawat kilos nito. Subalit naroon pa rin ang kaniyang pangamba na mabalasik na hayop iyon kagaya na lamang ng ahas. Kahit isang maliit na ahas ay mapanganib na sa kanila dahil kapag nagkamali siya at matuklaw sila nito ay mas lalong hindi niya alam ang dapat gawin. Iyon ang kahinaan ng isang city girl na kagaya niya. Maliban pang hanggang ngayon ay wala pa ring malay ang binata.“Please, God, huwag sanang ahas iyon,” mahinang panalangin pa ni
“FIND her!” Narinig pa ni Cassandra at Raid ang boses ng lalaking bumaba mula sa sasakyan na pumarada hindi kalayuan sa gawi nila.Kinakabahan pa ang dalaga na lumingon dito habang hila-hila pa rin ng binata ang kaniyang kamay.“Sir, what should we do?” nag-aalalang tanong pa niya sa binata nang makitang patungo sa direksyon nila ang tatlong lalaking armado ng baril. Animo alam ng mga ito ang kanilang kinaroroonan.“Let’s get out of here first,” ang tipid na tugon naman ng binata na hindi nagmabagal sa paglalakad.Bahagya rin silang nakayuko habang maingat na hindi makagawa ng kahit na kaunting kaluskos.“But, paano si Ian? Kailangan natin siyang hintayin dito,” giit naman niya rito.“We can go back here kapag wala na sila. Don’t worry, I’ll bring you back to him safely,&rdqu
MABILIS namang nakarating sina Ian sa kanilang destinasyon. Hindi rin naman sila nahirapang makapasok sa Tarlac kung saang lokasyon naroroon ang villa ng mga Alarcon.Kanina habang binabagtas nila ang daan ay tinawagan niya ang amang si Manuel upang tanungin ito kung may alam sa property ni Don Ismael na nasa area ng Tarlac. Hindi kasi malinaw ang ibinigay na direksyon ni Cassandra sa kaniya kanina.Nagdadalawang-isip pa ang binata kanina sapagkat nang umalis siya sa kanilang mansyon ay hindi maganda ang naging pag-uusap nila ng ama dahil sa mga natuklasan niya mula rito.“Hello, Hijo,” bungad ni Manuel sa kaniya. Halatang hindi pa ito nakakatulog kahit kaunti man lang dahil sa pag-aalala sa kaniya.Nagbuntong-hininga si Ian bago sinagot ang matanda. Hindi niya talaga kayang panatilihin ang pagdaramdam dito sa tuwing nakikita niya ang pagmamahal nito sa kaniya. Alam ni Ian na ang lahat ng ginagawa ng ama ay para sa kaniya at
HINDI maidilat ni Cassandra ang kaniyang mga mata habang mariing tinatakpan ng dalawang kamay ang sariling tainga dahil sa mga putok ng baril na pumapailanlang sa buong kagubatang iyon.Labis ang kaba ng dalaga para sa binata na naging pain sa kanilang dalawa upang siya ay makatakas.“Please, Lord, help my savior,” madamdaming panalangin pa niya para sa kaligtasan nito.Makalipas nga lamang ang ilang sandaling palitan ng putok ay nanaig muli ang katahimikan. Narinig pa niya ang sigawan ng mga lalaking humahabol sa kanila kanina na papatakas sa lugar na iyon. Sa gawi pa nga niya dumaan ang mga ito at hindi sinasadyang mapatingala sa kinaroroonan niya ang isa!Nagkatitigan sila ng lalaking duguan ang braso habang inaalalayan din ito ng kasamahan. Pareho pang nanlaki ang kanilang mga mata sa gulat ng pagkakadiskubre sa kaniya.“`Tangina, nandito lang ang target!” malakas na mura ng lalaki nang makita ang dalaga at m
ILANG minuto ang dalawa sa ganoong tagpo kung saan magkasalikop ang kanilang mga labi at nakakawit ang mga braso ng dalaga sa batok ng binata. Nakakulong din siya sa mga bisih nito na animo ayaw siyang pakawalan.Mga sarili lamang nila ang mahalaga sa mga sandaling iyon. Maging ang tibok ng kanilang puso ay animo tumitibok lamang sa isa’t isa. Tila kaytagal na pinanabikan ni Cassandra ang binata, sa wari ba’y mahabang panahon silang nagkawalay at ngayon lamang muling nagkita. Ibinuhos ng dalaga sa mga halik na iyon ang lahat ng pangungulila’t pananabik niya kay Ian.Nahinto lamang ang dalawa nang makarinig sila ng kaluskos, hindi kalayuan sa gawi nila. Nang maghiwalay ang kanilang mga labi at lumingon siya sa pinanggalingan ng kaluskos ay nabistahan niya ang tatlong lalaking pumatay sa mga humahabol sa kanila ni Raid kanina. Ang mga ito rin ang pinagtaguan niya dahil inakala niyang masasamang tao rin ang mga ito.Nagkatitigan pa sil
“UGH!” daing ni Cassandra nang masilaw siya ng liwanag na pumasok sa kaniyang kuwarto.Nang magmulat siya ng mga mata ay nasilayan pa niya ang animo kristal na sumasaboy mula sa sinag ng araw. Maging ang huni ng ibon na naglalaro sa tabi ng bintana ng kuwartong kinaroroonan niya ay pumapailanlan sa kapaligiran.Inilibot niya ang paningin at pamilyar sa kaniya ang silid na iyon, ang kuwartong inokupa nila ni Ian nang magtungo sila at magbakasyon sa resthouse nito sa Pampanga.“Is those are dream?” tanong pa ng dalaga sa sarili at nasapo ang noo na bahagyang kumikirot.Sa pakiwari ni Cassandra ay panaginip lamang ang lahat ng nangyari, ang pagkakadukot sa kaniya ni Joshua, pagkakapanganib ng kaniyang buhay at ang pagligtas sa kaniya ni Raid. Hindi rin niya nakalimutan nang dumating si Ian upang siya ay iligtas.Animo ba ay tila nagbalik siya sa nakaraan kung saan ang masayang pangyayari sa kanila ng binata na
ANIMO hindi humihinga si Cassandra habang nakatutok lamang ang mga mata sa binatang nasa harapan. Maging nang tuluyan itong lumapit sa dalaga at inabot ang kaniyang katawan ay wala siyang nagawa kung hindi ang paunlakan ito. Hindi niya maitatangging kaytagal niyang pinanabikan ang bawat halik at haplos ni Ian sa buo niyang katawan.“I-Ian, should I make you happy too?” nahihiyang mungkahi pa niya sa binata pagkatapos nitong laruin ang kaniyang hangganan.Narinig pa niyang tumawa ang binata saka pinunasan ang lumabas na katas ng dalaga sa bibig nito.Pinamulahan siya ng mukha at mabilis na lumayo ng tingin dito.“I-if you don’t want...” anas pa niyang mabilis na tinakpan ang mukha sa labis na kahihiyan.“That’s not because I don’t want to, darling,” palatak ni Ian habang nakangisi sa kaniya. Pagkatapos ay inalis nito ang mga kamay na nakaharang sa kaniyang mukha at ginawar
SAMANTALA, sa silid na inokupahan ni Cassandra at Ian ay naalimpungatan ang binata nang marinig ang sigaw ng dalaga.“Ugh!” daing pa niya at nasapo ang bahagyang kumikirot na sintido. Bagama’t nakapikit pa rin ng mga sandaling iyon.Dahil sa pangamba nang mabalitaan niya ang pagkakadukot ni Cassandra kung kaya wala pa siyang pahinga man lang. Sa makatuwid ay ngayon lamang niya nagawang makatulog nang mahimbing ng masiguradong ligtas na sa panganib ang minamahal.Labis ang pangamba ni Ian nang makarating sila sa lokasyong ibinigay ni Cassandra noong ito ay tumawag sa kaniya dahil sa sagupaang dinatnan nila. Subalit nang sa wakas ay mailigtas na niya ito ay animo nabunutan siya ng tinik sa dibdib.Nang tumalon ang dalaga mula sa puno ng mangga at kaniyang saluhin ay mabilis niya itong ikinulong sa kaniyang mga bisig. Hindi niya rin napigilang hagkan ito dahil sa pangungilila niya sa minamahal.Nang mga sandal
—One week laterNakapako sa kinatatayuan si Ian habang nakatunghay sa harapan ng gate kung saan nakatira si Cassandra. Lumipas na ang ilang minuto na nasa ganoong tagpo lamang siya na hindi magawang pindutin ang door bell na nasa harapan lang niya.Malalim siyang huminga upang alisin ang kaba sa dibdib. Sampung beses na nga yata niyang ginawa iyon subalit ayaw pa rin siyang lapitan ng lakas ng loob upang muling harapin ang iniwanang minamahal. “Damn it! Make up your mind, Ian Ramos!” kastigo niya sa sarili dahil sa pagiging duwag niya. Subalit hindi pa man niya lubos na nakokolekta ang sarili nang kuhanin ng isang boses sa kaniyang likuran ang kaniyang atensyon.“Excuse me po, may kailangan po ba kayo sa amin?” untag ng isang maliit na boses.Agad itong nilingon ni Ian upang magulat lamang nang makita sa harapan ang pamilyar na mukha datapwat iyon ang una nilang pagkikita—Si Rai, ang bunso niyang anak.Naestatwa ang binata habang matamang nakatingin sa batang nasa harapan na nakati
Hindi makapaniwala si Cassey nang bumulagta sa kaniyang harapan si James habang pumupulandit ang masaganang dugo nito sa gitna ng noo kung saan tumama ang bala ng baril ni Benjamine. “Shit! What’s going on?” bulalas pa ng dalaga na muling ipinaling ang ulo sa harapan ng monitor screen kung saan naroroon pa rin ang ginang habang prenteng nakaupo sa sariling upuan. “You don’t have to concern yourself with him, Milady. This is our job and our life. If our master wants us dead, we willingly sacrifice ourselves unconditionally to the Rostchild family,” ang pahayag ni Benjamine habang pinupunasan ang kamay na hindi naman nabahiran ng dugo ng kasamahan. Nanginig ang mga mata ng dalaga sa ipinahayag nito at wala sa loob na bumulong, “You psycho.” Biglang humakhak nang malakas si Benjamine na animo isang biro ang sinabi niya. Narinig din niya ang palatak ng matanda habang marahang napapailing-iling.“You still have a lot to learn, child,” ang saad ni Donya Esmeralda bago binalingan ang lal
“What the fuck!” Hindi naiwasan ni Cassey ang mapamura nang malakas sa isiniwalat ni Donya Esmeralda.Bagama’t may hinala siya una pa lang na may kailangan ito sa dalaga subalit wala sa hinagap niya na gusto siya nitong maging tagapagmana.“Are you kidding me?!” bulalas pa ng dalaga na hindi a rin makapaniwala.Gayunpaman ay walang makikitaang anumang ekspresyon ang mukha ng matanda na patuloy lamang na nakatingin sa kaniya na senyales na seryoso ito sa mga binitiwang salita. Makalipas nga lamang ang ilang segundo ay muli nang kumalma ang puso ni Cassey at mabilis niyang natakpan ang sariling bibig bago tumikhim. “Are... are you serious?” paninigurado pa niyang tanong sa matanda na marahan naman nitong tinanguan. “Why me?”“You have the potential to lead our family,” maikling tugon naman nito. Napalunok ng laway ang dalaga bago niya mariing naikuyom ang nanghihinang kamao. “You want me to lead your family but you tried to kill my own family,” matalim na protesta niya rito. Hindi
“Who’s he?” ang tanong ni Cassey sa isipan habang hindi inilalayo ang paningin sa papalapit na bagong panauhin. Inihahanda niya ang sarili kung may bigla itong gawin sa kaniya kung kaya kahit nakakubabaw pa rin siya sa katunggaling si James ay hindi niya magawang ilayo ang paningin sa paarating. Limang hakbang na lang ang layo nito.Apat na hakbang. Hindi pa rin nawawala ang casual at prenteng ngiti nito sa labi. Tatlong hakbang. Inaanalisa ng dalaga ang bawat kumpas ng kamay nito. Dalawang hakbang. At tuluyan na ngang huminto sa kaniyang harapan ang lalaki. Hindi nito inaalis ang paningin sa kaniya habang malapad ang ngiting nakasilay sa mga labi, bagama’t malamig at nagbabadya ng panganib ang ibinubuga ng mga mata nito. Pagkaraan ay inilagay ng lalaki ang dalawang mga kamay sa sariling bulsa na animo sinasabi sa kaniyang wala itong gagawing kakaiba sa kaniya. Pagkatapos ay saka nito ibinuka ang mga bibig upang kausapin ang dalaga.“Can you let him go, Milady,” saad nitong baha
“Sir Benjamin?” anas ng isang bantay habang nakatunghay sa bagong dating na lalaki.“Yeah, it is Sir Benjamin,” tatango-tango namang tugon ng katabi habang mataman ding nakatingin sa lalaki.“Ha? Why is Sir Benjamin here?” tanong naman ng isa pa nitong katabi.Pare-pareho lang ang bulung-bulungan ng mga naroon habang nakatingin sa bagong dating na lalaki bagama’t hindi nito pinagtuunan ng pansin ang mga ito.“What? Why this bastard here?” ang hindi makapaniwalang saad naman ni Ian sa isipan habang napaatras pa ng isang hakbang sa pagkabigla nang makita si Benjamin.Tandang-tanda pa ng binata pagkatapos mamatay ng ama ay ipinagpatuloy niya ang pag-iimbestiga sa Black Organization na nasa likod ng mga hindi magagandang nangyayari sa kaniyang pamilya.Nagkaroon sila ng clue ni Supt. De Guzman nang mahuli nito ng buhay ang isa sa mga leader ng grupo na dumukot kay Cassey at sa mga bata. Noong una ay iginigiit nito na mga child trafficker ang grupo na kinabibilangan nito subalit hindi siy
“What... this crazy!” hindi makapaniwalang bulalas ng isang lalaki habang matamang nanonood sa dalawa.“Yeah, I can’t believe this too,” segunda naman ng katabi nito.“Well, is she really a normal girl?” singit din ng isa sa mas mahinang boses.“Yeah, I thought she’s just a kid who caught stealing here,” tatango-tangong sang-ayon naman ng isa pa habang nakakrus ang dalawang braso sa dibdib.“Hey, don’t underestimate her. Remember she’s the one who found me and buy me a gun,” sita naman ng firearm dealer na pinagbilhan ng dalaga sa back alley. “Yeah, you have a point, dude. And don’t forget that she killed our newbies,” sang-ayon naman ng isa na sumuri sa dalawang bantay na pinatay ng dalaga kanina.“But who really is she?” ang tanong ng unang nagsalitang lalaki na matamang nakatingin sa dalaga.“Who knows,” kibit-balikat na tugon naman ng mga kasamahan na itinuon na ang pansin sa dalawang naglalaban sa gitna. Of course, hindi iyon naririnig lahat ni Cassey sapagkat nakatuon ang pan
Mabilis at walang pag-aalinlangang dinaluhan ni Cassey ang ama na walang magawa sa pagkakasakal ni James. Dahil sa taglay na lakas ng lalaki kung kaya hindi makapanlaban si Ian. Maliban pang hindi ito makapaniwala na kayang saktan ng katiwala na nagbabantay sa binata. Maging ang mga bodyguard na nakapalibot sa dalawa ay laking gulat din sa ginawa ng leader ng mga ito kung kaya nang biglang pumasok sa eksena ang dalaga ay hindi agad nakahuma ang mga ito. Agad na pumuwesto si Cassey sa likurang tagiliran ni James. Pagkatapos ay kumuha siya ng buwelo at malakas itong sinipa roon upang mapakawalan ang ama. Ngunit mabilis din ang kilos ni James na sinalag ang mga binti niya gamit ang isa nitong kamay na animo ba ay inaasahan na nito iyon.Saglit siyang natigilan sa ginawa nito ngunit hindi siya nawalan ng loob.Dahil hawak-hawak ng lalaki ang kanang binti ng dalaga kung kaya ginamit niya ang dalawang kamay at mabilis niyang inabot ang ulo nito. Balak ng dalaga na baliin ang leeg ni Jam
“W-wha...” hindi na naituloy ng dalawang bantay ang gulat nang makita si Cassey dahil sa bilis ng galaw ng dalaga. Segundo lamang ang kinailangan niya nang baliin ang leeg ng isa habang malakas na sinipa sa mukha ang kasamahan nito. Bagama’t hindi napuruhan ang pangalawang lalaki ay na-out of balance naman ito dahil hindi inasahan ang pagtambang niya sa mga ito. Gayunpaman ay hindi nag-aksaya ng oras si Cassey at hindi niya hinayaang makahuma sa pagkabigla ang natitirang kalaban. Mabilis niyang dinaluhan ito at walang pag-aalinlangan na itinusok niya ang dalawang daliri sa gitna ng leeg nito.Nabutas niya ang malambot na bahagi ng katawang iyon ng lalaki at lumusot ang mga daliri ng dalaga. Nang hugutin niya iyon ay pumulandit pa ang masaganang dugo na mabilis niya namang iniwasan upang hindi siya madumihan.Nanlalaki ang mga mata ng lalaking nakatingin sa kaniya habang pinipigilan ang pag-agos ng sariling pulang likido.Hindi naman niya inalis ang paningin dito hanggang sa mawala
Muling inalala ni Cassey ang mga sinabi ng ama kanina. “It’s all about your lola,” panimula ng binata.“Lola Dolores?” nagtatakang tanong pa niya.“No, hindi mo na siya naabutan, and even me, hindi ko na siya nakita pa. My biological mother, Kristina,” tugon naman nito.“Oh, alright.” Tango naman ni Cassey na pinakinggan na muna ang sasabihin ng ama bago ito gambalain.“First of all, do you still remember when you kidnapped? Then someone shot your monther on her shoulder.”“Yes.” Tipid na tango naman niya.“Hindi iyon ang unang nanganib ang buhay niya... and me...” Napalunok ng laway si Cassey sa antipisasyon ng susunod na sasabihin pa ng ama. “Noong una ay ang akala namin ay kagagawan iyon lahat ng kaibigan ng lolo mo, si Ismael Alarcon. But when your lolo died, I investigated all the possibilities, at napag-alaman ko na isang misteryosong lalaki ang nasa likod ng Black Organization na kinabibilangan ni Uncle Ismael,” mahabang turan ni Ian. Sinabi ng ama na ipinangako nitong aali