LOGINShare
Kabanata 47.1: Ang katotohanan (Pt.1)
Last Updated:
2022-01-10 22:13:50HINDI PA rin ako makapaniwala sa mga narinig ko mula sa mga lobong iyon. Pilit ko iyong inuunawa at hinahanap ang katotohanan sa mga iyon. Totoo bang lahat ng iyon? Pero may nagsasabi sa akin na paniwalaan ko iyon dahil nagsasabi sila ng totoo pero may bahaging ipinapaalala sa akin ang mga bampirang kumupkop sa akin at ang kabutihang ginawa nila para sa akin.
Nagulat lang marahil ako sa mga nalaman ko. Paanong naging kapatid ni Amang Trevor ang tunay kong ama na si Amaro? At kung ganoon, paanong hindi nila sinabi sa akin iyon. Bakit hindi nila pinagtapat sa akin ang mga bagay na iyon na dapat alam ko. Ni hindi nila nabanggit sa akin ang tungkol sa Amarong iyon na sinasabi nilang ama ko. Ang gulo ng lahat at hindi ko alam kung alin doon ang totoo.
"Are you ok?"
Narinig ko ang boses ni Marcus. Tumabi siya sa akin sa veranda ng bahay na iyon kung saan din ako tumuloy noon. Nanatili akong nakatingin sa paligid kung saan kita ang malalago at nagtataasang mga puno. Bu
Related chapters
Into The Dark Kabanata 47.2: Ang katotohanan (Pt.2)
HINDI AKO papayag na aalis ako sa village na ito na hindi ko nalalaman ang ibang mga bagay tungkol sa tunay kong mga magulang. Kumakalat na ang dilim sa paligid at kailangan ko ring bumalik sa bahay dahil alam kong magtatanong na naman si Persuz kung saan ako nagpunta kung hindi ako uuwi roon.Matagal-tagal din kaming naglaro ni Yena dahil din sa pananabik namin sa isa't isa bago dumating si Rossa at kinuha ang bata.Kanina pang hindi bumabalik si Marcus simula nang ipatawag siya ni Amang Trigo kaya ako na lang ang tutungo roon para malinawan ako sa magulong nakaraan ng mga magulang ko. Gusto kong malinawan bago ako umalis dahil baka hindi ako makatulog kung sakaling patuloy iyong gugulo sa isip ko.Nagulat sila Marcus at Amang Trigo nang makita akong pumasok sa silid. Mukhang seryoso ang pinag-uusapan ng mga ito."Syrie, ano'ng ginagawa mo rito?" salubong sa akin ni Marcus. Hindi nakaligtas sa paningin ko ang saglit na pagkabahala sa mukha niya, ganoon d
Last Updated : 2022-01-10Into The Dark Kabanata 48: Another Side of Story
HANGGANG SA makarating ako sa bahay nang gabing iyon, hindi ko pa rin lubos maisip ang lahat ng nalaman ko. Patuloy iyong gumugulo sa isip ko habang hindi ko alam kung paano ko iyon tatanggapin at paniniwalaan. Naiipit ako ngayon sa dalawang panig at hindi ko alam kung saan ako dapat maniwala, kung sino ba ang nagsasabi sa kanila ng totoo. Nalilito ako at hanggang ngayon hindi ko pa rin alam ang dapat kong gawin."Hey! Kanina pa kitang tinatawag, Syrie bakit parang wala ka sa iyong sarili?"Napakurap ako dahil sa pagkaway ni Vernon ng kaniyang palad sa mukha ko. Bumungad sa akin ang nagtataka niyang mukha."Parang kakaiba na 'yang pagkatulala mo, Syrie, ah? Kanina pa kaya kami rito pero parang wala kang nakikita o nararamdaman man lang?" nakahalukipkip naman na sabi ni Trina habang nakatayo ito sa gilid ng sofa. Kapagkuwa'y umupo rin ito roon.Pilit akong ngumiti habang nakatingin sa dalawang ito. Inilayo ko ang likod ko sa sofa at sumeryoso ang mukha. Ba
Last Updated : 2022-01-11Into The Dark Kabanata 49: Let's Rest
MAS LALO lang gumulo ang utak ko nang manggaling ako sa mansyon. Sino ba sa kanila ang nagsasabi ng totoo? Magkaibang kwento kasi ang nalaman ko at naging dahilan lamang iyon ng matinding pagkalito sa akin. Hindi ko alam ngayon kung sinong paniniwalaan ko, kung sino ang nagsasabi ng totoong nangyari noon.Pabagsak akong umupo sa sofa at nasapo ang noo ko. Hindi mawala sa isip ko ang lahat ng mga nalaman ko. Kusang gumagana ang aking utak sa pag-iisip kung sino ang nagsasabi ng totoo."Oh! Galing ka raw mansyon sabi ni Vernon?"Hindi ko nilingon si Trina. Umupo siya sa bakanteng upuan sa tapat ko habang nakapikit ako at hinihimas ang sumasakit kong sentido. "Nanggaling nga ako roon, Trina," pag-amin ko."Kumusta? Mukhang hindi ka ok? Ano bang ginawa mo sa mansyon?" usisa niya.Bumuntong-hininga ako, saka nilingon si Trina. "May mga bagay lang akong nilinaw, Trina. Mga bagay na kailangan kong makunan ng sagot," makahulugan kong balik.Nakita k
Last Updated : 2022-01-12Into The Dark Kabanata 50: Rest
HINDI KO alam kung saan ako dadalhin ni Marcus basta sumama na lang ako sa kaniya nang sabihin niyang magpahinga kami. Wala akong ideya sa pahingang sinasabi niya pero iyon ang gusto ko ngayon, ang magpahinga na kasama siya. 'Yong kami lang dalawa. 'Yong maramdaman ko muli ang kapanatagan ng loob at kapayapaan ng isip.Marahang hawak ni Marcus ang braso ko habang naglalakad kami patungo sa hindi ko alam na lugar. Tumingin ako sa paligid at nakita kong nasa gitna pa rin kami ng gubat kung saan malalaking puno ang nakikita ko sa paligid."Saan ba tayo pupunta, Marcus?" usisa ko sa kaniya.Hindi siya lumingon sa akin. Nagpatuloy lang siya sa paglakad. "Sa lugar kung saan ipagpapahinga kita, Syrie. I know you need rest. Kailangan mo ng tahimik na lugar para makapagpahinga at dadalhin kita roon," aniya.Hindi na lang ako umimik at nagpatuloy na lang sa paglalakad kung saan man niya ako dalhin. Napak
Last Updated : 2022-01-13Into The Dark Kabanata 51: Syrie's Parents (SPG)
NAPANGITI AKO habang yakap ako ni Marcus mula sa likod ko habang nakatingin kami sa labas ng bahay na iyon kung saan kita namin ang nagtataasang mga puno at ang mga dahong bumabagsak mula sa mga sanga niyon. Ramdam ko rin ang ihip ng sariwang hangin na dumadampi sa balat ko na nagbibigay ng kapanatagan sa akin. Excited ako sa mga bagay na ikwekwento ni Marcus tungkol sa mga magulang ko. Gusto ko silang makilala at malaman ang buhay nila para kahit sa pamamagitan niyon, kahit wala na sila, mapalapit sila sa akin at maramdaman ko sila."Gusto kong malaman kung ano'ng hitsura ng aking ina at ama, Marcus," tanong ko sa kaniya habang nakapulupot ang bisig niya sa baywang ko at nakasandal ang katawan ko sa malapad niyang dibdib. "Gusto kong makita sila kahit sa isip ko lang."Naramdaman ko ang hininga niya sa balikat ko na nagparamdam sa akin ng kakaibang temtasyon at init. "Look at yourself, Syrie at makikita mo ang iyong ina. You're a beautiful like Savanna," simula niya a
Last Updated : 2022-01-14Into The Dark Kabanata 52: Truth About Marcus
NARAMDAMAN KO ang malamig na simoy ng hangin na dumampi sa h***d kong katawan nang magising ako mula sa mahimbing na pagkakatulog. Bumaling ako kay Marcus na nasa tabi ko na mahimbing pa rin ang tulog habang nakaunan ako sa braso niya at yakap ako. Napaungol pa siya at bahagyang gumalaw. Pinagmasdan ko ang gwapo niyang mukha na hindi ko pagsasawaang tingnan. Napangiti ako at muling gumuhit ang ligaya sa mga labi ko nang maalala ko ang namagitan sa amin ni Marcus kanina at ang hatid niyong saya. Marahan kong hinaplos ang makinis at malambot niyang pisngi habang pinagmamasdan ang bawat bahagi niyon. Gusto kong palaging makita ang mukha niya sa isip ko dahil nagbibigay iyon sa akin ng saya at ligaya. Ayaw kong mawaglit iyon sa isip ko. Mayamaya pa'y marahan akong gumalaw at dahan-dahang inalis ang braso ni Marcus na nakayakap sa akin. Ayaw kong istorbuhin ang mahimbing niyang tulog. Matapos kong maalis iyon, dahan-dahan akong bumaba sa higaan na iyon at pinulot ang mga
Last Updated : 2022-01-15Into The Dark Kabanata 53: Galit
MABILIS AKONG naglakad papasok sa mansyon matapos kong makauwi ng bahay. Nagkamali ako ng pinaniwalaan at nagpalinlang kay Marcus. Kaya pala ganoon na lang ang ipinaramdam niya sa akin. Pinasaya niya ako at ipinakita sa akin ang mundo sa labas ng mundo ko na puno ng poot at paghihigante. Ngunit lahat pala iyo'y may dahilan, para linlangin ako, para paniwalaan siya na nagsasabi siya ng totoo para ilayo ang isip at puso ko sa poot at paghihigante ko sa mga lobo at pumanig sa kanila para kalabanin ang mga bampira.Ngunit ngayo'y alam ko na ang katotohanan. Sapat na ang ukit na buwan sa kanang braso niya para ibunyag sa akin ang tunay niyang pagkatao. Nilinlang niya ako at pinaniwala sa mga kasinungalingan niya para maging malinis siya sa harap ko, para hindi ko isiping isa siya sa pumatay sa mga bampirang mga kumupkop sa akin.Pero alam kong sa kabila niyo'y nandoon ang sakit at lungkot sa puso ko dahil sa nalaman ko. Bakit si Marcus pa? Kung kailan handa na akong ipaglab
Last Updated : 2022-01-16Into The Dark Kabanata 54: Ukit na Buwan
HINDI PA rin mawala ang pagkagulat ni Vernon at Trina sa mga narinig mula sa akin nang ikwento ko sa kanila ang nangyari sa akin. Ang mga bagay na tungkol sa mga magulang ko, ang kasinungalingan ni Marcus at ang katotohanang nalaman ko tungkol sa kaniya. Hindi nila inasahan ang mga narinig mula sa akin."Ibig mong sabihin lahat ng bagay na sinabi sa iyo ni Marcus tungkol sa mga magulang mo ay kasinungalingan lahat?" paglilinaw ni Trina sa akin.Hindi pa rin nawawala ang sakit at lungkot sa akin sa tuwing naaalala ko ang mga nangyari. Parang ang bilis lang ng pangyayari. Parang natulog lang ako at pagkagising ko, biglang nagbago uli ang lahat. Mas naging magulo at mas naging masakit.Tumango ako kahit sa isip ko'y may nagsasabing baka totoo ang lahat ng sinabi ni Marcus tungkol sa mga magulang ko. "Iyon ang kutob ko, Trina para maniwala ako sa kaniya. Para malinlang niya ako dahil alam niya kung gaano ko kagustong malaman
Last Updated : 2022-01-17
Latest chapter
Into The Dark Finale
HINDI MAIPALIWANAG ang sayang bumabalot sa akin ngayon habang pinagmamasdan ko ang mga lobong nasa village na na tanaw ko mula sa kinaroroonan ko. Ito na iyong pinapangarap kong pagkakataon at sitwasyon. Ang bawat isa ay makangingiti na ng masaya, na walang banta. Na hindi nila kailangang matakot sa banta ng kasamaan. Ang lahat ngayo'y makapamumuhay na ng masaya at payapa."Nagawa mo, Syrie. Nagawa mong ipaglaban ang lahing pinagmulan mo."Naramdaman ko si Marcus na yumakap sa akin mula sa likod ko. Nakaramdam ako ng kakaibang pakiramdam na si Marcus lang ang nakakapagpabuhay niyon. "Nagawa natin, Marcus. Nagawa nating iligtas ang marami. Nagawa nating ipaglaban ang kapayapaan at ang kabutihan," balik ko. Marahan kong hinaplos ang braso niya habang masaya akong nakangiti habang nakikita ko ang bawat lobo na payapaya nang mamumuhay."Maraming nangyari, Syrie pero ang lahat ay nakatakdang magtapos sa ganito. Nabulag ka sa
Into The Dark Kabanata 68: Digmaan pt.2
"VOLTER AKONG harapin mo!" pagkuha ko sa atensyon niya. Humarap siya sa akin at ngumisi matapos niyang patayin ang lobong kalaban niya. "Hindi na ako makapaghintay na patayin ka," madiin ko pang dagdag."The feelings is mutual, Syrie," seryosong ani Volter. Bakas sa mukha niya ang galit at kagustuhang mapatay ako pero hindi ko siya hahayaang gawin iyon. "Sisiguraduhin kong sa pagkakataong ito, ako naman ang magwawagi, Syrie. Ikaw naman ang matatalo ko," determinado aniya na marahil ang tinutukoy ay ang pagkatalo ko sa kaniya noon sa isang pagsasanay.Tumawa ako. "Natalo na kita noon sa duelo at sigurado akong magagawa ko uli iyon sa iyo," matapang kong balik.Ngumisi si Volter. "Masyado kang mayabang, Syrie. Tingnan natin kung hanggang saan ka kayang dalhin ng katapangan mo.""Sa tagumpay, Volter. Dadalhin ako ng katapangan ko sa tagumpay laban sa iyo," seryoso kong balik sa kaniya.
Into The Dark Kabanata 67: Digmaan pt.1
HUMAHANGOS AT halatang takot na takot ang lobong iyon nang dumating siya sa silid ni amang Trigo kung nasaan kami. Animo'y hinabol siya ng sampung kabayo. Bigla akong nakaramdam ng kaba nang makita ko ito na Natatakot. "A-ang mga bampira! Na-nandiyan na sila!" anunsiyo ng lobong iyon ba halata ang takot at kaba sa boses nito. Mabilis kaming napatayong lahat at gulat na nagkatinginan sa isa't isa. "Kailangan nating maghanda!" ani amang Trigo. "Ihanda ang mga lobo at ilikas ang mga bata," utos pa niya na agad namang tumalima ang mga lobong nandoon. "Magsipaghanda kayo, sasalubungin natin sila sa gubat!" Mabilis na lumabas ng silid si amang Trigo matapos niyang sabihin iyon. Mabilis na nagsipaghanda ang mga naroon habang ako'y napatulala. Nakaramdam ano ng pangamba at kaba sa pwedeng mangyari. Ito na ba ang tuluyang pagwawakas ng kasamaan o patuloy na paghahari ng kasamaan? "Syrie!"
Into The Dark Kabanata 66: Kalaban
NAPAHINTO KAMI ng makaramdam ako ng kakaibang enerhiya sa paligid ng gubat. Nandito kami para maglagay ng iba't ibang patibong sa paligid ng village para sa paghahanda sa maaaring gawing pagsugod ng mga bampira.Sinenyasan ko sila na huminto. Kasama ko si Marcus, ang magkapatid na si Trina at Vernon, saka si Colby at ang ilang mga lobo para tumulong sa amin. Nagsimula na ang madilim na gabi at nararamdaman kong may kalaban sa paligid."Magsipaghanda kayo may kalaban sa paligid," mahina kong paalala sa kanila. Hindi nga ako nagkamali dahil mayamaya pa'y umulan ng palaso mula sa kung saan. Mabuti na lang at nakailag kaming lahat at nakatago sa malalaking puno na nakakalat doon. Nagulat pa ako nang muntik na akong tamaan ng ligaw na palasong iyon ng sumilip ako sa kinatataguan ko."Mag-ingat kayo, mapanganib ang palasong ginagamit nila," paalala ko sa mga kasama ko na nagtago sa malalaking puno na iyon. Nakita ko 'di kalayu
Into The Dark Kabanata 65: Happy Together
HINDI KO maipaliwanag ang sayang bumalot sa akin nang muli akong makatapak sa village ng mga lobo. Para akong naging bagong nilalang na binabalot ng espirito ng pagiging isang ganap na lobo. Naramdaman ko rin na may bahagi sa akin na napunan. Ito na ba 'yong pakiramdam na buo ako? Na buo ang pagkatao ko? Ang sarap pala niyon sa pakiramdam, na maramdaman mong buo ka na dahil kilala mo na kung sino at ano'ng pinagmulan mo, kasabay ng pagkilala mo sa iyong sarili.Hindi naman nahirapan si Trina at Vernon na makisalamuha sa mga bampira, ang totoo nga nito animo'y madali nilang naibagay ang kanilang sarili sa lugar at sa mga lobo rito. Nasa kabilang bahay sila tumutuloy at pinagsisilbihan ng mga lobo.Simula nang makabalik ako sa village, halos ayaw nang humiwalay sa akin ni Yena dahil daw na-miss niya ako ng husto at ganoon din naman ako sa kaniya. I miss her so much. Lahat sa village na ito pinanabikan ko. Tahimik kong pinagmamasdan si Yena na
Into The Dark Kabanata 64: Unity
"ANO'NG GAGAWIN natin ngayon, Syrie?" nababahalang tanong sa akin ni Trina. Kahapon lang ay pinagtabuyan kami ng mga bampira sa mansyon dahil sa kapangahasan namin at hindi ko rin alam kung ano'ng sunod na hakbang ang dapat naming gawin. Ito na ba ang panahon para lumapit ako sa mga lobo at makipagkaisa sa kanila? Pero paano?"Hindi ko rin alam, Trina. Hindi ko alam ang sunod nating gagawin. Hindi ko alam kung paano lalapit sa mga lobo dahil alam ko ang ginawa kong kasalanan sa kanila," malungkot kong sagot kay Trina. Alam ko kasi kung paano ko sila nasaktan nang pinagbintangan ko sila at pinagdudahan at ngayong kailangan ko sila saka ako lalapit?"Wala tayong magagawa sa ngayon, Trina kung 'di ang maghintay sa sunod na mangyayari, sa sunod na hakbang na gagawin nila Volter. Nararamdaman kong malapit ng lumabas ang itinatago nila sa atin," segunda naman ni Vernon."Sa tingin niyo, tuluyan na ba tayong itinakwil ng
Into The Dark Kabanata 63: Ang Silid
NAGULAT NA lang ako nang pagmulat ko ng aking mga mata nasa gilid na ako ng batis kung saan palagi kong pinupuntahan. Katulad nang nakita ko noon, ganoon pa rin ang lugar. Madilim ang pigid, animo'y may apoy na gumagawa ng usok na kumakalat sa paligid. Tahimik din ang lugar at tanging huni ng kuliglig at iba pang mga insekto ang naririnig ko. Nilibot ko ang aking paningin sa kabuuan ng lugar at napako ang paningin ko sa dalawang iyon na nakatayo 'di kalayuan sa kinaroroonan ko. Isang babae at lalaki iyon na alam kong kapwa parehong mga lobo. Dahan-dahang humarap ang dalawa habang pigil ko ang aking paghinga. Siya na naman! Napaawang ang bibig ko ng makilala ko ang babaeng iyon. Siya ang palaging nakikita ko sa lugar na ito na kamukha ko pero sino ang kasama niyang lalaki? Bumaba ang tingin ko sa mga kamay nila at nakita iyong magkahawak. "Syrie, anak!" Nanlaki ang mga mata ko sa narinig
Into The Dark Kabanata 62: Pagpapanggap
"MAY NALAMAN ba kayo sa loob ng mansyon, Vernon?" seryoso kong tanong habang nakaupo kami sa sofa kasama si Trina. "May kahina-hinala bang nangyayari roon?"Nagtinginan ang magkapatid na bakas sa kanilang mga mukha na may kakaiba silang nararamdaman. "Sa totoo lang, Syrie wala kaming nahanap na anumang impormasyon sa mansyon. Limitado ang bawat galaw namin sa loob niyon. Ni hindi kami makapasok o makalapit man lang ng basta sa silid ni Volter. Bantay sarado kami dahil alam nilang nasa panig mo kami. Pero ang pinagtataka namin ni Trina, ang silid na inuukupa noon ni Amang Trevor at Inang Viola. Noon ay walang bantay roon pero ngayo'y may mga bampirang nandoon sa labas ng silid at masusing nagbabantay roon. Hindi rin kami pinapalapit doon at walang gustong sumagot sa amin. Nakita ko rin na pumasok doon si Volter dala ang mga bihag nilang mga lobo," pagkwekwento ni Vernon.Kumunot ang noo ko nang maalala ko ang naramdaman ko sa silid na iyon at
Into The Dark Kabanata 61: Please!
NAPAHINTO AKO habang tahimik akong naglalakad palabas ng mansyon. Animo'y may kung ano akong naramdaman nang madaanan ko ang lumang silid na iyon kung saan inukupa noon ni Amang Trevor at Inang Viola. May enerhiya akong naramdaman sa bahaging iyon, kakaibang enerhiya at alam kong mayroong nilalang doon.Dahan-dahan akong pumihit paharap sa hallway na iyon at humakbang papalapit sa silid na iyon. Nakaramdam ako ng pananabik na muli kong mapasok ang lugar na iyon na naging tahanan din ng maraming kong alaala kasama si Amang Trevor at Inang Viola. Napalunok ako. Nandoon pa rin ang enerhiyang nararamdaman ko.Dahan-dahan kong hinawakan ang doorknob ng pinto habang nararamdaman ko ang kaba sa dibdib ko sa hindi ko malamang dahilan."Syrie, what are you doing here?"Napapitlag ako nang marinig ko ang boses ni Tiyo Freud. Saglit pa akong napapikit bago humarap sa kaniya. "I just felt something inside this r
