Her heart pounds so fast everytime he's near especially when she smells his manly scent. God knows how it drives her mind crazier. Naghuhurumentado naman ang puso niya sa mga pagkakataong inilalapit nito ang mukha sa kan’ya kapag may ipinapakita ito sa hawak na bondpapers. Tuloy, nadedemonyo ang kanyang isipan dahil hindi maiwasan ng kanyang mata na mapagawi sa kumikibot nitong labi.
Nagliligpit na sila ng gamit nang magtanong ang assistant niya. “Miss Miles, saan tayo magdi-dinner mamaya?”
“Doon na lang tayo sa sikat na beach dito, Jem. Ang alam ko maganda raw roon ‘pag gabi dahil may live band at live shows. Chill tayo do’n kahit one bucket lang ng stallion.” Umandar na naman ang pagkalasinggera niya.
“Gosh, madame! I am so tired, as in super-duper tired!”
“Kaya ‘yan.”
Pagdating nilang dalawa sa nirentahang apartment ay agad na humilata sa kama si Jemma. Maging siya ay napadapa na rin at yumakap sa malambot na unan sa labis na pagod sa katawan. Tila doon sya humugot ng kaluwalhatian mula sa nakakapagod niyang trabaho buong araw.
“Mga twenty minutes muna, Jem. Pahinga na muna tayo sandali, saka na ako magsa-shower.” Hindi niya alam kung narinig ba nito ang kanyang sinabi gawa nang pagkasubsob ng mukha niya sa unan.
Lagpas isang oras na nang bumangon siya. Dali-dali siyang nag-shower at kumuha ng dalawang pampalit na damit. Ginising na rin niya si Jemma. Napabalikwas pa ito nang marinig kung anong oras na.
Pagdating nila sa resort ay agad silang nag-check in doon. Ang malakas na tugtog ay maririnig sa paligid at nagkalat ang mga babaeng naka-two-piece bikini swimsuit at hindi alintana ang lamig sa gabi. Men are wearing jammers, others were trunks and briefs. They were all holding cocktail glass and bottle of beer while dancing. 'Yung iba ay mukhang may amats na.
“Grabe, sarap naman sa mata rito. Para tayong nasa Bora.” Tama nga naman. Para silang nasa summer party sa Boracay. Ang dami pang gwapo sa paligid, bunos na iyong pagkahantad ng magagandang built ng katawan ng mga ito.
She was wearing a white crochet mini dress in top of her black two-piece swimsuit. Hinayaan niyang ilugay ang kanyang mahaba at bagsak na itim na buhok na may iilang strips ng highlights upang bahagyang mainitan ang batok dala ng malamig na simoy ng hangin sa gabi. Ang kasama niyang si Jemma ay ‘di rin nagpakabog sa suot na outfit.
Kumain na muna sila sa open restaurant ng resort. Nang matapos ay napagpasyahan na nilang magpainit. Habang naglalakad papalapit sa nagkukumpulang mga tao ay sumasayaw na sila ni Jemma. May live band doon. Pumwesto sila sa bakanteng mesa at nag-order ng maiinom. Ito ang na-miss niya lalo na kapag babad siya sa trabaho. Minsan kasi sa loob ng ilang buwan ay trabaho-bahay na lang ang naging routine niya sa araw-araw.
“Orayt! Para sa boylet na bibihagin ko mamaya! Cheers!” Napahalakhak siya sa sinabi nito. Mabuti na lang at hindi boring na kasama itong assistant niya. Nakakasabay ito sa mga jokes at trip niya sa buhay.
“Cheers!” sigaw rin niya. Halos hindi na sila magkarinigan dahil sa ingay ng paligid.
“Ateng! Ang laki!” Tumili ito habang turo ang isang lalaking naka-brief. Tantiya niya ay Fil-am ang lalaking tinutukoy nito at tila walang pakialam sa paligid. Nag-e-enjoy lang ang lalaki habang sumasayaw hawak ang bote ng isang mamahaling inumin.
Hindi na nakatiis si Jemma, tumayo ito at lumapit sa gawi ng lalaki. Naiiling na tinungga niya ang bote at nakangising pinagmasdan ang mga ito. Hanggang sa ‘di sinasadyang napagawi ang kanyang tingin sa kabilang mesa. Para siyang binuhusan ng isang bucket ng ice cubes nang makita ang lalaking nakaupo sa mesa habang nakapatong ang isang babae. Naka-two-piece swimsuit lang din ito at yakap-yakap ng lalaking lunod na lunod sa pakikipaghalikan. Iyon ay walang iba kun’di si Engr. Villafuente.Walang pakialam ang dalawa sa paligid. Paano ba naman kasi, sarap na sarap ang mga ito sa ginagawa. Kakaiba rin pala ang lalaking ito. Tama nga talaga ang warning ng kanyang boss na matinik ito sa mga seksing babae. ‘Di nagtagal ay umalis ang babaeng kandong nito at bumalik sa pagsasayaw. Ngising-ngisi naman ang hudyo habang pinagmamasdan itong papalayo.
Bahagya siyang tumalikod upang ikubli ang sarili. Muntik pa siyang mapamura nang bumalik sa mesa nila si Jemma upang muling kumuha ng bote. Pinandilatan niya ito at agad pinaupo.
“Why?” Nagtaka ito sa inakto niya.
“Huwag kang maingay, nandito siya,” she said gritting her teeth.
“Ows? Sino?” Inilibot nito ang paningin sa paligid. Napapikit na lang siya nang makitang nagliwanag ang mukha nito at agad na tumayo. Nahampas niya nang mahina ang mesa nang marinig niya itong nagsalita mula sa kanyang likod. “Engr. Jeffry! You are also here!” maarte nitong sigaw.
“Oh, Jemma! You're alone?” sagot ng baritonong boses
“A big no, Engineer! Actually, I’m with someone.”
“Really? Who?”
Palagay niya ay nakatingin na ang dalawa sa kanya. Bigla siyang binalot ng kaba. Ayaw niyang ibuka ang mga mata. Tinabunan niya ang mukha ng kanyang mga palad habang ang dalawang siko niya ay nakapatong sa mesa.
“Can I join in your table?” Muli ay narinig niya itong nagsalita sa kabilang table.
‘Nalintikan na! Lagot ka talaga sa aking bakla ka. Babalatan kita nang buhay bukas kapag pumayag ka!' sigaw ng utak niya.
“Why ofcourse, sir! Basta ikaw.” Masayang-masaya ito.
Narinig niya ang boses ng mga ito na papalapit nang papalapit sa gawi niya. Pigil ang hiningang nakiramdam siya sa paligid. Hanggang sa isang baritonong tinig ang biglang nagsalita sa kanyang tabi.
“Hi, Miss Architect! Can I join you here?” He's asking in a low husky voice.
Her shoulders automatically dropped na tila ba natalo siya sa isang pustahan.
Dahan-dahan siyang tumingala sabay pakawala ng hilaw na ngiti na sa kanyang palagay ay nauwi pa nga yata sa ngiwi.“H-hi, Engr. Villafuente. Narito ka rin pala. Please have a seat!” Tang’na, huwag kang umupo! Ngunit nadismaya siya nang mabilis nitong inupuan ang isang silya na sa katabi pa talaga niya.“So glad na narito din pala kayo. At least hindi na pala ako mabo-boring habang umiinom.”‘Boring mong mukha mo! Sa bilis mong makadakma ng mga babae, mabo-boring ka pa sa lagay na iyon? Utot mo, Jeffry!’ “Same,” tanging sagot na lang niya. Paano ba siya makakaalis sa mesang ito ngayon? Habang nag-iisip kung paano makalalayas ay bigla na lamang nagpaalam si Jemma na may kukuyuging Afam. Halos sabunutan niya ito sa labis na inis. Ngayon ay obligado pa tuloy siyang samahan si Jeffry sa mesa kahit atat na atat siyang iwasan ito.“Good luck, Jem!” sigaw ni Jeffry sa assistant niya. Aba’y supportive din sa kalandian ang hinayupak na ‘to!Panay lang siya sa pag-inom. Wala rin siyang balak na
Ilang araw pa lang ang lumipas mula nang nagkakilala sila ni Jeffry pero sa inakto nito ay tila close na close na sila nito pati na kay Jemma. Napailing siya para sa sarili. Naiinis pa rin siya sa katotohanang unang araw at unang gabi pero nakuha na kaagad nito ang first kiss niya. Ang lalaking ito lang ang nakagagawang gibain ang pader na kanyang ginawa sa loob ng ilang taon para sa mga lalaki. For the first time.‘Pambihira ka, Miles. Ang rupok mo, ‘di mo man lang sinampal nang makabawi ka man lang sa dignidad mo,’ lihim niyang kastigo sa sarili. Pero paano nga ba niya magagawa ang litanya ng kanyang utak gayung sarap na sarap nga siya at nalulunod sa galing ng lalaking iyon na humalik? Idagdag pa ang kakaibang karisma na taglay nito.Jeffry is quiet good in talking and negotiating people. His jolly movements and sweet reactions specially his smile makes it all perfect. Gaya ngayon, lihim niyang binantayan ang bawat galaw nito habang masayang kinakausap ang assistant niya. Watching
Isang nakakapagod na araw iyon para kay Miles. Pagkauwi niya galing sa trabaho ay agad niyang ibinagsak sa kama ang pagod niyang katawan at nagpakawala ng isang marahas na buntong hininga. Nag-aagaw na gutom at antok ang kanyang naramdaman nang sa wakas ay nakapag-relax na siya. Gustuhin man niyang tumayo para magpalit ng damit ay ‘di na niya magawa dahil sa pagkawili sa malambot na higaan. Pati mata niya ay halos ayaw na ring dumilat. Dahil sa labis na init kanina sa site ay tila naubos ang buong lakas niya, pati ang kanyang balat ay nanghahapdi rin kahit pa nakasuot siya ng sweatshirt at hard hat kanina. Mabuti na lang at Sabado bukas dahil walang pasok. Makakapag-relax na rin siya sa wakas.‘Saan kaya ako gagala bukas?’ pikit-matang tanong niya sa isipan. Sandali siyang nag-isip ng lugar na pwedeng pasyalan hangggang sa may naalala siyang sikat na tourist destination. “Alam ko na!” bigla niyang bulalas. Napapitik pa siya sa hangin dahil sa ideyang biglang nabuo sa kanyang isipan
Pagka-park niya ng kanyang sasakyan ay lumabas na rin siya at nagbayad kaagad ng entrance fee. Pumasok siya at agad na inilibot ang paningin sa lugar. Hindi niya mapigilang mamangha at mapangiti. The place is very therapeutic. Ngayon pa lang ay napagaan na nito ang kanyang pakiramdam. Ilang metro mula nang siya’y nakapasok ay sinalubong na kaagad siya ng mini restaurant na halos lahat ay gawa sa kahoy at bamboo ang mga kagamitan na tila ba classic ang tema ng mga ito. May iilang tao na ring nakaupo roon habang nag-a-almusal. Nilagpasan niya ang mini restaurant at nagmasid-masid pa sa paligid hanggang sa naagaw ng kanyang tingin ang kanang parte na may mga nakatanim na pine trees. Napangiti tuloy siya nang maalala ang Baguio. Batid niyang maganda ang parteng iyon para sa picture taking. Sa kabilang bahagi naman ay may iba't ibang Disney characters at iilang mga hayop na gawa sa bato, saktong sakto para sa mga bata. Halata pa sa mukha ng mga bata ang pagka-enjoy habang sinasakyan ang m
Nang ibalik niya ang tingin sa kausap ay dumiretso ang mga mata niya sa mga babaeng nasa likod. Saka lang niya napansin ang panaka-nakang tingin ng mga ito sa kasama niya. Sino ba naman kasing hindi mahuhumaling sa kanyang kausap? Gwapo na nga, ang ganda pa ng pangangatawan.Muli niyang naalala na hindi pa pala nito nasagot ang tanong niya kanina kaya muli niya itong tinanong. Kasalanan talaga ito ni Jeffry, masyadong epal ang mokong na iyon kasi.“I’m sorry. Nasaan na nga ulit tayo?” ani niyang inisip ang huli nilang pinag-usapan hanggang sa maalala na nga niya. “Ah! Naaalala ko na. Bakit ka nga rin pala narito sa Bohol? Namamasyal or dito ka na rin namalagi? Ang galing mo na kasing magtagalog, eh.” Mahina itong tumawa na tila ba nagdulot ng kiliti sa kanyang mga tainga. “Alam mo, natutuwa ako sa iyo, honestly. Didn’t you notice that you repeated what I asked to you earlier?” malawak ang ngiti nitong sabi sa kan’ya kaya sandali siyang napamaang. Nang luminaw sa kanyang isipan ang ib
Hindi na niya alam kung ano na ang nangyari sa dalawa basta't pinaharurot na lang niya ang sasakyan pero hindi naman niya alam kung saan pupunta. Nawala na kasi ang focus niya dahil sa biglaang pagdating ni Jeffry na ayaw muna niyang makasama sa araw na ito. Labag sa kalooban niya ang umuwi sa apartment kaya nag-isip siya nang mabuti kung anong lugar ang pwede niyang puntahan na hindi siya nito matutunton.Wala pang tatlong minuto ay nagliwanag ang kanyang mukha sa ideyang biglang pumasok sa kanyang isipan. Tama! Pupunta siya ngayon sa simbahan. Minsan na niyang narinig ang isa sa pinakasikat na lumang simbahan dito sa Bohol at iyon mismo ang papasukin niya ngayon. "Wala pa ring silbi ang pagdating mo kanina, Jeffry. Naisahan pa rin kita," natatawang saad niya sapagkat batid niyang hindi siya matutunton nito ngayon. Ang pagmumukhang iyon pa ba na halatang allergy sa mga simbahan? Kung sa bars siguro ay kaya siya nitong i-trace pero sa mga ganitong klaseng lugar ay talagang malabo. Ka
Nakangiting pinagmasdan ni Miles ang ibinigay kanina ni Jeffry sa kanya na bracelet habang komportable siyang nakahiga sa kama. Hindi niya lubos akalain na maging siya ay naisip nitong bilhan niyon at ang mas nakakagulat pa ay siya ang naisipan nitong bigyan ng kapareha nito. Maliit, simple, at mura lamang iyon pero napakahalaga na para sa kan'ya ang ibinigay nito. Sabi nga nila, "It's the thought that counts". Ito ang kauna-unahang bagay na naibigay ni Jeffry sa kan'ya kaya pahahalagahan niya ito lalo pa't batid niyang walang kasiguruhan kung hanggang kailan tatagal ang kanilang pagkakaibigan. Pinakamatagal na kasi ang sampung buwan ng kanilang pagtatrabaho na magkasama at kapag natapos na ang kanilang proyekto ay babalik na naman sila sa dati, balik trabaho na naman sa Maynila at muling itatapon sa lugar kung saan nakaabang ang susunod naman niyang assignment."Hala, hala! Ang ngiti mo, dai. Mapupunit na ang bibig sa lapad ng pagkangisi mo habang tinitigan ang accesory na iyan. Pati
Magdadalawang linggo nang hindi nakakapunta sa site si Miles dahil sa opisina lamang siya namamalagi. May nais kasing ipadagdag ang kliyente nila sa outside structure ng building at sa interior nito na siyang tinutukan niya. Sandaling nakalimutan niya ang taong halos buong araw na nakikita niya noon at panay na nangungulit sa kan'ya na si Jeffry."Break time na muna, madam!" pukaw sa kan'ya ni Jemma na noo'y nakatayo na pala sa kanyang tagiliran ng hindi niya namamalayan na lumapit pala sabay tapik sa kanyang balikat. Mabilis naman siyang nag-angat ng tingin at diretsang itinuon ang mga mata sa kulay puti at hugis bilog na wall clock na nakasabit sa itaas na bahagi ng dingding na nasa kanyang harapan mismo. Saka lamang niya napagtanto na alas-onse y medya na pala."Oy! Lunch break na naman? Ang bilis ng oras, ah! Parang kakakain lang natin kanina tapos ngayon ay kakain na naman ulit." Tumayo siya at nag-inat lalo na sa nangangawit niyang likod at batok."Sino bang makakapansin sa ora
Alas otso na ng gabi at kasalukuyan silang nanunuod ng telebisyon ni Jemma sa sala nang biglang tumunog ang door bell. Mabilis namang tumayo si Jemma upang silipin kung sino ang nasa labas. Rinig niya mula sa kinauupuang sofa ang malakas na boses nito sa labas na halatang nasorpresa sa taong napagbuksan ng gate.Lihim siyang napangisi. Ito ang plano niya bilang pambawi kay Jeffry. Pinagbigyan niya ito sa request nitong bonding nilang tatlo at dahil matalino siya ay sa apartment nila ito gagawin. Siguro naman ay wala nang rason si Jemma upang makaalis o maisahan siya sa pagkakataong ito."Hi! Bumili na ako ng mga ito para hindi na tayo lalabas pagdating ko rito," bati sa kan'ya ni Jeffry at ipinakita ang bitbit nitong plastic na may laman ng mga bote ng alak at iilang mga junk foods bilang pulutan."Boyscout na boyscout tayo ngayon, ah!" sagot niya rito nang nakangiti. "Kumain ka na?" tanong naman niya. Baka kasi sasalang ito sa inuman nang walang laman ang tiyan. May tira pa naman sil
Halos tumigil sa pagtibok ang kanyang puso maging ang pagpitik ng kanyang pulso nang huminto ito sa kanyang tagiliran, kaya ang resulta ay patagilid din siyang nakatingala kay Jeffry habang maang na nakamasid sa ikinikilos nito.Mas lalo siyang nangilabot nang yumuko ito habang itinukod ang magkabilang kamay sa kanyang lamesa. Nang mapantayan ang kanyang mukha ay mariin siyang tinitigan nito kaya bahagya siyang nailang sa lapit ng kanilang mga mukha."T-teka lang, pag-usapan natin nang maayos 'to." Kabado at nauutal niyang reklamo sa kaibigan. Hindi na niya mawari ang sarili kung bakit ba iyon ang kanyang nasabi. Hanggang sa nanigas na ang kanyang leeg sa mga oras na iyon dahil sa pagpilit niyang iatras ang kanyang ulo upang mas lumawak pa ang distansya ng kanilang mga mukha. "Are you mad at me? As far as I can remember, wala naman yata akong ginawang kasalanan sa iyo kanina."Sandali siya nitong tinitigan sa mga mata na lalong mas nagpailang sa kan'ya. Pagkaraan ng ilang segundo ay b
Magdadalawang linggo nang hindi nakakapunta sa site si Miles dahil sa opisina lamang siya namamalagi. May nais kasing ipadagdag ang kliyente nila sa outside structure ng building at sa interior nito na siyang tinutukan niya. Sandaling nakalimutan niya ang taong halos buong araw na nakikita niya noon at panay na nangungulit sa kan'ya na si Jeffry."Break time na muna, madam!" pukaw sa kan'ya ni Jemma na noo'y nakatayo na pala sa kanyang tagiliran ng hindi niya namamalayan na lumapit pala sabay tapik sa kanyang balikat. Mabilis naman siyang nag-angat ng tingin at diretsang itinuon ang mga mata sa kulay puti at hugis bilog na wall clock na nakasabit sa itaas na bahagi ng dingding na nasa kanyang harapan mismo. Saka lamang niya napagtanto na alas-onse y medya na pala."Oy! Lunch break na naman? Ang bilis ng oras, ah! Parang kakakain lang natin kanina tapos ngayon ay kakain na naman ulit." Tumayo siya at nag-inat lalo na sa nangangawit niyang likod at batok."Sino bang makakapansin sa ora
Nakangiting pinagmasdan ni Miles ang ibinigay kanina ni Jeffry sa kanya na bracelet habang komportable siyang nakahiga sa kama. Hindi niya lubos akalain na maging siya ay naisip nitong bilhan niyon at ang mas nakakagulat pa ay siya ang naisipan nitong bigyan ng kapareha nito. Maliit, simple, at mura lamang iyon pero napakahalaga na para sa kan'ya ang ibinigay nito. Sabi nga nila, "It's the thought that counts". Ito ang kauna-unahang bagay na naibigay ni Jeffry sa kan'ya kaya pahahalagahan niya ito lalo pa't batid niyang walang kasiguruhan kung hanggang kailan tatagal ang kanilang pagkakaibigan. Pinakamatagal na kasi ang sampung buwan ng kanilang pagtatrabaho na magkasama at kapag natapos na ang kanilang proyekto ay babalik na naman sila sa dati, balik trabaho na naman sa Maynila at muling itatapon sa lugar kung saan nakaabang ang susunod naman niyang assignment."Hala, hala! Ang ngiti mo, dai. Mapupunit na ang bibig sa lapad ng pagkangisi mo habang tinitigan ang accesory na iyan. Pati
Hindi na niya alam kung ano na ang nangyari sa dalawa basta't pinaharurot na lang niya ang sasakyan pero hindi naman niya alam kung saan pupunta. Nawala na kasi ang focus niya dahil sa biglaang pagdating ni Jeffry na ayaw muna niyang makasama sa araw na ito. Labag sa kalooban niya ang umuwi sa apartment kaya nag-isip siya nang mabuti kung anong lugar ang pwede niyang puntahan na hindi siya nito matutunton.Wala pang tatlong minuto ay nagliwanag ang kanyang mukha sa ideyang biglang pumasok sa kanyang isipan. Tama! Pupunta siya ngayon sa simbahan. Minsan na niyang narinig ang isa sa pinakasikat na lumang simbahan dito sa Bohol at iyon mismo ang papasukin niya ngayon. "Wala pa ring silbi ang pagdating mo kanina, Jeffry. Naisahan pa rin kita," natatawang saad niya sapagkat batid niyang hindi siya matutunton nito ngayon. Ang pagmumukhang iyon pa ba na halatang allergy sa mga simbahan? Kung sa bars siguro ay kaya siya nitong i-trace pero sa mga ganitong klaseng lugar ay talagang malabo. Ka
Nang ibalik niya ang tingin sa kausap ay dumiretso ang mga mata niya sa mga babaeng nasa likod. Saka lang niya napansin ang panaka-nakang tingin ng mga ito sa kasama niya. Sino ba naman kasing hindi mahuhumaling sa kanyang kausap? Gwapo na nga, ang ganda pa ng pangangatawan.Muli niyang naalala na hindi pa pala nito nasagot ang tanong niya kanina kaya muli niya itong tinanong. Kasalanan talaga ito ni Jeffry, masyadong epal ang mokong na iyon kasi.“I’m sorry. Nasaan na nga ulit tayo?” ani niyang inisip ang huli nilang pinag-usapan hanggang sa maalala na nga niya. “Ah! Naaalala ko na. Bakit ka nga rin pala narito sa Bohol? Namamasyal or dito ka na rin namalagi? Ang galing mo na kasing magtagalog, eh.” Mahina itong tumawa na tila ba nagdulot ng kiliti sa kanyang mga tainga. “Alam mo, natutuwa ako sa iyo, honestly. Didn’t you notice that you repeated what I asked to you earlier?” malawak ang ngiti nitong sabi sa kan’ya kaya sandali siyang napamaang. Nang luminaw sa kanyang isipan ang ib
Pagka-park niya ng kanyang sasakyan ay lumabas na rin siya at nagbayad kaagad ng entrance fee. Pumasok siya at agad na inilibot ang paningin sa lugar. Hindi niya mapigilang mamangha at mapangiti. The place is very therapeutic. Ngayon pa lang ay napagaan na nito ang kanyang pakiramdam. Ilang metro mula nang siya’y nakapasok ay sinalubong na kaagad siya ng mini restaurant na halos lahat ay gawa sa kahoy at bamboo ang mga kagamitan na tila ba classic ang tema ng mga ito. May iilang tao na ring nakaupo roon habang nag-a-almusal. Nilagpasan niya ang mini restaurant at nagmasid-masid pa sa paligid hanggang sa naagaw ng kanyang tingin ang kanang parte na may mga nakatanim na pine trees. Napangiti tuloy siya nang maalala ang Baguio. Batid niyang maganda ang parteng iyon para sa picture taking. Sa kabilang bahagi naman ay may iba't ibang Disney characters at iilang mga hayop na gawa sa bato, saktong sakto para sa mga bata. Halata pa sa mukha ng mga bata ang pagka-enjoy habang sinasakyan ang m
Isang nakakapagod na araw iyon para kay Miles. Pagkauwi niya galing sa trabaho ay agad niyang ibinagsak sa kama ang pagod niyang katawan at nagpakawala ng isang marahas na buntong hininga. Nag-aagaw na gutom at antok ang kanyang naramdaman nang sa wakas ay nakapag-relax na siya. Gustuhin man niyang tumayo para magpalit ng damit ay ‘di na niya magawa dahil sa pagkawili sa malambot na higaan. Pati mata niya ay halos ayaw na ring dumilat. Dahil sa labis na init kanina sa site ay tila naubos ang buong lakas niya, pati ang kanyang balat ay nanghahapdi rin kahit pa nakasuot siya ng sweatshirt at hard hat kanina. Mabuti na lang at Sabado bukas dahil walang pasok. Makakapag-relax na rin siya sa wakas.‘Saan kaya ako gagala bukas?’ pikit-matang tanong niya sa isipan. Sandali siyang nag-isip ng lugar na pwedeng pasyalan hangggang sa may naalala siyang sikat na tourist destination. “Alam ko na!” bigla niyang bulalas. Napapitik pa siya sa hangin dahil sa ideyang biglang nabuo sa kanyang isipan
Ilang araw pa lang ang lumipas mula nang nagkakilala sila ni Jeffry pero sa inakto nito ay tila close na close na sila nito pati na kay Jemma. Napailing siya para sa sarili. Naiinis pa rin siya sa katotohanang unang araw at unang gabi pero nakuha na kaagad nito ang first kiss niya. Ang lalaking ito lang ang nakagagawang gibain ang pader na kanyang ginawa sa loob ng ilang taon para sa mga lalaki. For the first time.‘Pambihira ka, Miles. Ang rupok mo, ‘di mo man lang sinampal nang makabawi ka man lang sa dignidad mo,’ lihim niyang kastigo sa sarili. Pero paano nga ba niya magagawa ang litanya ng kanyang utak gayung sarap na sarap nga siya at nalulunod sa galing ng lalaking iyon na humalik? Idagdag pa ang kakaibang karisma na taglay nito.Jeffry is quiet good in talking and negotiating people. His jolly movements and sweet reactions specially his smile makes it all perfect. Gaya ngayon, lihim niyang binantayan ang bawat galaw nito habang masayang kinakausap ang assistant niya. Watching