Share
Chapter thirty
Kaugnay na kabanata
Inima Luna Chapter thirty-one
Kinakabahan ako na akay ni Raphael na lumabas ng balkonahe kung na saan ang mga magulang ko, si kuya at si lolo.Nakabalik na ang alaala ni mama at alam na rin nina kuya kung sino ang kumuha sa akin noon."Serenety ko, ang baby ko." Napatigil ako ng bigla akong salubungin ni mama at niyakap ako ng mahigpit."Noong huli kitang mahawakan at mayakap ay baby ka pa, pero ngayon ay malaki ka na at magiging ina na." Iyak ng iyak si mama dahil sa sobrang laki ng panahon na hindi niya man lang ako nakitang lumaki.Umiiyak lang ako na yakap rin si mama at ngayon ay matatawag ko na siyang mama na hindi na ako maiilang pa."Ang sakit diyos ko paano ito nangyari sa pamilya natin?" Umiiyak na tanong ni mama na ramdam ko ang hirap sa boses niya.Halos hindi na niya ako bitiwan at hinahaplos lagi ang tiyan ko at iiyak siya at yayakapin ako at hahalikan.Tila sabik na sabik siya sa amin ni kuya dahil kahit ito ay ayaw paalisin si kuya.Nakita ko ang pamumula ng mata niya kahit si papa ay hindi rin kam
Inima Luna Chapter thirty-two
Habang nag-aayos kami ni mama dito ng halaman sa greenhouse ay napatingin ako sa may pinto ng makita ko na pumasok dito si kuya."Nandito lang pala kayo kanina ko pa kayo hinahanap." Nakangiti na turan ni kuya at pareho kaming hinalikan ni mama sa noo."Wala kasi akong magawa anak kaya gusto kong mag-halaman." Nakangiti na turan ni mama kaya natawa si kuya."How are you and the baby?" Tanong ni kuya na hinaplos ang malaki kong tiyan kaya napangiti ako at hinaplos rin ang tiyan ko."Malusog si baby at malikot na rin." Sagot ko kay kuya kaya napatawa siya ng mahina at tinignan si mama habang nagbubungkal ng lupa."Your hand might get dirt mom." Sabi ni kuya na linapitan ito at tinulungan niya ito, napangiti ako ng pahiran ni kuya ang pisngi ni mama na may putik na pala."Ano ka ba natural na madudumihan ang kamay ko dahil lupa ang hinahawakan ko." Sabi dito ni mama na natatawa lang."May gloves naman dito bakit hindi mo isuot." Patuloy pa ni kuya kaya tumawa na lang si mama at napailing
Inima Luna Chapter thirty-three
Dahan-dahan akong umupo dito sa sala at nag-aalala pa rin dahil sa nangyari sa balita kanina."Anak bakit ka nandito?" Napatingin ako kay mama na kita ang pag-aalala sa mukha agad niya akong nilapitan at niyakap."Wag ka ng mag-alala sa kuya mo nasa mabuti na siyang kalagayan." Sabi ni mama kaya tumango lang ako.Tinambangan kanina ang kotse na sinasakyan ni kuya at isa sa mga tuahan nito ang namatay, may nadamay rin na mga civilian kaya ganun na lang ang pag-aalala namin ni mama."Tinawagan mo na po ba si papa?" Tanong ko kay mama kaya tumango siya at hinawakan ako sa kamay ng mahigpit.Matapos maisa publiko ang video ni lolo na kumalat na sa buong France at kahit sa Italy ay nagkagulo ang media.Hindi sila makapasok rito para makuhanan ng personal na imposmasyon si lolo.Marami ang nagulat at alam ko na nakarating na ito kahit sa Pilipinas at nasa mga telebisyon na ang mukha ng buo kong pamilya.Tumawag sina Alyssa at hindi nga pala ako nagkamali na maging sa Pilipinas ay balita na
Inima Luna Chapter thirty-four
Isang tawag ang natanggap ko mula sa asawa ko na medyo mahuhuli ito ng uwi kaya naunawaan ko naman siya.Kahapon ay binisita kami ni Daddy Enrique kaya masaya ako maging ang panganay na kapatid ni Raphael ay nandito rin.Excited kase sila na makita ang anak namin ni Raphael dahil pwede na rin kaming tumanggap ng paisa-isa na bisita ay baka bumisita na rin dito si Kuya Adrian.Matagal na rin namin siyang hindi nakakasama maging si Kuya Miko at Alyssa na gusto nang dalhin ang anak nila dito.Nagluluto ako ng hapunan para sa amin ni mama at sila muna ang nagbantay sa anak ko.Pakanta-kanta pa ako habang hinahalo ko ang adobo na niluluto ko.Gusto ni mama at papa ang medyo may mantika na at may kaunti lang na sause kaya alam ko na mapapdami na naman ang kain nila."Napakabango naman ng niluluto mo anak." Napatingin ako kay papa na lumapit sa akin."Gutom ka na po ba papa?" Tanong ko sa kanya kaya napatawa siya."Hindi pa naman iniwan ko muna saglit ang mama mo at ang anak mo para matulung
Inima Luna Chapter thirty-five
Isang tawag ang natanggap ko mula sa asawa ko na medyo mahuhuli ito ng uwi kaya naunawaan ko naman siya.Kahapon ay binisita kami ni Daddy Enrique kaya masaya ako maging ang panganay na kapatid ni Raphael ay nandito rin.Excited kase sila na makita ang anak namin ni Raphael dahil pwede na rin kaming tumanggap ng paisa-isa na bisita ay baka bumisita na rin dito si Kuya Adrian.Matagal na rin namin siyang hindi nakakasama maging si Kuya Miko at Alyssa na gusto nang dalhin ang anak nila dito.Nagluluto ako ng hapunan para sa amin ni mama at sila muna ang nagbantay sa anak ko.Pakanta-kanta pa ako habang hinahalo ko ang adobo na niluluto ko.Gusto ni mama at papa ang medyo may mantika na at may kaunti lang na sause kaya alam ko na mapapdami na naman ang kain nila."Napakabango naman ng niluluto mo anak." Napatingin ako kay papa na lumapit sa akin."Gutom ka na po ba papa?" Tanong ko sa kanya kaya napatawa siya."Hindi pa naman iniwan ko muna saglit ang mama mo at ang anak mo para matulung
Inima Luna Chapter thirty-six
Napangiti ako habang tinatanaw sina mama at papa na karga ang anak ko habang pinapaarawan ito sa balkonahe.Nagising ako kanina na wala na si Raphael at ang anak namin at ng bumaba ako ay nagluluto ng almusal ang asawa ko at ang mga magulang ko ay hawak ang anak ko."Good morning mahal ko." Yumakap ako sa kanya sa likod niya kaya humarap siya at hinalikan ako sa labi."Good morning my beautiful wife." Bati rin niya at pinaupo na ako sa lamesa."Want milk?" Tanong niya kaya tumango ako at ngumiti."Sina Alyssa?" Tanong ko sa kanya kaya napatingin siya sa akin."Maagang pumunta ng palengke silang mag-anak." Sagot niya kaya tumango ako."Gusto mo bang sumama sa akin sa Manila bukas?" Tanong niya mayamaya kaya naisip ko ang anak namin."Don't worry sina mama at papa raw ang bahala sa anak natin." Sabi niya kaya napangiti ako."Mag-pupump na lang ako ng gatas ko para hindi siya magutom ganun?" Natatawa ko na turan sa kanya kaya tumawa siya ng malakas."Oo nga pala may baby na tayo pero pwe
Inima Luna Chapter thirty-seven
Nakarating kami sa isang pribadong hospital na pinagdalhan raw kina Raphael at nanginginig pa ako na akay ni papa habang nasa unahan namin si Kuya Miko.Nakatawag na rin si papa kay kuya at lolo at pipilitin ng mga ito na makapunta dito."Miss nasaan ang kwarto ni Mr. Leviste at Mr. Mendez dito?" Tanong agad ni papa sa nurse na nasalubong namin."Nasa room ICU po sila sir pero nagbilin ho si Mrs. Leviste na bawal raw ho ang ibang tao sa VIP room." Sagot nito na kinagalit ni Kuya Miko dahil sa sinabi nito."Wala kaming pakialam pamilya kami ng pasyente." Galit na turan ni kuya kaya natakot ang nurse at nagpaalam na.Hindi ako makapaniwala na nandito agad ang ina ni Raphael at ang lakas ng loob nito na mag-desisyon ng mag-isa."Miko nandito na pala kayo." Nakita ko si Daddy Enrique at ang kapatid ni Raphael na lumapit sa amin.Niyakap ako ni daddy kaya napaiyak ako at nagkamay lang sila ni papa.Sabay-sabay na kami na pumunta sa kwarto raw nina Raphael at naabutan namin dito ang lola ni
Inima Luna Chapter thirty-eight
Hapon dumating si lolo at ang dalawa niyang kasama na doktor, kasing-tanda lang sila ni Kuya Matheo at mga kaibigan rin sila ni kuya.Niyakap ako ni lolo na nangako na gagawin ang lahat para lang maging maayos ang lagay ni Raphael at Kuya Adrian."This is not just a simple accident." Napatingin kami kay Lazaro ang agent na nagpakilala sa amin at isa sa mga pinagkakatiwalaan na tauhan ni papa at lolo."We know it dahil sa pagimbestiga ng mga pulis ay isang ex-convict ang nagdadrive ng kotse na bumangga sa sasakyan ng mag-pinsan." Seryoso na turan ni kuya kaya napayuko ako pero hinawakan ako ng mahigpit sa kamay ni papa kaya napatingin ako sa kanya."Kung ganun ay may kinalaman dito ang mga kalaban natin at dahil dinamay nila ang parte ng ating pamilya ay hindi ko ito palalampasin." Sabi ni lolo na alam ko na galit ito dahil sa mahinahon niyang boses."Na-track na namin ang ginamit na cellphone ng suspect at nagsagawa na rin kami ng imbestigasyon at pinakilos ko na sila." Sabi ulit ni L
Pinakabagong kabanata
