Nagwawalis ako sa sala ng umupo si Alyssa sa sofa at may dalang bowl ng binalatan ko na mansanas.Nakasimangot siya at parang umiyak dahil namumula ang mukha niya.Napatingin siya sa akin at inalok ako pero umiling lang ako."Nety mataba na ba ako?" Tanong niya kaya iniwan ko saglit ang ginagawa ko at lumapit sa kanya saka umupo sa tabi niya."Tumaba ka po kasi lumalaki na ang tiyan mo." Sabi ko sa kanya sabay haplos sa tiyan niya na nakikita na ang umbok pero napasimangot siya."Totoo nga ang sabi ni Miko mataba na ako." Bigla siyang umiyak kaya nataranta ako at pinatahan siya."Alyssa tumaba ka kasi nga may baby ka na at saka gusto mo ba na hindi baka mapaano si baby kung kulang ka sa sustasya." Sabi ko sa kanya kaya napatigil siya at hinaplos ang tiyan at paulit-ulit na nag-sorry kaya napailing na lang ako.Dahil buntis si Alyssa ay masyado siyang iyakin at kaunting kibot lang ay umiiyak kaya nahihirapan si Kuya Miko sa kanya.Naawa tuloy ako sa kanya dahil madalas siyang awayin ni
Napatingin ako sa biglang pumasok sa opisina ko at nakita ko si mama na halatang galit."Ano ito na narinig ko na kasal ka na?" Bigla niyang tanong at galit pa."Nakasagap na pala kayo ng balita." Wala sa loob ko na turan sa kanya saka tinanggal ang salamin ko sa mata."Raphael mga magulang mo hindi inimbita sa kasal mo?" Hindi makapaniwala niya na turan."Bakit mama nakakasigurado ba ako na hindi mo sisirain ang kasal ko?" Balik tanong ko sa kanya kaya naramdaman ko na lang na sinampal na niya ako."Hindi ako makapaniwala masasabi mo yan sa akin ako na ina mo? hindi mo na ako rinespeto!" Galit niya na turan kaya napahinga ako ng malalim at tinitigan siya."I held my wedding into private just like dad said because he wants me to build my own family." Sabi ko sa kanya kaya nanlaki ang mata niya."Tell me mom why are you so angry? dahil noon pa lang ay alam mo na kung sino at ano ang totoong pagkatao ni Serenety?" Seryoso ko na turan sa kanya lalo kong nakita ang pagkabigla niya.Kahapo
Ngayong araw ay simula na ng klase ko at excited ako dahil sa isang pribadong universidad ako papasok."Mahal nakahanda na ba ang gamit mo?" Napatingin ako kay Raphael ng lumabas siya mula sa banyo at bagong ligo kaya napangiti ako at tumango.Kinuha ko ang isa pa na tuwalya at pinunasan ang basa niya na buhok habang nakaupo na siya.Napangiti ako ng tumingala siya sa akin kaya kinintalan ko siya ng halik sa ilong."Basta nandoon si Adrian at ang isa sa mga kaibigan ko na nagtuturo rin doon kapag may concern ka ay magsabi ka lang." Sabi niya tumango ako at ngumiti."Susunduin mo ba ako mamaya?" Tanong ko kaya tumango siya at ngumiti."Syempre naman maaga akong uuwi para masundo kita." Malambing niya na turan kaya napangiti ako.Walang uniform sa koliheyo kaya simple na jeans at blouse lang ang suot ko at pinaresan ko ito ng puting sapatos.Napangiti ako habang nakatingin sa salamin ang buhok ko na mahaba ay nakatirintas ng maayos, may hikaw ako na maliit, regalo sa akin ito ni Raphael
Ang isang linggo na hindi ko pagkausap kay Raphael ay naging tatlong linggo at mabigat ito para sa akin dahil nasasaktan pa rin ako ng paulit-ulit.Kahit nandito siya sa isla at dito pa rin siya umuuwi at paulit-ulit pa rin niya akong sinusuyo at humihingi siya ng tawad, pero matigas ang puso ko at galit pa rin sa kanya.Hindi ko pa siya kayang kausapin dahil nasasaktan pa rin ako kaya kahit nandyan siya ay pinipilit ko na hindi siya pansinin.Napupuno na ng mga bulaklak ang kwarto ko at iniiyakan ko ito gabi-gabi dahil mahina pa rin ako parang gusto ko pa rin na magpakulong sa mga bisig niya.Kaya hirap na hirap ako ngayon at hindi ko alam kung kailangan ko pa ba na manatili rito.Gusto kong tawagan si Kuya Matheo pero hindi namin siya ma kontak kaya kinakabahan ako at nag-aalala dito."Nety halika ka na kain na tayo." Bungad ni Alyssa sa akin kaya napatingin ako sa kanya."Inayos ko muna itong mga gamit ko." Sabi ko sa kanya kaya nakita ko na natigilan siya."Nety hindi mo naman kai
Tinanong ko agad si Ryke kung kumusta ang kuya ko pero napailing lang siya kaya kinabahan ako."Isang buwan na kaming walang balita sa kanya kaya hindi kami makakilos ng wala siya." Sagot niya kaya napayuko ako at gusto kong maiyak."Pero nasa Italy siya diba?" Tanong ko sa kanya."Oo kasama niya ako pero may nagtangka na pasabugin ang kotse na sinasakyan namin kaya dito kami nagkahiwalay dahil magkaibang hospital ang pinagdalhan sa amin." Kwento niya kaya napatingin ako sa kanya. Pinakita niya sa akin ang nakabenda pa niya na braso."Kumusta si kuya buhay siya diba?" Medyo nanginginig ko na tanong sa kanya."Buhay siya at alam ko na gumagawa siya ng paraan para makakuha ng contact sa amin." Sabi niya na pinakalma ako."Dala ko na ang ticket mo, ito lang ang magagawa ko sa ngayon dahil limitado lang ang mga kilos namin." Sabi niya saka binigay sa akin ang puting sobre na may kakapalan."Pera yan kakailanganin mo at may address diyan pagdating mo sa Paris, hanapin mo siya malaking baha
Iginala ko ang paningin ko sa napakalaking mansyon o mas tamang sabihin na palasyo kanina sa labas ay napakalawak ng hardin at mayroong iba't ibang sasakyan ang nakita ko.Napakayaman talaga siguro ng lolo namin tulad ng sabi ni Alora."Nakakalula diba?" Napatingin ako sa kanya na nakangiti kaya napatango ako."Dito ako lumaki pero mula ng mag-aral ako sa Paris ay dalawang beses na lang ako nakakauwi rito." Sabi niya ulit kaya tumango ulit ako."Ilan ang nakatira dito?" Tanong ko kaya napatawa siya kahit wala naman nakakatawa sa sinabi ko."Si lolo lang at ang mga tauhan niya." Simple niya lang na sagot.Napatingin kami sa isang lalake na bigla na lang sumulpot at napayuko bilang paggalang."Where's our abuelo?" Tanong ni Alora dito kaya napatayo ito ng tuwid at may gulat sa mukha ng matitigan ako."I know Mr. Geron that your shock too." Natatawa na turan ni Alora at hinawakan ako sa braso."Where's our lolo again?" Muling tanong ni Alora kaya napatingin ulit siya sa amin."In the bac
Napahawak na lang ako sa damit ni Raphael na tila sabik na sabik sa paghalik sa akin.At hindi alintana ang mga tao sa paligid napayakap na lang ako dito dahil natugunan ko na ang uhaw na uhaw niyang mga labi."Who are you to kiss my granddaughter young man?" Nagulat ako ng marinig ko si lolo at nakatutok na kay Raphael ang mga baril ng tauhan ni lolo."I am the husband of your granddaughter sir, i just miss her so much." Wala sa loob na turan ni Raphael na parang walang ginawa."Are you Raphael Leviste?" Tanong ni lolo at tumingin sa akin napayuko ako at tumango bilang kompirmasyon.Tumango si Raphael at magalang na yumukod kay lolo, dito na binaba ng mga tauhan ni lolo ang baril."Come on young man we will talk while eating." Pagyaya rito ni lolo. Napatingin ako kay Alora na nakatingin rin pala kay Raphael at Adrian."Hindi mo sinabi na sobrang gwapo pala ng asawa mo." Bulong sa akin ni Alora kaya napangiti lang ako.Bigla akong inakbayan ng asawa ko kaya wala na akong nagawa kundi s
Nakayakap ako kay Raphael habang nakahiga pa kami matapos ang mainit namin na sandali."Bakit hindi mo sinabi sa akin na darating ka?" Mahina kong tanong sa kanya."Gusto kitang i-surpresa kaya hindi ko sinabi sa iyo." Sagot niya kaya lalo lang akong yumakap sa kanya."Kumusta pala ang araw mo?" Tanong niya kaya napatingala ako sa kanya at napangiti ako."Maayos naman halos oras-oras yata ay nangungumusta si kuya." Nakangiti kong sagot ss kanya.Ilang oras pa kaming nakahiga lang sa kama at nagkukwentuhan kaya ng tumunog ang tiyan ko ay saka ko lang naalala na may grocery pala ako na naiwan sa sala."Nasira na iyon ikaw kasi." Nagmamadali kong isinuot ang panty ko at bra at sinuot ang t-shirt niya na hinubad ko kanina sa kanya."Hindi ka ba babangon diyan?" Tanong ko sa kanya pero napangiti lang siya at nakatitig lang sa akin.Napailing na lang ako at lumabas na ng kwarto ko.Kinuha ko na ang grocery ko at buti na lang ay hindi nasira ang binili kong karne.Niluto ko na ito agad at ha
I fell in love with the daughter of my savior, the people who took care of me and my older sister.Kahit anak kami ng mga taong nagdulot ng sakit sa kanila ay hindi nila kami dinamay sa galit nila sa mga magulang namin.Maaga kaming naulila at masasabi ko na kahit nawala ng maaga ang aming ina ay nakawala naman kami ni ate sa impyernong pinaranas sa amin nito.Pero si Ate Lyra ay hindi kailanman gumaling, ginawa naman namin ang lahat para matulungan ito noon pero ang isip nito ang kusa ng bumitaw.She died when i was in second year highschool, she took her own life and that was the darkest day of my life.Nawala ang nag-iisang tao na tanging natitira ko na lang na pamilya.But my family never give up on me, they make sure that i will never like my ate.At ako ginawa ko ang lahat para lang patunayan sa kanila na malakas ako at hindi magiging mahina.I still remember what my ate told me before she died, she is happy and i know how grateful she is that day.Nagpaalam na pala ito na hindi
Mattheo is my first crush and my first love in my twenty five years of my existence in this world.I met him when my friend introduce me to him but the man seem not interested in me.Kaya medyo inalis ko na muna ang bagay na iyon sa sarili ko.Nag-focus ako sa pagtatrabaho dahil kailangan kong mabuhay.Good thing that i met Serenety. My one and only friend that i want to keep.This woman has a lot of pain in the past, may asawa na ito at may anak pero napakakomplikado ng buhay pag-ibig.Nalaman ko rin na hindi naging maganda ang sinapit nito sa kamay ng pamilya ng asawa nito na iniwan nito sa Pilipinas.But when i met her daughter Riley naniwala ako na ito ang liwanag sa buhay nito, the girl is so sweet and pretty.Sa nakalipas na panahon na kasama ko ang pamilya Davis ay nagkaroon ako ng bagong pamilya.Nakawala ako sa mapait na kabataan ko, at nawala ang takot sa puso ko na baka isang araw ay mawala rin ang mga taong ito sa buhay ko.Hindi ako nagkaroon ng magandang kabataan dahil s
Part twoI was happy the whole week, ang bigat sa trabaho ko ay hindi ko alintana.Nagtataka nga ang mga kasama ko dahil kahit may mga costumer na pasaway ay nakangiti lang ako lagi.Kilala kasi nila ako na mataray at walang sinasanto.Tatlong beses kasi sa isang linggo ay nagpa-part time ako sa clothing store ni mommy.Busy ako sa school pero nagagawa ko pa rin na magtrabaho.Minsan naman ay sa company naman ako ni daddy nagpa-part time.Brat lang ako pero hindi ako spoiled like the other know about me.This is the reason why my cousins loves me so much, alam nila na hindi ako spoiled at magastos sa kahit na anong bagay.Minsan lang ako humingi sa mga magulang ko, i have my own money, ang kinikita ko sa parttime job ko at sa ilang endorsment at syempre sa paintings ko.Ito rin ang laging pinagmamayabang ni mommy sa mga amigas niya na ang mga anak ay malayo sa ugali ko.Weekend ngayon at pahinga ko kaya hindi ako bumangon ng maaga.Alas diyes na ako bumaba matapos kong maligo at pagka
Part OneI've always had crush to my cousins bestfriend Miko.But he is not taking it seriously because he said i am off limits.Dahil ito sa kaibigan niya ang dalawa kong pinsan si Kuya Raphael at Kuya Adrian.But i always told him that i don't care about it, mahal ko nga ito mula pa nong nasa second year pa lang ako ng highschool.Napapansin na rin ito ng dalawa kong pinsan and they always told me that Miko is off limits too.When i turn eighteen i want him to be my final dance in my eighteenth roses but my mom don't want it.Instead she want the son of my parents business partner to be my last dance.I oppose it and rebel againts my mom who always want to ruin my days.Nanalo ako laban sa aking ina at si Miko ang naging final dance ko.Pero simula na rin ito ng laging pag-aaway namin ni mommy.Ang nanay ko hindi katulad ng ibang ina, unlike Tita Caroline the mother of Kuya Adrian that i always wish to be my real mom.I don't like Kuya Raphael mom too that much, she is the same like
Part threeNagising ako na masakit ang buo kong katawan, maging ang ibabang parte ng katawan ko.Mahigpit rin akong yakap mula sa likod ng amo ko at naalala ko bigla ang nangyari sa nagdaan na gabi.Dahan-dahan kong inalis ang mga braso ni Adrian sa akin at nang makawala ako at napahilamos na lang ako ng mukha.Hindi ako makapaniwala na magagawa ko ang kapusukan na iyon kagabi.Gusto kong maiyak sa inis sa sarili ko, paanong sa isang iglap lang ay nawala ang pinakainiingatan kong puri at binigay ng walang pagaalinlangan sa lalakenh ito na nasa tabi ko.And worst anak pa ito ng taong pinagkatiwalaan ako.Hindi ko alam ang gagawin ko pero napatingin ako sa mga damit namin na nagkalat sa sahig.Punit ang damit ko kaya napailing na lang ako.Pumunta ako sa banyo ng iika-ika at basta ko na lang binuksan ang shower at dito ay umiyak ako sa katangahan na nagawa ko.Gusto kong umalis pero hindi ko magawa, kaya ng matapos ako ay sinuot ko ang panty ko at kinuha ang polo shirt ni Adrian at ito
Bata pa lang ako ay iniwan na ako ng mga magulang ko sa pangangala sa aking lolo at lola.Nagtatrabaho kasi sa Japan si mama at papa, half japanese at half pilipina ako.Anak ako sa pagkadalaga ni mama at hindi ko kilala kung sino ang aking ama, ang tumayo kong ama ay ang pangalawang asawa ni mama.May dalawa akong kapatid na nakababata at sila ang kasama ko na inaalagaan ng grandparents ko.Pero nong tumuntong ako ng second highschool ay namatay sa aksidente ang lolo at lola ko.Dahil dito ay dinala na kami ng mga magulang namin sa Japan at dito na nag-aral.Naka-graduate ako at nakapagtapos sa kursong nursing at masayang nagtatrabaho sa isang nursing home dito sa Shibuya.May boyfriend ako na nakabase sa Tokyo at almost a decade na rin kami at malapit na rin na magpakasal.Dito ko rin nakilala si Mrs. Lagdameo ang naging pasyente ko nong inatake ito ng hika sa tren na papunta sa Tokyo at naging matalik ns kaming magkaibigan nito.“Hija, i know this is too much to ask but can you do
Part oneWhen my cousin missing for almost one year ako na ang tumingin sa kumpanya nito.Lahat ng mga tao ay tinangap na ang pagkawala nito at dineklara na rin nila itong patay.Pero ako hindi naniwala kaya ipinaglaban ko kay Tita Mildred na huwag pakialaman ang kumpanya ng pinsan ko.Buti na lang ay hindi rin pumayag si Tito Enrique at ang mga kapatid ni Raphael kaya may kakampi ako kahit papano.All the hate and badmouthed of that old woman are still in my mind that day.Na hindi ko alam kung bakit ganon na lang kasiguraduhan nito na patay na ang anak nito.And then when i almost give up, Raphael called me and i am beyond happy and greatful.I saw how my cousin change, lalo na at nakilala ko ang batang babae na nakapagpabago dito.Sa mga hindi kasi nakakakilala kay Raphael ay arogante at introvert itong pinsan kong ito kaya walang tumatagal sa ugali nito.Pero pagdating sa mga tauhan niya sa kumpanya ay patas siya sa lahat.Hindi ko nga lang maintindihan dito na magsuot pa ito ng k
Napahilot ako ng noo habang hawak ko ang mga papeles na kailangan kong pirmahan bago matapos ang buwan na ito ay dapat wala na akong iisipin na trabaho.Gusto ko na agad makauwi dahil kaarawan ng bunso namin ngayon at hahabol ako sa dinner party sa bahay.Napatingin ako sa sekretaryo ko na sumilip dito sa opisina ko.“Sir, pwede na po kayong umuwi ako na po bahala sa iba pa.“ Sabi nito kaya nilapag ko ang papel na hawak ko.“Sigurado ka ba?“ Tanong ko dito kaya tumawa lang ito at tumango.“Basta ba tataasan mo ang sahod ko next month.“ Biro nito kaya napatawa na lang ako at saka na ako tumayo at inayos ko na lamesa ko.“Humabol ka na lang ha isama mo na rin ang mag-ina mo.“ Sabi ko dito na sumaludo lang sa akin at inayos na nito ang mga papeles na nagkalat sa lamesa ko.Maaga pa naman pero kailangan kong samahan si Heart sa mall dahil maghahanap pa ito ng pwedeng iregalo sa pahikan namin na bunso.Rio is already twelve years old now pero hindi namin alam kung saan ito nagmana ng ugali
Iyak ng iyak si Raphael habang yakap ako dahil hindi ito makapaniwala na dalawa ang nakita nito na isinialng ko.Nagising ako na nandito ito sa tabi ko at nang makita na ako nitong gising na ay niyakap ako nito ng mahigpit.Paulit-ulit rin itong nagpasalamat sa akin kaya naging emosyonal rin ako.“You gave birth to a twin babe, and its a boy.“ Bulong nito kaya napangiti na lang ako.I gave birth to them in normal delivery, napakasakit at napakahirap pero nairaos ko naman ito ng maayos.And when the nurse take our twins here my husband never let his eyes out of them.“What you want to name them mahal?“ Tanong ko dito kaya napatitig ito sa akin.“I don't know babe, what you want?“ Sabi nito kaya napangiti ako lalo at napahawak sa tiyan ko na medyo kumirot.“I want you to give them a name Raphael, they are your son.“ Bulong ko kaya napangiti ito pero emosyonal na naman ito na nakatitig sa kambal.“Radley Hart Davis Leviste and Rayden Atlas Davis Leviste.“ Nakangiting turan ni Raphael mat