Chapter twenty-four

Tinanong ko agad si Ryke kung kumusta ang kuya ko pero napailing lang siya kaya kinabahan ako.

"Isang buwan na kaming walang balita sa kanya kaya hindi kami makakilos ng wala siya." Sagot niya kaya napayuko ako at gusto kong maiyak.

"Pero nasa Italy siya diba?" Tanong ko sa kanya.

"Oo kasama niya ako pero may nagtangka na pasabugin ang kotse na sinasakyan namin kaya dito kami nagkahiwalay dahil magkaibang hospital ang pinagdalhan sa amin." Kwento niya kaya napatingin ako sa kanya. Pinakita niya sa akin ang nakabenda pa niya na braso.

"Kumusta si kuya buhay siya diba?" Medyo nanginginig ko na tanong sa kanya.

"Buhay siya at alam ko na gumagawa siya ng paraan para makakuha ng contact sa amin." Sabi niya na pinakalma ako.

"Dala ko na ang ticket mo, ito lang ang magagawa ko sa ngayon dahil limitado lang ang mga kilos namin." Sabi niya saka binigay sa akin ang puting sobre na may kakapalan.

"Pera yan kakailanganin mo at may address diyan pagdating mo sa Paris, hanapin mo siya malaking baha