Alessia's POV"ESTREBELLE, papasukin mo si Stefano." Utos ko sa kanya nang makabalik ito dala ang mga libro na hiningi ko. Mga limang libro ang dala nito at hindi ko alam kung matatapos ko ba ang lahat ng iyon lalo na at tila may mangyayaring masama."Masusunod, Lady Alessia." Tugon naman nito at lumabas ulit ito ng kwarto para papasukin si Stefano. Hindi sumunod si Estrebelle at nanatili ito sa labas na nakatayo.Pumasok naman si Stefano at patungo ito ngayon sa akin habang nakaupo ako at tinitingnan ang libro na nasa lamesa."May problema ba?" Tanong ni Stefano sa akin nang nakalapit ito. Nagtaas naman ako ng tingin at seryoso ko siyang tiningnan. "Wag mong sabihin na namimis mo na si Elijah at gusto mong sumunod doon sa Venossa? Ales, mahal kita pero mas mahal ko ang buhay ko." Nakataas kilay na saad nito. He said naturally but I was not bothered with the term of his love because I know it is just a love between friends.Parang gusto ko naman pukpokin ito ng martilyo dahil sa pangh
Alessia's POVNAGISING na lamang ako dahil sa kakaibang ingay. Napakunot ang noo ko dahil sa malalakas na putok at medyo yumayanig ang lupa. Agad na hinanap ko si Stefano at nakita ko naman siya na nakatayo pa rin sa dating pwesto pero medyo nakakunot noo na ito. Mukhang nababahala ito sa nangyayari sa labas lalo na at wala si Elijah."Kailan nagsimula ang atake?" Agad na tanong ko at si Sushi naman ngayon ay nasa sahig na nakatayo ngunit tuta pa rin ito. Nakatingin lang ito sa bakal na pintuan na tila may hinihintay. Alerto ito, lalo na at naririnig nito ang kagulohan sa labas."Around 10 minutes already, milady." Sagot niya sa akin. Binalewala ko na lang ang pagtawag niya sa akin ng milady kahit gusto ko siyang pandilatan.Napatingin naman ako sa dako ni Natalia na ngayon ay napansin ko na tulog na tulog. Ang tagapagsilbe na si Aliyah naman ay inaantok habang nakatayo. Itinuon ko ang tingin ko sa sahig at pinakinggan ang ingay sa labas.Sampung minuto na ang nakakaraan na nagsimula
Third Person's POVNAGISING ng maaga si Elijah kahit kaunti lang ang naging tulog niya. Agad na dumerekta ang mga mata niya sa babaeng katabi niya na mahimbing na natutulog. Her heavy breathing and slight snore shows how exhausted she was when they made love last night.Napangiti si Elijah at masuyo niyang hinagkan ang noo ni Alessia. He's going to miss her, so bad. Ayaw niyang gisingin ito dahil alam niya na pagod na pagod ito kagabi. Alam niyang napaka-inconsiderate niya sa ginawa niya. It was Alessia's first time, but he was a bit rough and they did it countless times until Alessia passed out.He remember how tight she was and took him whole. A sensation crawled again, making his manhood stiff in a mere imagination. Before he can ravish again the exhausted lady beside him, he stood up and went to the bathroom to cool down. Another love making will only strain Alessia more. He doesn't want her to be that exhausted.He took a long shower to calm down. Nagbihis na rin siya at kumuha d
Third Person's POVTHE thickness of the mist is almost blinding. The dark waters seems to move like a serpent, ready to attack. Agad na napansin ni Sudanni na ibang dimensyon na ang pinapasok nila. Ito ang dimensyon ng Scylla ngunit hindi pa nila ito nakikita dahil sa kapal na hamog na bumabalot sa kapaligiran. Ang tunog ng alon lang ang kanilang naririnig."Remain in silence. We are already in the lair of Scylla." Saad ni Elijah sa kanilang mga isipan. Agad naman na nahulaan iyon ni Elijah dahil ramdam nito ang presenya ng dalawang titan. Hindi niya lang mapunto kung nasaan ang mga ito.Walang nagtangkang mag-ingay. Lahat ay halos hindi gumagalaw at halos hindi na humihinga upang hindi makagawa ng ingay. Papasok sila ng papasok at unti-unting nababawasan ang kapal ng hamog hanggang sa nakikita na nila ng malinaw ang paligid.Hindi nagbago ang panahon. Makulimlim ang paligid, nagmumukhang itim na ang tubig na parang ano man oras ay may lalabas doon at kakain sa sino man lalagpas. Nap
Alessia's POV"STEFANO, I don't understand what's happening." I acted like I am concerned. "I waited for you the whole day but you didn't come. I thought the whole plan was changed so I stayed here." With my clueless tone, it added the the play better than I initially planned."Preposterous! You were there in the hidden room together with that servant girl and Mureles!" Biglang sumabog si Natalia sa galit. Her face was contorted with anger, trying to throw some shade. Natalia is just digging her own grave. Kahit sino ang tatanungin, iisipin na mas gusto niyang mamatay ako.Nagbigay naman ako ng nagugulohan na ekspresyon. "Stefano? Maaari mo bang ipaliwanag sa akin ang mga nangyayari?" Tiningnan ko si Stefano at agad naman niyang nakuha ang ibig kong sabihin."Isinama kita kanina papunta sa tagong silid, milady." Sagot ni Stefano at yun naman ang gusto kong marinig mula sa kanya."See? You were there! I saw you died!" Para itong nanalo sa lotto dahil sa naging sagot ni Stefano. Nakangi
Alessia's POVLUMIPAS ang buong araw at gabi, wala nang naging atake mula sa mga demons at lumipas na din ang bagong buwan. Hanggang ngayon ay wala pa rin akong balita tungkol kay Elijah. Walang nakakaalam kung ano na ang nangyayari sa kanila.Dahil sa pag-aalala ay napagdesisyonan ko na bisitahin ang lokasyon ng ski resort para matingnan ang estado nito. Titingnan ko din ang tinutukoy ni Favian na mainit na lupa para nakumpirma ito."Stefano, pupunta ako sa lokasyon ng ski resort. Maaari mo ba akong samahan?" Tanong ko naman kay Stefano na ngayon ay nakatayo sa harap ng pintuan ng kwarto namin ni Elijah."Maaari. Hindi pa ako nakapunta doon. Ngayon na ba?" Kumpirma naman nito.Tumango naman ako. "May kailangan kasi akong kumpirmahin doon sa lokasyon." Usal ko sa kanya. Hindi ko akalain na maluwag si Stefano lalo na at katatapos lang ng bagong buwan."Sige, mauuna na ako sa labas para ihanda ang masasakyan mo. Isama mo rin si Estrebelle at Sushi dahil baka may gawin ang reyna habang w
Alessia's POV"YOUR highness." Bati ko kay Natalia at yumukod ako.Hindi maalis ang pangamba ko dahil sa kanyang ekspresyon. Pakiramdam ko ay may masamang balita siyang hatid. Ngunit sana ay nagkakamali lang ang nararamdaman ko."Natanggap ko na ang balita sa paglalakbay ng Hari patungo sa Scylla." Usal ni Natalia at pareho kami ni Stefano na nanahimik at naghintay sa kasunod niyang sasabihin. Bumuntong hininga si Natalia bago niya dinugtungan ang kanyang sasabihin. "Hindi na ako magpapaligoy ligoy pa. Alam ko na ilang araw na tayong walang balita tungkol sa hari. Pero dumating ang balita ngayon lang. Nawawala ang hari at mga kasamahan niya."Ang balitang kanyang inihatid ay tila isang kidlat na tumama sa katawan ko. Tila namanhid ang buo kong katawan at hindi ako makagalaw. Pakiramdam ko ay nabibingi lang ako at nagkamali ako ng dinig."Y-your highness, p-pardon?" Hindi ko mapigilan itanong iyon dahil baka nagkakamali lang ako. Pati si Stefano ay hindi din magawang magsalita at lumar
Alessia's POVHATI ang buong nararamdaman ko sa ngayon. Nalaman ko na ako pala ang totoong nakatakda kay Elijah. Ang pangit na nakaraan namin na wala naman akong ala-ala. Ang pagkawala nila sa Venossa at ang nararamdaman ko sa kanya.Hindi ko magawang ilabas ang saloobin ko kahit kanino. Kung sasabihin ko kay Stefano, hindi ko alam kung malilinawan ba ako sa mga magiging sagot niya. Kahit hindi ko tanungin, alam ko na may alam si Stefano. Hindi ko naman magawang magalit sa kanila kahit gustohin ko man. Their lies did not hurt me that much.Napabuntong hininga na lamang ako. Apat na araw na lang ay magpapasko na. Hindi pa rin sila nakakabalik. Hindi ko lubos maisip na ganito ako ka kalmado sa lahat ng mga nalaman ko. I'm supposed to be angry and hate him like a normal damsel in distress princess after knowing that they were lied and killed by the person they love. Ngunit kakatwang hindi ko maramdaman ang tuluyang magalit. Oo, meron namuo ngunit nawala naman kaagad iyon dahil inintindi
Alessia's POVLUMIPAS ang ilang buwan at sumapit na ang buwan ng septyembre. Unti-unti ko na rin natatanggap ang kapalaran ng anak ko sa hinaharap. I will not be able to see him grow up and turn into a man. But I have to accept everything because this is my only choice for him to suffer less.Marami din akong nababalitaan tungkol sa kaharian. Medyo magulo ngayon ang kaharian dahil maraming nagsilabasan na katiwalian at mga hindi mapagkakatiwalaan na mga imortal. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari kung bakit sila nagkagulo ngunit hindi na ako nagka-interes na alamin pa iyon. Ang mahalaga ay wala itong kinalaman sa akin. I already gave up on Elijah. It's been months since he stopped the search. He never appeared in front of me. He was not there when I need him the most. So I decide to let go of this feelings. Mahal ko pa rin siya, ngunit tumigil na akong umasa.It was not easy for me to forgive him no matter how sinful he was. I forgave him countless times before he can apologize. Hi
Alessia's POV"MERLIN, I'll do anything for my son. So tell me what are those ways for me to save him." Pinipigilan ko ang sarili ko na maiyak. Hindi ko inaasahan ang lahat ng ito.Iniisip ko pa lang na mahihirapan ang anak ko sa kanyang hinaharap ay tila pinipiga na ang puso ko sa sakit. I don't want him to suffer anything. I want him to live a comfortable life. I want him to be happy.Nakatingin si Merlin sa akin at bumakas ang awa sa kanyang mga mata. Somehow, he felt my despair."If you really love your child and you don't want him to suffer. Kill him while he's still in your womb." Saad niya sa akin na tila isang malamig na tubig ang bumuhos sa aking katawan. Tila ayaw tanggalin iyon ng aking pandinig."What?" Pakiramdam ko ay nabingi ako sa kanyang sinabi ay hindi ako sigurado kung tama ba ang narinig ko. Did he just said that I need to kill my own child? "Are you saying that I need to kill my child?" Nagsisimulang bumangon ang matinding disgusto ko kay Merlin. How can he say th
Alessia's POV"LOLO, malayo pa ba tayo?" Hindi ko mapigilan na magtanong dahil mahigit isang oras na kaming naglalakad at ramdam na ramdam ko na rin ang pagod. Nananakit na din ang mga paa ko dahil nagsisimula na silang mamaga."Malapit na apo, pasensya na ngunit para sa ikabubuti mo rin ang paglalakad na ito." Tugon naman sa akin ni Lolo at lumiko kami sa isang magkasangang landas.Mas mapapadali sana kung nagteleport si Lolo kasama ako ngunit hindi na iyon maaaring gawin dahil buntis ako. Masyadong malakas ang puwersa at tensyon ng teleportation na maaaring ikasama ng anak ko. Kaya wala kaming magagawa kundi ang maglakad. Mas lalong hindi din ako pwedeng sumakay ng kabayo dahil magalaw ang kabayo.Pinakiramdaman ko ang paligid. Mas nagiging makulimlim iyon at pakiramdam ko ay nagiging pamilyar sa akin. Ang mga buhay na puno ay nagiging patay. Makulimlim at mas malamig ang paligid.Napasinghap naman ako nang maalala ko na nakapunta na ko dito noon una kong nakilala sina Elijah at Ste
Alessia's POV"ALES Condor?" Gulat na sambit ko habang nakatitig sa kanya. "Ikaw ba ang pamangkin ni Honey at Falix?!"Nagulat din ito at halatang kilala niya si Honey at Falix."Kilala mo ang mga kamag-anak ko?" Hindi makapaniwalang tanong ni Ales sa akin. His eyes are wide as saucers because of surprise.It's weird to call him Ales because I am used to be called Ales as well. Pero siya ang totoong Ales Condor at ako naman ay si Alessia Andromeda Condor. I am aware from the very beginning that I am only borrowing his identity.Tumango naman ako. "Nakatira ako dati sa Samona. Sa makatuwid, sila ang kumupkop sa akin noon may nangyari sa akin at napadpad sa Samona." Kwento ko sa kanya. I am just telling the truth and I don't think it's bad.Naalala ko pa na inakala nila Honey na nawalan ako ng ala-ala at doon nila napagdesisyonan na gamitin ko ang katauhan ng pamangkin nila. They said, Ales was sickly until his family move to Waldorf. Right now, he no longer looks like sickly at all.Lu
Alessia's POVNANGHIHINA ang katawan ko ngayon at baon na baon pa sa isipan ko ang mga nangyari sa solstice kung paano ako naghirap na tila paulit ulit akong pinapatay. Lumipas na ang solstice at lumipas na din ang aking kaarawan na hindi ko man lang nagawang iselebra. Nananakit ang buo kong katawan ngayon at hindi ko magawang bumangon. Nanghihina ang katawan ko ngunit nagpapasalamat pa rin ako dahil buhay pa ako.Tila nakaukit sa aking isipan ang sakit na naramdaman ko sa sumpa na akala ko ay hindi ko kakayanin. Buong araw akong nagdusa. Umiyak ng umiyak sa sakit hanggang sa umiiyak na akong walang luha mailabas. It was the worst experience at nanatili si Papa Elias at Lolo sa aking tabi. Para din silang tinamaan ng sumpa habang wala silang nagagawa upang maibsan man lang ang aking nararamdaman.Akala ko mawawala na ang takot ko pagkatapos ng sumpa, ngunit may namumuong panibagong takot sa aking isipan at puso. Dahil oras na maipanganak ko ang bata sa sinapupunan ko ay siya na ang bu
Third Person's POVNAGKULONG sa silid si Elijah dahil inihanda na niya ang kanyang sarili sa parating na hagupit ng sumpa. Kahit uminom na siya ng gamot ay makakaramdam pa rin siya ng matinding sakit ngunit hindi katulad ng normal. Nakatingin si Elijah sa orasan, at oras na lumapag iyon ng hating gabi ay magsisimula ang sumpa.Sanay na si Elijah sa ilang taon na nararanasan ito ngunit hindi niya maiwasan na makaramdam ng matinding sakit. Ngunit kahit minsan ay hindi niya hiniling na mamatay, dahil higit na mas matimbang sa kanya ang makasama si Alessia.Ngunit natatakot siya dahil kung hindi siya makakaramdam ng sakit ngayon ay natitiyak niya na buntis si Alessia. Hindi niya ikakatuwa iyon dahil alam niyang si Alessia ang bubuhat ng sumpa at masasaktan ito. Walang problema sa kanya kung buntis si Alessia, basta mangyari lang iyon pagkatapos ng solstice.Kaya ang kanyang mga mata ay hindi humihiwalay sa orasan at bawat patak ng segundo ay nagbibigay kaba kay Elijah. Unti-unting kumukuy
Alessia's POV"SUSHI, you've been spending your time in the forest these days." Puna ko naman kay Sushi. Lagi itong lumalabas at sumasama ito kay Papa Elias tuwing nangangahoy ito. Matagal na rin na hindi nakapagpalit ng anyo si Sushi dahil ayaw namin matakot si Papa Elias, ngunit nakakatuwa na sumasama ito ng kusa, dahil dati ay halos nakadikit ito sa akin at hindi humihiwalay.Hindi naman ako nito pinansin at mas pinagtuunan pa nito ng pansin ang isang ligaw na bulaklak na nasa bakuran namin. Pinaglalaruan nito iyon at akmang kakagatin tapos hindi naman itutuloy."Hayaan mo na siya, nabuburo na din yan sa loob ng bahay kaya sumasama sa akin sa kakahuyan." Puna naman ni Papa Elias. Kasalukuyan na nagsisibak ito ngayon ng kahoy at ako naman ay naggaganchilyo ng gwantes para sa anak ko."Pa, makulit ito minsan si Sushi, kaya wag mong asarin ito lalo na kung kayo lang dalawa." Turan ko naman sa kanya. Natatakot ako na baka bigla na lang dagmalin ito ni Sushi dahil naasar. Alam ko na ma
Third Person's POVDUMATING ang inaasahang panauhin sa palasyo. Isa itong grupo ng mga salamangkero na inatasan na siyang gagawa sa gamot para hindi gaanong maapektohan ang Hari sa darating na solstice.Ilang taon din na nagdusa ang hari sa hagupit ng sumpa tuwing solstice. Ngunit dumating din ang araw na nagkaroon iyon ng gamot upang maibsan ang kanyang pagdurusa. Ngunit hindi iyon lubusan na nawawala. Ngunit kahit papaano ay hindi na kasing sakit ng karaniwan.In every solstice, Elijah's body will become weak and covered with shattering and endless pain. The pain which feels like his bones are being crushed and flesh are teared up. Kung ordinaryong imortal lang ang makakaranas ng sumpa ay hindi nito kakayanin at ikakamatay nito ang sakit.Lahat ng iyon ay tiniis ng Hari dahil alam niya na kabayaran iyon sa kasalanan na nagawa niya kay Elena. The solstice will always be the reminder on how he killed her. Now, he lost her again."Kamahalan, ito na po ang gamot niyo para sa darating na
Alessia's POVNAKAUWI na kami sa bahay. Naabutan ko naman si Lolo na nagdidikdik ng halamang gamot. Napakunot ang noo ko dahil masyadong maaga na umuwi si Lolo. Lagi itong gabi na umuuwi dahil maraming bumibili sa mga gamot na ibinebenta niya. Kaya nakakapagtataka na nakauwi na siya ng ganito kaaga."Lolo, bakit maaga kayong umuwi?" Tanong ko sa kanya at umupo ako sa sofa. Medyo pinahid ko ang kaunting pawis ko sa aking noo."Ilalagay ko muna ito sa storage, anak." Paalam naman sa akin ni Papa Elias at naglakad naman ito patungong storage room.Our house is not the typical Wysterian style. Kapareho ito sa bahay namin sa Pilipinas. Sinadya ito ni Lolo dahil inisip niya na hindi ako sanay sa bahay ng Wysteria. I prefer it this way too. I grew up in this kind of lifestyle at kahit ayos lang sa akin ang bahay sa Wysteria ay mas maayos pa rin sa akin ang bahay na nakasanayan ko."May dumating na mga sentinels at muntikan na nila akong nakita. Mukhang alam na ng hari na kasama kita Apo kaya