Alessia's POVNATAPOS ang hapunan na iyon na umikot lang ang paksa tungkol sa paghahanap ng water globe. Hindi ako nagtangkang magsalita dahil wala naman pinapakitang interes si Natalia na kausapin ako o tanungin ako tungkol sa ski resort.Bumalik na kami sa kuwarto para magpahinga. Nagpunas lang ako dahil masyadong malamig ang klima na tinititigan ko pa lang ang tubig ay nangangaligkig na ako.Pero si Elijah na nagsabi sa akin na huwag akong maligo araw-araw ay siya naman kabaliktaran na ginagawa niya. Dalawang beses itong maligo sa isang araw na akala mo nasa Valeria kami. Pero hindi na ako nagtataka kung kaya niya iyon. He's too old to feel cold. While he treat me like a kid. But this doesn't matter wether I am a kid or not. It's freaking too cold!Nakahiga na ako sa kama pero nakatitig lang ako sa itaas ng canopy. Dapat tumulong na rin ako sa paghahanap ng water globe. Kung sana ay uso lang ang internet sa lugar na ito, malamang ay hinanap ko na iyon sa internet.I don't have the
Alessia's POV"WE NEED to reconsider the clue. I think it's not the globe." Saad ni Elijah sa akin habang humihiwa ito ng isang steak. His eyes is focused on the tender steak.Tumango naman ako at uminom ako ng gatas. "I'll be researching as well about Charybdis. Once we figure out what is it, it will be easier for us to know the exact location." Tugon ko naman sa kanya at ngumuya ako ng isang broccoli na sahog ng steak.Tumingin naman si Elijah sa akin. Ang kanyang mga mata ay lunod sa pag-iisip dahil sa paghahanap ng palatandaan kung ano ang Charybdis. It's already more than a week and there is no single progress with the mission. Thanksgiving is already approaching and the end of the year as well."You still have work." Puna naman niya sa akin. Alam niya na magiging abala ako nitong darating na mga araw dahil na rin sa ginagawang ski resort.Ngumiti naman ako sa kanya. "I can manage. I will just do some light reading in the library. The design is already done and I don't want to sp
Alessia's POVMATALAS ang mga mata ni Natalia na sinuri ang kanyang silid sa tulong na din ng kanyang mga alalay. Tahimik lang akong nakatayo, pagod man ay hindi ko na iyon inisip pa. Khit madali lang ang maglinis, hindi ibig sabihin nun ay hindi ito nakakapagod. It's almost drained my energy because of those mountain of clothes I washed today. Swerte na lang na hindi napudpod yung kamay ko sa kakakusot kanina.Base sa reaksyon ni Natalia ay hindi ito natutuwa sa nakikita. Sa palagay ko ay inaasahan niya na hindi ko matatapos ang pinapagawa niya para may dahilan siya na parusahan ako. Ngunit sa ano naman karapatan niya para parusahan ako? I may be abiding her whims but I am not one of her people. Sa pagkakaalala ko, wala siyang karapatan na parusahan ako lalo na at hindi naman niya ako nasasakupan. Pero hindi ibig sabihin nun ay wala siyang magagawa sa akin. She can always use underhanded tricks just to attack me."It's clean." Komento nito habang hawak hawak nito ang isang kopita na
Alessia's POVKINAKABAHAN akong nakasunod kay Elijah. Kahit alam ko na wala akong ginawang kasalanan ay hindi ko maiwasan na kabahan. Malaki ang posibilidad na nakita niya ang pagyakap ni Favian sa akin.Sinabihan na rin niya ako noon nakaraan na lumayo ako kay Favian ngunit nakita niya kami sa tagpong iyon. Hindi ko naman inaasahan na yayakapin ako ni Favian. Sa gulat ko ay hindi ko kaagad ito naitulak, dahil na rin sa awa.Kung magpapaliwanag ako ay lalabas na defensive ako. Kung hindi naman ako magpapaliwanag, mas lalo lang lalaki ang hindi pagkaintindihan namin ni Elijah. Pakiramdam ko ay may nakatutok sa akin na isang espada na parehong matalim ang magkabilang gilid. Kahit saan ako iilag ay may mangyayari.Alessia, think! What should you do?! You have to coax him before he will erupt from anger! Sigaw naman ng utak ko dahil ramdam ko na ang panganib.Ano ang pwede kong gawin? Lalambingin ko ba siya? Should I? Should I pretend like nothing happened and pretend as a sweet girlfrien
Alessia's POVNAKATAYO ngayon si Sushi sa harapan ko at nakatitig sa akin. Ilang araw ko itong hindi napapansin dahil lagi itong tulog. Dahil na rin siguro sa panahon dahil kadalasan, ang taglamig ay siyang tagtulog ng mga malalaking hayop. Hindi ko na rin ginagambala si Sushi dahil mukhang wala din naman itong pakialam sa paligid.Kahit si Sudanni ay hindi ko rin nakikita. Ang alam ko ay nasa kwarto lang ito at hindi lumalabas dahil ayaw nitong makihalubilo sa iba. These creatures has social issues, yan ang napapansin ko."Sushi?" Untag ko sa kanya dahil tila wala itong balak na magsalita. Ang alam ko, tuwing magpapalit ng anyo ito ay may dalawang dahilan. May panganib o may nais itong sabihin. Hindi ko alam kung may panganib ba kaya siya nagpalit ng anyo.Mine own mistress, pardon me f'r being unattend'd f'r the past few days. F'r i am in hib'rnation and adjustment f'r the climate changeth.Naintindihan ko naman iyon dahil kung nabuhay si Sushi doon lang sa Valeria, malaki ang posib
Alessia's POVNAUNA na akong natulog dahil pag-aaralan pa ni Elijah ang gagawing pagpunta sa Venossa. Napagpasyahan na lang niya na siya ang gagawa dahil marami siyang bagay na ikokonsidera. Kailangan niya ng mabisang plano lalo na at hindi madali ang misyon na ito.Ang alam ko lang sa plano niya ay maghahanap siya ng Navigator na papalaot papunta sa destinasyon ng Scylla. May tiwala ako kay Elijah na maganda ang planong mabubuo niya. Kaya kahit papaano ay mahimbing akong nakatulog. Hindi ko na alam kung anong oras na natulog si Elijah, o kung natulog ba siya dahil pagkagising ko ay nasa lamesa pa rin ito at abala sa pagsusulat sa papel.Napatingin naman ako sa tabi ko. Medyo magulo iyon, senyales na natulog nga si Elijah ngunit mukhang sandali lang iyon at maaga din itong gumising para ipagpatuloy ang ginagawa."Morning..." bati ko sa kanya at humikab naman ako.Mabilis naman na tumayo si Elijah at lumapit sa akin at tsaka hinalikan ako sa aking labi ng magaan bago bumulong."Morning
Alessia's POV"THIS IS the winter horse, it's taller than the regular stallion but their breed cannot survive other season but winter." Paliwanag ni Elijah habang nasa kwadra kami ngayon at nakaharap ako sa isang matikas na winter horse.Namamangha naman akong nakatitig dito. Ang mga mata nito ay kulay asul at ang balat nito ay tila gawa sa niyebeng asul na maputla. Ang kanyang buhok sa ulo at buntot ay tila gawa sa salamin dahil translucent ang mga iyon."Pwede ko ba siyang hawakan?" Hingi ko ng permiso kay Elijah. Kailangan ko iyon dahil hindi ko alam kung pwede ba iyon gawin lalo na at hindi naman ito normal na kabayo. Tumango naman si Elijah bilang tugon sa hinihingi ko.Ngumiti naman ako kaya dahan dahan ko itong inabot at lumapat ang kamay ko sa noo nito. Hindi ko siya ramdam sa aking balat dahil may suot akong gwantes. Naiisip ko kung malamig din ba ang katawan nito o kagaya lang din ng normal na kabayo.Narinig ko naman na humalinghing ang kabayo pero hindi naman ito umiwas. H
Alessia's POVNAKABALIK na kami sa palasyo at iginugol nga namin ang natitirang oras sa kung anu-anong bagay, kagaya ng kasabay sa pagkain ng snack sa alas tres ng hapon o kaninang tanghalian. Nagawa din namin ang umidlip ngunit hindi naman iyon mahaba dahil nagising din naman kami pagkatapos ng isang oras. Mabibilang lang sa kamay ang pagkakataon na magkasabay kaming kumain. Ngayon lang naging madalas dahil iisa lang ang aming kwarto.Mabilis ang oras na lumipas at naging takip silim na. Agad naman akong naligo dahil nag-eempake na si Elijah ng mga dapat niyang dalhin patungong Venossa. Konting kagamitan lang naman ang kanyang dadalhin, mga importanteng bagay na magagamit niya doon.Mabilis lang ang ginawa kong pagligo at natapos naman kaagad ako. Pagkatapos kong mag-ayos ay lumapit naman ako kay Elijah para tumulong sa pag-aayos ng kanyang gamit. He brought a couple of clothes with him. May mga compass din kaya may kinuha din ako sa kagamitan ko na alam kong kakailanganin nila. Hind
Alessia's POVLUMIPAS ang ilang buwan at sumapit na ang buwan ng septyembre. Unti-unti ko na rin natatanggap ang kapalaran ng anak ko sa hinaharap. I will not be able to see him grow up and turn into a man. But I have to accept everything because this is my only choice for him to suffer less.Marami din akong nababalitaan tungkol sa kaharian. Medyo magulo ngayon ang kaharian dahil maraming nagsilabasan na katiwalian at mga hindi mapagkakatiwalaan na mga imortal. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari kung bakit sila nagkagulo ngunit hindi na ako nagka-interes na alamin pa iyon. Ang mahalaga ay wala itong kinalaman sa akin. I already gave up on Elijah. It's been months since he stopped the search. He never appeared in front of me. He was not there when I need him the most. So I decide to let go of this feelings. Mahal ko pa rin siya, ngunit tumigil na akong umasa.It was not easy for me to forgive him no matter how sinful he was. I forgave him countless times before he can apologize. Hi
Alessia's POV"MERLIN, I'll do anything for my son. So tell me what are those ways for me to save him." Pinipigilan ko ang sarili ko na maiyak. Hindi ko inaasahan ang lahat ng ito.Iniisip ko pa lang na mahihirapan ang anak ko sa kanyang hinaharap ay tila pinipiga na ang puso ko sa sakit. I don't want him to suffer anything. I want him to live a comfortable life. I want him to be happy.Nakatingin si Merlin sa akin at bumakas ang awa sa kanyang mga mata. Somehow, he felt my despair."If you really love your child and you don't want him to suffer. Kill him while he's still in your womb." Saad niya sa akin na tila isang malamig na tubig ang bumuhos sa aking katawan. Tila ayaw tanggalin iyon ng aking pandinig."What?" Pakiramdam ko ay nabingi ako sa kanyang sinabi ay hindi ako sigurado kung tama ba ang narinig ko. Did he just said that I need to kill my own child? "Are you saying that I need to kill my child?" Nagsisimulang bumangon ang matinding disgusto ko kay Merlin. How can he say th
Alessia's POV"LOLO, malayo pa ba tayo?" Hindi ko mapigilan na magtanong dahil mahigit isang oras na kaming naglalakad at ramdam na ramdam ko na rin ang pagod. Nananakit na din ang mga paa ko dahil nagsisimula na silang mamaga."Malapit na apo, pasensya na ngunit para sa ikabubuti mo rin ang paglalakad na ito." Tugon naman sa akin ni Lolo at lumiko kami sa isang magkasangang landas.Mas mapapadali sana kung nagteleport si Lolo kasama ako ngunit hindi na iyon maaaring gawin dahil buntis ako. Masyadong malakas ang puwersa at tensyon ng teleportation na maaaring ikasama ng anak ko. Kaya wala kaming magagawa kundi ang maglakad. Mas lalong hindi din ako pwedeng sumakay ng kabayo dahil magalaw ang kabayo.Pinakiramdaman ko ang paligid. Mas nagiging makulimlim iyon at pakiramdam ko ay nagiging pamilyar sa akin. Ang mga buhay na puno ay nagiging patay. Makulimlim at mas malamig ang paligid.Napasinghap naman ako nang maalala ko na nakapunta na ko dito noon una kong nakilala sina Elijah at Ste
Alessia's POV"ALES Condor?" Gulat na sambit ko habang nakatitig sa kanya. "Ikaw ba ang pamangkin ni Honey at Falix?!"Nagulat din ito at halatang kilala niya si Honey at Falix."Kilala mo ang mga kamag-anak ko?" Hindi makapaniwalang tanong ni Ales sa akin. His eyes are wide as saucers because of surprise.It's weird to call him Ales because I am used to be called Ales as well. Pero siya ang totoong Ales Condor at ako naman ay si Alessia Andromeda Condor. I am aware from the very beginning that I am only borrowing his identity.Tumango naman ako. "Nakatira ako dati sa Samona. Sa makatuwid, sila ang kumupkop sa akin noon may nangyari sa akin at napadpad sa Samona." Kwento ko sa kanya. I am just telling the truth and I don't think it's bad.Naalala ko pa na inakala nila Honey na nawalan ako ng ala-ala at doon nila napagdesisyonan na gamitin ko ang katauhan ng pamangkin nila. They said, Ales was sickly until his family move to Waldorf. Right now, he no longer looks like sickly at all.Lu
Alessia's POVNANGHIHINA ang katawan ko ngayon at baon na baon pa sa isipan ko ang mga nangyari sa solstice kung paano ako naghirap na tila paulit ulit akong pinapatay. Lumipas na ang solstice at lumipas na din ang aking kaarawan na hindi ko man lang nagawang iselebra. Nananakit ang buo kong katawan ngayon at hindi ko magawang bumangon. Nanghihina ang katawan ko ngunit nagpapasalamat pa rin ako dahil buhay pa ako.Tila nakaukit sa aking isipan ang sakit na naramdaman ko sa sumpa na akala ko ay hindi ko kakayanin. Buong araw akong nagdusa. Umiyak ng umiyak sa sakit hanggang sa umiiyak na akong walang luha mailabas. It was the worst experience at nanatili si Papa Elias at Lolo sa aking tabi. Para din silang tinamaan ng sumpa habang wala silang nagagawa upang maibsan man lang ang aking nararamdaman.Akala ko mawawala na ang takot ko pagkatapos ng sumpa, ngunit may namumuong panibagong takot sa aking isipan at puso. Dahil oras na maipanganak ko ang bata sa sinapupunan ko ay siya na ang bu
Third Person's POVNAGKULONG sa silid si Elijah dahil inihanda na niya ang kanyang sarili sa parating na hagupit ng sumpa. Kahit uminom na siya ng gamot ay makakaramdam pa rin siya ng matinding sakit ngunit hindi katulad ng normal. Nakatingin si Elijah sa orasan, at oras na lumapag iyon ng hating gabi ay magsisimula ang sumpa.Sanay na si Elijah sa ilang taon na nararanasan ito ngunit hindi niya maiwasan na makaramdam ng matinding sakit. Ngunit kahit minsan ay hindi niya hiniling na mamatay, dahil higit na mas matimbang sa kanya ang makasama si Alessia.Ngunit natatakot siya dahil kung hindi siya makakaramdam ng sakit ngayon ay natitiyak niya na buntis si Alessia. Hindi niya ikakatuwa iyon dahil alam niyang si Alessia ang bubuhat ng sumpa at masasaktan ito. Walang problema sa kanya kung buntis si Alessia, basta mangyari lang iyon pagkatapos ng solstice.Kaya ang kanyang mga mata ay hindi humihiwalay sa orasan at bawat patak ng segundo ay nagbibigay kaba kay Elijah. Unti-unting kumukuy
Alessia's POV"SUSHI, you've been spending your time in the forest these days." Puna ko naman kay Sushi. Lagi itong lumalabas at sumasama ito kay Papa Elias tuwing nangangahoy ito. Matagal na rin na hindi nakapagpalit ng anyo si Sushi dahil ayaw namin matakot si Papa Elias, ngunit nakakatuwa na sumasama ito ng kusa, dahil dati ay halos nakadikit ito sa akin at hindi humihiwalay.Hindi naman ako nito pinansin at mas pinagtuunan pa nito ng pansin ang isang ligaw na bulaklak na nasa bakuran namin. Pinaglalaruan nito iyon at akmang kakagatin tapos hindi naman itutuloy."Hayaan mo na siya, nabuburo na din yan sa loob ng bahay kaya sumasama sa akin sa kakahuyan." Puna naman ni Papa Elias. Kasalukuyan na nagsisibak ito ngayon ng kahoy at ako naman ay naggaganchilyo ng gwantes para sa anak ko."Pa, makulit ito minsan si Sushi, kaya wag mong asarin ito lalo na kung kayo lang dalawa." Turan ko naman sa kanya. Natatakot ako na baka bigla na lang dagmalin ito ni Sushi dahil naasar. Alam ko na ma
Third Person's POVDUMATING ang inaasahang panauhin sa palasyo. Isa itong grupo ng mga salamangkero na inatasan na siyang gagawa sa gamot para hindi gaanong maapektohan ang Hari sa darating na solstice.Ilang taon din na nagdusa ang hari sa hagupit ng sumpa tuwing solstice. Ngunit dumating din ang araw na nagkaroon iyon ng gamot upang maibsan ang kanyang pagdurusa. Ngunit hindi iyon lubusan na nawawala. Ngunit kahit papaano ay hindi na kasing sakit ng karaniwan.In every solstice, Elijah's body will become weak and covered with shattering and endless pain. The pain which feels like his bones are being crushed and flesh are teared up. Kung ordinaryong imortal lang ang makakaranas ng sumpa ay hindi nito kakayanin at ikakamatay nito ang sakit.Lahat ng iyon ay tiniis ng Hari dahil alam niya na kabayaran iyon sa kasalanan na nagawa niya kay Elena. The solstice will always be the reminder on how he killed her. Now, he lost her again."Kamahalan, ito na po ang gamot niyo para sa darating na
Alessia's POVNAKAUWI na kami sa bahay. Naabutan ko naman si Lolo na nagdidikdik ng halamang gamot. Napakunot ang noo ko dahil masyadong maaga na umuwi si Lolo. Lagi itong gabi na umuuwi dahil maraming bumibili sa mga gamot na ibinebenta niya. Kaya nakakapagtataka na nakauwi na siya ng ganito kaaga."Lolo, bakit maaga kayong umuwi?" Tanong ko sa kanya at umupo ako sa sofa. Medyo pinahid ko ang kaunting pawis ko sa aking noo."Ilalagay ko muna ito sa storage, anak." Paalam naman sa akin ni Papa Elias at naglakad naman ito patungong storage room.Our house is not the typical Wysterian style. Kapareho ito sa bahay namin sa Pilipinas. Sinadya ito ni Lolo dahil inisip niya na hindi ako sanay sa bahay ng Wysteria. I prefer it this way too. I grew up in this kind of lifestyle at kahit ayos lang sa akin ang bahay sa Wysteria ay mas maayos pa rin sa akin ang bahay na nakasanayan ko."May dumating na mga sentinels at muntikan na nila akong nakita. Mukhang alam na ng hari na kasama kita Apo kaya