"Hindi ko na alam ang akin gagawin? Sa dalawang araw na lumipas ay wala pa rin nakakaalam kong saan dinala, ng mga tao'ng dumokot sa rito. Nag alala na ako sa kalagayan ng akin Asawa. lalo't, maselan ang pinag bubuntis nito. Hanggan ngayon ay walang pa'rin kami makuhang lead, kahit ang ninong niyang may katungkolan sa batas ay nahihirapan, mahanap ang kanyang Asawa, tumolong na rin ang kanyang mga kaibigan, sa pag hahanap! Si Carlo may Ahensya 'nang magagaling na mga agent ay tumolong na rin pati si Bryan. At ang iba pa nilang kaibigan upang mahanap lang ang kumuha sa kanyang asawa. "Na pakuyom ang akin kamay dahil sa galit nararamdaman, kapag nalaman ko lang kung sino ang may kagawan nito..,,!" siguraduhin kong mag babayad ng mahal, kapag may masamang mangyari sa akin mag ina!" Gigil na wika niya sa kanyang isipan..."Hijo! tawag ng kanyang Ina, hindi niya namalayan nasa tabi na pala niya ito. Dahil, sa pag iisip at pag alala sa kanyang asawa at sa baby nila.. na
"Mayor! Ready na po kami? Wika ni Alex, isa sa kanyang mga tauhan.. "Siguraduhin ninyo,, maging maayos ang lahat! Kaligtasan ng akin asawa ang nakasalalay, rito.""Opo, Mayor!Papunta sila ngayon, kong saan sinabi ng mga kidnapper kong saan sila mag kikita sa pinaka'dulo ng Quezon, ang kanila magiging tagpuan. "Noon una ay hindi pumayag ang kanyang ninong at Ama. Sa naisip na plano, mag bigay ng ramson money, upang iligtas ang kanyang asawa, pati na rin si Wendy.. "Ngunit wala naman sila magagawa, kahit ano'ng paraan ay gagawin niya maiiligtas. Lamang ang kanyang Asawa.""Anak! tawag ng kanyang ina.."Ma! "Mag ingat ka! "Hijo! Maluha--luha wika ng kanyang ina, i uwi mo'ng ligtas Ang iyong asawa." "Opo Ma! Pangako po! "Ma,, mag kikita ulit kayo ng akin Asawa, at ng magiging apo ninyo!" Pilit niyang pinasigla ang boses, upang hindi pumiyok sa kanyang Ina."Oo anak! May awa ang panginoon! Hindi niya hahayaan na mapahamak ang iyong mag ina! "Mayor! Tawag ng kanyang
Pag katapos ako tawagan ni ninong Henry, Nag madali na agad akong pumunta kung saan sinabi nito kung saan posible na dinala ang kanyang asawa. Hindi ko na nagawa. lingunin pa ang akin ama sa patawag sa akin kahit ang akin dalawa kaibigan. Nag tatangis ang akin baga sa ginawa ng mga hayop na kidnappers. Hindi ko maatim na Ipinagpalit nila kung saan naroon ang akin asawa at ang kababata kong si Wendy. Hindi niya mapigilan, hampasin ang manibela ng kanyang koste habang nag mamaneho papunta sa sinasabing lugar ng kanyang. ninong Henry, dahil sa nararamdaman na galit at nag pupuyos niyang dibdib dahil sa nangyari. bakit hindi niya naisip na ganon ang gagawin ng mga kumidnap sa kanyang asawa.“Bakit - - bakit?! Sigaw ko sa loob ng sasakya. Humanda talaga sa akin ang may ka gagawan nang lahat 'ng ito!! Sisiguraduhin kong mag babayad ng mahal. Anas ko sa akin sarili habang gigil at mahigpit ang hawak niya sa manibela ng sasakyan.”“Kung magaling kayo makipag laro, siguraduhin nin
“Erickson! Tawag sa akin ni Drake may hawak itong isang puti sobre na marahil ito na ang results sa pag kuha ng DNA sa bangkay na nakuha sa warehouse kung sa kanyang asawa nga ba ang bangkay na yon.”Sinulyapan ko lang ito, hindi ko kayang mag salita simula ng dinala sa morgue ang katawan ng biktima. Hindi rin ako umalis kahit ang mga kaibigan ko nalaman na rin ng akin ina at tita ni em, pati na rin ang pinsan at kaibigan nito.. “Iyan na ba ang results hijo!? Rinig kong tanong ng tita ni em na si tita Melissa.”"Opo ma’am! Anas ni drake.”Sa hospital mismo ni Drake ginawa ang DNA test at sa normal na nag papagawa ng DNA test ay inaabot ng tatlong buwan pero dahil sa pera at koneksyon. Para mapadali lang ang pag'papagawa ng DNA test dahil ayaw na niyang magpaabot ng ganon katagal at nais na niyang malaman kung sino nga ba ang bangkay na nasa warehouse.Ngunit, para ayaw kumilos ng kanyang mga kamay para buksan ang puti envelope na nag lalaman ng resulta kaya tanging ang t
Tatlong buwan na ang lumipas simula mangyari ang kaganapan sa buhay ng akin anak. Simula ng nilibing ang aking manugang ay hindi ko na makita ang dating anak kong masiyahin dahil na rin sa pag kawala ng akin manugang siya rin ang pag kawala ng akin anak. Gabi gabi na lang ito umiinom pag katapos ay iiyak at mag sisigaw at tinatawag ang pangalan ng asawa. Halos hindi na ito pumupunta sa munisipyo. Mabuti na lang nakaalalay ang kanyang pamangkin na vice mayor ng kanilang lalawigan kahit ang kaibigan nitong governor. Hayaan na lang daw muna mag luksa ang kanilang kaibigan."Anak naman umagang umaga ay nagiinom ka!“"Eric!!! Ano ba! Tawag ulit niya sa kanyang anak ngunit hindi ito nag abala tumingin o tumigil man lang sa iniinom nitong alak.”“Maaga pa alak na agad ang ininom mo!? Wala pang laman ang tiyan mo hindi ka kumakain. Malungkot na sabi ko kay Erickson."“Inagaw ko dito ang bote ng alak. Nag takang mag salin muli ng alak sa baso!”"Ma! Iritang tawag nito.”"Tama naman hijo!
Dalawang taon na ang lumipas nang iwan ako ang mag-ina ko. Hindi ko nga alam kung paano ako gumigising sa araw-araw na wala na sa tabi ko ang aking asawa na si Romary.Ngunit sa pagkawala ng aking asawa, para na rin akong nawalan ng ganang mabuhay sa mundo. Ang dalawang buwan na pagkawala nito ay naging mahirap sa akin. Halos ang alak ang naging karamay ko.Sa mga panahon na iyon, hindi ako iniwan ng mga mahal ko sa buhay lalo na ang aking mga magulang na alam kong nasasaktan sa nakikita sa akin. Pati na rin ang mga kaibigan ko.Iniisip ko na lang din na tapusin na rin ang buhay ko at sumama sa mag-ina ko. Pero dahil sa isang sanggol na iniwan sa gate namin at sinabing anak ko raw ito, kahit paano ay naibsan ang aking kalungkutan. Simula nang dumating ang bata na sinasabi nilang anak ko.Kaya agad ko itong pina-DNA test para malaman ang totoo. Lumipas ang dalawang linggong paghihintay at lumabas na ang results. Sinasabi na anak ko nga ang baby.Palaisipan sa akin kung sino ang ina
"Maganda gabi po, Ma'am Gail!" nakangiting bati ni Manang Rosa sa akin nang makapasok ako sa kabahayan."Good evening po, Manang!" balik na tugon ko naman sa Ginang. "Si Emanuel po, tulog na po ba? pagtatanong ko pang muli habang umupo ako sa sofa. "Oo. Kasama ng yaya niya. Kakaakyat lang sa itaas. Gusto mo bang kumain? Ipaghahanda kita!" ani pa nito sa akin.Umiling ako sa matanda. "Hindi na po, Manang. Medyo busog pa ako," sagot ko. "Pahinga lang po ako saglit, tapos aakyan na rin po ako. Kayo po ba? Kumain na si Ariana?" dagdag na tanong ko sa Ginang."Tapos na kami, hija. Tila pagod na pagod ang itsura mo, hija. Baka naman pinababayaan mo 'yang sarili mo. Aba'y kagagaling mo lang. Baka inaabuso mo ang katawan mo!" litanya pa ni Manang Rosa sa akin."Hindi naman po, Manang. Ayos lang po ako!" wika niya sa matanda."Siya nga po pala, si Erwin po ba umuwi na?" pagtatanong ko tungkol sa aking asawa. Ang sabi nito ay uuwi ito dahil tapos na ang duty sa hospital nito."Naku hija,
“Good morning po,Mayor!” Mga bati ng mga taong nakasalubong ko sa munisipyo.“Morning,” tipid na tugon ko naman sa mga ito.“Grabe, ang gwapo pa rin ni Mayor kahit seryoso ang mukha,” komento ng mga tao sa paligid.“Oo, nga eh!” Sagot naman ng nakararami. Hindi ko na lamang pinansin pa ang mga komento ng mga taong nakasalubong ko. Pagpasok ko sa opisina ay agad din pumasok ang secretary ko. “Good morning, po Mayor!” Bati nito.“May meeting ba ako, pupuntahan mrs Bartolomeo!” Tanong ko agad sa akin secretary.“Opo, Mayor!” Sagot naman nito at sinabi ang lahat ng gagawin at pupuntahan kong mga meeting sa buong araw.“Ah, siya nga po pala Mayor. Nag send po ng appointment si Miss Windy kung pwede daw po kayo bukas ng tanghali makipag kita sa kanya.” Saad ng aking secretary.“Ano, po ang isasagot ko Mayor?!” Untag pa nito. Natigilan naman ako sa huling sinabi ni Mrs Bartolomeo. Nakakuyom ang aking mga kamay ng marinig ko ang pangalan nito. Alam ko sa aking sarili na may ginawa ito ku
“Good morning po,Mayor!” Mga bati ng mga taong nakasalubong ko sa munisipyo.“Morning,” tipid na tugon ko naman sa mga ito.“Grabe, ang gwapo pa rin ni Mayor kahit seryoso ang mukha,” komento ng mga tao sa paligid.“Oo, nga eh!” Sagot naman ng nakararami. Hindi ko na lamang pinansin pa ang mga komento ng mga taong nakasalubong ko. Pagpasok ko sa opisina ay agad din pumasok ang secretary ko. “Good morning, po Mayor!” Bati nito.“May meeting ba ako, pupuntahan mrs Bartolomeo!” Tanong ko agad sa akin secretary.“Opo, Mayor!” Sagot naman nito at sinabi ang lahat ng gagawin at pupuntahan kong mga meeting sa buong araw.“Ah, siya nga po pala Mayor. Nag send po ng appointment si Miss Windy kung pwede daw po kayo bukas ng tanghali makipag kita sa kanya.” Saad ng aking secretary.“Ano, po ang isasagot ko Mayor?!” Untag pa nito. Natigilan naman ako sa huling sinabi ni Mrs Bartolomeo. Nakakuyom ang aking mga kamay ng marinig ko ang pangalan nito. Alam ko sa aking sarili na may ginawa ito ku
"Maganda gabi po, Ma'am Gail!" nakangiting bati ni Manang Rosa sa akin nang makapasok ako sa kabahayan."Good evening po, Manang!" balik na tugon ko naman sa Ginang. "Si Emanuel po, tulog na po ba? pagtatanong ko pang muli habang umupo ako sa sofa. "Oo. Kasama ng yaya niya. Kakaakyat lang sa itaas. Gusto mo bang kumain? Ipaghahanda kita!" ani pa nito sa akin.Umiling ako sa matanda. "Hindi na po, Manang. Medyo busog pa ako," sagot ko. "Pahinga lang po ako saglit, tapos aakyan na rin po ako. Kayo po ba? Kumain na si Ariana?" dagdag na tanong ko sa Ginang."Tapos na kami, hija. Tila pagod na pagod ang itsura mo, hija. Baka naman pinababayaan mo 'yang sarili mo. Aba'y kagagaling mo lang. Baka inaabuso mo ang katawan mo!" litanya pa ni Manang Rosa sa akin."Hindi naman po, Manang. Ayos lang po ako!" wika niya sa matanda."Siya nga po pala, si Erwin po ba umuwi na?" pagtatanong ko tungkol sa aking asawa. Ang sabi nito ay uuwi ito dahil tapos na ang duty sa hospital nito."Naku hija,
Dalawang taon na ang lumipas nang iwan ako ang mag-ina ko. Hindi ko nga alam kung paano ako gumigising sa araw-araw na wala na sa tabi ko ang aking asawa na si Romary.Ngunit sa pagkawala ng aking asawa, para na rin akong nawalan ng ganang mabuhay sa mundo. Ang dalawang buwan na pagkawala nito ay naging mahirap sa akin. Halos ang alak ang naging karamay ko.Sa mga panahon na iyon, hindi ako iniwan ng mga mahal ko sa buhay lalo na ang aking mga magulang na alam kong nasasaktan sa nakikita sa akin. Pati na rin ang mga kaibigan ko.Iniisip ko na lang din na tapusin na rin ang buhay ko at sumama sa mag-ina ko. Pero dahil sa isang sanggol na iniwan sa gate namin at sinabing anak ko raw ito, kahit paano ay naibsan ang aking kalungkutan. Simula nang dumating ang bata na sinasabi nilang anak ko.Kaya agad ko itong pina-DNA test para malaman ang totoo. Lumipas ang dalawang linggong paghihintay at lumabas na ang results. Sinasabi na anak ko nga ang baby.Palaisipan sa akin kung sino ang ina
Tatlong buwan na ang lumipas simula mangyari ang kaganapan sa buhay ng akin anak. Simula ng nilibing ang aking manugang ay hindi ko na makita ang dating anak kong masiyahin dahil na rin sa pag kawala ng akin manugang siya rin ang pag kawala ng akin anak. Gabi gabi na lang ito umiinom pag katapos ay iiyak at mag sisigaw at tinatawag ang pangalan ng asawa. Halos hindi na ito pumupunta sa munisipyo. Mabuti na lang nakaalalay ang kanyang pamangkin na vice mayor ng kanilang lalawigan kahit ang kaibigan nitong governor. Hayaan na lang daw muna mag luksa ang kanilang kaibigan."Anak naman umagang umaga ay nagiinom ka!“"Eric!!! Ano ba! Tawag ulit niya sa kanyang anak ngunit hindi ito nag abala tumingin o tumigil man lang sa iniinom nitong alak.”“Maaga pa alak na agad ang ininom mo!? Wala pang laman ang tiyan mo hindi ka kumakain. Malungkot na sabi ko kay Erickson."“Inagaw ko dito ang bote ng alak. Nag takang mag salin muli ng alak sa baso!”"Ma! Iritang tawag nito.”"Tama naman hijo!
“Erickson! Tawag sa akin ni Drake may hawak itong isang puti sobre na marahil ito na ang results sa pag kuha ng DNA sa bangkay na nakuha sa warehouse kung sa kanyang asawa nga ba ang bangkay na yon.”Sinulyapan ko lang ito, hindi ko kayang mag salita simula ng dinala sa morgue ang katawan ng biktima. Hindi rin ako umalis kahit ang mga kaibigan ko nalaman na rin ng akin ina at tita ni em, pati na rin ang pinsan at kaibigan nito.. “Iyan na ba ang results hijo!? Rinig kong tanong ng tita ni em na si tita Melissa.”"Opo ma’am! Anas ni drake.”Sa hospital mismo ni Drake ginawa ang DNA test at sa normal na nag papagawa ng DNA test ay inaabot ng tatlong buwan pero dahil sa pera at koneksyon. Para mapadali lang ang pag'papagawa ng DNA test dahil ayaw na niyang magpaabot ng ganon katagal at nais na niyang malaman kung sino nga ba ang bangkay na nasa warehouse.Ngunit, para ayaw kumilos ng kanyang mga kamay para buksan ang puti envelope na nag lalaman ng resulta kaya tanging ang t
Pag katapos ako tawagan ni ninong Henry, Nag madali na agad akong pumunta kung saan sinabi nito kung saan posible na dinala ang kanyang asawa. Hindi ko na nagawa. lingunin pa ang akin ama sa patawag sa akin kahit ang akin dalawa kaibigan. Nag tatangis ang akin baga sa ginawa ng mga hayop na kidnappers. Hindi ko maatim na Ipinagpalit nila kung saan naroon ang akin asawa at ang kababata kong si Wendy. Hindi niya mapigilan, hampasin ang manibela ng kanyang koste habang nag mamaneho papunta sa sinasabing lugar ng kanyang. ninong Henry, dahil sa nararamdaman na galit at nag pupuyos niyang dibdib dahil sa nangyari. bakit hindi niya naisip na ganon ang gagawin ng mga kumidnap sa kanyang asawa.“Bakit - - bakit?! Sigaw ko sa loob ng sasakya. Humanda talaga sa akin ang may ka gagawan nang lahat 'ng ito!! Sisiguraduhin kong mag babayad ng mahal. Anas ko sa akin sarili habang gigil at mahigpit ang hawak niya sa manibela ng sasakyan.”“Kung magaling kayo makipag laro, siguraduhin nin
"Mayor! Ready na po kami? Wika ni Alex, isa sa kanyang mga tauhan.. "Siguraduhin ninyo,, maging maayos ang lahat! Kaligtasan ng akin asawa ang nakasalalay, rito.""Opo, Mayor!Papunta sila ngayon, kong saan sinabi ng mga kidnapper kong saan sila mag kikita sa pinaka'dulo ng Quezon, ang kanila magiging tagpuan. "Noon una ay hindi pumayag ang kanyang ninong at Ama. Sa naisip na plano, mag bigay ng ramson money, upang iligtas ang kanyang asawa, pati na rin si Wendy.. "Ngunit wala naman sila magagawa, kahit ano'ng paraan ay gagawin niya maiiligtas. Lamang ang kanyang Asawa.""Anak! tawag ng kanyang ina.."Ma! "Mag ingat ka! "Hijo! Maluha--luha wika ng kanyang ina, i uwi mo'ng ligtas Ang iyong asawa." "Opo Ma! Pangako po! "Ma,, mag kikita ulit kayo ng akin Asawa, at ng magiging apo ninyo!" Pilit niyang pinasigla ang boses, upang hindi pumiyok sa kanyang Ina."Oo anak! May awa ang panginoon! Hindi niya hahayaan na mapahamak ang iyong mag ina! "Mayor! Tawag ng kanyang
"Hindi ko na alam ang akin gagawin? Sa dalawang araw na lumipas ay wala pa rin nakakaalam kong saan dinala, ng mga tao'ng dumokot sa rito. Nag alala na ako sa kalagayan ng akin Asawa. lalo't, maselan ang pinag bubuntis nito. Hanggan ngayon ay walang pa'rin kami makuhang lead, kahit ang ninong niyang may katungkolan sa batas ay nahihirapan, mahanap ang kanyang Asawa, tumolong na rin ang kanyang mga kaibigan, sa pag hahanap! Si Carlo may Ahensya 'nang magagaling na mga agent ay tumolong na rin pati si Bryan. At ang iba pa nilang kaibigan upang mahanap lang ang kumuha sa kanyang asawa. "Na pakuyom ang akin kamay dahil sa galit nararamdaman, kapag nalaman ko lang kung sino ang may kagawan nito..,,!" siguraduhin kong mag babayad ng mahal, kapag may masamang mangyari sa akin mag ina!" Gigil na wika niya sa kanyang isipan..."Hijo! tawag ng kanyang Ina, hindi niya namalayan nasa tabi na pala niya ito. Dahil, sa pag iisip at pag alala sa kanyang asawa at sa baby nila.. na
“Ano’ng nangyari?” tanong niya sa mga bodyguard nila, nang lumapit ang mga ito sa ka'niya. “Mayor, nawalan po tayo ng power ng kuryente,” sagot ng isa niyang bodyguard Magsasalita pa sana siya nang bigla na lang sila nakarinig nang malalakas na mga putokan ng baril, na siyang lalong kinagulo ng mga bisita nila. Biglang kumuyom ang mga kamao niya sa mga taong nagpapaputok ng baril.at pangahas na pumasok sa loob ng mansion. “Sige, kayong lahat siguraduhin ninyo na ligtas ang mga tao--- kayo na muna ang bahala rito, pupuntahan ko lang ang asawa ko sa loob ng mansiyon.” Sabay kuha ng baril sa likuran niya. “Eric!” tawag ng pinsan niya nang lumapit ang mga ito kasama ang ibang kaibigan niya. “Ikaw na muna ang bahala rito, siguraduhin na ligtas ang mga bisita, pupuntahan ko lang sa loob ang asawa ko,” saad niya sa pinsan. “Sige, mag-iingat ka at kami na ang bahala rito, puntahan mo na ang mag ina mo at may hinala ako na ang asawa mo ang target ng mga taong pumasok dito sa mansiyon.”