[Nagpadala ang Ghost Rider ng Money Gun.]
[Nagpadala ang Ghost Rider ng Money Gun.]
[Nagpadala ang Ghost Rider ng Money Gun.]
[Nagpadala ang Ghost Rider ng Money Gun.]
[Nagpadala ang Ghost Rider ng Money Gun.]
Ang Ghost Rider ay nagbigay ng limang magkakasunod na pag-swipe, katumbas ng kabuuang 300 dolyar!
Nagulat si Minnie. Hindi siya makapaniwala sa nakikita niya sa screen.
Hinawakan niya ang kanyang mga kamay sa harap ng kanyang dibdib at ngumiti ng malapad. “Ghost Rider, ang dami mong naibigay sa akin. Sobrang saya ko.” Bumuga ng halik si Minnie patungo sa camera.
"Sino ka, isa ka ba sa mga kaklase ko?" Nakapikit na tanong ni Minnie.
Nagalit si Ben. He cursed, “Napakagaling ba ng lalaking ito dahil lang sa may pera? ipapakita ko sa kanya. Ipinadala ako ni Minnie sa manager."
“Okay, walang problema.” Mabilis na tumango si Minnie at ilang beses niyang pinindot ang phone niya. Lumitaw ang manager sa screen.
"Ben, talo ka," sabi ng manager, na kasalukuyang Ghost Rider. “How dare you have to go at me. May ipagsisigawan ako." Pagkalipas ng ilang segundo, lumabas ang isang system notification sa screen: [Flying Fish ay pinagbawalan ng manager sa loob ng isang araw.]
"Damn, bawal akong magsabi ng kahit ano." Galit na kinuha ni Ben ang kanyang telepono, ngunit hindi niya maipadala ang mensahe.
Nagpatuloy ang Ghost Rider sa pampublikong chat: [Ben, talo ka, magpadala ng isa pang mensahe kung kaya mo. Bakit hindi mo ito i-post, haha.]
“Salamat, Ghost Rider, sa pagbibigay mo sa akin ng napakaraming regalo. Now, here’s a special dance just for Ghost Rider,” sabi ni Minnie saka tumayo at nagsimulang sumayaw.
Nabaliw ang message board sa mga mensahe.
Silver Fox: [Iniisip ko kung kaninong account ito, Ghost Rider pala. Ang galing ng Ghost Rider!]
Blue Knight: [Ang Ghost Rider ay isang kamangha-manghang manlalaban, at siya ang pinakamayamang tao sa aming klase.]
Matabang Pusa: [Ghost Rider, nasaan ka ngayon?]
Sumagot si Ghost Rider: [I’m currently drinking with a few of my mates at the Splendid Tower. Balak kong pumunta sa Crystal Hotel mamayang gabi. Hindi ko sinasabi sa inyo kung ano ang gagawin ko. Haha.]
Nagpatuloy ang banter. [Siyempre, ang Ghost Rider ay kahanga-hanga.] Isa pang tao ang dumating para purihin ang Ghost Rider.
[That idiot, Ben.] Ghost Rider posted. [Naglakas-loob siyang hamunin ako ng isang dolyar? Mukha siyang makulit. Gusto niya akong sumuka.]
Humihingi ng pambubugbog ang lalaking ito. Napaisip si Ben sa sarili. Sa sobrang galit niya ay lumaki ang butas ng ilong niya. Wala siyang pakialam tungkol sa kahihiyan sa kanyang sarili sa harap ng iba, ngunit pagkatapos ay naalala niya na ito ang live streaming blog ni Minnie.
Ang kanyang kaibigan, si Carl ay hindi na nakayanan ang pagtatalo at nagpadala ng mensahe.
Muddy Duck: [Ghost Rider, magkaklase tayong lahat. Pag-isipan mo ang sinasabi mo.]
[Hoy, isa pang tulala.] Maya-maya sumagot si Ghost Rider. [Ang mga lalaking ito ay tiyak na hindi maaaring maging Carl o Alex. Tanging ang dalawang kawawang ito lamang ang magiging mabuting kaibigan ni Ben.]
Ang Ghost Rider ay nag-e-enjoy sa banter. [Kayong dalawa ay mahirap, mas mahirap pa kay Ben. Kung mayroon kang lakas ng loob na makipagkumpitensya sa akin para sa isang regalo, hahayaan ko kayong tatlo na labanan ito nang magkasama. Ang aking backhand ay parang isang suntok ng martilyo.]
[Nagpadala ang Ghost Rider ng Money Gun.]
[Nagpadala ang Ghost Rider ng Money Gun.]
[Nagpadala ang Ghost Rider ng Money Gun.]
[Nagpadala ang Ghost Rider ng Money Gun.]
[Nagpadala ang Ghost Rider ng Money Gun.]
Nagpadala ang Ghost Rider ng lima pang regalo.
Nagsalita si Minnie, “Salamat, Ghost Rider, maraming salamat. Wala pang nagbigay sa akin ng napakaraming regalo. Ghost Rider, ang galing mo. Pagbalik mo sa paaralan, ililibre kita ng ice cream." Hinawakan niya ang kanyang mga kamay sa harap ng kanyang dibdib at nagpasalamat sa lahat ng may matamis na ngiti.
Little Tim: [Galing, Ghost Rider.]
Ipoipo: [Wow, wala pa akong nakitang kasing generous ng Ghost Rider. Ghost Rider, kailan ka babalik? Ilalabas na kita.]
Nakakatakot na Tigre: [May nakapansin ba na napakagwapo ng profile picture ni Ghost Rider? Sino ang makakalaban niya?]
Ang iba pang mga estudyante ay nagsimulang pambobola at pagsuso sa kanya.
Nag-post muli ang Ghost Rider: [Nakita mo ba kung gaano kawawa sina Alex at Carl? Hindi iyon ang gusto ng mga tao. Pati kayong dalawa inaaway ako. Ha ha, sobra-sobra mo ang iyong sarili.]
Matapos maipadala ang huling post, na-ban din ang account ni Carl.
“Damn!” Inis na inihampas ni Carl ang palad sa computer table.
“Carl, ayos lang ha? Huwag mong seryosohin ang mga salita ng lokong iyon." Inalo ni Ben si Carl. Pagkatapos ng lahat, si Carl ay nananatili sa kanya.
[Minnie, marami akong mayayamang kamag-anak. Panoorin ko ang iyong live streaming na blog sa hinaharap at ibibili silang lahat ng iyong mga regalo.] Naging aktibo muli ang Ghost Rider: [Tutulungan kitang bantayan si Ben at ang iba pa. Kapag marami kang tagahanga online, maaari naming i-blacklist ang kanilang mga account. Hindi mo gusto ang mga mahihirap na lalaki sa iyong live na broadcast. Nakakahiya sila.]
Sa sandaling iyon, nagkaroon ng system prompt mula sa live stream channel:
[Ang Esteemed Admirer ay nagpadala ng Superclass Warship.]
Abala pa rin si Minnie sa kagalakan sa pagtanggap ng isa pang regalo. Unang napansin ito ng ibang tao na nanonood ng live stream.
Little Tim: [Blimey, may nagpapadala ng barkong pandigma.]
Innocent Amy: [Isang invisible na milyonaryo. Kasama ba sila sa klase namin? Sino kaya ito?]
Hindi Gwapo at Hindi Mayaman: [There’s a gift— a space-time warship. Napakadali bang makakuha ng mga regalo sa pamamagitan ng live stream? Gusto ko ring magsimula ng live stream.]
The Dancer: [Minnie, boyfriend mo ito, ha? Nakahanap ka ng mayaman?]
Bigla naman itong napansin ni Minnie. Nagulat siya noong una at tinakpan ng mga kamay ang bibig, hindi makapaniwala na may nagbibigay sa kanya ng barkong pandigma. Lumapit siya sa screen para tingnan at sa sobrang tuwa ay hindi niya alam kung ano ang sasabihin.
"Damn, sino ba 'to? Ang isang barkong pandigma ay nagkakahalaga ng isang daang dolyar. May kaklase ba tayo?" tanong ni Ben na nakatitig sa screen na may nalilitong ekspresyon.
“Hindi galing sa klase natin. Bukod sa Ghost Rider, lahat ng kaklase namin ay mula sa isang normal na pamilya. Sino ang magkakaroon ng sapat na pera para mamigay ng ganoon kalaki?” Napatingin si Carl sa phone niya. Naguguluhan siya.
**
[Heh, ang sarap magregalo ng barkong pandigma, di ba? Sino ba naman ang ayaw bigyan niyan? Teka, padadalhan din kita ng isa! In terms of money, I have never been inferior to anyone.] Puno ng papuri sa kanya ang message board ng Ghost Rider, pero ngayon ay biglang nagbago. Medyo mahirap tanggapin.
Nang lumabas ang mensahe mula sa Ghost Rider sa pampublikong screen, nag-pop up ang isang notification ng system.
[Ang Esteemed Admirer ay nagpadala ng Superclass Warship.]
[Ang Esteemed Admirer ay nagpadala ng Superclass Warship.]
[Ang Esteemed Admirer ay nagpadala ng Superclass Warship.]
[Ang Esteemed Admirer ay nagpadala ng Superclass Warship.]
[Ang Esteemed Admirer ay nagpadala ng Superclass Warship.]
[Ang Esteemed Admirer ay nagpadala ng Superclass Warship.]
“Damn it.” Nang ipahayag ang ikalimang barkong pandigma, bumuka ang bibig ni Ben.
Ang mga mensahe sa message board ay lumalabas sa tatlong beses sa normal na bilis. Ang pagsamba sa bayani at pambobola ay dumami nang ilang ulit.
Laking gulat ni Minnie na hindi siya makapaniwala. Itinaas niya ang kanyang mga kamay, hindi maintindihan kung bakit bibigyan siya ng kanyang mga tagasuporta ng napakaraming regalo. 11 barkong pandigma sa kalawakan—katumbas iyon ng isang-libong isang-daang dolyar!
“Salamat, sobrang excited ako. hindi ako makapaniwala. Mahal na Tagahanga, anuman ang gusto mong sabihin, pakikinggan ko." Dilat ang mga mata ni Minnie habang nakatingin sa camera.
[Let me be the only manager,] Esteemed Admirer typed.
“Sige, ise-set up ko na para sa iyo ngayon din,” agad na pagsang-ayon ni Minnie. Binigyan niya ito ng mga regalo na nagkakahalaga ng mahigit isang libong dolyar. Kailangang matupad ang kahilingan ng gayong mayamang tao.
” Esteemed Admirer, na-set up ko na. Ikaw lang ang manager." Matamis na ngumiti si Minnie sa camera.
Tip sa System:
[Araw-araw, pinipili ng host ang manager.]
[Ang Esteemed Admirer ay na-set up bilang manager ng host.]
Pagkatapos ng kalahating minuto, dalawang notification ng system ang lumitaw sa screen:
[Pinayagan ng manager ang Flying Fish.]
[Ang Ghost Rider ay pinagbawalan ng manager sa loob ng isang araw.]
“Kaya ko na ulit magsalita! Haha loyal tong manager na to gusto ko! ” Masayang tumawa si Ben.
Nagpahayag si Ben sa live streaming channel: [Ghost Rider, lumabas ka at harapin mo ako.]
Galit pa rin si Carl at sinabing: [Ang isang libong dolyar ay maliit pa rin sa iyo, tama? Lumabas at makita ng lahat.]
“Esteemed Admirer, maraming salamat. Gusto kitang imbitahan sa Preston University. I'll take you to tour of the campus, tapos kukuha tayo ng makakain." Ipinikit ni Minnie ang malalaking mata. Nakakabighani ang kanyang kagandahan.
[No need, it’s just a small amount of money,] the Esteemed Admirer typed. Then, after a moment’s thought, he continued to share from the heart: [I just want to tell people that if you are rich, you shouldn’t look down on others. Lahat tayo ay ipinanganak na tao, kaya dapat nating igalang ang isa't isa at huwag i-bully ang mahihirap.]
Humanga sina Ben at Carl. "Well said," sabay-sabay nilang sigaw.Sa live channel, nagkaroon din ng wave ng paghanga.Little Tim: [Ganito dapat ang isang mayamang tao.]Pusa ni Harry: [Magaling iyan. Isang tingin at masasabi mong may sasabihin siya.]Silver Moon: [Gusto ko. Mas malakas ka kaysa sa mga mayamang mayabang na lalaki. Ano bang nangyayari ngayon?]Ang Ghost Rider ay naging tahimik sa puntong ito.Nag-pop up ang mensahe ng system sa message bar:[Umalis na si Ghost Rider.]Nadulas na ang Ghost Rider, at nagtawanan ang mga manonood.Sa live stream, makikita ang isa pang batang babae na naglalakad papunta kay Minnie at ipinatong ang kanyang mga kamay sa kanyang mga balikat. May nagtanong: [Minnie, sino pa ang kasama mo sa studio mo?] Mahaba ang buhok ng babae, matulis ang baba, at napakagaan ng makeup. Napakaganda niya. Napaka-relax niya sa live stream. Habang nakatingin siya sa camera, naramdaman ng audience na nanonood ng live streaming blog na nanginginig ang kanilang mga pu
Nang marinig ang boses ni Alex, bahagyang natigilan si Rose. Tumigil siya sa pagpunas ng ilong niya at itinaas ang ulo. Tinapunan niya ng malamig na tingin si Alex. "Dumating ka rin?" sabi niya.Bahagyang tumango si Alex ngunit hindi ito umimik. Sa paghusga sa ekspresyon ni Rose, tila hindi niya ito gusto.Mabilis na nagsalita si Suzan para kay Alex. “Rose, dumating si Alex para tulungan kang mag-isip ng paraan para makaalis dito. Nag-aalala siya sayo.""Hmph, nag-aalala," ngiting sabi ni Rose. “Kung hindi dahil sa iyo kahapon, hindi tayo makakabangga ni Luciel. At kung hindi natin nabangga si Luciel, hinding-hindi mangyayari ang insidente,” bulalas niya. Pagkatapos ay itinuro niya ang pinto at sumigaw, “Scram! Lumabas ka na sa kwarto ko.""Rose, makinig ka sa sarili mo," sabi ni Suzan. Pakiramdam niya ay nagiging unfair si Rose. "Tutal, dumating si Alex para tulungan ka, at ganyan ka magsalita sa kanya."Walang sinabi si Alex. Dahan-dahan siyang tumalikod at naglakad patungo sa pinto
Habang naglalakad patungo sa kanlurang larangan ng palakasan, nakita ni Alex ang lima o anim na magagandang babae na papunta sa kanya.Hinarap siya ng pinakamatangkad na babae, “Alex, dumating ka na. Bakit ang tagal mo?"Si Zara Fitzgerald, ang tumawag sa kanya.Kumuha si Zara ng 10 dollars at ibinigay kay Alex. "Bumili ng anim na bote ng tubig para sa squad."“Captain, bakit hindi ka nagtanong sa phone? Bibili sana ako habang papunta ako." Tanong ni Alex habang hawak ang 10 dollars sa kamay.“Heh, bakit bad mood ka ngayon? Hindi ito makatarungan. Anong mali, hindi mo na ba kayang tiisin?" Nanlaki ang mga mata ni Zara nang ibuka at isara niya ang kanyang bibig. Ang kanyang mga salita ay bumaril kay Alex na parang kanyon.“Hindi. Sige, bibili ako ngayon," sabi ni Alex, na piniling pumunta at bumili ng tubig kaysa makipagtalo kay Zara Fitzgerald.Nang bumalik si Alex na may dalang tubig, ibinigay niya ang apat na dolyar na sukli kay Zara. Ang mga babae mula sa cheerleading team ay kumuh
Pagkatapos ng sesyon ng pagsasanay, umalis si Zara at ang iba pang mga babae mula sa cheerleading squad kasama ang basketball team. Ang gawain ng paglilinis ng mga kagamitan ay natural na nahulog kay Alex, ang service assistant. Naawa si Rachael kay Alex. Gusto niyang manatili at tulungan itong ayusin ang mga kagamitan, ngunit hinila siya ni Zara, at sinabing, “Ang tanging halaga ni Alex sa cheerleading squad ay ang pagtulong sa atin na mag-impake. Kung hindi, pinalayas na namin siya."Habang inaayos ni Alex ang mga kagamitan para sa cheerleading squad at inilalagay ito sa bodega, tumunog ang kanyang telepono. Si Mark iyon. "Sir, sinabi ni Ken na naayos na ang usapin.""Okay, that's great," sabi ni Alex at ibinaba ang telepono.Hindi makapaniwala si Alex kung gaano ito kabilis naayos ng kanyang pamilya. Isang oras pa lang ay tinawag na sila ni Alex. Hulaan niya na malapit nang marinig ni Rose ang balita.Nang maglaon, bandang alas singko ng hapong iyon, nagjo-jogging si Alex nang maka
“Hello. Heavenly Lion Convenience,” sagot ni Alex Ambrose sa telepono ng tindahan.“Kailangan ko ng isang kahon ng condom at dalawang pakete ng tissue na inihatid sa room 1302 ng Sheraton South River Hotel. Bilisan mo!” Binaba ng tumatawag.Umiling si Alex. Ang mga tao ay tila hindi naging handa.Inimpake niya ang mga kinakailangang bagay, nagsuot ng kapote, at sumakay sa kanyang electric bike patungo sa Sheraton Hotel sa katimugang bahagi ng ilog.Alas nuebe na ng gabi at umuulan nang malakas, at hindi nagtagal ay basa at madumi ang kanyang pantalon at sapatos. Sa kabutihang palad, tuyo pa rin ang paninda, ngunit hindi na siya naglakas-loob na mag-antala pa, kaya nagmadali siyang pumunta sa hotel.Pagdating niya sa room 1302, kumatok siya sa pinto, at mabilis itong bumukas.“Hello, here’s your—” Natigilan si Alex sa katahimikan.Ang babaeng nasa harapan niya ay walang iba kundi ang girlfriend niyang si Cathy!Nakasuot siya ng puting damit, na nakatabing sa balikat ang mahaba, maitim,
Wala ba siyang kahihiyan? Nagmamadaling sinundan ni Karen si Alex na bakas sa mukha nito ang pagkabigla. Sinubukan niyang buksan ang pinto ng VIP room, ngunit naka-lock ito mula sa loob.**“Hello?” Sa loob ng VIP room, si Robert Miller, ang bank manager, ay nakasandal sa sofa, nakatingin sa kanyang telepono. Nang biglang bumukas ang pinto ay dali dali siyang umupo at tinago ang phone niya. Karaniwan, kapag may VIP na papasok, aabisuhan siya ni Karen nang maaga.Bilang tagapamahala ng customer, responsibilidad niya ang tatlumpu't isang VIP, at kilala niya sila tulad ng likod ng kanyang kamay. Agad niyang sinimulan ang kanyang normal na propesyonal na pagbati, umaasang mabawi ang masamang impresyon na ginawa niya sa pamamagitan ng pagyuko sa sofa, ngunit nang makita niya si Alex, ang kanyang ekspresyon ay nanlamig.Sigurado siya na si Alex ay hindi isa sa kanyang mga VIP, at hindi rin siya kamag-anak ng isa."Maaari ko bang tanungin kung sino ka?" Tanong ni Robert na nakatingin sa bina
“Tumigil ka!” Si Robert ay sumugod sa pagitan nina Alex at Karen.Bago pa makapagsalita si Alex, iwinagayway ni Karen sa ere ang Supreme Card. Ang kanyang mga mata ay kumislap sa tagumpay habang sinabi niya kay Robert, "Mr Miller, tingnan mo! Nagnakaw siya ng card sa VIP room!” Ngumiti siya sa'kin, medyo mapang-asar ang ekspresyon niya.Tiyak, matutuwa si Mr Miller sa kanyang pagpigil sa pagnanakaw. Marami siyang awtoridad sa silangang distrito ng Metro Sky Bank, at nang makarating siya sa punong-tanggapan, tila humanga siya sa kanya, kaya umaasa siya ng promosyon. Ang kanyang imahinasyon ay nagsimulang tumakbo palayo sa kanya habang siya ay nangangarap tungkol sa kanyang posibleng hinaharap.Noon pa man ay medyo malungkot ang mukha ni Mr Miller, ngunit habang pinagmamasdan niya, unti-unting nagdilim ang kanyang ekspresyon. Bago niya maisip kung bakit, nagulat siya sa paputok nitong dagundong, dahilan para manginig ang buong katawan niya."Bitawan mo si Mr Ambrose!" Habang sumisigaw s
“Ayos ka lang ba?” Lumapit si Emma kay Alex, mukhang nag-aalala. “Mas maganda ka kung wala siya. Nakita mo ang kanyang tunay na ugali, at hindi siya nararapat na malungkot."“Huwag kang mag-alala; I'm fine," nakangiting sabi niya. Matapos makita ang pag-uugali ni Cathy, mas gumaan ang pakiramdam niya tungkol sa breakup.“Mabuti.” Nagliwanag ang ekspresyon ni Emma. “Halika na. Upang ipagdiwang ang paglayo sa asong iyon, ililibre kita sa isang pagkain. Huwag makipagtalo. Paano ang tungkol sa isang magandang lugar sa isang lugar sa labas ng campus? kay De Luca?"Ang De Luca's ay isang medyo upscale na restaurant, at tanging ang pinakamayayamang estudyante sa Preston University ang kayang kumain doon.“Hindi, hindi sa pagkakataong ito. I don’t want to bump in Cathy,” sabi ni Alex, alam niyang iyon ang restaurant na pupuntahan nila ni Billy. "Ngunit isang araw, ililibre kita sa isang pagkain sa Chez Laurent!"Si Chez Laurent ay isa sa mga pinaka-marangyang restaurant sa New York. Iyon ang
Pagkatapos ng sesyon ng pagsasanay, umalis si Zara at ang iba pang mga babae mula sa cheerleading squad kasama ang basketball team. Ang gawain ng paglilinis ng mga kagamitan ay natural na nahulog kay Alex, ang service assistant. Naawa si Rachael kay Alex. Gusto niyang manatili at tulungan itong ayusin ang mga kagamitan, ngunit hinila siya ni Zara, at sinabing, “Ang tanging halaga ni Alex sa cheerleading squad ay ang pagtulong sa atin na mag-impake. Kung hindi, pinalayas na namin siya."Habang inaayos ni Alex ang mga kagamitan para sa cheerleading squad at inilalagay ito sa bodega, tumunog ang kanyang telepono. Si Mark iyon. "Sir, sinabi ni Ken na naayos na ang usapin.""Okay, that's great," sabi ni Alex at ibinaba ang telepono.Hindi makapaniwala si Alex kung gaano ito kabilis naayos ng kanyang pamilya. Isang oras pa lang ay tinawag na sila ni Alex. Hulaan niya na malapit nang marinig ni Rose ang balita.Nang maglaon, bandang alas singko ng hapong iyon, nagjo-jogging si Alex nang maka
Habang naglalakad patungo sa kanlurang larangan ng palakasan, nakita ni Alex ang lima o anim na magagandang babae na papunta sa kanya.Hinarap siya ng pinakamatangkad na babae, “Alex, dumating ka na. Bakit ang tagal mo?"Si Zara Fitzgerald, ang tumawag sa kanya.Kumuha si Zara ng 10 dollars at ibinigay kay Alex. "Bumili ng anim na bote ng tubig para sa squad."“Captain, bakit hindi ka nagtanong sa phone? Bibili sana ako habang papunta ako." Tanong ni Alex habang hawak ang 10 dollars sa kamay.“Heh, bakit bad mood ka ngayon? Hindi ito makatarungan. Anong mali, hindi mo na ba kayang tiisin?" Nanlaki ang mga mata ni Zara nang ibuka at isara niya ang kanyang bibig. Ang kanyang mga salita ay bumaril kay Alex na parang kanyon.“Hindi. Sige, bibili ako ngayon," sabi ni Alex, na piniling pumunta at bumili ng tubig kaysa makipagtalo kay Zara Fitzgerald.Nang bumalik si Alex na may dalang tubig, ibinigay niya ang apat na dolyar na sukli kay Zara. Ang mga babae mula sa cheerleading team ay kumuh
Nang marinig ang boses ni Alex, bahagyang natigilan si Rose. Tumigil siya sa pagpunas ng ilong niya at itinaas ang ulo. Tinapunan niya ng malamig na tingin si Alex. "Dumating ka rin?" sabi niya.Bahagyang tumango si Alex ngunit hindi ito umimik. Sa paghusga sa ekspresyon ni Rose, tila hindi niya ito gusto.Mabilis na nagsalita si Suzan para kay Alex. “Rose, dumating si Alex para tulungan kang mag-isip ng paraan para makaalis dito. Nag-aalala siya sayo.""Hmph, nag-aalala," ngiting sabi ni Rose. “Kung hindi dahil sa iyo kahapon, hindi tayo makakabangga ni Luciel. At kung hindi natin nabangga si Luciel, hinding-hindi mangyayari ang insidente,” bulalas niya. Pagkatapos ay itinuro niya ang pinto at sumigaw, “Scram! Lumabas ka na sa kwarto ko.""Rose, makinig ka sa sarili mo," sabi ni Suzan. Pakiramdam niya ay nagiging unfair si Rose. "Tutal, dumating si Alex para tulungan ka, at ganyan ka magsalita sa kanya."Walang sinabi si Alex. Dahan-dahan siyang tumalikod at naglakad patungo sa pinto
Humanga sina Ben at Carl. "Well said," sabay-sabay nilang sigaw.Sa live channel, nagkaroon din ng wave ng paghanga.Little Tim: [Ganito dapat ang isang mayamang tao.]Pusa ni Harry: [Magaling iyan. Isang tingin at masasabi mong may sasabihin siya.]Silver Moon: [Gusto ko. Mas malakas ka kaysa sa mga mayamang mayabang na lalaki. Ano bang nangyayari ngayon?]Ang Ghost Rider ay naging tahimik sa puntong ito.Nag-pop up ang mensahe ng system sa message bar:[Umalis na si Ghost Rider.]Nadulas na ang Ghost Rider, at nagtawanan ang mga manonood.Sa live stream, makikita ang isa pang batang babae na naglalakad papunta kay Minnie at ipinatong ang kanyang mga kamay sa kanyang mga balikat. May nagtanong: [Minnie, sino pa ang kasama mo sa studio mo?] Mahaba ang buhok ng babae, matulis ang baba, at napakagaan ng makeup. Napakaganda niya. Napaka-relax niya sa live stream. Habang nakatingin siya sa camera, naramdaman ng audience na nanonood ng live streaming blog na nanginginig ang kanilang mga pu
Ghost Rider: [So what if I argue with you? Ikaw ay tanga, sa tingin mo ay kahanga-hanga ka dahil nagbayad ka ng 50 dolyar? Kung gusto mo akong kunin, mas mabuting isipin mo kung may sapat kang pera para makasabay sa akin.][Nagpadala ang Ghost Rider ng Money Gun.][Nagpadala ang Ghost Rider ng Money Gun.][Nagpadala ang Ghost Rider ng Money Gun.][Nagpadala ang Ghost Rider ng Money Gun.][Nagpadala ang Ghost Rider ng Money Gun.]Ang Ghost Rider ay nagbigay ng limang magkakasunod na pag-swipe, katumbas ng kabuuang 300 dolyar!Nagulat si Minnie. Hindi siya makapaniwala sa nakikita niya sa screen.Hinawakan niya ang kanyang mga kamay sa harap ng kanyang dibdib at ngumiti ng malapad. “Ghost Rider, ang dami mong naibigay sa akin. Sobrang saya ko.” Bumuga ng halik si Minnie patungo sa camera."Sino ka, isa ka ba sa mga kaklase ko?" Nakapikit na tanong ni Minnie.Nagalit si Ben. He cursed,
“Mauna na kayo. Pupunta ako sa banyo." Napansin ni Alex ang ilang puting marka sa kanyang damit, kaya't naglinis siya.Nakita na nina Ben at Carl si Rose at ang dalawa pang babae at nagulat sila sa ganda nilang lahat. Si Ben ay nahihiya, at nagsimula siyang maglakad nang mas mabagal, habang si Carl naman ay kinakabahang itinulak ang kanyang salamin sa itaas ng kanyang ilong.“Hi, girls. Anong pinag-uusapan nyo? At anong nakakatawa?" Nakangiting tanong ni Suzan habang naglalakad papunta sa mga kaibigan niya.Napatingin si Rose at ang iba pang mga babae, at nang makita nila sina Ben at Carl, ang kanilang mga ngiti ay natigil, at naramdaman nilang parang isang balde ng malamig na tubig ang itinapon sa kanila.Ang hitsura ni Ben ay hindi kapansin-pansin, at si Carl ay parang karaniwan lang. Hindi ito ang inaasahan nila. Pagkatapos lamang ng isang sulyap, ang mga batang babae ay nag-iwas ng tingin, tila bigo.Nang makita ang mga reaksyon ng kanyang mga kaibigan, namula si Suzan sa kahihiya
“Ayos ka lang ba?” Lumapit si Emma kay Alex, mukhang nag-aalala. “Mas maganda ka kung wala siya. Nakita mo ang kanyang tunay na ugali, at hindi siya nararapat na malungkot."“Huwag kang mag-alala; I'm fine," nakangiting sabi niya. Matapos makita ang pag-uugali ni Cathy, mas gumaan ang pakiramdam niya tungkol sa breakup.“Mabuti.” Nagliwanag ang ekspresyon ni Emma. “Halika na. Upang ipagdiwang ang paglayo sa asong iyon, ililibre kita sa isang pagkain. Huwag makipagtalo. Paano ang tungkol sa isang magandang lugar sa isang lugar sa labas ng campus? kay De Luca?"Ang De Luca's ay isang medyo upscale na restaurant, at tanging ang pinakamayayamang estudyante sa Preston University ang kayang kumain doon.“Hindi, hindi sa pagkakataong ito. I don’t want to bump in Cathy,” sabi ni Alex, alam niyang iyon ang restaurant na pupuntahan nila ni Billy. "Ngunit isang araw, ililibre kita sa isang pagkain sa Chez Laurent!"Si Chez Laurent ay isa sa mga pinaka-marangyang restaurant sa New York. Iyon ang
“Tumigil ka!” Si Robert ay sumugod sa pagitan nina Alex at Karen.Bago pa makapagsalita si Alex, iwinagayway ni Karen sa ere ang Supreme Card. Ang kanyang mga mata ay kumislap sa tagumpay habang sinabi niya kay Robert, "Mr Miller, tingnan mo! Nagnakaw siya ng card sa VIP room!” Ngumiti siya sa'kin, medyo mapang-asar ang ekspresyon niya.Tiyak, matutuwa si Mr Miller sa kanyang pagpigil sa pagnanakaw. Marami siyang awtoridad sa silangang distrito ng Metro Sky Bank, at nang makarating siya sa punong-tanggapan, tila humanga siya sa kanya, kaya umaasa siya ng promosyon. Ang kanyang imahinasyon ay nagsimulang tumakbo palayo sa kanya habang siya ay nangangarap tungkol sa kanyang posibleng hinaharap.Noon pa man ay medyo malungkot ang mukha ni Mr Miller, ngunit habang pinagmamasdan niya, unti-unting nagdilim ang kanyang ekspresyon. Bago niya maisip kung bakit, nagulat siya sa paputok nitong dagundong, dahilan para manginig ang buong katawan niya."Bitawan mo si Mr Ambrose!" Habang sumisigaw s
Wala ba siyang kahihiyan? Nagmamadaling sinundan ni Karen si Alex na bakas sa mukha nito ang pagkabigla. Sinubukan niyang buksan ang pinto ng VIP room, ngunit naka-lock ito mula sa loob.**“Hello?” Sa loob ng VIP room, si Robert Miller, ang bank manager, ay nakasandal sa sofa, nakatingin sa kanyang telepono. Nang biglang bumukas ang pinto ay dali dali siyang umupo at tinago ang phone niya. Karaniwan, kapag may VIP na papasok, aabisuhan siya ni Karen nang maaga.Bilang tagapamahala ng customer, responsibilidad niya ang tatlumpu't isang VIP, at kilala niya sila tulad ng likod ng kanyang kamay. Agad niyang sinimulan ang kanyang normal na propesyonal na pagbati, umaasang mabawi ang masamang impresyon na ginawa niya sa pamamagitan ng pagyuko sa sofa, ngunit nang makita niya si Alex, ang kanyang ekspresyon ay nanlamig.Sigurado siya na si Alex ay hindi isa sa kanyang mga VIP, at hindi rin siya kamag-anak ng isa."Maaari ko bang tanungin kung sino ka?" Tanong ni Robert na nakatingin sa bina