LOGINShare
KABANATA 65.
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56
Related chapters
IMITATION. KABANATA 66.
Magkahawak kamay na nilisan nila ang penthouse. Pagbukas ng lift ay agad na napalingon sa kanila ang mga babaeng nasa reception at maging ang ilan na nakasalubong. Andres wrapped his arm around her waist as they walked toward the doorway. Nakayuko siya at hinayaan ang mahabang buhok na bahagyang tumabing sa kanyang mukha. Pagdating sa labas ng hotel ay isang sasakyan na itim ang naghihintay sa kanila. Nakatayo sa tabi ng sasakyan ang lalaki na naghatid sa kanya kanina dito sa hotel.“Sir Magandang gabi po. Ito po ang susi.” Inabot ng lalaki kay Andres ang susi na agad naman nitong tinanggap.“Sige na. Umuwi ka na.”“Sige po, sir. Ilang sandali lang ay tumatakbo na ang sasakyan sa kahabaan ng highway. Andres is holding her hand with his free hand. Ang isang kamay nito ay nasa steering wheel. Nakatuon ang paningin nito sa daan habang paminsan-minsan na dinadala nito sa labi ang kanyang palad at hinahalikan.Napalingon siya rito. Gumuhit sa labi ang isang matamis na ngiti. Kahit naka
IMITATION. CHAPTER 67.
They have been through a lot of pain and hardship in the past years. Ngayon na muli na silang magkasama at mayroon ng mga anak ang lahat ng sakit at hirap na pinagdaanan sa nakalipas na mga taon ay biglang nawala na parang bola.Andres is standing at the door leaning on the door jamb, crossing his arms in his chest. Nakangiti na tinatanaw niya ang ina ng kanyang mga anak na naghahanda ng agahan sa isang papag na kawayan na nasa lilim ng isang mayabong na punong acacia.Tinatangay ng hangin ang mahabang buhok ni Destiny, at sinasayaw ang mahabang palda nito. Destiny was wearing a long white pleated skirt, na pinarisan nito ng isang off-shoulder white loose tops. She was a sight to behold. Tumatama sa bandang likuran nito ang kulay ginto na pang-umagang sinag ng araw. Natatamaan ng sinag ng araw ang expose na balat nito, na mas lalong nagpapakinang sa taglay nitong kagandahan.Isang marahas na pagsinghap ang kanyang pinakawalan. Three days and nights na sila dito sa resort ng mga Alta
IMITATION. KABANATA 68.
“N-Nanay Rina? N-Nandito kanina si N-Nanay Rina diba? Ahh!” Kandautal niyang tanong habang impit na napapaungol.Kinubkob nito ang isa niyang dibdib at minolde iyon. Ang labi nito ay nasa dulo ng kanyang kanang labi. He was licking every corner of her lips.“Pinasundo ko sa driver.” Wika nito sa pagitan ng paninipsip sa bawat sulok ng kanyang mga labi.Marahas na binaklas nito ang pagka buhol-buhol ng bath towel na bumabalot sa hubo’t-hubad niyang katawan. “Atin ang buong bahay ngayon babe. Let’s make love to the top of our lungs, Destiny, habang wala ang makulit nating mga anak,” ani nito habang malamlam ang mga matang nakatitig sa kanya. “I miss making love to you, I miss devouring your body, Destiny!”Andres's eyes are burning, and so her body is. Umangat ang kanyang mga kamay at hinawakan ang dulo ng suot nitong t-shirt saka walang inhibisyon na hinila niya iyon paitaas upang hubarin. Bahagya nitong inilayo ang katawan sa kanya ito na mismo ang nagpatuloy sa paghubad ng suot na
IMITATION. KABANATA 69.
Pumaikot ang kanyang palad sa paglalakî nito, habang swabe na tumaas baba at ang isa niyang kamay ay hinawakan ang bayag nito at marahang pinisil-pisil at nilalaro sa palad. “Oh, baby, fvck!” He cursed several times. Ang punong tenga nito ay namumula na sumasabay sa pag-igting ng mga panga. Ito ang kauna-unahang pagkakataon na ginawa niya ito kay Andres. Ni hindi niya alam kung tama ba ang ginagawa ng kamay. But based on what she saw on his face right now, she knew she did it right. Pleasure is written all over Andres's face. Katibayan ang paglabasan ng mga litid sa leeg nito at pamumula ng buong mukha. “Ako lang, Andres, ako lang hahawak sayo ng ganito simula ngayon. Gusto ko ako lang.” Biglang niyang nasambit ang katagang iyon. She just can't contain the happiness she felt. At ang isipin na may ibang babae na muling makaniig ito ay hindi na kayang tanggapin ng sistema niya. Naimulat ni Andres ang mga mata nito at tumitig sa kanya. Kinabig siya nito sa batok at pinaglapat an
IMITATION. KABANATA 70.
Tila kay bagal ng oras. Ang kaba sa dibdib ni Andres ay hindi pa rin humuhupa. Humugot siya ng isang malalim na paghinga at ang paningin ay itinuon sa altar. Nasa loob siya ng chapel ng hospital. He told Destiny na mag to-toilet lang siya. Pero talagang dito sa chapel ang pakay niya. Apat na bagay lang naman ang hiniling niya sa taas, yun ay ang tuluyan na pag-galing ng kanyang ama, successful operation ng anak at fast recovery, ang mairaos ang krisis ng kompanya at mapanatiling buo ang binuo nilang pamilya ni Destiny. Kapalit ng kahilingan na iyon ay ang isang pangakong binitawan sa taas. Pangako na mamahalin ang kanyang mga anak, at ang ina ng mga ito ng higit pa sa buhay niya at sisikapin na magiging mabuting tao. Tahimik lang siyang nanalangin at paulit-ulit na humihingi ng kapatawaran sa lahat ng kanyang nagawang kasalanan at pagkakamali. Hindi niya maiwasang isipin na baka pinaparusahan na siya sa lahat ng nagawa niya. Sa ginawa niya kay Serenity at Red, at sa ginawa niya s
IMITATION. KABANATA 71.
Andres did not waste any more time. All he has in mind is to fix everything, fixing all his mess. Pagkatapos ng successful operation ng anak, he decided to talk to Mr. David Clarkson. He needs to formally cut off the engagement bago pa ang nakatakdang kasal. Isang magaan na halik ang iginawad niya sa labi ng babaeng mahal. Ingat na ingat siyang hindi niya ito magising. Mahimbing ang tulog nito, mag-umaga na kasi ng nakauwi sila mula Quijano Medical Center.“I love you, Tadhana. I will fix everything as soon as possible, babe. Ayaw ko ng may iisipin ka pa.” Ilang minuto lang ay tinatahak na ng kanyang sasakyan ang kahabaan ng highway tungo sa isang golf course. Wala na siyang pakialam sa kung gaano man kalaki ang mawawala sa MCORP. Ang tanging mahalaga sa kanya ngayon ay ang kanyang mag-ina.Every problem that can be solved by money is not a problem at all. Makikita pa niya ang pera, ngunit ang mawala sa kanya ang kanyang mga anak at ang babaeng katulad ni Destiny ay isang problema n
IMITATION. KABANATA 72.
He really wants to take her, right at this moment. His groin was now aching and John Thomas was now getting hot and wild inside his pants. “Anong ginagawa nyo?” Kapwa ay napakalas sa isa't-isa. “A-Amaya, w-wala anak. H-Halika ka na sa komedor kumain na tayo.” Utal at taranta na wika ni Destiny sa anak.Hindi niya na pigilan ang sariling matawa. Ngunit ng tumingala sa kanya si Amaya ay bigla siyang kinabahan. Kumunot ang munting noo nito at ang mga kilay ay naging isang linya habang nakatitig sa kanya.“Papa?!” Ma awtoridad ang tinig nito at ang tono ay nagtatanong.“Anak, wala. Naglalambing lang si Papa kay Mama.” aniya sabay wasiwas ng mga palad sa ere at sunod-sunod na umiling.Destiny let out a laugh. Nakatingala ito sa kanya habang kagat ang ibabang labi.“Babe, ‘wag mo ‘ko tawanan.” nilapitan niya ito sabay pulupot ng braso sa bewang sabay lapit ang mukha sa punong tenga nito. “Humanda ka sakin mamaya.” Pagbabanta niya. “Sino tinatakot mo?” Tugon nito sabay hila ang anak patu
IMITATION. KABANATA 73.
“You are destroying not just yourself but you are also destroying our family Andres, pagsisihan mo na hindi ka nakinig ka sa ‘kin. Pagsisihan mo na mas pinili mo ang babaeng iyan kesa sa akin na ina mo na nag luwal sa'yo!” Tinuro-turo siya ng ina ni Andres. Walang nagawa si Destiny kundi ang umiyak. Gusto niya na lang na takpan ang kanyang mga tenga upang hindi marinig ang pagtatalo ni Andres at ina nito. Ngunit ang tanging nagawa niya lang ay ang isubsob ang mukha sa matigas na dibdib ni Andres at yakapin ito. Ayaw niya ng ganito. Ayaw niya na maging dahilan ng samaan ng loob ni Andres at ng ina nito. She tightened her grip on Andres's shirt while hugging him tight, her tears kept flowing in her eyes. She felt the harsh movement of Andres's chest because of his fast breathing and the loud pounding of his heart.“I am not destroying our family, Mother. It was you who wanted to destroy me. So please leave, Umalis ka na at huwag na muling lapitan ang ina ng mga anak ko.” Mababa na an
Latest chapter
IMITATION. EPILOGUE.
It was six, ngunit maliwanag pa rin ang buong paligid. Destiny was standing at the bedside while staring into the beautiful view in front of her. Tanaw mula sa bed ang buong gold coast, bughaw na bughaw ang karagatan at kulay kahel ang kapaligiran. Nakakamangha sa paningin ang tila octopus na hugis ng mga nakahilerang mini villa na tila nakalutang sa bughaw na dagat. The view was breathtakingly beautiful. “Beautiful!” Hindi mapigilang niyang sambit. “Indeed!” Mahinang sambit nang asawa niya. Marahan na humaplos ang palad nito sa kanyang magkabilang braso at pinatakan ng magaan na halik ang kanyang expose na balikat. Bawat dampi ng labi nito sa kanyang balat ay naghahatid ng kakaibang init sa kanyang buong katawan. Naipikit niya ang kanyang mga mata sabay itinagilid niya ang ulo upang bigyang laya ang labi nito sa paghalik sa kanya na ngayon ay gumagapang paakyat sa kanyang leeg tungo sa kanyang punong tenga. Isang marahas na pagsinghap ang kanyang ginawa ng maramdaman ang m
IMITATION. KABANATA 90.
What if I never knew?What if I never found you?I never had this feelin' in my heart. How did this come to beI don’t know how you found meBut from the moment I saw you Deep inside my heart, I knewBaby, you're my Destiny.Mark 10 verses 8 and 9.And the two shall become one in flesh. So they are no longer two but one in flesh. Therefore, what God has joined together there is no one can separate.“The first time I laid my eyes on you twenty-two years ago, my young heart knew that it was you. It was you whom I wanted to spend my life with. That's why I fought for you, and did everything to have you!” Isang marahas na paghinga ang ginawa niya. Rinig na rinig ang marahas na paghinga niyang iyon sa loob ng simbahan dahil nakatuon ang mikropono malapit sa kanyang bibig. Everyone laughs. Destiny smiled and wiped her tears. “But fate played tricks on me, I fought for the wrong person, kneeled in the wrong person, and even wasted my tears on the wrong person. But gladly that that wrong
IMITATION. KABANATA 89.
Mula sa di kalayuan ay nakangiti na nakatanaw si Red kay Andres at Destiny. Isang marahas na paghinga ang kanyang ginawa sabay tingala sa kalangitan.“Are you happy now, Buttercup? Natupad na ang gusto mo. I hope you are watching right now!” Isang marahas na muling paghinga ang kanyang ginawa, kapagkuwan ay sinenyasan niya ang waiter na may dalang alak. Lumapit ito sa kanya. Agad na kinuha niya mula sa bitbit nitong tray ang alak at marahas na tinungga.“Thank you!” Nakangiti niyang wika sa waiter sabay patong ng wala ng laman na kopita sa bitbit nitong tray pagkatapos ay tumungo sa kinaroroonan ng mga magulang.Humalik siya sa pisngi ng ina at tinapik sa balikat ang ama. “Mauna na ako, Ma, Pa. See you the day after tomorrow!”“Saan ka na naman pupunta ha?”“Somewhere, Ma. Don't worry about me, huh!” “Red—”“I'll go ahead ma!” Agad na pinutol niya ang pag-uusap sa ina. Alam niya naman kasi kung ano ang sasabihin nito sa kanya. “Take care, son!” Ang ama.“I will, Pa!”Nagpaalam muna
IMITATION. KABANATA 88.
“Mama, Papa!” Mga munting tinig na iyon ang nagpamulat sa kanyang mga mata. Bigla ay naitulak niya si Andres. Ngunit hindi ito natinag. Natawa lang ito ng mahina nang bitawan ng labi nito ang kanyang mga labi.Kung kanina ay uminit ang kanyang katawan dahil sa matinding pagnanasa ngayon ay iba na ang dahilan ng pag-iinit na iyon. Init ng pagkapahiya sa mga anak.Nakita kaya ng mga anak nila ang pagpisil nito sa kanyang pang-upo? God, uminit ang mukha niya. Wag naman sana makita ng mga anak ang ginawa nitong pagpisil sa pang-upo niya lalo na si Amaya, siguradong hindi siya tantanan nito ng tanong.“Naghahalikan na naman ba kayo?” si Amihan.“Lagi na lang kayo naghahalikan. Sabi ni lola bumaba na raw tayo. Mamaya na kasi kayo maghalikan mama. Gutom na po ako!” si Amaya na kung makapagsalita ay parang matanda.Pinandilatan niya si Andres na ngayon ay malapad ang pagkapuknit ng labi habang nakatitig sa kanya. Nag-eenjoy ang manyakis sa pamumula ng mukha niya at pagkapahiya.Lumuhod si An
IMITATION. KABANATA 87.
Makalipas ang ilang linggo ay tuluyan ng nakauwi ng mansyon si Senyor Adriano maging ang anak na si Amihan kasama ang tatlong private nurse na mismong si Tita Luisa ang nag-hire at isang physical therapist. Sa halip na sa sariling bahay umuwi ay sa mansyon tumuloy sina Destiny dala ng pakiusap ni Senyora Edith at Senyor Adriano. Gusto ng Senyora at senyor na makasama ang mga bata sa iisang bahay nang matagal. Naging maingay nga sa loob ng mansyon dahil kay Amaya. “Nanay, maraming salamat po!” Niyakap ni Destiny ang tiyahin. Isa si Tiya Rina sa humubog ng pagkatao niya. Ang kanyang yumaong ina, si Tiya Rosa at Tiya Rina ang mga taong nag sakripisyo upang maitaguyod siya. They raised her with so much love. Pinalaki siyang may takot sa Diyos, may pag-unawa at respeto sa kapwa at higit sa lahat mapagkumbaba at mapagmahal. Mga pag-uugali na kanya ring ituturo sa kanyang mga anak. Niyakap niya ang tiyahin ng sobrang higpit at ang mga luha ay kusang kumawala. This past few days, naging
IMITATION. KABANATA 86.
“Bakit wala?” takang sambit na tanong ni Destiny.Sa halip na sagutin ito ay hinila niya ito at mabilis ang mga paa na humakbang sa silid ng ama. Dumagundong ang puso niya at halos hindi siya makahinga. Nakailang hakbang lang sila ay nakita na niya ang nakabukas na silid ng ama. Tumigil siya. Hinarap niya si Destiny. He cupped her face with his trembling hand. “Babe, Tin. Whatever happens, isipin mo na lahat ay malalagpasan natin. Malalagpasan natin ng magkasama. Naintindihan mo ba ako?”“Andres!” mahina nitong usal. Nakaukit ang matinding pag-alala sa mukha nito. “M-May problema ba?”Sa halip na sagutin ito. Muli niyang hinawakan ito ng mariin sa palad at hinila tungo sa silid ng ama. Isang hindi inaasahang eksena ang sumalubong sa kanila na kapwa nagpapako sa kanila sa kanilang kinatatayuan.Amaya was feeding his father a grapefruit. Nakaupo sa bed ang kanyang ama at nakasandal sa headboard ng kama. Habang si Amihan naman ay nakaupo sa wheelchair at nakangiting nanood sa pagsubo ni
IMITATION. KABANATA 85.
Hinuli niya ang palad nito na humahawak sa kanyang naghuhumindig na simbolo at ipinako niya iyon sa uluhan nito. He spread her legs with his legs then guided his shaft to enter the cave of wonders.“Ahh!!!”“Tin, ahh!”Kapwa na nagpakawala ng malakas na ungòl ng marahas na isinagad niya ang sarili sa loob nito. Napaarko bigla ang katawan ng mahal niya. Ang maramdaman ang kanya sa loob nito ay ibayong sarap ang dulot no’n sa buo niyang sistema. Agad na humugot baon siya sa katamtamang bilis sabay hinuli ng labi niya ang labi ni Destiny.Destiny kissed him back. Nagsipsipan ang kanilang mga labi, at ang mga dila ay animoy nagpaligsahan sa loob ng kanilang mga bibig, nagpaligsahan sa kung sino ang mangibabaw, at unang makasipsip.Naglilikha ng tunog ang kanilang nag-sipsipan na mga labi na sinasabayan ng nakakaliyong masarap na tunog ng bawat banggaan ng kanilang ibaba.A groan escaped from his throat as Destiny svcked his tongue, pumaikot maging ang mga braso nito sa kanyang leeg kasab
IMITATION. KABANATA 84.
Nanginginig ang mga kamay ni Destiny, ang dibdib ay naninikip, at ang puso ay dumadagundong. Kanina ng dinala siya ni Andres sa mismong silid nito, naglalaro na sa isip niya ang ilang malabong eksena, at maging ang munting mga tinig ay kusa niyang naririnig.Mula sa silid nito hanggang sa gazebo, at sa pagsakay ng private chopper hanggang sa marating nila ang enchanted kingdom. Hindi siya nilubayan ng mga malabong eksena na iyon, at ang mga malabong eksena na iyon ay tuluyang luminaw ng makasampa siya ng tuluyan sa Ferris wheel.Halos gusto niyang sumigaw at sa unang pagkakataon ay nakaramdam siya ng galit sa kambal. Tinatanong niya ang sarili kung bakit ito nagawa sa kanya ni Serenity, kung bakit nagawa nitong ilihim sa kanya at Andres ang lahat.Parang pinong kinukurot ang puso niya, ramdam na ramdam niya ang sakit at hirap na pinagdaanan ni Andres sa mahabang panahon. Ngunit sa kabila ng naramdaman na galit sa kambal ay namayani pa rin sa isip at puso niya ang pag-intindi at pagpap
IMITATION. KABANATA 83.
“Everything is set, Sir!”“Good!” Agad na binalingan niya si Destiny. Napatitig ito sa private chopper at kapagkuwan ay lumingon sa kanya. Bumuka ang labi nito ngunit agad na muli nito iyong itinikom. Tila ba ito nahihirapan na sambitin ang katagang gustong sabihin. Nalilito ito.“Gaya ng sabi ko pupunta tayo sa isang masayang lugar. Dadalhin kita sa lugar kung saan isa sa lugar na pinaka-gustong pasyalan noon ni Tin-Tin.” Nababakas ang pagkalito sa mukha ni Destiny. Alam niyang tulad niya ay marami rin itong katanungan sa isip. Marami siyang tanong. Tanong na hindi alam kung masasagot pa ba. Dahil ang kaisa-isang tao na makaka-sagot sa katanungan niya ay hindi na nag-eexist sa mundong ibabaw.Ganun pa man ay hindi na mahalaga ang kasagutan sa mga katanungan na iyon. Dahil ang tanging mahalaga ay siya, si Tin-Tin at ang kanilang mga anak. Buong-buo na ang pagkatao niya.it's okay if Tintin did not remember the promises of their young hearts made twenty-two years ago, dahil kung sus
