Chapter 6

SAGLIT na tumigil sa paglakad si Cataleya pagkababa niya ng unang palapag. Galing lang naman siya sa ika-apat na palapag ng second building ng hotel. Bale nasa anim na department ang pinuntahan niya. ngayon lang siya sa nakadama ng matinding pagkapagod sa trabaho niya. Pinunasan niya ang pawis na naglitawan sa mukha niya. Napansin niya na magtatanghaling tapat na, kung kaya kumakalam na ang sikmura niya sa gutom.

Sa isip niya  ay pinapagalitan niya ang bagong boss niya. Doon niya inilalabas ang panggigil dito. Maling-mali na ginawa niya itong visual peg sa male character niya. Ibang-iba it okay Von.

Ewan ko ba sa’yo Mr. Lukas Adriatico. Parang wala kang pakialam sa nararamdaman ng mga empleyado mo.

Humakbang na siyang muli para bumalik na sa opisina niya. Humupa naman na ang nadarama niyang pagkapagod ng katawan. Naroon pa rin ang lihim niyang pagkastigo sa isip niya sa bagong boss.

Sa sumunod na pagkhakbang ng paa niya, bigla iyong nawala sa pagkakaapak sa sementong daan. May malakas na pwersa na ang nagtulak sa katawan para bumagsak. Naipikit niya ang mga mata niya sapagkat alam niyang hahalik ang mukha niya sa semento.

May nahagip bigla ang kamay niya saka ubod laaaks siyang kumapit dito. At sa isang iglap, lumapat siya sa may katigasang bagay pero  hindi masakit at nakakabali ng buto. Nakadama siya ng human warm.

“Damn it!” galit na angil ng boses ng isang lalaki.

Hindik siyang nagmulat ng mata. Napagtanto niya na nakakubabaw siya sa isang katawan ng lalaki. Nakasubsob ang mukha niya sa may kalaparang dibdib na natatago sa suot nitong long-sleeve na grey. Naamoy din niya ang mabangong sanghaya ng gamit nitong perfume. Pa-simpleng sinamyo pa ng ilong niya.

“At wala ka talagang balak na umalis sa pagkakadagan mo sa akin?” pagalit na tanong ng lalaki.

Pamilyar sa kanya ang boses nito. dali-dali siyang bumangon buhat sa ibabaw ng lalaki na marahil ay nakabanggaan niya. Naramdaman niya ang pagtayo nito. Napaawang ang labi niya sa pagkabigla nang masilayan na ang mukha nito.

“Sir Lukas!?” bulalas niya. Damang-dama niya ang matinding kahihiyan. “I’m sorry po, k-kung naabala ko kayo.”

Iritadong inayos nito ang nayukos na suot nitong business suit saka may katalimang tumingin sa kanya. “Anong klaseng secretary ka Ms. Domingo? First day pa lang natin na nagkakasama pero ang daming aberya na ang ginawa mo.”

“Kaya nga nahingi ako ng sorry Sir, hindi ko naman kagustuhan ang madulas dito sa hallway.” Pinipigilan niyang ilabas ang m*****a side niya. Kailangan pa rin niya itong igalang dahil boss niya ang binata. Ayaw pa rin niyang mawalan ng trabaho.

“Kasi nga hindi ka aware sa paligid mo!” itinuro nito ang isang floor sign na may nakasulat na ‘wet floor’. Napansin niya na basa ang bahaging iyon ng hallway. Halatang nilalampaso. “At sinasadya mo pa aking hagipin kanina.”

“It’s not my intention Sir,” may himig depensang sabi niya.

“I will call the housekeeping department now, mananagot ang pabayang janitor nila,” nagbabalang saad ni Lukas. “Kailangang matanggal siya sa trabaho.”

“Pero Sir, unfair naman po yata ang desisyon ninyong ‘yan,” malumanay na protesta niya. Kilala kasi niya ang pitong janitor ng resort. Malapit ang mga ito sa kanya at alam niya ang hirap ng buhay ng mga ito at malaking tulong ang pagtatrabaho sa resort. “Be considerate po sana.”

“It’s a big no Miss Domingo,” giit nito. “One mistake is enough para gawin ko ang gusto ko. Maraming umaabuso kapag panay bigay tayo ng another chance.”

Siya naman ang napailing sa sinabing iyon ng bagong boss. Napakalaki nito na walang pakialam sa mga empleyado nito.

“Kasalanan ko naman Sir, dahil ako ang nadulas.” Pagtatanggol pa rin niya sa katrabahong posibleng mawalan ng trabaho. “At sorry again kung nadamay kayo.”

Isang mariing pag-iling ang naging tugon nito. nagsalubong na naman ang prominent brow nito. Sa ekpresyon ng mukha nito ay mababasa na desidido na ito sa nasabi nito.

“Go back to office now at maraming trabaho ang naghihintay sa’yo.” Walang pasabing nilagpasana na siya nito sa paglalakad. Wala siyang idea kung saan ang punta nito. Besides, hindi naman siya interesado.

“Lord, sana baguhin mo po ang takbo ng isip ng bago kong boss,” usal niya. Hindi niya napigilang lingunin ang naglalakad na bulto ng bagong boss niya. Napa-cross finger siya. Huwag sanang mangyari sa bagay na kinatatakutan niya.

Sana nga lang ay hindi siya nadulas. At may nagbabantang mawalan ng trabaho.

SA isang hall ng hotel ginanap ang ipinatawag na general meeting ni Lukas sa lahat ng mga empleyado. Nakaupo siya sa unang row ng upuan dahil doon siya pinapwesto ng bagong boss niya. Gusto raw nitong nakikita siya ng mga mata nito. Kung anu-ano pa ang naging utos nito sa kanya bago siya nakaupo ng matagal.

“As as new manager of this hotel and resort, marami tayong pagbabago na i-implement,” panimulang sabi ni Lukas sa harap ng lahat ng empleyado. Napakatikas nito sa pagkakatayo sa podium. Masasabing stand-out in the crowd ang datingan nito.

Ito ang tipo ng boss nasa itsura pa lang ay ramdam na ang awtoridad nito. Sa presensya pa lang nito ay maghahatid ng ibayong nerbyos sa sinumang naroroon. Mga bagay na napagtanto ni  Cataleya sa new boss niya.

Sa loob ng isang araw, pakiramdam niya ay ang dami ng nangyari. Gwapo naman si Lukas. Hindi niya napigilang humanga sa kabila ng ugali na mayroon ito. Kailangang lagyan niya iyon ng hangganan.

“When I accept the position, pinag-aralan ko na ang kalagayan ng hotel at resort na ito. Sad to say, napaka-negative sa akin ng mga nalaman ko.” Bumakas sa mukha ni Lukas ang malaking pagkadismaya. Lalo pa itong sumeryoso sa pagkakataong iyon. “Asahan ninyo na magbabawas tayo ng tao sa mga susunod na araw. Only the effective and competitive employees will remain.”

Parang iisang tao na huminga ng malalim ang lahat ng empleyado ng resort and hotel. Nakadama ang karamihan sa mga ito ng panganib for their job security.

Maging si Cataleya ay tutol sa sinabing iyon ng bagong boss. Totoo naman ang report na nakuha nito at nalaman na niya iyon sa namayapang boss.

“Ang lupit mo Sir Adriatico!” biglang sigaw ng isang lalaki mula sa bandang hulihan ng hall. Lahat ng mata ay napako doon. Isang tensyon ang nabuo sa paligid. Nagkaroon na rin ng bulong-bulungan.

Nasundan pa ang mga pagsigaw na kapareho ng mga nauna. Nakilala niya Cataleya ang mga lalaking nagpo-protesta sa bagong boss niya. Nangyari na nga yata ang isang bagay na kinatatakutan niya kani-kanina lang.

Umahon ang dugo sa ulo niya sa mga sandaling iyon. May kung anong emosyon ang lumukob sa dibdib niya. Tumayo siya mula sa kinauupuan, lakas-loob niyang nilapitan si Lukas sa podium.

Bahala na. Ang tanging nasabi niya para sa isang akyon na gagawin niya.