Sorry sa mga natatagalan sa update ko. Gustuhin ko man palaging may update ay hindi nakikisama ang kalagayan ko. Salamat sa mga umuunawa at nananatiling naghihintay ng update.
YUMIThanks to John, natakasan ko si Ice. I can’t be focused though kung nakikita ako ni Ice. May kailangan akong unahin at mauunawaan niya rin ako. Darating din ang tamang pagkakataon para makausap ko siya—sila ni Libby. I furrowed my brows as the pounding bass of the club still vibrated through my veins, pinapasakit ang ulo ko. Pero ano pa ba ang dapat asahan ko ay club nga naman ito. Actually, I hated places like this—crowded, smoky, the air thick with desperation and deception. At kung hindi ko gusto ang lugar ay mas lalo na ang kanina pa pangma-manyak sa akin ng kupal na teroristang sisiguraduhin kong patay sa akin mamaya. I sighed. I looked and smiled at the German beside me. “Where are we going?” I asked in my sleepy tone. Mas mabuting isipin niyang nanghihina na ako para hindi na niya ako kailangan pang pilitin uminom pa mamaya ng marami. “To pleasure,” he sneered evilly. Pleasure? He obviously wanna rape me. Kanina niya pa gustong gawin sa akin ‘yon at salamat na lang dah
ICE Mayumi… Maya… My Yumi. “Earth to Isidro.” Mara’s fingers snapped in front of my eyes that returned me to the present. Her smile teasing. “You’re not listening, are you?” Mara leaned against the wall. Yes, I admit. I was half-listening to her. I blinked and stared at her. She was as sharp and quick-witted as I could observe. Para rin siyang si Yumi, magkapatid nga naman. But the fact that Mara in front of me is more like the quadro made me smile smugly to myself. Hindi maitatanggi ang pagiging Andrade niya. At naalala ko na rin kung bakit kaninang umaga nang yakapin ko siya ay parang pamilyar ang mukha niya sa akin. Si Mama… Magkahawig talaga sila ni Mama. Malakas ang dugo ni Abuelo Ignacio at kung may naiba man sa kanila ni Mama ay ang mga labi niya. Her lips are same with Mayumi. Namana nila sa kanilang ina. “Mayumi again?” Mara chuckled. “Quite,” I sneered. “Pero naisip ko kasi na malaki pala ang hawig niyo ni Mama. But I remember you have a reddish hair.” Bigla nawal
YUMIMy head pounded. And my body? It’s aching. I frowned. Damn that it felt heavy as I blinked my eyes open. Madilim at aninag lang ang nakikita ko mula sa night lamp. Dahan-dahan akong kumilos lalo na at nakayakap sa akin ang braso ni Ice. Thinking of what we did, I know I was wrong. Alam kong walang masama na mahal ko siya at hindi ko kasalanan na pareho kami ni Libby ng minahal pero… Pero hindi tama ang patuloy na ganitong buhay namin lalo na at hindi man sinasadya ay masasaktan pa rin si Libby. Ice loves me and I love him. But the fact that this is no more about just love makes me sick. Hindi ko kayang isipin na magiging masaya ako at may masasaktan akong tao—na kapatid ko pa. Kahit hindi pa alam ni Libby na magkapatid kami, the part na alam ko na ang bagay na iyon ay hindi tamang ipaglaban ko na dapat maging akin si Ice. That would be selfishness to the capital S. Ang paglikot ni Ice at pag-ikot patihaya ang nagbalik sa kaniya ng tingin ko. Anong oras na ba? I checked the tim
ICEI frowned as the light from the ceiling blinded me. My eyes automatically went on the other side of the bed as I was expecting Mayumi to be there, but—Foder! I bolted upright, glancing at the empty space beside me where my wife should have been. Yumi… where are you?Nakiramdam ako. Baka naman nasa banyo lang si Mayumi o baka sa—A giggling voice disturbed me from thinking. Nilingon ko ang pinanggagalingan ng boses. Sloane Siegel. Her fiery red hair glowed under the lights of the room. Her legs were crossed, and a mischievous grin played on her lips as if she had watched something funny. I shook my head to remove some headache I felt. I grimly looked at Sloane as she was playfully gazing at me. “Where is she?” I asked coldly with my sharp voice that cutting through the silence. Hindi ko alam kung ano ang plano nila ni Trace pero ang makita si Sloane rito sa kuwarto—na technically ay kaniya—ay kaduda-duda sa akin. “What a rough and…” she paused and pouted, “wild night, eh?” Duma
YUMI “Already here,” I informed John, na parating na rin dito sa area kung saan makikipagkita raw si Louisianna kay Nite Alberona. I have no idea who was that man is, but obviously, he and John are good friends or whatever what that I don’t fucking need to care at all. Basta iyon ang natanggap kong mensahe mula kay John, si Nite Alberona raw ang nag-feed ng info na makikipakita ito kay Louisianna para makipag-deal kaya mabuting nandoon ang isa. Ilang linggo na ang lumipas mula nang mailibing si Don Raymundo Esposito pero hindi namin ma-track si Louisianna. It was just last night when John told Helio she already has the information coming from someone who worked as spy for Louisianna before. Hindi ko alam kung ano ang dahilan ng Nite na iyon at ipinaalam pa kay John ang usapan nila ni Louisianna, isa lang ang rason… gusto niyang mailigtas ni John si Chloe sakaling may palpak na mangyayari. Yes, si Chloe Jordan McIntyre-Esposito-Dimagiba ang kailangan masigurado ang kaligtasan.
YUMII increased my speed. Cent message is a warning. Hindi niya ako pinapakiusapan na tumigil sa planong pagligtas kay Louisianna, she was telling me na mabuting hayaan ko na ang lahat at hindi rin matatapos ang gulo kahit anong pagliligtas ang gawin ko sa isa. At may punto si Cent. Bahala na si Louisianna sa buhay niya. Ang kailangan ko ngayon ay magmadali para mahanap si John. I need to talk to her. Why she called me Maya? How does she know that nickname of mine? Palayaw na kahit ako ay hindi ko nga halos maalala.“Yumi.”I frowned. That’s Cent talking to me thru call. Nakapasok ang tawag niya at dahil automatic na sinasagot ng phone ko ang mga incoming calls ay nakakonekta na ako sa kaniya agad. “Where are you?” tanong niya na ikinangisi ko. Akala yata ay hahanapin ko pa ang mama-mamahan niya.“I won’t look for Louisianna,” I said. “Kung iyan ang itinawag mo ay wala kang dapat proble—”“I wanna talk to you personally,” she cut my words.“If it’s about Ice then—”“About Libby.”
ICE “Kuya Yelo…” Nilingon ko ang tumawag sa akin. Si Paige. Nasa likuran niya si Jeru na ang mga mata ay nakatingin sa loob ng ICU room kung saan naroon si Trace. Kagabi ay sina Tio Patrick at Tia Carmela ang nagmamadaling pumunta rito kasama si Harriet. At parehong may edad na ang dalawa kaya pareho rin silang nadala sa Emergency Room, parehong halos inatake dahil sa nangyari sa mga anak nila. Imbes na bisita sila nina Trace at Chloe ay pinagbantay na ni Harriet. “Ano ang sabi ng mga doktor?” tanong ni Jeru na nakatitig pa rin kay Trace na lahat na halos ng aparato ay nakakabit dito. “Natawagan na ba si Jake?” “Have no idea if Jake was informed,” I answered. “But Trace is stable now.” “And he should be,” Jeru stated grimly. Hindi nagtagal ay dumating na rin ang iba pang mga founders ng Foedus para makita ang lagay ni Trace. All grimness on their faces. Sino nga ba naman ang mag-aakala na aabot sa ganitong kalagayan si Trace? Not even me. I admit that I miscalculated Louisian
YUMI I barged inside the Head Princep’s Room, but all that welcomed me was emptiness. Lumapit ako sa mesa ni Mama at tiningnan ang computer niya. Nakapagtataka na error sign lang ang lumalabas sa monitor. I scanned every piece of paper that was on her table. Wala. Wala akong napala dahil puro walang kabagay-bagay ang mga papel na naroon. Walang kwenta. Kinuha ko ang phone sa bulsa at sinimulan na naman ang pagtawag sa numero ni Mama o ni John—or I should say Mara—pero kung ano ang sinasabi ng network operator kagabi pa ay gano’n pa rin ngayon. Pucha… paanong pareho silang unreachable kagabi pa? Last night, after kong makausap si Mara ay umalis na ako agad sa Higgins Hotel. I went to Mama’s office in Manila but she wasn’t there. Nasa Samar na raw si Mama ayon sa mga tauhan na naabutan ko roon. Ang instruction sa kanila ay ibigay sa akin ang flashdrive kung saan naroon ang detalye sa lugar na pagdadalhan kay Louisianna. I didn’t check the drive there. Kinuha ko lang at um
YUMI“Mommy!” tawag ni Courtney sa akin at mabilis na lumapit. Iniwan niya ang mga kapatid kalaro ang tatlong anak ni Trace. Nasa garden ng Doze’s Palace kami. Katatapos ng lunch ng tumawag sa akin si Izzy, nangangamusta. We did videocall at kaya ako napunta sa garden ay para mapakita ko kay Aleya ang mga ‘pusa’ ni Trace. Tuwang-tuwa si Aleya kaya naisip kong imbitahan sila rito sa isla sa susunod, especially dito sa Doze’s Palace. I will just asked Trace and Chloe’s permission at kapag pumayag ay yayayain ko talaga ang mag-inang Izzy at Aleya. Back to the day after malaman ni Ice na anak niya si Yara, hindi na siya pumayag na hindi kami madala rito sa isla ng Foedus. Hindi naman kami naisama ni Ice agad, tinapos muna ang blood transfusion na kailangan ni Yara at siniguradong okay na siya bago kami lumabas ng ospital. At two days lang pagdating namin dito sa isla ay dumating din sina Trace at Chloe. Kasama ng mag-asawa ang tatlo nilang anak. Dahil nasabi sa akin ni Ice ang nangyari
ICEI got all their attention, but my eyes went to Yara… there she was, sleeping serenely… so beautiful, so fragile. At ang magaling na Pellegrini ay nasa isip agad na mapapangasawa ng anak niya ang anak ko? Nakakagago ang tarantadong ‘yon!“Papa!” Ebony and Ivory duetly greeted me. Nilapitan ko sila. Kinausap. Idinaan sa pabirong pagsita ang kunwaring inis ko sa kanila na sumama sila sa mama nila at nakipagsabwatan. Then, I looked at Courtney… kahit siya ay kunwari sinimplehan kong pagsabihan. Only Axel and Anghel didn’t say anything. Pareho lang silang pinaglilipat-lipat ang tingin sa amin ng mama nila. The two from the moment I found them were still the same with their ways. Pareho pa ring nag-oobserba sa paligid palagi ang ginagawa dahil iyon ang bagay na kinalakihan nila kay Cent. In fact, iyon ang itinuro talaga ni Cent sa kanila, ang matuto silang mag-obserba para hindi sila mapahamak kay Louisianna. Kaya kahit matagal nang wala si Louisianna ay dala-dala pa rin nila ang ug
ICE“Sir, are you okay?” muling tanong ng nurse. Nagtatakang nakatingin sa akin dahil natulala na ako.And who wouldn’t? Sa daming kalokohan ni Mayumi ay dapat hindi na ako magtaka pa sa panibagong sikreto na itinago niya sa akin. Pero iba ito? Ninakaw niya ulit ang pagkakataon kong makasama siya habang nagdadalang-tao siya sa anak ko. At ang masakit… pinaniwala niya akong kay Fumagalli si Yara unang beses ko pa lang nalaman ang tungkol dito.“Sir?” muling kausap ng nurse sa akin. I nodded. I gaped. “Thank you.” Sa wakas ay nasabi ko. I sighed heavily and looked at the nurse’s face. I smiled at her. “May I know kung saan ang room ni Ya—” I stopped and clicked my tongue. “I mean… saan ang roon ni Ysidra Ferreira?”I saw hesitation in the nurse’s eyes. Nasa mga mata niya rin ang katanungan kung bakit ko gustong malaman ang kuwarto ni Ysidra Ferreira ay kanina ibang pangalan nga naman ang hinahanap ko. “Sir…” the nurse said awkwardly. Umiling siya. Nag-aalangan ibigay sa akin ang numero
YUMI“See you later, Izzy…” paalam ko sa kausap sa telepono habang inaayos ang mga dadalhin kong mga gamit ni Yara. Ang sabi ni Izzy wala pang nahahanap na kapareho ng blood type ni Yara kaya gusto kong kabahan. AB negative si Yara at ang pareho niya ng blood type ay ang quadruplets pero hindi naman pwede ang mga ito mag-donate.I needed to look for some donor at kung kailangan ko ipa-hack lahat ng computer system ng mga ospital sa buong mundo ay gagawin ko para lang masigurado na makakahanap ako ng pwedeng donor para kay Yara. I could ask Ice to help me pero para ko na ring inamin sa kaniya na siya ang tunay na ama ni Yara. Not now. Malapit na matapos ang problema ni Gigi. Once okay na ang lagay ni Gigi sa La Falange ay magagawa ko na rin magpaalam sa kaniya. I could no longer use Gigi. Unfair iyon sa kaniya. At kahit pa paulit-ulit niyang sabihin na tanggap niya ang kung anong kaya kong isukli sa pagmamahal niya ay mali pa rin paasahin ko siya. “Everything Gucci?” tanong ni Court
ICEThree. Two. One. Time’s up. I’m done with my count down.“Tara,” aya ko kina Leviticus at Exodus. Lumakad na kaming tatlo papunta sa chopper na sasakyan namin pabalik ng Manila.“Saan tayo?” tanong ni Levi na nanalo sa rock, paper, scissors game nilang dalawa ni Exo kanina. Ang pustahan nila ay kung sino ang nanalo ay siyang magpipiloto. “Bulacan. Sa mansion ni Alguien,” sagot ko. Mas okay na doon kami dumiretso para makausap ko pa si Trace bago ko sugurin si Mayumi.“Call Gen, Exo!” malakas ang boses na utos ni Leviticus sa kambal dahil naka-aviation headset na ito at umandar na rin ang elisi ng helicopter. “Sabihin mo sa Bulacan na niya tayo kitain at kailangan natin makabalik agad. Sabi ni Paige ay paalis siya bukas papuntang Paris kaya samantalahin natin na sa atin iiwan ang Big 3.”“Kailangan magpaalam muna tayo kay Alguien,” tugon ni Exodus. “At alam mong OA ‘yon, kailangan personal ang paalam. Hindi rin ‘yon basta maniniwala na iiwan sa atin ang Big 3 kaya kailangan kumbin
YUMI“Are you sure we will bring her?” tanong ni Rex at sinulyapan si Courtney. Napatingin ako kay Courtney, ayokong marinig niya ang sinabi ni Rex at mabuti na lang nakasuot ito ng headset at kumakanta kasabay ng pinapakinggang musika. I smiled looking at her. Mabuti na lang at mukhang wala itong pakialam sa paligid. Courtney was a typical teenager. Actually, sa sobrang walang pakialam niya sa paligid ay kahit nag-aaway na sina Ebony at Ivory at nagsasabunutan ay hindi man lang nito iniintindi.“Yes,” sagot ko sa tanong ni Rex sabay kuha ng pinag-aawayang stuffed toy nina Ebony at Ivory para tumigil ang dalawa. “And we are already heading to Manila…” I rolled my eyes. “Dapat sana kanina pa ang tanong mo na ‘yan, ‘di ba?” “Nagmamadali ka kanina kaya hindi na ako nagtanong. Just realize it now…” Muling nilingon ni Rex si Courtney. “Kaya ka pala nagmamadali kasi pati ‘yang anak na isa ni Ice itatakas mo.”I frowned. “Alam mong anak siya ni Yelo?” tanong ko dahil wala naman akong sinas
ICEBumangon ako nang makalabas na si Mayumi. I heard all she said. She said she loves me, but I also heard her concern with Gigi when she was talking to Rex. Nalaman lang na umalis ng bansa ang isa ay parang nanay na nag-alala na sa anak.Asar akong bumangon. Kanina pa ako gising, doon pa lang sa pagtatakip niya ng kumot sa akin ay nagising na ako at pinapakiramdaman na lang siya. Kinuha ko ang mga damit ko sa sahig at nagbihis. Dinampot ko na rin ang mga damit ni Yumi at basta na lang ipinatong sa luggage niya. She was into something. Tama ako na may pakay siya kay Isagani. Malinaw niyang sinabi kay Rex na bukas na nito siya puntahan dahil wala pa rin siyang nakuhang buhok ng isa. And if I want to know the truth of Mayumi’s mission, I should not follow her downstairs. I need to act normal. Kunwari tulog na ako kaya dapat hindi niya ako makita sa baba.Mabilis akong lumabas ng kuwarto para bumalik sa kuwarto na tinutuluyan ko pero agad akong nagtago nang makita ko si Yumi na palaba
YUMITawag mula sa telepono ang gumising sa akin. Si Izzy. Tiningnan ko si Ice na tulog sa tabi ko at dahan-dahang inalis ang braso niyang nakayakap sa akin at saka tumayo para lumayo sa kama para kausapin si Izzy. “Hi…” namamalat ang boses kong sagot sa tawag ni Izzy. “Bakit hindi pa kayo pumupunta rito?” tanong ko pero nang maisip na wala pa pala akong nakuhang buhok ni Isagani ay napatingin ako kay Ice ng masama. Kung hindi niya ako inistorbo ay sana nakakuha na ako ng buhok ng isa. I looked at the time on my phone, alas-onse ng gabi. Kung gano’n ay thirty minutes akong nakatulog. “We’re in hospital,” wika ni Izzy na ikinakunot-noo ko. “Dinala ko si Yara at nag-worry ako masyado.”“Ospital? Why? Hindi ba bumaba ang lagnat niya?” tanong ko na nagtataka at nag-aalala.Nang iwan ko si Yara kay Izzy ay napainom ko pa iyon ng paracetamol. Ngipin ni Yara ang dahilan kaya nilalagnat ito at nagdudumi. Normal iyon sa baby pero hindi ko maiwasan hindi mag-alala kasi bakit kailangan dalhin
ICEThe party started. Hindi ko napigilan ang pa-party ni Paige lalo na at hindi dumating sina Trace at Chloe.“Kuya Ice!” tawag ni Paige sa akin mula sa baba. “Join us! Bring Courtney here!”I only nodded. Ang utak ko ay nando’n kina Trace at Chloe ngayon. Ano kaya ang nangyari at hindi sila dumating? Kanina pa ako tumatawag kay Trace pero walang sagot.Nang matanaw ko si Isagani papunta ng pool area at pasimpleng sumunod si Yumi ay naagaw na naman nila ang atensyon ko. Yumi was truly into something. Tama ako na hindi normal ang mga pasimple niyang pagsulyap-sulyap sa isa kanina. May kung anong plano siya at dapat kong malaman.Bumaba na ako. It’s time for me to join the party.Nasa pool area na ako when I scanned everyone and counted them. More or less ay nasa fifty ang mga taong naroroon, hindi ko kilala lahat. Ang dinig ko ay may siyam na artista na naroon, pitong modelo, eleven politician, limang singers, and the rest ay mga kakilala ko na, puro mga taga-Foedus at kung saan-saang