YUMINakatingin ako sa alaga kong naglalaro sa tabi ko. Nasa garden kami at naglatag lang ako ng mat para dito kami sa makapal na trimmed lawn grass nakaupo. Gustong-gusto ni Reign dito sa garden, at baka mamaya ay nandito na rin si Aleia.Napatingin ako sa loob ng mansion. Tatlong araw na si Ice na nandito at napapansin ko na lagi siyang umaalis. At sa tatlong araw na nakalipas ay ako ang gumagawa ng paraan para umiwas sa kaniya.Nakausap ko na rin si Sir Rex nakaraang gabi. Ang sabi niya lang sa akin ay magaling naman ako magpanggap kaya gano'n na lang muna ang gawin ko. Ang pagdating daw ni Ice sa mansion ay nataon lang. Tumawag lang daw sa kaniya iyong kaibigan niyang Russian na si Hail Silva, na nataong pinsan ni Ice. Sinabi raw ni Hail na nasa Italy si Ice dahil gustong makausap si Sir Rex.Duda ako sa dahilan ni Ice at hindi ko naman itinago kay Sir Rex 'yon. Imposibleng nagkataon lang dahil nagkita na kami ni Ice sa park nakaraang buwan pa, pilit pa nga akong tinatawag na Hugo
ICEFor the last three days staying here in Pellegrini's mansion, I memorized the movement of the people here. Giovanni is assigned to follow Isabel. Yaya ng anak ni Isabel yata ang lalaki na iyon. Every morning, si Hope—Mayumi—ay nasa garden kasama ang alaga niya. Tuwing hapon ay wala si Isabel at nasa medical school. Ang tinatawag nilang Greta ay may edad na governess ni Rex.There is nothing beyond normal in this household. Ang napapansin ko pa nga ay parang mga ordinaryong tao lang silang lahat na naririto. Same lang din sa amin kapag magkakasama ang pamilya namin sa FSO.Ang magkapatid na Leandro at Alessandro ang lagi kong nakakausap. Mukhang okay din naman sila at tapat sa boss nila. Inobserbahan ko rin ang mga tattoo sa balat nila at wala akong nakita ng pareho doon sa mga lalaking napatay ko sa Illinois. Iyong mga kasama ni Mayumi nang gabing iyon. I mean... mga kasama ni Hugo."Ilang tao ang nasa bahay na 'yan, Isidro?" tanong ni Trace sa akin.I am talking to Trace habang ku
YUMII was stunned and stared at him in my poker face. Pumi-pick up line pa ang gago. Tapusin ko na nga ang kalokohan nito para tigilan na ako. 'Huwag ako, Isidro! Hindi na ako eighteen years old na kindat mo lang kinilig na ako.'I smiled at him sweetly. Kulang na lang lumapit ang mga langgam sa napaka-sweet kong ngiti."Pa-what me, what me ka pa diyan, sir! Crush niyo ko siguro, sir." Alam ko na redundant na ang pagtawag ko ng sir pero nananadya ako, eh. Boba-bobahan na lang muna ba. Dinadaan ako sa landi nito kaya daanin ko sa pang-iinis na lang."Cute mo." Natawa siya at parang kinakabahan ako sa tawa niya. Bakit parang aliw na aliw pa siya sa akin?Oo, parang natutuwa na siya sa akin. Mukhang... mukhang papalpak ako ngayon sa plano ko. How I wish... how I wish na sana bumalik na si Sir Rex. Kapag tumagal pa kami na ganito ni Ice ay hindi na ako sigurado kung kaya ko pang magtago sa mga kalokohan kong patanga-tanga mode dito."Sir, ha?" I rebutted. Hindi ako pwedeng mawalan ng sas
ICE"Bet you loved her so much..."I looked at Mayumi upon hearing that from Isabel. Yes... I loved Hope so much."Undeniably true that I love Hope so much. But... she left me. She... She died," I stated sadly and Mayumi looked at me. Nagkabanggaan ang tingin namin at nakita ko ang kaguluhan sa mga mata niya. If she's still acting or not ay hindi ko na mabasa. Isa lang ang nakikita ko, naaapektuhan na siya. At parang may gusto siyang sabihin na hindi niya lang maituloy kanina."Oh... I'm sorry to hear that, Sid." Izzy's sincere voice made me look at her. I just nod. "How old were you that time?""I was twenty-three, she was eighteen. Young love, sweet love.""Well, I was eighteen when I fell in love too." Isabel giggled. "I do understand the feeling. Yeah... young love but I can't say a sweet love for me."I didn't comment on that. I know the man. Allejo Serra-Belsky. I sponsored him once in his car race. Wala pa yata si Allejo noon sa grupo ni Rex. That was long ago."If she looks lik
YUMII was playing with Reign nang sunod-sunod ang sasakyan na dumating. Gulat akong natulala na nakatingin sa labas. Si Sir Rex! Salamat naman.Mabilis akong tumayo at buhat si Reign na palabas sana para makita ko ang boss ko na kung maka-feeling excited naman ako ay parang asawa ko ang dumating. Lalapit na sana ako nang manlaki ang mga mata ko sa babaeng nasa likod ni Sir Rex, na hawak-hawak ng boss ko ang kamay, at sumusunod sa kaniya.May... may diyosa!!! Ang ganda niya! Nakanganga akong nakatingin sa kaniya. Her soft white skin, her chestnut brown hair. And her eyes... her eyes na parang nangungusap.Ay hindi, mukha pala siyang anghel...Pero teka... ang sabi ay lalaki lang ang mga anghel kaya hindi pala siya anghel, diwata! Ay parang diyosa naman din ang mga diwata pala! Ah basta maganda siya. Sobrang ganda! Kaya naman pala... kaya naman pala hindi maka-move on si boss.I looked at my boss and smile. Halatang masaya na siya at iba ang aurahan niya ngayon. At sino nga naman ang hi
ICEAmnesia... Rex said na nagka-amnesia si Mayumi. Really? Amnesia talaga?Napailing ako sa nakakalokong dahilan ni Hope a.k.a. Mayumi kaya kunwari hindi niya ako nakikilala. Okay na dahilan sana kaso nagkamali siya. Kung hindi niya sana kinuwento kay Isabel ang tungkol sa akin, na ex niya, ay maniniwala na siguro ako na baka nga may amnesia siya."I found her in one agency looking for work," Rex continued.Hindi na muna ako nagsalita. Papakinggan ko na lang muna ang nalalaman niya. Papakinggan ko na lang muna ang drama ni Hope sa kaniya kaya naniwala siyang may amnesia nga ang isa."She had no memory of her past when I found her. The only thing she remembered is her name, Mayumi Lumacad."Hindi ko mapigilan na hindi mapangisi doon. Nilinlang ni Hope ang lahat at base sa nakikita ko kay Rex ay mukhang hanggang ngayon nalilinlang pa siya ng isa."Wanna know the reason why I helped her?" tanong ni Rex sa akin.I just shrugged my shoulders. "Maybe she worked for you before and you know h
YUMIKanina pa ako napipikon sa pinagsasabi ng lalaking ito. Ang akala ko pa naman ay ang tungkol sa amin ang sinasabi niya pero tungkol pala sa pamimintang niya sa akin sa pagkamatay ng pamilya niya. At ang galing na ibintang pa sa akin ang pakikipagsabwatan sa mga Italiano na iyon. Siraulo! I sighed. Ayoko man magpaliwanag ay mukhang kailangan ko nang gawin. And then I explained... pero nakakainis na sa haba ng sinabi ko ay biglang—"Inaamin mo na ngayon na ikaw ang bumaril sa akin."Damn... That's not a question. He said that with certainty. Parang siguradong-sigurado na ako nga ang gumawa ng pamamaril sa kaniya."Kung ako 'yon ay patay ka na!" galit kong sabi. Totoo naman. Kung ako iyon ay siguradong nauna pa siya sa pagsabog ng pamilya niya.Masamang tingin ang ibinigay niya sa akin pero ano rin. Ginantihan ko lang din ng masamang tingin ang ibinibigay niya. Ano 'yon?! Siya lang pwede magbigay ng masamang tingin? Kagago! At nagpapaliwanag na nga ako tapos ayaw pa rin alisin ang d
ICE"Don't... don't go there!" She cut my words.Napatitig ako sa kaniya. It's better na pinatigil niya nga ako sa sinasabi ko. Ayokong balikan din ang nakaraan namin. But it's already a wrong move. Nabalik na kasi ang utak ko sa nakaraan. Those days when we were young and in love."I was the only one then, right? Kahit ano pang sabihin mo ay siguradong ako lang ang minahal mo noon. Ako lang, 'di ba?"And she answered me of not saying yes or no. Sinagot niya ako ng panibagong panggulo sa utak ko. She told me na hindi niya alam kung nasaan ang mga anak namin. Ayokong maniwala. Nang sunod ay sabihin niyang kinuha ng Incognito ang kambal ay hindi pa rin niya inaamin na ako lang ang naging lalaki sa buhay niya. Na ako ang ama.Pero ano bang kalokohan ang problema ko? Bakit ba gusto kong aminin niya na ako lang ang minahal niya? Kaya ako naririto ay para sa katotohanan kung nasaan ang mga anak namin at kung sino ang mastermind sa pagkamatay nina Libby. I wasn't here to seek answer if I was
ICETiningnan ko ang oras, isang oras na lang at darating na ang private plane ng FSO na susundo sa akin. Paalis ako papuntang Mexico at may kailangan ang apat sa akin. Kailangan na wala sana akong pakialam kung hindi lang dahil involve si—Tawag ni Trace ang sumunod na umistorbo sa akin. “What’s this time?” tanong ko agad sa pinsan kong wala na naman gagawin sigurado kung hindi ang kumbinsihin ako na huwag umalis sa Foedus. “Na-miss lang kita, masama ba?” pang-asar na tugon niya. “Kung wala kang importanteng sasabihin ay sige na.” Mabuti pang tapusin ang usapan namin agad at wala akong plano makipag murahan sa kaniya sa telepono. “Paalis ka raw?” tanong ni Trace na ikinakunot-noo ko. Bakit parang huli na siya sa balita? “May pa-party kasi si Chloe mamayang gabi. Despedida party namin bago ang international cruise na pinangako kong honeymoon namin sa kaniya. Baka lang gusto mong pumunta. Sa Baguio gaganapin ang—”I ended the call. Hindi ako interesado. At alam ko ang tungkol sa part
YUMI“What’s that?” tanong ko kay Rex nang ilapag niya ang isang sobre sa harap ko. “Want me to read it to you or you will check it on your own?” He grinned. “Kagaya ng sabi ni Izzy ay normal na ang mga mata mo. Malinaw kagaya sa mga bata.” Nilingon nito si Izzy na nilalaro si Yara. Nilapitan ni Rex si Yara at binuhat. “Da-da…” Yara uttered and smiled at Rex. She giggled next when Rex kissed her cheek. Napangiti ako kay Yara na hinila ang tainga ni Rex. Dada ang tawag ni Yara kay Rex at Didi naman kay Gigi. “Art should marry you one day, Yara…” bulong ni Rex sa baby ko na humagikhik dahil akala nakakatawa ang sinabi ng isa. “They are cousins,” paalala ko kay Rex. Hindi magkadugo ang anak niya at anak ko, pero dahil kinokonsidera pa rin si Art na isa sa mga anak ng pinsan ni Ice na si Brix Silva ay naisip kong sabihin ‘yon. “They’re not,” kontra ni Rex sa akin at muling pinanggigilan si Yara. Rex was so fond of Yara kahit noon pa. Malambing naman talaga ito kahit pa sa mga anak.
ICEKanina pa ako paikot-ikot. Hindi ko makita ang mga bata at hindi ko na rin makita si Yumi. Kahit ang Fumagalli pa na ‘yon ay nawala na rin bigla. I saw Rex. Naisip ko siyang lapitan pero nagbago ang isip ko. Saka ko na siya kakausapin. I can’t trust him. Kahit anong anggulo ang tingnan ko kung bakit sila sabay ni Mayumi bumalik ng Pilipinas, hindi ako maniniwala na hindi niya alam dati na buhay ang isa. “Where’s the four?” tanong ko kay Genesis nang lapitan ko ito. “I saw Libby take them,” Genesis replied. “Kakatapos ng kasal at sabi ni Libby gustong magpahinga ng mga anak mong babae kaya samahan na lang niya sa room nila. Sinama na rin niya pati sina Axel at Anghel.”Tumango ako. Hindi nawawala ang apat, nasa kuwarto lang nila. That’s good to know. “I saw Dominus…” ani Genesis. “Nakita ko siya papuntang elevator. Iyong kasama ni Rex na guwapo naman ay nasa labas na. Mukhang paalis na sila at hinihintay lang si Dominus.”“Guwapo?” I sneered dangerously. “Kailangan may adjectiv
YUMI“And no matter what you do and what you want, I promise that I will always be beside you... supporting you... loving you. Well, I don't need you to make hell a paradise for me, for we don't need it. Why? Because we already have our own paradise, meu Patricio. Our gangsta' paradise…”That was Chloe’s answer to what Trace said and promised earlier. They were so cute. And I admit apektado ako sa mga pinagsasabi nila kanina pa. From Trace’s to Chloe’s vows, pinakinggan ko lahat. When Trace said kaya niyang gawin paraiso ang impyerno para kay Chloe, napangiti ako. Well, that’s metaphorical, of course. And Trace was referring to the life we have in underground society. Yes, magulo ang buhay Mafia. Delikado. Pero ano man ang hinaharap namin ay nasa amin na ‘yon paano iha-handle. We could fight and survive. Or we could take defeat and wait for our death. Hindi ko maiwasan hindi sulyapan na naman si Ice. Kanina pa kami parehong sigeng tingin lang sa bawat isa. Kanina pa rin kinikilig si
ICEKasal ang pinunta ko at hindi libing kaya… I puffed out some air. Tama na. Ayoko na munang isipin ang mga naganap sa sixth floor kanina. And I’d done this before, right? This exact faking of my emotions. Though this time it’s heavier… Still, if I did it before then I could still manage to do it again. Inikot ko ng tingin ang bulwagan. Masaya ang lahat. At dapat makisaya rin ako pero hindi ko magawa. Ang tanging magagawa ko lang ngayon ay maging kalmado hanggang matapos ang kasal at saka pag-isipan kung ano ang pinakamaganda kong gagawin para hindi masyadong masaktan ang mga anak ko. Masasaktan sila. They will. Matatalino ang mga anak ko at hindi na magiging effective sa kanila sa susunod ang mga dahilan ko para kay Yumi kung bakit hindi nila pwedeng lapitan pa. Sa susunod ay magtatanong pa rin sila kung bakit hindi pa rin nila makakasama ang mama nila kahit nagbalik na. Magtatanong sila lalo at kanina pa palipat-lipat ang mga tingin nila sa amin ni Yumi. And when Gigi stood nex
YUMIMistula na lang akong dahon na nagpaanod sa tubig nang isama ako nina Nite at Isagani sa lobby. Ang sabi ni Rex ay kung kailangan ko pa ng ilang minuto ay sasabihan na lang nito si Trace, pero hindi na, pareho lang ‘yon. Magkikita pa rin naman kami ni Ice kahit anong mangyari. At ayoko naman na para akong paespeyal na iniintindi rito dahil sa pag-iyak ko.Next, I can feel the gaspings of everyone who knows me when we were at the lobby already. Kahit si Elliot ay nilapitan ako para kumustahin. And why not? It had been years. Sabi nga ni Ice ay matagal ang two years niyang paghahanap sa akin at pag-aalala. Pare-parehong mahigpit na yakap ang ginawa ng triplets sa akin at sinunod-sunod ng mga tanong. Nahinto lang sila nang lapitan ako ni Cent at yakapin din ng mahigpit. She cried sorry and whispered that we need to talk. After Cent, I was left standing alone. Observing. Waiting for the ceremony to start. I was upright and seemed fine but I… I ain’t.Ang totoo, kinakaya ko na lang
ICEExplanation. Iyon lang ang kailangan ko para maunawaan ang ginawa niyang pag-iwan sa amin ng mga bata. Pero bakit hirap na hirap siya?“Hinanap kita…” masama ang loob kong wika nang naulit ang pananahimik niya. “Para akong gago na kung sino-sino ang kinakausap. Sinusuhulan kahit sino para makita ka lang.” I balled my fists. “Trace was right when he told me that I will never find someone who doesn’t want to show herself. Probably, all along… Trace knew.”Hindi ko pa nakakausap si Trace pero hinala ko iyon. Iniisip na baka pati siya ay alam noon pa na niloloko ako ni Yumi. Kaya pala noong sabihin kong bulag itong isa ay nagulat si Trace, alam niya mula simula na hindi bulag ang asawa ko. Kasama niyang pinagtakpan ang kalokohan ni Mayumi kung gano’n. I stared at Mayumi. Still, no words coming from her. She doesn’t want to explain. “What’s the reason, Mayumi?” parang ewan na tanong ko ulit. At sa pananahimik niya ay lalong sumasama ang loob ko. Lalo niyang dinadagdagan ang galit ko
YUMI“What now, Mayumi?” muling tanong ni Ice. “Pagtapos ng kasal bago tayo mag-usap,” I replied with all my defiance. I cocked my head up. Ice must know I won't tolerate his madness. Hindi niya ako pwedeng binabantaan na lang basta. Pero… Pero bakit kasi ako apektado? Bakit ako natatakot? I already have plans in my mind for this moment. Saulado ko na ang dapat sasabihin at gagawin ko. I should be composed. Iyon ang paulit-ulit kong nilagay sa utak ko kaso… iba pala kapag tunay na ang senaryo at kaharap ko na siya. Ice snorted. “Hindi kasama sa pagpipilian ‘yang pagtapos ng kasal na ‘yan. Ano?” He glared at me. “Simulan ko na ba ang gulo?” I counted one to three… Then, breathed in and out simultaneously. Tiningnan ko si Gigi. “Is it—” I sighed. “Is it okay, Gigi, if you leave us? I—I need to talk to Isidro first. Please…” Gigi sternly looked at me. He glanced at Ice that the latter returned with his death stare. “Are you sure you wanna talk to him?” he concernedly asked. “I co
ICEBuwisit.Ito na ang pinaka sa lahat ng pinaka buwisit na ginawa sa akin ni Trace. Pagdating sa airport ng Los Angeles para sa stop over ng sinakyan kong eroplano ay hindi na ako dumiretso ng Guadalajara. Nag-book ako agad ng ticket pabalik ng Pilipinas. Kahapon pa ako nakabalik ng bansa pero hindi ako nagpapakita kay Trace. Nandito na rin ako sa Baguio pero sa katapat na hotel tumuloy. It was all because of my longing to talk to Mayumi first. I wanna see her first and hear her explanations. But all I was looking for turned to nothing. Ang sabi ni Zeno sa akin ay wala sa hotel kung saan sila tumutuloy si Rex. Kung wala si Rex sa hotel ni Trace ay maaring wala rin doon si Mayumi. Even Giuseppe Fumagalli wasn’t there.And that fucker! That Fumagalli! Siya ang nagtago kay Mayumi ng dalawang taon. At siya rin ang—Fuck! My phone’s ringtone disturbed my thoughts. Si Trace. Ayoko sanang sagutin para makaganti man lang pero para saan patulan ang kalokohan ng pinsan ko? Whatever Trace