Thank you po sa mga nagbabasa ng story ko na ito. Alam ko medyo iba atake ko rito kay ICE at YUMI pero I am sure na hindi kayo mabibigo rito. Medyo hirap ako rito actually, ito ang pinag-iisipan ko ang bawat scene nila. At dahil dumating na si Rex ay marami naman magpapagulo sa utak ni Ice. Thank you sa rating at thank you sa gems.
YUMII was playing with Reign nang sunod-sunod ang sasakyan na dumating. Gulat akong natulala na nakatingin sa labas. Si Sir Rex! Salamat naman.Mabilis akong tumayo at buhat si Reign na palabas sana para makita ko ang boss ko na kung maka-feeling excited naman ako ay parang asawa ko ang dumating. Lalapit na sana ako nang manlaki ang mga mata ko sa babaeng nasa likod ni Sir Rex, na hawak-hawak ng boss ko ang kamay, at sumusunod sa kaniya.May... may diyosa!!! Ang ganda niya! Nakanganga akong nakatingin sa kaniya. Her soft white skin, her chestnut brown hair. And her eyes... her eyes na parang nangungusap.Ay hindi, mukha pala siyang anghel...Pero teka... ang sabi ay lalaki lang ang mga anghel kaya hindi pala siya anghel, diwata! Ay parang diyosa naman din ang mga diwata pala! Ah basta maganda siya. Sobrang ganda! Kaya naman pala... kaya naman pala hindi maka-move on si boss.I looked at my boss and smile. Halatang masaya na siya at iba ang aurahan niya ngayon. At sino nga naman ang hi
ICEAmnesia... Rex said na nagka-amnesia si Mayumi. Really? Amnesia talaga?Napailing ako sa nakakalokong dahilan ni Hope a.k.a. Mayumi kaya kunwari hindi niya ako nakikilala. Okay na dahilan sana kaso nagkamali siya. Kung hindi niya sana kinuwento kay Isabel ang tungkol sa akin, na ex niya, ay maniniwala na siguro ako na baka nga may amnesia siya."I found her in one agency looking for work," Rex continued.Hindi na muna ako nagsalita. Papakinggan ko na lang muna ang nalalaman niya. Papakinggan ko na lang muna ang drama ni Hope sa kaniya kaya naniwala siyang may amnesia nga ang isa."She had no memory of her past when I found her. The only thing she remembered is her name, Mayumi Lumacad."Hindi ko mapigilan na hindi mapangisi doon. Nilinlang ni Hope ang lahat at base sa nakikita ko kay Rex ay mukhang hanggang ngayon nalilinlang pa siya ng isa."Wanna know the reason why I helped her?" tanong ni Rex sa akin.I just shrugged my shoulders. "Maybe she worked for you before and you know h
YUMIKanina pa ako napipikon sa pinagsasabi ng lalaking ito. Ang akala ko pa naman ay ang tungkol sa amin ang sinasabi niya pero tungkol pala sa pamimintang niya sa akin sa pagkamatay ng pamilya niya. At ang galing na ibintang pa sa akin ang pakikipagsabwatan sa mga Italiano na iyon. Siraulo! I sighed. Ayoko man magpaliwanag ay mukhang kailangan ko nang gawin. And then I explained... pero nakakainis na sa haba ng sinabi ko ay biglang—"Inaamin mo na ngayon na ikaw ang bumaril sa akin."Damn... That's not a question. He said that with certainty. Parang siguradong-sigurado na ako nga ang gumawa ng pamamaril sa kaniya."Kung ako 'yon ay patay ka na!" galit kong sabi. Totoo naman. Kung ako iyon ay siguradong nauna pa siya sa pagsabog ng pamilya niya.Masamang tingin ang ibinigay niya sa akin pero ano rin. Ginantihan ko lang din ng masamang tingin ang ibinibigay niya. Ano 'yon?! Siya lang pwede magbigay ng masamang tingin? Kagago! At nagpapaliwanag na nga ako tapos ayaw pa rin alisin ang d
ICE"Don't... don't go there!" She cut my words.Napatitig ako sa kaniya. It's better na pinatigil niya nga ako sa sinasabi ko. Ayokong balikan din ang nakaraan namin. But it's already a wrong move. Nabalik na kasi ang utak ko sa nakaraan. Those days when we were young and in love."I was the only one then, right? Kahit ano pang sabihin mo ay siguradong ako lang ang minahal mo noon. Ako lang, 'di ba?"And she answered me of not saying yes or no. Sinagot niya ako ng panibagong panggulo sa utak ko. She told me na hindi niya alam kung nasaan ang mga anak namin. Ayokong maniwala. Nang sunod ay sabihin niyang kinuha ng Incognito ang kambal ay hindi pa rin niya inaamin na ako lang ang naging lalaki sa buhay niya. Na ako ang ama.Pero ano bang kalokohan ang problema ko? Bakit ba gusto kong aminin niya na ako lang ang minahal niya? Kaya ako naririto ay para sa katotohanan kung nasaan ang mga anak namin at kung sino ang mastermind sa pagkamatay nina Libby. I wasn't here to seek answer if I was
YUMIIn every move. In every in and out of Ice's length in my drenching cavern, I feel like my eighteen-year-old self. Impulsive. Adventurer. Explorer. Full of hope. Hope....That's why I said my name was Hope when we first met. I was full of hope. And then a beautiful romance between us had start. Puno ako ng pag-asa na nauwi sa pag-asam na lang dahil sa kalayaan na kamatayan ang katumbas. Napadilat ako at napatitig kay Ice sa muling pag-ulos niya. At kahit anong pigil ko sa mga braso ko na yumakap sa lalaking nasa ibabaw ko ay hindi ko pa rin nagawa. Ang mga braso ko ay pumulupot na sa kaniya at kung ang katawan ko lang ang pagbabasehan ko sa dapat kong gawing desisyon ay si Ice pa rin ang pipiliin ko. I let Isidro delve me deeper, fill me more, and fuck me harder. At pucha... ayokong mabaliw sa nararamdaman ko pero nilulunod ako ng libog ko sa lalaking ito na dahilan bakit basang-basa na ako at sarap na sarap sa bawat pagpasok at paglabas niya."It's obvious, your body is still i
ICEI gently opened my eyes and saw Hope sleeping beside me. I felt numbness in my upper left arm due to lack of movement because she was making it her pillow. I close-open my left hand for blood circulation. Ayokong maistorbo ang tulog ni Hope. Okay lang mamanhid ang braso ko basta makatulog siya ng maayos.Hinila ko siya palapit pa sa akin at kusa namang yumakap ang kaliwang braso niya sa dibdib ko. Isiniksik niya pa ang mukha sa leeg ko. Her movement gave my left arm muscle a time to relax. Gamit ko ang kaliwa kong braso na niyakap ko siya. Napangiwi pa ako dahil sa pamamanhid niyon.I hugged Hope until I fell asleep again. Hindi ko alam kung gaano ako katagal na nakatulog when I was awaken by her sobs. She was crying and mumbling some words. I raised my head to check if she was pranking me but she didn't. Umiiyak siyang tulog. Umiiyak siya at may kausap na kaaway sa panaginip niya"Ho—Mayumi..." I called her name gently.No reaction from her. Still sobbing and talking words I need
YUMII woke up na nasa tabi ko pa rin si Ice. I kissed his forehead at masayang isiniksik ang ulo ko sa leeg niya. Nakangiti ako nang biglang maisip ko ang email na nabasa ko nakaraan.Nga pala... Napatuwid ako ng higa at napabuga ng hangin. Ano na bang nangyayari sa akin at hirap ako magkontrol ng nararamdaman ko? Sa ilang taon na tinikis ko ang sarili na magpakita sa kaniya na nagawa ko naman ay... bakit nabalewala ang lahat ng 'yon? Bakit ang bilis kong nahulog?Tumaas-baba ang dibdib ko as I heavily sighed. Working to Incognito before made me busy, kaya nagawa kong ma-divert ang utak ko sa mga trabaho, at hindi isipin si Ice. But now... Questions are thrown at me by my guardian devil. Mga tanong na kagaya ng... Kung handa na nga ba ako talagang makipagbalikan kay Ice? O mas may dapat pa akong unahin kagaya ang tungkol sa email na nakita ko lang nakaraan? Muli akong tumagilid at tiningnan ang tulog na tulog na si Ice. Napangiti ako. I pecked at the tip of his perfectly straight nos
ICENagising ako dahil sa tunog mula sa phone ko. Babangon sana ako pero nakita ko si Mayumi na masarap ang tulog. Napangiti ako nang mapunta ang tingin ko sa braso niyang nakayakap sa dibdib ko.Binalewala ko na ang planong pagbangon at dahil huminto na rin ang tunog mula sa phone ay pipikit na sana ako ulit. Mas gusto kong manatili sa mga yakap ni Mayumi kaysa ang alamin kung sino ang umiistorbo sa akin sa mga oras na ito. Ni hindi ko na inabala pang i-check kahit ang oras man lang. Kapag nakita kong paliwanag na ay saka ako aalis.Malapit na akong makatulog ulit nang muling tumunog ang phone ko. At dahil naistorbo na rin lang ako ay bumangon na ako para tingnan kung sino ang caller. Kung galing ba kay papa o kay Trace, o baka naman kay Kyle at baka may natuklasan na naman siya...Kinuha ko ang phone na nakapatong sa chest drawer. Trace.I breathed heavily. Kapag si Trace kasi ang caller ay siguradong kukulitin lang ako tungkol kay Chloe. Kadalasan ang ending ng usapan namin ay kay C
YUMI“Mommy!” tawag ni Courtney sa akin at mabilis na lumapit. Iniwan niya ang mga kapatid kalaro ang tatlong anak ni Trace. Nasa garden ng Doze’s Palace kami. Katatapos ng lunch ng tumawag sa akin si Izzy, nangangamusta. We did videocall at kaya ako napunta sa garden ay para mapakita ko kay Aleya ang mga ‘pusa’ ni Trace. Tuwang-tuwa si Aleya kaya naisip kong imbitahan sila rito sa isla sa susunod, especially dito sa Doze’s Palace. I will just asked Trace and Chloe’s permission at kapag pumayag ay yayayain ko talaga ang mag-inang Izzy at Aleya. Back to the day after malaman ni Ice na anak niya si Yara, hindi na siya pumayag na hindi kami madala rito sa isla ng Foedus. Hindi naman kami naisama ni Ice agad, tinapos muna ang blood transfusion na kailangan ni Yara at siniguradong okay na siya bago kami lumabas ng ospital. At two days lang pagdating namin dito sa isla ay dumating din sina Trace at Chloe. Kasama ng mag-asawa ang tatlo nilang anak. Dahil nasabi sa akin ni Ice ang nangyari
ICEI got all their attention, but my eyes went to Yara… there she was, sleeping serenely… so beautiful, so fragile. At ang magaling na Pellegrini ay nasa isip agad na mapapangasawa ng anak niya ang anak ko? Nakakagago ang tarantadong ‘yon!“Papa!” Ebony and Ivory duetly greeted me. Nilapitan ko sila. Kinausap. Idinaan sa pabirong pagsita ang kunwaring inis ko sa kanila na sumama sila sa mama nila at nakipagsabwatan. Then, I looked at Courtney… kahit siya ay kunwari sinimplehan kong pagsabihan. Only Axel and Anghel didn’t say anything. Pareho lang silang pinaglilipat-lipat ang tingin sa amin ng mama nila. The two from the moment I found them were still the same with their ways. Pareho pa ring nag-oobserba sa paligid palagi ang ginagawa dahil iyon ang bagay na kinalakihan nila kay Cent. In fact, iyon ang itinuro talaga ni Cent sa kanila, ang matuto silang mag-obserba para hindi sila mapahamak kay Louisianna. Kaya kahit matagal nang wala si Louisianna ay dala-dala pa rin nila ang ug
ICE“Sir, are you okay?” muling tanong ng nurse. Nagtatakang nakatingin sa akin dahil natulala na ako.And who wouldn’t? Sa daming kalokohan ni Mayumi ay dapat hindi na ako magtaka pa sa panibagong sikreto na itinago niya sa akin. Pero iba ito? Ninakaw niya ulit ang pagkakataon kong makasama siya habang nagdadalang-tao siya sa anak ko. At ang masakit… pinaniwala niya akong kay Fumagalli si Yara unang beses ko pa lang nalaman ang tungkol dito.“Sir?” muling kausap ng nurse sa akin. I nodded. I gaped. “Thank you.” Sa wakas ay nasabi ko. I sighed heavily and looked at the nurse’s face. I smiled at her. “May I know kung saan ang room ni Ya—” I stopped and clicked my tongue. “I mean… saan ang roon ni Ysidra Ferreira?”I saw hesitation in the nurse’s eyes. Nasa mga mata niya rin ang katanungan kung bakit ko gustong malaman ang kuwarto ni Ysidra Ferreira ay kanina ibang pangalan nga naman ang hinahanap ko. “Sir…” the nurse said awkwardly. Umiling siya. Nag-aalangan ibigay sa akin ang numero
YUMI“See you later, Izzy…” paalam ko sa kausap sa telepono habang inaayos ang mga dadalhin kong mga gamit ni Yara. Ang sabi ni Izzy wala pang nahahanap na kapareho ng blood type ni Yara kaya gusto kong kabahan. AB negative si Yara at ang pareho niya ng blood type ay ang quadruplets pero hindi naman pwede ang mga ito mag-donate.I needed to look for some donor at kung kailangan ko ipa-hack lahat ng computer system ng mga ospital sa buong mundo ay gagawin ko para lang masigurado na makakahanap ako ng pwedeng donor para kay Yara. I could ask Ice to help me pero para ko na ring inamin sa kaniya na siya ang tunay na ama ni Yara. Not now. Malapit na matapos ang problema ni Gigi. Once okay na ang lagay ni Gigi sa La Falange ay magagawa ko na rin magpaalam sa kaniya. I could no longer use Gigi. Unfair iyon sa kaniya. At kahit pa paulit-ulit niyang sabihin na tanggap niya ang kung anong kaya kong isukli sa pagmamahal niya ay mali pa rin paasahin ko siya. “Everything Gucci?” tanong ni Court
ICEThree. Two. One. Time’s up. I’m done with my count down.“Tara,” aya ko kina Leviticus at Exodus. Lumakad na kaming tatlo papunta sa chopper na sasakyan namin pabalik ng Manila.“Saan tayo?” tanong ni Levi na nanalo sa rock, paper, scissors game nilang dalawa ni Exo kanina. Ang pustahan nila ay kung sino ang nanalo ay siyang magpipiloto. “Bulacan. Sa mansion ni Alguien,” sagot ko. Mas okay na doon kami dumiretso para makausap ko pa si Trace bago ko sugurin si Mayumi.“Call Gen, Exo!” malakas ang boses na utos ni Leviticus sa kambal dahil naka-aviation headset na ito at umandar na rin ang elisi ng helicopter. “Sabihin mo sa Bulacan na niya tayo kitain at kailangan natin makabalik agad. Sabi ni Paige ay paalis siya bukas papuntang Paris kaya samantalahin natin na sa atin iiwan ang Big 3.”“Kailangan magpaalam muna tayo kay Alguien,” tugon ni Exodus. “At alam mong OA ‘yon, kailangan personal ang paalam. Hindi rin ‘yon basta maniniwala na iiwan sa atin ang Big 3 kaya kailangan kumbin
YUMI“Are you sure we will bring her?” tanong ni Rex at sinulyapan si Courtney. Napatingin ako kay Courtney, ayokong marinig niya ang sinabi ni Rex at mabuti na lang nakasuot ito ng headset at kumakanta kasabay ng pinapakinggang musika. I smiled looking at her. Mabuti na lang at mukhang wala itong pakialam sa paligid. Courtney was a typical teenager. Actually, sa sobrang walang pakialam niya sa paligid ay kahit nag-aaway na sina Ebony at Ivory at nagsasabunutan ay hindi man lang nito iniintindi.“Yes,” sagot ko sa tanong ni Rex sabay kuha ng pinag-aawayang stuffed toy nina Ebony at Ivory para tumigil ang dalawa. “And we are already heading to Manila…” I rolled my eyes. “Dapat sana kanina pa ang tanong mo na ‘yan, ‘di ba?” “Nagmamadali ka kanina kaya hindi na ako nagtanong. Just realize it now…” Muling nilingon ni Rex si Courtney. “Kaya ka pala nagmamadali kasi pati ‘yang anak na isa ni Ice itatakas mo.”I frowned. “Alam mong anak siya ni Yelo?” tanong ko dahil wala naman akong sinas
ICEBumangon ako nang makalabas na si Mayumi. I heard all she said. She said she loves me, but I also heard her concern with Gigi when she was talking to Rex. Nalaman lang na umalis ng bansa ang isa ay parang nanay na nag-alala na sa anak.Asar akong bumangon. Kanina pa ako gising, doon pa lang sa pagtatakip niya ng kumot sa akin ay nagising na ako at pinapakiramdaman na lang siya. Kinuha ko ang mga damit ko sa sahig at nagbihis. Dinampot ko na rin ang mga damit ni Yumi at basta na lang ipinatong sa luggage niya. She was into something. Tama ako na may pakay siya kay Isagani. Malinaw niyang sinabi kay Rex na bukas na nito siya puntahan dahil wala pa rin siyang nakuhang buhok ng isa. And if I want to know the truth of Mayumi’s mission, I should not follow her downstairs. I need to act normal. Kunwari tulog na ako kaya dapat hindi niya ako makita sa baba.Mabilis akong lumabas ng kuwarto para bumalik sa kuwarto na tinutuluyan ko pero agad akong nagtago nang makita ko si Yumi na palaba
YUMITawag mula sa telepono ang gumising sa akin. Si Izzy. Tiningnan ko si Ice na tulog sa tabi ko at dahan-dahang inalis ang braso niyang nakayakap sa akin at saka tumayo para lumayo sa kama para kausapin si Izzy. “Hi…” namamalat ang boses kong sagot sa tawag ni Izzy. “Bakit hindi pa kayo pumupunta rito?” tanong ko pero nang maisip na wala pa pala akong nakuhang buhok ni Isagani ay napatingin ako kay Ice ng masama. Kung hindi niya ako inistorbo ay sana nakakuha na ako ng buhok ng isa. I looked at the time on my phone, alas-onse ng gabi. Kung gano’n ay thirty minutes akong nakatulog. “We’re in hospital,” wika ni Izzy na ikinakunot-noo ko. “Dinala ko si Yara at nag-worry ako masyado.”“Ospital? Why? Hindi ba bumaba ang lagnat niya?” tanong ko na nagtataka at nag-aalala.Nang iwan ko si Yara kay Izzy ay napainom ko pa iyon ng paracetamol. Ngipin ni Yara ang dahilan kaya nilalagnat ito at nagdudumi. Normal iyon sa baby pero hindi ko maiwasan hindi mag-alala kasi bakit kailangan dalhin
ICEThe party started. Hindi ko napigilan ang pa-party ni Paige lalo na at hindi dumating sina Trace at Chloe.“Kuya Ice!” tawag ni Paige sa akin mula sa baba. “Join us! Bring Courtney here!”I only nodded. Ang utak ko ay nando’n kina Trace at Chloe ngayon. Ano kaya ang nangyari at hindi sila dumating? Kanina pa ako tumatawag kay Trace pero walang sagot.Nang matanaw ko si Isagani papunta ng pool area at pasimpleng sumunod si Yumi ay naagaw na naman nila ang atensyon ko. Yumi was truly into something. Tama ako na hindi normal ang mga pasimple niyang pagsulyap-sulyap sa isa kanina. May kung anong plano siya at dapat kong malaman.Bumaba na ako. It’s time for me to join the party.Nasa pool area na ako when I scanned everyone and counted them. More or less ay nasa fifty ang mga taong naroroon, hindi ko kilala lahat. Ang dinig ko ay may siyam na artista na naroon, pitong modelo, eleven politician, limang singers, and the rest ay mga kakilala ko na, puro mga taga-Foedus at kung saan-saang