Thank you po sa mga nagbabasa. Medyo okay na ako kaya update na tayo lagi. Salamat po sa mga nagbibigay ng gems. Pa-rate din sa story ni ISIDRO para magkaroon din ng rating. Pa-rate po doon sa cover page niya ng 5 stars if pwede naman po. Thank you ulit.
ICE"Bet you loved her so much..."I looked at Mayumi upon hearing that from Isabel. Yes... I loved Hope so much."Undeniably true that I love Hope so much. But... she left me. She... She died," I stated sadly and Mayumi looked at me. Nagkabanggaan ang tingin namin at nakita ko ang kaguluhan sa mga mata niya. If she's still acting or not ay hindi ko na mabasa. Isa lang ang nakikita ko, naaapektuhan na siya. At parang may gusto siyang sabihin na hindi niya lang maituloy kanina."Oh... I'm sorry to hear that, Sid." Izzy's sincere voice made me look at her. I just nod. "How old were you that time?""I was twenty-three, she was eighteen. Young love, sweet love.""Well, I was eighteen when I fell in love too." Isabel giggled. "I do understand the feeling. Yeah... young love but I can't say a sweet love for me."I didn't comment on that. I know the man. Allejo Serra-Belsky. I sponsored him once in his car race. Wala pa yata si Allejo noon sa grupo ni Rex. That was long ago."If she looks lik
YUMII was playing with Reign nang sunod-sunod ang sasakyan na dumating. Gulat akong natulala na nakatingin sa labas. Si Sir Rex! Salamat naman.Mabilis akong tumayo at buhat si Reign na palabas sana para makita ko ang boss ko na kung maka-feeling excited naman ako ay parang asawa ko ang dumating. Lalapit na sana ako nang manlaki ang mga mata ko sa babaeng nasa likod ni Sir Rex, na hawak-hawak ng boss ko ang kamay, at sumusunod sa kaniya.May... may diyosa!!! Ang ganda niya! Nakanganga akong nakatingin sa kaniya. Her soft white skin, her chestnut brown hair. And her eyes... her eyes na parang nangungusap.Ay hindi, mukha pala siyang anghel...Pero teka... ang sabi ay lalaki lang ang mga anghel kaya hindi pala siya anghel, diwata! Ay parang diyosa naman din ang mga diwata pala! Ah basta maganda siya. Sobrang ganda! Kaya naman pala... kaya naman pala hindi maka-move on si boss.I looked at my boss and smile. Halatang masaya na siya at iba ang aurahan niya ngayon. At sino nga naman ang hi
ICE Amnesia… Rex said na nagka-amnesia si Mayumi. Napailing ako sa nakakalokong dahilan ni Hope a.k.a. Mayumi kaya kunwari hindi niya ako nakikilala. Okay na dahilan sana kaso nagkamali siya. Kung hindi niya sana kinuwento kay Isabel ang tungkol sa akin, na ex niya, ay maniniwala na siguro ako na baka nga may amnesia siya. “I found her in one agency looking for work,” Rex continued. Hindi na muna ako nagsalita. Papakinggan ko na lang muna ang nalalaman niya. Papakinggan ko na lang muna ang drama ni Hope sa kaniya kaya naniwala siyang may amnesia nga ang isa. “She had no memory of her past when I first saw her. The only thing she remembered is her name, Mayumi Lumacad.” Hindi ko mapigilan na hindi mapangisi doon. Nilinlang ni Hope ang lahat at base sa nakikita ko kay Rex ay mukhang hanggang ngayon nalilinlang pa siya ng isa. “Wanna know the reason why I helped her?” tanong ni Rex sa akin. I just shrugged my shoulders. “Maybe she worked for you before and you know her, that’
YUMIKanina pa ako napipikon sa pinagsasabi ng lalaking ito. Ang akala ko pa naman ay ang tungkol sa amin ang sinasabi niya pero tungkol pala sa pamimintang niya sa akin sa pagkamatay ng pamilya niya. At ang galing na ibintang pa sa akin ang pakikipagsabwatan sa mga Italiano na iyon. Siraulo! I sighed. Ayoko man magpaliwanag ay mukhang kailangan ko nang gawin. And then I explained... pero nakakainis na sa haba ng sinabi ko ay biglang—"Inaamin mo na ngayon na ikaw ang bumaril sa akin."Damn... That's not a question. He said that with certainty. Parang siguradong-sigurado na ako nga ang gumawa ng pamamaril sa kaniya."Kung ako 'yon ay patay ka na!" galit kong sabi. Totoo naman. Kung ako iyon ay siguradong nauna pa siya sa pagsabog ng pamilya niya.Masamang tingin ang ibinigay niya sa akin pero ano rin. Ginantihan ko lang din ng masamang tingin ang ibinibigay niya. Ano 'yon?! Siya lang pwede magbigay ng masamang tingin? Kagago! At nagpapaliwanag na nga ako tapos ayaw pa rin alisin ang d
ICE"Don't... don't go there!" She cut my words.Napatitig ako sa kaniya. It's better na pinatigil niya nga ako sa sinasabi ko. Ayokong balikan din ang nakaraan namin. But it's already a wrong move. Nabalik na kasi ang utak ko sa nakaraan. Those days when we were young and in love."I was the only one then, right? Kahit ano pang sabihin mo ay siguradong ako lang ang minahal mo noon. Ako lang, 'di ba?"And she answered me of not saying yes or no. Sinagot niya ako ng panibagong panggulo sa utak ko. She told me na hindi niya alam kung nasaan ang mga anak namin. Ayokong maniwala. Nang sunod ay sabihin niyang kinuha ng Incognito ang kambal ay hindi pa rin niya inaamin na ako lang ang naging lalaki sa buhay niya. Na ako ang ama.Pero ano bang kalokohan ang problema ko? Bakit ba gusto kong aminin niya na ako lang ang minahal niya? Kaya ako naririto ay para sa katotohanan kung nasaan ang mga anak namin at kung sino ang mastermind sa pagkamatay nina Libby. I wasn't here to seek answer if I was
YUMI In every move. In every in and out of Ice length in my drenching cavern, I feel like my eighteen-year-old self. Impulsive. Adventurer. Explorer. Full of hopes. That was why I said my name was Hope when we first met. That was a beautiful romance between us. At puno ako ng pag-asa. Pag-asa na baka pwedeng magpatuloy kami noong umpisa. Pag-asa na unti-unti nawala dahil kamatayan ang katumbas ng pag-alis sa Incognito. Ang muling pag-ulos ni Ice ang dahilan kaya napatitig ako sa kaniya. At kahit anong pigil ko sa mga braso ko na yumakap sa lalaking nasa ibabaw ko ay hindi ko pa rin nagawa. Ang mga braso ko ay pumulupot na sa kaniya at kung ang katawan ko lang ang pagbabasehan ko sa dapat kong gawing desisyon ay si Ice pa rin ang pipiliin ko. I let Isidro delve me deeper, fill me more, and fuck me harder. At pucha… ayokong mabaliw sa nararamdaman ko pero nilulunod ako ng libog ko sa lalaking ito na dahilan bakit basang-basa na ako at sarap na sarap sa bawat pagpasok at paglabas ni
ICE I gently opened my eyes and saw Hope sleeping beside me. I felt numbness in my upper left arm due to lack of movement because she was making it her pillow. I close-open my left hand for blood circulation. Ayokong maistorbo ang tulog ni Hope. Okay lang mamanhid ang braso ko basta makatulog siya ng maayos. Hinila ko siya palapit pa sa akin at kusa namang yumakap ang kaliwang braso niya sa dibdib ko at isiniksik niya pa ang mukha sa leeg ko. That gave my left arm muscle a time to relax. Gamit ko ang kaliwa kong braso na niyakap ko siya. Napangiwi pa ako dahil sa pamamanhid niyon. I hugged Hope until I fell asleep again. Hindi ko alam kung gaano ako katagal na nakatulog when I was awaken by her sobs. She was crying and mumbling some words. I raised my head to check if she was pranking me but she didn’t. Umiiyak siyang tulog. Umiiyak siya at may kausap na kaaway sa panaginip niya “Ho—Mayumi…” I called her name gently. No reaction from her. Still sobbing and talking words I need
YUMII woke up na nasa tabi ko pa rin si Ice. I kissed his forehead at masayang isiniksik ang ulo ko sa leeg niya. Nakangiti ako nang biglang maisip ko ang email na nabasa ko nakaraan.Nga pala... Napatuwid ako ng higa at napabuga ng hangin. Ano na bang nangyayari sa akin at hirap ako magkontrol ng nararamdaman ko? Sa ilang taon na tinikis ko ang sarili na magpakita sa kaniya na nagawa ko naman ay... bakit nabalewala ang lahat ng 'yon? Bakit ang bilis kong nahulog?Tumaas-baba ang dibdib ko as I heavily sighed. Working to Incognito before made me busy, kaya nagawa kong ma-divert ang utak ko sa mga trabaho, at hindi isipin si Ice. But now... Questions are thrown at me by my guardian devil. Mga tanong na kagaya ng... Kung handa na nga ba ako talagang makipagbalikan kay Ice? O mas may dapat pa akong unahin kagaya ang tungkol sa email na nakita ko lang nakaraan? Muli akong tumagilid at tiningnan ang tulog na tulog na si Ice. Napangiti ako. I pecked at the tip of his perfectly straight nos