Thank you sa mga readers na nag-aabang ng story ni Ice. Salamat sa pag-aabang. Salamat sa gems at salamat sa pag-rate. Sana may mag-rate pa na iba para makakuha na rin siya ng rating. Again, thank you.
ICE"Don't... don't go there!" She cut my words.Napatitig ako sa kaniya. It's better na pinatigil niya nga ako sa sinasabi ko. Ayokong balikan din ang nakaraan namin. But it's already a wrong move. Nabalik na kasi ang utak ko sa nakaraan. Those days when we were young and in love."I was the only one then, right? Kahit ano pang sabihin mo ay siguradong ako lang ang minahal mo noon. Ako lang, 'di ba?"And she answered me of not saying yes or no. Sinagot niya ako ng panibagong panggulo sa utak ko. She told me na hindi niya alam kung nasaan ang mga anak namin. Ayokong maniwala. Nang sunod ay sabihin niyang kinuha ng Incognito ang kambal ay hindi pa rin niya inaamin na ako lang ang naging lalaki sa buhay niya. Na ako ang ama.Pero ano bang kalokohan ang problema ko? Bakit ba gusto kong aminin niya na ako lang ang minahal niya? Kaya ako naririto ay para sa katotohanan kung nasaan ang mga anak namin at kung sino ang mastermind sa pagkamatay nina Libby. I wasn't here to seek answer if I was
YUMIIn every move. In every in and out of Ice's length in my drenching cavern, I feel like my eighteen-year-old self. Impulsive. Adventurer. Explorer. Full of hope. Hope....That's why I said my name was Hope when we first met. I was full of hope. And then a beautiful romance between us had start. Puno ako ng pag-asa na nauwi sa pag-asam na lang dahil sa kalayaan na kamatayan ang katumbas. Napadilat ako at napatitig kay Ice sa muling pag-ulos niya. At kahit anong pigil ko sa mga braso ko na yumakap sa lalaking nasa ibabaw ko ay hindi ko pa rin nagawa. Ang mga braso ko ay pumulupot na sa kaniya at kung ang katawan ko lang ang pagbabasehan ko sa dapat kong gawing desisyon ay si Ice pa rin ang pipiliin ko. I let Isidro delve me deeper, fill me more, and fuck me harder. At pucha... ayokong mabaliw sa nararamdaman ko pero nilulunod ako ng libog ko sa lalaking ito na dahilan bakit basang-basa na ako at sarap na sarap sa bawat pagpasok at paglabas niya."It's obvious, your body is still i
ICEI gently opened my eyes and saw Hope sleeping beside me. I felt numbness in my upper left arm due to lack of movement because she was making it her pillow. I close-open my left hand for blood circulation. Ayokong maistorbo ang tulog ni Hope. Okay lang mamanhid ang braso ko basta makatulog siya ng maayos.Hinila ko siya palapit pa sa akin at kusa namang yumakap ang kaliwang braso niya sa dibdib ko. Isiniksik niya pa ang mukha sa leeg ko. Her movement gave my left arm muscle a time to relax. Gamit ko ang kaliwa kong braso na niyakap ko siya. Napangiwi pa ako dahil sa pamamanhid niyon.I hugged Hope until I fell asleep again. Hindi ko alam kung gaano ako katagal na nakatulog when I was awaken by her sobs. She was crying and mumbling some words. I raised my head to check if she was pranking me but she didn't. Umiiyak siyang tulog. Umiiyak siya at may kausap na kaaway sa panaginip niya"Ho—Mayumi..." I called her name gently.No reaction from her. Still sobbing and talking words I need
YUMII woke up na nasa tabi ko pa rin si Ice. I kissed his forehead at masayang isiniksik ang ulo ko sa leeg niya. Nakangiti ako nang biglang maisip ko ang email na nabasa ko nakaraan.Nga pala... Napatuwid ako ng higa at napabuga ng hangin. Ano na bang nangyayari sa akin at hirap ako magkontrol ng nararamdaman ko? Sa ilang taon na tinikis ko ang sarili na magpakita sa kaniya na nagawa ko naman ay... bakit nabalewala ang lahat ng 'yon? Bakit ang bilis kong nahulog?Tumaas-baba ang dibdib ko as I heavily sighed. Working to Incognito before made me busy, kaya nagawa kong ma-divert ang utak ko sa mga trabaho, at hindi isipin si Ice. But now... Questions are thrown at me by my guardian devil. Mga tanong na kagaya ng... Kung handa na nga ba ako talagang makipagbalikan kay Ice? O mas may dapat pa akong unahin kagaya ang tungkol sa email na nakita ko lang nakaraan? Muli akong tumagilid at tiningnan ang tulog na tulog na si Ice. Napangiti ako. I pecked at the tip of his perfectly straight nos
ICENagising ako dahil sa tunog mula sa phone ko. Babangon sana ako pero nakita ko si Mayumi na masarap ang tulog. Napangiti ako nang mapunta ang tingin ko sa braso niyang nakayakap sa dibdib ko.Binalewala ko na ang planong pagbangon at dahil huminto na rin ang tunog mula sa phone ay pipikit na sana ako ulit. Mas gusto kong manatili sa mga yakap ni Mayumi kaysa ang alamin kung sino ang umiistorbo sa akin sa mga oras na ito. Ni hindi ko na inabala pang i-check kahit ang oras man lang. Kapag nakita kong paliwanag na ay saka ako aalis.Malapit na akong makatulog ulit nang muling tumunog ang phone ko. At dahil naistorbo na rin lang ako ay bumangon na ako para tingnan kung sino ang caller. Kung galing ba kay papa o kay Trace, o baka naman kay Kyle at baka may natuklasan na naman siya...Kinuha ko ang phone na nakapatong sa chest drawer. Trace.I breathed heavily. Kapag si Trace kasi ang caller ay siguradong kukulitin lang ako tungkol kay Chloe. Kadalasan ang ending ng usapan namin ay kay C
YUMIIsang linggong mahigit na mula nang iwan ako ni Isidro nang walang paalam. Ang walanghiya at hindi na talaga nagparamdam. Huwag lang talaga ako matamaan na naman ng kamandag ng lalaki na 'yon at baka nakabuo na naman kami ng bata.Ayoko! Huwag naman! Hindi ko pa nga nahahanap ang kambal namin kaya ayokong magkaroon na naman ng panibagong alalahanin.'O, Diyos kong mahabagin. Patawarin mo ako sa aking kapusukan. Hindi ko na talaga uulitin ang bumukaka para sa lalaking 'yon. Promise! Walanghiya po si Isidro! Guwapo siya, masarap at matigas pero... pero walanghiya talaga siya! Gano'n na lang ba 'yon. Pagkatapos niya magpasarap ay iiwan na lang niya ako ng walang paalam?!'Itinigil ko ang kalokohang panalangin ko. Huminga na lang ako ng malalim para mawala ang inis ko kay Ice. May kailangan akong gawin na trabaho ngayong gabi at kailangan kalmado ako. Muli kong tiningnan ang ayos ko sa salamin. Langya! Ang seksi ko naman masyado! Tingnan ko lang kung hindi ko maakit ang abogadong iy
ICEThe party had started when I came by. Tinanguan ko lang ang mga guard na nadaanan at diretso na sa loob ng bakuran ni Pellegrini."I am here, Trace," I informed my cousin, who was on another line."Look for Elliot. Be discreet. Hindi pwedeng makahalata si Pellegrini na member ka na ng Foedus.""Fuck this membership!"Tawa lang ni Trace ang sumunod. Hindi ko na siya pinansin at diretso na ako sa loob nang mapansin ko si Elliot na kausap si Mayumi. Ang galing naman talaga!'At ayos sa gown, Mayumi!!!'Gusto ko na silang lapitan pero nagpasimple lang muna ako. Nasa area na madilim ako kaya hindi nila ako napapansin. Nang magyaya si Mayumi na magsayaw sila ni Elliot ay akala ko hindi papayag ang isa pero pumayag pa rin.I know Elliot is head over heels in love with his wife pero ang makitang naaya siya ni Mayumi para sa sayaw ay—Muli kong pinasadahan ng tingin ang ayos ni Mayumi. Ang cleavage niya na nakakainis at ang slit ng gown niya na parang... parang wala pa yatang suot na underwe
YUMINakasimangot akong umiinom mag-isa sa isang gilid habang tinitingnan ang mga tao sa paligid. Akala ko pa naman effective ang pagmamaldita ko kanina pero hindi man lang ako sinundan ng walanghiyang Isidro na 'yon.Oo, nangako na ako na hindi na basta bubukaka sa kaniya... pero tama ba 'yon? Gano'n ba ang taong nagpapakita na gustong makipagbalikan? Dinadaan lang ako sa landi at halik! Buwisit siya!May pa-walkout pa akong nalalaman pero paglingon ko ay nawala na rin pala ang walanghiya. Tinitigasan na iyon kanina at hinalikan pa nga ako. Akala ko talaga ay susundan ako pero akala ko lang pala... ako na ang mukhang assuming tuloy.Grrr... Kainis ka talagang Isidro ka!!!"Yumi, baka masobrahan ka na diyan ng tequila." Si Izzy iyon, na hinila pa ang shot glass na hawak ko. Kinuha ko lang kasi ang bote ng tequila kay Lorraine kanina nang nakita kong bitbit nito. Mukhang may plano rin maglasing pero naunahan ko na. Saktong tinawag din ni Sir Rex si Lorraine kaya hindi na inintindi ang t
ICETiningnan ko ang oras, isang oras na lang at darating na ang private plane ng FSO na susundo sa akin. Paalis ako papuntang Mexico at may kailangan ang apat sa akin. Kailangan na wala sana akong pakialam kung hindi lang dahil involve si—Tawag ni Trace ang sumunod na umistorbo sa akin. “What’s this time?” tanong ko agad sa pinsan kong wala na naman gagawin sigurado kung hindi ang kumbinsihin ako na huwag umalis sa Foedus. “Na-miss lang kita, masama ba?” pang-asar na tugon niya. “Kung wala kang importanteng sasabihin ay sige na.” Mabuti pang tapusin ang usapan namin agad at wala akong plano makipag murahan sa kaniya sa telepono. “Paalis ka raw?” tanong ni Trace na ikinakunot-noo ko. Bakit parang huli na siya sa balita? “May pa-party kasi si Chloe mamayang gabi. Despedida party namin bago ang international cruise na pinangako kong honeymoon namin sa kaniya. Baka lang gusto mong pumunta. Sa Baguio gaganapin ang—”I ended the call. Hindi ako interesado. At alam ko ang tungkol sa part
YUMI“What’s that?” tanong ko kay Rex nang ilapag niya ang isang sobre sa harap ko. “Want me to read it to you or you will check it on your own?” He grinned. “Kagaya ng sabi ni Izzy ay normal na ang mga mata mo. Malinaw kagaya sa mga bata.” Nilingon nito si Izzy na nilalaro si Yara. Nilapitan ni Rex si Yara at binuhat. “Da-da…” Yara uttered and smiled at Rex. She giggled next when Rex kissed her cheek. Napangiti ako kay Yara na hinila ang tainga ni Rex. Dada ang tawag ni Yara kay Rex at Didi naman kay Gigi. “Art should marry you one day, Yara…” bulong ni Rex sa baby ko na humagikhik dahil akala nakakatawa ang sinabi ng isa. “They are cousins,” paalala ko kay Rex. Hindi magkadugo ang anak niya at anak ko, pero dahil kinokonsidera pa rin si Art na isa sa mga anak ng pinsan ni Ice na si Brix Silva ay naisip kong sabihin ‘yon. “They’re not,” kontra ni Rex sa akin at muling pinanggigilan si Yara. Rex was so fond of Yara kahit noon pa. Malambing naman talaga ito kahit pa sa mga anak.
ICEKanina pa ako paikot-ikot. Hindi ko makita ang mga bata at hindi ko na rin makita si Yumi. Kahit ang Fumagalli pa na ‘yon ay nawala na rin bigla. I saw Rex. Naisip ko siyang lapitan pero nagbago ang isip ko. Saka ko na siya kakausapin. I can’t trust him. Kahit anong anggulo ang tingnan ko kung bakit sila sabay ni Mayumi bumalik ng Pilipinas, hindi ako maniniwala na hindi niya alam dati na buhay ang isa. “Where’s the four?” tanong ko kay Genesis nang lapitan ko ito. “I saw Libby take them,” Genesis replied. “Kakatapos ng kasal at sabi ni Libby gustong magpahinga ng mga anak mong babae kaya samahan na lang niya sa room nila. Sinama na rin niya pati sina Axel at Anghel.”Tumango ako. Hindi nawawala ang apat, nasa kuwarto lang nila. That’s good to know. “I saw Dominus…” ani Genesis. “Nakita ko siya papuntang elevator. Iyong kasama ni Rex na guwapo naman ay nasa labas na. Mukhang paalis na sila at hinihintay lang si Dominus.”“Guwapo?” I sneered dangerously. “Kailangan may adjectiv
YUMI“And no matter what you do and what you want, I promise that I will always be beside you... supporting you... loving you. Well, I don't need you to make hell a paradise for me, for we don't need it. Why? Because we already have our own paradise, meu Patricio. Our gangsta' paradise…”That was Chloe’s answer to what Trace said and promised earlier. They were so cute. And I admit apektado ako sa mga pinagsasabi nila kanina pa. From Trace’s to Chloe’s vows, pinakinggan ko lahat. When Trace said kaya niyang gawin paraiso ang impyerno para kay Chloe, napangiti ako. Well, that’s metaphorical, of course. And Trace was referring to the life we have in underground society. Yes, magulo ang buhay Mafia. Delikado. Pero ano man ang hinaharap namin ay nasa amin na ‘yon paano iha-handle. We could fight and survive. Or we could take defeat and wait for our death. Hindi ko maiwasan hindi sulyapan na naman si Ice. Kanina pa kami parehong sigeng tingin lang sa bawat isa. Kanina pa rin kinikilig si
ICEKasal ang pinunta ko at hindi libing kaya… I puffed out some air. Tama na. Ayoko na munang isipin ang mga naganap sa sixth floor kanina. And I’d done this before, right? This exact faking of my emotions. Though this time it’s heavier… Still, if I did it before then I could still manage to do it again. Inikot ko ng tingin ang bulwagan. Masaya ang lahat. At dapat makisaya rin ako pero hindi ko magawa. Ang tanging magagawa ko lang ngayon ay maging kalmado hanggang matapos ang kasal at saka pag-isipan kung ano ang pinakamaganda kong gagawin para hindi masyadong masaktan ang mga anak ko. Masasaktan sila. They will. Matatalino ang mga anak ko at hindi na magiging effective sa kanila sa susunod ang mga dahilan ko para kay Yumi kung bakit hindi nila pwedeng lapitan pa. Sa susunod ay magtatanong pa rin sila kung bakit hindi pa rin nila makakasama ang mama nila kahit nagbalik na. Magtatanong sila lalo at kanina pa palipat-lipat ang mga tingin nila sa amin ni Yumi. And when Gigi stood nex
YUMIMistula na lang akong dahon na nagpaanod sa tubig nang isama ako nina Nite at Isagani sa lobby. Ang sabi ni Rex ay kung kailangan ko pa ng ilang minuto ay sasabihan na lang nito si Trace, pero hindi na, pareho lang ‘yon. Magkikita pa rin naman kami ni Ice kahit anong mangyari. At ayoko naman na para akong paespeyal na iniintindi rito dahil sa pag-iyak ko.Next, I can feel the gaspings of everyone who knows me when we were at the lobby already. Kahit si Elliot ay nilapitan ako para kumustahin. And why not? It had been years. Sabi nga ni Ice ay matagal ang two years niyang paghahanap sa akin at pag-aalala. Pare-parehong mahigpit na yakap ang ginawa ng triplets sa akin at sinunod-sunod ng mga tanong. Nahinto lang sila nang lapitan ako ni Cent at yakapin din ng mahigpit. She cried sorry and whispered that we need to talk. After Cent, I was left standing alone. Observing. Waiting for the ceremony to start. I was upright and seemed fine but I… I ain’t.Ang totoo, kinakaya ko na lang
ICEExplanation. Iyon lang ang kailangan ko para maunawaan ang ginawa niyang pag-iwan sa amin ng mga bata. Pero bakit hirap na hirap siya?“Hinanap kita…” masama ang loob kong wika nang naulit ang pananahimik niya. “Para akong gago na kung sino-sino ang kinakausap. Sinusuhulan kahit sino para makita ka lang.” I balled my fists. “Trace was right when he told me that I will never find someone who doesn’t want to show herself. Probably, all along… Trace knew.”Hindi ko pa nakakausap si Trace pero hinala ko iyon. Iniisip na baka pati siya ay alam noon pa na niloloko ako ni Yumi. Kaya pala noong sabihin kong bulag itong isa ay nagulat si Trace, alam niya mula simula na hindi bulag ang asawa ko. Kasama niyang pinagtakpan ang kalokohan ni Mayumi kung gano’n. I stared at Mayumi. Still, no words coming from her. She doesn’t want to explain. “What’s the reason, Mayumi?” parang ewan na tanong ko ulit. At sa pananahimik niya ay lalong sumasama ang loob ko. Lalo niyang dinadagdagan ang galit ko
YUMI“What now, Mayumi?” muling tanong ni Ice. “Pagtapos ng kasal bago tayo mag-usap,” I replied with all my defiance. I cocked my head up. Ice must know I won't tolerate his madness. Hindi niya ako pwedeng binabantaan na lang basta. Pero… Pero bakit kasi ako apektado? Bakit ako natatakot? I already have plans in my mind for this moment. Saulado ko na ang dapat sasabihin at gagawin ko. I should be composed. Iyon ang paulit-ulit kong nilagay sa utak ko kaso… iba pala kapag tunay na ang senaryo at kaharap ko na siya. Ice snorted. “Hindi kasama sa pagpipilian ‘yang pagtapos ng kasal na ‘yan. Ano?” He glared at me. “Simulan ko na ba ang gulo?” I counted one to three… Then, breathed in and out simultaneously. Tiningnan ko si Gigi. “Is it—” I sighed. “Is it okay, Gigi, if you leave us? I—I need to talk to Isidro first. Please…” Gigi sternly looked at me. He glanced at Ice that the latter returned with his death stare. “Are you sure you wanna talk to him?” he concernedly asked. “I co
ICEBuwisit.Ito na ang pinaka sa lahat ng pinaka buwisit na ginawa sa akin ni Trace. Pagdating sa airport ng Los Angeles para sa stop over ng sinakyan kong eroplano ay hindi na ako dumiretso ng Guadalajara. Nag-book ako agad ng ticket pabalik ng Pilipinas. Kahapon pa ako nakabalik ng bansa pero hindi ako nagpapakita kay Trace. Nandito na rin ako sa Baguio pero sa katapat na hotel tumuloy. It was all because of my longing to talk to Mayumi first. I wanna see her first and hear her explanations. But all I was looking for turned to nothing. Ang sabi ni Zeno sa akin ay wala sa hotel kung saan sila tumutuloy si Rex. Kung wala si Rex sa hotel ni Trace ay maaring wala rin doon si Mayumi. Even Giuseppe Fumagalli wasn’t there.And that fucker! That Fumagalli! Siya ang nagtago kay Mayumi ng dalawang taon. At siya rin ang—Fuck! My phone’s ringtone disturbed my thoughts. Si Trace. Ayoko sanang sagutin para makaganti man lang pero para saan patulan ang kalokohan ng pinsan ko? Whatever Trace