Mula sa malamlam na liwanag ng buwan na tumatagos sa salaming bintana ay matamang pinagmamasdan ng binata ang isang dalaga na mahimbing na natutulog sa ibabaw ng kama. Ang kulay ginto at kulot nitong buhok ay tila nag-aanyaya sa kanya na hawiín ito. Maging ang malagatas at makinis na balat ng dalaga ay naghahatid ng kilabot sa bawat himaymay ng kanyang laman. Nang dahil sa nakakaakit na tanawin ay nagsisimula ng maliyab ang matinding pagnanasa mula sa asul niyang mga mata. Umangat ang sulok ng kanyang bibig ng mapadako ang tingin sa maganda at inosenteng mukha ng babae. Sa loob ng pitong taon ay nasaksihan niya kung paanong magbago ang isang munting bata sa pagiging ganap na dalaga nito. She is the most precious gems he owns, na walang sinuman ang nakakaalam na dito niya itinatago sa Mansion. Makalipas ang ilang minuto ay nagdesisyon si Storm na lisanin na ang Mansion. Ito ang kanyang nakagawian, ang palihim na pagmasdan ang dalaga. Nagkataon lang na napaaga siya ng punta sa Mansion d
“The woman scrutinized me from head to toe and from toe to head. I couldn't help but notice her raised eyebrows, giving off an impression of annoyance. Based on her facial expression, it’s obvious that she doesn’t like me. I ignored her irritation and I was amazed at the way she flicked her fingers like a candle, with her long nails painted in vibrant red, making them even more lovely to look at. On the other hand, my nails were embarrassingly short and uneven compared to hers because I often bite them. I'm just a bit whiter than her, and her hair is straight and black, with a few strands that, I think, it seemed intentionally colored white. Unlike me, I was born with golden hair inherited from my mother. Because my mother is European while my father is Japanese. My height is one hundred sixty-seven centimeters and it’s not far off from the woman's height, so we're almost equal. Perhaps, in my desperation to talk to Mr. Hilton, I didn't notice their presence behind my back. I wiped a
When I opened my eyes, warm sunshine greeted me. I looked out the window for a moment and watched the peaceful sky. A deep sigh was released from me, hoping that through this, the sadness that surrounded my heart would disappear. I remembered the scene last night, and I feel mad again. I will not give up until I talk to Mr. Hilton. And today, I'll make it sure that I will face him. I am determined to end my long stay in this mansion. I believe that the the time I spent here is enough to repay of what my father's did. "I got up and went inside the bathroom. I moved quickly, finishing my shower, and immediately put on a simple dress with long sleeves that reached beyond the knees. I didn't bother to dry my hair and just let it hang loose. Upon leaving my room, I coincidentally encountered a woman named Patricia who had just come out as well. When her eyes met mine, she gave me a sharp look. She scruitinized me from head to toe like what she did to me last night, before casually divert
“Stop this, Mio.” Seryoso niyang saway sa akin, ngunit hindi ako nagpatinag. “I said, I want to talk to him right now! Iharap nyo s’ya sa akin!” Galit kong sigaw bago lumapit sa isang flower base, dinampot ko ito at saka hinagis sa sahig. “Ay!” Gulat na sigaw ng isang katulong na nasa likod ni Mr. Lee. Nakita ko na sumenyas ito sa mga bagong dating na katulong. Alam ko kung ano ang ibig sabihin nun dahil minsan na nilang ginawa ito sa akin. Siguradong ikukulong nila ako sa basement para turuan ng leksyon, pero hindi ako papayag na muling mangyari ‘yun. Mabilis kong inilabas ang kutsilyo na nakatago sa aking kamay at idinikit ang talim nito sa tapat ng aking pala pulsuhan. Natigil ang lahat at naudlot ang tangkang paglapit nila sa akin. “I’m serious, Mr. Lee, mas mabuti pang mamatay na lang ako kaysa ang mamatay na walang ginagawa. I need him, tell him to face me. I want to see my father, p-please Mr. Lee, I beg you, I miss my dad... at gusto kong malaman kung ligtas ba s’ya, kung m
“I want my freedom.” Matigas kong sagot habang matapang na nakikipag titigan sa kanya. Napansin ko na lalong dumilim ang expression ng kanyang mukha na wari moy hindi nito nagustuhan ang naging sagot ko. “Do you know what you’re talking about, young lady?” Anya sa mapanganib na tinig, bahagya pang tumaas ang sulok ng bibig nito. Naalarma ako ng bigla siyang humakbang palapit sa akin. Kahit papaano ay nakaramdam pa rin ako ng takot dahil malaking tao si Mr. Storm at halos hanggang dibdib lang ako nito. “Of course, I know, you imprison me here for several years and I think it’s enough to pay my father’s debt.” Matigas kong pahayag, nagtaka ako ng bigla siyang tumawa na katulad ng ginawa nito sa akin noon. Pakiramdam ko ay para akong nainsulto sa kanyang ginawa kaya lalong nag himagsik ang kalooban ko. “Really?” Anya bago huminto sa mismong tapat ko habang nakapaskil ang nakakalokong ngiti sa mga labi nito. “How did you say it’s enough for your father’s debt? Or should I say, my mone
“Take off my clothes.” Seryosong utos ni Storm pagkatapos na talian ng panyo ang sugat ni Misaki. Kaagad namang sumunod ang inosenteng dalaga, medyo natataranta ang mga kamay nito habang isa-isang tinatanggal ang mga butones. “All.” Mariing sambit ni Storm ng saglit na tumigil si Misaki. Mabilis na tumalima si Misaki at kinalas ang sinturon nito, saka sinunod ang pantalon kasama na ang brief ng binata. Nang mag-angat ng kanyang mukha si Misaki ay nagulantang siya sa malaking bagay na ngayon lang niya napansin. Dahil gahibla na lang ang layo ng malaking k*****a ng binata mula sa kanyang mukha. Hindi na namalayan ni Storm na kanina pa siya nakangiti dahil labis siyang naaaliw sa kainosentihan ni Misaki. At ngayon ay pigil niya ang sarili na huwag tumawa sa harap ng dalaga. Dahil ang magaling na babae ngayon ay nakatulala sa kanyang sandata. Ang mukha nito ay wari moy nakakita ng isang malaking ahas. Matagal na nakatulala si Misaki sa katawan ni Storm, bakas sa kanyang mukha ang mati
Misaki’s Point of view Naalimpungatan ako dahil sa mabigat na nakadagan sa ibabaw ng aking katawan. Pagmulat ng aking mga mata ay tumambad sa aking paningin ang mga katawan namin ni Mr. Storm na kapwa walang saplot. Madilim na ang buong paligid at hindi ko na alam kung anong oras na ngayon. Sinubukan kong bumangon upang magbihis ngunit hindi pa man ako nakakabangon ay biglang kinabig ni Mr. Storm ang aking katawan. Muli akong napa-higa sa kama at wala akong nagawa ng hilahin niya ako palapit sa kanyang katawan. Natigilan ako ng maramdaman ko ang init na nagmumula sa kanyang balat. Kakaiba ang dating nito sa akin, na para bang mas gusto ko na manatili na lang dito sa mahabang panahon. Para tuloy akong isang sisiw na nangangailangan ng limlim mula sa inahing manok. Hindi ko maintindihan ang aking sarili dahil kusang kumilos ang aking katawan at pumihit ito paharap kay Mr. Storm. Naramdaman ko na nanigas ang katawan ni Mr. Storm ng yakapin ko ang malaki niyang katawan bago nagsumiksik
“Ouch!” Galit na reklamo ni Patricia ng marahas na binitawan ng lalaking may hawak sa kanya ang kan’yang braso. Kamuntikan pa siyang ma-out of balance, mabuti na lang ay kaagad niyang naibalanse ang kanyang katawan. Huminto ang kamay ni Patricia sa paghimas sa nasaktang niyang braso nang mapansin niya ang nakatalikod na si Storm sa kanyang harapan. “According to Mr. Lee, you didn't follow any of his commands." Seryosong pahayag ni Storm bago pumihit paharap sa dalaga at lumapit sa kanyang swivel chair. Ibinaba niya sa ibabaw ng lamesa ang basong hawak na may lamang alak saka umupo. Hindi nag pasindak si Patricia sa matapang na mukha ni Storm. Isang makahulugang ngiti ang lumitaw sa mga labi niya bago naglakad palapit sa lamesa ng binata. “You know, bakit hindi natin idaan sa maayos na usapan ang lahat?” Malambing na tanong ni Patricia saka masuyong hinaplos ang braso ni Storm habang nakapaskil sa kanyang bibig ang isang nang-aakit na ngiti. She think that all the men are same, hindi